عنوان‌های این مطلب
مومیایی کردن
از مومیایی کردن معمولا همراه با عصر فرعونیان یاد می‌شود، با این جمله، عمدتا عقیده بر آن بود که اولین مومیاییها ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ایجاد شده‌اند و اوج مومیایی کردن ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد خودش را نشان داد.
اما فرآیند‌های این پیچیدگی به راحتی و یک شبه سرچشمه نگرفته است و حالا گروهی از محققان بین المللی شواهدی را یافتند که نشان می‌دهد مومیایی کردن به ۱۵۰۰ سال قبل از آن چیزی که تصور می‌شد وجود داشته، و در منطقه‌ی گسترده‌ترین غیر از مصر از قبل به آن اعتقاد داشتند.
تفکر سنتی حاکی از آن بود که مصریان باستان با الهام گرفتن از شناخت اینکه چگونه کویر گرم و خشک مرده را به طور طبیعی مومیایی می‌کند، به آزمایش حفاظت از بدن پرداختند. اعتقاد بر این بود که عامل مومیایی مجتمع قبل از آخرین دوره‌ی پادشاهی، یعنی ۲۲۰۰ سال پیش از میلاد که هزاران تمدن طی سال‌ها ایجادشده بودند، وجود نداشته است.
اما این تیم جاری، یک تحقیقی از دانشگاه‌های York،Macquarie،Oxford،Warwick،Trento و Turin درست کردند که به ریشه‌های عمیق‌ترین از این موضوع مشکوک شده است.
تحقیقات درباره مومیایی
برای کار جدید، محققان مومیایی s.۲۹۳، نمونه مردی که تاریخ آن به ۳۷۰۰ و ۳۵۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد را مورد آزمایش قرار دادند؛ در ابتدا به نظر می‌رسید که آن یک مومیایی طبیعی باشد. اگرچه که این مومیایی از سال ۱۹۰۱ در موزه‌ی مصر در Turin، ثبت شده است؛ اما تحقیقات قبلی آن را نادیده گرفته اند. جالب توجه است که هیچ تکنیک محافظت مدرنی هرگز روی آن انجام نشده است، به این معنی که آن خالی از هرگونه آلودگی و رسیدگی برای تحقیق بود.
با استفاده از مجموعه‌ای از روش‌های مختلف، محققان مواد شیمیایی موجود در بدن و لباس‌هایی که دور آنها پیچیده شده بود، سبک پارچه ها، ارگانیزمی که شامل می‌شدند را تجزیه و تحلیل کردند و از رادیو کربن برای تعیین سن آن استفاده کردند. همه‌ی این روش‌ها درست در وسط پنجره‌ی مورد انتظار، اینکه این بدن ۵۶۰۰ سال عمر دارد را تایید می‌کرد.
اما حضور مواد شوینده‌ی شیمیایی بیشترین تاثیر را گذاشت. این تیم متوجه شد، پارچه‌هایی که با آنها مومیاییها را تدفین می‌کردند، مخلوطی از یک روغن گیاهی، رزین مخروط به آرامی گرم شده، عصاره‌ی گیاه معطر و یک آدامس یا قند گیاهی است.
این دستورالعمل دارای ویژگی ضد باکتریایی و محافظت کننده بود و در مقادیر مختلفی استفاده می‌شد. که مومیایی کننده‌ها ۲۵۰۰ سال بعد، یعنی در اوج زمان مومیایی کردن از آن استفاده می‌کردند.
آن چیزی که غیر عادی است فقط سن مومیایی نیست. بلکه موقعیت مکانی آن هم عجیب بوده. این نمونه در مصر بالا یافت شد که تیم می‌گوید، نشان دهنده‌ی این است که فرآیند مومیایی کردن، در یک رده‌ی پهناور و وسیع‌ترین از تمدن‌ها قبل از آنچه که گفته می‌شود، انجام شد.
Stephen Buckley یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید، شباهت‌های بسیار زیادی را بین دستور العمل مواد شوینده مومیاییها با تحقیق قبلی مربوط به مدفن‌های ماقبل تاریخ وجود داشت؛ این آخرین مطالعه، هم اولین شواهد گستردگی بیشتر جغرافیایی مومیایی کردن و هم اولین شواهد استفاده از مواد شوینده شیمایی برای مومیایی‌های ما قبل تاریخ مصر را ارائه می‌دهد.
همچنین، این درمان نگهدارنده حاوی همان مقدار از ترکیبات ضد باکتریایی بوده که در مومیایی‌های ۲۲۰۰ سال بعد استفاده شده است. به همین ترتیب یافته‌های ما، لفظ تجسم پیشینیان مومیایی کلاسیک است، که تبدیل به یک ستون مرکزی و نمادین برای فرهنگ مصر باستان شده است.
منبع: newatlas.com
