احتمالا اگر به درون سیاه چاله سقوط کنید بدن شما منهدم و ذره ذره خواهد شد! ابتدا تبدیل شدن بدن خود را به رشته اسپاگتی کشیده تصور کنید. جالب است بدانید این فرایند در انواع مختلف از سیاه چاله می‌تواند متفاوت باشد یا صورت نگیرد. متاسفانه بعد از سقوط به درون سیاه چاله مانند فیلم Interstellar نمی‌توانید دگر سوی سیاه چاله را ببینید و به ذرات ریزی تقسیم خواهید شد یا مانند یک رشته طویل اسپاگتی کش میایید! با روکیدا در این مطلب همراه باشید تا مطالب جالبی را در مورد سیاه چاله و سقوط درون آن و فرایندی که دانش‌مندان جوش خوردن می‌نامند بررسی کنیم. عجله نکنید، از تصاویر جذاب اسپاگتی سیاه چاله و بررسیش نگذرید!

astronautfallinginblackhole — بررسی سقوط به درون سیاه چاله- روکیدا

سیاه چاله چیست؟

برای ابنکه بدانیم بعد از سقوط به درون سیاه چاله چه اتفاقی رخ خواهد داد ابتدا این پرسش را مطرح می‌کنیم که اساسا سیاه چاله چیست و نیروهای جاذبه و جلیات‌های (goliaths) گرانشی در آن چطور عمل خواهند کرد؟ با طرح این پرسش مشخص می‌شود که نمی‌توان با خیال آسوده سفینه را روشن کرده و به درون سیاه چاله سفر کرد. چرا که نیروی جاذبه موجود در سیاه چاله به حدی قوی است که حتی نور از آن نمی‌تواند فرار کند. و احتمالا با قرار گرفتن در مدار آن به شکل تصویر زیر خواهید شد!

سیاه چاله نامی مناسب و صحیح است. چرا؟

نام‌گذاری سیاه چاله متناسب با آن انجام شده است؛ زیرا معمولا انعکاس یا تابش نوری از سیاه ‌چاله صورت نمی‌گیرد. سیاه چاله زمانی قابل رویت است که نزدیک منبع تغذیه خود (ستاره یا ابرهای گازی) قرار گیرد به صورتی که در مرز آن باشد. به این پدیده افق رویداد می‌گوییم. در میان انعکاسات ستاره‌ها و ابرهای گازی نقطه‌ای کاملا کوچک و تاریک به نام تکینگی نهفته دیده می‌شود. جایی که معتقدیم آن قدر گرانش شدید است که محور فضا-زمان را تغییر داده و با نیروی خود منحنی میکند.

این نقطه‌ای است که نظریه‌های فیزیک را به چالش می‌کشد و تعاریف از جهان دچار تغییر می‌شود! به این معنی که تمام نظریه‌های مربوط به آن‌چه فراتر از آن است فقط در قالب حدس و گمان است و تا زمان دریافت اطلاعات بیشتر در حد حدس باقی‌ می‌ماند.

سیاه چاله‌ها برای اکثر ما قصه‌ای پر از رمز و راز و عجیب را به همراه دارند. برای دانشمندان این‌طور نیست. چرا می‌گوییم سیاه چاله برای دانشمندان امری عادیست؟ زیرا حتی قبل از ارائه شدن نظریه نسبیت آلبرت انیشتین که وجود سیاه چاله را پیش‌بینی کند، دانشمندان چندین دهه با نظریه اجسام یا اشیا مشابه در حال کلنجار رفتن بودند. سرانجام در دهه 1960 دانشمندان با اکتشاف انواع مختلف از ستاره‌های کوچک به رسیدن به معنای واقعی سیاه چاله نزدیک شدند. امروزه فیزیک‌دانان و ستاره‌شناسان معتقدند میلیون‌ها سیاه چاله در همین کهکشان راه شیری وجود دارد.

برای سفر و ماجراجویی به درون سیاه چاله مدل سیاه چاله خود را انتخاب کنید!

سیاه چاله‌ها انواع مختلفی دارند و می‌توانند سطوح متفاوتی از پیچیدگی‌ها را به نمایش بگذارند. برای مثال می‌توانند از نظر توانایی چرخش یا دارا بودن بار الکتریکی متفاوت باشند؛ پس اگر می‌خواهید به درون سیاه چاله بپرید انواع مختلف آن را بررسی و سپس ماجراجویی خودرا آغاز کنید.

به طور کلی و در سطوح ساده سیاه چاله‌ها را می‌توان به سه گروه تقسیم کرد: سیاه چاله توده (جرم) ستاره‌ای، سیاه چاله‌های بزرگ و با جرم زیادو سیاه چاله‌های با جرم متوسط.

سیاهچاله‌های جرم ستاره‌‌ای هنگامی شکل می‌گیرند که ستاره‌های بسیار بزرگ سوخت خود را تمام کرده و به درون سیاه‌ چاله می‌ریزند. سیاه چاله‌های بزرگ در مرکز کهکشان‌ها زندگی می‌کنند و با مصرف ستاره‌ها به عنوان تغذیه و ادغام با سیاه چاله‌های دیگر، به اندازه های بسیار بزرگی خواهند رسید تقریبا و احتمالا تا ده‌ها میلیارد برابر جرم خورشید! سیاه چاله با جرم متوسط همچنان مرموز بنظر می‌رسد و البته تنها چند نمونه محدود پر از راز آن‌ها کشف شده است. ستاره‌شناسان گمان می‌کنند آن‌ها از طریق فرایند های شبیه به جمع شدن (انقباض) پدیدار شده‌اند.

سیاه چاله‌های توده ستاره‌ای در مقایسه با دیگر انواع سیاه چاله ممکن است ضعیف بنظر برسند، اما قابلیت آن‌ها در نیروی زیاد جزرو مدی و پدیدار کردن افق رویداد شگفت‌انگیز است که ناظر عادی را به شوق خواهد آورد. سیاه چاله‌ها با جرم کم در مقایسه با انواع بزرگ و پر جرم‌تر آن‌ها نیروی گرانشی بیشتری دارند و تنها کمی سقوط در آن کافیست تا تفاوت عظیم این نیروی گرانشی را حس کنید.

اسپاگتی سیاه چاله!

اسپاگتی سیاه چاله نامی جذاب برای اتفاقی که در صورت سقوط درون سیاه چاله شاهدش خواهیم بود است. به دلیل جذابیت و فهم بهتر این موضوع همراه با چند تصویر این مطلب رو ادامه می‌دهیم پس با روکیدا همراه باشید.

اگر در فضای نزدیک سیاه‌چاله‌ای با جرم ستاره‌ای قرار بگیرید و سیاه چاله در حال تغذیه نباشد، در حالی که شناور هستید برروی فضای پس زمینه‌ سیاه چاله و ستاره‌های اطراف مانند یک عدسی که بزرگ‌نمایی می‌کند تاثیر می‌گذارید و با فرایند اسپاگتی شدن روبرو می‌شوید. هرچه به آن نقطه و چاله عجیب نزدیک‌تر بشوید اجزای بدن شما کشیده‌تر می‌شوند و به جهات مختلف می‌روند یا له خواهند شد! دانش‌مندان این روند را جوش خوردن می‌نامند.

سیاه چاله- روکیدا — فرایند اسپاگتی شدن یا اثر نودلی تحت تاثیر نیروی گرانش سیاه چاله

در این فرایند (جوش خوردن) هنگام سقوط درون سیاه چاله بدن شما از نظر افقی فشرده و در همان زمان از نظر عمودی کشیده می‌شود. نیروی جاذبه وارد بر انگشتان پا درهنگام سقوط بیش از سر خواهد بود(به دلیل وجود نیروی بیشتر در ارتفاع مختلف نسبت به سیاه چاله) همچنین هر ذره از بدن شما در جهت متفاوتی کمی کشیده و نهایتا به مانند اسپاگتی یا تافی می‌شود! پس نگران ماجراجویی و کشف رمز و راز آن سوی سیاه چاله نباشید چون بعد سقوط با گذشت زمان کوتاهی دچار سرنوشت ذکر شده خواهید شد.

این بررسی و نتایج ذکر شده حدس و گمانه‌زنی نیست چرا که در سال 2014 زمانی که محققان مشغول بررسی فضای اطراف سیاه چاله‌ای توسط تلسکوپ فضایی-ستاره‌ای بودند چندین رویداد جزرو مدی را مشاهده نمودند و خورده شدن سیاره‌ای توسط سیاه چاله را ثبت کردند. مقداری از سیاره خورده شد و مابقی آن به فضای اطراف پرتاب شد.

لطفا به درون سیاه چاله قدم نگذارید!

سقوط به درون سیاه چاله با جرم ستاره‌ای انتخاب بهتری از سیاه چاله با جرم زیاد است؛ هرچند در هر دو حالت مرگ سرانجام خواهد بود اما با سقوط به درون سیاه چاله با جرم ستاره‌ای تا مرز افق رویداد و تکینگی نهفته که ذکر شد می‌توانید مناظر را تماشا کنید اما به محض ورود به آن مرز به درون سیاه چاله کشیده خواهید شد و تحت تاثیر اثر نودلی (فرایند جوش خوردن)قرار خواهید گرفت. بعد از آن سرنوشت شما معلوم نخواهد بود و حتی اگر چراغ قوه‌ای به فضای درون سیاه چاله ببرید خود شما، چراغ قوه و حتی نور متساعد از آن جذب گرانشی خواهید شد که قابل فرار نیست.

به طور واضح مشخص است که مهم نیست در مدار کدام سیاه چاله قرار بگیرید. در نهایت به دلیل گرانش شدید از هم می‌پاشید! بعد از گذر از افق رویداد دگر خروجی و شانسی وجود ندارد حتی اگر بازهم توانستید زنده بمانید باید با سرعت نور سفر کنید تا از آن فضا امکان فرار داشته باشید. همان طور که می‌دانیم هیچ وسیله‌ای قادر به این‌کار نیست و همچنین هیچ وسیله‌ای توان مقاوت در برابر این نیرو را ندارد چه برسد به گوشت بدن انسان!

جای ناراحتی وجود ندارد چرا که نزدیک ترین سیاه چاله شناخته شده 1000 سال نوری با زمین فاصله دارد. با این حال برخی اخترشناسان معتقدند سیاه چاله‌ها در مکان نزدیک تری‌اند و نظریه مبنی بر سیاره نهم منظومه شمسی را یک سیاه چاله اولیه در حال تشکیل می‌دانند که به اندازه یک توپ بیسبال است.

با در نظر گرفتن این موضوع، این امکان وجود دارد(البته بعید است که انسان به اندازه کافی زنده بماند تا بتواند از فناوری پیشرفته سفر فضایی بهره ببرد) که بتوانیم از نزدیک از سیاه چاله دیدن کنیم. و اگر این کار با موفقیت انجام شود، شاید حتی بتوانیم چند کاوشگر را به مدار سیاه چاله وارد کنیم تا آنچه در افق رویداد اتفاق می‌افتد را آزمایش و بررسی کنیم.

متاسفانه چون هیچ چیز حتی اطلاعات نمی‌توانند از افق رویداد گذر و فرار کنند از آن چه بعد از آن اتفاق میافتد بی اطلاع خواهیم ماند.