سرمایه گذاری‌های عظیم مانند بنزین برای آتش کسب و کارهای استارت آپ است. این سرمایه گذاری‌ها به شما کمک می‌کنند افراد بیشتری استخدام کنید، تکنولوژی جدید بخرید، روابط کسب و کاری جدیدی افتتاح کنید و منفعت‌های زیادی کسب کنید.
اگر همانند دیگر مدیرعامل‌های استارت آپ‌ها هستید، استارت آپ شما جزء دارایی‌های شخصی شما است. شما هر زمان که بخواهید و هرجور که بخواهید می‌توانید درباره آن تصمیم بگیرید. با این حال اگر پولی خارجی دریافت کردید، – به خصوص اگر سرمایه گذاری‌تان خصوصی باشد – ممکن است شرایط عوض شود.
در این مقاله، داستان‌های واقعی میگوییم که چگونه سرمایه گذاران بین افزایش سرمایه گذاری خصوصی و عدم از دست دادن کنترل استارت آپشان تعادل ایجاد کردند.
قانون اول: تازمانی که در استارت آپ یک محصول قابل اعتماد ندارید، بدون کمک دیگران روی پای خودتان بایستید.
تحلیل‌های جاستین کلم و استارت آپ وب سایتِ Ghost Inspector، قصد داشت تا نوع مدیریت مراحل تجارت الکترونیکی را در کسب و کارشان دچار تحول و انقلاب کند.
اخیراً، بیشتر کسب و کارهای تجارت الکترونیکی دارای کارمندانی می‌باشند که ارزیابی‌های دستی را انجام می‌دهند تا تأیید کنند سایت عملیاتش را درست انجام می‌دهد و یا اینکه به صورت دستی نرم افزاری گران را به وجود می‌آوردند تا این ارزیابی‌ها را انجام دهند. ایده کلم این بود که می‌خواست این عملیات را با یک راه حل بدون کد DIY ایجاد کند تا بتواند به وسیله آن مراحل تجارت الکترونیکی را یک بار در هر دقیقه مورد ارزیابی قرار دهد و بازخوردی دقیق را در اختیار صاحب وبسایت قرار دهد.
طرح پیشنهادی برای سرمایه گذاری خصوصی:
نهایتاً، این کسب و کار به سرمایه گذاری خصوصی نیاز دارد تا بتواند منابع مالی کافی را برایش به ارمغان بیاورد و جوانبی مقاوم از تکنولوژی‌ای که 500 مشتری فورچون را جذب می‌کند توسعه دهد. اگر پیش از افتتاح یک محصول قابل اعتماد به دنبال منابع مالی باشید، این کار کلم را مطمئن می‌کند که کنترل شرکتتان را به دست سرمایه گذاران PE واگذار کرده‌اید. چرا که پیش پرداخت پول بیشتر از یک میلیون دلار برای یک شرکت که دارای سطحی مفهومی از تکنولوژی است کمی دشوار است؛ مخصوصاً برای مؤسس استارت آپی که هنوز هیچ سابقه و تجربه‌ای ندارد. برای کسب و کاری که نیازها را پیش بینی می‌کند، 500 هزار دلار سرمایه استارت آپ به معنی بهترین شرایطی است که کلم در آن انتظار داشت نصف سهام کسب و کارش را ارائه کند.
در مقابل، پیش پرداخت 5 میلیون دلاری برای یک کسب و کاری که تازه یک محصول قابل اعتماد را به بازار داده است و حداقل فروش را داشته، منطقی به نظر می‌رسد. در این شرایط، پیش پرداخت 500 هزار دلاری دارای ارزشی به مقدار 10 درصد از سهام کسب و کار است و مؤسس می‌توانند کنترل بیشتری از نهاد و موسسه را در دست بگیرد.
درس بگیرید:
تعداد زیادی از استارت آپ ها هیچ گاه موفق نشده‌اند حتی محصولشان را به بیرون درِ شرکت صادر کنند! به همین دلیل، استارت آپ ها پیش از توسعه یک محصول قابل اعتماد به دنبال منابع مالی PE می‌گردند، بنابراین با این وجود مبلغ کمی را از سرمایه گذار دریافت می‌کنند تا بتوانند خطری که سرمایه گذار را تهدید می‌کند توجیه کنند. در نتیجه، کنترل کسب و کار از دستشان در می‌رود.
بنابراین پیش از جست و جوی منابع مالی PE، حتی اگر به نظرتان مطلوب نیست نیز یک محصول قابل اعتماد را روانه‌ی بازار کنید. (در صورت نیاز روی آن برچسب بتا (آزمایشی) بچسبانید).
قانون دوم: مدل سرمایه‌گذاری در استارت آپ را درک کنید تا بدانید چقدر کنترل در دست سرمایه‌گذار است.
پیش زمینه:
20 سال پیش، بیشتر پزشکان در مطب‌های کوچکی مشغول به کار بودند و در واقع در آن جا کسب و کار خود را اداره می‌کردند. خودشان قیمت‌ها، دستمزدها، سطح کارکنان و طیف خدمات را تعیین می‌کردند.
دیگر زمان آن چیزها گذشته است. اکنون اکثریت پزشکان در ایالات متحده در سازمان‌هایی نسبتاً بزرگ مشغول به کارند و بیشتر به عنوان کارمند به حساب می‌آیند تا مالک یک مطب پزشکی. این اتحاد سریع اکنون به صنعت دندان پزشکی نیز نفوذ کرده و در بخش‌های بزرگی به کار گرفته می‌شود. این کار با توجه به افزایش نیاز به قدرت مذاکره در برابر شرکت‌های بیمه و خرید قدرت در برابر تأمین کنندگان انجام شده است.
در دهه بعدی، بیشتر کارشناسان پیش بینی می‌کنند که دندان پزشکان مستقل به سرعت در اجتماعی بزرگ و بزرگ‌تر متحد می‌شوند که در آن نقش آن‌ها نیز به جای صاحب یک کسب و کار کوچک بودن، تبدیل به یک کارمند می‌شود.
طرح سرمایه گذاری خصوصی پیشنهادی:
کریس پدلر یک دندان پزشک و صاحب مرکز دندان پزشکی پدلار است، کسی که توسط یک شرکت سرمایه گذاری خصوصی که به دنبال خرید سهم اقلیت در صنعت دندانپزشکی بود، فراخوانده شد. برای پدلر، هدف شرکت سرمایه گذاری خصوصی کمتر متوجه رشد سرمایه بود و بیشتر بر ثروت بادآورده‌ای تمرکز کرده بود که هیچ تغییری نیز بر روش‌های دندان پزشکی به کار برده‌اش اعمال نمی‌کرد.
درس بگیرید:
درسی که می‌توانید از این مثال بگیرید این است که زمانی را به درک هدف‌های بلندمدت شرکت سرمایه گذاری خصوصی اختصاص دهید؛ چرا که این شرکت کارهایی مرتبط با معاملات شما را انجام می‌دهد. در این حالت، به این دلیل که پدلار زمانی را به انجام این کار اختصاص داد، مشخص شد که این معامله با سرمایه گذار خصوصی، کنترل کارش را از او می‌گیرد، بنابراین او منصرف شد از آن‌ها کمک بگیرد.
قانون شماره 3: از توفیقات به دست آمده در مرحله اول برای تقویت شرایط مرحله دوم استارت آپ استفاده کنید.
پیش زمینه
آدام کارلسون یک کارآفرین سریالی است که سرمایه شخصی‌اش را با موفقیت در سه استارت آپ مختلف افزایش داد. اولین افزایش سرمایه‌اش ، یک افزایش 2.75 میلیون دلاری در مراحل اولیه بود که شامل برپایی چند شرکت کوچک شد.
نهایتاً معامله انجام شد و موسسان شرکت در آن اکثریت سهام خود را واگذار کردند و تصمیم گرفتند که کسب و کار خود را در مقابل سرمایه، به دست سرمایه گذاران خصوصی بسپارند.
طرح سرمایه گذاری خصوصی پیشنهادی:
کارلسون یک استارت آپ دیگر را تأسیس کرد، Soar Payments؛ که یک شرکت خدمات بازرگانی بود، او به دنبال این بود که سرمایه خارجی‌اش را خرج سرمایه‌گذاری‌های فناوری کند که شرکت را در برابر دیگر رقبا روی لبه‌ای رقابتی قرار دهد.
بر خلاف اولین افزایش سرمایه او، به جای اینکه خواهان شرکت‌های خصوصی سهام باشد، این ایده را مطرح کرد که محصولات را پیش از روانه بازار شدن بسته بندی کند.
درس بگیرید:
دلیل دارد که شرکت‌های سرمایه گذاری خصوصی سرمایه‌های اولیه خود روی افراد فارغ التحصیل در سیلیکون ولی متمرکز کرده بودند، دلیل آن خطرپذیری کمتر است. چرا که برای یک شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی، سرمایه گذاری در یک شرکت در مراحل اولیه، به مثابه ارزیابی خطرات کمتر و احتمال موفقیت بیشتر موسسان در مقابل اعتبار مدل کسب و کاری شرکت است.
قانون شماره 4: درباره کوچکترین مسائل قراردادی استارت آپ نیز بحث و گفتگو کنید تا انعطاف پذیری تان حفظ شود.
پیش زمینه:
Recording Excellence یک استارت آپ میکس موزیک است که چندسال پیش یک شرکت سرمایه گذاری خصوصی را در همان مراحل اولیه تعطیل کرد. همان طور که در بین منابع مالی سرمایه گذاری خصوصی رایج است، بعد از اینکه معامله‌ای وسیع مورد مذاکره قرار گرفت، هر دو شخص سندهای معامله را به دست وکلایشان سپردند تا درباره جزییات مذاکره کنند.
وکلا نیز تلاش می‌کردند تا زمانی که سندها نهایی شوند دخالت موسسان در این بین کم باشد، سپس در آن زمان دور هم جمع می‌شدند تا بازبینی نهایی را انجام دهند و امضاها را بگیرند.
طرح سرمایه گذاری خصوصی پیشنهادی:
این طرح سرمایه گذاری، سرمایه گذارانی با سرمایه گذاری شخصی را به ارمغان می‌آورد که حق دارند به عنوان اولین نفر، زمانی که مؤسس می‌خواهد سهام را بفروشد، مخالفت کنند.
چند سال بعد از سرمایه گذاری، موسسی به نام اسکات هاکزورث می‌خواست بخشی از سهام خود را با تخفیف بفروشند تا افرادی که محرم راز صنعت هستند را بیرون بکشد و آن‌ها را جذب کند. او معتقد بود آن‌ها به شرکت کمک می‌کنند تا پیشرفت کند. با این حال ماده‌ای مبتنی بر حق اولیه امتناع، مانع تلاش او در فروش سهامش به محرم رازهای صنعت شد.
در این حالت، زمانی که مؤسس خواست بخشی از سهامش را زیر قیمت بازار بفروشد، سرمایه گذارانی که حق دارند به عنوان اولین نفر مخالفت کنند، می‌گویند که تمام سهام‌ها را با همان قیمت تخفیف داده شده می‌خرند.
این باعث می‌شود مؤسس پیشنهادش را به تأخیر بیاندازد و سخت تلاش کند تا سرمایه گذاران را مجاب کند که فروش سهام به جای اینکه یک تصمیم مالی باشد یک تصمیم استراتژیک است. در نهایت مؤسس باید باید مصالحه کند و معامله را به سود سرمایه گذاران پیش ببرد.
درس بگیرید:
پذیرش منابع مالی سرمایه گذاری استارتاپ، مطمئناً شامل شرایط قراردادی گسترده‌ای است. حتی کوچکترین معاملات نیز دارای بخش‌ها و قوانین زیادی می‌باشد. به دلیل درک کم و نبود توجه به جزییات، بیشتر موسسان به پرینت طرح سرمایه‌گذاری بعد از یک یا دو دوره مذاکرات توجه نمی‌کنند. این اشتباه است.
بندهای به ظاهر بی ضرر، همانند اعطای این حق به سرمایه گذاران که اولین نفر باشند که با فروش سهام توسط مؤسس، مخالفت کنند، تاثیرات قابل توجهی بر توانایی مؤسس برای دخالت در تصمیمات کسب و کاری، اعم از اعطای سهامی زیر ارزش به منظور جذب افراد با استعداد جدید، دارد. زمانی که یک شرکت در کل دارای ارزش زیر 20 تا 25 میلیون دلار است این قضیه صادق است. به این دلیل که در آن سطوح، کسب و کار آنقدر کوچک است که احتمال نیاز به دخالت در فعالیت‌های پیش بینی نشده‌ی قراردادی و تجاری استراتژیک، به شدت بالاست.
نتیجه:
سرمایه گذاری‌های خصوصی مهم‌ترین بخش از برنامه‌های کسب و کارهای استارت آپ برای تسریع رشد و پیشرفت و یا فراهم آوردن موسسانی با یک رویداد نقدینگی می‌باشد. با پذیرش هر سرمایه گذاری، به خصوص یک سرمایه گذار با تجربه و ماهر همانند سرمایه گذاری خصوصی، باید این را هم بپذیرید که کنترل هم کمی از دست شما در می‌رود.
با آگاه بودن و استفاده از تجارب دیگران، موسسان می‌توانند کنترل را به دست بگیرند و بعد از پذیرش یک سرایه گذاری، هم چنان کنترل کسب و کارشان را به دست بگیرند.
