نوجوانی دوره عجیبی است. زمانی برای تغییر، گذر از موقعیتهای ناخوشایند اجتماعی و پی بردن به این که واقعا چه کسی هستید. شاید هم پیدا کردن اولین شغل یا تمرکز بر روی فعالیتهای فوق برنامه. همه این کارها باید در کنار دست و پنجه نرم کردن با کارهای مدرسه انجام بگیرد. برای بیشتر نوجوان ها، انجام دادن همه این کارها با زمان خواب بسیار کم اتفاق میافتد.
برای حل مشکل کمبود خواب، متخصصان این حوزه در ایالات متحده در حال تلاش هستند تا مسئولین سیستم آموزشی کشور را متقاعد کنند که ساعت شروع به کار مدرسه برای دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان را به تاخیر بیندازند. حالا، مقاله جدیدی که در ژورنال علمی Science Advances چاپ شده است، میتواند شواهد بیشتری را برای این کار در اختیار مسئولین بگذارد.
شروع به کار دیرتر مدارس
محققینی که بر روی خواب تحقیق میکنند، دهههاست که میدانند ساعت زیستی یا ساعت بدن(چرخه طبیعی خوابیدن و بیدار شدن) نوجوانان با ساعت زیستی کودکان و بزرگسالان تفاوت دارد. به طور معمول، بدن ما هورمونهای خاصی را ترشح می کند که نقشی اساسی در کمک به بیدار کردن یا احساس خواب آلودگی ما دارند. اما برای نوجوان ها، این ترشح هورمونها با تاخیر اتفاق میافتد. برای همین است که آنها تمایل دارند تا دیر وقت بیدار بمانند و سپس دیر از خواب بیدار شوند.
با وجود این تفاوت بیولوژیکی، زمان شروع مدرسه برای نوجوانان، به خصوص آنهایی که در دبیرستان هستند، اغلب زودتر از دانش آموزان کوچکتر است. این امر باعث میشود تا تمرکز کردن برای آنها دشوارتر شود. هوراسیو ایگلسیا، استاد زیست شناسی دانشگاه واشنگتن و یکی از نویسندگان این مقاله در بیانیهای میگوید:”این که از یک نوجوان بخواهیم ساعت ۷:۳۰ صبح بیدار و آماده رفتن به مدرسه باشد مثل این است که از یک فرد بزرگسال بخواهیم در ساعت ۵:۳۰ صبح بیدار و کاملا فعال باشد.” اما اخیرا بسیاری از مناطق آموزشی، موضوع تغییر زمان شروع مدارس برای هماهنگی بهتر آن با ساعت خواب طبیعی نوجوانان را مورد بحث و بررسی قرار دادهاند.
در پاییز سال ۲۰۱۶، منطقه آموزشی مدارس دولتی سیاتل با این ایده موافقت کرد و زمان آغاز به کار همه دبیرستانهای تحت نظارت خود را از ساعت ۷:۵۰ دقیقه صبح به ساعت ۸:۴۵ دقیقه تغییر داد. محققان دانشگاه واشنگتن و موسسه سالک برای تحقیقات زیست شناسی، از این تغییر ساعت نهایت استفاده را کرده و چرخه خواب دو دسته از دانش آموزان از دو دبیرستان مختلف را برای مدت دو هفته مورد بررسی قرار دادند.
در یکی از این گروهها، ۹۰ دانش آموز از هر دو دبیرستان قرار داشتند. تیم تحقیقاتی آنها را قبل از فرآیند تغییر ساعت شروع به کار دبیرستان زیر نظر گرفته بود. اما گروه دوم، که آن نیز از حدود ۹۰ دانش آموز دیگر از هر دو دبیرستان تشکیل شده بود، تا پس از تغییر ساعت شروع به کار، زیر نظر گرفته نشدند. بدون توجه به گروهها، به هر نوجوان یک مچ بند داده شد که هر ۱۵ ثانیه میزان نور و فعالیت آنها را ارزیابی میکرد تا به دانشمندان کمک کند بتوانند خواب بودن آنها را تشخیص دهند.
اگرچه بسیاری از منتقدان شروع به کار دیرتر مدارس معتقدند در این صورت دانش آموزان حتی دیرتر از زمان معمول در نیمه شب بیدار خواهند ماند، اما در این تحقیق چنین اتفاقی مشاهده نشد. به طور کلی، دانش آموزان تقریبا در همان زمان قبلی به تخت خواب رفتند. نتیجه نهایی این بود که با دیرتر شروع شدن مدرسه، دانش آموزان در طول هفته زمان خواب بیشتری داشتند و از زمان خواب ۶ ساعت و ۵۰ دقیقه به طور میانگین، به ۷ ساعت و ۲۴ دقیقه رسیدند. این مقدار میانگین هنوز هم به ۸ ساعت خواب شبانهای که متخصصان سلامتی توصیه میکنند نمیرسد اما نسبت به قبل پیشرفت داشته است. پیشرفتی که از نظر محققان، بسیار قابل توجه است. ایگلسیا میگوید:”چنین پیشرفتی برای یک تغییر ساده، بسیار قابل توجه است.”
منبع: Discover
