بر اساس مطالعات اخیر، سریع غذا خوردن ممکن است چند سایزی به اندازه‌ی دور کمرتان اضافه کند. همچنین خطر ابتلا به بیماری قلبی، دیابت و سکته‌ی مغزی را افزایش می‌دهد.
اخیرا در جلسات علمی انجمن قلب آمریکا در سال ۲۰۱۷ مطالعه‌ای انجام شد. اینطور به نظر می‌رسد که تند خوری می‌تواند به سلامت قلب و عروق شما آسیب بزند.
دکتر تاکایوکی یاماجی، متخصص قلب در دانشگاه هیروشیمای ژاپن، مولف اصلی این مطالعه است. او به مدت ۵ سال بیش از ۱۰۰۰ شرکت کننده را مورد آزمایش و بررسی قرار داد.
این مطالعه روی رابطه‌ی تندخوری و بروز سندرم متابولیک متمرکز است. سندرم متابولیک ترکیبی از پنج عامل اصلی برای داشتن شرایط سخت قلبی مثل بیماری قلبی، دیابت و سکته‌ی مغزی است.
این پنج عامل اصلی عبارتند از: فشار خون بالا، تری گلیسیرید بالا، یا چربی خون، قند خون، سطح پایین کلسترول مفید و دور کمر بزرگ.
به دلیل افزایش کلی چاقی، افراد بیشتر و بیشتر در معرض این سندرم قرار دارند که هشداری برای موسسات ملی بهداشت(NIH) است. اخیرا تخمین زده شده که بیش از یک سوم(۳۴٪) جمعیت بزرگسالان آمریکا سندرم متابولیک دارند.
موسسات ملی بهداشت هشدار می‌دهند که ” در آینده، سندرم متابولیک می‌تواند جایگزین استعمال سیگار به عنوان عامل اصلی بیماری قلبی شود.”
در سراسر جهان، بسته به جایی که روی آن تمرکز می‌کنیم، شیوع سندرم متابولیک می‌تواند بین ۱۰ تا ۸۴ درصد از جمعیت باشد.
مطالعه‌ی عادات غذا خوردن در بزرگسالان ژاپن
دکتر یاماجی و همکارانش ۱۰۸۳ شرکت کننده را مورد بررسی قرار دادند. ۶۴۲ نفر از آنان مرد بودند و بطور متوسط سن شرکت کنندگان کمی بیش از ۵۱ سال بود.
این افراد هیچ نشانه‌ای از سندرم متابولیک در ابتدای کار در سال ۲۰۰۸ نداشتند. محققان به مدت ۵ سال آن‌ها را زیر نظر گرفتند.
شرکت کنندگان با استفاده از یک پرسشنامه خود مراقبتی اطلاعات خود از قبیل سبک زندگی، عادات غذا خوردن، فعالیت فیزیکی و سابقه‌ی پزشکی خود را ارايه دادند.
در صورتیکه شرکت کنندگان از زمان ۲۰ سالگیشان حداقل ۱۰ کیلوگرم به وزنشان اضافه شده بود، این به معنای افزایش وزن برای اهداف مطالعه قلمداد می‌شد.
همچنین شرکت کنندگان بر اساس سرعت غذا خوردنشان به سه گروه آهسته خوار، عادی خوار و سریع خوار تقسیم می‌شدند.
خوردن سریع با سندرم متابولیک مرتبط است
در طول دوره پیگیری ۵ ساله، ۸۴ نفر دارای علایم سندرم متابولیک شدند. به طور کلی سرعت خوردن بیشتر با افزایش بیشتر وزن، قند خون بالاتر، میزان بالای لیپوپروتيین با چگالی کم یا کلسترول بد و سایز کمر بیشتر مرتبط بود.
سریع خواران در مقایسه با همکاران عادی خوار خود، تقریبا دو برابر بیشتر احتمال ابتلا به سندرم متابولیک را داشتند.
به طور دقیق‌تر، سریع خواران ۱۱.۶ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به عوامل خطر در سندرم متابولیک بودند. در مقایسه با آن‌ها عادی خواران ۶.۵ درصد و برای آهسته خواران این مقدار به فقط ۲.۳ درصد می‌رسید.
محققان این مطالعه نتیجه گرفتند ” سرعت خوردن غذا با چاقی و شیوع سندرم متابولیک در آینده مرتبط است. بنابراین خوردن آهسته‌ی غذا می‌تواند یک عامل حیاتی در سبک زندگی برای جلوگیری از سندرم متابولیک در مردم ژاپن باشد.”
دکتر یاماجی درباره‌ی یافته‌ها توضیح می‌دهد:” خوردن آهسته‌ی غذا می‌تواند یک عامل حیاتی در سبک زندگی برای جلوگیری از سندرم متابولیک باشد. وقتی مردم غذایشان را سریع می‌خورند، احساس سیری نمی‌کنند و حتی ممکن است پرخوری کنند.”
“خوردن سریع سبب افزایش نوسانات گلوکز می شود که می تواند منجر به مقاومت به انسولین شود. ما همچنین معتقدیم تحقیق ما در مورد جمعیت ایالات متحده هم صادق است.”
بسیار آموزنده