فیلم و سریال

انتخاب تیم بازیگری فیلم Uncharted ظاهرا در مراحل نهایی خود است گرچه بسیار کند پیش می‌رود. سایت Variety ادعا می‌کند مارک والبرگ در حال مذاکرات نهایی است تا نقش ویکتور سالی سالیوان را بر عهده بگیرد، شکارچی گنج کهنه‌کاری که نقش مربی نیتن درک را دارد.

انتخاب او برای افرادی که انتظار یک شخصیت پیرتر و اجتماعی‌تر را داشتند یک شوک خواهد بود ولی ظاهرا این فیلم داستانی متفاوت با بازی دارد و بنابراین نباید چندان از تعداد موهای خاکستری کمتر سالی تعجب کنیم.

علاوه بر این ظاهرا علت انتخاب این بازیگر به گذشته بر می‌گردد. ابتدا چندین سال قبل (سال ۲۰۰۷) والبرگ برای بازی در نقش خود دریک در نظر گرفته شده بود، یعنی زمانی که دیوید او. راسل قرار بود کارگردانی یک نسخه سینمایی‌ ساده‌تر با اقتباس از بازی Uncharted بسازد.

ظاهرا او هنوز دوست داشته است به نوعی در این فیلم نقش‌آفرینی کند و همین قضیه باعث حفظ حضور او در این پروژه با وجود گذشت زمان از آن موقع می‌شود.

هنوز تا آماده شدن این  فیلم زمان زیادی مانده است. برای شخصیت النا بازیگری انتخاب نشده است و همچنین جزئیات داستان یا تاریخ اکران آن مشخص نیست.

گرچه باید گفت با انتخاب تام هولاند به عنوان شخصیت دیک و تراویس نایت به عنوان کارگردان که او را با فیلم بامبلبی می‌شناسیم، مشخص است استودیو فیلمسازی PlayStation Productions و Sony Pictures می‌خواهند اولین همکاری‌‎شان قابل توجه و بزرگ باشد.

منبع: engadget.com

مارتین اسکورسیزی و فرانسیس فورد کوپولا، اعتقاد دارند فیلم مارول سینمایی نیست. مدیرعامل دیزنی باب آیگر در جواب آن ها گفته است: انتقاد،حق طبیعی آن‌ها است اما میلیون‌ها طرفدار از تماشای مارول در پرده سینما لذت میبرند.

آیگر در سخنرانی روز سه‌شنبه WSJ TECH در ساحل لاگونای کالیفرنیا به جنگ لفظی درباره ی ارزش سینمایی popcorn blockbusters که ازهفته گذشته بالا گرفته بود، دامن زد.

“اسکورسیزی” با انتقاد از اثر مارول  گفت: “تئاترها تبدیل به پارک‌های تفریحی شده‌اند” اما “مدیر عامل شرکت والت دیزنی” (که مالک جهان مارول است) گفت که این دو کارگردان کاملا از واکنش حضار نسبت به آن‌ها بی خبرند.

او گفت: ” من احترام بسیارزیادی برای فرانسیس فورد کوپولا و مارتین اسکورسیزی قائلم، اما وقتی فرانسیس از واژه منفور برای این فیلم‌ها استفاده میکند؛ باید بگویم، منفور برای یک قاتل زنجیره ای مناسب است. این‌ها فیلم هستند”

آیگر اذعان داشت: تعداد تمشاگران نشان می‌دهد که میلیون‌ها نفر فیلم‌های مارول را تماشا کرد‌ه‌اند. او همچنین خلاقیت‌های MCU را مورد تحسین قرار داد.

“به نظر می‌رسد نسبت به تمام افرادی که روی این سبک فیلم‌ها کار می‌کنند، بی‌احترامی صورت گرفته است … آیا شما به من می‌گویید رایان کولر، با ساختن پلنگ سیاه  نسبت به کار مارتی اسکورسیزی یا فرانسیس فورد کوپولا برای ساخت هر یک از آثارشان، کار کمتری انجام داده است؟

آیگر در رویداد زنده WSJ TECH درباره دیزنی پلاس که قرار است در روز ۱۲ نوامبر آغاز به کار کند صحبت کرد.

منبع: cnet.com

در حالی که پروژه ماتریکس ۴ روز به روز به شروع فیلم برداری و روز اکران نزدیک‌تر می‌شود، تعداد علامت سؤال‌های فهرست دست اندر کاران آن هم کم‌تر می‌شود. یکی از بازیگران فیلم ماتریکس ۴ قرار است نیل پتریک هریس (Neil Patrick Harris) باشد. به این ترتیب فهرست بازیگران فیلم لانا واچوفسکی با اضافه شدن بازیگر سریال «چطور مادر شما را ملاقات کردم» تا حد زیادی مشخص شده است.

در matrix 4 قرار است شاهد حضور مجدد و یا در واقع به عبارت دقیق‌تر، بازگشت کیانا ریوز در نقش نئو باشیم. نقش پتریک هریس در این فیلم هنوز مشخص نیست. نیل پتریک هریس بیشتر به ایفای نقش‌هایش در فیلم‌های کمدی شهرت دارد و کمتر پیش آمده بازی او را در فیلم‌های جدی ببینیم. البته چند نقش جدی که در فیلم‌هایی مثل «دختر گم شده» داشته، توانایی‌های بالای بازیگری او را کاملاً تائید می‌کند.

فیلم ماتریکس ۴ چند ماه پیش اعلام شد. درست در ۲۰ امین سالگرد ساخت یکی از جنجالی‌ترین فیلم‌های ژانر اکشن و علمی-تخیلی تاریخ سینما. نویسندگی فیلم matrix 4 را خود لانا واچوفسکی بر عهده خواهد داشت. سه‌گانه اصلی matrix را لانا و همراه خواهرش لیلی بر عهده داشتند.

هنوز تاریخ دقیقی برای اکران ماتریکس ۴ اعلام نشده است ولی به‌احتمال زیاد این فیلم سال آینده (۲۰۲۰) وارد مرحله تولید خواهد شد.

اوایل امسال بود که برای اولین بار شایعه ساخت ماتریکس ۴ مطرح شد. ساخت matrix 4 اگرچه از نظر روند داستان چندان قانع کننده نیست ولی فروش فوق‌العاده این سه‌گانه ساخت فیلم ۴ ام را کاملاً توجیه می‌کند. بسیاری از طرفداران نگران خراب شدن سه‌گانه با یک دنباله ضعیف هستند، ولی تکرار فروش نجومی ۱.۶ میلیارد سه‌گانه matrix چیزی نیست که به‌راحتی بتوان از کنار آن گذشت. در طی این سال‌ها، بازی‌های ویدیویی، کتاب مصور، انیمیشن‌ها و اسپین آف های زیادی در مورد matrix ساخته شد و آخرین قطعه این پازل اکران مجدد فیلم ماتریکس در ۲۰ امین سالگرد ساخت این سه‌گانه بود که در آن نسخه باکیفیت‌تر فیلم به روی پرده رفت.

داستان ماتریکس ۴ هنوز مشخص نیست و چگونگی بازگشت نئو به این دنیای علمی-تخیلی برای همه یک علامت سؤال بزرگ است.

منبع: digitaltrends

در پست قبل ۶ سریال را معرفی کردیم که همگی بر اساس بزرگ‌ترین و موفق‌ترین داستان‌های علمی تخیلی منتشر شده در جهان ساخته خواهند شد. ولی این فهرست به همین تعداد محدود نمی‌شود. داستان علمی-تخیلی همیشه طرفداران مخصوص خود را داشته و در سال‌های اخیر حتی تعداد طرفداران این حوزه بیشتر از پیش هم شده است. به همین دلیل می‌خواهیم تعدادی دیگر از سریال‌هایی که قرار است بر اساس کتاب‌های علمی – تخیلی موفق ساخته شوند را معرفی کنیم. با روکیدا همراه باشید

رینگ ورلد (Ringworld) – لری نیون

رمان رینگ ورلد دهه ۱۹۷۰ میلادی توسط لری نیوِن (Larry Niven) نوشته شد که ماجرای آن در حوالی سال‌های ۲۸۵۰ پس از میلاد می‌گذرد. در این داستان علمی-تخیلی شخصیت اول داستان تصمیم می‌گیرد به مأموریتی برود که در آن قرار است یک کشتی حلقوی شکلی که خارج از حوزه فضایی شناخته شده بشر کشف شده، مورد بررسی و کاوش قرار بگیرد. رمان رینگ ورلد ۴ دنباله  و ۴ پیش در آمد (prequel) هم دارد که در آن‌ها شخصیت‌های مختلف در زمان‌ها و فضاهای متفاوت داستانی مشابه در مورد سازه غول آسا و حلقوی داستان‌هایی تعریف می‌کنند.

سریال رینگ ورلد در ابتدا قرار بود توسط Syfy  ساخته شود هر چند که بعدتر کار به آمازون استودیوز محول شد. این سریال یکی از چندین پروژه‌ای بود که آمازون برای پلتفرم استریمینگ ویدیواش در نظر گرفت. هر چند سال ۲۰۱۷ این شرکت اعلام کرد این سریال هیچ وقت ساخته نخواهد شد و البته هیچ وقت دلیل مشخصی هم برای این تغییر عقیده مشخص نشد.

سیرین های تایتان (The Sirens of Titan) – کرت وانه گت

سیرین های  تایتان دومین رمان علمی-تخیلی خلق شده توسط کرت وانه گت است. در این داستان علمی-تخیلی که در قرن ۲۲ می‌گذرد، جنگی بزرگ میان ساکنین زمین و مریخ روی داده است. در این میان یکی از ثروتمندترین مردان روی زمین مأموریتی بین سیاره‌ای داده شده که به یک خود شناسی عمیق تبدیل می‌شود. از طرف دیگر فردی به نام مالاچی کانستنت در داستان وجود دارد که سعی می‌کند ایده‌های فلسفی و ادراک خودش از جهان را گسترش داده و به آن واقعیت بخشد.

سریال اقتباسی سیرین های تایتان قرار است به دست یکی از خالقان سریال محبوب ریک اند مورتی (دن هارمون) و نویسنده سریال جرائم کوچک (اوان کارتز) سپرده شود. حضور این دو نفر در ساخت سریال سیرین های تایتان در سال ۲۰۱۷ اعلام شد ، هر چند که از آن زمان به بعد دیگر اطلاعات بیشتر در مورد پیشرفت این پروژه اعلام نشد.

اسنو کرش (Snow Crash) – نیل استفنسون

شخصیت اصلی داستان – هیرو – در ظاهر یک پیک پیتزا است در حالی که در بخش دیگر زندگی‌اش، او به‌عنوان یک هکر تمام وقت کار می‌کند. قهرمان داستان پس از آشنایی با فرد دیگری به نام Y.T آن‌ها سرنوشتشان به نجات و تعیین مقصد نهایی تمام جهان گره می‌خورد. هیرو به اطلاعاتی دست پیدا می‌کند که بسیار حساس و خطرناک هستند. در ادامه مشخص می‌شود این داده‌ها مربوط به دنیایی به نام متاورس (Metaverse) هستند. دنیای اینترنت واقعیت مجازی که در آن کد نویسی قدرت حقیقی محسوب می‌شود.

کار ساخت این سریال را هم آمازون استودیوز به عهده گرفت. سال ۲۰۱۷ ساخت این سریال برای پخش در پلتفرم استریمنیگ ویدیویی‌اش اعلام شد. ابتدا قرار بود کارگردان Attack the Block ساخت این سریال را بر عهده بگیرد، هر چند که بعدتر تصمیم بر آن شد صرفاً تهیه کنندگی سریال به عهده او گذاشته شود. این پروژه هم مدتی است که مسکوت باقی مانده و مراحل پیشرفت آن به‌درستی مشخص نیست.

نگهبانان (واچ من – Watchmen) – آلن مور، دیو گیبنز و جان هیگینز

نگهبانان از جمله کتاب‌های مصور و رمان‌هایی است که به‌نوعی دنیای مدرن ابرقهرمان‌ها را پایه گذاری کرد. تحولی که داستان واچ من در داستان‌های ابرقهرمانی و حتی غیر ابرقهرمانی به وجود آورد، تا امروزه در سینما قابل مشاهده است. واچمن داستانی است در دنیای مشابه با خط داستانی متفاوت در دهه ۸۰ میلادی آمریکا که در بحبوحه جنگ سرد میان آن‌ها و شوروی اتفاق می‌افتد. نویسنده ما را بازندگی انسان‌های معمولی (و تنها یک شخصیت باقدرت های خدا گونه و فوق بشری) که نقش قهرمانان آن جامعه را دارند آشنا می‌کند.  انسان‌هایی که البته گذشته تیره و تاری دارند و به بازنشسته شده‌اند. هر چند که دوران بازنشستگی زمانی که یکی از آن‌ها به طرز مشکوکی به قتل می‌رسد پایان می‌یابد. لحظه‌ای که تمام ماجرا از آن آغاز می‌شود و ارتباط مبهمی با پیشروی غیرقابل اجتناب بشر به‌سوی یک جنگ اتمی تمام عیار دارد.

آلن مور در این داستان علمی-تخیلی رفتار انسان‌ها، سوابق، واکنش‌ها و تلاش بشر برای زندگی در شرایط بحرانی و اضطراب و تنش‌های دنیای مدرن به تصویر می‌کشد. کتاب مصور آلن مور که هیچ دنباله یا پیش درآمدی هم ندارد، به‌عنوان یکی از بهترین کتاب‌های مصور تمام ادوار شناخته می‌شود.

واچمن پیش از این یک بار جلوی دوربین رفته است. فیلم واچمن محصول ۲۰۰۹ که زک سیندر آن را کارگردانی کرد ولی نتوانست نظر منتقدین را به خود جلب کند، و البته فروش خوبی هم نداشت. با گذشته حدود ۱۰ سال از ساخت فیلم، حالا این کتاب علمی-تخیلی قرار است به‌عنوان یک سریال به تصویر کشیده شود. HBO این مأموریت را به عهده گرفته است. خط داستانی و فضای سریال HBO با آن چه در کتاب تصویر شده متفاوت است. سریال واچمن قرار است تا پایان همین امسال به روی آنتن رود. با توجه به تریلر  این سریال، به نظر می‌رسد داستان سریال چند دهه پس از داستان اصلی کتاب، رخ دهد.

وای: آخرین مرد (Y: The Last Man) – برایان واگان و پیا گورا

شاید یکی از فانتزی مردها این باشد که دور و اطرافشان را جنس مخالف پر کند! خوب این دقیقاً ایده اصلی داستان علمی-تخیلی وای: آخرین مرد است. دنیایی که در آن تمام پستاندارهای مذکر جهان به‌طور ناگهانی می‌میرند. به این ترتیب تنها یک مرد بر روی زمین باقی می‌ماند. تنها یک مرد و یک میمون تنها پستاندارانی هستند که کروموزوم Y را با خود حمل می‌کنند.

این داستان علمی-تخیلی مصور که بسیار مورد توجه قرار گرفت در سال ۲۰۰۲ منتشر شد. در این رمان ماجرای یک تردست غیر حرفه‌ای و میمونش روایت می‌شود که کره زمین را برای پیدا کردن علت این واقعه و یافتن راهی برای نجات بشر در حال انقراض، در می‌نوردند.

این کتاب مصور بارها هدف اقتباس‌های سینمایی قرار گرفت که همگی در این کار شکست خوردند. ساخت سریال این کتاب اولین بار سال ۲۰۱۵  اعلام شد، ولی بارها برنامه ساخت این سریال تغییر کرد. نویسندگی این سریال را واگان بر عهده دارد. عوامل این سریال از جمله بازیگرها هم تا حدی مشخص شده‌اند ولی هم چنان تغییراتی در نام‌های مشاهده شده در این پروژه دیده می‌شود.

نظر شما چیست؟ به نظرم شما آیا هیچ کدام از این سریال‌ها پتانسیل آن را دارند که عنوان پر طرفدارترین و جذاب‌ترین سریال دهه آینده را به خود اختصاص دهند؟

منبع: digitaltrends

مارول برای فیلم بعدی دکتر استرنج از Jade Bartlett  برای نوشتن داستان فیلم کمک می‌گیرد. فیلم بعدی که به این قهرمان جادویی دنیای مارول اختصاص پیدا خواهد کرد Doctor Strange in the Multiverse of Madness نام دارد. به این ترتیب به‌زودی شاهد بازگشت بندیکت کامبربچ در نقش دکتر استرنج، همچنین بندیکت وانگ در نقش وانگ، و الیزابت اولسن در نقش اسکارلت ویچ خواهیم بود.

کارگردانی فیلم جدید دکتر استرنج را اسکارت دریکسون بر عهده خواهد داشت. در مورد نقش بارلت در نویسندگی فیلم باید گفت که مشخص نیست او به‌تنهایی کار نویسندگی را انجام خواهد داد یا آن که فیلم نامه محصول همکاری مشترکش با دریکسون خواهد بود. نویسندگی فیلم اول دکتر استرنج را دریکسون، رابرت کارگیل و جان اسپیتز بر عهده داشتند.

مارول که تقریباً هیچ فیلم ضعیفی در این سال‌ها تولید نکرده، امیدوار است فیلم دوم مجموعه دکتر استرنج هم مانند فیلم اولش سود زیادی برای این شرکت به همراه داشته باشد. فیلم اصلی دکتر استرنج در سال ۲۰۱۶ اکران شد که حاصل فروش جهانی آن ۶۷۷ میلیون دلار بود. منتقدین هم از این فیلم استقبال کردند که امتیاز بالای ۸۹ درصد در راتن تومیتوز کاملاً گویای این واقعیت است.

فیلم بعدی مارول در سینماها بلک ویدو (بیوه سیاه) خواهد بود که سال ۲۰۲۰ اکران می‌شود. پس از آن فیلم جاودانه‌ها (The Eternals) روی پرده خواهد رفت. وجه مشترک هر دو فیلم آن است که کارگردانی هر دو فیلم را یک زن بر عهده دارد.

در حال حاضر به غیر از دکتر استرنج، مارول چند دنباله دیگر را هم در دست اجرا دارد که طی دو سال آینده اکران خواهند شد. اولین مورد تور: عشق و رعد (Thor: love and thunder) است که قرار است سال ۲۰۲۱ اکران شود و مورد بعدی بلک پنتر ۲ (Black Panther 2) است که قرار است سال ۲۰۲۲ به نمایش در آید.

از پروژه‌های دیگر مارول که در طی دو یا سه سال آینده تکمیل خواهند شد باید به شانگ چی (Shang Chi) که برای سال ۲۰۲۱ باید آماده شود و محافظین کهکشان ۳ اشاره کرد.

منبع: collider

اگر زورتان نمی‌رسد کسی را شکست دهید چه می‌کنید؟ معلوم است، به آن‌ها ملحق می‌شوید. این الگوی کلی رفتار شرکت‌های تجاری است. قطعاً شرکتی مثل AMC Entertainment که بزرگ‌ترین سالن دار سینما در جهان است در این زمینه تخصص کافی دارد. به همین دلیل است که تصمیم گرفته سرویس پخش فیلم مخصوص خودش را راه اندازی کند.

این شرکت که یکی  از بزرگ‌ترین شرکت‌های صنعت سینما و فیلم محسوب می‌شود، تلاش خود را برای تغییر استراتژی آغاز کرده است. این شرکت به‌جای آنکه مثل سابق تلاش کند مردم را از خانه‌ها به‌پای پرده نقره‌ای سینما بکشاند، حالا سعی می‌کند فیلم‌هایش را در خانه‌های مردم به نمایش در آورد. البته در فضایی که از پیش شرکت‌های بزرگی مثل نتفلیکس و … قرار دارند، کار برای AMC چندان ساده نخواهد بود. به همین دلیل است که AMC قصد دارد سرویس پخش فیلم خاص خودش را داشته باشد.

سرویس پخش فیلم این شرکت، AMC Theaters On Demand نام دارد. این سرویس پخش آنلاین مثل آی تیونز حدود ۲ هزار فیلم را برای خرید یا اجاره (البته پس از اتمام دوره اکران فیلم در سینما) در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این فیلم‌ها فقط برای آمریکایی‌ها در دسترس خواهد بود و قیمت آن از ۳ تا ۶ دلار برای اجاره و ۱۰ تا ۲۰ دلار برای خرید متغیر خواهد بود.

شرکت AMC با برخی از بزرگ‌ترین استودیوهای فیلم سازی مثل دیزنی، وارنر بروز، سونی، یونیورسال و پارامونت قرارداد بسته است تا فیلم‌های ساخت آن‌ها را در پلتفرمش عرضه کند.

این سرویس جدید در ادامه برنامه AMC Stubs انجام خواهد شد که به کاربران اجازه می‌دهد هر هفته تا ۳ فیلم را در سالن‌های سینما تماشا کنند.

منبع: engadget

باوجود نظرات مختلف و بحثی که در مورد فیلم جوکر در تمام محافل سینمایی در جریان است، یک حقیقت کاملاً مسلم است. این فیلم با فیلم‌های ابرقهرمانی دیگر تفاوت دارد. از همان ابتدا باید این مسئله را روشن کرد که متفاوت بودن لزوماً به معنی بهتر یا بدتر بودن نیست. مهم‌ترین مسئله هم همین درک متفاوت بودن جوکر است. جوکر با بیشتر و تقریباً تمام فیلم‌های ابرقهرمانی امروز سینما متفاوت است. شاید بیشتر از همه با فیلم‌های دیگر خود دنیای سینمایی دی سی، مثل بتمن مقابل سوپر من و …. . در حقیقت هیچ کدام از کارگردان‌های فیلم‌های سینمایی ابرقهرمانی این روزها مسیری که تاد فیلیپس، کارگردان فیلم جوکر در پیش گرفت را انتخاب نکردند.

پیش از این استودیوی وارنر بروز دائماً درگیر ساخت و گسترش دنیای سینمایی دی سی بود که نتیجه چندان درخشانی هم نداشت. در یک کلام، دی سی در تمام این سال‌ها در تلاش بود فیلمی در قد و قواره و قابل رقابت با فیلم‌های مارول بسازد و در این مسیر اصلاً موفق نبود. و امروز می‌بینیم در حالی که مارول با فیلم انتقام جویان: پایان بازی، رسماً فاز ۴ پروژه عظیمش را آغاز می‌کند، دی سی هنوز در برداشتن اولی گام‌هایش هم هراسان است.

در چنین فضایی است که ساخت فیلمی مثل جوکر اهمیت پیدا می‌کند. فیلمی که ظاهراً نه دغدغه سرگرم کردن تماشاگران اکشن پرست را دارد و نه اهمیتی به ساخت دنباله و داستان‌های جانبی و جذاب می‌دهد. این فیلم حتی به دنیای سینمایی دی سی هم توجهی ندارد و خط دستانی کاملاً مستقل و متفاوت خود را دارد. به همین دلیل هم هست که اثری از رنگ و لعاب و جلوه‌های ویژه سنگین فیلم‌های ابرقهرمانی در آن دیده نمی‌شود. با همه این احوال، جوکر از نظر فروش، موفقیتی را کسب کرد که کمتر کسی انتظارش را داشت.

دی سی مدت‌هاست در پیدا کردن یک فرمول خوب برای ساخت دنیای سینمایی‌اش سرگردان است. از مرد فولادی سال ۲۰۱۳ گرفته تا بتمن‌هایی که بن فلک نقش آفرینی در آن را بر عهده داشت. فیلم‌هایی که یکی از دیگری ناامید کننده تر بودند و نتوانستند انتظار تماشاگران را برآورده سازند. البته ساخت معدود فیلم‌هایی مثل زن شگفت انگیز و جوخه انتحار روزنه برای حضور مقتدرانه دی سی در سال‌های آینده، باقی گذاشت. در واقع اگر نگاهی به کارنامه دی سی داشته باشید، انبوهی از فیلم‌های ضعیف و عمدتاً بدون شخصیت و پرداخت خوب را می‌بینید که هیچ کدام نتوانستند جای پای دی سی را در بازار رقابتی سینمای هالیوود سفت کنند.

بسیاری تصور می‌کردند پروژه عظیم بتمن در مقابل سوپر من (که در کمال حیرت سازندگانش با شکست عظیم‌تر رو به رو شد،) پایانی برای دنیای ابرقهرمانی دی سی باشد. تقریباً همین اتفاق هم افتاد و روند شتاب گیرنده دی سی پس از آن متوقف شد. از آن پس به نظر می‌رسد دی سی صرفاً برای رفع تکلیف و بدون داشتن هیچ امیدی به موفقیت، ابرقهرمان‌هایش را به روی پرده می‌فرستد! و باز هم این عملکرد دی سی به‌طور ناخواسته مقایسه می‌شود با رقیب دیرینه‌اش، که در این سال‌ها به‌ندرت پیش آمده فیلم ناموفقی بسازد.

این وضعیت، ساخت فیلم جوکر را بسیار دشوار و غیرمحتمل می‌کرد. فیلمی اجتماعی، تلخ و منتقدانه که به‌جای مقایسه با مرد آهنی مارول، بیشتر با راننده تاکسی مارتین اسکورسیزی قابل مقایسه است. به هر حال در وضعیتی که دنیای سینمایی دی سی تقریباً از هم پاشیده و امیدی به بهبود آن هم نمی‌رود، رؤسای این شرکت به ایده ساخت یک فیلم با شکل و شمایلی متفاوت رضایت داده‌اند. این احتمالاً بهترین تصمیم دی سی در طول تمام این سال‌ها بود. خیلی زود آن‌ها متوجه پتانسیل واقعی فیلم جوکر شدند و تبلیغات گسترده‌ای را آغاز کردند. حتی در مورد امکان همکاری افرادی مثل لئوناردو دی کاپریو و مارتین اسکورسیزی هم شایعاتی وجود داشت. این در واقع تلاشی بود از سوی دی سی برای حفظ تمام آن چه که از دنیای باشکوهش باقی مانده بود.

این تلاش‌ها جواب داد. جشنواره‌های سینمایی با آغوش باز از جوکر استقبال کردند. شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز یکی از مهم‌ترین دستاوردهای جوکر بود که هم به شهرت و توجه بیشتر به آن کمک کرد و هم آن را به یک کاندید هم احتمالی برای جایزه اسکار تبدیل کرد. این احتمالاً مهم‌ترین برگ برنده دی سی در مقابل مارول از سال ۲۰۰۸ محسوب می‌شود. در آن سال فیلم بتمن: شوالیه تاریکی در مقابل یکی از اولین فیلم‌های دنیای سینمایی مارول، یعنی مرد آهنی، قرار گرفت. شوالیه تاریکی به‌عنوان یکی از ماندگارترین فیلم‌های تاریخ سینما توانست یک سر و گردن بالاتر از مرد آهنی بایستد و دی سی را در موقعیت برتر قرار دهد. هر چند این برتری خیلی زود از دست رفت.

اگرچه فیلم‌های ابرقهرمانی مارول همچنان رکوردها را می‌شکنند، ولی می‌توان نشانه‌هایی از خستگی تماشاگران از فرمول‌های تکراری فیلم‌های ابرقهرمانی را مشاهده کرد. همین باعث شده که مارول تلاش کند شخصیت‌هایی متفاوت و با داستان‌هایی واقع‌گرایانه‌تر بسازند. با همه این احوال، می‌دانیم که چارچوب‌ها و فرمول‌های مارول مشخص و محدود هستند. مثلاً هیچ وقت افرادی مثل کوئنتین تارانتینو یا اسکورسیزی و … بر روی صندلی کارگردانی فیلم‌های مارول نخواهند نشست. و به نظر می‌رسد که تفاوت اصلی دی سی و مارول دقیقاً در همین است.

در حقیقت فیلم‌های دی سی هر چقدر از هم جدا افتاده‌تر باشند، نتیجه بهتری خواهند داد. زن شگفت انگیز هم تا قبل از ورود به دنیای سینمایی دی سی آینده‌ای بسیار روشن داشت. موفقیت فیلم جوکر در فروش هم مجدداً همین مسئله را نشان می‌دهد. بنابراین ممکن است دی سی به این نتیجه برسد که به‌جای دنبال روی از مارول، فیلم‌ها را به سبک خودش بسازد.

اگر دی سی بخواهد تغییر رویه دهد، هنوز دیر نیست. فیلم‌هایی مثل آکوامن و شَزَم هنوز وارد دنیای سینمایی نشده‌اند و فروش نسبتاً مناسبی هم داشتند. هر چند که به نظر می‌رسد این شخصیت‌ها در اساساً برای ورود به دنیای سینمایی آماده شده باشند.

در مجموع باید گفت سلاح اصلی دی سی متفاوت بودن فیلم‌هایش است که می‌تواند فرمول سری موفقیت فیلم‌های آینده‌ این شرکت باشد. دی سی نشان داده هم جرئت این کار را دارد و مهارتش را! مثل فیلم جوکر. فیلمی که بدون هیچ توضیح مشخص و بدون ذره‌ای توجه به تمام دنیای سینمایی دی سی و مارول و شخصیت‌های دیگر، کار خودش را می‌کند و سعی می‌کند نیاز مخاطبانی که تشنه تفاوت، کاراکتری قابل لمس و داستانی واقع‌گرایانه هستند را برطرف کند. این کاری است که مارول نمی‌تواند انجام دهد یا به هر حال فعلاً نیازی به انجام آن نداشته است.

جوکر چه خوب باشد و چه بد، دست کم می‌تواند یک فرمول مناسب و یک سرمشق عالی برای موفقیت شرکت دی سی باشد. دادن آزادی عمل به کارگردان‌ها برای استفاده از کاراکترهای ابرقهرمانی بدون نیاز به ترس از چگونگی ارتباط این فیلم‌ها یا داستان‌ها و شخصیت‌ها با یکدیگر، می‌تواند فرصتی فوق‌العاده برای این شرکت باشد. دنیای دی سی پر است از شخصیت‌های پرداخته شده، عمیق، چند بعدی، جذاب، پر طرفدار و متنوع. تصور اینکه کارگردان‌های بزرگ یا بازیگران مطرح روزی در پروژه‌های دی سی حضور پیدا کنند هم چندان دور از ذهن نیست. و این لزوماً به این معنی نیست که دی سی تمام فیلم‌هایش را تیره و تار و منتقدانه بسازد. فیلمی مثل جوخه انتحار یکی از این نمونه‌هاست که هم بازیگران مطرح دارد، هم داستان جذاب و سرگرم کننده.

اگر دی سی بالاخره پس از سال‌ها کلنجار مسیرش را پیدا کند، می‌توانیم شاهد نسلی جدید از فیلم‌های ابرقهرمانی باشیم که تعریف ما از این ژانر را تغییر خواهند داد.

منبع: collider

در گذشته یک تلویزیون بود و یک کانال که چه بخواهید و چه نخواهید همان یکی بود! بعدها تعداد کانال‌ها زیادتر شد. بعد نوبت اینترنت و شبکه‌های اینترنتی شد و حالا دیگر چنان توسط رسانه‌های مختلف و اینترنت و شبکه‌های مجازی احاطه شده‌ایم که تصور یک کانال برای سرگرمی آن هم با هزار محدودیت و مشکل و قطعی، تقریباً غیرممکن است. این روزها هم ولی به‌زودی به خاطرات می‌پیوندند چرا که سرویس های استریمینگ و پخش آنلاین به‌سرعت در حال رشد هستند و پس از این رسانه‌های صوتی و تصویری دنیا از طریق استریمینگ به زندگی خود ادامه خواهند داد.

این روزها شاهد ورود شرکت‌های نامدار و بزرگ به این عرصه هستیم. سرویس های استریمینگ به‌شدت در حال رقابت باهم هستند و هر روز فهرست شرکت‌های فعال در این حوزه بلندتر می‌شود. با سرویس های استریمینگ هر کسی هر چیزی که دوست دارد را تماشا می‌کند. ولی چطور شد که به این جا رسیدیم؟

همه چیز از یک دهه پیش آغاز شد. در آن زمان دو سرویس استریمینگ اصلی به نام Hulu و Netflix وجود داشتند ولی بعدتر بارونق گرفتن شبکه‌های اینترنتی و البته پیشرفت فناوری و رفع مشکلات، شرکت‌های دیگر به این عرصه وارد شدند. وجود شبکه‌های استریمینگ به این معنی است که فیلم‌ها و سریال‌ها به‌طور اختصاصی منتشر خواهند شد و در نهایت هر فیلم یا سریال متعلق به یکی از این شرکت‌ها خواهد شد.

شرکت Hulu که تحت پوشش شرکت دیزنی است، حالا به فیلم‌ها و سریال‌های دیزنی تمایل بیشتری پیدا کرده در حالی که نتفلیکس هم چنان سعی می‌کند با محصولات اصیل خودش در این رقابت باقی بماند. این سرویس های استریمینگ قدرتشان را از داشتن حق امتیاز فیلم‌ها و سریال‌ها به دست می‌آورند. مثل حق امتیاز سریال‌های مارول که در اختیار دیزنی است. این مسئله‌ای است که بیشتر سرویس های پخش آنلاین را به جان یکدیگر انداخته است. شرکت WarnerMedia سریال فرندز و دکتر هو را در شبکه HBO MAX منتشر می‌کند و NBC Universal سریال پر طرفدار The Office را در سرویس Peacock ارائه می‌کند. و در این میان اپل هم از راه می‌رسد که شبکه Apple TV+ را معرفی می‌کند! البته نباید آمازون پرایم را هم فراموش کرد که حسابی گرد و خاک کرده!

تقریباً هر جا که نگاه کنید همین وضع است. همه چیز کاملاً خصوصی است و اگر بخواهید یک فیلم یا سریال یا یک مسابقه ورزشی و … را ببینید حسابی به مشکل می‌خورید. اوضاع واقعاً گیج کننده است و ظاهرا مردم آخرین کسانی هستند که در این سیستم اهمیت دارند!

تقریباً همه شبکه‌های غیر استریمینگ هم گزینه‌های پخش آنلاین را اضافه کرده‌اند که You Tube TV، Hulu + Live TV، fuboTV، PS Vue، AT&T TV و … از جمله آن‌ها هستند. تعداد شبکه‌هایی که به پخش آنلاین روی آورده بسیار زیاد است ولی فعلاً به نظر می‌رسد در حدود ۷۰ الی ۱۰۰ باشد.

این سرویس های پخش آنلاین البته هزینه‌های سنگینی بر دوش مخاطب خود می‌گذارند. همه این سرویس های استریمینگ حق اشتراک ماهیانه دارند که از ۵ دلار تا ۵۰ دلار متغیر است.  به‌طور کلی باید گفت سرویس استریمینگ آن چیزی که فکر می‌کردیم از آب در نیامد. پخش آنلاین حالا به روشی جدید تبدیل شده که هر روز یک گزینه جدید و یا یک محدودیت جدید برای شما گذاشته می‌شود که پول بیشتری از مخاطب گرفته شود. باوجود سرویس های پخش آنلاین بسیار زیاد مثل دیزنی پلاس، اپل تی وی پلاس، اچ بی او مکس، پیکاک و سریال‌های جذاب راهی برای مخاطب باقی نمی‌ماند جز آن که در همه آن‌ها اشتراک داشته باشد. و البته این فقط مربوط به سریال‌هاست . این وضعیت تقریباً در همه زمینه‌ها دیده می‌شود. مسابقات ورزشی، مستندها، خبرها، برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌ها و …. .

از آن جا که تعداد سرویس های استریمینگ بیش از حد زیاد است، تصمیم گیری تقریباً غیرممکن است! یعنی اگر بخواهید از همه آن‌ها را باهم داشته باشید، ممکن است در ماه چیزی در حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ دلار لازم باشد هزینه کنید. و این برای ما ایرانی‌ها یعنی فاجعه!

خوشبختانه یا متأسفانه ما شامل بیشتر این قوانین و رعایت حق امتیازها و … نمی‌شویم و حداقل تا مدتی می‌توانیم بدون اینکه نگران این مسائل باشیم، از روش‌های قاچاق و عدم رعایت کپی رایتی که داریم لذت ببریم. تا زمانی که آن‌ها هم راه‌های بهتری برای جلوگیری از دانلودهای غیرمجاز در سراسر جهان (نه فقط در کشور خودشان) پیدا کنند.

منبع: engadget