طبق گزارش موسسهی جهانی حیات وحش، جمعیت حیات وحش کرهی زمین تنها در ۴ دههی اخیر به میزان ٪۶۰ افت کرده است. طبق این گزارش، در سال ۱۹۶۰ تنها ٪۵ مرغان دریایی در معدهی خود پلاستیک داشتند [احتمالا اشتباه گرفتن پلاستیک با ماهی علت خورده شدن آن است] اما این رقم امروزه به ٪۹۰ رسیده است. حیات وحش نه تنها برای انسان خوشآیند است، بلکه برای سلامت و اقتصاد وی حیاتی است.
تانیا استیل، عضو موسسهی جهانی حیات وحش، معتقد است : «ما اولین نسلی هستیم که مشخصا متوجه آسیبزدن خود به سیارهی مان هستیم و آخرین نسلی هستیم که میتوانیم کاری در این رابطه انجام دهیم.» هر هفته گزارشهای اینچنینی بیشتری منتشر میشود. ویدیوهای یوتیوب پلاستیکهای استفاده شده را در شکم ماهیها و مرغان دریایی نشان میدهند. و در شبکههای اجتماعی بحث در رابطه با این موضوع فروان است. آیا با این وجود، شرکتهای بستهبندی و تولید پلاستیک قادر خواهند بود مانند گذشته به فعالیت خود ادامه دهند؟
پیشقدم شدن ؛ نه دنبالهروی
پیش از اینکه این مقاله به فریبکاری و یا سیاسی بودن متهم شود، بیایید مزیتهای رقابتی را که به شرکتهای بستهبندی امکان میدهد تا از بستهبندیهای زیست تخریب پذیر استفاده کرده و از تولید پلاستیکهای یکبار مصرف اجتناب کنند، بررسی کنیم.
این فرصت مانند فرصت اولین بودن است و از دست دادن آن میتواند منجر به جا ماندن از رقبای احتمالی آینده شود. شرکتهای بسته بندی که تبلیغات خود را مبنی بر عدم استفاده از پلاستیکهای یکبار مصرف و مراقبت از طبیعت آغاز کردهاند، در آینده سهم بیشتری از بازاری که دارای آگاهی فزاینده است، را در اختیار خواهند داشت.
مصرف کنندههای جوانتر با توجه به عمر طولانی که در پیش دارند، بیشتر به حفظ محیط زیست اهمیت میدهند و استفاده از بستهبندیهای دوستدار طبیعت را ترجیح خواهند داد. آنها با خرید خود به توقف فرآیند تخریب طبیعت رای خواهند داد.
رقابت واقعی
شرکتهای بسته بندی میتوانند به جای ورود به رقابت تولید پلاستیک یک بار مصرف که سودی کوتاه مدت دارد، با استفاده از بسته بندیهای جایگزین، خود را به طرز موثری متمایز نموده و در میان حامیان فزایندهی محیط زیست، طرفداران وفاداری پیدا کنند.
موسسهی الن مک آرتور در گزارش سال ۲۰۱۶ خود هشدار داد که در سال ۲۰۵۰، تعداد پلاستیکهای موجود در دریا بیشتر از ماهیها خواهد بود. به جای انکار واقعیت، شرکتهای بستهبندی این فرصت را دارند که با آموزش صحیح مصرفکنندگان خود، مشتریان بیشتری جذب کنند. چرا با تولید جایگزینی برای پلاستیک، گامی مثبت در تاریخ بشری برنداریم؟
کسبوکارهای دارای ریسک
زمانی که شرکت Barefoot راه اندازی شد، سرمایهای برای تبلیغات نداشت؛ بنابراین تصمیم گرفتند از مسائلی که برایشان مهم بود حمایت کنند. اولین اقدام آنها، حمایت از دریاچهی تاهو تحت عنوان کمپین “تاهو را آبی نگاه دارید” بود و اقدامی بسیار پر ریسک تلقی میشد. این کمپین در آن زمان به کمپینی رادیکالی شهرت داشت که تلاش داشت توسعهی اطراف دریاچه را متوقف کند و به گفتهی مخالفان، اشتغال را کاهش و اقتصاد را خفه کند.
اما با گذر زمان، این حفظ دریاچه بود که مهمتر جلوه کرد و از قضا باعث پیشرفت اقتصادی نیز شد. اقدامات این شرکت که در ابتدا با بایکوت توسعهدهندگان دریاچه و دلالان معاملات ملکی مواجه شده بود، از طریق کمک به برنامههای آموزشی و تغییر ذهنیت مردم، در نهایت باعث حفظ دریاچه و همچنین تقویت فروش محصولات شرکت شد.
پس از آن، این شرکت جزو اولین حمایت کنندگان از کمپین حفاظت از دریاچهی مونو نیز بود. بار دیگر با اتهام جهتگیری سیاسی سرزنش شدند. اما در نهایت، با پیدا شدن جایگزینی برای فاضلاب دستشویی عمومی متروی لسآنجلس، دریاچه نجات یافت.
در هر دو مورد، این شرکت در بخش صحیح تاریخ قرار داشت و در نهایت نیز فروش خود را به میزان قابل توجهی افزایش داد و مشتریان وفاداری را جذب کرد. امروزه نیز مصرفکنندگان اولیهی جایگزینهای پلاستیک نیز در جایگاه مشابهی قرار دارند.
