زندگی در فضا و حیات در مریخ را چگونه به دست می آوریم؟

30

بیرون از زمین ما، زندگی به این سادگی‌ها نیست. شرایط در خارج از جو زمین، برای زندگی موجودات زنده بسیار سخت و تقریباً غیرممکن است. در فضا نه آبی وجود دارد و نه اکسیژنی! دو شرطی که برای زنده ماندن هر موجودی ضروری است. البته باید نبود جاذبه، تشعشعات کشنده فضایی و شرایط دمایی خاص را هم به آن اضافه کرد. بنابراین به نظر می‌رسد تصور حیات در خارج از کره آبی ما فقط یک رؤیا باشد. ولی این رؤیا را دانشمندان آلمانی به حقیقت تبدیل کردند! با این حساب وجود حیات در مریخ بیش از هر زمان دیگر محتمل به نظر می رسد. با روکیدا همراه باشید

 

موجودات زنده فضایی در مرکز هوافضای آلمان

در مرکز هوافضای آلمان تحقیقات زیادی انجام شد که به نتایج فوق‌العاده منتهی شد. دانشمندان آلمانی بر روی پروژه‌ای به نام بیولوژی و آزمایشات مریخ کار می‌کردند. در بخشی از این پروژه آن‌ها نمونه‌هایی از ارگانیسم‌های مختلف را در فضا زنده نگه داشتند. این موجودات باکتری، جلبک، گلسنگ و قارچ بودند که در قسمت خارجی ایستگاه بین‌المللی فضایی به مدت ۵۳۳ روز دوام آورند.

 

حیات در مریخ

آزمایشات در اصل با این هدف انجام شد که مشخص شود آیا موجودات زنده قادر به تحمل شرایط طاقت فرسا و سخت سطح مریخ هستند یا خیر. با انجام این آزمایشات مشخص شد که برخی از ارگانیسم‌ها و بیومولکول ها مقاومت خیلی زیادی در برابر تشعشعات فضایی دارند. این ارگانیسم‌ها در واقع بازماندگان سفر یک سال و نیمه‌ای بودند که شرایط آن تقریباً مشابه شرایط سطح مریخ است. در نتیجه می‌توان گفت که این موجودات زنده قادر خواهند بود در مریخ هم زنده بمانند و در واقع احتمالاً بتوان مشابه آن‌ها را در سطح مریخ هم پیدا کرد. و این یعنی حیات در سطح مریخ!
بااینکه نتایج این آزمایش فوق‌العاده شگفت انگیز و هیجان انگیز است، ولی نباید هیجانی تصمیم بگیریم. هنوز به هیچ وجه نمی‌شود گفت که حیات را در سطح مریخ کشف کرده‌ایم. چیزی که می‌شود در این مرحله گفت این است که شواهد وجود حیات در مریخ از همیشه قوی‌تر و جدی‌تر است و این یعنی انگیزه زیادی برای پیدا کردن حیات در مأموریت‌های بعدی به مریخ وجود خواهد داشت.

 

نظریه پانسپرمیا (Panspermia)

یافته‌های جدید از نظریه پانسپرمیا هم حمایت می‌کند. پانسپرمیا نظریه‌ای است که می‌گوید میلیون‌ها سال پیش ارگانیسم‌ها در مریخ قرار داشتند. بعد به علت برخورد یک شهاب سنگ بخشی از این ارگانیسم‌ها به فضا پرتاب شده و در نهایت به زمین رسیدند. یعنی حیات زمین ناشی از مریخ است.
این ارگانیسم‌های مقاومت نه فقط انگیزه برای پیدا کردن حیات در مریخ را زیاد می‌کنند بلکه نگاه ما به سیارات دیگر و به‌خصوص قمرهای یخ زده زحل و مشتری را تغییر می‌دهند. قمرهایی که با این حساب ممکن است در دل خود حیات داشته باشند.

 

منبع: futurism.com