به گزارش روکیدا مطالعات جدید جامع نشان می‌دهند که هم اکنون پیری بیولوژیکی در آمریکایی‌ها نسبت به بیست سال پیش، بسیار کند شده است.
هر کس خواستار یک عمر طولانی است. دانشمندان نیز در همین راستا جهت کمک به برگرداندن زمان، بر روی داروها، روش‌های درمانی سلول‌های بنیادی و محدود کردن کالری، تحقیقاتی انجام می‌دهند. اما این تلاش‌ها چقدر نتیجه بخش است؟ مطالعات جدید گسترده در دانشگاه ییل و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی نشان می‌دهند که هم اکنون روند پیری در آمریکایی‌ها نسبت به بیست سال گذشته کند شده است.
اگر کسی از شما سنتان را بپرسد، عددی که بیان خواهید کرد احتمالاً سن شناسنامه‌ای شما است- تعداد سال‌هایی که از زمان تولدتان گذرانده‌اید. (یا حداقل، تعداد سال‌هایی که آن را می‌پذیرید). ولی به واسطه دامنه بزرگی از سبک زندگی و فاکتورهای ژنتیکی، هرکس به صورت فیزیکی سرعت متفاوتی از روند پیر شدن را تجربه می‌کند که به آن سن بیولوژیکی می گویند.
مطالعات جدید بر روی عدد دوم تمرکز می‌کنند. محققان با جمع آوری اطلاعات مرتبط با سلامت و تغذیه ۲۱۵۰۰ نفر، جهت مقایسه‌ی تفاوت‌های ممکن از سال ۱۹۸۸ تا سال ۲۰۱۰، سن بیولوژیکی آن‌ها را محاسبه و با سن تقویمی آن‌ها مقایسه کردند. تیم برای مشخص کردن سن بیولوژیکی از دامنه‌ی گسترده‌ای از شاخص‌های سلامتی همچون فشار خون، حجم تنفسی و مقدار نشانگرهای خاص در خون از جمله هموگلوبین، کلسترول، کراتینین، آلکالین فسفاتاز، آلبومین و پروتئین C واکنشی استفاده کردند.
محققان در تمام طبقات، یک روند کلی کند شونده در سن بیولوژیکی مشاهده کردند. در آن زمان تفاوت سن شناسنامه‌ای و بیولوژیکی در بین بیماران سالمند نسبت به بقیه افراد و در مردان در مقایسه با زنان بیشتر مشاهده شد. مورگان لوین، نویسنده‌ی راهنما در این مطالعه بیان می‌کند که «آشکار شدن اینگونه پیشرفت‌ها احتیاج به زمان دارد و به همین دلیل در سالمندان بیشتر مشاهده می‌شود؛ هرچند می‌تواند نمایانگر مشکلات در گروه‌های جوان‌تر به خصوص خانم‌ها- در صورتی که پیشرفت آن‌ها خیلی کمتر باشد- باشد و همانند نسل‌های قبل از خود امید به زندگی به دست نیاورند.»
محققان بیان می‌کنند که این اولین مدرک از کند شدن روند پیری در نمونه‌ی ملی است و ممکن است حداقل قسمتی از نتایج مثبت به کاهش مصرف سیگار، پیشرفت در دارو و رفتارهای سالم نسبت داده شود.
شواهد نشان می‌دهند که متوسط امید به زندگی برای چند دهه‌ی اخیر افزایش یافته است ولی مطالعه جدید نشان می‌دهد که این فقط به خاطر توانایی در زنده نگه داشتن بیشتر افراد بیمار نیست. سلامت ما نیز در حال گسترش است. تناسب در زندگیمان یعنی لذت بردن از زندگی در سلامتی کامل.
لوین بیان می‌کند: «افزایش طول عمر بدون تغییر در سرعت روند پیر شدن، پیامدهای مضری را در بر خواهد داشت. اگر مردم تناسب بیشتر زندگیشان در ارتباط با بیماری و ناتوانی باشد، هزینه‌های مرتبط با مراقبت‌های پزشکی افزایش خواهد یافت. هرچند افزایش طول عمر از طریق کاهش سرعت در روند پیر شدن باعث کاهش هزینه‌های مراقبت سلامتی، افزایش بهره وری و تندرستی می‌شود.»
