از این لینک قسمت اول، از این لینک قسمت دوم، از این لینک قسمت سوم، از این لینک قسمت چهارم و در نهایت با کلیک روی این لینک به قسمت پنجم مقاله 20 عکس تاریخ ساز، 20 برگ از تاریخ دسترسی داشته باشید.
عکس دوازدهم: نمایی از پنجره
زمان ثبت تصویر به سال 1826 باز می‌گردد. عکاس آن جوزف نیسیفور نیپس نام دارد. او هلیوگرافی را اختراع کرد. شما به اولین عکس تاریخ نگاه می‌کنید.
اولین عکس تاریخ توسط یک هنرمند ثبت نشده است. اولین تصویر نتیجه کار یک مخترع به حساب می‌آید. او شیفته چاپ بود. آنقدر که باعث شد استودیو خود را راه اندازی کند.
تصویری که مشاهده می‌کنیم نتیجه 8 ساعت نوردهی است. دلیل تار بودن تصویر را جا به جا شدن خورشید حساب کنید. تنها یک نسخه از آن وجود دارد. به دلیل زمان طولانی نوردهی سایه‌ها را در دو طرف اجسام پیدا می‌کنیم.
عکس سیزدهم: قحطی در سومالی
این عکس توسط جیمز ناچتوی، در سال 1992 ثبت شده است. زنی را سوار بر چرخ دستی مشاهده می‌کنیم. زنی که از گرسنگی به جز پوست چیزی به تن او باقی نمانده است.
این تصویر از تمام کسانی که آن را مشاهده می‌کنند می‌پرسد: آیا بدتر از این هم ممکن می‌شود؟ جیمز ناچتوی عکاس و خبرنگار است. اخبار بدی از سومالی به گوش می‌رسید. او به تصویر نیاز داشت. به همین دلیل آماده سفر شد.
سفر او موفقیت آمیز بود اما درد سومالی را روی دوش مردم قرار داد. با حمایت صلیب سرخ عکس‌هایی را در قلب تاریخ ماندگار کرد که هم‌چنان دیده می‌شوند. بعد از انتشار تصاویر او، بزرگ‌ترین موج حمایت عمومی از زمان جنگ جهانی دوم آغاز شد.
در نتیجه حمایت‌های مردم یک و نیم میلیون نفر نجات یافتند. جیمز گفت: من شاهد فاجعه بودم و این تصویر شهادت من است. اتفاقی که به چشم دیده‌ام نباید فراموش و تکرار شود.
عکس چهاردهم: چه گوارا
این تصویر در سال 1960 ثبت شده است. آلبرتو کوردا همکار جوان فیدل کاسترو را به تصویر کشید. در زمان ثبت تصویر هیچ کس فکر نمی‌کرد اینچنین ماندگار شود.
7 سال بعد از مرگ او تصویر پرتره چه گوارا به یک نماد تبدیل شد: شورش و انقلاب. البته که جهت شورش و حرکت او مورد تایید تمام مردم نیست. نتیجه انقلاب کوبا خوب نبود. امروز کوبا درگیر بحران است.
در نهایت تفاوتی ندارد که او را قهرمان یا شرور بدانیم. چه گوارا در قاب یک عکس پرتره ماندگار شد.
عکس پانزدهم: سالوادور دالی، گربه‌ها و آب
این عکس توسط فلیپ هالسمن ثبت شده است. زمان ثبت به سال 1948 باز می‌گردد. یک عکس فوق العاده از دو دشمن قدیمی یعنی گربه و آب در کنار سالوادور دالی قطعا ماندگار خواهد شد. بعد از چند دهه ماندگار شدن را لمس می‌کنیم.
هالسمن برای ثبت این تصویر از همسر و دخترش کمک گرفت. آن‌ها در رها کردن گربه‌ها و آب به داخل قاب کمک کردند. 26 عکس ثبت شد. در نهایت یک تصویر موفق را در تاریخ ثبت کردند.
یک تصویر که دالی شخصا در آن حضور دارد. هنر او را در عمق تصویر مشاهده می‌کنیم. هر بخش از تصویر با روند هنری او آشنا است. شاید باور نکنید اما هیچ بخشی از این تصویر فوتوشاپ نیست.
هالسمن و دالی هر دو یک روند غیر معمول از خلاقیت را دنبال می‌کردند. کار آن‌ها در نظر بسیاری از مردم عجیب بود. دو دوست قدیمی در موضوعات زیادی همکاری داشتند.
حتی هالسمن یکی از نقاشی‌های سالوادور دالی را با انسان‌ها بازسازی کرد. هالسمن در شکل گیری پرتره به شکل امروزی تاثیر زیادی داشت. تصاویر از سالوادور دالی، مرلین مونرو و آلفرد هیچکاک عکاسان را تشویق کرد تا با سوژه همکاری کنند.
عکس شانزدهم: مادر مهاجر
زمان ثبت عکس به سال 1936 باز می‌گردد. یک مادر که در قاب دوروتیا لانگ قرار گرفت. او مامور شده بود تا کسانی که بیش‌ترین آسیب از رکود بزرگ را دریافت کرده‌اند، به تصویر بکشد.
تامپسون 32 ساله فرزندانش را در قاب تصویر لانگ محکم به آغوش می‌کشد. نقش درد را روی صورت او می‌بینیم. درد زندگی او را بسیار مسن‌تر نشان می‌دهد. آن روزها برای بسیاری از مردمان آمریکا غیر قابل تحمل بود.
در آن دوران 16 هزار تصویر ثبت شد، تصویر لانگ مشهورترین عکس آن فاجعه حساب می‌شود. دولت بعد از مشاهده عکس‌ها و فشار مردم 20 هزار پوند غذا ارسال کرد.
منبع: digitalphotomentor.com
