نجوم، هوا و فضا

این مریخ نورد با استفاده از ابزاری به نام MOXIE حدود پنج گرم اکسیژن تولید می‌کند.
در حالی که هدف نهایی «استقامت» جستجوی نشانه‌هایی از زندگی روی مریخ است، اما این هدف مانع مریخ نورد برای انجام کارهای علمی دیگر نشده است. ناسا روز چهارشنبه ۲۰ آوریل اعلام کرد “استقامت” با موفقیت توانست دی اکسید کربن را از جو این سیاره بیرون بکشید و آن را به اکسیژن تبدیل کند. آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا همراه با یک عکس خانوادگی از خواهر و برادر رباتیک خود، مریخ نورد استقامت را به ابزاری به نام آزمایش استفاده از منابع اکسیژن در مریخ یا به اختصار MOXIE مجهز کرد.

این ابزار در اندازه‌ی توستر به استقامت امکان می‌داد که با گرم کردن گاز در حدود ۱۴۷۰ درجه فارنهایت و ایجاد مونوکسیدکربن به عنوان محصول جانبی، اتم‌های اکسیژن را از مولکول‌های دی اکسید کربن جدا کند. در نخستین آزمایش خود، این ابزار حدود پنج گرم یا مقدار تقریباً کافی اکسیژن برای تنفس فضانوردان به مدت تنها ۱۰ دقیقه را تولید کرد.
به گفته‌ی ناسا، موفقیت این آزمایش زمینه را برای انجام مأموریت‌های آینده فراهم می‌کند، به ویژه مأموریت‌هایی که شامل فضانوردان انسانی می‌شود، هم افراد و هم موشک‌هایی که آن‌ها را به سیاره سرخ و از آن می‌رسانند و برای فعالیت به اکسیژن نیاز دارند. ناسا اذعان دهرد که یک موشک حامل چهار فضانورد برای برخاستن از زمین به حدود ۵۵۰۰۰ پوند اکسیژن نیاز دارد. از آنجا که انتقال اکسیژن به مریخ عملی نیست، این همان جایی است که نسخه‌های بعدی این فناوری می‌تواند به زنده ماندن در سیاره کمک کند.
این آزمایش موفقیت آمیز، یک آزمایش تاریخی دیگر برای استقامت و ناسا است. در اوایل این هفته، آژانس با انجام اولین پرواز آزمایشی بالگرد مریخی نبوغ، هواپیمایی را روی سیاره‌ی دیگری به پرواز درآورد. مانند MOXIE، نبوغ عمدتاً اثبات مفهوم است، اما دریچه ای را برای هواپیماهای آینده برای کشف سیاره سرخ باز می‌کند.

این رادار می‌تواند اشیایی به اندازه‌ی یک توپ گلف را با سرعت ۳۰،۰۰۰ کیلومتر در ساعت در لئو ردیابی کند.
یک رادار فضایی غول پیکر جدید در کاستاریکا وجود دارد که می‌تواند بقایای مداری به اندازه‌ی دو سانتیمتر را ردیابی کند. این رادار توسط “لئو لبز” ساخته شده است، شرکتی که خدمات ردیابی راداری تجاری را برای اشیا در مدار نزدیک زمین ارائه می‌دهد، که سایت را کمتر از یک سال پس از شروع ساخت و ساز پروژه کاملاً عملیاتی اعلام کرده است. “دن کپرلی” مدیر عامل “لئو لبز” گفت این “پیشرفته ترین رادار فضایی تجاری در نوع خود است” – ردیابی که قادر به ردیابی اشیایی به اندازه یک توپ گلف با سرعت ۳۰،۰۰۰ کیلومتر در هر ساعت است.
این رادار می‌تواند ماهواره‌های فعال و زباله‌ها‌ی فضایی را که در ِلئو یافت شده و اکثریت قریب به اتفاق آن را اشیا ساخته شده توسط انسان تشکیل می‌دهد، تحت نظر داشته باشد. این‌ها همچنین خطراتی هستند که مشتریان لئو لبز – متشکل از اپراتورهای ماهواره ای، دفاعی، دفاتر فضایی و نظارتی، بیمه و موسسات علمی – از این شرکت می‌خواهند که بر آن‌ها نظارت داشته باشد.
زباله‌های فضایی طی چند دهه گذشته مدار زمین را به طور فزاینده ای اشغال کرده اند و در سال‌های آینده با استقرار تعداد بیشتری از صورت‌های فلکی ماهواره‌‌ای عظیم شرکت‌های خصوصی در مدار زمین این مسئله به مشکل بزرگتری تبدیل خواهد شد. زباله‌های فضایی شناور در اطراف فضا تهدید بزرگی برای ایستگاه فضایی بین المللی و مأموریت های سرنشین دار آینده است و نیاز به وجود شرکتی مانند لئو لبز را ایجاد می‌کند. “اد لو”، بنیانگذار شرکت، توضیح می‌دهد که “از گذشته تا به امروز وجود آن دسته از زباله‌های فضایی و بقایای مداری که بسیار کوچک هستند و نمی‌توانند توسط وزارت دفاع آمریکا ردیابی شوند، خطر شماره یک فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین المللی بوده و هست.”
اکنون که سایت کاستاریکا عملیاتی شده است، “لئو لبز” با چهار رادار موجود خود پوشش کاملی از مدار نزدیک زمین دارد. این شرکت قصد دارد رادارهای بیشتری در سراسر جهان بسازد تا اطمینان حاصل کند که می‌تواند بر فعالیت‌های مدار نزدیک زمین را که به احتمال زیاد در آینده بیشتر متراکم خواهد شد، نظارت کند.

نگاه کردن به آسمان شب و خیره شدن به صورت فلکی و جهان هستی همیشه یک تجربه شگفت انگیز است اما چشم غیر مسلح فقط بخشی از آن‌ها را می‌بیند. با این حال با کمک ناسا، ستاره شناسان، عکاسان نجوم و سایر همکاران علمی می‌توانید مکان‌های دیدنی جهان ما را مستقیماً در وب‌سایت Astronomy Picture of the Day مشاهده کنید.

واضخ است که این ایده چیز جدیدی نیست. این وب‌سایت جذاب در سال ۱۹۹۵ توسط Robert J. Nemiroff و Jerry T. Bonnell تاسیس شد. این دو دوست، ستاره‌شناسان حرفه‌ای هستند و زمانی حتی در مرکز پروازهای فضایی Goddard ناسا همکار بودند. در بالای صفحه اصلی سایت نوشته شده است: “جهان را کشف کنید! هر روز یک تصویر و یا عکس متفاوت از جهان جذاب ما همراه با توضیح مختصری که توسط یک ستاره‌شناس حرفه‌ای نوشته شده است، ارائه می‌شود.” در واقع این سایت بزرگترین مجموعه تصاویر نجوم با حاشیه‌نویسی در اینترنت است.

با این سایت تمام شگفتی‌های جهان هستی را مرور کنید

این سایت همچنین در ده‌ها کشور و زبان دیگر در دسترس است و لذت هر روزه از تماشای تصاویر را برای همه آسان می‌کند. البته این سایت دارای اپلیکیشن‌های iOS و اندروید نیز است بنابراین شما می‌توانید در حال حرکت نیز به فضانوردی خود ادامه دهید.

فقط تصویر روز جاری به طور فعال در سایت نمایش داده می‌شود اما یک بازدید سریع از آرشیو، شما را به لیستی از تمام تصاویر گذشته فهرست شده بر اساس تاریخ مواجه می‌کند و از جدیدترین آن‌ها شروع می‌شود. به همین ترتیب می‌توانید به فهرست سایت بروید و تصاویر را بر اساس موضوع مشاهده کنید. این بخش‌ها شامل ایستگاه‌های فضایی، ستاره‌های دوتایی، ماده تاریک، قمرهای مشتری، اشیا ناموزون یا کوازارها و هسته‌های کهکشانی فعال است.

این سایت کاملاً ساده است و تمرکز خود را بر روی هزاران تصویر زیبایی که در طول دهه‌های گذشته از جهان هستی ارسال کرده است مانند Pleiades: خوشه ستاره هفت‌خواهر، NGC 1499: سحابی کالیفرنیا، ستارگان بر فراز آتشفشان در حال فوران، کهکشان‌ها در رودخانه، سحابی اسب باشکوه و شبح قطبی بر فراز کانادا قرار داده است. همچنین هر تصویر از وضوح بالایی برخوردار است. با کلیک بر روی هر تصویر یک نسخه بزرگ‌تر و با وضوح بالاتر در یک برگه جدید باز می‌شود که می‌توانید ساعت‌ها به آن خیره شوید.

و اگر خودتان ستاره‌شناس گمنامی هستید می‌توانید تصاویر ستاره‌ای خود را از طریق صفحه ارسال‌ها به این سایت ارسال کنید.

پس از دو هفته بررسی خودکار سلامتی در سطح سیاره مریخ، مریخ‌نورد ناسا در آستانه آغاز عملیات شکار مورد انتظار خود برای یافتن نشانه‌هایی از وجود زندگی در سیاره سرخ است.

مریخ‌نورد ناسا از طریق اکانت توییتر از مریخ می‌گوید

دو پیام در حساب رسمی توییتر مریخ‌نورد ناسا در روز پنجشنبه ۴ مارس نشان می‌دهد که آزمایشگاه سیار با فناوری پیشرفته چند حرکت را به عنوان بخشی از آزمایش‌های مهم انجام می‌دهد تا اطمینان حاصل شود که همه چیز پس از سفر شش و نیم ماهه این ماشین از زمین در وضعیت مناسبی قرار دارد.

مریخ‌نورد ناسا در قالب یک کلیپ کوتاه که نشان می‌دهد برای اولین بار در شش ماه گذشته در حال حرکت است، توییت کرد: “این هفته من چک‌لیست‌های وضعیت سلامتی زیادی را انجام داده و آماده کار شده‌ام.” همچنین اضافه کرد: “من بسیاری از کارهای لیست خود را بررسی کرده‌ام؛ از جمله آزمایش ابزار، تصویربرداری و حرکت دادن بازو. من خود را برای یک ماراتن علمی گرم می‌کنم. ”

این هفته من چک‌لیست‌های سلامتی زیادی را انجام داده و آماده شده‌ام تا به کار خود بپردازم. من کارهای زیادی را از لیست خود بررسی کرده ام؛ از جمله آزمایش ابزار، تصویربرداری و حرکت دادن بازو. من در حال گرم کردن خود برای انجام یک ماراتن علمی هستم.

اکانت مریخ‌نورد Perseverance ناسا؛ ۳ مارس ۲۰۲۱

کمی بعد، یک کلیپ دیگر پخش شد که یکی از شش چرخ مریخ‌نورد ناسا را نشان می‌داد که به عقب و جلو می‌چرخاند و با این پیام همراه بود: “یک آزمایش سریع از فرمان من و وقتی آماده چرخش می‌شوم یعنی همه چیز خوب است. من و تیمم مشتاق حرکت هستیم. هر بار یک قدم رو به جلو انجام می‌دهیم.”

یک تست سریع از فرمان من و هنگامی که آماده حرکت می‌شوم همه چیز خوب به نظر می رسد. من و تیمم مشتاق حرکت هستیم. هر بار یک قدم رو به جلو.

اکانت مریخ‌نورد Perseverance ناسا؛ ۵ مارس ۲۰۲۱

با انجام بیشتر بررسی‌ها تا به امروز و اینکه هیچ گزارشی در مورد ناهنجاری‌های احتمالی از آزمایشگاه پیشرانش جت مستقر در کالیفرنیا (که نظارت بر این مأموریت را انجام می‌دهد) مشاهده نشده است، مریخ‌نورد Perseverance ممکن است تنها چند روز با اولین رانندگی آزمایشی خود در سطح دهانه Jezero فاصله داشته باشد. جایی که این مریخ‌نورد در تاریخ ۱۸ فوریه ۲۰۲۱ در یک واقعه ماندگار بر روی سطح مریخ فرود آمد.

یکی از اهداف اصلی این ماموریت جستجوی این سیاره برای یافتن نشانه‌هایی از زندگی در گذشته است. دهانه Jezero زمانی پر از آب شده بود. بنابراین تصور می‌شود که یک فرصت عالی برای کشف حیات در آن باشد.

به عنوان اولین مریخ‌نورد مجهز به سیستم جمع‌آوری نمونه، Perseverance همچنین نمونه‌های جالب سنگ و خاک را برای حمل و نقل به زمین برای یک ماموریت در آینده بسته‌بندی خواهد کرد. این به دانشمندان اجازه می‌دهد تا مواد را با ابزارهای قدرتمندتر بررسی کنند تا هر کشفی را که مریخ‌نورد ناسا در طول ماموریت دو ساله خود انجام داده است به طور دقیق واکاوی شود.

مریخ‌نورد Perseverance همچنین یک هلی‌کوپتر کوچک به نام Ingenuity را با خود حمل می‌کند. این هلی‌کوپتر پس از چند ماه باید اولین وسیله‌ای باشد که در یک سیاره دیگر پرواز خواهد کرد.

در مورد آخرین مأموریت ناسا در مریخ موارد زیادی وجود دارد که باید منتظر آن‌ها باشیم. بنابراین حتماً برای به‌روزرسانی‌های بیشتر در آینده منتظر باشید.

سیاه‌چاله بزرگ تقریباً در قلب هر کهکشان مانند یک هیولا در کمین است. سیاه چاله‌ای عظیم میلیون‌ها و یا حتی میلیاردها برابر بزرگ‌تر از خورشید. ستاره شناسان هنوز در تلاش هستند تا بفهمند که این موجودات عظیم چگونه شکل گرفته‌اند و اینکه آیا آن‌ها قبل و یا بعد از کهکشان‌های اطراف آن‌ها تشکیل شده‌اند. اکنون تحقیقات جدید نشان می‌دهد که شکل‌گیری آن‌ها می‌تواند به یکی دیگر از رمز و رازهای بزرگ نجوم مرتبط باشد: ماده تاریک.

برداشت ذهنی یک هنرمند از کهکشان مارپیچی قرار گرفته در یک توزیع بزرگ‌تر از ماده تاریک نامرئی معروف به هاله ماده تاریک (به رنگ آبی). مطالعات انجام شده در مورد تشکیل هاله‌های ماده تاریک نشان می‌دهد که هر هاله می‌تواند هسته بسیار متراکمی از ماده تاریک را در خود جای دهد که ممکن است به طور بالقوه شبیه به اثرات یک سیاهچاله بزرگ مرکزی عمل کند و یا در نهایت فروپاشیده و خود یک سیاه‌چاله بزرگ را تشکیل دهد.

سیاه‌چاله بزرگ بالاخره چگونه تشکیل می‌شود؟

بیشتر سیاه‌چاله‌ها هنگامی شکل می‌گیرند که ستارگان بزرگ به نقطه‌ای سقوط می‌کنند که در آن مقدار جرم بسیار زیادی وجود داشته باشد. اما یک تیم تحقیقاتی با استفاده از مدل‌سازی بررسی کرده است که در یک هسته کهکشانی پایدار ساخته شده از ماده تاریک و احاطه شده توسط هاله ماده تاریک چه اتفاقی رخ می‌دهد. آن‌ها دریافتند که مرکز ماده تاریک می‌تواند آن قدر متراکم شود که به یک سیاه‌چاله بزرگ متلاشی شود.

استنباط می‌شود که هاله‌های ماده تاریک در اطراف کهکشان‌ها وجود دارند و حتی اگر برای ما نامرئی باشند به نظر می‌رسد حاوی جرم بیشتری از ماده معمولی یک کهکشان معمولی هستند اما برای فروپاشی و تشکیل یک سیاه‌چاله بزرگ این مطالعه نشان داد که هاله باید از اندازه خاصی به عنوان مثال بزرگتر از آنچه در کهکشان‌های کوتوله یافت می‌شود بزرگتر باشد.

Carlos R. Argüelles مسئول اصلی تیم در بیانیه‌ای گفت: “این مدل نشان می‌دهد که هاله‌های ماده تاریک چگونه می‌توانند غلظتی متراکم در مراکز خود داشته باشند و این ممکن است نقشی اساسی در کمک به درک تشکیل سیاه‌چاله‌های بزرگ داشته باشد.” “در اینجا ما برای اولین بار ثابت کرده‌ایم که این گونه توزیع ماده تاریک هاله‌ای واقعاً می‌تواند در یک چارچوب کیهان شناسی شکل بگیرد و تا پایان عمر جهان پایدار بماند.”

این مدل همچنین نشان می‌دهد که این روش تشکیل باعث می‌شود سیاه‌چاله‌ها حتی قبل از کهکشان‌های اطراف آن‌ها به سرعت تشکیل شوند. این مخالف یک نظریه فعلی است که می‌گوید کهکشان‌ها احتمالاً ابتدا در اوایل جهان شکل گرفته‌اند و سپس سیاهچاله های بزرگ در داخل آن‌ها تشکیل شدند.

این می‌تواند به شما در توضیح چگونگی شکل‌گیری اولیه سیاه‌چاله‌های بزرگ در جهان اولیه در حالی که ستاره‌های زیادی در اطراف آن‌ها نبودند کمک کند. بدون نیاز به تشکیل ستاره و یا نیاز به استناد به سیاه‌چاله‌های اولیه می‌توان این مقوله را توجیه کرد. “

عکس زیر به نظر نقشه ای از ستارگان است، اما در واقع اینطور نیست.

درواقع هر نقطه در این عکس از آسمان تاریک شب نشان دهنده یک سیاهچاله وسیع بنام سیاهچاله بزرگ است که هرکدام در یک کهشکان متفاوت و دور قرار دارد.

ستاره شناسان معتقدند که در قلب تقریبا هر کهکشانی مانند کهکشان خودمان، سیاهچاله های بزرگی وجود دارد که میلیون ها بار نسبت به خورشید بزرگتر هستند.

سیاهچاله ها تقریبا به هرچیزی که در اطرافشان باشد، می چسبند و به قدری متراکم هستند که تقریبا هیچ چیزی حتی نور نیز نمی تواند از آنها فرار کند.

البته، همچنان با نگاه کردن و بررسی انتشار امواج رادیویی می توان این سیاهچاله ها را مشاهده کرد.

به این ترتیب بود که این عکس معروف از یک سیاهچاله در سال ۲۰۱۹ گرفته شد.

نحوه تهیه عکس نقشه ۲۵۰۰۰ سیاهچاله بزرگ

گروهی از ستاره شناسان در دانشگاه Leiden در هلند با استفاده از امواج رادیویی توانستند تمام سیاهچاله هایی که در بخش از آسمان شمالی قابل مشاهده است را مکان یابی کنند.

آنها ۲۵۶ ساعت، مشاهده آسمان را برای نقطه گذاری این سیاهچاله بزرگ ترکیب کردند.

اما باتوجه به اینکه پوسته ذرات بارداری که کره زمین را احاطه می کنند که یون کره نامیده می شوند، امواج و سیگنال های ورودی را مختل می کنند، کار آنها سخت و پیچیده شد.

یکی از این ستاره شناسان اعلام کرد: “اینکار شبیه به تلاش برای نگاه کردن به بیرون، زمانی که در یک استخر پر از آب غوطه ور هستید، است. وقتی از درون آب به بالا نگاه می کنید، امواج آب، نور را منحرف می کنند و دید شما را مختل می سازند.”

برای تنظیم این اختلالات، آنها الگوریتم هایی ایجاد کردند که بروی ابر کامپیوتر ها به منظور اصلاح تاثیر یون کره هر ۴ ثانیه اجرا می شد.

اینکار درنهایت منجر به ایجاد عکس بالا شد که ۴ درصد آسمان شمالی و ۲۵.۰۰۰ سیاهچاله بزرگ را نشان می دهد.

یکی از این محققان افزود: “اینکار حاصل تلاش سال های بسیار زود بروی این داده های به شدت مشکل است. ما باید روش های جدیدی برای تبدیل امواج رادیویی به عکس از آسمان اختراع کنیم.”

این تیم امیداور است که این پروژه نقشه برداری را تا پوشش کامل آسمان شمالی و سایر سیاهچاله بزرگ ادامه دهد.

اما تا این لحظه هم آنها خوشحالند که توانستند این نتایج ارزشمند را با دنیا به اشتراک بگذارند و در پایان یکی دیگر از اعضای این تیم گفت: “بعد از سالها توسعه و تولید نرم افزار، جواب دادن این کار واقعا شگفت انگیز و خارق العاده است.”

تصویر جذاب از ونوس حاصل شکار کاوشگر خورشیدی پارکر است. ناسا این تصویر بی‌نظیر از ناهید را که در ژوئیه سال گذشته توسط کاوشگر خورشیدی پارکر در طول یک پرواز از این سیاره ثبت شده به اشتراک گذاشته است. ماموریت اصلی این کاوشگر، کاوش خورشید از نزدیک و کسب اطلاعات بیشتر درباره کرونا و یا به اصطلاح پدیده خرمن آن است اما همچنین در حین انجام این وظیفه به طور منظم از سیاره زهره نیز عبور می‌کند زیرا از جاذبه سیاره برای تنظیم مدار خود استفاده می‌کند.

تصویر جذاب از ونوس چگونه گرفته شد؟

محققانی که در این مأموریت کار می‌کنند اجازه نمی‌دهند که این پروازها هدر بروند و از ابزارهای کاوشگر برای کسب اطلاعات درباره ونوس نیز استفاده می‌کنند. این تصویر توسط ابزار تصویرگر Wide-Field که متعلق به کاوشگر خورشیدی پارکر است گرفته شده است؛ درست زمانی که کاوشگر در فاصله کمتر از ۸۰۰۰ مایلی ونوس قرار داشت.

این عکس حتی چیزی غیرمنتظره را آشکار کرد. ناهید پوشیده از ابرهای ضخیم است. از آن جایی که این ابزار برای گرفتن عکس در داخل خرمن خورشید طراحی شده است محققان انتظار نداشتند که این ابزار بتواند به جو ونوس نفوذ کند اما در حقیقت این کاوشگر توانست به ابرها نگاه کند و سطح سیاره را ببیند. آنجلوس وورلیداس دانشمند پروژه از آزمایشگاه فیزیک جان هاپکینز (APL) در بیانیه‌ای گفت: “این ابزار کاوشگر تنها برای مشاهدات نور مرئی طراحی و آزمایش شده است. ما انتظار داشتیم که ابرها را ببینیم اما دوربین دقیقاً به سطح کره نگاه می‌کند.”

همکاری با یک ماموریت ژاپنی

این تصویر جذاب از ونوس یک حلقه روشن در اطراف این سیاره را نشان می‌دهد که گمان می‌رود شب‌تاب است. یک انتشار نور ضعیف که ناشی از اکسیژن موجود در جو است. این تصویر ناهید شبیه آنچه توسط ماموریت ژاپنی آکاتسوکی گرفته شده است می‌باشد. عکسی که توسط طول موج‌های نزدیک مادون قرمز گرفته شده است. این نشان می‌دهد که این ابزار ممکن است بتواند از این توانایی غیر منتظره برای مطالعه گرد و غبار اطراف خورشید استفاده کند.

علاوه بر این، داده ها اکنون می‌توانند بین ماموریت‌های کاوشگر خورشیدی پارکر و نمونه ژاپنی آکاتسوکی به اشتراک گذاشته شوند تا درباره ونوس اطلاعات بیشتری کسب کنند. خاویر پرالتا دانشمند حوزه سیاره‌ای از تیم آکاتسوکی گفت: “ما واقعاً منتظر این تصاویر جدید هستیم.” “اگر ابزار تصویرگر کاوشگر خورشیدی پارکر بتواند انتشار حرارتی از سطح ناهید و شب‌تاب که به احتمال زیاد ناشی از اکسیژن است را در بخش‌های مختلف کره درک کند می‌تواند کمک شایانی به مطالعات سطح ونوس کند.”