27
Gliese 486b؛ همتای کره زمین اما پر از گداخته‌های درخشان
بدون هیچ شب و روزی، گرمای به اندازه کافی شدید برای ذوب سرب و رودخانه‌های درخشان گدازه: این چشم‌انداز جهنمی یک روز معمولی در سیاره Gliese 486b است. یک سیاره فراخورشیدی که اخیراً کشف شده است و به دور ستاره نزدیک خودش یعنی Gliese 486 می‌چرخد. این سیاره پر از صخره است و حدود سه برابر کره زمین جرم دارد و آن را به نوعی به نام ابرزمین تبدیل می‌کند اما آن قدر گرم است که شرایط این سیاره کاملاً متفاوت از شرایطی است که ما در کره زمین به آن عادت کرده‌ایم.
این سیاره آن قدر به ستاره خود نزدیک است که یک سال آن جا فقط یک روز و نیم در مقیاس کره زمین طول می‌کشد. گرچه این ستاره ضعیف‌تر و خنک‌تر از خورشید است اما این سیاره فقط ۱.۵ میلیون مایل دورتر می‌چرخد و به طور دائم قفل شده است؛ به این معنی که یک طرف سیاره همیشه رو به ستاره است. این موضوع درجه حرارت را حتی بالاتر می‌برد و به دمای سطح ۷۰۰ کلوین و یا به عبارتی تا ۸۰۰ درجه فارنهایت می رساند.
یک عکس نمادین از سطح فوق‌العاده گرم سیاره Gliese 486b که به تازگی کشف شده است. منجمان CARMENES انتظار دارند این سیاره تازه کشف شده با دمای حدود ۷۰۰ کلوین و یا به عبارتی ۴۳۰ درجه سانتی‌گراد، شبیه به سیاره ونوس باشد. یک منظره گرم و خشک که در میان آن رودخانه‌های درخشان گدازه پراکنده شده است. سیاره Gliese 486b ممکن است جو ضعیفی داشته باشد.
محققانی که این سیاره را کشف کرده‌اند معتقدند این به آن معناست که این سیاره با منظره‌ای گرم و خشک و رودخانه‌هایی از گدازه درخشان، بیشتر از این که شبیه به کره زمین باشد به سیاره ونوس شباهت دارد. در آن جا احتمالاً جو کمی وجود دارد زیرا گرمای ستاره برای تبخیر شدن آن عمل می‌کند اما گرانش سیاره به او کمک می‌کند تا جو را حفظ کند.
وجود بالقوه اتمسفر نازک کنونی این سیاره را به عنوان نامزدی عالی برای تحقیقات تبدیل کرده است زیرا به دانشمندان اجازه می‌دهد تئوری‌های خود را بر روی مدل‌های جوی برای سیارات سنگی و مقایسه آن با کره زمین آزمایش کنند. José A. Caballero از مرکز de Astrobiología در اسپانیا که یکی از نویسندگان مقاله است در بیانیه‌ای گفت: “کشف Gliese 486b یک شانس بود.” وی افزود: “صد درجه گرم‌تر است و کل سطح سیاره را گدازه دربرگرفته. جو آن از سنگ‌های بخار تشکیل شده است. از طرف دیگر اگر Gliese 486b صد درجه سردتر بود برای مشاهدات بعدی نامناسب بود. “
محققان اکنون می‌خواهند با استفاده از تلسکوپ‌های نسل بعدی در آینده، این سیاره را بیشتر مطالعه کنند و سعی کنند تا جو آن را ببینند تا ترکیب آن را درک کنند. تریفون تریفونوف نویسنده اصلی از موسسه نجوم ماکس پلانک گفت: “نزدیکی این سیاره فراخورشیدی هیجان انگیز است زیرا مطالعه دقیق آن با تلسکوپ‌های قدرتمند مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب و تلسکوپ‌های بسیار بزرگ آینده امکان‌پذیر است.”
“هرچند سخت اما صبر می‌کنیم تا تلسکوپ‌های جدید در دسترس قرار بگیرند. نتایج به ما کمک می‌کند تا بفهمیم سیارات سنگی چقدر می‌توانند جو خود را حفظ کنند، از چه چیزی ساخته شده‌اند و چگونه بر توزیع انرژی روی سیارات تأثیر می‌گذارند. “
