اتومبیل آئودی Q7 با امکانات ایمنی و تکنولوژی مختلف، مانند سیستم هشدار دهنده شهری که اتومبیل‌ها را همانند عابران پیاده در نظر می‌گیرد، و سیستم جلوگیری از تصادف، ساخته شده است.
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که هرچه تکنولوژی بیشتری در خودرو استفاده شود، رانندگی ما بدتر خواهد بود. که این تکنولوژی‌ها شامل سیستم‌های اعلان اطلاعات خودرو و سیستم‌های ایمنی فعال می‌شود.
موسسه اتومبیل آمریکا، تحقیقی در مورد چگونگی حواس‌پرتی رانندگان انجام داد. این تحقیق توسط محققانی از دانشگاه یوتا انجام شد و در اوایل ماه اکتبر 2017 منتشر شد. این تحقیق میزان ایجاد حواس‌پرتی بالقوه سیستم‌های اعلان اطلاعات 30 خودرو مختلف را ارزیابی کرد. تحقیق نشان داد که سیستم‌های جهت‌یابی، بیشترین حواس‌پرتی را ایجاد می‌کنند، و تنظیم کردن رادیو و انتخاب جهت و مقصدِ سیستم جهت‌یاب بیشتر از مکالمه یا پیام دادن چشم رانندگان را از جاده منحرف می‌کند. اما در کل، تمام برنامه‌های اعلان سخن‌گو مانند تماس گرفتن یا مکالمه، پیام دادن، تنظیم کردن رادیو یا انتخاب مقصدِ سیستم جهت‌یاب با درجات بالاتری از سطح حواس‌پرتی مرتبط است.
بخش تحقیقات موسسه اتومبیل آمریکا از یافته‌های یک مطالعه دانشگاه میشیگان که در تابستان امسال منتشر شد حمایت می‌کند. این تحقیق، که به وسیله یکی از خودروسازان انجام می‌شد، برای دانستن این نکته که چگونه رانندگان از سیستم هشدار نقطه کور خودروسازان استفاده می‌کنند، طراحی شده بود. محققان با شگفتی متوجه شدند، رانندگانی که از سیستم تشخیص نقطه کور اتومبیل استفاده می‌کنند تمایل به تغییرِ مسیر خود بدون توجه به اطراف دارند. این دو تحقیق دو مشکل اصلی را شناسایی کرد و به سومین مشکل می‌رسد:
استفاده از بعضی از تکنولوژی‌های ایمنی حواس رانندگان را پرت می‌کند.
رانندگان از سیستم‌های ایمنی به عنوان منبع اولیه کمک در رانندگی استفاده می‌کنند، نه به عنوان پشتیبان.
خودروسازان برای گسترش این نمونه از تکنولوژی در رقابت هستند، در حالیکه بعضی از آنها کم‌احتیاط‌تر از بعضی دیگر هستند.
ترکیب این فاکتورها با فاکتورهای زیادی که خود رانندگان رعایت نمی‌کنند، باعث حواس‌پرتی بیشتر آنها می‌شود.
بیل وَن تِیسل، مدیر برنامه‌های آموزش رانندگان در موسسه اتومبیل آمریکا می‌گوید: “تکنولوژی‌های جدید مانند دو لبه یک تیغ است. اگر سیستم‌ها درست کار کنند و رانندگان به‌درستی از آنها استفاده کنند، از مزایای حتمی ایمنی بهره خواهند برد. اما اگر این سیستم‌ها به‌درستی کار نکنند یا راننده رفتار خود را تغییر دهد، به طور حتم از عدم ایمنی ضربه خواهد خورد.”
آماری که موسسه ملی ایمنی ترافیک بزرگراه منتشر کرده نشان می‌دهد که میزان مرگ ناشی از تصادفات به مقدار 2.6 درصد به اِزای هر 185 میلیون کیلومتری که رانندگی شده، افزایش یافته. اما دلیل این مرگ‌ومیرها حواس‌پرتی رانندگان نبوده. در واقع میزان مرگ و میرهایی که به دلیل حواس‌پرتی اتفاق افتاده بیش از 2 درصد کاهش یافته است
اگرچه آمار مرگ‌ومیر ناشی از حواس‌پرتی پایین آمده، افزایش میزان عدم توجه رانندگان به جاده هنوز مشکل‌ساز است. هم‌اکنون، تعداد زیادی از رانندگان به بعضی از تکنولوژی‌های رانندگی بدون راننده، که معمولا با نام تجاری سیستم‌های ایمنی فعال در بازار موجود است، دسترسی دارند، که شامل این مشخصات می‌شود:
نشان دادن نقطه کور
پارکِ خودکار یا کمک‌کننده پارک
کٌروز کنترل پویا، که به صورت خودکار فاصله امن خودرو را با اتومبیل جلویی حفظ می‌کند، و در صورت نیاز سرعت را کم و زیاد می‌کند.
دستیار ماندن بین خطوط، که به هنگام خروج خودرو از خطِ خود متوجه شده و به راننده جهت برگشت بین خطوط کمک می‌کند.
هشدار تصادف از روبرو با ترمز اضطراری، وقتی‌که خودرو بسیار نزدیک به خودرو جلویی می‌شود با کشیدن ترمز به صورت خودکار مانع برخورد می‌شود.
سیستم‌هایی که موانعی مانند عابران پیاده، جانوران بزرگ، و دوچرخه‌سواران را تشخیص داده و با ترمز خودکار اضطراری خودرو را مهار می‌کند.
آسان است تصور کنیم هرچه بیشتر این مشخصات در هر خودرویی که عرضه می‌شود وجود داشته باشد، راننده به میزان کمتری عقیده خواهد داشت که باید به جاده توجه داشته باشد. اینجا است که مسیر تار می‌شود: فرض بر این بود که سیستم‌های ایمنی فعال به عنوان نیروی کمکی برای مهارت رانندگی رانندگان باشد، تا اگر راننده مرتکب اشتباه شود کمک کند. همان‌طور که از اسم تکنولوژی خودروهای اتوماتیک و خودران پیدا است، راننده نیاز به انجام کاری پشت فرمان ندارد.
مساله دیگر آن است که هنوز بیشترِ این سیستم‌ها نسبتا جدید می‌باشند و به تازگی در خودروهای مقرون‌به‌صرفه و رده متوسط به کار گرفته شده است، که به این معنی است هنوز خیلی از مصرفکننده‌ها طرز استفاده از این سیستم‌ها را نمی‌دانند. عدم وجود یکپارچگی (به اجبار یا داوطلبانه) در میان خودروسازان از جمله موضوعات پیچیده بیشتری است، که این سیستم‌ها با توجه به‌وجود برندها و مدل‌های مختلف می‌توانند متفاوت عمل کنند.
در نهایت، یک خودروی خودران واقعی از تمام این سیستم‌ها استفاده می‌کند اگرچه هنوز فرض می‌شود که رانندگان کنترل خودرو را در دست دارند. تا زمانی که خیلی از رانندگان صلاحیت خود را در استفاده از سیستم‌های ایمنی فعال نشان دهند، متخصصان ایمنی در مورد متقاعد کردن مردم برای توجه به جاده در اتومبیل‌های خودران نگران خواهند بود.
بعضی از متخصصان پیشنهاد می‌کنند، استانداردسازی تعریف اصطلاحات تکنولوژی ایمنی به درک مصرف‌کنندگان از این‌که چه‌چیزی را می‌خرند و چگونه کار می‌کند، کمک خواهد کرد، اما وَن‌تِیسل معتقد است که رانندگان باید بر امکاناتی که در اختیار دارند تمرکز کنند.
او می‌گوید: “شما باید بدانید که خودرو شما چه کارهایی می‌تواند انجام دهد و از انجام دادن چه کارهایی برنمی‌آید. شما وسیله نقلیه را می‌رانید، پس باید کار کردن با آن و نحوه راه‌اندازی آن را بدانید.”
در حالیکه تمام مسولیت بر عهده راننده است، او می‌گوید خودروسازان باید به صورت پیشگیرانه و فعالانه عمل کنند. ون‌تِیسل می‌گوید: “خودروسازان باید اطلاعات و آموزش‌های مناسب را در اختیار مشتریان بگذارند، و مدیر شبکه آنها که با خریداران در ارتباط است باید با تلاشی درخور و شایسته اطلاعات مفید را در اختیار مشتریان بگذارد.”
ون‌تِیسل در مورد سوال اصلی که آیا مهارتهای رانندگی ما، رو به اٌفول است کمی خوش‌بین است. او به این موضوع اشاره می‌کند که رانندگان هم‌اکنون نیاز به یادگیری چگونه استفاده کردن از 20 تکنولوژی جدید یا بیشتر دارند، پس در یک نگاه، مجموعه مهارتهای ما در حال گسترش است.
او می‌گوید: “من اطمینان ندارم که واقعا یک کاهش در مهارتهای رانندگی در سطح ملی در حال اتفاق است. در واقع، ما شاهد تجدید حیات درباره آموزش ایمنی رانندگان در سال‌های اخیر هستیم، پس رانندگان باید نسبت به چند سال گذشته آگاه‌تر شوند.”
در آینده، ممکن است نیاز به مهارتهای قدیمی رانندگی نباشد، اما هنوز تا رسیدن به اتومبیل‌های خودران راهی طولانی مانده‌است. برای چنین روزی، رانندگان باید خیلی بیشتر هوشیار باشند.
واقعیت نگران‌کننده خودروهای خودران تسلا
شرکت خودروسازی تسلا تمام توجه خود را جهت دستیابی به تکنولوژی رانندگی خودکار که “خودران” نامیده می‌شود معطوف کرده است و شکست‌های عمومی آن به خوبی ضبط شده است. تفاوت بین تسلا و بقیه خودروسازان در این است که تسلا اساساً تکنولوژی “خودران” را با آزمایش بتا به‌وسیله مشتریان خود انجام داده، و بقیه را در جاده با خطر مواجه کرده است. حادثه تصادف مدل s خودران تسلا، بهترین شاهد داستان احتیاط برای رانندگانی است که اشتیاق زیادی به رانندگی خودکار اتومبیل‌ها دارند.
