رضا کمالی

شرکت EA بالاخره مشخصات سیستم مورد نیاز برای اجرای جدیدترین نسخه از سری عنوان شوتر بتلفید را منتشر کرد.

چند روز پیش بود که استودیو دایس به‌صورت رسمی اعلام کرد که بتای عمومی بازی بتلفیلد ۲۰۴۲ روز ۸ اکتبر برای همه (و ۶ اکتبر برای کسانی که بازی را پیش‌خرید کرده‌اند) در دسترس خواهد بود. بعد از چند روز، حالا این استودیو سوئدی حداقل سیستم و سیستم پیشنهادی را برای این عنوان مشخص کرده است.

اگر قصد اجرای بازی روی کامپیوتر دارید، بهتر است به‌فکر خرید یک سیستم مجهز یا یک لپ‌تاپ گیمینگ قوی باشید تا نهایت لذت را از این بازی ببرید. آنطور که پیداست، بتلفید ۲۰۴۲ بازی سنگینی است و هر سیستمی قادر به اجرای آن نیست.

حداقل سیستم مورد نیاز برای اجرای بتلفید ۲۰۴۲

اگر تجهیزات سخت‌افزاری کامپیوتر شخصی شما بیش از ۵ سال قدمت نداشته باشد، اجرای بتلفید ۲۰۴۲ چندان نباید سیستم را به چالش بکشاند. حداقل سیستم مورد نیاز برای این عنوان به‌شرح زیر است:

پردازنده (CPU): Intel i5-6600K یا AMD Ryzen 5 3600

کارت گرافیک (GPU): NVIDIA GTX 1050 Ti یا AMD RX 560

حافظه رم (RAM): ۸ گیگابایت

حافظه کارت گرافیک (VRAM): 4 گیگابایت

دایرکت ایکس (DirectX): 12

فضای مورد نیاز: 100 گیگابایت

سیستم عامل: ویندوز ۱۰ ۶۴ بیت

سیستم پیشنهادی برای اجرای بتلفید ۲۰۴۲

اما در خصوص سیستم پیشنهادی، شرایط خیلی متفاوت است و مشخصات پیشنهاد شده تفاوت چشمگیری با حداقل مشخصات مورد نیاز دارد. چیزی که در این‌جا بیشتر به‌چشم می‌آید، نیاز به داشتن Nvidia GeForce RTX 3060 یا AMD Radeon RX 6600 XT برای کسب بهترین تجربه از بازی است. هردوی این کارت گرافیک‌ها در حال حاضر قیمتی بسیار بالا دارند و به‌سختی در بازار پیدا می‌شوند.

سیستم پیشنهادی مورد نیاز برای بتلفید ۲۰۴۲ به‌شرح زیر است:

پردازنده (CPU): Intel i7-4790 یا AMD Ryzen 7 2700X

کارت گرافیک (GPU): NVIDIA RTX 3060 یا AMD Radeon RX 6600 XT

حافظه رم (RAM): ۱۶ گیگابایت

حافظه کارت گرافیک (VRAM): 8 گیگابایت

دایرکت ایکس (DirectX): 12

فضای مورد نیاز: 100 گیگابایت

سیستم عامل: ویندوز ۱۰ ۶۴ بیت

هدف از داشتن سیستمی با مشخصات یادشده، استفاده از قابلیت ری تریسینگ (ray tracing) و تجربه بتلفید ۲۰۴۲ در بالاترین کیفیت ممکن است. به‌نظر می‌رسد برای داشتن بهترین اثر این قابلیت در نرخ فریم‌های بالاتر از ۶۰، نیاز به کارت گرافیک Nvidia GeForce RTX 3080 خواهد بود.

اگر سیستم کامپیوترتان قدیمی است، جای نگرانی نیست چراکه می‌توانید بدون هیچ دغدغه‌ای بازی را روی کنسول‌های PS5 یا ایکس‌باکس سری ایکس اجرا کرده و یک تجربه گیمینگ نسل جدید را داشته باشید. البته در‌نظر داشته باشید که بازی فضای زیادی از کارت حافظه SSD کنسول‌ها را اشغال خواهد کرد.

منبع: tomsguide.com

همانطور که انتظار می‌رفت شرکت EA طبق رسم سالانه، جدیدترین نسخه از سری شبیه‌ساز فوتبال خود را منتشر کرد. عنوان فیفا ۲۲ از گرافیک بهتر و تکنولوژی انیمیشن جدیدی بهره می‌برد که باعث تغییر سبک بازی برای گل‌زنی می‌شود. علاوه بر این، تغییرات کوچکی نیز در بخش career mode و Volta Football اعمال شده است. جدا از این تغییرات، هنوز این بخش‌ها جای بسیاری برای ارتقا دارند. فیفا ۲۲ با وجود تغییرات کوچک اما مثبت، همان شبیه‌ساز معمول EA می‌باشد که لباسی نو به‌تن کرده است. همچنان خریدهای درون بازی حرف اول را می‌زنند و سعی در خالی کردن جیب شما دارند.

صحنه آغازین بازی با حضور دیوید بکام و تصویرپردازی متفاوت و پر از جزئیات، یادآور عناوین نقش‌آفرینی ژاپنی است. اما باید گفت جای هیچ نگرانی نیست. EA با این تصویرسازی پر زرق‌وبرق تنها سعی کرده ما را متقاعد کند در حال تجربه نسل جدید شبیه‌ساز فوتبال هستیم. به هر حال بخشی از پول‌های بادآورده Ultimate Team باید جایی خرج شوند.

این اولین عنوان سری است که امسال برای کنسول‌های نسل جدید پلی‌استیشن ۵ و ایکس‌باکس سری ایکس منتشر می‌شود و ارتقا گرافیکی آن کاملا محسوس است.

بیشتر جزئیات ریز هستند که به چشم می‌آیند همچون نحوه چسبیدن لباس به تن بازیکن یا صورت عرق‌کرده و درخشان بازیکن در نور. اما ناهماهنگی بین مدل کاراکترهای بازی و مدل آن‌ها در دنیای واقعی، همچنان واضح است. مدل بازیکن‌های سرشناس دنیا با جزئیاتی بسیار دقیق و مشخصه‌های متعدد شبیه‌سازی شده است اما در خصوص سرمربی‌ها، فقط سر آن‌ها با جزئیاتی نه‌چندان زیاد همگی روی یک بدن مشابه پیدا شده اند.

انیمیشن‌ها و اتفاق‌هایی که در زمین و خارج از زمین فوتبال در بازی رخ می‌هد، همگی نسبت به قبل بهبود یافته‌اند اما همگی فقط تغییرات سطحی و ظاهری هستند.

گیم‌پلی

اگر طرفدار پروپاقرص و همیشگی سری بازی‌های فیفا باشید، احتمالا می‌دانید که ارتقا گرافیکی تغییر خوبی است اما گیم‌پلی حرف اول را می‌زند. امسال در این زمینه، تغییرات معناداری صورت گرفته و فیفا ۲۲ حرفی برای گفتن دارد.

اصلی‌ترین تغییرات صورت گرفته در بازی به تکنولوژی «هایپر موشن» مربوط می‌شود. هایپر موشن تکنولوژی جدید موشن کپچر است که EA به کمک آن ۴ هزار انیمیشن جدید برگرفته از مسابقات واقعی فوتبال را به بازی اضافه کرده تا تجربه‌ای نزدیک‌تر به واقعیت روی کنسول‌های نسل جدید رقم بخورد.

هرچند این تکنولوژی بیشتر لفظی فریبنده برای بازاریابی به‌نظر می‌رسد اما در حقیقت تغییرات کاملا محسوسی در زمین مسابقه ایجاد کرده است.

فرضا وقتی بازیکنی با سرعت سعی می‌کند توپ را در نقطه‌ای متوقف کند، فشاری که در اثر این‌کار روی پای او وارد می‌شود، کاملا واضح خواهد بود. یا هافبک‌ها به پاس‌هایی که با شدت بیشتر زده می‌شوند، واکنشی طبیعی‌تر نشان می‌دهند. یا بازیکنی که امتیاز دریبل بالاتری دارد، انعطاف‌پذیری بیشتری به نمایش می‌گذارد. همچنان بازیکن‌ها به هم می‌خورند به‌گونه‌ای که توپ به هر مسیری ممکن است برود؛ اما در این نسخه، چنین اتفاقی به ندرت رخ می‌دهد. برخوردهای فیزیکی نیز به نظر بهبود یافته‌اند.

در نتیجه این تغییرات، فیفا ۲۲ نسبت به عنوان قبلی کندتر می‌باشد اما این بدان معنا نیست که بازی دفاعی‌تر شده است. کمبود گل در بازی حس نمی‌شود اما برای به‌ثمر رساندن گل باید پاس‌کاری دقیق‌تری داشته و با دقت عمل بیشتری کار کنید. صبر و حوصله حرف اصلی را می‌زند و پاداشی که به‌واسطه آن دریافت می‌کنید بسیار لذت‌بخش خواهد بود.

دفاع، قطع کردن پاس و ضدحمله در بازی بیشتر از هر عنوان دیگری مهم به‌نظر می‌آید و باید از آن‌ها نهایت استفاده را کرد. کنترل بازیکنانی همچون جک گریلیش و جیدون سانچو چالشی اساسی است چراکه اگر نتوانید حرکاتشان را پیش‌بینی کنید با وجود مکانیک دویدن جدید، در کسری از ثانیه می‌توانند شما را پشت سربگذارند.

هنگامی که تیم حریف به گل زدن نزدیک می‌شود، شرایط پیچده می‌شود. در چنین موقعیتی شما سعی می‌کنید مدام بازیکن تغییر دهید تا جاهای خالی را پوشش داده و از تیکی تاکا نجات پیدا کنید. مکانیک جدید تغییر آیکون سعی کرده این مشکل را برطرف کند به‌این صورت که به‌جای فشردن دکمه، می‌توانید استیک راست را به سمت بازیکن مدنظر برده تا انتخاب شود. اما این مکانیک جدید کندتر از فشردن دکمه عمل می‌کند و به‌همین دلیل در شرایط حساس غیرضروری به‌نظر می‌آید.

با وجود تغییرات جدید، کمتر مسابقه‌ای به تساوی صفر، صفر ختم می‌شود. واکنش دروازه‌بان‌ها همچون سال قبل قابل اتکا نیست. حتی دورازه‌بان‌های بزرگی چون الیسون بکر گاهی تحت فشار واکنش‌هایی بحث‌برانگیز نشان می‌دهند. در موقعیت‌های تک‌به‌تک سخت‌تر می‌توان از سد آن‌ها عبور کرد اما با یک شوت فیک یا یک ارسال بلند در محوطه جریمه می‌توان آن‌ها را سردرگم کرد. شوت‎‌های فنی نیز مهلک به‌نظر می‌رسند و بازیکن‌های قوی به راحتی آن‌ها را به گل می‌نشانند.

یکی از تغییرات جذاب اضافه شده به فیفا ۲۲، امکان مشاهده آمار بسیار ریز مسابقه حین بازی و پس از پایان رسیدن آن است. در نگاه اول ممکن است فقط درصد موفقیت دریبل یا پاس را مشاهده کنید اما اگر بیشتر جست‌وجو کنید، دیاگرام‌هایی را می‌بینید که مشخص کرده کجا و چگونه توپ را از دست داده‌اید، در چه زاویه‌هایی شوت‌های شما بلوکه شده و نحوه توزیع توپ توسط شما چگونه بوده است.

این اطلاعات باارزشی است که به شما کمک می‌کنید مهارت خود را با بازیکن‌ها یا تیم‌های خاص، ارتقا ببخشید.

هرچند ممکن است با پچ‌های بعدی سبک اجرای بازی دچار تغییر شود، اما در حال حاضر بازی ترکیب خوبی از حمله و دفاع ارائه می‌دهد و مسابقات نسبتا خوب زیادی را برای شما رقم می‌زند.

حالت career mode

جدا از تغییرات گیم‌پلی که به آن‌ها اشاره شد، چندین تغییر نیز در مودهای اصلی سری فیفا صورت گرفته است. هرچند این تغییرات بزرگ و انقلابی نیستند اما تجربه فیفا ۲۲ را لذت‌بخش‌تر کرده‌اند.

بازی روی کنسول‌ها از سرعت لودینگ بالاتر و گرافیکی چشم‌نوازتر بهره می‌برد. به لطف سنسورهای دسته دوال سنس کنسول پلی‌استیشن ۵، بازیکن تجربه‌ای عمیق‌تر از قبل خواهد داشت و تک‌تک ضرباتی که به توپ زده می‌شود را می‌توان در کف دست حس کرد.

هر مود فیفا ۲۲ دارای مجموعه‌ای از بهترین و به‌یادماندنی‌ترین آهنگ‌های لایسنس شده اخیر بوده و طیف گسترده‌ای از کارهای خواننده‌های مختلف را شامل می‌شود.

حالت career mode بسیار شبیه نسخه فیفا ۲۱ و با تغییراتی اندک است. از جمله این تغییرات، قابلیت تشکیل باشگاه جدید است. بازیکن می‌تواند یک باشگاه جدید با لوگو، کیت لباس و استادیوم مطابق با سلیقه خود تشکیل دهد. هرچند ایده جالبی است اما کنترل عده‌ای اندروید که به‌صورت رندم ساخته می‌شوند، چندان لذت‌بخش نخواهد بود.

در بخش player career mode همچنین اهدافی برای بازیکن طی هر مسابقه تعیین شده است که با تکمیل آن‌ها می‌توان رابطه بازیکن با سرمربی را تعیین کرد و ارتقا بخشید. به لطف این ویژگی، با ساختن بازیکن مخصوص خود احساس خواهید کرد همچون بازیکن واقعی در حال شکل‌دهی حرفه خود در یک باشگاه سرشناس هستید. با این تغییر دیگر کمتر حس بی‌تاثیر بودن در سرنوشت تیم خواهید داشت.

اما شاید بتوان گفت بهترین تغییر بخش career mode بازی، افزوده شدن قابلیتی است که به بازیکن امکان می‌دهد بخش training days را رد کرده و بالاترین رکوردی که در نسخه‌های قبل ثبت کرده را شبیه‌سازی کند. با این کار باعث صرفه‌جویی در زمان خواهد شد.

از نظر استاندارهای فیفا، بخش career mode فیفا ۲۲ قابل قبول عمل کرده اما همچنان دلایلی وجود دارد که خیلی از افراد Football Manager را ترجیح می‌دهند.

فوتبال خیابانی

بخش وُلتا فوتبال یا همان فوتبال خیابانی بازی نیز تغییراتی به‌خود دیده اما این تغییرات آن‌چنان مطابق انتظار نبوده است. امسال حالت داستانی از این بخش حذف شده اما با اضافه شدن قابلیت‌های سوپرنچرال مانند سرعت مچون رعدوبرق و شوت‌های کشنده، بازی حالت خنده‌دار و دور از واقعیت به‌خود گرفته است.

به‌طرز عجیبی، جذاب‌ترین تغییر جدید این بخش فقط آخر هفته‌ها قابل دسترسی است. بخش جدید «وُلتا آرکید» نام دارد که در آن می‌توان به‌صورت آنلاین با بازیکن‌های دیگر به‌صورت مینی‌گیم رقابت کرد و مهارت‌های مختلف خود را سنجید و بهبود داد. این بخش ارزش تکرار چندباره برای ارتقا هرچه بیشتر را نیز دارد اما همانطور که ذکر شد، همیشه قابل دسترسی نیست.

Ultimate Team

در بخش Ultimate Team نیز شاهد تغییرات اندکی در فرمول موفق EA هستیم. این تغییرات شامل گزینه‌های بیشتر برای شخصی‌سازی استادیوم‌ها و تغییراتی در ساختار Division Rivals است که سخاوتمندتر شده و جایزه‌های فصلی بیشتری به بازیکن می‌دهد.

بخش مولتی‌پلیر آنلاین همانند قبل جذاب و نفس‌گیر است. به لطف کارت حافظه سریع کنسول‌ها و سرعت اینترنت بالا، زمان لودینگ بسیار کم شده است و طی چند ثانیه بازی شروع می‌شود.

همچون قبل خریدهای درون بازی نقشی اساسی در تغییر مسیر بازی داشته و بسیار وسوسه‌انگیز جلوه می‌کنند. با این حال می‌توان بدون اینکه دست به جیب شد، تجربه لذت‌بخشی از این بخش داشت.

شرکت EA بالاخره امکان مشاهده محتوای پک‌ها را در فیفا ۲۲ به‌صورت کامل اجرایی کرده است اما بازیکن می‌تواند هرروز فقط محتوای یک لوت باکس را قبل از خرید مشاهده کند.

نظر نهایی

عنوان فیفا ۲۲ خبر از نسل جدید فوتبال مجازی می‌دهد که به لطف توازنی که در حمله و دفاع برقرار کرده، لحظاتی ناب را برایتان رقم می‌زند. اگر اشتباهات دروازه‌بان‌ها و عدم همخوانی کاراکترها با مدل واقعی را کنار بگذاریم، سری فیفا همچنان یکی از زیباترین و مهیج‌ترین بازی‌های ورزشی در بازار است که با تغییراتی هرچند اندک، تجربه‌ای لذت‌بخش خواهد بود.

منبع: ign.com

بازی Tales of Arise اولین عنوان مهم در سبک JRPG (نقش‌آفرینی ژاپنی) برای کنسول‌های جدید است که قبل از عرضه انتظارات زیادی از آن می‌رفت. بازی سعی کرده با ایجاد تغییرات بصری و گیم‌پلی، مخاطبان جدید جذب کرده و در عین حال، طرفداران قدیمی این سری را نیز راضی نگه دارد. شخصیت‌های جذاب و مبارزات سریع از ویژگی‌های شاخص فرنچایز است که سازنده سعی کرده به آن پایبند باشد. هرچند بازی موفق شده در بیشتر موارد به چیزی که می‌خواهد دست یابد، اما از مشکلاتی نیز رنج می‌برد.

داستان

آغاز داستان Tales of Arise آن سبکی و حس سرخوشی که در بیشتر عناوین قبلی این سری یافت می‌شود را ندارد. موضوعاتی همچون برده‌داری و ظلم در روایت بازی نقشی محوری دارند و همین باعث شده حال و هوای چند ساعت اولیه بازی، جدی و بعضا تلخ باشد و شما را به فکر فرو برد.

خوشبختانه بعد از سپری کردن بخش اول داستان، موضوعات شاد و پر از شوخی به شدت تمام جای موضوعات جدی را می‌گیرد. مکالمه شخصیت‌ها با هم پر از شوخی و هیجان است که کاملا می‌تواند شما را درگیر کند. همسبتگی و تعامل یارانتان با یکدیگر بسیار خوب کار شده است و بازی شما را ترغیب به ادامه دادن می‌کند تا دریابید نسبت به تغییرات مختلف در دنیای بازی چه واکنشی و رفتاری دارند.

وجود چنین شخصیت‌های دوست‌داشتنی در بازی، نکته خوبی است چراکه در لحظات حساس و جدی بازی، راحت‌تر داستان را پیش می‌برند. سوء استفاده و بدرفتاری با مردم ستم‌دیده و تلاش برای نجات آن‌ها، موضوعی چالش‌برانگیز برای حل است که در سراسر بازی وجود دارد. به‌طور کلی بازی چنین موضاعاتی را خوب پوشش می‌دهد اما در مواردی هم زیاد وارد جزئیات نمی‌شود و نگاهی سطحی به مسائل و موضوعات اخلاقی دارد.

از لحاظ سرعت پیشروی داستان، به نظر کمی عجله شده است و بازی پشت سرهم شخصیت‌های جدید معرفی می‌کند که نمی‌توان زیاد با آن‌ها آشنا شد. یکدفعه ممکن است متوجه شوید فلان شخصیت نقشی مهم در مسائل و اتفاقات دارد که پس از گذشت آن اتفاق، از روند بازی خارج می‌شود. هر چند تم داستان بازی در بخش آخر تغییر می‌کند، اما مشکلات مشابه همچنان وجود دارد.

مانند بیشتر بازی‌های نقش‌آفرینی ژاپنی، Tales of Arise نیز روایتی بسیار خطی دارد. اما با وجود انبوه مکان‌های مختلف و جدید در بازی، خطی بودن داستان نکته منفی به حساب نمی‌آید.

بازی همچنین ماموریت‌های جانبی بسیاری در اختیارتان قرار می‌دهد. به لطف سیستم fast travel بازی، گشت‌وگذار و جمع‌آوری منابع برای ساخت وسایل مختف، کار راحتی است. به علاوه، یک مینی‌گیم ماهی‌گیری بسیار لذت‌بخشی در بازی وجود دارد که اگر مراقب نباشید ممکن است وقتی زیادی از شما بگیرد.

گیم‌پلی

تمرکز اصلی گیم‌پلی بازی، بر مبارزات است. سری Tales همیشه به جذابیت سیستم مبارزه اکشن و قوی خود متکی بوده است و Tales of Arise از این منظر چندان متفاوت نیست. هنگام رویارویی با دشمنان، به یک صفحه مبارزه هدایت می‌شوید و در یک محیط کوچک، تن‌به‌تن با حریف مبارزه می‌کنید. طی مبارزه می‌توانید حرکت مختلف زیادی اجرا کنید. بازی تمرکز زیادی روی موقعیت‌گیری مناسب، دقت حواس و ترکیب حرکات مختلف برای زدن کامبوهای طولانی دارد. هرچند در یک زمان فقط یک کاراکتر را کنترل می‌کنید، اما به سه همراه دیگر خود می‌توانید استراتژی‌های مختلف دهید که در طول مبارزه اجرا کنند. هوش مصنوعی بازی در این زمینه کاملا خوب عمل کرده است.

تغییرات جدید و جالبی نیز به سیستم مبارزه بازی افزوده شده است. برای heal کردن کارکاترها از منابع جداگانه‌ای استفاده می‌شود. جدا کردن منابع لازم برای حمله و heal، باعث شده تمرکز بازی در مبارزات بیشتر به سمت حمله برود.

همچین هر شخصیتی دارای قابلیت‌های متمایزی است که نقش ویژه‌ای در مبارزه به آن‌ها می‌دهد و هرکدام متفاوت از یکدیگر بازی می‌شود. کاراکترها یک حرکت محدود و بسیار قوی نیز دارند که در جاهای خاصی به‌کار می‌آید. بازیکن باید با توجه به شرایط تصمیم گیرد از کدام شخصیت و قابلیتش استفاده کند.

بسیاری از جنبه‌های مختلف مبارزه از همان آغاز مشخص نیست و در طول بازی به مرور اضافه می‌شود. با پیشرفت در روند بازی، حرکت‌ها و مهارت‌های مختلف برای هر کاراکتر باز می‌شود. این نکته باعث می‌شود مبارزه هر دفعه جدید و هیجان‌انگیز به نظر رسد.

گیم‌پلی بازی با بهره‌گیری از حرکات و قابلیت‌های متعدد، شخصیت‌های متمایز از یکدیگر و سیستم پیشرفت مناسب در بیشتر موارد عالی به‌نظر می‌آید. در عین حال، همه گیم‌پلی بازی روان و لذت‌بخش نیست. بعضی وقت‌ها متوجه می‌شوید اتفاقات زیادی همزمان در صفحه در حال اجرا است که عمدتا هم از کنترل شما خارج است. همین باعث سردرگمی بازیکن می‌شود و او را در تصمیم‌گیری برای مبارزه دچار مشکل می‌کند. بسیار پیش می‌آید که فکر می‌کنید به بهترین شکل مبارزه کرده‌اید اما به دلایلی که بازی به شما نمی‌گوید، شکست می‌خورید.

مانند بیشتر بازی‌های سری Tales، امکان تجربه Tales of Arise به‌صورت co-op وجود ندارد و در نتیجه نمی‌توان از فرد دیگری برای به‌دست گرفتن مبارزه کمک گرفت.

مشکل دیگر، محتوای DLC بازی است. DLC قابل خرید بازی علاوه بر اینکه دارای محتوای تزئینی است، امتیازات ویژه‌ای نیز از لحاظ گیم‌پلی به خریداران می‌دهد مانند exp بیشتر، تخفیفات زیاد در فروشگاه بازی، کاهش مواد مورد نیاز برای ساخت وسایل مختلف و مواردی از این قبیل.

هرچند خرید این محتوا کاملا اختیاری است، اما گویی طراحی بازی به‌گونه‌ای بوده است که برای راحت‌تر شدن مبارزه خرید آن منطقی به‌نظر آید. خیلی از اوقات حس می‌کنید پول و منابع درون بازی خیلی کمتر از چیزی است که باید باشد. همین مشکل باعث می‌شود بجای لذت بردن از گیم‌پلی، درگیر مدیریت منابع خود باشد و چه بسا به‌فکر خریدن DLC برای امتیازات ویژه آن بیفتید.

نظر نهایی

اگر بخواهیم کلی نگاه کنیم، عنوان Tales of Arise یک بازی نقش‌آفرینی قابل قبول با گرافیک بسیار چشم‌نواز، شخصیت‌های فوق‌العاده و مبارزات جذاب است اما سخت می‌توان ایراداتش را نادیده گرفت. اگر دنبال یک JRPG طولانی و سرگرم‌کننده برای بازی روی کنسول‌های نسل جدید خود می‌گردید، Tales of Arise بی‌شک گزینه مناسبی است. اما نباید انتظار زیادی داشته باشید.

منبع: Gamespot.com