عنوان‌های این مطلب
همه ما دوست داریم برای تعطیلات کنار دریا باشیم. اگر دریا نشد، حداقل کنار دریاچه یا سد که می‌شود رفت! طبیعت سر سبز، پهنای آبی دریا، صدای آب و احتمالاً کمی هم صدای پرنده و … . حالا سعی کنید فقط برای یک لحظه تصور کنید آبی که جلوی شماست، به‌جای اینکه آبی باشد، صورتی است! نه! نمی‌شود. تصورش هم سخت است. دریای مازندران صورتی باشد؟! خلیج فارس صورتی!!! چطور ممکن است؟
خوشبختانه نیازی نیست درگیر این مسائل بشوید چون دریاچه صورتی زیادی در جهان وجود ندارد و بیشتر آن‌ها هم در استرالیا هستند. ولی چرا صورتی؟ با روکیدا همراه باشید تا راز این دریاچه صورتی را فاش کنیم
دریاچه صورتی هیلیر استرالیا
اگر دوست دارید در استرالیا گشت و گذار کنید، حتماً باید سری هم به دریاچه هیلیر (Hillier) بزنید. وقتی آنجا می‌روید مثل این است که وارد یک دنیای فانتزی و تخیلی شده‌اید. در نتیجه اولین کاری که باید بکنید چیست؟! معلوم است، اینکه گوشی را از جیب در بیاورید و یک عکس برای اینستاگرام بیندازید! البته احتمالاً بقیه فکر می‌کنند عکس شما فتوشاپ است! پس کپشن الزامیست!
برنامه جذابی به نظر می‌رسد نه؟ اگر این طور فکر می‌کنید، پس مقصد شما میدل آیلند (Middle Island) است. این جزیره در غرب استرالیا قرار دارد. این دریاچه منظره بسیار زیبایی دارد. به‌خصوص اگر بتوانید از بالا آن را نگاه کنید، مطمئناً تضاد رنگی بین دریاچه و دریا شما را مجذوب خودش می‌کند و در عین حال که مسحور این نمای زیبای طبیعی شده‌اید، این سؤال را در ذهن تکرار می‌کنید که چرا؟ چرا این دریاچه این رنگی است! چطور؟
سال‌ها بود که همه همین سؤال را می‌پرسیدند. نهایتاً دانشمندان بودند که راز این دریاچه را کشف کردند. علت رنگ صورتی دریای هیلیر، هالوباکتری و نوعی جلبک به نام دونالیلا سالینا است که در محیط‌های نمکی رشد می‌کند. این همان شرایطی است که دریاچه صورتی دارد. این باکتری‌ها و جلبک‌ها رنگ دانه‌های کاروتنوئید قرمز رنگی تولید می‌کنند که باعث تغییر رنگ دریاچه شده است.
دریاچه‌های صورتی دیگر استرالیا
اگر باز هم بیشتر به سمت غرب برویم به پارک ملی ماری سانست (Murray-Sunset National Park) در ایالت ویکتوریا می‌رسیم. این پارک ملی نه یک دریاچه، بلکه ۴ دریاچه صورتی دارد! فقط اگر آنجا رفتید یک نکته هست که باید رعایت کنید. اینکه در چنین مکان‌هایی باید با خودتان آب همراه داشته باشید. همان طور که گفتیم این دریاچه‌ها شور هستند و در نتیجه آب به‌راحتی در آن جا پیدا نمی‌شود! نیازی به گفتن هم نیست که قطعاً نوشیدن آب دریاچه ایده خوبی نیست!
رنگ دریاچه‌های پارک ملی ماری سانست برخلاف دریاچه هیلیر همیشه صورتی نیست. بهترین زمان برای دیدن این دریاچه‌ها اواخر تابستان است که آب تغییر رنگ می‌دهد و صورتی می‌شود. رنگ آب در این موقع از صورتی پر رنگ تا صورتی کم رنگ متفاوت است.
بیشتر توریست‌ها دریاچه هیلیر را از هواپیما تماشا می‌کنند یا با کشتی‌های تفریحی به آن جا می‌روند. بازدید از این دریاچه با پای پیاده چندان فایده‌ای ندارد. اول اینکه منظره خوبی نخواهید داشت و دوم اینکه از لذت بودن در کنار آب بهره چندانی نخواهید برد! چون اصلاً نمی‌توانید در این دریاچه شنا کنید. البته کسی دست و پای شما را نبسته است ولی اگر می‌خواهید سالم بمانید بهتر است این کار را نکنید چون آب دریاچه بسیار شور است. علاوه بر تمام این‌ها، این دریاچه محافظت شده است و مسئولین به کسی اجازه آب تنی و … نمی‌دهند تا نسل‌های آینده هم از این مناظر بتوانند لذت ببرند.
دریاچه صورتی در نقاط دیگر دنیا
باکتری‌ها و جلبک‌های تولید کننده رنگ دانه‌های قرمز محدود به استرالیا نیستند. در دریای مرده (Dead Sea) در چین هم وجود دارند هر چند که به این شکل و در مقیاس وسیع باعث تغییر رنگ نمی‌شوند.
در واقع دریاچه‌های صورتی متعددی در دنیا وجود دارد. دریاچه رتبا (Retba) در سنگال، لاس سالیناس دِ تِربیخا (Salinas de Torrevieja) در اسپانیا، پکلمیر (Pekelmeer) در جزیره بونیر (Bonaire ) در دریای کارائیب از جمله جاهای دیدنی و جذابی هستند که دریاچه صورتی دارند.
البته به رنگ دریاچه‌ها هم نباید زیاد اعتماد کنید! بعضی از دریاچه‌هایی که به رنگ صورتی‌شان معروف هستند، ممکن است در حال حاضر رنگی نباشد یا آن‌قدر که در عکس می‌بینید پر رنگ نباشد! مثلاً دریاچه صورتی شهر اسپرانس در استرالیای غربی سالهاست که دیگر صورتی نیست! دریاچه این شهر قبلاً صورتی بود ولی بعدها رنگ صورتی‌اش را از دست داد و به رنگ سفید شیری تبدیل شد که در نتیجه اسم آن از دریاچه صورتی به اسم اصلی‌اش یعنی دریاچه اسپنسر تغییر کرد.
آیا شما تا به حال دریاچه صورتی دیده‌اید؟ حاضرید به خاطر دیدن یک دریاچه صورتی به آن طرف دنیا سفر کنید؟ به نظر شما می‌شود برای جذب گردشگر به‌صورت مصنوعی محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها و جلبک‌ها ساخته و یک دریاچه صورتی ایجاد کرد؟
منبع: science.howstuffworks.com
