نقد و بررسی تخصصی گجت ها

مقدمه: گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا سامسونگ

اولترا – این صفتی است که پس از محصولاتی می‌آید که در مقایسه با انواع همیشگی پلاس برتر هستند و امسال سامسونگ برای اولین مرتبه در تاریخ گوشی‌های خود یک مدل اولترا در اختیار کاربران خود قرار داده است: در این مطلب از روکیدا با گلکسی اس ۲۰ اولترا آشنا شوید. همچنین نقد و بررسی تخصصی سایر گوشی های موبایل را در این صفحه می توانید ببینید.

شرکت کره‌ای امسال از نظر عملکرد یک گام به جلو پیشرفته است تا فراتر از مدل گلکسی اس ۲۰ پلاس خود کاربرانش را با اس ۲۰ اولترا شگفت‌زده کند.

این گوشی که پرچم‌دار سامسونگ در فصل بهار امسال خواهد بود در مقایسه با سری ۲۰۱۹ یک تحول اساسی محسوب می‌شود. در حالی که سال گذشته دو گوشی اس ۱۰ و اس ۱۰ پلاس از اکثر جهات شبیه به یکدیگر بودند و سپس مدل S10e در جایگاه پایین‌تر از آن‌ها قرار گرفت، این مرتبه حضور یک مدل که جایگاهی بالاتر از مدل‌های متداول‌تر اس ۲۰ و اس ۲۰ پلاس به همراه اسم جدیدی داشته باشد منطقی است.

بدون شک این گوشی در مقایسه با دو عضو دیگر اس ۲۰ حتی یک نمایشگر بزرگ‌تر و باتری گنده‌تر با پشتیبانی از شارژ سریع‌تر دارد و حتی می‌توانید آن را با ۱۶ گیگابایت رم تهیه کنید، در حالی که دو مدل غیر اولترا این خانواده تنها ۱۲ گیگابایت رم دارند. ولی این تنها تفاوت آن‌ها نیست.

تفاوت اصلی به دوربین‌ها ختم می‌شود که احتمالا خارق‎‌العاده‌ترین مجموعه دوربینی است که در یک گوشی هوشمند تا به امروز دیدیم. دوربین اصلی از یک حسگر اصلی بزرگ ۱۰۸ مگاپیکسل استفاده می‌کند که به کم فرآیند ترکیب ۹ پیکسل در یک پیکسل بزرگ به اسم نوناسل سعی می‌کند تصاویری با جزئیات بیشتر بگیرد.

سپس به دوربین تله‌فوتو می‌رسیم که یک ترکیب بی‌رقیب از یک دوربین بزرگ ۴۸ مگاپیکسل و یک لنز پریسکوپ با قابلیت زوم اپتیکال ۴ برابر است. روی پنل پشتی این گوشی عبارت «زوم فضایی ۱۰۰ برابر» حک شده است که در ادامه مطلب این ادعای بزرگ را بررسی خواهیم کرد ولی در هر صورت روی کاغذ با یک دوربین تله‌فوتو استثنائی روبرو هستیم.

ولی دوربین فوق عریض این گوشی کامل نیست. با آن که یک واحد جدید با یک حسگر بزرگ و پیکسل‌های بزرگ را مشاهده می‌کنیم ولی یک بخش حیاتی یک دوربین واقعا خوب یعنی قابلیت فوکوس خودکار دیده نمی‌شود.

با این حال در پنل جلو یک لنز فوق عریض دیگر دیده می‌شود چون سامسونگ برای متمایز کردن دوربین جلو این گوشی در مقایسه با لنزهای ۱۰ مگاپیکسل دو مدل معمولی اس ۲۰ از یک ماژول سلفی ۴۰ مگاپیکسل استفاده کرده است. به عبارت دیگر نقد دوربین این گوشی کاملا مفصل خواهد بود.

با این مقدمه تا انتهای این مطلب برای نقد تخصصی Galaxy S20 Ultra 5G سامسونگ همراه روکیدا باشید.

مشخصات اصلی گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا 5G سامسونگ

• بدنه: اندازه: ۹ در ۷۶ در ۸.۸ میلی‌متر. وزن ۲۲۰ گرم (در مدل غیر 5G دویست و بیست گرم)، شیشه محافظ خمیده گوریلا گلس ۶ در پنل جلو و عقب، بدنه فلزی، گواهینامه IP68، عرضه شده در دو رنگ خاکستری و مشکی
• نمایشگر: پنل نمایش ۶.۹ اینچ Dynamic AMOLED 2X، دقت ۱۴۴۰ در ۳۲۰۰ پیکسل، نسبت تصویر ۲۰:۹، تراکم پیکسلی ۵۱۱ پیکسل در هر اینچ، نرخ تازه‌سازی تصویر ۱۲۰ هرتز، پشتیبانی از استاندارد HDR10+
• چیپست (بستگی به بازار هدف دارد): اگزینوس ۹۹۰ (۷ نانومتری پلاس): پردازنده هشت هسته‌ای (۲ هسته Mongoose M5 با سرعت کلاک ۲.۷۳ گیگاهرتز و ۲ هسته کورتکس A76 با سرعت کلاک ۲.۵۰ گیگاهرتز و ۴ هسته کورتکس A55 با سرعت کلاک ۲.۰ گیگاهرتز)؛ پردازنده گرافیکی Mali-G77 MP11

چیپست اسنپ‌دراگون ۸۶۵ (۷ نانومتری پلاس): پردازنده هشت هسته‌ای (۱ هسته کریو ۵۸۵ با سرعت کلاک ۲.۸۴ گیگاهرتز و ۳ هسته کریو ۵۸۵ با سرعت کلاک ۲.۴۲ گیگاهرتز و ۴ هسته کریو ۵۸۵ با سرعت کلاک ۱.۸ گیگاهرتز)؛ پردازنده گرافیکی آدرنو ۶۴۰

• حافظه: ۱۲ یا ۱۶ گیگابایت رم، ۱۲۸، ۲۵۶ یا ۵۱۲ گیگابایت حافظه داخلی UFS 3.0، درگاه مشترک میکرو اس‌دی
• سیستم عامل: اندروید ۱۰، لانچر One UI 2.1
• دوربین عقب: لنز عریض (اصلی): ۱۰۸ مگاپیکسل، حسگر ۱/۱.۳۳ اینچ، اندازه پیکسل ۰.۸ میکرومتر، طول کانونی معادل ۲۶ میلی‌متر (میدان دید ۷۹ درجه)، دریچه دیافراگم f/1.8، فوکوس خودکار تشخیص فازی، لرزشگیر اپتیکال تصویر (OIS). لنز تله‌فوتو: ۴۸ مگاپیکسل، حسگر ۲.۰/۱ اینچ، اندازه پیکسل ۰.۸ میکرومتر، لنز پریسکوپ ۱۰۳ میلی‌متر (میدان دید ۲۴ درجه)، دریچه دیافراگم f/3.5، فوکوس خودکار تشخیص فازی، OIS. دوربین فوق عریض: ۱۲ مگاپیکسل، اندازه حسگر ۲.۶/۱ اینج، اندازه پیکسل ۱.۴ میکرومتر، ۱۲ میلی‌متری (میدان دید ۱۲۲ درجه)، دریچه دیافراگم f/2.2، فوکوس ثابت. ماژول زمان پرواز سه بعدی: ۰.۳ مگاپیکسل، دریچه دیافراگم f/1.0
• دوربین جلو: ۴۰ مگاپیکسل، دریچه دیافراگم f/2.2، ۲۶ میلی‌متری (عریض)، اندازه پیکسل ۰.۷ میکرومتر، فوکوس خودکار تشخیص فازی
• دوربین فیلمبرداری: دوربین عقب: 8K با دقت ۴۳۲۰ پیکسل در ۲۴ فریم بر ثانیه، 4K با دقت ۲۱۶۰ پیکسل با نرخ ۳۰ و ۶۰ فریم بر ثانیه، فول اچ‌دی با نرخ ۳۰، ۶۰ و ۲۴۰ فریم بر ثانیه، اچ‌دی با نرخ ۹۶۰ فریم بر ثانیه. دوربین جلو: 4K با نرخ ۳۰ و ۶۰ فریم بر ثانیه، فول اچ‌دی با نرخ ۳۰ و ۶۰ فریم بر ثانیه
• باتری: ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت، پشتیبانی از شارژ سریع ۴۵ وات و فناوری Power Delivery 3.0 (داخل جعبه فروش یک شارژر ۲۵ وات است)
• سایر مشخصات: شارژ سریع ۱۵ وات بی‌سیم با استاندارد Qi و PMA، شارژ معکوس بی‌سیم ۹ وات، حسگر اثرانگشت اولترا سونیک زیر نمایشگر، NFC، رادیو اف‌ام (تنها بازار کانادا و آمریکا)، بلندگوهای اسپیکر، پشتیبانی از Dex سامسونگ (تجربه دسکتاپ)

همین ابتدا بگوییم ما مدل 5G گلکسی اس ۲۰ اولترا را بررسی می‌کنیم، در حالی که مدل تنها 4G آن نیز ظاهرا وجود دارد. گرچه این قضیه روی محتوای این نقد تاثیر چندانی نمی‌گذارد چون هنوز شبکه‌های 5G فراگیر نیست که محل زندگی ما جزو آن‌ها محسوب می‌شود.

بنابراین در ادامه متن از اسم این گوشی عبارت 5G را حذف می‌کنیم. همچنین باید بگوییم مدل تحت بررسی ما چیپست اگزینوس را دارد. چون همانطور که می‌دانید مدل با تراشه اسنپ‌دراگون مخصوص بازار آمریکا است.

محتویات جعبه فروشی گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا

این گوشی در جعبه فروشی به بازار آمده است که برای گوشی‌های رده بالای سامسونگ به یک استاندارد تبدیل شده است یعنی یک جعبه مشکی ساده. از نظر ظاهری این جعبه تغییر کمی کرده است و حالا روی درب جعبه اسم گوشی را می‌بینیم و عبارت S20 به قدری بزرگ است که به دو طرف جعبه کشیده شده است.

داخل جعبه کمی جا برای شگفتی وجود دارد. شارژر ۲۵ وات است و حتی با آن که از شارژ سریع‌تر پشتیبانی می‌کند ولی خودتان باید به فکر تهیه یک شارژر ۴۵ وات باشید و به همراه آن یک کابل یواس‌بی تایپ C نیز دیده می‌شود.

سپس یک جفت ایرباد تنظیم شده توسط شرکت AKG را می‌بینیم که در جعبه نوت ۱۰ نیز دیده شدند. شاید تنها عضو اندکی غیر معمول این جمع قاب شفاف سیلیکونی است که باید آن را از درب جعبه در داخل یک جایگاه مقوایی جدا کنید.

طراحی گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا سامسونگ

ویژگی قابل توجه طراحی اس ۲۰ اولترا برآمدگی دوربین پنل پشتی است. مجموعه دوربین عقب سهم قابل توجهی از قسمت عقب را به خود اختصاص می‌دهد ولی با توجه به سخت‌افزار زیادی که در آن جا گرفته طبیعی است. لنز تله‌فوتو پریسکوپ ۴۸ مگاپیکسلی احتمالا مسئول ارتفاع برآمدگی به لطف حسگر بزرگ ۲/۱ اینچی است که در یک صفحه عمودی نسبت به گوشی قرار گرفته است.

موقعیت دوربین اصلی طبیعی است ولی بدون شک حتی دوربین بزرگ‌تر ۱.۳۳/۱ اینچ و یک لنز f/1.8 فضای مورد نیاز خود را لازم دارند. در هر صورت، با یک مجموعه دوربین بزرگ و برآمده روبرو هستیم.

با آن که نمی‌توانیم بگوییم از این برآمدگی طرفداری می‌کنیم ولی سامسونگ دلایل معقولی برای آن دارد. نکته دیگری که توی ذوق می‌زند انتخاب طراحان سامسونگ برای حک عبارت زوم فضایی ۱۰۰ برابر است. واقعا سلیقه بد آن‌ها را نشان می‌دهد و بیشتر مخصوص یک دستگاه رده‌ابتدایی از یک برند رو به رشد است نه پرچم‌دار ۱۳۹۹ دلاری سامسونگ. اگر آن‌ها مشخصات لنز و دوربین را حک کرده بودند باز بهتر بود.

شکایات ما به همین جا ختم نمی‌شود. از نظر رنگ خانواده گلکسی اس ۲۰ از همان ابتدا هیجان‌انگیز نبودند ولی مدل اولترا به ویژه تا جای ممکن ساده است. این گوشی تنها در دو رنگ مشکی و خاکستری وارد بازار شده است و در دفتر ما هیچ‌کس طرفدار این دو رنگ نبود. شاید سامسونگ برای آینده برنامه‌های دیگری دارد.

ظاهر گوشی را کنار بگذاریم، در مورد کیفیت ساخت جا برای شکایت نداریم. در هر دو سمت جلو و عقب گوشی از شیشه محافظ گوریلا گلس ۶ استفاده شده و یک بدنه فلزی همه چیز را در کنار یکدیگر قرار داده است. در اینترنت بحث‌هایی در مورد جنس آن شکل گرفته که آیا آلومینیوم یا استیل ضد زنگ است ولی در هر صورت سامسونگ جنس مواد خام این گوشی را مشخص نکرده است.

اگر به گذشته نگاه کنیم باید آلومینیوم باشد و ظاهرا مدل‌های معمولی اس ۲۰ نیز اینطور هستند ولی اگر به شایعات استناد کنیم در مدل اولترا مانند آیفون‌ها از استیل ضد زنگ استفاده شده است. اگر خبری در این مورد شنیدیم به اطلاع خوانندگان روکیدا می‌رسانیم.

در پنل جلو سامسونگ کمی کاربران خود را غافل‌گیر کرده است تا گروه خاصی از افرادی را راضی کند که از نظر آن‌ها طراحی باید در جهت اهداف گوشی باشد تا این که خود یک هدف محسوب شود. برخلاف سال‌های گذشته که پرچم‌دار سری گلکسی اس خمیدگی‌های نمایشی‌تر داشتند، نمایشگر گلکسی اس ۲۰ اولترا در دو لبه کناری خود خمیدگی کمی را می‌بیند تا به صورت بالقوه باعث افزایش کیفیت در دست جا گرفتن این گوشی و به حداقل رساندن لمس ناخواسته لبه‌ها شود.

سلیقه افراد در این نوع طراحی متفاوت است ولی به نظر ما در مقایسه با گذشته کمی بهتر شده است. نکته خوب ماجرا این است که به این علت اصلا از جذابیت اولترای سامسونگ کم نشده است. این گوشی مانند هر گوشی بدون حاشیه دیگری است که امروزه پیدا می‌کند. حاشیه پایینی کمی ضخیم‌تر است، بنابراین اگر دقیق‌بین هستید ممکن است اذیتتان کند. عجیب است ولی ما با آن مشکلی نداریم.

همچنین به حضور بریدگی حفره‌ای شکل نمایشگر در وسط برای میزبانی از دوربین سلفی عادت کردیم. منظورمان این نیست که آن را دوست داریم ولی تقارن آن یک حس خوب در خود دارد و در مقایسه با بریدگی نمایشگر اس ۱۰ که در یک طرف قرار گرفته است بهتر حس می‌شود.

سخت‌افزار دیگری که در نمایشگر قرار گرفته حسگر اثرانگشت است. سامسونگ مجددا مانند پرچم‌دارهای قدیم خود از حسگرهای اولتراسونیک به جای حسگرهای معمولا سریع‌تر اپتیکال استفاده کرده است.

مشکل این جا است که حسگرهای اپتیکال سامسونگ حتی در مقایسه با نمونه‌های رقبا سرعت آهسته‌تری دارند، بنابراین اینطور نیست که بگوییم حسگرهای اپتیکال این شرکت را به انواع اولترا سونیک ترجیح می‌دهیم.

در مورد عملکرد واقعی این حسگر همان احساسی را داریم که در نقد اس ۱۰ لایت و نوت ۱۰ به آن اشاره کردیم. توافق عمومی افراد داخل اداره این است که با یک حسگر نه چندان سریع (یا دقیق) روبرو هستیم که یقینا در سطح حسگرهای اپتیکال عالی دو گوشی OnePlus 7T Pro یا میت ۳۰ پرو هوآوی قرار نمی‌گیرد.

اکثر ما اغلب اوقات مشکل باز کردن گوشی به کمک این حسگر را تا جایی داشتیم که ممکن است تصمیم به روش راحت‌تر ولی با امنیت کمتر باز کردن گوشی با اسکن چهره بگیریم.

پرچم‌دارهای سامسونگ از زمان ورود اس ۹ به بازار اسپیکرهای استریو داشتند، بنابراین اعضای خانواده اس ۲۰ از جمله مدل اولترا به این سنت ادامه دادند. اسپیکرهای اس ۲۰ اولترا مانند نوت ۱۰ به این شکل است که بلندگوی مکالماتی از طریق یک شیار عریض ولی باریک که شیشه نمایشگر با بدنه تلاقی می‌کند کانال‌کشی شده است و یک درگاه در بالا برای خروجی هوا و بهبود کیفیت پاسخ فرکانس پایین دیده می‌شود.

بلندگوی اصلی مانند همیشه در پایین گوشی است و در کنار آن میکروفون اصلی و درگاه یواس‌بی تایپ C دیده می‌شود. خبری از درگاه ۳.۵ میلی‌متری هدفون  نیست. شیار سیم کارت در بالا قرار دارد و دو سیم کارت با قطع نانو یا یک سیم کارت با قطع نانو و یک کارت حافظه خارجی قبول می‌کند.

سپس با تغییر دیگری روبرو می‌شویم که اکثرا از آن استقبال می‌کنند. در گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا سامسونگ دو دکمه پاور و تنظیم حجم صدا در سمت راست قرار گرفتند. با آن که چیز خاصی نیست ولی کاربران نسبت به حضور دکمه پاور خانواده نوت ۱۰ در سمت چپ شاکی بودند (ظاهرا برای هیچ‌کس موقعیت دکمه تنظیم حجم صدا مهم نبوده است).

سامسونگ در گوشی‌های بعدی خود این مشکل را رفع کرد و حالا دکمه پاور در سمت راست قرار دارد. این دکمه منحصرا برای خاموش یا روشن کردن صفحه گوشی نیست و Side Key نام دارد. دکمه مورد نظر به صورت پیشفرض صفحه گوشی را خاموش نمی‌کند، بلکه به کمک آن می‌توانید دستیار مجازی سامسونگ یعنی بیکسبی را فرا بخوانید.

گرچه در بخش تنظیمات می‌توانید این قابلیت را خاموش کنید.

ابعاد گلکسی اس ۲۰ اولترا برابر با ۱۶۶.۹ در ۷۶ در ۸.۸ میلی‌متر با وزن ۲۲۲ گرم برای مدل 5G و ۲ گرم کمتر برای مدل LTE است.

هیچ‌‌کدام از این دو مدل تحت هیچ معیاری سبک نیستند ولی آیفون ۱۱ پرو مکس با وزن ۲۲۶ گرم خود از آن‌ها سنگین‌تر است. یک مزیت عجیب برآمدگی بزرگ دوربین این است که می‌توانید انگشت اشاره خود را کش دهید و روی آن فشار دهید تا بخشی از وزن روی انگشت کوچک بدبخت خود را کم کنید.

نمایشگر ۶.۷ اینچ جذاب

گلکسی اس ۲۰ در مقایسه با هر گوشی دیگری در سری گلکسی اس بزرگ‌ترین نمایشگر را دارد و از نظر مساحت کلی در حد نمایشگر نوت ۱۰ پلاس است. پنل نمایش ۶.۹ اینچ این گوشی دقت ۳۲۰۰ در ۱۴۴۰ پیکسل و نسبت تصویر ۲۰:۹ را با یک تراکم پیکسلی ۵۱۱ پیکسل در هر اینچ دارد.

گرچه دقت ویژگی ممتاز این نمایشگر نیست، بلکه این افتخار نصیب نرخ تازه‌سازی تصویر شده است. هر سه گوشی اس ۲۰ نرخ تازه‌سازی تصویر ۱۲۰ هرتز دارند. گرچه یک عیب ماجرا، البته فعلا، این است که اگر دقت نمایشگر را روی ۲۴۰۰ در ۱۰۸۰ پیکسل تنظیم کنید تنها می‌توانید بالاترین نرخ تازه‌سازی تصویر را داشته باشید و بالاترین دقت نمایشگر محدود به نرخ ۶۰ هرتز است.

به عبارت دیگر باید بین نرخ تازه‌سازی تصویر و شارپ بودن نمایشگر یکی را انتخاب کنید. اکثر مردم تفاوت در شارپ بودن صفحه را متوجه نخواهند شد، در حالی که ویژگی دوم از نظر بصری آشکارتر است. گرچه افرادی وجود دارند که تا زمانی به آن‌ها توضیح ندهید تفاوت بین ۶۰ هرتز و ۱۲۰ هرتز را متوجه نمی‌شوند.

به نظر ما در نظر گرفتن مسائلی مانند عمر باتری و عملکرد باعث شده است سامسونگ حالت ۱۲۰ هرتز را برای دقت QHD فعال نکند. گرچه بدون توجه به هر استدلالی که منجر به این تصمیم‌ها شده است، باید بگوییم بهتر بود سامسونگ گزینه‌های کامل را در اختیار کاربران قرار دهد تا طبق سلیقه خود انتخاب کنند.

در هر صورت، نمایشگر گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا یکی از روشن‌ترین پنل‌هایی است که تا حالا تست کردیم. حداکثر روشنایی این پنل در حالت Adaptive brightness به ۸۹۴ نیت می‌رسد که در حدود ۱۰۰ نیت از گوشی نوت ۱۰ پلاس و ۷۰ نیت از آیفون ۱۱ پرو مکس بیشتر است.

اگر این حالت را غیرفعال کنید، این مقدار به ۴۰۰ نیت کاهش پیدا می‌کند ولی در این حالت نور صفحه اگر در محیط بسیار نورانی قرار بگیرید باز هم بیشتر خواهد شد.

این نتایج برای حالت Vivid نمایشگر هستند، در حالی که در حالت Natural نور صفحه در حالت تنظیم به صورت دستی تقریبا ۳۰ نیت کمتر است ولی با فعال بودن حالت Adaptive به همان حدود ۹۰۰ نیت می‌رسد. تغییر دقت و نرخ‌ تازه‌سازی تصویر نمایشگر تاثیر چندانی روی میزان روشنایی آن نگذاشت.

در مورد حالت‌های تنظیم رنگ نمایشگر باید بگوییم حالت Natural برای دقیق‌ترین باز تولید رنگ در فضای رنگ sRGB است و در مجموعه تست‌های خود متوسط DeltaE برابر با ۲.۲ را اندازه گرفتیم.

زمان استفاده از حالت Vivid، متوسط DeltaE برای فضای رنگ DCI-P3 به ۳.۶ رسید که با اندکی تنظیم رنگ نمایشگر به سمت ملایم-گرم می‌تواند بهتر شده و به ۳.۲ تغییر کند.

در گوشی‌های قبلی سامسونگ اندکی دقت بهتر رنگ را دیده بودیم ولی اینطور نیست که از عملکرد نمایشگر در این بخش رضایت نداشته باشیم.

استفاده از لغت Dynamic در اسم این پنل نمایش پشتیبانی از استاندارد +HDR10 را نشان می‌دهد. به عبارت دیگر در پلت‎فرم‌های نت‌فلیکس و یوتیوب قادر به استریم محتوای HDR خواهید بود.

عمر باتری

گوشی Galaxy S20 Ultra یک باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت دارد که تقریبا گوشی‌های هوشمند رده‌پایین برند کره‌ای را با باتری‌هایی به این اندازه دیده بودیم. هرگز یکی از گوشی‌های هوشمند سری اس سامسونگ چنین باتری بزرگی نداشته است و بزرگ‌ترین آن‌ها باتری‌های ۴۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت مدل نسبتا نایاب S10 5G سال گذشته و اس ۱۰ لایت بودند که چند ماه قبل به بازار آمد.

امسال استفاده از این باتری چند دلیل مهم داشته است یعنی پشتیبانی از شبکه 5G و نمایشگرهای ۱۲۰ هرتز. علاوه بر این، مدل اولترا نمایشگر بزرگی دارد، بنابراین استفاده از هرگونه باتری کمتر از ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت کافی نبود.

زمانی که نمایشگر را روی حالت ۱۲۰ هرتز قرار می‌دهیم نتایج تست باتری قابل قبول بوده ولی چشمگیر نیست. آمار ۱۰.۵ ساعت در تست وای‌فای به سختی قابل قبول است، در حالی که ۱۳ ساعت بازپخش ویدئو این گوشی را در پایین جدول ما قرار می‌دهد. به عنوان مثال گوشی ROG Phone II (با باتری ۶۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت) در حالت ۱۲۰ هرتز نمایشگر در بخش وای‌فای امتیاز ۱۳:۲۲ ساعت و در بازپخش ویدئو ۱۶:۵۰ را به دست می‌آورد و این آمار برای گوشی وان‌پلاس 7T Pro (باتری ۴۰۸۵ میلی‌آمپر ساعت) در حالت ۹۰ هرتز نمایشگر به ترتیب ۱۲:۰۳ ساعت و ۱۸:۱۵ ساعت است.

تغییر نرخ تازه‌سازی تصویر به ۶۰ هرتز کمی اوضاع را بهتر می‌کند. ما دقت را روی ۱۴۴۰ پیکسل قرار دادیم. در تست‌ها آمار گردش در وب به ۱۲ ساعت و بازپخش ویدئو به ۱۶ ساعت تغییر کرد. گوشی آیفون ۱۱ پرو مکس که تنها نمایشگر ۶۰ هرتز دارد تقریبا در هر دو تست ۳ ساعت بیشتر دوام آورد تا ماندگاری شارژ باتری آن بیشتر باشد.

گوشی ROG Phone II در حالت ۶۰ هرتز به عدد خیره‌کننده بیشتر از ۲۵ ساعت برای بازپخش ویدئو و ۱۵:۲۸ ساعت برای گردش در وب رسید، در حالی که محصول وان‌پلاس برای استفاده از وای‎‌فای امتیاز ۱۳ ساعت و برای ویدئو ۱۸ ساعت را به دست آورد.

در تست برقراری تماس صوتی روی بستر 3G امتیاز خوب ولی نه چندان جالب و برابر با ۲۴:۲۰ ساعت بود. آن را باید در مقایسه با آمار ۳۵ ساعت گوشی 7t Pro وان‌پلاس و ۴۰ ساعت ROG Phone II قرار دهید تا محصول سامسونگ وضعیت خوبی در این بخش نداشته باشد، گرچه آمار ۲۱ ساعت آیفون ۱۱ پرو مکس حکم به رای دیگری می‌دهد.

نتیجه تست‌های باتری را در دو حالت مختلف نمایشگر در تصاویر زیر می‌توانید ببینید.

سرعت شارژ باتری گلکسی اس ۲۰ اولترا سامسونگ با شارژر ۲۵ وات داخل جعبه بالا است. در عرض نیم ساعت ۰ درصد شارژ باتری به ۶۴ درصد می‌رسد و شارژ کامل آن تنها ۵۸ دقیقه طول می‌کشد. این گوشی از شارژ ۴۵ وات نیز پشتیبانی می‌کند ولی با توجه به تجربه‌ای که در مورد نوت ۱۰ پلاس داشتیم، بعید می‌دانیم استفاده از شارژر ۴۵ وات تفاوت چندانی در سرعت شارژ ایجاد کند.

اندروید ۱۰ به همراه لانچر اختصاصی سامسونگ

مدیریت بخش نرم‌افزاری این گوشی بر عهده اندروید ۱۰ و لانچر اختصاصی سامسونگ نسخه One UI 2.1 است. جدیدترین نسخه لانچر سامسونگ در مقایسه با نسخه ۲.۰ تغییر چندانی نکرده است. ما در چندین گوشی سامسونگ به‌روزرسانی اندروید ۱۰ را دریافت کرده بودیم و همچنین چند محصول اخیر این شرکت از همان ابتدا مجهز به آن به بازار آمدند.

جدیدترین ترندهای طراحی رابط کاربری را در این گوشی گلکسی می‌توان دید. به عنوان مثال، استفاده از حالت تیره نه تنها تمامی عناصر رابط کاربری بلکه محیط اپلیکیشن‌هایی که از آن پشتیبانی می‌کنند را نیز تیره می‌کند.

تغییر جدید در نسخه ۱.۲ این لانچر حضور آیکون تنظیمات گوشی در بالای منوی نمایشگر است. جدیدترین سیستم عامل گوگل با خود سیستم مسیریابی درست ژست‌های حرکتی را دارد و اس ۲۰ اولترا از چندتای آن‌های به خوبی استفاده می‌کند.

ما از روش جدیدتر استفاده کردیم که در آن کشیدن دست از طرفین نقش دکمه برگشت به عقب را دارد و از پایین صفحه به بالا باعث می‌شود به صفحه هوم بروید. اگر به سیستم‌های ناوبری قدیمی علاقه دارید می‌توانید نوار مسیریابی را فعال کنید.

استفاده از راهکارهای بیومتریک برای حفاظت از حریم خصوصی به دو شکل امکان‎‌پذیر است یعنی حسگر اثرانگشت و قابلیت شناسایی چهره. همانطور که در بخش طراحی اشاره کردیم حسگر اثرانگشت اولترا سونیک گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا چنگی به دل نمی‌زند و البته ممکن است تجربه شما با ما فرق داشته باشد. گزینه شناسایی چهره برای دسترسی به صفحه هوم راحت‌تر (البته با سطح امنیت کمتر) است.

بخش‌های اصلی رابط کاربری همان چیزی است که در سایر گوشی‌های سامسونگ با لانچر On UI 2 و حتی One UI دیده بودیم.

دوران خوش رابط کاربری چند پنچره‌ای گذشت چون در اندروید پای کاربران مجبور بودند برای استفاده از قابلیتی که قبلا با یک فشار طولانی روی دکمه task switcher فعال می‌شد، چند ضربه آهسته اضافه بزنند. در هر صورت، سامسونگ سعی کرده است یک راه‌حل برای این قضیه پیدا کند و بین دو نسخه ۲.۰ و ۲.۱ لانچر خود موقعیت منو کنار آیکون اپلیکیشنی که باید روی آن به هرحال ضربه بزنید را جابه‌کرده است، در نسخه قبلی این رابط کاربری موقعیت آن در پایین است. هیچ‌کدام از این راهکارها خوب نیست.

قابلیت قدیمی و شناخته شده Edge panels برای سری اس ۲۰ با توجه به لبه‌های گردتر نمایشگر آن‌ها تغییر طراحی داشته است ولی هنوز عملکرد مشابهی دارد. به کمک آن می‌توانید با کشیدن دست روی صفحه از طرفین به اپلیکیشن‌ها، اعمال، ابزار و موارد گوناگون دیگر دسترسی سریع داشته باشید.

می‌توانید انتخاب کنید موقعیت آن در کدام طرف صفحه باشد و همچنین موقعیت آن را در امتداد لبه گوشی تنظیم کنید. در زیر منو Edge screen همچنین قابلیت Edge lighting را پیدا می‌کنید که می‌تواند با دریافت نوتفیکیشن جدید به یک رنگ خاص در بیاید.

نتایچ بنچمارک‌های گلکسی اس ۲۰ اولترا

همانطور که در مورد مدل‌های رده‌بالای سامسونگ قبلا دیده بودیم، گلکسی اس ۲۰ اولترا از نظر استفاده از چیپست در دو مدل وارد بازار شده است که در هر بازار فقط یکی از آن‌ها پیدا خواهد شد. این دو چیپست عبارتند از اسنپ‌دراگون ۸۶۵ یا اگزینوس ۹۹۰ که مدل تحت بررسی ما از آن گزینه دوم استفاده می‌کند.

هر دو تراشه براساس فرآیند ۷ نانومتری پلاس ساخته شده‌اند و یک مودم خارجی دارند و به صورت تئوری هدف آن‌ها روی کارآمدی توان مصرفی بوده است. سپس باید بگوییم اس ۲۰ اولترا در دو مدل 5G و 4G وارد بازار شده است، گرچه روی عملکرد به نظر ما تفاوت چندانی ندارد.

تفاوت سطح عملکرد بین دو این چیپست ملموس‌ است ولی فعلا باید نتایج زیر را با چیپست ساخت خود سامسونگ ارائه دهیم.

نتایج بنچمارک‌ها را در تصاویر زیر می‌توانید ببینید.

عملکرد گلکسی اس ۲۰ اولترا در مقایسه با نوت ۱۰ پلاس در تست تک هسته پردازنده بسته به نسخه بنچمارک Geekbench 10 تا ۱۷ درصد بهتر است. این اختلاف در بخش چند هسته به ۱۷ تا ۲۵ درصد می‌رسد و بنچمارک ترکیبی Antutu اختلاف قابل توجه دو نسل چیپست متفاوت را نشان می‌دهد.

در همین حین در تست‌های گرافیک می‌توانیم یک پیشرفت تقریبا ۳۳ تا ۳۵ درصد را ببینیم. مساله دیگری که باید اشاره کنیم محدودسازی سطح عملکرد گوشی حتی فقط پس از اجرای یک بنچمارک است تا نتایج بنچمارک‌ها عالی نباشد. این گوشی زیر فشار زیاد نیز به شکل قابل توجهی داغ می‌کند.

مجموعه دوربین سه‌گانه بی‌همتا

Galaxy S20 Ultra یک مجموعه دوربین خاص خود را دارد، دو عضو دیگر خانواده اس ۲۰ دوربین‌های مشترک متفاوت با مدل اولترا دارند. نکته‌ای که باید با نگاه به برگه مشخصات دوربین این گوشی توجه کنید شباهت‌هایی با مشخصات دوربین سایر گوشی‌ها است ولی به اندازه کافی تفاوت برای متمایز کردن آن‌ها وجود دارد و حتی در گذشته چنین دوربین‌هایی در کنار یکدیگر قرار نگرفته بودند.

اجازه دهید با دوربین اصلی شروع کنیم. این دوربین براساس حسگر Isocell Bright HM1 خود سامسونگ ساخته شده و یک دوربین ۱۰۸ مگاپیکسل است که سامسونگ اسم آن را نوناسل می‌گذارد.

ریشه کلمه «نونا» به زبان لاتین بر می‎گردد و به معنی ۹ است و نشان می‌دهد آرایه فیلتر رنگی Bayer نه پیکسل مجاور را با یکدیگر به شکل یک پیکسل برای جذب رنگ اصلی مشابه ترکیب می‌کند. چیزی شبیه به تصویر زیر.

به عبارت دیگر سامسونگ نسبت به روش مرسوم Quad Bayer یک گام فراتر برداشته که نتیجه آن باید برای مدیریت پارازیت موجود در تصویر بهتر باشد و همچنین به صورت بالقوه تصاویر HDR را بهتر کند.

اندازه پیکسل‌های فردی بزرگ و ۰.۸ میکرومتر، مانند اکثر دوربین‌های Quad Bayer، بزرگ است و قرارگیری آن‌ها در کنار یکدیگر به صورت مربع‌های ۳ در ۳ باعث می‌شود اندازه پیکسل نهایی به ۲.۴ میکرومتر برسد که با اندازه پیکسل یک حسگر ۱ اینچی ۲۰ مگاپیکسل مانند حسگر دوربین جمع‌وجور RX100 VII سونی برابر است.

این حسگر از نظر فیزیکی همچنین بزرگ است تا قابلیت جمع‌آوری نور آن بیشتر باشد. نکته دیگر اندازه این حسگر است که به شرط مساوی بودن تمام شرایط دیگر، حسگرهای بزرگ‌تر یک عمق میدان کمتر فراهم می‌کند که برای جداسازی سوژه در عکاسی پرتره مطلوب است.

این مشخصات را در کنار لنز روشن f/18 اس ۲۰ اولترا قرار دهید تا انتظار افکت واقعا طبیعی و چشم‌گیر بوکه را داشته باشید.

حالا به آن روی دیگر ماجرا می‌رسیم که ممکن است مانند زمان عکاسی منظره یا از نمای نزدیک که دوست دارید از قرارگیری سوژه‌تان در فوکوس مطمئن شوید به یک عمق میدان بیشتر نیاز داشته باشید. در یک دوربین واقعی شما کمی دریچه دیافراگم روی لنز دوربین خود را می‌بندید.

چندین نسل از پرچم‌دارهای سامسونگ قابلیت دریچه دیافراگم متغیر را داشتند تا دوربین از بین ضریب f/1.5  و f/2.4 انتخاب کند ولی این قابلیت دیگر دیده نمی‌شود.

به نظر ما انجام این کار از نظر فنی روی این ماژول دوربین خاص در مقایسه با ماژول‌های کوچک‌تر ۲.۶/۱ اینچی قدیم چالش‌برانگیزتر بوده است، بنابراین شکایتی نداریم.

اما حرف نهایی ما این است با این گوشی، مناطق خارج از فوکوس در مقایسه با دوربین هر گوشی دیگر واضح‌تر مشخص است در فوکوس قرار ندارند.

حالا به بخش سخت‌افزاری متفاوت دوربین اس ۲۰ اولترا یعنی دوربین تله‌فوتو آن می‌رسیم. این گوشی مجهز به یک لنز پریسکوپ شده است و قبلا نیز از چنین لنزهایی داخل گوشی‌ها استفاده شده بود که به عنوان مثال می‌توانیم به P30 Pro هوآوی و گوشی عجیب‌تر Reno 10x zoom اوپو (این اسم خود گوشی است چون لنز پریسکوپ این گوشی زوم ۴ برابر دارد) اشاره کنیم.

دوربین‌های پریسکوپ در گوشی‌های هوشمند با قرارگیری این حسگر در یک صفحه عمود به صفحه گوشی کار می‌کنند در حالی که منشور نور ورودی را ۹۰ درجه به طرفین و داخل آن منعکس می‌کند. بدین روش فضای بیشتری برای قرار دادن یک لنز از نظر فیزیکی بزرگ‌تر دارید، چون یقینا هیچ شرکتی دوست ندارد یک لنز ۲ سانتی‌متری از گوشی‌اش بیرون بزند.

نکته شاخص دوربین تله‌فوتو این گوشی در مقایسه با سایر پریسکوپ‌ها این است که یک حسگر بسیار بزرگ وجود دارد که در این بخش قرار گرفته است یعنی یک ماژول ۴۸ مگاپیکسلی Quad Bayer به اندازه ۲/۱ اینچ شبیه به دوربینی که بسیاری از گوشی‌های میان‌رده به عنوان دوربین اصلی استفاده می‌کنند.

دوربین فوق عریض بین این سه دوربین کمتر جذاب است. واقعا از پافشاری سامسونگ روی استفاده از لنزهای فوق عریض بدون قابلیت فوکوس خودکار تعجب می‌کنیم. گرچه جدا از آن با دوربینی با مشخصات خوب روبرو هستیم که اندازه پیکسل ۱.۴ میکرومتر را اولین بار روی یک لنز فوق عریض در گوشی‌های هوشمند می‌بینیم و استفاده از لنز با طول کانونی معادل ۱۳ میلی‌متری و دریچه دیافراگم f/2.2 خبر از یک لنز سریع و به اندازه کافی عریض می‌دهد.

همچنین در کنار این دوربین‌ها ماژول زمان پرواز سه بعدی دیده می‌شود که داشتن آن خوب است ولی تغییر ملموسی در تجربه عکاسی ایجاد نمی‌کند. به عنوان مثال مستقیما با آن نمی‌توانید عکس بگیرید. بعدا در بخش پرتره نقش آن را در شناسایی عمق تصویر بررسی می‌کنیم.

در پنل جلو دوربین دیگری را می‌بینیم که منحصر به مدل اولترا است. در حالی که دو عضو دیگر خانواده اس ۲۰ یک دوربین جلو ۱۰ مگاپیکسل دارند، مدل گلکسی اس ۲۰ اولترا از یک حسگر ۴۰ مگاپیکسل Quad Bayer استفاده می‌کند. درست است، پیکسل‌های آن‌ها با توجه به اندازه ۰.۷ میلی‌متر حتی کوچک‌تر هستند ولی قرار دادن ۴ عدد آن‌ها با توجه به فناوری ترکیب پیکسل در کنار یکدیگر به معنای ایجاد یک پیکسل به مراتب بزرگ‌تر است.

لنز معادل ۲۶ میلی‌متری به اندازه کافی عریض و با توجه به دریچه دیافراگم f/2.2 روشن است. مهمتر از همه این دوربین قابلیت فوکوس خودکار را دارد.

اینترفیس دوربین

Galaxy S20 Ultra از جدیدترین اپلیکیشن دوربین سامسونگ با مقداری تغییر با توجه به مشخصات خاص این گوشی استفاده می‌کند. محیط کلی این اپلیشکیشن گرچه آشنا است یعنی کشیدن دست روی صفحه به سمت چپ و راست باعث جابه‌جایی بین حالات عکاسی موجود می‌شود و یگ گزینه برای تغییر ترتیب حالت‌ها، حذف یا اضافه کردن آن‌ها از نمایاب وجود دارد. کشیدن دست روی صفحه به سمت بالا و پایین باعث جابه‌جایی بین دوربین عقب و جلو خواهد شد.

اما باید در مورد تغییر سطح زوم صحبت کنیم که شرایط کمی سخت می‌شود. آیکون آشنای درخت را در محیط اپلیکیشن می‌بینیم که سه درخت برای لنز فوق عریض، دو درخت برای دوربین اصلی و تک درخت برای لنز تله‌فوتو است.

مشکل این جا است که فشار دادن دکمه تک درخت سطح زوم را به ۵ برابر می‌برد، در حالی که سطح پایه زوم این لنز ۴ برابر است. زمانی که روی تاگل تک درخت ضربه می‌زنید مجموعه دکمه‌های بیشتری ظاهر می‌شود که سطوح زوم بیشتر از پیش تعیین شده ۲، ۴، ۱۰، ۳۰ و ۱۰۰ برابر دارند.

گزینه زوم ۴ برابر این جا مخفی شده است ولی زمانی روی آن ضربه می‌زنید تاگل درخت روی موقعیت دو درخت تغییر می‌کند تا اینطور به نظر برسد در حال عکاسی با دوربین اصلی هستید، در حالی که اینطور نیست!! خدای من! سامسونگ می‌شود توضیحی برای این قضیه داشته باشی؟

شیوه عجیب سامسونگ برای مدیریت سطح زوم برای دوربین سلفی نیز دیده می‌شود، گرچه با این یکی از قبل آشنا هستیم. به این دلیل با آن آشنا هستیم چون از روز اول با آن سر و کله زدیم. به عنوان مثال چرا و واقعا چرا حالت پیش‌فرض دوربین سلفی زمان زوم به داخل یک نمای برش یافته است به جای این که با هر تنظیمات زومی شروع کند که آخرین مرتبه استفاده شده بود؟ و چرا اگر بین حالت‌های فوکوس زنده و فوتو جابه‌جا شوید مجددا به برش زدن بر می‌گردد، حتی اگر مشخصا به طرف خارج زوم کرده باشید؟ بدون شک فقط آزاردهنده است و آدم را عصبانی می‌کند.

شاید منتقدان زیادی نسبت به این قضیه شاکی بوده‌اند تا در سری گلکسی اس ۲۰ اولترا شاهد تغییراتی باشیم. چون حالا در این گوشی در بخش تنظیمات تاگلی وجود دارد تا به دنبال فعالسازی آن اگر چهره‌های بیشتری داخل قاب دوربین باشند جابه‌جایی به حالت عریض خودکار انجام شود.

به هرحال، نمایاب مجموعه همیشگی آیکون‌های خود را با آیکون چرخ‌دنده برای ورود به بخش تنظیمات دارد که در گوشه بالا سمت چپ صفحه قرار گرفته است. در این بخش می‌توانید به گزینه‌های همیشگی مانند دقت ویدئو، خطوط grid، داده‌های لوکیشن و غیره دسترسی داشته باشید. همچنین قابلیت اصلاح لنز فوق عریض زیر دسته Save Options قرار گرفته است. علاوه بر این می‌توانید گزینه بهینه‌ساز تصویر را خاموش یا روشن کند.

قابلیت Auto HDR نیز دیده می‌شود که می‌توان آن را خاموش یا روشن کرد. یک حالت عکاسی حرفه‌ای نیز دیده می‌شود و می‌توانید روی تنظیمات زیادی کنترل داشته باشد. می‌توانید ایزو (۵۰ تا ۳۲۰۰)، سرعت شاتر (۱۲۰۰۰/۱ ثانیه تا ۳۰ ثانیه)، فوکوس دستی و تعادل سفید (براساس دمای رنگ با آیکون‌هایی که در کنار اعداد مطابق با یک منبع نوری متداول قرار گرفتند) را تغییر دهید.

حالت سنجش نور و گزینه‌های منطقه فوکوس خودکار نیز به همراه مجموعه‌ای از کنترل‌های تصویر برای کنتراست، اشباع‌سازی و موارد متعدد دیگر به چشم می‌خورند. طبق معمول خبری از هیستوگرام زنده نیست.

قابلیت جدید دوربین‌های سامسونگ تک برداشت (Single Take) با حالت مخصوص به خود نام دارد. در این حالت ۱۰ ثانیه زمان دارید تا ژست بگیرید و کارهای خنده‌دار بکنید و سپس هوش مصنوعی بهترین لحظات آن را انتخاب می‌کند و به شکل یک کلیپ ویدئویی کوتاه (به آن‌ها همچنین موسیقی اضافه می‌کند) و تصاویر ثابت در می‌آورد و همچنین روی آن‌های فیلترهای لازم را به کار می‌برد.

کیفیت تصاویر گلکسی اس ۲۰ اولترا در روز

کیفیت تصاویر دوربین اصلی گلکسی اس ۲۰ اولترا در روز روشن خوب هستند. طبیعت آرایه فیلتر حسگر ۱۰۸ مگاپیکسل به دوربین اجازه نمی‌دهد جزئیات ۱۰۸ مگاپیکسلی را ثبت کند و تصاویر ۱۲ مگاپیکسلی نهایی این گوشی از نظر جزئیات با تصاویر ۱۲ مگاپیکسلی دوربین نوت ۱۰ پلاس فرقی ندارند.

جزئیاتی مانند پوشش گیاهی، آسفالت، سنگفرش به شکل به ویژه ناخوشایند رندر شده‌اند و الگوهای پیچیده به طور کلی لکه‌لکه‌اند.

منصفانه البته نگاه کنیم هر دو این مسائل ویژگی پردازش تصویر همیشگی سامسونگ هستند، فقط موضوع این جا است در تصاویر دوربین اولترا واضح‌تر هستند. خطوط صاف همچنین آن جذابیتی که در یک تصویر معمولی ۱۲ مگاپیکسل گوشی نوت یا یک آیفون دیده می‌شود را ندارند.

نکته مثبت ماجرا طبق همان چیزی که از الگوریتم پردازش تصویر سامسونگ انتظار داریم یعنی نبود قابل توجه پارازیت در مناطق با رنگ یکدست مانند آسمان و بازتاب آن‌ها در پنجره‌ها.

در مورد رنگ آسمان باید بگوییم عمیق‌ترین و اشباع‌ترین رنگ آبی است که تا حالا حتی در بین گوشی‌های سامسونگ دیدیم و بد نیست. به طور کلی از رندرسازی کلی رنگ نیز لذت بردیم که به اندازه کافی اشباع بوده و زیاده‌روی نشده است.

دامنه دینامیک خوب بوده، در نواحی بسیار روشن عالی است ولی ای کاش تصاویر سایه‌دار بهتر پردازش شده بودند. به راحتی می‌توان این مشکل را در نرم‌افزار ویرایش عکس درست کرد، ولی چرا باید مجبور به آن باشیم؟

تصاویر از نمای نزدیکی که به این حسگر بزرگ می‌گیرید فوق‌العاده خوب هستند. با آن که دوربین اصلی نمی‌تواند نزدیک‌تر از ۱۰ سانتی‌متر فوکوس کند، ولی با این حال قادر به ثبت سوژه‌های ریز است و پس‌زمینه‌ها را به شکل تاثیر برانگیزی از فوکوس خارج می‌کند.

ما دائما سعی کردیم با دقت اصلی حسگرهای Quad Bayer به جز برای اثبات این موضوع که برای این هدف ساخته نشده‌اند، عکس نگیریم. با آن که این حسگرها تحت شرایط بسیار خاص زمان عکاسی با دقت اصلی خود جزئیات بیشتری را ثبت می‌کنند ولی نه این قضیه تضمین شده است و نه از آن‌ها انتظار می‌رود.

زمان عکاسی با دقت ۱۰۸ مگاپیکسل در محیط سربسته جزئیات سوژه بسیار بالا نشان داده شد ولی در محیط بیرون رفتار مشابهی را ندیدیم.

به نظر ما زمان ثبت بافت‌ها و الگوهای محیط بیرون در روز روشن، آرایه فیلتر دوربین اصلی گلکسی اس ۲۰ اولترا سامسونگ می‌تواند آن را مجبور به نشان دادن رفتار تقریبا مشابهی با یک دوربین معمولی ۱۲ مگاپیکسل کند.

کیفیت تصاویر دوربین فوق عریض فقط قابل قبول است. رنگ‌ها به اندازه کافی زنده هستند و با نگاه به یک دوربین فوق عریض دامنه دینامیک نسبتا خوبی را می‌بینید. سطح جزئیات با توجه به دوربین‌ سایر گوشی‌ها خاص نیست.

همین قضیه ما را با مشکل اصلی دوربین فوق عریض اس ۲۰ اولترا یعنی نداشتن قابلیت فوکوس خودکار روبرو می‌کند. بنابراین اگر می‌خواهید روی پرسپکتیوها غلو کرده یا توجه را به یک سوژه نزدیک جلب کنید، با این کار فقط توجه را به مقدار محو بودن یا خارج از فوکوس بودن تصویر جلب می‌کنید.

البته شاید سامسونگ در این زمینه از خود دفاع کند که هیچ دوربین فوق عریض گوشی هوشمند دیگری که اینقدر عریض است قابلیت فوکوس خودکار را ندارد. دوربین میت ۳۰ پرو فوکوس خودکار دارد ولی با توجه به طول کانونی معادل ۱۸ میلی‌متری به سختی فوق عریض محسوب می‌شود، از طرفی دوربین فوق عریض با فوکوس خودکار گوشی OnePlus 7T Pro ممکن است ۱۳ میلی‌متری ذکر شود ولی واقعا میدان دیدی که از آن انتظار دارید را نمی‌پوشاند.

گرچه، اگر واقعا یک گوشی وجود داشت که از آن انتظار یک لنز فوق بسیار عریض و بزرگ با قابلیت فوکوس خودکار را داشتید، واقعا اس ۲۰ اولترا سامسونگ نبود؟

باید واقعا سامسونگ را بابت اصلاح لنزهای فوق عریض تحسین کنیم و هرگونه اعوجاجی که در تصاویر باقی بماند با فعال کردن تاگل مربوطه از بخش تنظیمات برطرف می‌شود. بهای آن پوشش حداقل و کمی ملایم بودن یا افت جزئیات در گوشه‌های تصویر است. همیشه این گزینه را توصیه می‌کنیم فعال نگه دارید.

زوم فضایی و همچنین زوم عادی

نظر مخالف ما در مورد قابلیت زوم فضایی ۱۰۰ برابر اس ۲۰ اولترا در این بخش ممکن است نشان داده شود. همانطور که قبلا گفتیم لنز پریسکوپ این گوشی یک لنز کانونی بومی معادل با ۱۰۳ میلی‌متر یا تقریبا نسبت ۴ برابر در مقایسه با دوربین اصلی دارد. بنابراین ابتدا کیفیت تصاویر با زوم ۴ برابر را بررسی می‌کنیم که واقعا خوب هستند.

سطح جزئیات عالی است و عملا هیچ پارازیتی دیده نمی‌شود، رنگ‌ها خوشایند هستند، دامنه دینامیک عریض بوده و کنتراست بالا است تا تقریبا جایی برای شکایت باقی نماند.

نزدیک بود فراموش کنیم، ترکیب یک حسگر بزرگ با یک لنز طویل به معنای ثبت تصاویری با پریسپکتیوهای به خوبی فشرده شده و پس‌زمینه‌های عالی خارج از فوکوس است.

در زوم ۵ برابر یا بزرگنمایی پیشفرض لنز تله‌فوتو که با انتخاب آیکون درخت در نمایاب خواهید داشت، تصاویر تقریبا به همان خوبی هستند. اندکی ملایم بودن تصاویر در این مرحله اضافه می‌شود ولی آزاردهنده نیست.

حالا سطوح زوم را بالاتر می‌بریم و ابتدا روی عدد ۱۰ برابر توقف می‌کنیم. در این سطح، تصاویر همچنان از نظر بررسی پیکسل‌ها قابل قبول هستند. اگر روی آن‌ها روی نمایگر گوشی یا یک کامپیوتر شخصی با بزرگنمایی متناسب با صفحه نمایش نگاه کنید، به احتمال خیلی زیاد کاملا از نظر سطح جزئیات و شارپ بودن تصویر راضی خواهید بود.

یک نکته مثبت عکاسی با زوم دیجیتال به جای برش تصاویر بعد از عکاسی این است که نوردهی سوژه‌ای که هدفتان است درست خواهد بود، در حالی که اگر عریض‌تر عکس بگیرید (و بعدا برش بزنید و اندازه را بالا ببرید)، دوربین نورسنجی را برای صحنه عریض‌تر انجام خواهد داد و به صورت بالقوه نوردهی را برای سوژه خاص مورد توجه شما صحیح انجام نمی‌دهد.

برای انتخاب سطح زوم تاگل دیگری نیز روی نمایاب به اسم ۳۰ برابر قرار دارد. بدون شک در بزرگنمایی ۱:۱ دوست ندارید به تصاویر نهایی نگاه کنید، ولی حتی در بزرگنمایی متناسب با صفحه نمایش کیفیت نهایی بد است.

حالا به زوم ۱۰۰ برابر می‌رسیم که به نظر ما دیگر از آن در گلکسی اس ۲۰ اولترا استفاده نکنید.

با بررسی گزینه‌های زوم روی نمایاب با دکمه زوم ۲ برابر نیز برخورد می‌کنیم و مطمئن هستیم این گوشی یک دوربین با زوم ۲ برابر ندارد. دوربین برای ثبت چنین تصاویری از دوربین زوم ۴ برابر خود برای اشغال کردن مرکز قاب تصویر با جزئیات ریز استفاده می‌کند و سپس محیط را با داده‌هایی که از دوربین اصلی به دست آورده است، البته با جزئیات به مراتب کمتر پر می‌کند.

کیفیت تصاویر گلکسی اس ۲۰ اولترا در شب

روی کاغذ، گوشی اس ۲۰ اولترا برای عکاسی در شب قدرت بسیار بالایی دارد، به هرحال از بزرگ‌ترین حسگر موجود در صنعت موبایل استفاده می‌کند و نتیجه نهایی نیز عالی است.

این گوشی با دوربین اصلی و در حالت فوتو تصاویر ۱۲ مگاپیکسل عالی می‌گیرد که سطح جزئیات بی‌نظیر بوده و پارازیت به خوبی کنترل شده است. در بحث رندرسازی رنگ نیز این گوشی امتیاز بالایی می‌گیرد و اشباع بودن رنگ در مواردی که سایر گوشی‌ها بد عمل می‌کنند، مدیریت می‌شود. دامنه دینامیک نیز بسیار خوب است گرچه مانند عکاسی در روز ای کاش پردازش سایه‌ها را بهتر می‌دیدیم.

برای رفع این مشکل حالت عکاسی در شب (Night Mode) وجود دارد و معجزه خود را در آن مناطق تاریک نشان می‌دهد. علاوه بر این باعث برگرداندن جزئیات به نواحی بسیار روشن می‌شود. رنگ‌ها نیز از نظر اشباع شدن بهتر شده و نویز سفید تقریبا تمیز پاک می‌شود.

شاید بخشی از ریزترین جزئیات در این بین نابود شوند، ولی آنقدر از نزدیک یقینا تصاویر را بررسی نخواهید کرد و اگر هم انجام دادید، برایتان مهم نخواهد بود.

حالت عکاسی در شب معایب خاص خود را دارد و بارزترین آن‌ها بیشتر طول کشیدن ثبت تصویر است. اینترفیس جدید اپلیکیشن دوربین با تخمین به شما نشان می‌دهد چقدر طول می‌کشد ولی به هرحال مدت زمان ۸ ثانیه لازم برای ثبت تصویر نهایی همچنان قابل توجه است.

عملکرد دوربین فوق عریض این گوشی در مقایسه با لنزهای مشابه در گوشی‌های قبلی سامسونگ برای عکاسی در شب مشخص است بهتر شده است. بدون شک از نظر قابلیت جمع‌آوری نور به حد دوربین اصلی نمی‌رسد و به لطف میدان دید فوق‌العاده ناچارا بخش زیادی از تاریکی در قاب تصویر ثبت خواهد شد.

با این حال، دوربین مورد نظر زمانی که نور به اندازه کافی است سطح خوبی از جزئیات را ثبت می‌کند و به عنوان چنین دوربینی یک دامنه دینامیک کاملا خوب را نشان می‌دهد.

مجددا استفاده از Night Mode سطح جزئیات سایه‌ها را در مواقعی که یک مرتبه نوردهی نمی‌تواند کاملا دامنه دینامیک صحنه را ثبت کند، بالا می‌برد. نتیجه نهایی از نظر حفظ جزئیات نواحی بسیار روشن، افزایش کیفیت رنگ‌ها و پارازیت کمتر، همان چیزی است که از استفاده از این حالت عکاسی انتظار می‌رود.

بهتر است در شب به فضا نگاه کنیم درست است؟ احتمالا، ولی یقینا نه با دوربین یک گوشی. ما در شب از زوم ۵ برابر با توجه به درس‌هایی که هنگام عکاسی در روز گرفتیم، پیش نرفتیم، ولی زوم ۴ برابر هنوز نتیجه بهتری به همراه دارد.

تصاویر در این سطح بی عیب نبوده ولی دوست‌داشتنی هستند. به راحتی سطح جزئیات از هر گوشی دیگری زمان زوم در شب به این مقدار بیشتر است. رندرسازی رنگ و دامنه دینامیک نیز کم از عالی بودن ندارند.

استفاده از حالت عکاسی در شب گلکسی اس ۲۰ اولترا حتی کیفیت این تصاویر را بهتر می‌کند. نتیجه، تعریف بهتر منابع نوری، رنگ‌های زنده‌تر و افزایش جزئیات نواحی سایه‌دار، البته به بهای افت اندک شارپ بودن تصویر است.

حالا به تصاویری می‌رسیم که در زوم کمی بیشتر یعنی ۵ برابر گرفته می‌شوند و نشان می‌دهند از انتخاب این گزینه نگران نخواهید بود. گرچه کیفیت تصاویر به شارپی زوم ۴ برابر نیست.

شاید از نظر شما روش ما در بررسی قدرت زوم گلکسی اس ۲۰ اولترا عجیب است ولی انتهای این بخش را به زوم ۲ برابر اختصاص می‌دهیم. با توجه به این که خبری از دوربین با زوم ۲ برابر نیست، پیش‌بینی کردیم نتیجه نهایی عکاسی در شب با این حالت بد باشد، در حالی که مشخص شد الزاما اینطور نیست!

ما رفتار اندکی متفاوت دوربین را در مقایسه با زمان عکاسی در روز دیدیم که طی آن در بعضی صحنه‌ها لنز تله‌فوتو اصلا دخالت نکرد و حتی مرکز قاب تصویر به کمک دوربین اصلی نه لنز تله‌فوتو پوشانده شد.

حتی نتیجه جالب‌تر تاثیر استفاده از حالت عکاسی در شب در این صحنه‌های خاص بود که تفاوت قابل توجهی به جا گذاشت. به عنوان مقایسه، در صحنه‌هایی که نتیجه تلاش مشترک بین دو دوربین بودند، می‌توانیم به سختی تصاویر را از یکدیگر متمایز کنیم.

همه چیز مانند یک بازی آستانه تحمل نور است که تحت شرایط خاص، گوشی یک کار انجام می‌دهد و تحت شرایط دیگر الگوریتم پردازش تصویر خود را عوض می‌کند.

عکاسی پرتره گلکسی اس ۲۰ Ultra

تصاویر پرتره گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا موضوع نسبتا پیچیده‌ای هستند. به عنوان مثال، حالت پیشفرض برای عکاسی از افراد با پس‌زمینه‌های محو فوکوس زنده (Live Focus) است. همانطور که در گوشی‌های رده‌بالای اخیر سامسونگ دیده بودیم، در مدل اولترا نیز دو گزینه پوشش‌دهی متفاوت به شکل آیکون آشنای درخت به چشم می‌خورد.

در نوت ۱۰ و اس ۱۰، دو درخت استفاده از دوربین اصلی و یک درخت دوربین تله‌فوتو را نشان می‌دهد و ماژول دیگر نقش جمع‌آوری اطلاعات عمق را داشت.

اما در گوشی S20 Ultra کاملا اینطور نیست. در هر دو بزرگنمایی Live Focus، گوشی تصویر را با دوربین اصلی می‌گیرد، در حالی که وظیفه تخمین عمق بر عهده ماژول زمان پرواز سه بعدی است.

زوم به داخل در حد ۲ برابر است. معنای این گفته این است که در حالت استفاده از دوربین عریض ۱) مجبور می‌شوید بیش از حد به سوژه خود نزدیک شوید که فرآیند عکاسی را به طور کلی ناخوشایند می‌کند و ۲) تصاویر را به علت پرسپکتیو لنز فوق عریض با نسبت‌های چهره‌ای تحریف شده می‌گیرد.

در مورد حالت زوم به داخل باید بگوییم سطح شارپ بودن تصاویر کمتر است چون گوشی باید تصویر دوربین اصلی را برای رسیدن به زوم دو برابر برش بزند و سپس آن را به ۱۲ مگاپیکسل افزایش اندازه دهد. واقعا عجیب است که دامنه دینامیک در این حالت بهتر است.

به نوعی یک حالت پرتره دیگر نیز وجود دارد: استفاده از حالت عکاسی با زوم ۴ برابر. طول کانونی معادل ۱۰۳ میلی‌متر یک گزینه نزدیک به لنزهای ۱۰۵ میلی‌متری است.

در گوشی اولترای سامسونگ، با رعایت فاصله مناسب بین سوژه و پس‌زمینه می‌توانید با جداسازی عالی سوژه تصاویری با پس‌زمینه محو قابل قبول بگیرید.

امکان استفاده از حالت فوکوس زنده روی سوژه‌های غیرانسانی نیز با همان نتایج خوب و نقص‌ها وجود دارد.

دوربین جلو گوشی Galaxy S20 Ultra

زمانی که با سیاست‌های پوشش دوربین جلو سامسونگ کنار آمدید، از تصاویر سلفی بسیار خوب آن لذت می‎‌برید. تصاویر نهایی ۱۰ مگاپیکسل جزئیات عالی دارند، رنگ‌ها خوب بوده و دامنه دینامیک عالی است.

استفاده از حالت فوکوس زنده بدون اشتباه نیست و گاهی اوقات بخش‌های کوچکی از پس زمینه در امتداد مرز با سوژه در فوکوس به جا خواهد ماند یا بخشی از لباس‌ها در این مناطق مرزی محو می‌افتند. گرچه به طور کلی در مورد تصاویر سلفی پرتره گوشی اس ۲۰ اولترا باید بگوییم به راحتی جزو بهترها قرار می‌گیرند.

دوربین سلفی گوشی Galaxy S20 Ultra می‌تواند تصاویر را با دقت کامل ۴۰ مگاپیکسل خود بگیرد. نتیجه ثبت جزئیات ریزتر در شرایط نوردهی خوب به ویژه در چروکیدگی‌های اریب زیر چشمان‌تان است. ما از همان تصاویر ۱۰ مگاپیکسل استفاده می‌کنیم ولی اگر شما سن کمی دارید ۴۰ مگاپیکسل را انتخاب کنید.

Galaxy S20 Ultra تنظیمات جدیدی برای اصلاح رنگ تصاویر سلفی دارد. این تنظیمات به شما اجازه تغییر بازتولید رنگ را در تک گام‌های به سمت دمای رنگ گرم یا خنک می‌دهد و جلوه نهایی بسیار ظریف است، اما با وجود این حضور دارد.

با این حال، به نظر ما بهترین حالت رندرسازی رنگ به صورت پیشفرض است چون کنتراست کمی بیشتر است و کمترین مقدار صاف شدگی پوست و بهترین کیفیت رنگ صورتی دیده می‌شود.

فوکوس خودکار گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا سامسونگ و مشکلات رنگ پوست

ما زمانی که با دوربین عقب و حالت فوتو از افراد عکس گرفتیم با چند مشکل غیرمنتظره روبرو شدیم یا شاید مشکل اساسی که خود را به شکل دیگری نشان دادند.

یکی از آن‌ها روشن کردن و صاف کردن شدید پوست است تا شباهت آن با پوست انسان از بین برود یا در موارد کمتر شدید رنگ پوست غیرطبیعی بیافتد.

همچنین متوجه خواهید شد هیچکدام از تصاویر بالا شارپ نیستند که در حقیقت در مورد سایر تصاویری که از افراد گرفتیم دیده می‌شود. مشکل نباید در مورد فوکوس باشد چون می‌توانید در نمایاب ببینید که یک چهره را پیدا کرده است و می‌توانید فوکوس روی آن را ببینید و مطمئن هستیم مدل ما بی حرکت بوده است و هر مرتبه مواظب بودیم دوربین اصلا لرزش نداشته باشد.

دوربین فیلمبرداری

گلکسی اس ۲۰ مجموعه‌ای از گزینه‌های مختلف را برای فیلمبرداری دارد. شاخص آن‌ها قابلیت فیلمبرداری 8k (با نرخ ۲۴ فریم بر ثانیه) است ولی تمامی دوربین‌ها می‌توانند فیلم‌های 4k با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه بگیرند که دوربین اصلی در کنار آن با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه نیز این قابلیت را دارد.

می‌توانید در حالت زوم دو برابر نیز با دوربین اصلی با کیفیت 4k و ۳۰ یا ۶۰ فریم بر ثانیه فیلم بگیرید ولی دقت فیلم نهایی از یک دقت پایین‌تر افزایش اندازه داده شده است و بسیار جذاب نیست.

امکان فیلمبرداری در این حالت زوم با دقت فول اچ‌دی نیز با همان نرخ فریم‌های ۳۰ و ۶۰ وجود دارد ولی بهتر است از آن نیز دوری کنید.

زمانی که زوم ۴ برابر و بیشتر می‌شود زمان ثبت ویدئوهای فول اچ‌دی و 4k با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه خود دوربین تله‌‌فوتو وارد عمل می‌شود. گزینه 60fps نیز اگر ابتدا از زوم ۴ برابر استفاده کنید و سپس دقت و نرخ فریم را تغییر دهید وجود دارد ولی اگر ابتدا تنظیمات را تغییر دهید آیکون درخت‌ها که زوم را نشان می‌دهد ناپدید می‌شود.

دوربین فوق عریض میدان دیدی دارد که با آن که با هر کدام از ماژول‌های دیگر قابل تکرار نیست ولی گزینه 60fps در منو آن غیرفعال است.

در تمامی حالات از لرزشگیر تصویر استفاده می‌شود. از جمله ویدئوهای 8K که واقعا جای تحسین دارد. همچنین می‌توانید اگر دوست دارید این قابلیت را غیرفعال کنید که مجددا قابل تحسین است چون بعضی از شرکت‌ها چنین اجازه‌ای را به کاربر خود نمی‌دهند.

سپس به حالت فیلمبرداری Super Steady Mode می‌رسیم. زمانی که این حالت در گلکسی اس ۱۰ معرفی شد، تنها در اختیار دوربین فوق عریض قرار داشت. سپس دو عضو جدید خانواده نوت به بازار آمدند و سامسونگ امکان استفاده از آن را در اختیار دوربین اصلی نیز گذاشت. این گزینه سپس در اس ۱۰ نیز برای دوربین اصلی با یک به‌روزرسانی فعال شد.

حالا شاهد حضور آن در اس ۲۰ اولترا نیز هستیم و تاگل آشنای درخت دیده می‌شود تا فکر کنید عملکرد آن مثل همیشه خواهد بود یعنی سه درخت برای دوربین فوق عریض و دو درخت برای دوربین اصلی. اشتباه می‌کنید. هر دو برای دوربین فوق عریض است، با این تفاوت که در حالت دوم تنها تصویر بیشتر برش می‌خورد. مجددا باید افسوس بخوریم.

عملکرد دوربین سلفی در فیلمبرداری صادقانه‌تر است و می‌تواند ویدئوهای 4K و فول اچ‌دی با نرخ ۳۰ و ۶۰ فریم بر ثانیه بگیرد و قابلیت فوکوس خوکار و لرزشگیر تنها در حالت ۳۰ فریم بر ثانیه است.

یک گزینه برای ضبط فیلم‌های HDR10+ نیز وجود دارد که می‌توانید آن‌ها را روی دستگاه‌های سازگار ببینید یا روی یوتیوب آپلود کنید. علاوه بر این می‌توانید فیلم‌ها را با کدک بهینه‌تر h.265 در مقایسه با h.264 ضبط کنید. در هر صورت ویدئوهای 8K با کدک اول ضبط می‌شوند.

حالا به ویدئوهای 8K می‌رسیم که با توجه به بیت‌ریت ۸۰ مگابیت در ثانیه و ۶۰۰ مگابایت حجم به ازای هر دقیقه باید ارزشش را داشته باشند. ولی اینطور نیست.

برش ویدئوها مشخص و قابل تحمل است ولی سطح جزئیات درون فیلم‌های قابل توجه نیست و در مقایسه با ویدئوهای 4k تفاوت بارزی دیده نمی‌شود. گرچه با توجه به کیفیت تصاویری که با دقت اصلی ۱۰۸ مگاپیکسل گرفتیم، از این قضیه شگفت‌زده نشدیم.

در سوی دیگر ماجرا فیلم‌های با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه 4K (بیت‌ریت ۳۸ مگابیت در ثانیه) کیفیت واقعا خوبی دارند. سطح جزئیات بالا، رنگ‌ها زنده و خوشایند و دامنه دینامیک عریض است و از طرفی کنتراست تصویر به خوبی حفظ شده است. استفاده از حالت 60fps (بیت‌ریت ۷۰ مگابیت در ثانیه) شارپ بودن ویدئو را کمی بیشتر می‌کند که از نمای نزدیک توی ذوق می‌زند ولی برای تماشا از فاصله طبیعی مشکلی نیست. جز این کیفیت ویدئوها شبیه به حالت قبل است.

کیفیت ویدئوهای فول اچ‌دی 30fps (بیت‌ریت ۱۴ مگابیت در ثانیه) و 60fps (بیت‌ریت ۲۱ مگابیت در ثانیه) به نظر ما دقیقا از نظر کیفیت یکسان یعنی واقعا عالی هستند.

قبل از این که به موضوع زوم به داخل برسیم. ابتدا به طرف خارج زوم می‌کنیم. ویدئوهایی که با دوربین فوق عریض می‌گیرید به عنوان مثال با وجود سخت‌افزار متفاوت شبیه به ویدئوهایی نوت ۱۰ است. این نکته بدی نیست و هر دو ویدئوهای فول اچ‌دی و 4k بسیار خوب هستند. از نظر کیفیت رنگ نیز ویدئوها در حد دوربین اصلی هستند که همیشه در سایر گوشی‌ها اینطور نبوده است.

در زوم ۴ برابر دوربین تله‌فوتو وارد ماجرا می‌شود و در هر دو حالت 4k و فول اچ‌دی با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه ویدئوهای عالی می‌گیرد. گرچه گرفتن ویدئوهای بدون لرزش حتی روی یک سه‌پایه محکم کار ساده‌ای نیست، بنابراین بهتر است از محیط با وزش باد زمان فیلمبرداری با این دوربین دوری کنید.

در کمال تعجب ما ویدئوهای فول اچ‌دی که با زوم ۱۰ برابر می‌گیرد بیشتر از حد لازم مفید هستند ولی استفاده از ترفند افزایش اندازه ویدئوها در کیفیت 4K باعث می‌شود کمتر دلچسب باشند.

لرزشگیر الکترونیک گوشی اس ۲۰ اولترا سامسونگ در دوربین اصلی اگر در یک جا بیاستید و فقط دوربین خود را به هر جا بگیرید در یک جهت مستقر می‌شود و در ابتدا و انتهای فیلم بدون حرکات ناگهانی به خوبی پن خواهد کرد. گرچه اجازه می‌دهد مقداری از لرزش ناشی از قدم زدن در انتهای ویدئو دیده شود و تمایل به جستجو برای فوکوس در زمان قدم زدن گاهی اوقات ممکن است آزاردهنده باشد.

فیلم‌های دوربین فوق عریض هیچ‌کدام از این مشکلات را ندارند و لرزش ناشی از قدم زدن به لطف طول کانونی به مراتب عریض‌تر رفع خواهد شد و خبری از جستجو برای فوکوس با توجه به فوکوس ثابت بودن این دوربین نیست. گرچه ویدئوهایی که با دوربین روی دست و در حالت زوم ۴ و ۵ برابر می‌گیرید کمی لرزش دارند و چاره‌ای برای آن نیست.

ویدئوهای سلفی که با دوربین جلو Galaxy S20 Ultra می‌گیرید نیز عالی هستند. این ویدئوها خوب و با جزئیات بوده، رنگ پوست دقیق افتاده است و گوشی نور پس‌زمینه را به خوبی مدیریت می‌کند. لرزشگیر تصویر در حالت 30fps لرزش را به راحتی می‌گیرد ولی برش فضای صحنه به اندازه کافی انجام می‌شود که برای پوشش بهتر بخواهید از یک مونوپاد سلفی استفاده کنید. ویدئوهایی که در حالت 60fps می‌گیرید جزئیات بیشتری را در قاب تصویر قرار می‌دهند ولی کاملا لرزان هستند.

رقبا

اجازه دهید با این حقیقت روبرو شویم، اگر قصد دارید ۱۴۰۰ دلار صرف یک گوشی کنید، یقینا کاملا دلیل آن از روی استدلال و منطق نیست.

چه جزو خریدارانی باشید که بدون فکر می‌کنند یا مانند ما نتوانید جلوی خودتان را بگیرید، قیمت این گوشی در جمله قبل حتی اگر پول مساله‌ای نباشد نیاز به کمی فکر کردن دارد.

به نظر ما با این مقدار پول می‌توانید گوشی گلکسی زد فلیپ را بخرید و گوشی تاشو سامسونگ یقینا در مقایسه با این مدل اولترا بیشتر حسادت افراد را تحریک می‌کند. زد فلیپ شکننده‌تر است، مجموعه دوربین نه چندان جالب‌تر و یک نمایشگر تنها ۶۰ هرتز دارد (که همچنین به نوعی پلاستیکی است) و خبری از پشتیبانی از شبکه 5G نیست. ولی واقعا کدام یک از این دو گوشی جذاب‌ترند؟

نکته جالب این جا است با پول خرید اس ۲۰ اولترا در اروپا می‌توانید تقریبا دو گوشی نوت ۱۰ را بخرید، گرچه در بعضی دیگر از بازارها این قضیه صادق نیست. با این حال، اگر کار عاقلانه را انجام دهید و یک گوشی نوت، شاید حتی یک مدل پلاس را بخرید نه تنها هر جای جهان باشید به مقدار زیادی در پول خود صرفه‌جویی می‌کنید بلکه قلم S Pen نیز نصیبتان می‌شود.

گرچه، قدرت زوم دو گوشی نوت ۱۰ تنها نصف اولترا است و نمایشگرهای اس ۲۰ می‌توانند دو برابر سریع‌تر محتوای خود را به‌روزرسانی کنند.

از طرفی خرید یک آیفون همیشه یک گزینه دیگر است. اگر ساکن آمریکا باشید خرید یک آیفون ۱۱ پرو مکس ۲۵۶ گیگابایتی ۱۵۰ دلار در پول شما صرفه‌جویی می‌کند و دیگر نیازی نیست فکر کنید با کدام دوربین دارید فیلم می‌گیرید، چون همانطور که در نقد آیفون ۱۱ نوشتیم همزمان تمام دوربین‌ها می‌توانند فیلم بگیرند.

البته بدون شک زوم ۴ برابر گوشی اس ۲۰ اولترا سامسونگ به همراه نمایشگر ۱۲۰ هرتز آن برگ برنده‌اش باقی می‌ماند. گرچه قیمت آیفون در خیلی از کشورها بیشتر است و در این نواحی خرید اولترا را پیشنهاد می‌کنیم.

گرچه اگر جدی به ماجرا نگاه کنیم دو گوشی معمولی سری اس ۲۰ می‌توانند بیشترین ارزش خرید را داشته باشند.

استفاده از جدیدترین چیپست‌ها، نمایشگرهای مشابه ۱۲۰ هرتز، دوربین‌های جالب و همچنین اندازه کوچک‌تر جیب‌پسند در مقایسه با اولترا حتی اگر مدل پلاس را انتخاب کنید و همچنین گزینه‌های رنگی نسبتا جالب‌تر باعث این پیشنهاد خواهد شد.

رای نهایی

گلکسی اس ۲۰ اولترا بدون پتانسیل نیست. ولی بازاریابی بیش از حد پرشور و اندازه برآمدگی دوربین باعث شد چشم انتظار یک محصول انقلابی باشیم ولی قابلیت زوم فضایی و فناوری نوناسل حداقل در حال حاضر هیجان‌انگیز نیستند.

قبول داریم، لنز تله‌فوتو پریسکوپ عالی است و از هر نظر در مقایسه با هر دوربین تله‌فوتو پریسکوپ مشابه دیگر که سال قبل در گوشی‌های هوشمند دیدیم بهتر است، ولی یک سال گذشته است و جز این انتظاری نمی‌رود.

قبول داریم، اس ۲۰ اولترا یک دوربین اصلی با حسگر بزرگ دارد که یقینا می‌تواند در نهایت کارهای عالی انجام دهد ولی طی چند هفته‌ای که با این گوشی بودیم خبری از جادو و شگفتی نبود.

قبول داریم، با بهترین نمایشگر سامسونگ روبرو هستیم ولی واقعا چرا نمی‌توان بهترین نرخ تازه‌سازی تصویر و دقت نمایشگر را در کنار یکدیگر داشت؟

با توجه به قیمتی که سامسونگ برای گوشی خود تعیین کرده است، حق دارید خودتان را لوس کنید و حق دارید کمی خواهان شعبده و جادو باشید و از آن جایی که ظاهرا هیچ‌کدام از آن‌ها قرار نیست رخ بدهد، به شما پیشنهاد می‌کنیم بهار امسال به دنبال خرید مدل‌های ارزان‌تر اس ۲۰ باشید و اگر فکر می‌کنید می‌توانید ناخن‌های تیز خود را از صفحه نمایش گلکسی زد فلیپ دور نگه دارید، خرید آن را نیز می‌توانید مد نظر قرار دهید.

مزایا:

• نمایشگر امولد بزرگ، زیبا، روشن با نرخ تازه‌سازی تصویر ۱۲۰ هرتز
• دوربین عالی تله‌فوتو پریسکوپ قابلیت‌های زوم متنوع دارد.
• چیپست نسل جدید از نظر عملکرد ارتقاء قابل توجهی داشته است.
• اسپیکرهای استریو کیفیت صدای خوب و بلندی دارند.
• سرعت شارژ بسیار سریع است.

معایب:

• فوق‌العاده گرانقیمت
• عمر باتری نه چندان جالب در حالت ۱۲۰ هرتز
• دوربین ۱۰۸ مگاپیکسل نوناسل با هیاهوهای تبلیغاتی سامسونگ همخوانی ندارد.
• قابلیت زوم فضایی ۱۰۰ برابر تنها برای اهداف بازاریابی است.
• عملکرد حسگر اثرانگشت با رقبا فاصله زیادی دارد.

مقدمه

گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا تمام چیزی که بهترین گوشی سری جدید سامسونگ لازم است داشته باشد را دارد. در کنار تمام مشخصات سخت‌افزاری اس ۲۰ و اس ۲۰ پلاس شاهد استفاده از یک نمایشگر بزرگ‌تر، حافظه بیشتر، باتری بزرگ‌تر و مهم‌تر از همه نسل جدید درخشان و توانمند دوربین‌های عالی سامسونگ هستیم.

از طرف دیگر سامسونگ معنای صفت بزرگ را به سطح دیگری رسانده است. اس ۲۰ اولترا به شکل قابل توجهی از پرچم‌دار فعلی این شرکت یعنی نوت ۱۰ پلاس طویل‌تر و سنگین‌تر است. در حالی که S20 و S20+ به نوعی نسل منطقی‌تر بعدی اس ۱۰ هستند، اس ۲۰ اولترا برای خود یک هیولای مجزا و جدید است.

اگر از آن دست افرادی هستید که همیشه دنبال بهترین می‌گردید، بهترین مدل محصول جدید سامسونگ در حال حاضر از این بهتر نمی‌شود. گرچه باید گفت مدل اولترا در یک مدل رده‌‌بالاتر نیز وارد بازار می‌شود که قابلیت‌های سخت‌افزاری آن الزاما زیاد منطقی نیست مانند ۱۶ گیگابایت رم و ۵۱۲ گیگابایت حافظه داخلی.

زمانی که سه گوشی جدید گلکسی اس ۲۰ را مقایسه می‌کنیم فورا متوجه برابری قابل توجه قابلیت‌های آن‌ها می‌شویم که سامسونگ موفق شده است مدیریت کند. به ویژه بین دو مدل معمولی و پلاس که در این لینک می‌توانید بررسی اجمالی آن‌ها را مطالعه کنید.

در مطلب فعلی قصد داریم برادر اولترا آن دو گوشی را بررسی کنیم. بنابراین تا انتها همراه روکیدا باشید.

طراحی گوشی گلکسی اس ۲۰ اولترا سامسونگ

طراحی S20 Ultra مانند دو برادرش بسیار آشنا ولی با این حال ذاتا متفاوت به نظر می‌رسد. پیش از این که به بخش قابل توجه طراحی یعنی برآمدگی بزرگ دوربین برسیم، باید ابتدا به اندازه و وزن این گوشی اشاره کنیم. به طور خلاصه باید بگوییم بهتر است برای یک گوشی بزرگ آماده شوید که برای کار با آن به دو دست خود نیاز دارید.

S20 Ultra ابعادی برابر با ۱۶۶.۹ در ۷۶.۰ در ۸.۸ میلی‌متر و ۲۲۰ گرم وزن دارد تا از هر نظر گوشی بزرگ و سنگینی باشد.

بخواهیم گوشی‌های قبلی سامسونگ را بررسی کنیم ابعاد آن فراتر از گلکسی اس ۱۰ پلاس است که اندازه ۱۵۷.۶ در ۷۴.۱ در ۷.۸ میلی‌متر و وزن ۱۷۵ گرم آن فقط به نسبت این گوشی ناچیز به نظر می‌رسد. اگر به دنبال ارتقاء گوشی خود هستید بدون شک شما را تشویق می‌کنیم ابتدا در یک فروشگاه فیزیکی مدل اولترا را در دست بگیرید.

از نظر اندازه نسل فعلی نوت ۱۰ پلاس یقینا کمی بیشتر شبیه به آن است ولی حتی این گوشی نیز کم می‌آورد.

حالا که به اندازه این گوشی اشاره کردیم باید عواملی را نام ببریم که در این زمینه تاثیرگذار بودند. بدون شک باتری بزرگ ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت در راس آن‌ها قرار می‌گیرد.

سپس به طراحی این گوشی می‌رسیم که به ویژه یکدستی آن به چشم می‌آید. اشکال کلی و خمیدگی‌های روی بدنه بسیار ظاهر و احساس مشابهی در خود دارند. سامسونگ مجددا فرمول ساخت گوشی‌های فلزی و شیشه‌ای را به خوبی استفاده کرده است.

به لطف این کیفیت ساخت خوب، اس ۲۰ اولترا در دست بسیار راحت و محکم حس می‌شود. توزیع وزن می‌توانست بهتر باشد ولی جای شکایت ندارد. به ویژه زمانی که تمامی سخت‌افزار دوربین جدیدی که در گوشه‌های بالایی این گوشی جا گرفته است را در نظر می‌گیریم.

نکته مهمی که در مورد طراحی خمیده این گوشی باید اشاره کنیم شباهت آن با شیوه طراحی بدنه میانی فلزی به شکل قابل توجه باریک‌تر و جدیدتر سری نوت ۱۰ است. بهترین راه برای تحسین این طراحی از یک طرف نگاه کردن به مدل اولترا یا هر کدام دیگر از اعضای خانواده اس ۲۰ است، چون هر سه ویژگی طراحی مشابهی به ویژه اطراف کلیدهای پاور و تنظیم حجم صدا دارند.

در مورد جاگیری کلیدهای کنترلی باید با خوشحالی بگوییم با آرایش همیشگی، آشنا و منطقی روبرو هستیم. کلیدهای پاور و تنظیم حجم صدا در سمت راست قرار دارند و در کمال تعجب در تمامی سه مدل وضعیت عمودی دارند که یقینا به درستی با توجه به تفاوت در طول هرکدام از این گوشی‌ها در نظر گرفته شده است.

خبری از دکمه بیکسبی نیز نیست و برخلاف چند گوشی قبلی سامسونگ دکمه پاور دیگر در سمت چپ قرار ندارد.

در بالای این دستگاه شیار هیبریدی برای دو سیم کارت به همراه کارت حافظه خارجی دیده می‌شود که در کنار آن میکروفون ثانویه است و در پایین درگاه یواس‌بی تایپ C، اسپیکر و بلندگوی اصلی را می‌بینیم. این بلندگوی یکی از دو بلندگو این گوشی است چون تمام اعضای اس ۲۰ اسپیکرهای استریو دارند.

بدون شک میلیون‌ها طرفدار سری گلکسی اس و کاربران فعلی از این تصمیم خوشحال خواهند شد. حالا به برآمدگی بزرگ پنل پشتی می‌رسیم که ماژول دوربین جدید اس ۲۰ اولترا را در خود دارد. همین ابتدا تایید کنیم به شکل غیرمعمولی بزرگ است و اندکی عجیب نیز به نظر می‌رسد. همچنین اگر در تصاویر به خوبی مشخص نیست باید بگوییم برآمدگی زیادی نیز دارد. برآمدگی آن در مقایسه با دو گوشی اس ۲۰ و اس ۲۰ پلاس نیز بیشتر است.

اگر نگران صاف نماندن این گوشی روی یک سطح تخت هستید، عرض بیشتر مجموعه دوربین در مدل اولترا کمی به این قضیه در مقایسه با اس ۲۰ کمک می‌کند. گرچه چندان زیاد نیست. بنابراین قویا توصیه به استفاده از یک قاب محافظ می‌کنیم.

قبل از این که در مورد ماژول‌های دوربین حرف بزنیم، ابتدا طراحی این بخش را بررسی می‌کنیم. ابتدا چند نکته مثبت: سامسونگ عملکرد نسبتا خوبی در تزئین سطحی شیشه مشکی عقب داشته است و اندازه‌های متفاوت لنز و حفره‌ها را نسبتا خوب پوشانده است.

همه چیز خوب و تا جای ممکن متقارن است. گرچه نمی‌توانیم جواب این سوال را پیدا کنیم چرا کل سطح عقب از نظر رنگ یک‌دست نیست. به جای آن می‌بینیم فضایی که ۴ دوربین را در بر گرفته است یک رنگ دارد و فضای اضافه برای دوربین پریسکوپ که به صورت افقی قرار گرفته است یک رنگ کاملا متفاوت.

استفاده از این دو رنگ باعث جلب غیرضروری کاربر به بخشی می‌شود که از نظر طراحی روی اعصاب می‌رود.

از طرف دیگر متن «زوم فضایی ۱۰۰ برابر» که در کنار لنز پریسکوپ قرار می‌گیرد غیرضروری و قدیمی به نظر می‌رسد. ما واقعا فکر می‌کردیم گذشت آن دورانی که مشخصات دوربین روی خود آن حک می‌شد. به نظر ما این تصمیم سامسونگ برای پر کردن فضای خالی آن بخش بوده است، ولی واقعا این کار باید به این شکل انجام می‌شد؟

دوربین

حالا به بخشی از ماجرا رسیدیم که توان S20 Ultra را به رخ تمامی رقبا می‌کشد. بدون شک دلیل اصلی برتر بودن این مدل در مقایسه با برادران کوچک‌تر خود مجموعه دوربین است. مجموعه دوربین چهارگانه این بخش عملکرد و هدفی مشابه با دوربین‌های S20+ دارد ولی هر کدام از ماژول‌های دوربین با یک لنز بهتر و قدرتمندتر جایگزین شدند.

لنز ۱۲ مگاپیکسل فوق عریض با اندازه پیکسل ۱.۴ میکرومتر و گشادگی دریچه دیافراگم f/2.2 یک استثناء است. این دوربین در بین اعضای خانواده مشترک است. در حقیقت، حداقل در ظاهر ماجرا، گوشی گلکسی اس ۱۰ لایت، نوت ۱۰ لایت و همچنین A71 و A51 همگی مجهز یک ماژول بسیار مشابه هستند.

این که واقعا این دوربین دقیقا مشابه است یا نه را در آینده طی نقد کامل این گوشی بررسی خواهیم کرد.

طبق سنت همیشگی سامسونگ، از لنز فوق عریض برای فیلمبرداری استفاده می‌شود. گرچه اگر جزو کاربران بادقت باشید می‌دانید ۱۲ مگاپیکسل برای ضبط فیلم‌های 8K کافی نیست.

این وظیفه به دوش دوربین اصلی جدید ۱۰۸ مگاپیکسل افتاده است. صحبت این دوربین که شد باید به یک سری نکته اشاره کنیم. جدا از این که دوربین مورد نظر تصاویر فوق‌العاده شارپ چه در دقت اصلی و چه حالت پیشفرض ۱۲ مگاپیکسل می‌گیرد، همچنین از یک فناوری ترکیب پیکسل جدید استفاده می‌کند.

این فناوری بر خلاف چیزی که در دوربین‌های ۴۸ و ۶۴ مگاپیکسل دیده‌ایم نانوسل نام دارد که ۹ پیکسل مجاور را برای تشکیل یک پیکسل ترکیب می‌کند تا داده‌های رنگ و نور آن‌ها به صورت دیجیتالی داخل یک پیکسل «مجازی» قرار گیرند.

به عبارت دیگر اگر کمی جمع و تفریق کنیم اندازه پیکسل‌ها ۲.۴ میکرومتر خواهد بود (۰.۸ میکرومتر برای یک پیکسل واقعی در این حسگر). البته، نحوه عمل واقعی این فناوری به این شکل نیست ولی این شیوه همچنان مزایای غیرقابل انکاری در ثبت دقیق‌تر داده‌های رنگ دارد. استفاده از این فناوری در کنار لنز بسیار روشن f/1.8 این دوربین و فناوری لرزشگیر اپتیکال تصویر باعث بالا بردن انتظار ما از دوربین جدید سامسونگ می‌شود.

طبیعتا می‌توانید انتظار شباهت‌ها و مقایسه‌های زیادی بین این دوربین نانوسل سامسونگ و دوربین داخل گوشی‌هایی مانند Mi Note 10 و Mi Note 10 Pro شیائومی داشته باشید. در مدت کوتاهی که با دوربین ۱۰۸ مگاپیکسل S20 Ultra سپری کردیم، می‌توانیم کمی به جزئیات نحوه ضبط فیلم‌های 8K آن اشاره کنیم.

دوربین این گوشی با استفاده از برش حسگر کامل ۱۰۸ مگاپیکسل چنین فیلم‌هایی گرفت و طبق آن چیزی که ما حداقل متوجه شدیم، سامسونگ ظاهرا مستقیما از تصویر ۱۰۸ مگاپیکسل کامل برش می‌زند به جای این که پیکسل‌های فردی Bayer را ترکیب کند. گرچه زمان نقد کامل باید این موضوع را بررسی کنیم ولی به نظر ما احتمال نوعی ترکیب کردن پیکسل‌ها به صورت گروه‌های سه‌تایی وجود دارد.

ولی می‌توانیم با قطعیت بگوییم کیفیت ویدئوهای 8K روی نمایشگر با دقت +QHD مدل اولترا واقعا عالی به نظر می‌رسند. علاوه بر این، به لطف قدرت زیاد اسنپ‌دراگون ۸۶۵ و اگزینوس ۹۹۰ و پردازشگرهای سیگنال تصویر آن‌ها، اس ۲۰ اولترا می‌تواند ویدئوهای با نرخ ۲۴ فریم بر ثانیه بگیرد که یک جهش قابل توجه از ویدئوهای با نرخ ۱۵ فریم بر ثانیه در گوشی‌های قبلی است.

کاربر همچنین می‌تواند در حین فیلمبرداری 8K یا هر دقت دیگری تصاویر ثابت بگیرد که تصویر نهایی ۳۳ مگاپیکسل خواهد بود!

زمانی که بحث زوم به میان می‌آید، قابلیت زوم فضایی کانون توجه اصلی تقریبا تمامی کمپین‌های تبلیغاتی گوشی‌های اس ۲۰ است. سامسونگ این قابلیت را به دو بخش جداگانه تقسیم می‌کند که در بین تمامی اعضای اس ۲۰ مشترک است یعنی زوم چشمی هیبریدی (Hybrid Optic Zoom) و زوم با دقت فوق‌العاده بالا (Super Resolution Zoom).

در حالی که اس ۲۰ و اس ۲۰ پلاس از دوربین‌های سنتی زوم به ترتیب برای دو بخش بالا و زوم ۳ و ۳۰ برابر استفاده می‌کنند، قدرت زوم S20 Ultra در این دو بخش برابر با ۱۰ و ۱۰۰ برابر است.

مدل اولترا برای این کار یک دوربین پریسکوپ جدید ۴۸ مگاپیکسل با اندازه پیکسل ۰.۸ میکرومتر، گشادگی دریچه دیافراگم f/3.5 و فناوری لرزشگیر اپتیکال تصویر دارد. این دوربین در کنار دوربین ۱۰۸ مگاپیکسل از روز اول شکل‌گیری شایعات مربوط به اس ۲۰ اولترا تا زمان عرضه آن موضوع اصلی اخبار بود.

علت آن را می‌توانیم با نگاه به تصاویر عالی که این دوربین می‌گیرد درک کنیم. ما کاملا روی استفاده از قابلیت زوم فضایی در بالاترین تنظیمات آن یعنی ۱۰۰ ایکس تاکید نداریم ولی تصاویر این گوشی در زوم ۳۰ برابر فوق‌العاده است. تصاویر در زوم ۴ برابر با این حال شارپ‌تر به نظر می‌رسد.

با توجه به پیش تنظیمات مقیاس زوم و همچنین پرسیدن از بعضی از نمایندگان سامسونگ در مکان رویداد رونمایی این گوشی در مورد این که بخش «هیبرید» در «زوم چشمی هیبرید» چه معنایی دارد، تقریبا نحوه عمل این ماژول را متوجه شدیم.

ظاهرا دوربین پریسکوپ توانایی زوم اپتیکال ۴ برابر دارد و سپس به کمک هوش مصنوعی اندازه آن را به صورت دیجیتال به ۱۰ برابر افزایش می‌دهد.

از دیدگاه بازاریابی تاکید روی زوم ۱۰ برابر هیجان‌انگیزتر است. از همین منطق در حالت زوم ۱۰۰ برابر استفاده می‌شود که ظاهرا استفاده از الگوریتم‌های زوم دیجیتال کمی شدت بیشتر دارد. حتی اگر بعید باشد که از تصاویر با زوم ۱۰۰ برابر در شبکه‌های اجتماعی استفاده کنید، ولی نتیجه نهایی تصویری که با این زوم به دست می‌آید از جمله جزئیات، لرزشگیر اپتیکال تصویر و رفع لرزش به کمک هوش مصنوعی به جز با تحسین نباید یاد شوند.

سپس باید به حسگر DepthVision اشاره کنیم که در بین مدل اولترا و اس ۲۰ پلاس مشترک است. هدف آن کاملا واضح است. گوشی سامسونگ از آن برای کسب اطلاعات عمق بیشتر برای عکاسی پرتره و افکت‌های بوکه استفاده می‌کند.

S20 Ultra در بخش نرم‌افزاری دوربین عکاسی خود نیز چند قابلیت جدید دارد. به عنوان مثال حالت Super Steady video باید بهتر شده باشد.

سپس به حالت فیلمبرداری جدید به اسم Night Hyperlapse می‌رسیم که همانطور اسم آن نشان می‌دهد می‌تواند کلیپ‌های ویدئویی با دنباله‌های نوری شگفت‌‌انگیز بگیرد. قابلیت AI Best Moment نیز روی کاغذ عالی به نظر می‌رسد.

این حالت در واقع یک الگوریتم است که تلاش می‌کند بهترین تصویر را ثبت کند و به نوعی بهترین لحظات آن را از نظر وجود خنده‌های زیاد در تصویر و همچنین نبود صورت‌های واضح مرتب کند. در این حالت مواردی مانند رنگ و کنتراست تصویر نیز در نظر گرفته می‌شود.

این الگوریتم حتی می‌تواند برای این که ظاهر عکس به بهترین شکل ممکن تغییر کند به صورت خودکار از فیلترهای لازم استفاده کند.

دوربین سلفی حالا یک ترفند جالب و جدید در خود دارد که باید شکایت‌هایی که سامسونگ از کاربران با دقت بیشتر خود دریافت کرده است را رفع کند، به نحوی که این شرکت تصمیم گرفته است حالت عکاسی عریض پیشفرض دوربین سلفی خود را غیرفعال کند.

حالا اگر گوشی بیرون از قاب پیشفرض برش خورده خود افراد بیشتری را کشف کند، به لطف قابلیتی به اسم «زاویه سلفی هوشمند» به صورت خودکار حالت عکاسی عریض را فعال می‌کند.

قابلیت دیگر دوربین این گوشی‌ها که شاید جالب‌ترین آن‌ها باشد یک حقه نرم‌افزاری جدید به اسم Single Take است. برخلاف اپلیکیشنی که با عملکرد مشابه در جدیدترین آیفون‌های اپل محبوب شده است، Single Take همزمان با تمامی دوربین‌های عقب فیلم و عکس می‌گیرد.

زمانی که دوربین‌ها در این حالت شروع به ضبط می‌کنند، حداقل ۲ ویدئو و حداکثر ۱۰ عکس و ۴ ویدئو ثبت خواهد شد. زمان ضبط نیز  برای یک برداشت ۱۰ ثانیه است. هدف سامسونگ فراتر از نشان دادن قدرت سخت‌افزاری گوشی، این است که از کاربر از زوایای مختلف بتواند یک تصویر بهتر از لحظه مورد نظر خود را ثبت کند.

بهترین تصاویر براساس شناسایی اشیاء متحرک، شناسایی چهره، شارپ یا محو بودن تصویر و موارد دیگر انتخاب می‌شوند.

نمایشگر

در بالا به برابری قابلیت‌های سری اس ۲۰ اشاره کردیم و مجددا حالا که به بخش نمایشگر اس ۲۰ اولترا رسیدیم باید روی آن تاکید کنیم. حتی اگر به تنهایی به برگه مشخصات این گوشی‌ها توجه کنیم، فورا مشخص می‌شود که انتخاب از بین دو مدل اس ۲۰ و اس ۲۰ پلاس تنها به سلیقه کاربر مورد اندازه گوشی ختم می‌شود و اگر جزو آن دسته از افرادی نباشید که بهترین سخت‌افزار دوربین را می‌خواهید، همین منطق را می‌توان به مدل اولترا نیز گسترش داد.

بدون توجه به تصمیمی که ممکن است موقع خرید این پرچم‌دارهای شگفت‌انگیز بگیرید یک فضای نمایش فوق‌العاده زیاد در اختیار خواهید داشت که به بهترین شکل ممکن از فناوری نمایشگر برتر Dynamic AMOLED سامسونگ در ابعاد ۶.۹ اینچی آن استفاده می‌کند.

تراکم پیکسلی این نمایشگر در این ابعاد و دقت ۵۱۱ پیکسل در هر اینچ است که به معنای محتوای فوق‌العاده شفاف و شارپ روی صفحه است.

از آن جایی که با یک نمایشگر سامسونگ روبرو هستیم باید انتظار رنگ‌های جذاب، کنتراست عالی و میزان روشنایی را داشته باشیم که تقریبا در هر پرچم‌داری انتظار می‌روند.

به دست آوردن مجوز استانداردهای HDR نیز در این بخش از بازار به یک امر الزامی تبدیل شده است و تمامی نمایشگرهای سری اس ۲۰ از استاندارد +HDR10 پشتیبانی می‌کنند. بار دیگر باید سامسونگ را تحسین کنیم که تجربه لذت از این نمایشگر را در اعضای مختلف خانواده جدید خود یک‌دست نگه داشته است چون اس ۲۰ همان دقت +QHD نمایشگر مدل S20 Ultra را به همراه زرق و برق‌های آن دارد.

ترند جدید دنیای موبایل امسال نمایشگرهای با نرخ تازه‌سازی بالا است. تمامی مدل‌های جدید سامسونگ از نرخ نمونه‌گیری لمس ۲۴۰ هرتز و تازه‌سازی تصویر ۱۲۰ هرتز استفاده می‌کنند. در هر کدام از آن‌ها برای استفاده از نرخ ۶۰ یا ۱۲۰ هرتز یک تاگل وجود دارد. البته باید بگوییم افزایش دقت و نرخ تازه‌سازی تصویر به معنای مصرف بیشتر شارژ باتری است که مقدار آن را در نقد کامل این گوشی بررسی خواهیم کرد.

گرچه باید اشاره کنیم سامسونگ برای استفاده از این نرخ بالای تازه‌سازی تصویر محدودیت‌هایی اعمال کرده است. طبق اطلاعاتی که قبلا گزارش شده بود تنها در دقت فول اچ‌دی قادر به استفاده از حالت ۱۲۰ هرتز خواهید بود که احتمالا علت آن ماندگاری بیشتر شارژ باتری است.

شاید غول کره‌ای می‌خواسته است مطمئن شود باتری تمامی مدل‌های اس ۲۰ حتی مدل معمولی که در مقایسه با دوتای دیگر کوچک‌تر است پس از یک مرتبه شارژ یک روز کامل دوام می‌آورد.

از طرف دیگر باید بگوییم حق انتخاب کاربر محدود است یا باید ۶۰ هرتز یا ۱۲۰ هرتز را انتخاب کند. خبری از مقادیر متغیر مانند گوشی‌های Razer و پنل‌های نمایش IGZO آن‌ها نیست. اگر واقعیت را بگوییم، این تصمیم به نظر ما اشکالی ندارد. ولی اگر خوشایند شما نیست، بهتر است برای ورود نوت ۲۰ به بازار صبر کنید که شایعات ادعا می‌کنند نرخ تازه‌سازی تصویر بهتر دارد یا باید محصولات دیگر شرکت‌های رقیب مانند گوشی وان‌پلاس را در نظر بگیرید که از یک نمایشگر با دقت QHD و نرخ تازه‌سازی تصویر ۱۲۰ هرتز استفاده می‌کند.

مشخصات سخت‌افزاری و عملکرد

واقعا نمی‌توانیم جزئیات عملکرد این گوشی را از نظر ارقام واقعی بدون بررسی کامل بگوییم ولی این گوشی یکی از موارد نادری است که نیازی ندارد به قدرت بالای CPU و پردازنده گرافیکی اشاره کنیم. چون اس ۲۰ اولترا و در حقیقت تمامی اعضای اس ۲۰ به ترتیب برای بازار جهانی و آمریکا از چیپست‌های اگزینوس ۹۹۰ و اسنپ‌دراگون ۸۶۵ استفاده می‌کنند که در حال حاضر بهترین هستند.

در کنار هر دو تراشه از رم سریع LPDDR5 استفاده خواهد شد و اگر پول اضافه دارید می‌توانید مدل برتر S20 Ultra را بخرید که سامسونگ ۱۶ گیگابایت رم و ۵۱۲ گیگابایت حافظه داخلی را برای آن در نظر گرفته است.

باید به سادگی مشخص باشد اس ۲۰ اولترا یک گوشی واقعا سریع است و حالا به قابلیت‌های ارتباطی آن اشاره می‌کنیم. هدف سامسونگ در تولید سه مدل اس ۲۰ پشتیبانی از شبکه 5G بوده است. برگه رسمی مشخصات این گوشی‌ها به پشتیبانی از هر دو شبکه‌های SA و NSA، ساب ۶ گیگاهرتز اشاره می‌کند. پشتیبانی از شبکه 4G نیز با توجه به سرعت شبکه Cat.20 و پشتیبانی از ۴×۴ MIMO قابل توجه است.

نکته جالب دیگری که باید به آن دقت کنیم این است که هر دو چیپست اگزینوس ۹۹۰ و اسنپ‌دراگون ۸۶۵ مودم داخلی ندارند. هر دو به ترتیب از مودم‌های اگزینوس ۵۱۲۳ و X55 استفاده می‌کنند. این مودم‌ها به طور کامل از شبکه‌های 4G، 3G، 2G در کنار 5G پشتیبانی می‌کنند.

همچنین باید بگوییم برخلاف دو مدل اس ۲۰ و اس ۲۰ پلاس فقط در مدل 5G وارد بازار خواهد شد.

موضوع دیگری که فرصت برای تست آن نداشتیم حسگر اثرانگشت اولترا سونیک ارتقا یافته سری جدید اس ۲۰ است. ظاهرا مساحت سطح این حسگر بزرگ‌تر شده است و نوید سرعت و دقت بیشتر را می‌دهد. این دقت و سرعت بیشتر واقعا یک نیاز است تا حسگرهای سامسونگ از این نظر به حسگرهای سنتی زیر نمایشگر نزدیک‌تر شوند.

بخش نرم‌افزاری و رابط کاربری

زمانی که بخش نرم‌افزاری و رابط کاربری تمام گوشی‌های گلکسی اس ۲۰ را بررسی می‌کنیم کاملا آشنا به نظر می‌رسد. S20 Ultra همانند دو برادر خود از لانچر اختصاصی One UI 2.0 سامسونگ در کنار اندروید ۱۰ استفاده می‌کند. یقینا مانند اکثر کاربران فعلی گوشی‌های گلکسی و طرفداران آن شکایتی در این مورد نداریم.

سامسونگ واقعا تلاش زیادی اخیرا از خود برای روان‌تر کردن تجربه کار با بخش نرم‌افزاری‌اش انجام داده است و جز این منطقی نیست.

با این حال، محیط نرم‌افزاری این گوشی‌ها چند قابلیت جدید دارند. به عنوان مثال QuickShare یک راه جدید و ساده برای به اشتراک‌گذاری فایل با دستگاه‌های مجاور از طریق شبکه وای‌فای است. اپلیکیشن Duo گوگل حالا در صفحه شماره‌گیر گوشی ادغام شده است تا برای تماس‌های تصویری از یک قابلیت ساده و راحت مانند دوربین فیس‌تایم اپل استفاده شود.

دستیار مجازی سامسونگ یعنی بیکسبی با آن که دکمه اختصاصی آن حذف شده است ولی در هر نسل جدید از گوشی‌های سامسونگ بهتر و محبوب‌تر می‌شود و همچنین با پلت‌فرم اسپاتیفای ادغام شده است.

قابلیت دیگر به اسم Music Share جالب به نظر می‌رسد. به طور کامل آن را متوجه نشدیم ولی ظاهرا این توانایی را به کاربر می‌دهد تا یکی از دستگاه‌های سری اس ۲۰ را به یک اسپیکر بلوتوثی وصل کند و سپس یک گوشی هوشمند متفاوت در ارتباط با اس ۲۰ قرار گیرد و از آن به نوعی برای استریم موزیک روی اسپیکر بلوتوثی استفاده کند. استفاده از این قابلیت در سیستم صوتی ماشین مفید است.

قابلیت Game Booster سامسونگ نیز کمی هوشمندتر شده است یا ترجیحا در زمینه‌های کاربردی خاص کمتر روی اعصاب کاربر می‌رود. ظاهرا کاربران مشکلاتی با بعضی از وظایف پس‌زمینه مانند بسته شدن اجباری اپلیکیشن Discord زمان اجرای بازی و فعال بودن حالت Game Booster داشتند. سامسونگ می‌گوید کاربر حالا می‌تواند جلوی بوت شدن هر اپلیکیشن در پس‌زمینه را بگیرد.

جمع‌بندی

با توجه به تاثیر اولیه‌ای که اعضای اس ۲۰ روی ما گذاشتند به نظر ما با گوشی‌های بی‌نظیری روبرو هستیم. سامسونگ با این گوشی‌ها فقط به جلو پیش رفته است. به ویژه این قضیه را می‌توانیم در مورد دو گوشی اس ۲۰ و اس ۲۰ پلاس بگوییم و به نظر ما با خیال راحت باید فروش بالای آن‌ها را تضمین کنیم.

S20 Ultra هرچند که عنوان پرفروش‌ترین گوشی امسال سامسونگ را احتمالا به دست نمی‌آورد ولی با این حال ستاره اصلی جمع جدید است. سامسونگ امسال در این گوشی از نوآوری‌های دوربین فراوانی استفاده کرده است و به صورت بالقوه روی آینده عکاسی با موبایل و کل این صنعت تاثیر گذاشته است.

دو دوربین پریسکوپ ۴۸ مگاپیکسلی و اصلی ۱۰۸ مگاپیکسلی این گوشی تا سال‌ها کاربر را از هرگونه سخت‌افزار دوربین دیگری بی‌نیاز می‌کنند. جدا از آن واقعا احساس می‌کنیم باید یک بار دیگر سامسونگ را در نحوه مدیریت تولید و ساخت سری اس ۲۰ تحسین کنیم. شباهت قابلیت‌های گوشی‌های امسال واقعا زیاد است تا کاربران با دست بازتر تصمیم به انتخاب بگیرند و در این بین چیز زیادی را با انتخاب حتی اس ۲۰ از دست ندهند.

منبع: gsmarena.com

مقدمه

زمانی که سامسونگ سال گذشته سری اس ۱۰ را رونمایی کرد، گوشی گلکسی S10e فورا نام خود را به عنوان مدل ارزان‌‎قیمت جایگزین برای دو گوشی گران‌تر اس ۱۰ و اس ۱۰ پلاس مطرح کرد.

اما این گوشی همچنین موفق شد مجددا نام پرچم‌دارهای جمع‌وجور را زنده کند. حالا سامسونگ با عرضه گوشی گلکسی اس ۱۰ لایت کمی کاربران را گیج کرده است. چون تمامی افراد تصور می‌کردند S10e قرار است مدل سبک اعضای خانواده اس ۱۰ باشد و اگر با دقت به مشخصات اس ۱۰ لایت دقت کنید، متوجه می‌شوید که هیچ چیزی وجود ندارد که اشاره کند با یک مدل لایت روبرو هستیم.

در حقیقت ما انتظار داریم S10 Lite در چند زمینه در مقایسه با برادران کامل خود بهتر ظاهر شود. عمر باتری و شارژ بین آن‌ها قرار دارد چون این گوشی یک باتری بزرگ ۴۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت دارد که با سرعت ۴۵ وات و استفاده از استاندارد USB Power Delivery سریعا شارژ می‌شود.

اگر به یاد داشته باشید سری گلکسی اس ۱۰ چنین ویژگی را نداشتند.

اس ۱۰ لایت همچنین یک نمایشگر ۶.۷ اینچ دارد تا در بین سایر اعضای خانواده خود بزرگ‌ترین باشد (اس ۱۰ پلاس یک نمایشگر ۶.۴ اینچی دارد!).

تمامی کارشناسان دنیای فناوری ادعا می‌کنند پردازشگر سیگنال تصویر اسنپ‌دراگون ۸۵۵ در مقایسه با مدل داخل چیپست اگزینوس خود سامسونگ بهتر است، بنابراین تقابل این دو نیز جالب است. S10 Lite از طرفی یک حسگر محبوب ۴۸ مگاپیکسل با فناوری ترکیب پیکسل دارد که امروزه در گوشی‌های هوشمند زیادی استفاده می‌شود ولی این اولین مرتبه است که حضور آن را در کنار یک سخت‌افزار رده‌بالا می‌بینیم.

مشخصات اصلی گوشی گلکسی اس ۱۰ لایت سامسونگ:

• بدنه: پنل جلو و عقب شیشه‌ای، بدنه فلزی
• نمایشگر: ۶.۷ اینچ، دقت فول اچ‌دی پلاس (۱۰۸۰ در ۲۴۰۰ پیکسل)، نسبت تصویر: ۲۰:۹، نمایشگر سوپر امولد پلاس
• دوربین عقب: دوربین اصلی: ۴۸ مگاپیکسل، اندازه حسگر ۲/۱ اینچ، اندازه پیکسل ۰.۸ میکرومتر، گشادگی دریچه دیافراگم f/2.0، دوربین فوق عریض: ۱۲ مگاپیکسل، گشادگی دریچه دیافراگم f/2.2، ۱۲ میلی‌متری؛ لنز ماکرو: ۵ مگاپیکسل، اندازه حسگر ۵/۱ اینچ، ضریب اف f/2.4، فلاش ال‌ای‌دی، فیلمبرداری با دقت 2160p و نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه
• دوربین جلو: ۳۲ مگاپیکسل، گشادگی دریچه دیافراگم f/2.2
• چیپست: اسنپ‌دراگون ۸۵۵ کوآلکام: پردازنده هشت هسته‌ای (۱ هسته کریو ۴۸۵با سرعت کلاک ۲.۸۴ گیگاهرتز + ۳ هسته کریو ۴۸۵ با سرعت کلاک ۲.۴۲ گیگاهرتز و ۴ هسته کریو ۴۸۵ با سرعت کلاک ۱.۷۸ گیگاهرتز)، پردازنده گرافیکی آدرنو ۶۴۰
• حافظه: ۶ یا ۸ گیگابایت رم، حافظه داخلی ۱۲۸ گیگابایت از نوع UFS 2.1، پشتیبانی از کارت حافظه خارجی
• سیستم عامل: اندروید ۱۰؛ لانچر One UI 2.0
• باتری: ۴۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت، سرعت شارژ ۲۵ و ۴۵ وات، استاندارد USB PD 3.0
• اتصالات: دو سیم (4G)، بلوتوث ۵.۰، استاندارد a/b/g/n/ac وای‌فای، درگاه یواس‌بی تایپ C
• سایر مشخصات: حسگر اثرانگشت زیر نمایشگر اپتیکال، NFC، فاقد درگاه ۳.۵ میلی‌متری هدفون

با وجود تفاوت‌هایی که اس ۱۰ لایت با سایر اعضای خانواده دارد می‌توانیم ببینیم با استفاده از نمایشگر بزرگ‌تر از اس ۱۰ پلاس بین آن‌ها جا می‌گیرد و اکثر قابلیت‌های سایر برادران اس ۱۰ خود را دارد.

از طرفی فکر نمی‌کنیم این گوشی روی فروش سایر برادر و خواهرانش تاثیر بگذارد. در حال حاضر قیمت این گوشی تقریبا ۶۵۰ یورو است که تقریبا در یک حد با اس ۱۰ پلاس قرار می‌گیرد ولی قابلیت‌هایی دارد که بیشتر مربوط به محصولات سال ۲۰۲۰ است. بدون شک باید مواردی را نیز در نظر گرفت که فدای قیمت کمتر شده‌اند.

به عنوان مثال در مجموعه دوربین لنز تله‌فوتو دیده نمی‌شود. اما از طرفی یک دوربین فوق عریض توانمند و لنز ۵ مگاپیکسل اختصاصی امیدوارکننده ماکرو را در کنار دوربین اصلی ۴۸ مگاپیکسل می‌بینیم که طبق استانداردهای ما واقعا لنز بزرگی است.

به نظر ما استفاده از یک دوربین تله‌فوتو با زوم دو برابر از یک لنز ماکرو بهتر بود. به هرحال ما شاهد استفاده از دوربین‌های تله‌فوتو قابل قبولی روی دستگاه‌های ارزان‌تر بودیم و نمی‌توانیم بفهمیم چرا سامسونگ در گوشی خود چنین انتخابی را لحاظ نکرده است.

با این مقدمه اجازه دهید در ادامه جدیدترین پرچم‌دار سامسونگ را به چالش بکشیم. تا انتها همراه روکیدا باشید.

محتویات جعبه فروش گوشی گلکسی اس ۱۰ لایت سامسونگ

داخل جعبه فروش این گوشی دفترچه‌های راهنمای همیشگی کاربر به همراه یک کابل یواس‌بی تایپ C به C برای شارژ و انتقال فایل‌ها دیده می‌شود. علت وجود این کابل پشتیبانی گوشی از استاندارد شارژ USB Power Delivery 3.0 با شارژر ۲۵ وات داخل جعبه است.

گرچه توجه کنید اگر کامپیوتر شما پورت یواس‌بی تایپ C ندارد یا کابل رابط درگاه تایپ C به A را ندارید نمی‌توانید گوشی خود را به کامپیوترتان وصل کنید، مگر این که یک کابل اضافه تهیه کنید.

داخل جعبه فروش جدا از این موارد یک جفت ایرفون سیمی تنظیم شده توسط شرکت AKG را می‌بینیم.

طراحی و ویژگی‌های ارگونومیک

گلکسی اس ۱۰ لایت از نظر طراحی با سایر خانواده اس ۱۰ متفاوت است. پنل پشتی به علت طراحی ماژول دوربین به راحتی قابل تشخیص است، در حالی که پنل جلو با استفاده از طراحی نمایشگر Infinity-O به اعضای خانواده نوت شباهت دارد.

در هر صورت، کیفیت ساخت بی‌نظیر است. مانند سایر گوشی‌های مدرن از شیشه و فلز استفاده شده است ولی سامسونگ اطلاعاتی در مورد نسل شیشه محافظ گوریلا گلس این گوشی منتشر نکرده است. البته اگر این شیشه اصلا برای شرکت کورنینگ باشد. ما حدس می‌زنیم احتمالا سامسونگ از نسل ۵ این شیشه استفاده کرده است.

به هرحال، این گوشی در دست حس خوبی به وجود می‌آورد. خبری از لبه‌های تیز یا برآمده نیست، نمایشگر اندکی به طرفین خمیده است و به سمت داخل بدنه فرو می‌رود. با این حال، اس ۱۰ لایت مانند سایر گوشی‌های شیشه‌ای یک گوشی واقعا لیز است ولی حداقل در مدل مشکی رنگ تحت بررسی ما لک انگشت روی پنل پشتی زیاد مشخص نبود.

در مورد طراحی پنل پشتی نمی‌توانیم به قضیه بحث‌برانگیز یعنی مجموعه مستطیلی بیضوی شکل دوربین اشاره نکنیم. از طرفی ظاهر گوشی را متمایز کرده است ولی از طرف دیگر نمی‌توانیم باور کنیم برآمدگی دوربین باید اینقدر بزرگ باشد.

یک ستون دوم در سمت راست دیده می‌شود که فقط مخصوص فلاش ال‌ای‌دی است و عبارت Super Steady OIS که زیر آن حک شده است. به نظر ما زمانی که سری گلکسی اس ۲۰ به بازار بیاید، این طراحی باعث می‌شود اس ۱۰ لایت از نظر طراحی بیشتر شبیه به جدیدترین پرچم‌دارهای غول کره‌ای باشد.

خوشبختانه، برآمدگی دوربین به بزرگی انتظار افراد نیست. این بخش فقط کمی بالا آمده است و به علت طراحی که دارد اجازه نمی‌دهد زمانی که گوشی روی یک سطح تخت قرار می‌گیرد زیاد تکان بخورد.

بدنه جانبی گوشی از فلز ساخته شده است و یک ظاهر براق دارد تا کاملا با سایر بخش‌های گوشی هماهنگ باشد. در سمت چپ شیار سیم کارت را پیدا می‌کنید، سمت راست میزبان دکمه پاور و تنظیم حجم صدا است و در انتهای گوشی درگاه یواس‌بی تایپ C و توری بلندگو دیده می‌شود. گرچه خبری از جک صوتی ۳.۵ میلی‌متری نیست.

همانطور که اشاره کردیم، نمای جلوی این گوشی بسیار شبیه به گلکسی نوت ۱۰ پلاس است، البته بدون لبه‌های خمیده کنار چون اس ۱۰ لایت یک نمایشگر تخت دارد.

بدنه این گوشی در تمامی جوانب به جز حاشیه پایینی فوق‌العاده باریک است. حاشیه پایینی با وجود این کاملا باریک است ولی ضخامت آن در مقایسه با سایر حواشی کمی بیشتر است.

حفره داخل نمایشگر در مرکز آن قرار گرفته است و از دوربین سلفی میزبانی می‌کند. این حفره کاملا کوچک است و به اندازه کافی به حاشیه بالایی نزدیک است تا بخش زیادی از نمایشگر را الکی اشغال نکند.

در رابطه با تجربه در دست گرفتن اس ۱۰ لایت باید بگوییم بدون شک با توجه به استفاده از نمایشگر ۶.۷ اینچی گوشی بزرگی است و کار با یک دست با آن واقعا سخت است. همچنین این گوشی سنگین است تا زمانی که آن را به دست می‌گیرید به جلو خم شود.

اما با وجود سنگین بودن این گوشی تنها ۱۸۵ گرم وزن دارد که برای محصولی با این نمایشگر و باتری ۴۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت واقعا کم است. فقط برای این که موضوع را بهتر درک کنید باید بگوییم دو گوشی نوت ۱۰ پلاس و وان‌پلاس 7T Pro نمایشگری به همین ابعاد و باتری کوچک‌تر دارند ولی وزن آن‌ها نزدیک به ۲۰۰ گرم است!

نمایشگر سوپر امولد پلاس

بدون شک کیفیت نمایشگر یکی از نکات ممتاز گوشی‌های هوشمند سامسونگ حتی در بین گوشی‌های پایین‌رده و میان‌رده این شرکت بوده است.

اکثر گوشی‌های این شرکت از نمایشگرهای اولد آن استفاده می‌کنند و گلکسی اس ۱۰ لایت یکی از بهترین‌ها را دارد. این نمایشگر دیگر مدل Dynamic AMOLED اعضای سری اس ۱۰ و نوت ۱۰ نیست. این مرتبه سامسونگ اسم نمایشگر خود را سوپر امولد پلاس گذاشته است.

هنوز علت استفاده از صفت پلاس را نمی‌دانیم ولی به نظر ما می‌تواند پشتیبانی از استاندارد +HDR10 باشد. به عنوان مثال، گوشی نوت ۱۰ لایت همین نمایشگر ۶.۷ اینچ را دارد ولی تنها از استاندارد HDR10 پشتیبانی می‌کند تا خبری از صفت پلاس در نام نمایشگر آن نباشد.

البته باید بگوییم طبق بررسی ما توسط اپلیکیشن‌های یوتیوب و نت‌فلیکس، آن‌ها این گوشی را قادر به پخش محتوای HDR10 تشخیص دادند.

از نظر مشخصات با یک نمایشگر غیرعادی روبرو نیستیم یعنی یک پنل نمایش ۶.۷ اینچ با نسبت تصویر طویل ۲۰:۹ و دقت ۱۰۸۰ در ۲۴۰۰ پیکسل را می‌بینیم که در وسط و بالای این گوشی حفره‌ای برای میزبانی از دوربین سلفی قرار گرفته است.

تست‌های ما خوانا بودن محتویات روی صفحه نمایشگر را در نور مستقیم خورشید عالی تشخیص دادند چون در حالت تنظیم نور صفحه به صورت دستی حداکثر میزان روشنایی ۴۰۰ نیت بوده و در حالت تنظیم خودکار حتی به ۷۰۵ نیت می‌رسد. البته تاثیر آن را روی باتری نیز نباید فراموش کرد ولی در عوض آن در هر محیط روشنی می‌توانید محتویات روی صفحه نمایش را ببینید.

این نمایشگر از نظر دقت رنگ بی‌نظیر است. حالت پیش‌فرض نمایشگر Natural است که میانگین dE2000 برابر با ۱.۴ را تولید می‌کند و در زمان استفاده از حالت Vivid رنگ‌ها اشباع‌تر و بیشتر شبیه به نمایشگرهای امولد است.

رنگ سفید نیز دمای رنگ پایینی دارد و میانگین dE2000 به ۴.۶ و حداکثر آن به ۱۰.۲ می‌رسد.

عمر باتری

S10 Lite به علت اندازه‌ای که دارد در مقایسه با سایر اعضای اس ۱۰ می‌تواند یک باتری بزرگ‌تر ۴۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت داشته باشد. این باتری را در کنار چیپست توانمند ۷ نانومتری اسنپ‌دراگون ۸۵۵ قرار دهید تا عملکرد عالی را در تست‌های باتری در تمامی بخش‌ها ببینیم.

با توجه به گنجایش باتری نتایج تست گردش در وب به کمک شبکه وای‌فای می‌توانست بهتر باشد ولی عدد نهایی تست در حال انتظار در یک سطح با سایر پرچم‌دارهای موجود در بازار است.

همانطور که ابتدا اشاره کردیم این گوشی حتی از شارژ سریع ۴۵ وات نیز پشتیبانی می‌کند، گرچه داخل جعبه یک شارژر ۲۵ وات قرار دارد. شارژ کامل این گوشی فقط ۶۲ دقیقه طول می‌کشد و در عرض ۳۰ دقیقه شارژ آن از ۰ به ۶۳ درصد می‌رسد.

توجه کنید استفاده از شارژر ۴۵ وات تاثیر چندانی روی سرعت شارژ ندارد. جدا از آن، شارژر ۲۵ وات عملکرد بهتری از شارژرهای اختصاصی ۳۰ یا ۴۰ وات رقبا دارد.

کیفیت صدا

تصمیم گرفتیم به کمک درگاه یواس‌بی تایپ C کیفیت صدای خروجی گلکسی اس ۱۰ لایت را بسنجیم. این گوشی درگاه هدفون ۳.۵ میلی‌متری ندارد، بنابراین از دانگل رسمی خود سامسونگ استفاده کردیم. به عبارتی بسته به رابطی که استفاده می‌کنید تجربه شما ممکن است متفاوت باشد.

زمانی که Galaxy S10 Lite سامسونگ را به یک آمپلی فایر فعال خارجی وصل کردیم، خروجی صدا واقعا بلند بود و کاملا امتیاز عالی به دست آورد.

استفاده از هدفون‌ نیز تغییر چندانی به وجود نیاورد و تنها تغییر مشاهده شده اوج‌گیری قابل قبول نویز القایی استریو بود. بابت عملکرد عالی اس ۱۰ لایت در این بخش باید یک کف مرتب بزنیم.

اندروید ۱۰ به همراه لانچر اختصاصی سامسونگ

One UI 2.0 در مقایسه با نسل اول آن از نظر طراحی فرقی ندارد. اکثر تغییرات به همراه اندروید ۱۰ اعمال شده‌اند و ظاهری نیستند. به عنوان مثال، حالا اپلیکیشن‌ها نیاز به مجوز کاربر دارند تا در پس‌زمینه مکان‌یابی کنند یا کاربر می‌تواند آن‌ها را محدود کند تنها زمانی که اپلیکیشن باز است از این قابلیت استفاده کنند.

البته، همیشه می‌توانید کاملا دسترسی اپلیکیشن‌ها به موقعیت مکانی خود را بگیرید.

تغییر مهم دیگر حالت تیره تمام سیستمی است. این قابلیت در نسخه قبلی لانچر One UI نیز دیده می‌شد ولی محدود به منوها و اپلیکیشن‌های سیستمی بود. حالا، حالت تیره به اپلیکیشن‌های شخص ثالث مانند اینستاگرام، جیمیل، کروم و غیره که از آن پشتیبانی می‌کنند نیز توسعه داده شده است.

ولی مهم‌ترین تغییر مسیریابی مبتنی بر ژست‌های حرکتی است. سامسونگ در نسخه قبلی این لانچر از سیستم دکمه‌ای استاندارد و ژست‌های سفارشی خود استفاده می‌کند.

حالا گزینه سومی نیز در اختیار کاربر قرار داده شده است یعنی ژست‌های حرکتی پیشفرض اندروید ۱۰. اگر دستتان را روی صفحه از پایین به سمت بالا بکشید به صفحه هوم بر می‌گردید، اگر در میانه راه نگه دارید منو اپلیکیشن‌های اخیر باز می‌شود و کشیدن دست به سمت حواشی چپ و راست نمایشگر نقش دکمه برگشت به عقب را دارد. متاسفانه راهی برای جابه‌جایی سریع بین اپلیکیشن فعلی و قبلی وجود ندارد.

اما طبق سنت همیشگی سامسونگ، تعداد گزینه سفارشی‌سازی نیز برای ژست‌های حرکتی دیده می‌شود. کاربر می‌تواند حساسیت ژست حرکتی برگشت به عقب را تنظیم کند تا مشخص شود چقدر باید نزدیک به گوشه صفحه سوایپ کنید تا یک حرکت به عقب برگردد.

این قابلیت به ویژه زمان استفاده از یک قاب محافظ مفید است که اجازه نمی‌دهد مستقیما از لبه کناری دستتان را روی صفحه بکشید.

حالا به گزینه‌های بیومتریک این گوشی می‌رسیم. سامسونگ تصمیم گرفته است در نسخه لایت گلکسی اس ۱۰ خود به جای حسگر اولترا سونیک مدل‌های قبلی از یک حسگر نوری (اپتیکال) استفاده کند.

صادقانه صحبت کنیم، تصمیم به انجام این کار خیلی دیر بوده است چون فناوری حسگر اولترا سونیک یک تجربه کاربری عالی فراهم نمی‌کند. همچنین، اگر اخبار روکیدا را دنبال کرده باشید می‌دانید مشکلات مختلفی با محافظ‌های صفحه نمایش به وجود می‌آورد.

بخواهیم مقایسه کنیم، حسگر نوری گوشی اس ۱۰ لایت سامسونگ در مقایسه با اعضای خانواده نوت ۱۰ و اس ۱۰ تجربه بهتری فراهم می‌کند. دقت و سرعت آن به مراتب بیشتر شده است ولی هنوز سرعت آن تحت‌تاثیر بخش نرم‌افزاری قرار دارد.

ظاهرا انیمیشن‌های رابط کاربری باعث سرعت آهسته آن می‌شود. ما همین مشکل را با گلکسی اس ۱۰ و نوت ۱۰ نیز داشتیم. زمانی که حسگر اثرانگشت کاربر را شناسایی می‌کند، نمایشگر را از حالت قفل بیرون می‌آورد و سپس باید منتظر انیمیشن باز کردن قفل صفحه باشید تا کار خود را با یک تاخیر کوتاه انجام دهد.

علاوه بر این، اگر قابلیت همیشه روشن بودن نمایشگر را به نحوی فعال کنید که با یک ضربه آهسته روی صفحه ظاهر شود، باید حتی بیشتر منتظر بمانید تا ناحیه شناسایی اثر انگشت ظاهر شود. روشن شدن این ناحیه چند ثانیه‌ای طول می‌کشد.

این مشکل همچنین از زمان اولین گوشی اس ۱۰ وجود داشته است و سامسونگ هنوز دوست ندارد آن را رفع کند.

از طرف دیگر باید بگوییم مکان قرارگیری انگشت در ناحیه مشخص شده روی صفحه همیشه روشن بودن نمایشگر کاملا تیره است و دیدن آن در یک محیط روشن واقعا سخت است.

البته، می‌توانید زمان باز کردن گوشی از حالت قفل را با قرار دادن گزینه AOD روی حالت همیشه نمایان کم کنید. ناحیه اثرانگشت همیشه به کاربر نشان داده خواهد شد و دو ضربه آهسته روی صفحه کل صفحه را روشن خواهد کرد.

به طور کلی، تمام تجربه از قفل خارج کردن گوشی هنوز جا برای بهتر شدن دارد و واقعا خوشحال هستیم سامسونگ کمی در این زمینه پیشرفت داشته است، حتی با آن که هنوز خیلی از رقبای چینی شرکت کره‌ای راه‌حل‌های بهتری دارند.

جدا از حسگر اثرانگشت، چند گزینه مفید دیگر در منوی تنظیمات همیشه روشن بودن نمایشگر وجود دارد که اجازه می‌دهد حالت و طراحی آن را انتخاب کنید، فعال بودن آن را زمان‌بندی کنید یا حتی به گوشی اجازه می‌دهد بسته به محیط اطراف میزان روشنایی آن را تنظیم کند.

یک مشکل کوچک دیگر که با بخش نرم‌افزاری داشتیم دکمه پاور بود. اگر دکمه پاور را برای ری‌استارت یا خاموش کردن گوشی خود نگه دارید، به جای این کار دستیار مجازی سامسونگ یعنی بیکسبی را فعال می‌کند و این گزینه پیشفرض است. خوشبختانه، سامسونگ این توانایی را به کاربر داده است کلا فعالسازی بیکسبی با دکمه پاور را خاموش کند ولی در ابتدا ما گیج شده بودیم.

جدا از این مسائل، تجربه کلی کار با بخش نرم‌افزاری روان، بدون وقفه، هنگ یا قفل کردن بود. البته انتظار کمتر از این نداریم، چون این گوشی مجهز به یکی از قدرتمندترین چیپست‌های سال گذشته است و در کنار آن نیز نسخه جدید رابط کاربری سامسونگ قرار می‌گیرد.

عملکرد و نتیجه بنچمارک‌ها

استفاده از صفت «لایت» در اسم این گوشی ممکن است باعث شود فکر کنید سامسونگ برای کاهش هزینه‌ها از سر و ته بعضی از چیزها زده است ولی یقینا بخش سخت‌افزاری جزو آن‌ها قرار ندارد.

این گوشی مجهز به یکی از بهترین چیپست‌های موجود در بازار است. ما اسنپ‌دراگون ۸۵۵ را به مدل پلاس آن ترجیح می‌دهیم.

به هرحال، اختلاف آن‌ها تنها در حد چند فریم اضافه شده در بازی‌ها و بنچمارک‌ها به علت سرعت کلاک بالاتر پردازنده گرافیکی مدل ۸۵۵ پلاس است.

همچنین، اسنپ‌دراگون ۸۵۵ در مقایسه با تراشه اگزینوس ۹۸۲۰ داخل سایر گوشی‌های هوشمند گلکسی اس ۱۰ عملکرد گرافیکی برتری ارائه می‌دهد. البته اگر کاربر کشورهای چین یا آمریکا باشید می‌توانید اس ۱۰ را با اسنپ‌دراگون ۸۵۵ تهیه کنید.

اسنپ‌دراگون ۸۵۵ یک پردازنده هشته هسته‌ای با یک هسته کریو ۴۸۵ با سرعت کلاک ۲.۸۴ گیگاهرتز، ۳ هسته کریو ۴۸۵ با سرعت کلاک ۲.۴۲ گیگاهرتز و ۴ هسته کریو ۴۸۵ با سرعت کلاک ۱.۷۸ گیگاهرتز دارد. مدیریت کارهای گرافیکی به عهده پردازنده گرافیکی آدرنو ۶۴۰ است.

در کنار این چیپست توانمند ۶ یا ۸ گیگابایت رم و ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی قابل ارتقاء قرار می‌گیرد. مدل تحت بررسی ما ۸ گیگابایت رم داشت و نتیجه بنچمارک‌ها به صورت زیر است.

دوربین سه‌گانه با لنز اختصاصی ماکرو

ستاره بخش نقد دوربین ظاهرا باید فناوری Super Steady OIS سامسونگ باشد چون برای حل مشکل لرزش دست از ترکیب عملکرد بخش نرم‌افزاری و سخت‌افزاری استفاده می‌کند.

ما عملکرد Super Steady Video را در گوشی‌های قبلی سامسونگ دیدیم که توسط آن ویدئوهای پرتحرک عالی می‌توانید بگیرید. گرچه این اولین مرتبه است می‌بینیم این قابلیت قرار است در یک حسگر بزرگ با فناوری ترکیب پیکسل استفاده شود. در مورد خود لنز اصلی باید بگوییم به صورت اپتیکال ثابت شده است و گشادگی دریچه دیافراگم f/2.0 دارد.

همانطور که در مقدمه گفتیم تنها تغییری که ما برای بخش دوربین در نظر می‌گرفتیم اضافه کردن یک دوربین تله‌فوتو با زوم دو برابر بود. به نظر ما استفاده از آن در مقایسه با دوربین ماکرو به مراتب مفیدتر بود. گرچه نمی‌گوییم دوربین ماکرو بد است. این حسگر ۵ مگاپیکسل است (رقبا معمولا از دوربین‌های ماکرو ۲ مگاپیکسل استفاده می‌کنند) و ظاهرا می‌تواند تصاویر شارپ و زیبا از نمای نزدیک بگیرد.

دوربین جلو یک حسگر ۳۲ مگاپیکسل با ضرب اف f/2.2 است که برای ثبت تصاویر ۸ مگاپیکسل از فناوری ترکیب پیکسل استفاده می‌کند. البته تا زمانی که گزینه برش زدن تصاویر سلفی خود را با این رزولوشن انتخاب نکنید.

محیط اپلیکیشن دوربین

رابط کاربری اپلیکیشن پیشفرض دوربین مانند قبل است یعنی کشیدن دست روی صفحه به سمت چپ و راست باعث جابه‌جایی بین حالات مختلف عکاسی می‌شود و با ضربه آهسته روی گوشه بالا سمت راست نمایاب می‌توانید تنظیمات بیشتری را انجام دهید.

در زیر منو «More» حالات عکاسی ماکرو، حرفه‌ای، فوق اسلوموشن، هایپرلس، حالت عکاسی در شب و حالت عکاسی مواد غذایی را پیدا می‌کنید. می‌توانید آن‌ها را اضافه کنید یا ترتیب آن‌ها را برای دسترسی سریع در بخش نمایاب طبق سلیقه خود تغییر دهید.

متاسفانه، حالت عکاسی حرفه‌ای تنها اجازه می‌دهد روی جبران نوردهی، تعادل سفید و ایزو کنترل داشته باشید. خبری از فوکوس خودکار دستی و تنظیمات سرعت شاتر نیز نیست.

گرچه قابلیت Live focus video دیده می‌شود و چیپست اسنپ‌دراگون ۸۵۵ کاملا می‌تواند از عهده پردازش آنی در پس‌زمینه برآید.

کیفیت تصاویر در روز

طبق همان انتظاری که از سامسونگ داریم، گوشی ای ۱۰ لایت در روز تصاویری با رنگ‌‎های جذاب و دامنه دینامیک خوب می‌گیرد. گرچه در موارد خیلی کم در نواحی یک‌دست تصویر مقداری پارازیت دیده می‌شود ولی زمان عکاسی در روز مشکل بارزتر هاله‌های روشن آشکار شارپ کردن تصاویر و تفاوت در شارپ بودن لبه به لبه است. در اکثر موارد، گوشه سمت چپ پایینی صحنه در تصویر نهایی کیفیت ملایم به خود می‌گیرد.

کیفیت دوربین فوق ‌عریض ما را شگفت‌زده کرد چون مانند دوربین اصلی رنگ‌ها را جذاب رندر می‌کند و دامنه دینامیک قابل توجهی دارد. با این حال، در مقایسه با تصاویر دوربین اصلی باید بگوییم عکس‌های نهایی ملایم‌تر هستند. گرچه الگوریتم اصلاح لنز عملکرد واقعا خوبی دارد، به ویژه زمانی که میدان دید ۱۲۳ درجه این لنز را در نظر می‌گیریم.

کیفیت تصاویر در شب

کیفیت تصاویر در شب به جز چند استثناء ترجیحا خوب به نظر می‌رسد. اشباع بودن رنگ ظاهرا بسته به صحنه عکاسی فرق می‌کند و به طور کلی تصاویر کمی ملایم هستند. ما متوجه شدیم تقریبا در تمامی سناریوهای عکاسی در شب حالت HDR دخالت می‌کند و نتیجه آن در اکثر موارد سایه‌ها و نواحی بسیار روشن به خوبی توسعه یافته است. مدیریت منابع نوری موجود در صحنه نیز به خوبی انجام می‌شود.

از سوی دیگر حالت عکاسی اختصاصی در شب (night mode) نقش چندان قابل توجهی این جا ندارد. استفاده از آن باعث می‌شود جزئیات کمی بیشتر به سایه‌ها برگردد ولی ظاهرا کمکی به نواحی بسیار روشن و منابع نوری نمی‌کند.

همچنین سطح دانه‌ای بودن تصاویر را اکثرا در نواحی تاریک بیشتر می‌کند. از نظر ما حالت عکاسی در شب این گوشی کمی بیش از حد محافظ‌کارانه عمل می‌کند و باعث بهبود کلی کیفیت عکس نمی‌شود. حالت استاندارد HDR وظیفه خود را به خوبی انجام می‌دهد و نیاز نیست برای انباشت صحیح تصویر در حالت عکاسی در شب نفس خود را چند ثانیه نگه دارید.

ولی تمامی این چیزها زمان استفاده از دوربین فوق عریض در شب تغییر می‌کند. استفاده از حالت عکاسی در شب ظاهر تصاویر را بهتر می‌کند و با وجود اضافه شدن پارازیت سطح شارپ بودن آن‌ها کمی بیشتر می‌شود. تصاویر همچنان به طور کلی ملایم هستند و اگر در صحنه چراغ‌های نئونی وجود داشته باشد مصنوعات واضحی را می‌بینید. مجددا باید بگوییم حالت HDR در تصاویر دوربین فوق عریض نیز دامنه دینامیک گسترده‌ای را فراهم می‌کند.

دوربین ماکرو

دوربین ماکرو گلکسی اس ۱۰ لایت بدون شک یکی از دوربین‌های اختصاصی ماکرو خوب به ویژه در مقایسه با اکثر حسگرهای ۲ مگاپیکسل گوشی‌های چینی است. دوربین ۵ مگاپیکسل ماکرو اس ۱۰ لایت تصاویر شارپ با جزئیات عالی می‌گیرد.

تنها نکته منفی نبود فوکوس خودکار است تا بعضی از تصاویر محو بیافتند، به ویژه زمانی که تصمیم دارید عکس یک گل را هنگام وزش باد بگیرید.

عکاسی پرتره

گرچه خبری از حسگر اختصاصی عمق‌سنجی نیست، ولی این گوشی در جداسازی سوژه از پس‌زمینه واقعا خوب عمل می‌کند. افکت بوکه حتی زمانی که پس‌زمینه صحنه عکاسی پیچیده می‌شود ظاهر واقعا خوبی دارد.

تصاویر پرتره ظاهر شارپی دارند و رنگ پوست سوژه طبیعی می‌افتد.

دوربین سلفی

کیفیت کلی تصاویر سلفی با رنگ‌های قابل قبول و دامنه دینامیک چشمگیر خوب است. شارپ بودن تصاویر در سطح اکثر دوربین‌های سلفی است ولی به نظر ما با توجه به استفاده از حسگر ۳۲ مگاپیکسل و فناوری ترکیب پیکسل می‌توانست بهتر باشد.

طبیعتا، زمان عکاسی پرتره با دوربین جلو جداسازی لبه تصویر بهترین چیزی که دیدیم نیست ولی انتظار نداریم زمان استفاده از حالت سلفی نیز عالی باشد. اگر پس‌زمینه تصویرتان یک‌دست‌تر باشد، نتیجه نهایی می‌تواند خوب باشد.

دوربین فیلمبرداری

محصول جدید سامسونگ با توجه به استفاده از یک چیپست پرچم‌دار قادر به ضبط فیلم‌های 4K با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه و ویدئوهای اسلوموشن با کیفیت اچ‌دی و نرخ ۹۶۰ فریم بر ثانیه است. قابلیت Live focus videos از زمان دو گوشی گلکسی نوت ۱۰ و نوت ۱۰ پلاس وجود داشته است. همچنین قابلیتی به اسم Super Steady OIS دیده می‌شود که هدف آن کمک به ثبت ویدئوهای 4K و فول اچ‌دی بدون لرزش است.

اجازه دهید با کیفیت ویدئوهای 4K دوربین اصلی شروع کنیم. سطح جزئیات واقعا خوب است، خبری از پارازیت نبوده و رنگ‌ها زنده هستند.

در سوی دیگر ماجرا ویدئوهای فول اچ‌دی قرار دارند که از نظر جزئیات و سطح شارپ بودن به هرحال به علت پایین‌تر بودن دقت ویدئو، در رده پایین‌تری قرار می‌گیرند. ولی رندر کلی ویدئو در سطح دوربین اصلی است.

در کمال تعجب ما دوربین فوق عریض نیز می‌تواند ویدئوهای 4K با کیفیت واقعا خوب بگیرد. سطح جزئیات و شارپ بودن تصویر بی‌نظیر و قابل مقایسه با دوربین اصلی است. مهم اشاره کنیم گوشی‌های خیلی کمی می‌توانند با این دوربین چنین ویدئوهایی بگیرند.

در بحث رفع لرزش، دوربین اصلی از قابلیت OIS (لرزشگیر اپتیکال تصویر) برای ویدئوهای فول اچ‌دی و 4K استفاده می‌کند. سامسونگ اسم این قابلیت را Super Steady OIS گذاشته است که باید لرزشگیر نرم‌افزاری معروف Super Steady را که در سری گلکسی اس ۱۰ معرفی کرد با لرزشگیر اپتیکال سخت‌افزاری ترکیب کند.

گرچه، نتیجه نهایی ظاهرا تفاوت زیادی با ویدئوهای 4K که به صورت استاندارد رفع لرزش شد‌اند، ندارد. بنابراین واقعا نمی‌توانیم بگوییم Super Steady OIS واقعا چه معنا و مزایایی دارد.

زمانی که از حالت فیلمبرداری Super Steady video استفاده می‌کنید، به وضوح می‌توانید استفاده گوشی از دوربین فوق عریض را ببینید که بخش‌های زیادی اطراف مرکز را برش می‌زند تا یک ویدئوی با تحرک بالا که انگار به کمک گیمبال گرفته شده است ضبط شود.

به طور کلی، Super Steady OIS یکی از آن قابلیت‌های مرموزی است که شرکت‌های سازنده آن را تبلیغ می‌کنند ولی ظاهرا نقش مفیدی ندارد.

رقبا

ما این نقد را با این تفکر شروع کردیم که گلکسی اس ۱۰ لایت بیشتر از یک میان‌رده یک دستگاه پرچم‌دار است چون قیمت فعلی این گوشی یعنی ۶۵۰ یورو در حد گلکسی اس ۱۰ پلاس است.

همچنین تصورمان این بود که این گوشی کاملا در دسته گوشی‌های «قاتل پرچم‌دار» قرار می‌گیرد که قلمروی سلطنت محصولات وان‌پلاس، شیائومی و ریلمی است. اما هرچه نقد این گوشی را بیشتر به جلو بردیم، متوجه شدیم چرا سامسونگ از صفت لایت در نام این گوشی استفاده کرده است.

اجازه دهید با آشکارترین گزینه جایگزین برای اس ۱۰ لایت شروع کنیم که اس ۱۰ پلاس است. این گوشی باتری مشابه، چیپست یکسان، یک نمایشگر خمیده و کیفیت دوربین به مراتب بهتر دارد. گرچه همه چیز حکم به برتری این گوشی نمی‌دهد چون Galaxy S10 Lite چند مزیت واضح در مقایسه با اس ۱۰ پلاس دارد مانند نمایشگر بزرگ‌تر (یک پنل تخت)، ماندگاری شارژ باتری بهتر، سرعت شارژ سریع‌تر ۲۵ وات و همچنین حسگر اثرانگشت زیر نمایشگر دقیق‌تر و سریع‌تر.

سپس به محصول دیگر خود سامسونگ یعنی Note10 Lite می‌رسیم که به همراه اس ۱۰ لایت وارد بازار شد. در کمال تعجب ما، نوت ۱۰ لایت کاری می‌کند که کاربر اس ۱۰ لایت را  فراموش کند.

این گوشی یک لنز تله‌فوتو، کیفیت کلی دوربین بهتر، عمر باتری مشابه، درگاه هدفون ۳.۵ میلی‌متر و قلم S Pen دارد. بدون شک چیپست در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد ولی قدرت این گوشی برای انجام کارهای روزمره بیشتر از حد کافی است.

با یک گوشی نوت کامل و ارزان روبرو هستیم و اس ۱۰ لایت در مقایسه با آن نمایشگر اندکی روشن‌تر با پشتیبانی از استاندارد +HDR دارد و برای گیمینگ بهتر است.

اگر از محصولات خود سامسونگ فاصله بگیریم اولین گزینه که به چشم می‌آید گوشی OnePlus 7T است. یک محصول کاملا عالی که البته از همتای کره‌ای خود ارزان‌تر نیست ولی سرعت کمی بیشتر دارد، عمر باتری آن خوب است و باید در کنار آن سرعت شارژ سریع و عملکرد برتر دوربین و تنوع ماژول‌ها را قرار دهیم.

همچنین نباید نمایشگر اولد با نرخ تازه‌سازی تصویر ۹۰ هرتز گوشی وان‌پلاس را فراموش کنیم که به نسبت پنل نمایش اس ۱۰ لایت دقت مشابه ولی حداکثر میزان روشنایی بیشتر دارد.

حالا که در این بخش از بازار و پرچم‌دارهای ارزان رسیدیم، گوشی اخیرا معرفی شده شیائومی Mi Note 10 را نیز باید نام ببریم. انگاری شیائومی در Mi Note 10 از استراتژی سامسونگ استفاده کرده است و آن را ۱۸۰ درجه چرخانده است.

با آن که محصول سامسونگ یک چیپست پرچم‌دار و یک نمایشگر اولد عالی دارد، ولی Mi Note 10 شیائومی مجهز به یک چیپست میان‌رده است و کیفیت و تنوع دوربین فوق‌العاده دارد.

نمایشگر و عمر باتری در یک سطح قرار می‌گیرد تا واقعا بستگی به کاربر داشته باشد کدام گوشی را ترجیح دهد. بدون شک انتخاب از بین دو لانچر One UI 2.0 سامسونگ و MIUI شیائومی نیز مهم است.

رای نهایی

اگر به گلکسی اس ۱۰ لایت به عنوان یک گوشی مجزا نگاه کنیم، به راحتی قابل پیشنهاد با مشخصاتی مانند یک چیپست پرچم‌دار، مجموعه دوربین کاملا توانمند، نمایشگر خوب، عمر باتری طولانی و سرعت شارژ عالی است. تمام گزینه‌ها به عنوان یک پرچم‌دار تیک می‌خورد و قیمت آن در مقایسه با یک گوشی رده‌بالای جدید کمتر است.

اما حضور این گوشی در یک محیط رقابتی مانند بازار گوشی‌های هوشمند همه چیز را تغییر می‌دهد. حضور دو گوشی OnePlus 7T و Galaxy S10+ که حالا یک سال از تاریخ آن به بازار گذاشته است و با یک قیمت جذاب در اختیار کاربر قرار دارد، انتخاب گلکسی اس ۱۰ لایت را سخت می‌کند.

عملکرد دوربین در مقایسه با اکثر رقبا در سطح ناامید‌کننده‌ای است، درگاه هدفون ۳.۵ میلی‌متری حذف شده است و نمایشگر این گوشی الزاما در بازار بهترین نیست. بدون شک با یک گوشی واقعا بزرگ روبرو هستیم ولی گوشی‌های ارزان‌تر با نمایشگرهای اولد با نرخ تازه‌سازی بالا با کیفیت تصاویر مشابه یا حتی بهتر وجود دارند. بهترین مثال برای آن‌ها گوشی Realme X2 Pro است.

عملکرد حسگر اثرانگشت نیز با آن که در مقایسه با تمامی پرچم‌دارهای دیگر سامسونگ بهتر شده است ولی هنوز اختلاف زیادی با نمونه‌های موجود در رقبا دارد. نبود اسپیکرهای استریو نیز ممکن است خریداران یک گوشی ۶۵۰ یورویی را فراری دهد.

در پایان باید بگوییم، گوشی گلکسی اس ۱۰ لایت شبیه به یک دستگاه پرچم‌دار با قیمت بالا عمل می‌کند ولی نمی‌تواند مانند یک «قاتل پرچم‌دار» در چند بخش مهم عالی ظاهر شود. به طور کلی، محصول سامسونگ گوشی خوبی است ولی به ویژه در حال حاضر با توجه به قیمتی که دارد بهتر است گوشی‌های رقیب را در نظر بگیرید.

مزایا:

• نمایشگر تخت امولد بسیار بزرگ با پشتیبانی از استاندارد +HDR10
• عمر باتری عالی
• فوق‌العاده سبک با توجه به ابعاد گوشی و اندازه باتری
• سرعت شارژ بالا
• کیفیت ویدئوهای 4K خوب است و دوربین فوق عریض در روز تصاویر خوبی می‌گیرد.
• حسگر اثرانگشت زیر نمایشگر از نظر دقت و سرعت در بین محصولات سامسونگ بهترین است (گرچه هنوز در حد رقبا نیست).

معایب:

• کیفیت کلی عملکرد دوربین اصلی رضایت‌بخش نیست و می‌توانست بهتر باشد. از طرفی ای کاش لنز تله‌فوتو نیز وجود داشت.
• نبود درگاه ۳.۵ میلی‌متری هدفون
• قابلیت Super Steady OIS ظاهرا در حال حاضر فقط نقش یک حقه بازاریابی را دارد.
• نبود اسپیکرهای استریو و ضد آب نبودن گوشی

منبع: gsmarena.com