افسردگی به‌عنوان یکی از رایج‌ترین اختلال‌های روانی در جهان امروز محسوب می‌شود که افراد زیادی را گرفتار خود کرده است. اختلالی که باوجود علائمی که از خود نشان می‌دهد اما عده کمی را به فکر درمان می‌اندازد. گرچه داروهای بسیاری برای کنترل و درمان این اختلال وجود دارد اما گاهی این دسته از داروها تأثیر زیادی ندارند. به‌طوری‌که ممکن است هفته‌ها طول کشد تا تأثیرات آن‌ها در سیستم بدن احساس شود.
بااین‌حال موسسه تحقیقاتی اسکریپس با تحقیقات اخیر خود پنجره امید جدیدی را بر روی افراد مبتلا به افسردگی گشوده است. در طی این تحقیقات گروه اسکریپس به رهبری پروفسور کریل مارتمیانوف دریافتند که در افراد مبتلا به اختلال افسردگی میزان زیادی از یک پروتئین گیرنده شناخته‌شده به نام GPR158 وجود دارد.
دانشمندان برای اطمینان از تأثیر افزایش میزان این پروتئین در بروز افسردگی چند موش آزمایشگاهی را تحت آزمایش قرار دادند. بدین ترتیب که میزان پروتئین GPR158 را در بدن برخی از موش‌ها افزایش دادند درحالی‌که باقی موش‌ها فاقد این ماده بودند.
در پایان این آزمایش مشخص شد که هر دو موش نر و ماده با سطوح بالای پروتئین GPR158 پس از قرار گرفتن در معرض استرس مزمن، دارای رفتارها و علائم افسردگی مشابه بودند. در مقابل، موش‌های بدون GPR158 همچنان به‌طورعادی رفتار می‌کردند. بدین ترتیب دانشمندان کشف کردند که پروتئین گیرنده GPR158 بر مسیرهای کلیدی سیگنالینگ قسمتی از قشر جلوی مغز که وظیفه تنظیم خلق‌وخوی انسان را بر عهده دارد اثر می‌گذارد و حالت‌ها و علائم افسردگی را بروز می‌دهد.
البته همچنان مکانیک دقیقی از این ارتباط کشف و درک نشده است. بااین‌حال می‌توان به‌راحتی توضیح داد که چگونه عده‌ای در برابر استرس مقاوم هستند درحالی‌که برخی در همان شرایط دچار افسردگی می‌شوند. بااین‌وجود پروفسور مارتمیانوف می‌گوید:
گام بعدی در این فرآیند، ایجاد دارویی است که می‌تواند این گیرنده را هدف قرار دهد.
خیلی ممنونم از شما، عکسای مقاله تون باعث شد با انیمه زیبای Violet Evergarden آشنا بشم. حتما دانلود میکنم و میبینمش.
سلام امین عزیز. خوشحالم که برای شما سودمند بوده. شاد باشید 🙂