سازمان جهانی سلامت (WHO) هفته گذشته شیوع کرونا ویروس ووهان را یک مورد اضطراری برای سلامت مردم جهان اعلام کرد.
از زمان شیوع این ویروس تعداد مرگها در چین (براساس مقامات بهداشت چین تعداد آنها از 250 نفر بیشتر شده است) در مقایسه با شیوع ویروس سارس در سال 2003، یک بیماری تنفسی شبیه به آنفلونزا که شباهتهایی با سویه کرونا ویروس موهان یا 2019-nCoV دارد، بیشتر شده است.
تا به امروز مقامات جهانی بهداشت از جمله خود WHO تاکید داشتهاند وحشت و آشفتگی واکنش ایدهآل نسبت به این اتفاق نیست چون موضوع را به ویژه حتی در کشورهای مانند آمریکا که سیستمهای نسبتا قدرتمند بهداشتی دارند، میتواند بدتر کند.
اما در چین و سایر کشورهای پر جمعیت که تعداد افراد مبتلا به ویروس کرونا ممکن است بیشتر شود، توسعه یک دارو میتواند واقعا حیاتی باشد.
شرکت آمریکایی Gilead که در حوزه فناوری زیستی فعالیت میکند و به واسطه تلاشهایش برای درمان هپاتیت C و ایدز شناخته میشود همکاری را با بیمارستان ژاپنی – چینی Friendship در شهر پکن شروع کرده است تا یک داروی ضد ویروسی به اسم remdesivir را روی بیماران انسانی در ووهان تست کنند.
همانطور که میدانید ووهان منشاء شیوع این ویروس کرونا است (جالب است بدانید سهام شرکت Gilead در بازار بورس دوشنبه 5 درصد رشد داشت.)
با آن که در مراحل تولید یک دارو چنین اقدامی غیرمعمول است ولی یک نمونه برای همکاری شرکتهای خصوصی و سازمانهای دولتی در صورت بروز یک بحران است. در موقعیتهای اضطراری، شرکتهای داروسازی میتوانند با خیال راحت آزمایشهایی را انجام دهند تا ثابت کنند روشهای درمانی برای انسان صدمهای ندارد، بدون این که ملزم به رعایت قوانین متعددی باشند که ورود روشهای درمانی جدید به بازار را سالها به تاخیر میاندازند.
جدا از شرکت Gilead، شرکتهای زیست دارویی متعددی وجود دارد که وارد این قضیه شدهاند. از بین آنها میتوانیم به شرکتهای جانسون و جانسون، Inovia Pharmaceuticals، Moderna Therapeutics و تعدادی از موسسههای عمومی دولتی اشاره کنیم که تحت رهبری محققان کالج پزشکی بیلور قرار دارند.
طبق گفته دکتر پیتر هاتز از کالج بیلور، این کالح یک واکسن سارس دارد که ممکن است برای محافظت افراد در برابر این سویه جدید ویروس کرونا موثر باشد چون بین این ویروس و ویروس سارس شباهتهای ژنومی قابل توجهی وجود دارد.
با این حال، بزرگترین مشکل استفاده از این روشهای درمانی سرعت عمل هر چه بیشتر است و برای آن دولتها و شرکتهای مختلف جهان باید با یکدیگر همکاری کنند.
منبع: fortune.com