امروز یک نام درخشان در دنیای عکاسی از پرندگان را به شما معرفی می‌کنیم: لیلا جفریس. عکس‌های او از دنیای پرنده‌ها زیبایی را معنی می‌کند. عکس‌هایی که هرگز مثل آن‌ها را ندیده بودیم.
او در شهر سیدنی زندگی می‌کند. برای ثبت تصویر پرندگان ۱۰ سال اخیر را در سفر زندگی کرده. جفریس در کودکی نجات پرندگان را از پدر خود یاد گرفت. در ادامه کلاس پرستاری از پرندگان را دنبال کرد.
مسیر زندگی جفریس به درک عمیق از طبیعت تمام شد. تصاویر زیبای او از جغدها، عقاب‌ها و انواع طوطی رنگ‌های طبیعت را به رخ می‌کشد.
تصویر اول: فنچ گلدی
نکته جالب در رنگ بندی پرندگان، مرز هر رنگ است. رنگ آن‌ها کم کم از رنگی به رنگ دیگر تغییر نمی‌کند. ما رنگ زرد را در کنار بنفش تماشا می‌کنیم. بدون آن که ذره‌ای آشفته شده باشد.
آن را در زبان فارسی به نام سهره رنگین کمان می‌شناسیم. رقص پرنده در زمان جفت گیری چشمگیر است. البته که تنها جنس نر رقص را انجام داده و آواز می‌خواند.
وضعیت زندگی آن‌ها در طبیعت مناسب است اما شکار بی رویه به جمعیت سهره رنگین کمان آسیب رسانده. آن‌ها از ارزن تا تخم کتان و تخم مرغ تغذیه می‌کنند.
تصویر دوم: کاکادو دم سرخ سیاه
آن را به نام طوطی کاکلی دم سرخ سیاه نیز می‌شناسند. از پرندگان بومی استرالیا حساب می‌شود. طول این پرنده در زمان بلوغ به ۶۰ سانتی متر می‌رسد. این نوع پرنده به عنوان حیوان خانگی نیز نگهداری می‌شود.
البته که قیمت بالایی دارد. این طوطی در استرالیا زندگی خوبی داشته و در معرض تهدید نیست.
تصویر سوم: عقاب دم گُوِه‌ای تاسمانی
متاسفانه در حال انقراض است. ابعاد بزرگی داشته و طول بدن پرنده به ۱۰۰ تا ۱۱۰ سانتی متر می‌رسد. اگر بال‌هایش را باز کند ۱.۹ تا ۲.۳ متر خواهد بود.
بر خلاف بیش‌تر پرندگان، جنس ماده وزن بیش‌تری دارد. بزرگ‌ترین طول بال ثبت شده در تاریخ ۲۸۴ سانتی متر بوده است. آن عقاب در سال ۱۹۳۱ کشته شد.
زندگی عقاب ثابت می‌کند که زیبایی بدون دردسر نیست.
تصویر چهارم: کاکادو دم سرخ
نکته جالب در مورد این تصویر رنگ آبی است. در واقع رنگ آبی روی پرهای این پرنده وجود ندارد. رنگی که ما می‌بینیم نتیجه تابیدن نور به بال‌های خاکستری پرنده است.
فراموش نکنید که طوطی‌ها سخنگو به حساب می‌آیند. یعنی به خوبی صدای انسان را تقلید می‌کنند.
تصویر پنجم: مینای طلایی
از دسته گنجشک‌ها به حساب می‌آید. کم‌ترین نگرانی در مورد جمعیت آن‌ها وجود ندارد و در معرض خطر انقراض نیست. متاسفانه در ایران دیده نمی‌شوند.
تصویر ششم: جغد سوراخ نشین
یک گونه از جغد است. آن را در رده جغد سنگی طبقه بندی می‌کنیم. آن‌ها را معمولا در چمن زارها و بیابان‌ها می‌بینیم. البته که جغد سوراخ نشین بومی آمریکای لاتین حساب می‌شود.
چرا به آن‌ها جغد سوراخ نشین می‌گویند؟ چراکه در سوراخ‌ها و چاله‌هایی که سگ‌ها کنده‌اند زندگی می‌کنند. چشم این پرنده معمولا درخشان و زرد رنگ است.
کم‌ترین نگرانی در مورد جمعیت آن‌ها وجود ندارد.
تصویر هفتم: کبوتر نیکوبار
آن‌ها را در جزایر کوچک و در مناطق ساحلی جزایر آندامان و نیکوبار هند پیدا می‌کنیم. تنها عضو زنده از خانواده خود حساب می‌شود. این کبوترها به خوبی در جزایر هند زندگی می‌کنند.
خوشبختانه جمعیت آن‌ها در وضعیت مناسبی قرار داشته و در تهدید انقراض نیستند.
تصویر هشتم: گانِت شمالی
یک پرنده دریایی است. بزرگ‌ترین گونه از خانواده گانت به حساب می‌آید. در سواحل اقیانوس اطلس زندگی می‌کند. در اروپای غربی و شمال شرقی ایالات متحده آمریکا تولید مثل پرنده را می‌بینیم.
دو جنسیت پرنده تفاوت زیادی ندارند. تهدیدات زیادی برای این پرنده وجود دارد اما جمعیت آن‌ها در حال افزایش است. اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت آن را یک گونه تهدید شده نمی‌داند.
برای دسترسی به قسمت دوم مقاله روی این لینک، برای دسترسی به قسمت سوم مقاله روی این لینک، برای دسترسی به قسمت چهارم مقاله روی این لینک و برای دسترسی به قسمت پنجم مقاله روکیدا شات: ۴۶ پرنده شگفت انگیز روی این لینک کلیک کنید.
منبع: boredpanda.com
