بخش هیجان انگیز شروع کسب و کار چیست؟ به غیر از زمان دقیق راه اندازی، مرحله برنامه ریزی باعث تندتر شدن ضربان قلب هر کار آفرین می‌شود. زمانی که ایده‌های اولیه، یک کسب و کار جدید را تشکیل می‌دهند. عجله، هیجان ، احتمال. فکر کردن به آن، واقعاً برای من طاقت فرساست.

البته، غالباً شور و شوق اولیه به سرعت با چالش‌هایی که در واقعیت وجود دارند، جایگزین می‌شود. علاوه بر این، بسیاری از مشکلات کارآفرینان جوان مربوط به برنامه ریزی ضعیف است. بسیاری از افراد در زمان ساخت برنامه ریزی کامل کسب و کار ، تفکر زیادی می‌کنند. بنابراین، مرحله برنامه ریزی می‌تواند دارای ریسک بالایی باشد.

برای جلوگیری از این افراط و تفریط در زمانی که یک نفر به یک مدل کسب و کار اشتراک محور  فکر می‌کند، یا قبلاً آن را شروع کرده است، چند سوال مطرح می‌کنیم. این سؤالات از تجربه آزمون و خطا و کمی روشن بینی و تجربه بوجود آمده‌اند.

۱- آیا ایده کسب و کار شما می‌تواند با یک مدل اشتراکی کار کند؟

سؤال‌های زیادی پیش می‌آیند که داخل آن سؤالات نیز با سؤال دیگری رو به رو می‌شوید. – ابتدا در مرحله ایده‌پردازی، به اهداف پشت ایده خود فکر کنید.

سؤالات خاص، می‌توانند نشان دهند که آیا مفهوم کسب و کار اولیه شما با ماهیت کسب و کارهای اشتراکی همخوانی دارد یا خیر:

• آیا کسب و کار شما، زندگی مشتریانتان را آسان‌تر می‌کند؟
• کسب و کار شما چه نوع تسهیلاتی را برای مشترکین به ارمغان می‌آورد؟
• آیا مسئله یا موضوع دردناکی وجود دارد که کسب و کار شما قادر به حل آن باشد؟
• ایده شما چقدر ساده است؟ آیا ساده و قابل اجرا است؟
• آیا می‌توانید این کار را برای سال‌ها انجام دهید و شور و اشتیاق اولیه و فداکاری را در آن حفظ کنید؟
• آیا ایده کسب و کار شما به طور عمده بر روی تبلیغ محصول و یا خدمات توسط طراحی تجربی دقیق، متمرکز شده است؟

اساس یک مدل کسب و کار اشتراکی بر این موارد استوار است:

1. سادگی
2. تسهیلات و آسان سازی
3. مفید بودن
4. خدمات

اساساً اگر پیشنهاد بالقوه شما باعث صرفه جویی در زمان، انرژی یا پول مشترکان نمی‌شود، یا اگر زندگی آنها را به نحوی غنی سازی نمی‌کند، بنابراین با یک مدل اشتراک‌محور همخوانی ندارد و نمی‌تواند خوب کار کند.

۲- آیا شما روابط بلند مدت را ترجیح می‌دهید یا تجارب کوتاه مدت را؟

تصور کنید که هر روز، هر هفته یا شاید هر ماه، یک تحویل به مشتری ارسال می‌شود و خود حمل و نقل به نحوی با گیرنده ارتباط برقرار می‌کند. چطور ممکن است که حتی چیز فیزیکی‌ای مانند یک بسته بتواند ارتباط برقرار کند؟

ساده است: از طریق شکل و طراحی بسته، از طریق توضیحات و تنظیم محصول و انتخاب.

علاوه بر این مجدداً توسطکسب و کار شما، به مشتریان در مورد زمان بازپرداخت و حمل و نقل آگاهی داده می‌شود. دانستن این موضوع که همه کسب و کارهای اشتراکی دارای روابط متداوم و توسعه بلند مدت هستند، کار را ساده‌تر می‌کند. در نهایت، اگر مدل کسب و کار اشتراک، شما را جذب می‌کند، باید بدانید که متوقف کردن ریسک اشتراکی از کار غیر اشتراکی سخت‌تر است. با توجه به ماهیت مدل کسب و کار، مشتریان خدمات بدون وقفه را از شما انتظار دارند.

۳- آیا شما آمادگی لازم برای سرمایه گذاری از پیش تعیین شده بیشتر در پول و زمان را دارید؟

معنی سرمایه‌گذاری از پیش تعیین شده زمانی در این مورد چیست؟ بر خلاف سایر مدل‌های کسب و کار، تنظیم کردن و ساختن اشتراک، بیشترین زمان و منابع را به خود اختصاص می‌دهد. بعدها، زمانی که پرداخت‌های تکراری ایجاد می‌شوند، وضعیت تغییر می‌کند.

قبل از این که اولین مشتریان (وفادار) خود را پیدا کنید، ممکن است زمان قابل توجهی را برای این کار بگذرانید. به خاطر این واقعیت است که ابتدا باید وب سایت و عملیات لجستیکی خود را راه اندازی کنید و بهترین کانال‌ها و مکان‌ها را برای مشتریان تعیین کنید.

گاهی اوقات روند بهینه سازی طول می‌کشد، مگر این که شما یک جادوگر بازاریابی با تجربه زیادی باشید. (در این صورت ممکن است برای شما آسان باشد). بعدها، ایجاد یک کسب و کار دراز مدت با درآمد قابل پیش بینی، با افزایش شمار مشترکان دلخواه، امکان پذیر می‌شود.

ما باید اساسی‌ترین محصولی را که مردم آن را بخواهند و مایلند برای آن پول بپردازند، بسازیم و به جامعه ارائه کنیم تا بازخورد و تأیید از آن‌ها بگیریم.

۴- آیا از نوآوری و تفکر خارج از چارچوب لذت می‌برید؟

هر ریسک کارآفرینانه‌ای، نیازمند مقدار مشخصی خلاقیت است. تجارت(جعبه) اشتراکی یک مدل کسب و کار نسبتاً جدید است که نیازمند روحیه کارآفرینی واقعی و خلاقیت زیاد است. برای مثال، به جعبه‌های مرموز فکر کنید. این مفهوم امروزه یکی از محبوب‌ترین مدل‌های کسب و کار اشتراکی است. یک مشترک هر ماه، یک بسته از محصولات را دریافت می‌کند، بدون دانستن نوع برندها و ترکیب اقلام. محصولات آنها فوق العاده است، نه تنها همه آنها مفید هستند بلکه زیبا و با کیفیت هستند و ارزش خود جعبه بیشتر از پول پرداخت شده است. ارزش افزوده، یک ضرورت است.

 در صورتی که بخواهید موفقیت واقعی کسب و کار اشتراکی را به طور جدی تجربه کنید، اینجا چند بخش نیازمند خلاقیت است:

• نوآوری در کاهش هزینه‌ها، از جمله حمل و نقل و اجرا، که شامل:
• مراقبت از محصول و جستجوی محصول
• شکار محصولات رایگان یا خیلی ارزان
• به دست گرفتن رشد و بازاریابی به معنای واقعی کلمه
• ارائه ارتقاء و بهبود کلی، در یک تلاش بی پایان برای تحریک احساس «WoW» برای مشتریان خود
• خدمات مشتری
• ارتباط با شرکا، مانند بسته بندی، طراحی و خدمات حمل و نقل

برای سرمایه گذاری کسب و کار اشتراکی، مقدار مناسبی تفکر خلاقانه، انعطاف پذیر و خارج از چارچوب نیاز است. بنابراین، اگر کارهای خسته کننده، لبخند به لب‌های شما می‌آورد، از مدل اشتراکی برای کسب و کارتان دوری کنید.

۵- آیا ایده خوشحال کردن مردم، باعث تندتر زدن قلب شما می‌شود؟

صاحبان کسب و کار اغلب تمایل دارند که محصول را به جای مشتری، در نقطه نظر تجاری خودشان و نه مشتری قرار دهند؛ این اشتباه است.

البته محصول مهم است، اما به یاد داشته باشید که اشتراک اساساً یک سرویس است، نه صرفاً محصول. به عبارت دیگر، هنگامی که کار اشتراکی راه می‌اندازید، در واقع خدمات مشتری به عنوان محصول شما می‌باشد. مشتری راضی مشتری است که باز هم به محصولات شما مراجعه می‌کند.

حدس بزنید که زیبایی واقعی بر چه اصولی استوار است؟ شانس زیادی دارید تا مشتریانتان را راضی و شاد کنید:

1. ابتدا، برخی از جعبه‌ها تنها توسط یک نام، لبخند بر روی لب می‌آورند بسته بندی یک اصل است.
2. دوم اینکه، هنگامی که فرآیند بسته بندی محصول به خوبی انجام شود، رضایت مشتری‌تان را به دنبال خواهد داشت(ترکیبی از محصولات کاملاً گزینشی و چشم نواز را تصور کنید).
3. در نهایت، یک لحظه جادویی – تحویل زودتر از موعد – درست شبیه کادوی تولد، جعبه اشتراک خود را با مراقبت باز کنید.

به جای یک بسته بندی ساده و حمل و نقل، همه تلاشتان را برای ایجاد یک تجربه به یاد ماندنی به کار ببرید.

اگر واقعاً به خدمات مشتری اعتقاد دارید، باید بدانید که محصولات می‌توانند رضایت مشتری و از همه مهمتر شور و شوق مشتری را برآورده کنند. از بسیاری جهات، این یک مدل کسب و کار شادی مشتری است. معمولاً، صاحبان کسب و کار اشتراکی در ذهن خود پول ندارند (در ابتدا) اما می‌دانند که چطور هم سود و هم پیشرفت را به طور طبیعی از یک سرویس شاد و متقابلاً سودمند به وجود بیاورند.

۶- آیا به بازاریابی اینترنتی علاقه مندید؟

راه اندازی یک شرکت تجاری اشتراک محور ، نیازمند مهارت‌های بالای بازاریابی آنلاین است.

شما مشتریانتان را به روش‌های زیر پیدا خواهید کرد:

• کانال‌های رسانه اجتماعی
• بازاریابی ایمیلی
• توسعه تأثیر گذار
• تبلیغات (Google Adwords، فیس بوک، اینستاگرام، توییتر و نظیر آن)
• موتورهای جستجو (سئو) -ساخت لینک و توسعه محتوا
• کمپین‌های معرفی یک دوست (Refer-a-friend)
• ایجاد انگیزه با تخفیف‌ها و چیزهای ویژه
• مسابقات و هدایا
• تبلیغات کلیکی
• تبلیغات تلویزیونی و تبلیغات رادیویی نیز روش‌های ممکن هستند. (هرچند که آنها خارج از قلمرو بازاریابی اینترنتی قرار می‌گیرند).

اگر چه بازاریابی سرگرم کننده است، اما برای بسیاری از افراد که تازه شروع کرده‌اند یک مانع است. تقریباً مثل یک قالب نویسنده یا ترس از چگونگی شروع است. استراتژی اساسی SEO شامل نوشتن محتوا با کیفیت بالا است.

اگر بخواهید کسب و کار اشتراکی خود را شکوفا کنید، باید این تاکتیک‌های SEO را یاد بگیرید. با سؤال از خودتان شروع کنید: آیا ارزشش را دارد یا باید به روش‌های بازاریابی آفلاین بپردازم؟

بازاریابی آنلاین، سریع‌ترین، ساده‌ترین و قطعاً ارزان‌ترین گزینه است. با یک لیست گسترده ایمیل، صفحات ورود به خوبی طراحی شده، به سرعت در رسانه‌های اجتماعی پیشرفت می‌کنید.

در بازاریابی آفلاین، رشد شما به طور طبیعی از طریق توصیه مشتریان اتفاق می افتد. (یک نمونه کامل، ویدیوهای مشتریان هیجان انگیز است که جعبه‌های خود را باز می‌کنند و با خوشحالی تجربه خود را در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند). به یاد داشته باشید که کمپین‌های معرفی یک دوست می‌تواند فوق العاده مؤثر باشند.

در حال حاضر، اگر بازاریابی اینترنتی برای شما ترسناک و یا حتی زننده است، این حقیقت را در نظر بگیرید که گزینه‌های بازاریابی آفلاین ممکن است برخی از موفقیت‌ها را برای شما به ارمغان نیاورد. با انتخاب هر کمپین آنلاین احتمالاً هم هزینه‌ها را کم می‌کنید و هم نتایج بهتری نسبت به همپای آفلاین آن بدست می‌آورید. خبر خوب این است که اگر چه بازاریابی آنلاین تا حدودی چالش برانگیز است اما به طور خارق العاده ای سرگرم کننده است، حتی اعتیاد آور است! آیا می‌توانید بگویید که این موضوع، موضوعی است که به آن علاقه دارم؟ زمان می‌برد، اما همچنان ادامه دارد و هدف آن کیفیت و تداوم است. آزمون و خطا، کلید اصلی است.

۷- آیا از هر نوع روال عادی و روتین بدتان می‌آید؟

شما نیاز دارید که در درجه اول با مشتریان کنونی و آتی و خدمات پویای مشتریان، سازگار باشید. این مدل کسب و کار، یک کسب و کار شیوه زندگی خوب، اما با مقداری کارهای تکراری است.

برنامه ریزی کسب و کار شما هر چه که باشد، می‌توانید آن را با روال عادی خود ترکیب کنید. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد روال عادی برای شما خوب است اما گاهی شیوه آن را تغییر دهید. بنابراین به مسافرت بروید، به کافی شاپ بروید. چشم انداز تقریباً قدرتمندتر از عمل است، زیرا چشم انداز می‌تواند تغییر کند و منجر به عمل شود. گاهی اوقات ساده‌ترین روش‌ها، بهترین روش هستند. رفتن از سر کار به یک کافی شاپ جدید می‌تواند لذت بخش و انرژی بخش باشد زیرا احساس کاوش و جستجو به شما دست می‌دهد. کارهایی را انجام دهید که شما را شارژ می‌کند، زیرا در پایان، شما برای انجام کارهای یکنواخت به انرژی احتیاج دارید.

همه استراتژی مدیریت کسب و کار را به کار بگیرید

اکثر خریدها در آینده نزدیک، به صورت آنلاین انجام می‌شود و تجارت الکترونیک اشتراکی بخش مهمی از آن خواهد بود. هر کسی می‌تواند منفعت‌هایی را در یک مدل کسب و کار اشتراکی کسب کند، به خصوص اگر بر سرویس رضایت مشتریان متمرکز باشد. مطمئناً انواع مختلفی از کسب و کارهای اشتراکی وجود دارد، زیرا در پشت هر کدام از آنها یک کارآفرین وجود دارد. هر کسب و کار، منحصر به فرد است.

اما اگر فکر می‌کنید که مدل اشتراکی طولانی مدت و بسیار پرطرفدار یا مدل جعبه اشتراک ممکن است برای شما مناسب باشد، چرا منتظرمی مانید؟ شروع کنید.

سرمایه گذاری‌های عظیم مانند بنزین برای آتش کسب و کارهای استارت آپ است. این سرمایه گذاری‌ها به شما کمک می‌کنند افراد بیشتری استخدام کنید، تکنولوژی جدید بخرید، روابط کسب و کاری جدیدی افتتاح کنید و منفعت‌های زیادی کسب کنید.

اگر همانند دیگر مدیرعامل‌های استارت آپ‌ها هستید، استارت آپ شما جزء دارایی‌های شخصی شما است. شما هر زمان که بخواهید و هرجور که بخواهید می‌توانید درباره آن تصمیم بگیرید. با این حال اگر پولی خارجی دریافت کردید، – به خصوص اگر سرمایه گذاری‌تان خصوصی باشد – ممکن است شرایط عوض شود.

در این مقاله، داستان‌های واقعی میگوییم که چگونه سرمایه گذاران بین افزایش سرمایه گذاری خصوصی و عدم از دست دادن کنترل استارت آپشان تعادل ایجاد کردند.

قانون اول: تازمانی که در  استارت آپ یک محصول قابل اعتماد ندارید، بدون کمک دیگران روی پای خودتان بایستید.

تحلیل‌های جاستین کلم و استارت آپ وب سایتِ  Ghost Inspector، قصد داشت تا نوع مدیریت مراحل تجارت الکترونیکی را در کسب و کارشان دچار تحول و انقلاب کند.

اخیراً، بیشتر کسب و کارهای تجارت الکترونیکی دارای کارمندانی می‌باشند که ارزیابی‌های دستی را انجام می‌دهند تا تأیید کنند سایت عملیاتش را درست انجام می‌دهد و یا اینکه به صورت دستی نرم افزاری گران را به وجود می‌آوردند تا این ارزیابی‌ها را انجام دهند. ایده کلم این بود که می‌خواست این عملیات را با یک راه حل بدون کد  DIY ایجاد کند تا بتواند به وسیله آن مراحل تجارت الکترونیکی را یک بار در هر دقیقه مورد ارزیابی قرار دهد و بازخوردی دقیق را در اختیار صاحب وبسایت قرار دهد.

طرح پیشنهادی برای سرمایه گذاری خصوصی:

نهایتاً، این کسب و کار به سرمایه گذاری خصوصی نیاز دارد تا بتواند منابع مالی کافی را برایش به ارمغان بیاورد و جوانبی مقاوم از تکنولوژی‌ای که ۵۰۰ مشتری فورچون را جذب می‌کند توسعه دهد. اگر پیش از افتتاح یک محصول قابل اعتماد به دنبال منابع مالی باشید، این کار کلم را مطمئن می‌کند که کنترل شرکتتان را به دست سرمایه گذاران PE واگذار کرده‌اید. چرا که پیش پرداخت پول بیشتر از یک میلیون دلار برای یک شرکت که دارای سطحی مفهومی از تکنولوژی است کمی دشوار است؛ مخصوصاً برای مؤسس استارت آپی که هنوز هیچ سابقه و تجربه‌ای ندارد. برای کسب و کاری که نیازها را پیش بینی می‌کند، ۵۰۰ هزار دلار سرمایه استارت آپ به معنی بهترین شرایطی است که کلم در آن انتظار داشت نصف سهام  کسب و کارش را ارائه کند.

در مقابل، پیش پرداخت ۵ میلیون دلاری برای یک کسب و کاری که تازه یک محصول قابل اعتماد را به بازار داده است و حداقل فروش را داشته، منطقی به نظر می‌رسد. در این شرایط، پیش پرداخت ۵۰۰ هزار دلاری دارای ارزشی به مقدار ۱۰ درصد از سهام کسب و کار است و مؤسس می‌توانند کنترل بیشتری از نهاد و موسسه را در دست بگیرد.

درس بگیرید:

تعداد زیادی از استارت آپ ها هیچ گاه موفق نشده‌اند حتی محصولشان را به بیرون درِ شرکت صادر کنند! به همین دلیل، استارت آپ ها پیش از توسعه یک محصول قابل اعتماد به دنبال منابع مالی PE می‌گردند، بنابراین با این وجود مبلغ کمی را از سرمایه گذار دریافت می‌کنند تا بتوانند خطری که سرمایه گذار را تهدید می‌کند توجیه کنند. در نتیجه، کنترل کسب و کار از دستشان در می‌رود.

بنابراین پیش از جست و جوی منابع مالی PE، حتی اگر به نظرتان مطلوب نیست نیز یک محصول قابل اعتماد را روانه‌ی بازار کنید. (در صورت نیاز روی آن برچسب بتا (آزمایشی) بچسبانید).

قانون دوم: مدل سرمایه‌گذاری در استارت آپ را درک کنید تا بدانید چقدر کنترل در دست سرمایه‌گذار است.

پیش زمینه:

۲۰ سال پیش، بیشتر پزشکان در مطب‌های کوچکی مشغول به کار بودند و در واقع در آن جا کسب و کار خود را اداره می‌کردند. خودشان قیمت‌ها، دستمزدها، سطح کارکنان و طیف خدمات را تعیین می‌کردند.

دیگر زمان آن چیزها گذشته است. اکنون اکثریت پزشکان در ایالات متحده در سازمان‌هایی نسبتاً بزرگ مشغول به کارند و بیشتر به عنوان کارمند به حساب می‌آیند تا مالک یک مطب پزشکی. این اتحاد سریع اکنون به صنعت دندان پزشکی نیز نفوذ کرده و در بخش‌های بزرگی به کار گرفته می‌شود. این کار با توجه به افزایش نیاز به قدرت مذاکره در برابر شرکت‌های بیمه و خرید قدرت در برابر تأمین کنندگان انجام شده است.

در دهه بعدی، بیشتر کارشناسان پیش بینی می‌کنند که دندان پزشکان مستقل به سرعت در اجتماعی بزرگ و بزرگ‌تر متحد می‌شوند که در آن نقش آن‌ها نیز به جای صاحب یک کسب و کار کوچک بودن، تبدیل به یک کارمند می‌شود.

طرح سرمایه گذاری خصوصی پیشنهادی:

کریس پدلر یک دندان پزشک و صاحب مرکز دندان پزشکی پدلار است، کسی که توسط یک شرکت سرمایه گذاری خصوصی که به دنبال خرید سهم اقلیت در صنعت دندانپزشکی بود، فراخوانده شد. برای پدلر، هدف شرکت سرمایه گذاری خصوصی کمتر متوجه رشد سرمایه بود و بیشتر بر ثروت بادآورده‌ای تمرکز کرده بود که هیچ تغییری نیز بر روش‌های دندان پزشکی به کار برده‌اش اعمال نمی‌کرد.

درس بگیرید:

درسی که می‌توانید از این مثال بگیرید این است که زمانی را به درک هدف‌های بلندمدت شرکت سرمایه گذاری خصوصی اختصاص دهید؛ چرا که این شرکت کارهایی مرتبط با معاملات شما را انجام می‌دهد. در این حالت، به این دلیل که پدلار زمانی را به انجام این کار اختصاص داد، مشخص شد که این معامله با سرمایه گذار خصوصی، کنترل کارش را از او می‌گیرد، بنابراین او منصرف شد از آن‌ها کمک بگیرد.

قانون شماره ۳: از توفیقات به دست آمده در مرحله اول برای تقویت شرایط مرحله دوم استارت آپ استفاده کنید.

پیش زمینه

آدام کارلسون یک کارآفرین سریالی است که سرمایه شخصی‌اش را با موفقیت در سه استارت آپ مختلف افزایش داد. اولین افزایش سرمایه‌اش ، یک افزایش ۲.۷۵ میلیون دلاری در مراحل اولیه بود که شامل برپایی چند شرکت کوچک شد.

نهایتاً معامله انجام شد و موسسان شرکت در آن اکثریت سهام خود را واگذار کردند و تصمیم گرفتند که کسب و کار خود را در مقابل سرمایه، به دست سرمایه گذاران خصوصی بسپارند.

طرح سرمایه گذاری خصوصی پیشنهادی:

کارلسون یک استارت آپ دیگر را تأسیس کرد، Soar Payments؛ که یک شرکت خدمات بازرگانی بود، او به دنبال این بود که سرمایه خارجی‌اش را خرج سرمایه‌گذاری‌های فناوری کند که شرکت را در برابر دیگر رقبا روی لبه‌ای رقابتی قرار دهد.

بر خلاف اولین افزایش سرمایه او، به جای اینکه خواهان شرکت‌های خصوصی سهام باشد، این ایده را مطرح کرد که محصولات را پیش از روانه بازار شدن بسته بندی کند.

درس بگیرید:

دلیل دارد که شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی سرمایه‌های اولیه خود روی افراد فارغ التحصیل در سیلیکون ولی متمرکز کرده بودند، دلیل آن خطرپذیری کمتر است. چرا که برای یک شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی، سرمایه گذاری در یک شرکت در مراحل اولیه، به مثابه ارزیابی خطرات کمتر و احتمال موفقیت بیشتر موسسان در مقابل اعتبار مدل کسب و کاری شرکت است.

 

 

قانون شماره ۴: درباره کوچکترین مسائل قراردادی استارت آپ نیز بحث و گفتگو کنید تا انعطاف پذیری تان حفظ شود.

پیش زمینه:

Recording Excellence یک استارت آپ میکس موزیک است که چندسال پیش یک شرکت سرمایه گذاری خصوصی را در همان مراحل اولیه تعطیل کرد. همان طور که در بین منابع مالی سرمایه گذاری خصوصی رایج است، بعد از اینکه معامله‌ای وسیع مورد مذاکره قرار گرفت، هر دو شخص سندهای معامله را به دست وکلایشان سپردند تا درباره جزییات مذاکره کنند.

وکلا نیز تلاش می‌کردند تا زمانی که سندها نهایی شوند دخالت موسسان در این بین کم باشد، سپس در آن زمان دور هم جمع می‌شدند تا بازبینی نهایی را انجام دهند و امضاها را بگیرند.

طرح سرمایه گذاری خصوصی پیشنهادی:

این طرح سرمایه گذاری، سرمایه گذارانی با سرمایه گذاری شخصی را به ارمغان می‌آورد که حق دارند به عنوان اولین نفر، زمانی که مؤسس می‌خواهد سهام را بفروشد، مخالفت کنند.

چند سال بعد از سرمایه گذاری، موسسی به نام اسکات هاکزورث می‌خواست بخشی از سهام خود را با تخفیف بفروشند تا افرادی که محرم راز صنعت هستند را بیرون بکشد و آن‌ها را جذب کند. او معتقد بود آن‌ها به شرکت کمک می‌کنند تا پیشرفت کند. با این حال ماده‌ای مبتنی بر حق اولیه امتناع، مانع تلاش او در فروش سهامش به محرم رازهای صنعت شد.

در این حالت، زمانی که مؤسس خواست بخشی از سهامش را زیر قیمت بازار بفروشد، سرمایه گذارانی که حق دارند به عنوان اولین نفر مخالفت کنند، می‌گویند که تمام سهام‌ها را با همان قیمت تخفیف داده شده می‌خرند.

این باعث می‌شود مؤسس پیشنهادش را به تأخیر بیاندازد و سخت تلاش کند تا سرمایه گذاران را مجاب کند که فروش سهام به جای اینکه یک تصمیم مالی باشد یک تصمیم استراتژیک است. در نهایت مؤسس باید باید مصالحه کند و معامله را به سود سرمایه گذاران پیش ببرد.

درس بگیرید:

پذیرش منابع مالی سرمایه گذاری استارتاپ، مطمئناً شامل شرایط قراردادی گسترده‌ای است. حتی کوچکترین معاملات نیز دارای بخش‌ها و قوانین زیادی می‌باشد. به دلیل درک کم و نبود توجه به جزییات، بیشتر موسسان به پرینت طرح سرمایه‌گذاری بعد از یک یا دو دوره مذاکرات توجه نمی‌کنند. این اشتباه است.

بندهای به ظاهر بی ضرر، همانند اعطای این حق به سرمایه گذاران که اولین نفر باشند که با فروش سهام توسط مؤسس، مخالفت کنند، تاثیرات قابل توجهی بر توانایی مؤسس برای دخالت در تصمیمات کسب و کاری، اعم از اعطای سهامی زیر ارزش به منظور جذب افراد با استعداد جدید، دارد. زمانی که یک شرکت در کل دارای ارزش زیر ۲۰ تا ۲۵ میلیون دلار است این قضیه صادق است. به این دلیل که در آن سطوح، کسب و کار آنقدر کوچک است که احتمال نیاز به دخالت در فعالیت‌های پیش بینی نشده‌ی قراردادی و تجاری استراتژیک، به شدت بالاست.

نتیجه:

سرمایه گذاری‌های خصوصی مهم‌ترین بخش از برنامه‌های کسب و کارهای استارت آپ برای تسریع رشد و پیشرفت و یا فراهم آوردن موسسانی با یک رویداد نقدینگی می‌باشد. با پذیرش هر سرمایه گذاری، به خصوص یک سرمایه گذار با تجربه و ماهر همانند سرمایه گذاری خصوصی، باید این را هم بپذیرید که کنترل هم کمی از دست شما در می‌رود.

با آگاه بودن و استفاده از تجارب دیگران، موسسان می‌توانند کنترل را به دست بگیرند و بعد از پذیرش یک سرایه گذاری، هم چنان کنترل کسب و کارشان را به دست بگیرند.

همه فکر می‌کنند که کارآفرین شدن، هیجان انگیز است. شاید به همین خاطر است در طوفانی که رسانه‌ها با ساختن داستان‌هایی در مورد کارآفرینان میلیونر و میلیاردر و روش‌های زندگی مسخره‌شان ایجاد کرده‌اند، گرفتار شده‌ایم.

حقیقت این است که کارآفرین بودن یک حرفه استرس‌زا و پرخطر است. این کار پر از عدم قطعیت و ساعت‌های طولانی است که ممکن است حقوق کمی داشته باشد یا اصلاً نداشته باشد و باید برای فروش بیشتر تلاش کرد. با این حال، هنگامی که موفقیت کسب و کارتان را می‌بینید، یکی از بهترین احساساتی را تجربه می‌کنید که قبل از این هرگز تجربه نکرده‌اید.

در هر صورت، قبل از اینکه برای اولین ایده‌ای که به سرتان می‌آید سرمایه گذاری کنید، عملی بودن ایده خود را در بازار ارزیابی کنید. در اینجا شش سؤال وجود دارد که باید از خودتان بپرسید تا مطمئن شوید که ایده کسب و کار شما شانسی برای موفقیت دارد یا خیر.

۱- آیا محصول یا خدمات من، مشکل خاصی را برای مجموعه خاصی از مردم، حل می‌کند؟

اگر پاسخ شما به این سؤال «نه» باشد، پس فکر کنید که چگونه می‌توانید پاسخ خود را به «بله» تغییر دهید.

برخی از راه‌های انجام این کار عبارتند از:

• ابتدا یک مشکل را شناسایی کنید. سپس، برای برطرف کردن این مشکل، در مورد محصول یا سرویس ایده پردازی کنید. بگذارید ایده‌هایتان جاری شوند و از یک دوست خلاق برای ایده پردازی کمک بگیرید.
• یک مخاطب هدف خاص، انتخاب کنید. پس از شناسایی مخاطبان خاص خود، مشکلات خاص آنها را بررسی و کشف کنید.
• یک محصول یا خدمات موجود را برای حل کردن بهتر مشکل نسبت به نمونه موجود در بازار، تغییر دهید.

سعی نکنید محصول یا خدمت خود را به همه دنیا بفروشید. به بازار مورد هدف خود (بازار نیچ یا جاویژه) بفروشید. نیچ (جاویژه)، از دیدگاه سازمانی و بازاریابی ارزان‌تر است و به شما امکان می‌دهد تا تمرکز بیشتری روی یک بازار کوچکتر داشته باشید. بهترین راه حل برای مشکل خاص مشتریانتان باشید.

 

۲- رقابت در بازار چگونه است و آیا جای خالی برای کسب و کارهای بیشتر وجود دارد؟

وقتی مشکلی را پیدا می‌کنید که محصولتان قادر به حل آن است، باید به بازار آینده نیز نگاهی بیندازید. شما باید اطمینان حاصل کنید که بازار برای موفقیت ایده کسب و کار شما، به اندازه کافی بزرگ است.

بعضی چیزها را باید در نظر گرفت:

• شرکت‌های رقیب موجود در بازار را شناسایی کنید. آیا جای خالی برای یک کسب و کار جدید وجود دارد تا بخشی از سهم بازار را در اختیار بگیرد.
• اگر شما بخشی از سهم بازار را به دست آورید، آیا قادر به رشد و محافظت از خود در مقابل رقبا هستید؟
• آیا آن یک بازار رو به رشد است؟ یک مثال عالی می‌تواند جمعیت پیر و نیاز آنها به درمان فیزیکی باشد. افزایش همیشگی مشتریان بالقوه چیز بدی نیست.
• بررسی کنید که آیا شرکت‌هایی در بازار وجود دارند که مزیت منحصر به فردی در تولید محصول یا خدمات برای افراد کمتری باشند؟ بررسی کنید که می‌توان آن را تکرار کرد یا این که نشدنی است؟

بررسی تمام این نکات باید شما را یک گام به این که آیا وارد شدن به بازار شدنی است یا خیر، نزدیک کند. اگر شرکت‌های رقیب زیادی وجود داشته باشند که اکثریت سهم بازار در دست آنها باشد، بنابراین ورود به بازار ممکن است بهترین ایده نباشد، مگر اینکه چند دستگی ایجاد کنید و نظم کل بازار را به هم بریزید.

 

۳- هزینه‌های راه اندازی مربوط به این کسب و کار چه هزینه‌هایی هستند؟

پس از پاسخ دادن به سؤالات زیر، ممکن است احساس خوبی در مورد جایگاه ایده کسب و کار خود داشته باشید. به طور خاص، شما باید بدانید که برای شروع کسب و کارتان به چقدر پول نیاز دارید؟

• تجهیزات: چه تجهیزاتی نیاز دارید و هزینه آن چقدر خواهد بود؟ برای به حداقل رساندن هزینه‌ها، به دنبال تجهیزات دسته دوم باشید.
• سربار (مخارج کلی): اگر می‌خواهید ساختمانی را اجاره کنید، نرخ بازار برای اجاره و خدمات را در منطقه خود بررسی کنید.
• دستمزد: تعداد کارکنانی که احتیاج دارید را برآورد کنید و حساب کنید که چقدر حقوق می‌توانید به آنها پرداخت کنید.
• مواد اولیه: اگر شما محصولی تولید می‌کنید یا خدمات جدیدی ایجاد می‌کنید، باید هزینه تدارکات خرید خود را محاسبه کنید.
• فهرست موجودی: پس از ایجاد یک محصول یا خدمات، باید یک فهرست موجودی داشته باشید تا بتوانید نیازهای مشتریان را در هر سطح خدماتی برآورده کنید.

با تجزیه و تحلیل این موانع ورود، شما می‌توانید درک بهتری از موارد مالی مورد نیاز برای شروع یک کسب و کار داشته باشید. اگر هزینه‌های استارتاپ قابل کنترل باشد، می‌توانید به سؤال بعدی بروید، اما اگر هزینه‌های استارتاپ غیر واقعی باشد، برای تأمین مالی یا ایجاد یک بازگشت قابل قبول، تغییر طرح کسب و کار خود را دنبال کنید یا برای کمک مالی به دنبال شریک بگردید.

۴- گزینه‌های مالی من برای شروع کسب و کار چیست؟

تنها یک پاسخ ساده برای این سؤال وجود ندارد. شما باید ارزیابی کنید که کدام سرمایه برای کسب و کار شما مناسب است و سپس به دنبال آن بروید.

برخی از راه‌های ممکن برای تولید سرمایه لازم برای سرمایه گذاری عبارتند از، اما تنها محدود به گزینه‌های زیر نمی‌شوند:

• وام‌های کسب و کار: بیش از این درنگ نکنید و اولین وام خود رابگیرید. همه بخش‌های وام از جمله نرخ بهره، پرداخت ماهانه، وثیقه، تضمین‌های شخصی و طول مدت وام را بررسی کنید.
• سرمایه گذاری از طریق مردم: نمونه‌هایی از استارتاپ ها هستند که به دنبال سرمایه گذاری‌های کم یا زیاد با جلب توجه سرمایه گذاران در مقیاس بزرگ و کوچک می‌باشند. به یاد داشته باشید که crowdfunding به سادگی ایجاد یک صفحه «درخواست»  نیست، بلکه باید شبکه خود را برای نشان دادن ایده‌های استراتژیک داشته باشید تا بتوانید سرمایه مردمی که در شبکه شما نیستند را جذب کنید.
• خانواده و دوستان: این ممکن است خطرناک باشد اما می‌توانید از خانواده و دوستانتان برای سرمایه گذاری کمک بگیرید. مطمئن شوید که هر دو طرف شرایط سرمایه گذاری را درک کنند و سرمایه گذاری را به صورت مکتوب انجام دهید.
• تأمین مالی توسط خودتان: این همیشه انتخاب اول است، در درجه اول به این دلیل که شما کنترل کامل دارید و تنها سرمایه گذاری که باید به آن پاسخ دهید، خودتان هستید. این کار هنوز هم می‌تواند در کسب و کار کوچک انجام شود. گاهی اوقات چندین شغل را با هم انجام می‌دادم و گاهی از اندوخته‌ای که برای ایده بعدی ذخیره کرده بودم، استفاده می‌کردم.
• سرمایه ریسک پذیر: سرمایه داران اهل ریسک به دنبال شرکت‌هایی هستند تا بتوانند سرمایه گذاری کنند، اما مراقب باشید، آن‌ها بخشی از شرکت شما را در عوض سرمایه گذاری استارتاپ مطالبه خواهند کرد. هرگز بیش از ۵۰ درصد آن را نفروشید مگر اینکه بخواهید در آینده نزدیک از آن خارج شوید. سرمایه گذاران اهل ریسک، در کسب و کارهایی با رشد زیاد و بازگشت سرمایه زیاد، سرمایه گذاری می‌کنند. شما نمی‌توانید یک سرمایه گذار اهل ریسک را برای کسب و کارهای کوچک پیدا کنید مگر اینکه آنها ببینند که شما می‌توانید به طور چشمگیری آن را گسترش دهید.

۱سرمایه گذاران همیشه چیزی را در عوض کارشان می‌خواهند، بنابراین همه چیز را به آنها واگذار نکنید تا مجبور شوید همیشه تحت کنترل آنها باشید.

۵- چه مدت طول می‌کشد تا سودآور شوم؟

مهم نیست که پنج هفته یا پنج سال است، از خودتان بپرسید چه مدت بعد از راه اندازی کسب وکار می‌توانم سودآور شوم؟ این سؤال می‌تواند یک استارتاپ را از بین ببرد یا اینکه بسازد. پیدا کردن پاسخ این سؤال گاهی اوقات فوق العاده دشوار است. اما اگر مستقیم و با دقت به آن نگاه کنید، می‌توانید با اعتماد به نفس کامل به این سؤال پاسخ دهید. با توجه به سؤالات قبلی، باید درک کاملی از مخارج استارتاپ تان داشته باشید.

سپس، شما باید هزینه‌های عملیاتی خود را شناسایی و محاسبه کنید. با شناسایی هزینه‌های راه‌اندازی و عملیاتی، می‌توانید یک نقطه سر به سر را با برآورد فروش و مقایسه آن با هزینه‌هایتان، محاسبه کنید. با استفاده از نقطه سر به سر و برآورد فروش، محاسبه کنید که چقدر طول می‌کشد تا سودآور شوید. محافظه کار باشید. مرحله نهایی این است که ارزیابی کنید که آیا می‌توانید قبل از اینکه سودآور شوید، استارتاپ تان را حفظ کرده و نگه دارید. آنگاه، ارزیابی کرده وتصمیم  خود را بگیرید.

اگر نقطه سر به سر ۵ سال طول بکشد، آیا می‌توانید تا آن موقع به کسب و کارتان پول و سرمایه تزریق کنید؟ اگر پاسخ شما خیر است، ایده‌های دیگر را دنبال کنید، اما اگر پاسخ شما بله است، برنامه‌های خود را ادامه دهید. آسایش و اطمینان شما بسیار مهم است.

۶- چقدر باید در بازار موجود، خلاق و نو آور باشم؟

پاسخ‌های زیادی برای این سؤال با توجه به کسب وکار های مختلف، وجود دارد. اما برای نوآوری، باید خلاق و همدل باشید تا نقطه درد بازار را ببینید. شما باید اراده انجام کارهایی را داشته باشید که کس دیگری آن را انجام نداده است یا شاید راه موفقیت دیگری را برای کسب و کارتان به کار بگیرید، برای مثال:

• آیا می‌توانید چیزهایی را که شرکت آمازون انجام داده است را برای موفقیت کسب و کار خودتان به کار بگیرید؟
• آیا می‌توانید با یک کسب و کار دیگر همکاری کنید و یک موقعیت برد-برد را برای دو طرف ایجاد کنید؟
• آیا می‌توانید از چند ایده باهم برای کسب و کارتان استفاده کنید تا محصول یا خدماتی ایجاد کنید که قبل از این دیده نشده است؟

احتمالات بی حدومرزی وجود دارد. شما فقط باید مراقب و خلاق باشید. با نوآوری و تلاش برای انجام کارهای جدید، می‌توانید محصولی ایجاد کنید که هم به لحاظ مالی مناسب باشد و هم مشتریان نتوانند در مقابل خرید آن مقاومت کنند.

کارآفرین بودن، ترسناک است. این کار نیاز به فداکاری و کار سخت دارد. اما می‌توانید هر چیزی را که در ذهن خود با آن کلنجار می‌روید، انجام دهید.

اکثر کارآفرینان قبل از سرمایه گذاری، از روی یکی از مراحل یا همه آن می‌پرند. شروع کسب و کار به اندازه کافی چالش برانگیز است، اما شما با انجام ندادن وظایفتان تان، میزان موفقیت خود را به شدت کاهش می‌دهید. به همین دلیل است که یک طرح جامع کسب و کار بسیار مفید است. اگرچه روی کاغذ می‌توان پولدار شد اما باید امور مالی پایه، بدترین حالت و بهترین حالت را در نظر گرفت.

سؤالات بالا، سؤالات مهمی هستند و باید قبل از راه اندازی کسب و کارتان از خودتان بپرسید. اما قبل از این که غرق تفکر شوید، این را در نظر بگیرید: اداره آمار کار «گزارش بقا تأسیس» می‌گوید که میزان بقا کلی کسب و کار از زمان تأسیس، ۱۸.۸ درصد است. با این حال، نرخ بقا کسب و کارهایی که از سال گذشته جان سالم به در برده‌اند، ۹۶ درصد است. گفته می‌شود که سال به سال، شما شانس موفقیت ۹۶ درصدی دارید.

برای پیوستن به ردیف ۱۸.۸ درصد از کسب و کارهایی که در سال اول خود جان سالم به در برده‌اند، باید خلاق و حل کننده مشکلات مشتریان خود باشید. این برای شما و برای کسب و کارتان به یاد ماندنی خواهد بود. موفق باشید.