چرا کودکان مبتلا به اوتیسم دنیا را نمی‌توانند پیش بینی کنند؟

احتمالاً نام بیماری اوتیسم قبلاً به گوشتان خورده است. نوعی اختلال رشدی که باعث می‌شود فرد توانایی ارتباط مناسب با محیط اطراف و انسان‌های دیگر از دست بدهد. این افراد به هیچ وجه ضریب هوشی پایین‌تر یا درک و احساسات کمتری ندارند. حتی شاید به ارتباط با دیگران علاقه‌مند باشند ولی توانایی این کار را نداشته باشند. یکی از ویژگی‌های مشترک کودکان مبتلا به اوتیسم اضطراب شدید آن‌ها در مواجهه با تغییر روال و روزمرگی است. مسئله‌ای که تحقیقات جدید آن را با توانایی پیش بینی آینده مرتبط می‌دانند!

در تحقیقات مشخص شده که کودکان مبتلا به اوتیسم علاقه زیادی به یکنواختی و رفتارهای تکراری دارند و از تغییرات و حوادث غیرقابل پیش بینی به‌شدت هراسان هستند. به نظر می‌رسد اضطراب این کودکان ریشه در همین عدم پیش بینی آینده داشته باشد.

تفاوت کودکان مبتلا به اوتیسم و کودکان سالم

محققین یک آزمایش جالب طراحی کردند که تفاوت عملکرد کودکان سالم و کودکان مبتلا به اوتیسم را مشخص می‌کند. آن‌ها به تعدادی از کودک بیمار و سالم ویدیوهایی از دو کودک دیگر که سر یک میز نشسته بودند نشان دادند. در این ویدیوها هر بار یکی از کودکان سیب را به دیگری تعارف می‌کرد یا اینکه خودش آن را می‌خورد. سر نخ‌هایی مثل رنگ ظرف، و نحوه برداشتن سیب در ویدیوها وجود داشت که مشخص می‌کرد کودک اول سیب را تعارف می‌کند یا نه. نمایش ویدیوها یک بار دیگر تکرار شد. این بار قبل از اینکه سرنوشت سیب مشخص شود، ویدیو قطع می‌شد و کودکان تحت آزمایش باید مشخص می‌کردند چه اتفاقی برای سیب می‌افتد. کودکان سالم عملکرد بهتری از کودکان مبتلا به اوتیسم داشتند. چون سرنخ‌ها را دیده و درک کرده بودند. عملکرد کودکان مبتلا به اوتیسم سپس با نمره اضطراب آن‌ها مقایسه شد و مشخص شد که این اضطراب ارتباط تنگاتنگی با عدم توانایی پیش بینی آینده دارد.

نتایج این تحقیقات برای درمان بیماری اوتیسم و بهبود آن اهمیت زیادی دارد. با توجه به اطلاعات جدید می‌توان رفتارها و علائم کودکان مبتلا به اوتیسم را بهتر درک کرد. طیف گسترده‌ای از علائم با کشفیات جدید قابل توجیه خواهد بود. و از همه مهم‌تر اینکه می‌توان به ایجاد شرایط بهتر برای کودکان مبتلا به اوتیسم و کنترل اضطراب آن‌ها کمک کرد.

منبع: discovermagazine