هنگام رانندگی با استفاده از روش زیپر در ترافیک و تغییر مسیر در لحظه آخر، می‌توانید به حرکت بهتر خود و خودروهای دیگر کمک کنید. برای اطلاع بیشتر از این روش با روکیدا همراه شوید.
اگر تا آخرین لحظه برای عوض کردن خط خود در ترافیک صبر می‌کنید، حداقل از روش زیپر استفاده کنید.
اگر سن شما به اندازه‌ایی است که می‌توانید رانندگی کنید، پس حتماً افکاری برای تغییر مسیر خود در ترافیک دارید وقتی در آن خطی که می‌رانید با علامت جاده در دست تعمیر است یا تصادفی که مقابل شما انجام شده است، مواجه شوید. وقتی‌که شما با تابلوی زرد «جاده در دست تعمیر است» مواجه می‌شوید، چند گزینه برای انجام دارید:
- به سرعت چراغ راهنما را روشن کرده و منتظر باشید تا کسی در خط کناری اجازه ورود به شما بدهد.
- در خط خود بمانید و صبر کنید تا همه خودروهای جلوی شما بروند تا به قسمت مسدودشده برسید و آنگاه تغییر مسیر دهید، و گذشتن خودروهای دیگر را از خودتان تماشا کنید.
برای اکثر مردم گزینه اول مودبانه‌تر و صبورانه‌تر، و کم‌تر خودخواهانه به نظر می‌رسد. اما تحقیق انجام شده نشان می‌دهد تغییر مسیر زودهنگام به خطی که بسته نیست، تنها یک خط بلندتر و کندتر به‌وجود می‌آورد که نه تنها برای رانندگان ناامیدکننده است، بلکه کاری بیهوده است چرا که موجب کم کردن مسیرهای قابل استفاده است و حتی موجب تصادف می‌شود.
کاری که در این مواقع باید انجام دهیم “تغییر جهت به روش زیپر،” یا سیستم زیپ، که آلمانی‌ها نام‌گذاری کردند، است. در این سیستم، هر خودرویی که در خطی است که مسدود است تنها زمانی تغییر جهت می‌دهد که به انتهای خط می‌رسد. (از بالا، شبیه به یک ردیف دندان است که کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند.) به دلیل اینکه این سیستم از تمام ظرفیت جاده تا جایی که ممکن است استفاده می‌کند، تراکم را تا ۴۰ درصد کم می‌کند. هم‌چنین این سیستم تصادفات را کاهش می‌دهد زیرا همه‌ی ترافیک با یک نرخ ثابت سرعت حرکت می‌کنند به جای آنکه بعضی از خودروها به سرعت مسیر خود را ادامه دهند و بعضی دیگر خیلی در ترافیک بمانند.
مشکل این است که، عادت‌های رانندگی ما در اعماق وجود ما نهادینه شده است. به نظر بی‌رحمانه و ناعادلانه می‌رسد که به سمت خطی که سریع جلو می‌رود هجوم برده شود، پس همه موافقیم که وقتی در یک خط متراکم و شلوغ هستیم، ترس از رفتن به خطی دیگر که سریع و راحت جلو می‌رود، داشته باشیم و با ناسزای رانندگان دیگر مواجه شویم. اما بعضی از ایالت‌های آمریکا مبالغ زیادی جهت آموزش مجدد رانندگان برای استفاده از روش زیپ هزینه می‌کنند: کولورادو و مینسوتا یک دهه است که بر این آموزش کار می‌کنند، در حالی‌که واشنگتن، میسوری و کانزاس جدیداً این سیستم را اجرا کرده‌اند، و امسال، میسوری کمپین آموزشی خود را شروع کرده است.
همانند تمام سیستم‌هایی که برای بهبود وضعیت موجود طراحی شده (اما بعضی مواقع ممکن است موجب بدتر شدن وضعیت شوند) تاثیرگذاری روش زیپر به رعایت کردن همه رانندگان نیاز دارد، اما چه‌وقت اتفاق خواهد افتاد؟ منتظر خواهیم بود تا این تکنیک موثر و ایمن تغییر مسیر بتواند در عادت‌های رانندگی ما جایی داشته باشد، یا همانند گوینده رادیو مینسوتا باب کٌلینز که می‌گوید، “سیستم تغییر مسیر زیپر تغییر به یاد ماندنی این قرن خواهد بود مانند تغییر سیستم متریک در دهه ۱۹۷۰ میلادی. ایده‌ایی بزرگ، که تصویری بی‌نقص ایجاد کرد، و در اوایل مطرح شدن فراموش شد.”
آیا فوراً با دیدن چنین علامت‌هایی مسیر خود را تغییر می‌دهید، یا تا آخرین لحظه ممکن صبر می‌کنید؟
حال این حقیقت جالب است
طبق یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۳ در مینسوتا انجام شد، مشخص شد که ۴۵ درصد رانندگان جوان‌تر (بین ۲۵ تا ۳۴ سال سن) فکر می‌کنند که سیستم تغییر مسیر به‌روش زیپز ایده بسیار خوبی است، اما تنها ۸ درصد از کسانی‌که از این رانندگان بزرگ‌تر هستند به انجام این روش تمایل دارند.
