تعدادی میمون در سواحل ژاپن برای بررسی تاثیر نوع زندگی یک نژاد بر نژادی دیگر مورد بررسی قرار گرفتند. روزی یکی از میمون ها سیب زمینی خود را به روشی متفاوت در آب شور دریا شست و روزهای بعد نیز کار خود را تکرار کرد. بعد از مدتی میمون های دیگر نیز شروع به تقلید از این میمون کردند. ماجرا به اینجا ختم نمی شود چرا که این رفتار در میمون هایی در مکانی دیگر مشاهده شد که هیچ ارتباطی به میمون‌های سواحل مورد پژوهش نداشت.
این اتفاق مبنای نظریه ای شد به نام توده بحرانی گونه ها. این نظریه بیان می کند اگر رفتار یا فکر خاصی در گونه ای از جانداران شیوع پیدا کند، بعد از مدتی می توان آن رفتار را در همان گونه، در جایی دیگر از جهان مشاهده کرد.
دانشمندان مشابه این اتفاق را در علم فیزیک نیز مشاهده کردند. تحقیقات آن ها نشان داده است هرگاه اتم های یک مولکول به شیوه خاصی کنار هم قرار بگیرند، اتم های مولکول های مجاور نیز به همان ترتیب کنار هم قرار می گیرند. این واقعیت علمی در آثاری همچون کتاب واقعیت کوانتوم اثر نیک هربرت، کتاب زندگی یک سلول اثر لویس تامس و همچنین کتاب دانش جدید زندگی اثر روبرت شلدریک مشاهده کرد. همه این مشاهدات نشان از حقیقت ارتباط بین اصول فیزیک و شعور جمعی دارد.
در جهانی که مولکول ها و گونه های مختلف حتی بدون هیچ گونه ارتباط ظاهری با هم این چنین از هم تاثیر می گیرند، به راحتی و بر اساس مستندات علمی می توانیم به وجود یک شعور جمعی در این جهان ایمان بیاوریم.
ما به عنوان عضوی از جهان هستی همانند آنچه تحقیقات علمی به اثبات رساندند تاثیر گذاری فوق العاده ای چه به صورت منفی و چه مثبت بر جهان اطراف خود داریم. و این تاثیرگذاری بستگی به آن دارد که درون ما چه چیزهایی و چگونه کنار هم قرار می گیرند. احساس نفرتی که در قلب ماست حتی اگر ابراز هم نشود تاثیرش را بر ما و اطرافیانمان خواهد گذاشت. اگر در ذهن خود بارها و بار ها با شخصی دعوا کرده باشید قطعا نتیجه اش را در دنیای بیرون از خود دیده اید حتی اگر به آن بی توجه بوده باشید. می گویم قطعا، چرا که قانونی موجب این اتفاق می شود که همانند قانون جاذبه زمین،ترتیب فصل ها و… اجتناب ناپذیر است. این قانون جهان هستی است.شما به نحوی فعال بر جهان اطراف خود اثر می گذارید چه از آن آگاه باشید یا نباشید.
عملکرد میمون های سواحل ژاپن بر عملکرد میمون هایی در گوشه ای دیگر از جهان اثر گذار بوده است و همینطور آرایش های اتمی مولکول ها بر اتم های مولکول های اطراف نیز تاثیرگذار بوده است. پس چگونه می توان باور کرد آنجه درون قلب و ذهن ما می گذرد تاثیری بر دنیای اطرافمان نداشته باشد.
غیر منطقی نیست اگر بگوییم به وسیله شعور جمعی حاکم بر جهان هستی می توانیم به سهم خود افکار و اعمالی را در جهان به جریان بیندازیم که به نوبه خود تاثیرات مثبت یا منفی خود را در جهان هستی اعمال کند.انتخاب با ماست. شما چه فکر می کنید؟
منبع: کتاب هرگاه باور کنید، می بینید – وین دایر
