بعد از اختراع اولین تفنگ‌ها باید بشر می‌دانست که جنگ، خواه ناخواه سوغاتی اینجور اختراعات و کنجکاوی‌های بشر است. تا همین حالا بسیاری انسان و جاندار بر سر جنگ و جاه طلبی‌ها جان خود را از دست داده‌اند. سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است: پیش‌بینی و تصور شما از جنگ چه می‌باشد؟ نه تصور جنگ در سال یا ماه بعد. جنگی در سالیانی دور.
بعضی از منقدها معتقد هستند که ذات و ماهیت جنگ تغییر پیدا نخواهد کرد. شاید حرف آن‌ها از دیدگاه فلسفی درست باشد، جنگ به دلیل صفاتی در ذات تاریک انسان مانند جاه طلبی و منفعت طلبی شکل می‌گیرد اما از نظر ساختاری، استراتژی و تجهیزات بسیار متفاوت خواهد بود. تجهیزات و استاتژی جنگ جهانی با جنگ‌های مدرن امروزی از زمین تا آسمان تفاوت دیده می‌شود.
خب برمی‌گردیم به سوال اصلی خودمان، جنگ‌های آینده چگونه است؟
با توجه به ظهور فناوری در دنیای بشر و همچنین نقش مهمی که در صنعت و زندگی ما ایفا می‌کند، دو سناریو وجود دارد.
سناریو اول اظهار می‌دارد که فناوری و ربات به انسان‌ها در جهت کاهش خطرات جنگ احتمالی کمک می‌کند. با تشخیص فناوری و سیستم‌های موجود می‌توان از تخریب بسیاری خطرات مانند مواد شیمیایی و غیره جلوگیری کرد.
سناریو دوم دقیقا برخلاف اول می‌باشد. فناوری ساخته شده به دست انسان، باعث از بین رفتن خود انسان می‌شود. از ماست که برماست. مثال این نوع سناریو بمب اتم می‌باشد.
فناوری شکافتن هسته اتم، هم می‌تواند نیروگاه‌های تجدیدپذیر برقی به وجود آورد که بدون هیچ آلودگی فعالیت می‌کنند و هم می‌تواند باعث ساخت بمب اتم شود. با این تفاسیر گمان نمی‌کنید که درصدی از آینده جنگ‌ها به دست خودمان است؟
انواع جنگ احتمالی در آینده
حتی شیوه و هدف ترور در آینده متفاوت خواهد بود. ترور اشخاص یا عملیات انتحاری دیگر وجود نخواهد داشت بلکه بیشتر ترور افکار مد نظر خواهد بود. همچنین دیگر یه شخص یا یک گروه مدنظر ترور نیستن بلکه کشور و جامعه‌ای هدف تروریست‌ها خواهند بود. این بار گلوله‌ها به جای رفتن در بدن اهداف، به کوچه‌ها و قلب جامعه شلیک می‌شوند. دیگر پایگاه نظامی و یا تانک‌ها وجود ندارند.
بلکه در زیر پوست شهر حتی در گوشی‌ها جنگ حین رخ دادن است. به دلیل هزینه‌های بالا در جنگ تن به تن و نظامی، کشورها تصمیم گرفتند با شیوه‌ای متفاوت از ترور و جنگ قبلی پیش بروند. یکی از این شیوه‌ها جنگ سرد یا جنگ نرم است. دشمن قبل از تجاوز به خاک و دستیابی به آن سرزمین، دست به تغییرات عقاید و منحرف کردن ملت آن‌ها به نفع خود می‌زند.
عنصر اصلی در جنگ‌های آینده، هوش است. هوش مصنوعی می‌تواند تصمیمات بسیار سریع‌تر و دقیق‌تر از انسان بگیرد که در جنگ‌ها این فاکتور بسیار مهم است. هوش مصنوعی می‌تواند همزمان چند موضوع و استراژی مختلف را پردازش کند و اشتباه حداقلی داشته باشد. همچنین مدنظر داشته باشید هوش مصنوعی هیچ وقت گشنه و یا تشنه (خستگی ناپذیر) نخواهد شد و حقوقی دریافت نمی‌کند.
حتی می‌تواند به جز برنامه‌ریزی و تحلیل استراتژی جنگ، به سرباز‌های پیشرفته تبدیل شوند. بدون افت انرژی و زخمی شدن بتوانند ساعات‌ها بجنگند. همچنین می‌تواند از ربات‌ها در صنعت حمل و نقل تجهیزات نظامی استفاده کرد. زیرا این تجهیزات بسیار حساس هستند و در صورت اشتباهی ممکن است منفجر شوند و باعث صدمه نیرو خودی شود.
خدا می‌داند دیگر در آینده چه استفاده‌هایی از ربات و هوش مصنوعی به منظور جنگ خواهند کرد؟
جنگ هسته‌ای
مورد بعدی که باید مورد توجه قرار بگیرد، مبحث انرژی اتمی و بمب هسته است.
در طول جنگ سرد، گسترش سلاح‌های هسته‌ای به یک مشکل جدی تبدیل شده‌اند. شاید یکی از این عوامل، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی است که در آن زمان برای ساخت کلاهک و موشک بیشتر به رقابت شدید پرداختند.
در پایان جنگ سرد، هر دو کشور شروع به برچیدن برنامه‌های هسته‌ای خود کردند اما دیگر فایده‌ای نداشت، حال دیگر ملت‌ها سودای انرژی اتمی را در سر خود پرورش می‌دادند. بنابراین ملت‌های دیگر به قدرت هسته‌ای پیوسته‌اند و تنش بین کشورها دوباره آغاز شد. آیا واقعاً آینده جنگ می‌تواند یک حمله هسته‌ای باشد؟
اگر چنین باشد، تمام جهان عواقب آن را احساس خواهند کرد. شاید بدترین حالت در صورت بروز جنگ هسته‌ای می‌توان انقراض بشر را فرض کرد و در بهترین حالت، سال‌ها جهش سلولی، نقص عضو و معمولیت مادرذاتی و مناطق غیرقابل سکونت.
آیا می‌توان جنگ دیگری مانند جنگ جهانی دوم را مشاهده کرد که در آن ارتش ها، نیروی دریایی و هواپیماها درگیر جنگ شوند؟ به نظر می‌رسد چنین درگیری‌های جهانی دیگر وجود نخواهد داست. آینده جنگ به نظر شما چیست؟ پیش بینی‌های خود را با ما در نظرات سایت به اشتراک بگذارید!
منبع خبر: science.howstuffworks
