آیا رده بندی سنی بازی های ویدیویی همچنان اهمیت دارد؟

انتخاب اینکه چه محتوای بازی ویدیویی مناسب است یا نه، باید فراتر از صرفا خواندن برچسب روی باز برود.

قبل از خرید بازی از رده بندی سنی بازی‌های ویدیویی به عنوان راهنما استفاده می‌کنیم. بیشتر آنها برای نشان دادن رده بندی سنی بازی از یک حرف یا ترکیبی از اعداد استفاده می‌کنند و براساس سطح خشونت، تصاویر جنسی و زبان مورد استفاده ارزیابی می‌شوند.

این رده بندی سنی بازی برای والدین بسیار مهم است، اما طبق مطالعات اخیر، بسیاری از آنها بچه‌ها را به بازی بالاتر از محدوده سنی خود وا می‌دارند. به عنوان مثال یک تحقیق در انگلیس نشان داد که بیش از نیمی از والدین به فرزندان کم سن و سال خود اجازه می‌دهند تا بازیهای ویدئویی با رده بندی 18+ را بازی کنند.

با توجه به اینکه بچه‌ها بازی‌های با رده بالای 18 را در اختیار دارند، آیا این رده بندی سنی بازی ها اهمیت دارند؟

بازی‌های ویدئویی رفتار کودکان را شکل می‌دهند

برای نشان دادن اینکه چقدر بازی‌های ویدیویی قدرتمند هستند و چگونه می‌توانند رفتارهای کودکان را شکل دهند، یک مطالعه دانشگاه ایالتی آیووا به بررسی و ارزیابی 191 کودک پرداخت.

محققان از این افراد متشکل از 104 مرد و 87 زن، خواستند که یک بازی اجتماعی حرفه ای (Chibi Robo)، خنثی (Pinball Pin) یا خشن (Crash Twinsanity) و بازی ویدیویی کودکان (شخصیت‌های کارتونی) را انجام دهند.

نتایج نشان می‌دهد در کودکانی که بلافاصله پس از انجام بازیهایی با محتوای اجتماعی یا با شخصیتهایی که به یکدیگر کمک می‌کنند، بازی می‌کنند، این امر باعث افزایش کارایی و کاهش رفتارهای آسیب زا می‌شود. با این وجود بازی‌هایی با محتوای خشن اثر معکوس بر روی کودکان داشتند.

آن‌ها همین مطالعه را بین 330 دانشجوی دانشگاهی انجام دادند که نتایج مشابهی را به همراه داشت. این نتایج نشان می‌دهد که محتوای بازی ویدیویی چقدر قدرتمند است و چگونه می‌تواند بر روی رفتارهای کودک تأثیر مثبت یا منفی بگذارد.

اگرچه، طبق گفته محققان، والدین نباید فقط به رده بندی سنی بازی اعتماد کنند.

فقط به رده بندی سنی بازی اعتماد نکنید

محققان دریافتند: “در مطالعه کودکان، بازی‌ها همه بازیهای کارتونی بودند – همه آنها برای همه مناسب بودند” و با این وجود هنوز جنبه آسیب خشونت آمیز یافت شد.

آن‌ها نتیجه گرفتند: “سیستم رده بندی سنی بازی واقعاً مضر یا مفید بودن بازی را نشان نمی‌دهد.”

محققان دریافته‌اند که بعضی از بازی‌ها برای کودکان مناسب تشخیص داده می‌شوند، حتی آنهایی که دارای درجه E یا برای همه هستند، ممکن است حاوی تصاویر خشونت یا ارجاع به محتوایی باشد که برای کودکان خردسال مناسب نیست.

از آن بدتر این است که رده بندی سنی بازی ممکن است گاهی اوقات بازی‌ها را برای بچه‌ها جذاب‌تر کند. بله، برچسب‌های محتوای خشن حتی می‌توانند بازی‌ها را برای کودکان جذابتر کند.

 اثر “میوه ممنوعه” رده بندی ‌های سنی

رده بندی‌های مربوط به سن بازی‌های ویدئویی بجای دور نگه داشتن بچه‌ها از محتوای نامناسب، ممکن است اثرات متضادی داشته باشند. بازی‌های با رده بندی سنی بازی بالا 18 سال برای کودکانی که اغلب انتظار می‌رود چنین بازیهایی را نداشته باشند، جذاب‌تر است.

ژورنالی از آکادمی پزشکی اطفال آمریکا که در سال 2009 منتشر شد نشان داد که برچسب‌های محتوای خشونت آمیز یا رده بندی سنی 18+ ممکن است در واقع جذابیت بازی‌ها را برای کودکان کمتر از میزان سنی نشان داده شده افزایش دهد.

این مطالعه شامل 310 جوان با سه گروه سنی بود. 7-8، 12-13 و 16-17 سال. محققان از شرکت کنندگان خواستند توضیحات ساختگی بازی های ویدئویی را بخوانند و میزان علاقه مندی آن‌ها به بازی‌ها را ارزیابی کنند.

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که برچسب‌های محدود کننده سن و برچسب‌هایی با محتوای خشونت آمیز بر کودکان اثر میوه ممنوعه را داشته – این باعث می‌شود که آنها تمایل بیشتری به انجام این بازی‌ها داشته باشند.

والدین برای نظارت بر محتوای بازی چه کاری می‌توانند انجام دهند؟

در حالی که مطالعاتی وجود دارد که از تأثیر رده بندی سنی بازی در ارائه رهنمودهای مناسب پشتیبانی می‌کنند، حتی محققان این مطالعات نیز اذعان می‌کنند که سیستم رده بندی مفید نخواهد بود مگر اینکه والدین از آنها استفاده کنند.

والدین باید وارد عمل شوند و در خرید یا استفاده از بازی‌های ویدیویی توسط فرزندان خود واسطه شوند. با توجه به اینکه این بازی‌ها چقدر می‌توانند در شکل گیری رفتار کودکان و سرانجام شخصیت آنها قدرتمند باشند، در طولانی مدت، نباید از این اشکال سرگرمی به عنوان گزینه مناسب (و ارزان‌تر) نگهداری از کودکان استفاده کنیم.

بزرگ‌ترها باید نقش فعال‌تری در میانجی گری استفاده از بازی‌های ویدیویی، به ویژه توسط کودکان بسیار کوچک داشته باشند. متخصصان به والدین و سایر مراقبان توصیه می‌کنند که موارد زیر را انجام دهند:

• فقط به رده بندی سنی بازی اعتماد نکنید. قبل از خرید بازی، در فروشگاه درخواست کنید که بخشی از آنرا نشان دهند یا فیلم‌ها و تریلرهای مربوط به گیم پلی را در یوتیوب تماشا کنید. اینکار به شما تصویری درباره محتوای واقعی بازی و نوع زبانی که توسط شخصیت‌های بازی استفاده می‌شود، می‌دهد.
• مرورها و بازخورد کاربران را بخوانید تا از تجربیات افراد دیگر در مورد بازی مطلع شوید. فقط به توضیحات بازی ویدیویی اعتماد نکنید.
• خودتان بازی را انجام دهید. بسیاری از والدین ترجیح می‌دهند هر زمان که می‌توانند با فرزندان خود بنشینند و بازی کنند تا آنها نه تنها بتوانند زمان با کیفیت بیشتری را سپری کنند، بلکه واقعاً بدانند فرزندانشان چه چیزی بازی می‌کنند. آن‌ها درک خواهند کرد که چه چیزی باعث جذابیت بازی می‌شود، چه چیزی آن را سرگرم کننده، چه چیزی آن را مناسب یا نامناسب می‌کند. اینکار به آنها کمک می‌کند تا کودکان خود را به طور مؤثر از بازی یا برخی از جنبه‌های بازی دور کنند.
• محدودیت‌هایی را برای مدت زمان بازی فرزندانتان برای بازی‌های ویدیویی تعیین کنید. همچنین به والدین توصیه می‌کنیم که محدودیت زمانی را که کودکان می‌توانند برای انجام بازی‌های ویدیویی و نوع بازی‌های خود صرف کنند، رعایت کنند.
• برای کودکان توضیح دهید که چرا باید مواجهه آنها با برخی از مطالب و محتواها و زمان بازی آنها را باید محدود کرد. روش‌های مختلفی برای بررسی زمان بازی در کنسول‌ها وجود دارد.
• کنسول‌ها یا دستگاه‌ها را در مکانی نگه دارید که بتوانید آنها را مشاهده کنید. نگه داشتن دستگاه در داخل اتاق کودکان ممکن است قدرت شما را برای نظارت بر محتوا محدود کند. همچنین، هدفون خود را خاموش کنید، گرچه داشتن هدفون ممکن است چند ساعت در خانه به شما آرامش دهد، اما به این ترتیب نوع زبان و گویشی که کودک شما در معرض آن قرار دارد را نخواهید شنید.

در مورد سازمانهای دولتی، هیئت‌های نظارت و سایر سازمان‌ها، محققان پیشنهاد می‌کنند که رده بندی بازی‌ها را در آنها قرار دهند تا والدین بدانند بچه‌هایشان چه بازی می‌کنند.

آن‌ها همچنین ایجاد کمپین‌های اطلاعاتی بیشتری را در مورد سیستم‌های رده بندی تشویق می‌کنند تا به والدین کمک کنند تا درک کنند رده بندی سنی بازی برای چیست و چگونه می‌تواند به محافظت از فرزندان آنها در برابر محتوای نامناسب کمک کند.

رده بندی سنی بازی مهم است، اما مشارکت والدین مهم تر است

انتخاب آنچه مناسب است یا نه باید فراتر از خواندن برچسب باشد. با توجه به قدرتمند بودن بازی‌های ویدیویی، والدین باید نقش فعال‌تری در واسطه گری برای بازی فرزندان خود داشته باشند.

شناختن محتوای واقعی و فقط خواندن برچسب، بهترین راه برای دور نگه داشتن بچه‌های جوان از محتوای نامناسب است. دستگاه را بشناسید (کنترل والدین را تنظیم کنید)، با فرزندان خود در مورد لزوم تنظیم استفاده از بازی ویدیویی صحبت کنید و بهتر از این، بنشینید و هرچه می‌توانید با آنها بازی کنید.

اینکار به شما کمک می‌کند اعتماد فرزندان خود را تقویت و جلب کنید زیرا آن‌ها می‌بینند که شما تمام تلاش خود را می‌کنید تا آنها را درک کنید.