بررسی کامل و تخصصی گوشی می 11 اولترا شیائومی: شاگرد اول کلاس پرچم‌دارها

7

حالا که استفاده از صفت پرو در اسم گوشی‌ها رایج شده است، مدل‌های اولترا تاج بهترین بودن را به سر می‌گذارند و مانند خامه روی کیک هستند و گوشی می 11 اولتر شیائومی با افتخار می‌تواند چنین عنوانی را به خود اختصاص دهد.

سال گذشته زمان نقد گوشی Mi 10 Ultra افسوس خوردیم که چرا وارد بازار جهانی نشده است و حالا با خوشحالی باید نسل فعلی را نقد کنیم که کاربران سایر نقاط جهان می‌توانند آن را داشته باشند.

ما واقعا مشتاق هستیم تا بررسی کنیم آیا ظاهر فیزیکی سیستم دوربین بیشتر هیجان‌انگیز است یا سخت‌افزار داخلی آن. برآمدگی قابل توجه روی پنل پشتی مانند کمربندی است که روی گوشی سنگینی می‌کند و در واقع به‌سختی می‌توان آن را نادیده نگرفت.

خود این موضوع می‌تواند سر صحبت را باز کند، حتی اگر سلیقه همگان نباشد. اما برای چنین اندازه‌ای دلیلی وجود دارد؛ دوربین اصلی مجهز به بزرگ‌ترین حسگری است که تا حالا در یک گوشی هوشمند مدرن استفاده شده است و در کنار آن دو ماژول دیگر قرار می‌گیرند که در حوزه خود به یک طریقی، بی‌نظیر هستند.

نزدیک بود فراموش کنیم، یک نمایشگر نیز در این بخش وجود دارد که می‌تواند مفید باشد.

بیشتر از آن نمایشگر اولد 1.1 اینچی را در نمای جلو می‌بینیم. یک نمایشگر 6.81 اینچی سوپر آمولد که از نوع خود با توجه به داشتن دقت بالا، نرخ تازه‌سازی تصویر بالا، روشنایی بالا، پشتیبانی از استاندارد HDR، 1 میلیارد رنگ و هرچی دیگری که دوست داشته باشید، بهترین است.

از طرف دیگر چیپست اسنپ‌دراگون 888 رقیب در حال حاضر ندارد و با توجه به حافظه داخلی 256 گیگابایت به نظرتان باید به پشتیبانی نکردن از کارت حافظه اشاره کنیم؟

با این مقدمه با نقد و بررسی گوشی می 11 اولترا مانند همیشه همراه روکیدا تا انتها باشید. (برای دیدن تصاویر در اندازه بزرگ روی آن‌ها کلیک کنید.)

مشخصات گوشی می 11 اولترا شیائومی

• بدنه: 164.3 در 74.6 در 8.4 میلی‌متر، 234 گرم وزن؛ شیشه جلو (گوریلا گلس ویکتوس)، پنل پشتی سرامیکی، فریم آلومینیومی؛ استاندارد IP68 (ضدآب تا عمق 1.5 متر به مدت 30 دقیقه).
• نمایشگر: آمولد 6.81 اینچی، 1 میلیارد رنگ، 120 هرتز، استاندارد +HDR10، دالبی ویژن، نور صفحه 900 نیت در حالت معمولی، 1700 نیت حداکثر، دقت 1440 در 3200 پیکسل، نسبت تصویر 20:9، تراکم پیکسلی 515 پیکسل در هر اینچ
• چیپست: اسنپ‌دراگون 888 فایوجی (5 نانومتری): پردازنده مرکزی 8 هسته‌ای (1 هسته کریو 480 با سرعت کلاک 2.84 گیگاهرتز، 3 هسته کریو 680 با سرعت کلاک 2.42 گیگاهرتز و 4 هسته کریو 680 با سرعت کلاک 1.80 گیگاهرتز)؛ پردازنده گرافیکی آدرنو 660
• حافظه: 256 یا 512 گیگابایت حافظه داخلی UFS 3.1، رم 8 یا 12 گیگابایت
• سیستم عامل: اندروید 11، رابط کاربری MIUI 12.5
• دوربین پشت: عریض (اصلی): 50 مگاپیکسل، لنز F/2.0، 24 میلی‌متری، اندازه حسگر 1/1.12 اینچی، اندازه پیکسل 1.4 میکرومتری، فوکوس خودکار پیکسل تشخیص فازی پیکسل دوتایی، فوکوس خودکار لیزری، لرزشگیر اپتیکال تصویر (OIS)؛ دوربین فوق عریض: 48 مگاپیکسل، دریچه دیافراگم F/2.2، 12 میلی‌متری، میدان دید 128 درجه، اندازه حسگر 1/2.0 اینچی، اندازه پیکسل 0.8 میکرومتر، فوکوس خودکار تشخیص فازی (PDAF)؛ دوربین تله‌فوتو: 48 مگاپیکسلی، دریچه دیافراگم F/4.1، 120 میلی‌متری، اندازه حسگر 1/2.0 اینچی، اندازه پیکسل 0.8 میکرومتر، PDAF، OIS، زوم اپتیکال 5 برابر
• دوربین جلو: 20 مگاپیکسل، دریچه دیافراگم F/2.2، 27 میلی‌متری (عریض)، اندازه حسگر 1/3.4 اینج، اندازه پیکسل 0.8 میکرومتر
• دوربین فیلمبرداری: دوربین پشت: 8K@24fps, 4K@30/60fps، 1080p@30/60fps، لرزشگیر الکترونیک مبتنی بر ژیروسکوپ (gyro-EIS)، فیلمبرداری با استاندارد +HDR10؛ دوربین جلو: 1080p@30/60fps، 720p@120fps، gyro-EIS
• باتری: 5000 میلی‌آمپر ساعت؛ سرعت شارژ سریع 67 وات، شارژ کامل در 36 دقیقه (تبلیغات شیائومی)؛ شارژ سریع بی‌سیم 67 وات، شارژ کامل در 39 دقیقه (ادعای تبلیغاتی)، شارژ معکوس بی‌سیم 10 وات، استاندارد +Quick Charge 4، Power Delivery 3.0
• سایر مشخصات: حسگر اثر انگشت (زیر نمایشگر، اپتیکال)؛ چیپ NFC، پورت مادون قرمز

گوشی‌های شیائومی در حالت طبیعی ضدآب و گرد و غبار نیستند، اما امسال با سری می 11 همه چیز تغییر کرد و دو گوشی می 11 اولترا و مدل پرو آن استاندارد IP68 را دریافت کردند و باید از این تغییر استقبال کرد.

از طرف دیگر، پورت تابنده نور مادون قرمز در گوشی‌های ارزان و گران این شرکت همچنان حفظ می‌شود. میان‌رده‌های شیائومی امروزه اسپیکرهای استریو دارند، بنابراین طبیعی است مدل‌های رده‌بالای این شرکت نیز چنین ویژگی را داشته باشند و بلندگوهای گوشی Mi 11 Ultra توسط شرکت هارمن کاردن تنظیم شدند.

همچنین باید از افزایش ظرفیت باتری نسبت به مدل سال قبل استقبال کنیم. از سوی دیگر، سرعت شارژ عقب‌رفت داشته است و به جای 120 وات می 10 اولترا، این مرتبه تنها 67 وات است. (اخم‌های نویسنده متن در هم رفت.)

جعبه گشایی گوشی می 11 اولترا شیائومی

بخش زیادی از حس و حال جعبه فروش می 10 اولترا دیگر این جا به چشم نمی‌خورد و گوشی Mi 11 Ultra در یک جعبه مشکی رنگ استاندارد با حروف حک شده به رنگ مسی (شاید هم رزگلد) روی آن به بازار آمده است. اما داخل جعبه چه خبر است؟

بسته‌بندی فروش مخصوص بازار اروپا ما شامل شارژر 67 وات می‌شود، اما در بعضی از مناطق جغرافیایی کاربران باید تصمیم به دریافت یک شارژر رایگان بگیرند چون داخل جعبه خبری از آن نیست (چین و شاید بعضی دیگر از قسمت‌های آسیا).

این شارژر یک آداپتور اختصاصی با خروجی USB-A است تا خوشایند طرفداران شارژرهای با استاندارد USB Power Delivery نباشد. داخل جعبه یک کابل یواس‌بی نیز قرار دارد.

از جعبه ممکن است هدست حذف شده باشد، اما به کمک دانگل پورت USB-C به 3.5 میلی‌متری می‌توانید از هدفون‌های سیمی محبوب خود استفاده کنید.

داخل جعبه یک قابل سیلیکونی ملایم بی‌رنگ نیز وجود دارد. با آن که هرچیز رایگانی را باید روی هوا قاپید، اما حس و حال آن با کیفیت خود گوشی همخوانی ندارد.

طراحی گوشی می 11 اولترا شیائومی

اگر قرار به وجود گوشی باشد که سیستم دوربین آن میدان جاذبه خود را داشته باشد، اسم آن گوشی Mi 11 Ultra خواهد بود.

بدون شک نظرات مختلفی در مورد آن وجود دارد، اما اولین نکته‌ای که با دیدن گوشی می 11 اولترا به چشم می‌آید برآمدگی قابل توجه دوربین آن است و نگاه خود را برای مدتی نمی‌توانید از آن دور کنید.

این پنجره مشکی رنگ که عملا تمام پهنای گوشی را پوشانده است خانه 3 دوربین است. دوتا از آن‌ها لنزهای رایج (بزرگ) را دارد و یک لنز پریسکوپ برای دوربین تله‌فوتو نیز دیده می‌شود.

تنها این نیست بلکه در این قسمت سخت‌افزاری فوکوس خودکار لیزری، فلاش ال‌ای‌دی سه‌گانه و مهم‌تر از همه یک نمایشگر کوچک دیده می‌شود.

پهنای این بخش احتمالا تحت تاثیر استفاده از نمایشگر بوده است، چون ممکن است ابعاد کوچک 1.1 اینچی را داشته باشد اما همچنان فضا را با افتخار اشغال می‌کند.

ضخامت از طرف دیگر موضوعی است که به ماژول‌های خود دوربین‌ها ربط دارد، استفاده از حسگرهای بزرگ با حتی لنزهای با روشنایی متوسط می‌تواند به معنای ضخامت قابل توجه باشد. ما برآمدگی پنل پشتی را اندازه گرفتیم و تقریبا 3.7 میلی‌متر بود.

گرچه گوشی‌های دیگری نیز با چنین چیدمان دوربین متفاوتی دیده‌ایم که قابل انکار نیست. گوشی می 10 اولترا سال قبل 4 دوربین با آرایش عمودی داشت که عملا به نقطه میانی عقب دستگاه می‌رسیدند.

خوشبختانه ما مدل Transparent Edition را برای نقد در اختیار داشتیم، بنابراین دوربین آن‌قدر به چشم نمی‌آمد.

از طرف دیگر، سامسونگ امسال کاملا تلاش کرده است تا دوربین‌ها بخشی از طراحی گوشی باشند و بنابراین 4 دوربین عملا ناپدید می‌شوند، به‌ویژه در مدل مشکی رنگ این گوشی.

این موضوع را کنار بگذاریم، باید اشاره کنیم پنل پشتی گوشی می 11 اولترا از سرامیک ساخته شده است. مدل سفید رنگ ما و همچنین مشکی چنین ویژگی را دارند. این عروس شیائومی همچنین استاندارد IP68 را دارد که تعداد کمی از گوشی‌های می شیائومی مفتخر به دریافت آن شدند.

ظاهر گوشی براق است و بنابراین کمی لک می‌افتد، اما به بدی گوشی‌های با کیفیت ساخت شیشه‌ای نیست و به لطف رنگ سفید این گوشی، لک‌ها زیاد به چشم نمی‌آیند. به نظر ما تابلو بودن آن‌ها در مدل مشکی رنگ بیشتر است.

شاید یک موضوع آزاردهنده در مدل سفید رنگ گوشی می 11 اولترا اطلاعات اضافه‌ای است که در نیمه پایینی زیر لوگو شیائومی به چشم می‌خورد. ما از قدیم طرفدار قابل توجه آیکون سطل آشغال (دامسپتر) در این بخش هستیم.

گوشی Mi 11 Ultra از نمای جلو الزاما فرقی با مدل استاندارد می 11 ندارد. از جمله یک ورقه خمیده از شیشه گوریلا گلس ویکتوس که روی نمایشگر 6.81 اینچی این گوشی را می‌پوشاند.

این شیشه با ظرافت به سمت طرفین گوشی خمیدگی دارد و شدت آن زیاد نیست و حتی به سمت بالا و پایین کم می‌شود تا حدی که به سختی می‌توانید آن را ببینید. از طرفی زمانی که دست خود را روی صفحه به سمت بالا می‌کشید خمیدگی قسمت پایین حس و حال خوبی دارد.

دوست داریم به این نکته اشاره کنیم که خمیدگی‌ها و شعاع گوشه‌های این گوشی بدون کاملا توجه به افراد مبتلا به اختلال OCD (اختلال وسواس اجباری) انتخاب شده است. واقعا ظاهر حاشیه مشکی این گوشی مشکلی دارد.

چقدر توجه به جزئیات شما را اذیت کند بستگی به خودتان دارد و حتی اگر این چنین باشد، باز به مغزتان بستگی دارد با آن کنار بیاید یا به مرور زمان آن را نادیده بگیرد.

این یکی از اولین موضوعاتی بود که با نگاه به این گوشی به چشم ما آمد و یقینا باید به اطلاع شما هم می‌رساندیم (فخرفروشی).

گوشی می 11 اولترا شیائومی مجهز به حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر از نوع اپتیکال است. موقعیت آن معقول یعنی نه بیش از حد بالا و نه بیش از حد پایین است و برخلاف گوشی گلکسی اس 21، هی مجبور به تنظیم موقعیت انگشت خود نبودیم. همچنین سرعت و دقت تشخیص این حسگر کاملا خوب بود.

این گوشی یک فریم آلومینیومی دارد تا برای برخورداری از ظاهری شبیه به آینه صیقل داده شود. ضخامت آن در طرفین بسیار کم است و در گوشه‌ها برآمدگی دارد تا به محافظت بی‌عیب و نقص از گوشی کمک کند.

قسمت انتهایی و تخت این گوشی خانه قرارگیری پورت یواس‌بی سی، شیار سیم‌کارت (دو سیم‌کارت با قطع نانو)، میکروفون اولیه و بلندگوی اصلی است که به‌ویژه با توجه به این که توری آن شبیه به یک موج صدا است، زیبا به نظر می‌رسد.

در بالا منافذی برای اسپیکر ثانویه (و یک لوگو نه چندان بارز هارمن کاردن)، میکروفون دوم و پورت تابنده نور مادون قرمز است (شیائومی به استفاده از آن ادامه می‌دهد و کوچک‌ترین شکایتی نداریم).

ابعاد گوشی می 11 اولترا 164.3 در 74.6 در 8.4 میلی‌متر است و 234 گرم این گوشی وزن دارد. شک نکنید گوشی بزرگی است و وزن آن را نمی‌توان نادیده گرفت.

اما منطقی نگاه کنیم، از نظر سنگینی فرقی بین این گوشی با به‌عنوان مثال آیفون 12 پرو مکس یا گلکسی اس 21 اولترا به جز 7 تا 8 گرم، وجود ندارد.

گرچه گوشی فایند ایکس 3 پرو 40 گرم سبک‌تر است و این اختلاف را می‌توان حس کرد.

ما در این فکر هستیم که شاید شیائومی می‌توانست مرز پایینی دوربین اصلی را بهتر طراحی کند تا می‌توانستیم انگشت اشاره خود را زمان گرفتن گوشی پشتیبان قرار دهیم و کمی از وزن آن را از روی انگشت کوچک بدبختمان برداریم.

گرچه مشکی خاصی نیست، اما حس در امان بودن کامل گوشی و نیافتادن آن را ندارید.

نمایشگر گوشی می 11 Ultra شیائومی

گوشی می 11 اولترا مجهز به یک نمایشگر آمولد 6.81 اینچ است که شاید بهترین نمایشگر موجود در بازار باشد، ختم کلام. تمام ویژگی‌های لازم تیک می‌خورد: دقت بالا، نرخ تازه‌سازی تصویر بالا، حداکثر روشنایی عالی، پشتیبانی از استاندارد HDR، دقت رنگ تا تقریبا غیرممکن باشد بتوانید عیبی از آن بگیرید.

پنل نمایش می 11 اولترا دقت 1440 در 3200 پیکسل و نسبت تصویر 20:9 دارد و در هر اینچ آن 515 پیکسل قرار گرفتند. رقبای اصلی در چنین سطحی، مانند دو گوشی گلکسی اس 21 اولترا یا فایند ایکس 3 پرو همگی نمایشگرهای 1440p قابل قیاسی دارند.

تنظیمات نرخ تازه‌سازی تصویر گوشی Mi 11 Ultra را می‌توان روی حالت بالا (High) یا استاندارد قرار دارد. استاندارد حالت همیشگی 60 هرتز است که گوشی تلاش برای تنظیم محتوا یا فعالیت نخواهد کرد و روی 60 هرتز قفل می‌ماند.

بالا، حالت 120 هرتز است و به گفته شیائومی گوشی می 11 اولترا می‌تواند به‌صورت پویا بین نرخ تصویر 30، 60، 90 و 120 هرتز بسته به محتوای روی صفحه و نحوه تعامل شما با گوشی، جابه‌جا شود. این گوشی همچنین نرخ نمونه‌گیری لمس دارد تا ثبت ورودی لمس فوق‌العاده سریع انجام شود.

با ابزاری که ما در اختیار داریم یعنی شمارشگر داخلی نرخ تازه‌سازی تصویر اندروید 11 و یک اپلیکیشن سفارشی، نتوانستیم عدد 30 هرتز را زمان کار با گوشی ثبت کنیم.

سعی کردیم کاملا فرآیند تغییر نرخ تازه‌سازی تصویر خودکار را در این گوشی بررسی کنیم، ولی نمی‌توانیم بگوییم موفق بودیم.

به هرحال، در دو موقعیت خاص عدد 90 هرتز ثبت شد یعنی زمان استفاده از task switcher و بازپخش ویدئو در یک پنجره به شکل حالت تصویر در تصویر (PiP).

جدا از آن، زمان استفاده از حالت High تمام بخش‌های رابط کاربری و تمام اپلیکیشن‌های سیستمی تا زمانی که نمایشگر را لمس کنید، روی 120 هرتز قرار دارند.

زمانی که تصویر حالت استاتیک پیدا می‌کند برای صرفه‌جویی در مصرف باتری، گوشی روی حالت 60 هرتز می‌رود. این تغییر را نمی‌توانید با چشم خود مشاهده کنید، ولی اگر شمارشگر FPS اندروید را فعال کنید قادر به دیدن آن خواهید بود.

اپلیکیشن‌های پخش ویدئو تقریبا با یقین می‌توانیم بگوییم زمانی که آن‌ها را باز می‌کنید در حالت پیش‌فرض روی 60 هرتز قرار دارند، منظورمان نتفلیکس، پرایم ویدئو، یوتیوب و پلیر Mi Video خود گوشی است.

در بعضی از دستگاه‌ها رفتار دیگری را دیدیم که زمان کار با رابط کاربری این اپلیکیشن‌ها نرخ تازه‌سازی تصویر بالا است و تنها زمان مشاهده ویدئو در حالت تمام صفحه روی حالت 60 هرتز می‌رود، ولی گوشی می 11 اولترا دوست ندارد این چنین عمل کند.

مدیریت نرخ تازه‌سازی تصویر در هر اپلیکیشن یا بازی بسته به گوشی‌های مختلف متفاوت است. در گوشی Mi 11 Ultra، اپلیکیشن‌های اجتماعی معمولا رفتار 120 تا 60 هرتز را مشاهده می‌کنند که زمان کشیدن دست روی صفحه روی 120 هرتز هستند و زمانی که در حالت بیکار قرار دارید، روی 60 هرتز می‌روند.

ما اپلیکیشن‌های فیسبوک، اینستاگرام، تیک تاک و پینترست را تست کردیم و همگی چنین رفتاری را نشان دادند.

حالا نوبت بازی‌ها می‌رسد. برای تعدادی از بازی‌هایی که می‌دانیم از نرخ تازه‌سازی تصویر بالا پشتیبانی می‌کنند، ابزار اندروید 120 هرتز را برای نمایشگر گزارش می‌داد در حالی که ابزار MIUI Game Turbo روی 60fps بود که تا حد زیادی نشان می‌دهد این ابزار گزارش دقیقی ندارد، چون زمان اجرای بنچمارک GFXBench نیز شاهد آن بودیم.

در همین حین بازی‌های دیگری که دیده بودیم روی سایر گوشی‌ها 120 هرتز اجرا می‌شود، روی گوشی می 11 اولترا 60 هرتز نگه داشته شدند.

نمایشگر این هیولا از استاندارد +HDR10 و همچنین دالبی ویژن پشتیبانی می‌کند که مورد دوم روی گوشی می 11 دیده نمی‌شود.

سرویس‌های پخش آنلاین فیلم مانند نتفلیکس، پرایم ویدئو آمازون و یوتیوب قادر به پخش محتوای HDR روی گوشی می 11 اولترا هستند.

این گوشی از رنگ 10 بیتی نیز پشتیبانی می‌کند، یعنی می‌تواند 1.07 میلیارد رنگ را نشان دهد که این مقدار روی گوشی‌های دیگر 16 میلیون است. بنابراین روان‌ترین گرادیان‌های رنگی ممکن را بدون مشکل کالر بندینگ (banding) و موارد مشابه ببینید.

شیائومی ادعا می‌کند نور صفحه گوشی می 11 اولترا به عدد خیره‌کننده 1700 نیت زمان پخش محتوای HDR می‌تواند برسد، در حالی‌که این مقدار برای گوشی Mi 11 تنها 1500 نیت است.

در شرایط عادی، استفاده از حالت high brightness (یا زمانی که گوشی زیر نور مستقیم خورشید قرار دارد) حداکثر نور صفحه باید به 900 نیت برسد.

تست‌های ما عدد دوم را ثابت کرد و 943 نیت را ثبت کردیم. در شرایط با نور عادی محیطی و غیرفعال بودن حالت auto boost، نور نمایشگر گوشی Mi 11 Ultra در حد 514 نیت بود.

در گوشی می 11 اولترا بازتولید رنگ به شکل پیچیده‌ای انجام می‌شود که مانند آن را در می 11 نیز داده بودیم. 3 تنظیمات از پیش تعریف شدن برای رنگ به اسامی Auto، Standard و Original color وجود دارد به همراه یک چرخه رنگ و تنظیماتی برای دمای رنگ.

علاوه بر آن یک منوی پیشرفته وجود دارد که در آن‌ جا پیش‌تنظیمات بیشتری را مانند Enhanced، Original، P3 و sRGB به همراه چند اسلایدر مفید دیگر پیدا خواهید کرد.

در عمل، حالت اورجینال الزاما برای فضای رنگ sRGB کالیبره شده است و در تست‌های خود میانگین dE2000 برابر با 0.6 را اندازه گرفتیم.

جالب است زمان انتخاب حالت اختصاصی sRGB از منوی پیشرفته چنین عددی ثبت نشد. با آن‌که حالت Auto برای فضای رنگ DCI-P3 بهینه شده است، اما دقت رنگ متوسط و رنگ‌های سفید با ته مایه آبی را شاهد بودیم.

تغییر چرخه رنگ متوسط dE2000 را به 2.0  تغییر داد و رنگ سفید خنثی شد. مجددا استفاده از حالت اختصاصی P3 از منوی پیشرفته نتیجه اصلا نزدیک به این عدد را ثبت نکرد.

عمر باتری گوشی می 11 اولترا شیائومی

این گوشی یک باتری 5000 میلی‌آمپر ساعت دارد که در مقایسه با سلول 4500 میلی‌آمپر ساعت مدل سال قبل بزرگ‌تر است. می 11 اولترا از نظر ظرفیت باتری در حد گوشی گلکسی اس 21 اولترا است و باتری هر دو از باتری‌های 4500 میلی‌آمپر ساعت دو گوشی وان پلاس 9 پرو و فایند ایکس 3 پرو اوپو بزرگ‌تر است.

نتیجه تست باتری در بخش گردش در وب با وای فای در حد گوشی می 11 و تقریبا 11 ساعت بود.

نتیجه مشابه بین این دو گوشی را در بخش تماس صوتی اینترنتی با آمار 28 ساعت مجددا دیدیم. آمار گوشی می 11 اولترا در بخش بازپخش آفلاین ویدئو 1 ساعت بیشتر از مدل استاندارد و 15 ساعت بود.

نتیجه نهایی تست باتری 95 ساعت در حالت انتظار بود که اختلاف زیادی با گوشی گلکسی اس 21 اولترا دارد، ولی از دو پرچم‌دار امسال اوپو و وان پلاس بهتر است.

دقت کنید که تست وب در تنظیمات 120 هرتز انجام شد، در حالی‌که بازپخش ویدئو در هر صورت در اکثر پلیرهای پخش فیلم روی حالت 60 هرتز می‌ماند.

سرعت شارژ گوشی Mi 11 Ultra شیائومی

شارژر 67 وات داخل جعبه فروش این گوشی ممکن است از نظر حداکثر خروجی برق در حد شارژر 120 وات گوشی می 10 اولترا نباشد، اما اجازه دهید ببینیم سرعت شارژ چطور است.

در تست‌های ما، شارژ کامل گوشی می 11 اولترا 37 دقیقه طول کشید و شاخص باتری پس از نیم ساعت روی 89 درصد قرار گرفت و فکر نمی‌کنیم چنین سرعت شارژی اصلا آهسته باشد.

شارژ دو گوشی OnePlus 9 Pro و Find X3 Pro در هر دو بخش کمی سریع‌تر از Mi 11 Ultra است. اما اولترای سامسونگ فاصله زیادی با این زیبای شیائومی در این بخش دارد.

کیفیت صدای گوشی Xiaomi Mi 11 Ultra

گوشی می 11 اولترا مانند بسیاری از دستگاه‌های سری می شیائومی اسپیکرهای استریو دارد. با این‌حال اسپیکرهای این گوشی توسط شرکت هارمن کاردن تنظیم شدند تا ویژه به نظر برسند.

خروجی صدای اسپیکر بالایی به سمت جلو و از طریق شیاری است که بالای نمایشگر قرار دارد و از بین 4 منفذ دایره‌ای بالای فریم به بیرون هدایت می‌شود.

به عبارت دیگر زمان تماس صوتی مقداری کیفیت صدا افت دارد، ولی نتیجه مثبت آن تعادل بهتر بین کانال‌های چپ و راست زمان پخش موزیک یا فیلم است.

اسپیکر بالایی زمان گرفتن گوشی به حالت عمودی نقش کانال صوتی سمت چپ را دارد و زمان گرفتن گوشی به حالت افقی جهت خروجی کانال تنظیم خواهد شد.

گوشی می 11 اولترا در تست بلندی حجم صدای تست ما امتیاز «بسیار خوب» را شبیه به دو گوشی می 11 و می 10 اولترا به دست آورد.

گرچه کیفیت صدا از هر دو آن‌ها بهتر بود و فرکانس‌های پایین بهتر شنیده شود، حروف با صدا لذت‌بخش‌تر ادا می‌شدند و صدای زیر واضح‌تر بود.

گرچه گوشی Mi 10 Pro بدون این‌که ویژگی خاصی را قربانی کند، کیفیت صدای بم‌تر از تمام سایر دستگاه‌های سری می دارد. اگر Mi 11 Ultra را بخواهیم با رقبای مستقیم خود مقایسه کنیم، به‌راحتی در این بخش پیروز می‌شود.

بخش نرم‌افزاری گوشی می 11 اولترا شیائومی

این محصول با سیستم عامل اندروید 11 و رابط کاربری MIUI 12 عرضه شده است و پس از تهیه گوشی چندین آپدیت برای آن منتشر شد تا در نهایت نسخه رابط کاربری مدل تحت بررسی ما به 12.0.6.0 ارتقاء پیدا کند.

لانچر MIUI 12 مدتی پیش منتشر شده است و حتی با آن که از اندروید 11 استفاده می‌کند ولی با توجه به این که همه چیز را تغییر ‌می‌دهد، واقعا مشخص نیست.

این گوشی از قابلیت نمایشگر همیشه روشن پشتیبانی می‌کند و می‌توان آن را روی حالت همیشه روشن قرار داد یا براساس زمان‌بندی فعال کرد یا پس از ضربه آهسته روی صفحه خاموش گوشی به مدت تنها 10 ثانیه ظاهر شود.

تم‌های AOD زیادی وجود دارد و با توجه به سفارشی کردن تعداد زیادی از آن‌ها می‌توانید تم مخصوص خود را داشته باشید. این قابلیت همچنین از ویژگی نورهای زنده پشتیبانی می‌کند، یعنی لبه‌های خمیده نمایشگر زمان دریافت نوتیفیکیشن جدید نورانی خواهد شد.

نمایشگر پشتی گوشی می 11 اولترا عملکرد مشابهی دارد، ولی اندازه آن شاید قابلیت‌هایش را محدود کرده است. از تم‌ها روی این نمایشگر نیز می‌توانید استفاده کنید و می‌تواند زمان و نوتیفیکیشن‌ها یا حتی یک نقل قول انگیزشی را نشان دهد و با دو ضربه آهسته روی آن، می‌توانید این نمایشگر را روشن کنید.

این نمایشگر یک تایم اوت دارد، بنابراین همیشه نمی‌توان آن را روشن نگه داشت.

بدون تردید، مفید بودن این نمایشگر به این نکته بستگی دارد که جزو آن دسته از افرادی هستید که گوشی خود را به سمت نمایشگر روی زمین می‌گذارید یا نه. کاری که توصیه ما نیست.

به خود نمایشگر اصلی برگردیم. به کمک حسگر اثر انشگت زیر نمایشگر می‌توانید گوشی می 11 اولترا را از قفل خارج کنید. نصب آن ساده است، سرعت و دقت بسیار بالایی دارد و از آن‌جایی که سخت‌افزار آن فرقی با حسگر می 11 ندارد، زیاد تحت تاثیر قرار نگرفتیم.

یک نکته خاص که باید اشاره کنیم این است که حسگر اثر انگشت این گوشی اپتیکال است، بنابراین گوشی Mi 11 Ultra روشنایی حسگر اپتیکال خود را در شرایط محیطی با نور کم پایین می‌آورد تا از رنگ سفید آن در شب برخلاف حسگرهای اولترا سونیک کور نشوید.

روش تشخیص چهره 2D Face Unlock  نیز برای از قفل خارج کردن گوشی وجود دارد، ولی امنیت آن کمتر است.

صفحه هوم مانند همیشه و پر از میانبرها، پوشه‌ها و ویجت‌ها است. آخرین صفحه از سمت چپ اگر فعال شود به قابلیت دیسکاور گوگل اختصاص داده می‌شود.

MIUI 12 یک کشوی اپلیکیشن انتخابی دارد و خودکار اپلیکیشن‌های شما را در دسته‌های مختلف مرتب می‌کند. اولین دسته All است که تمام اپلیکیشن‌ها را در بر می‌گیرد.

گزینه‌های بعدی ارتباطات، سرگرمی، عکاسی، ابزارها، اخبار و مطالعه، خرید و بازی‌ها هستند. می‌توانید این دسته‌ها را سفارشی یا کاملا غیرفعال کنید.

اگر دوست داشته باشید خود کشوی اپلیکیشن را نیز می‌توانید غیرفعال کنید.

گوشی‌های رده‌بالای دارای رابط کاربری MIUI 12 از کاغذدیواری‌های جذابی به اسم Super Wallpapers پشتیبانی می‌کنند. خیلی خلاصه بگوییم، این نوع کاغذدیواری پویا است و هر مرتبه که از یک صفحه خاص عبور می‌کنید، به داخل زوم می‌کند.

این قابلیت آن‌چنان خارق‌العاده نیست، ولی یک تجربه بصری بسیار پیوسته به وجود می‌آورد که مانند یک جشن باشکوه برای چشمان کاربر است و در عین حال بخش‌های مختلف MIUI را به شکل ظریف ولی با این حال تاثیرگذار به یکدیگر ربط می‌دهد.

تعداد 4 عدد از این کاغذدیواری‌ها وجود دارد و می‌توانید از بین خانه (زمین)، سیاره سرخ (مریخ)، حلقه‌های دوردست (زحل) و هندسه یکی را انتخاب کنید.

ویژگی جالب دیگر گوشی می 11 اولترا سایه‌بان نوتیفیکیشن آن بوده که به مرکز نوتیفیکیشن و مرکز کنترل تقسیم شده است. شبیه به گوشی‌های آیفون، مرکز نوتیفیکیشن را با کشیدن به پایین از گوشه سمت چپ صفحه و مرکز کنترل را با کشیدن از سمت راست ظاهر کنید.

اگر این تغییر را نمی‌پسندید، امکان غیرفعال کردن مرکز کنترل وجود دارد و سایه‌بان ظاهر و عملکرد قدیم خود را خواهد داشت.

همچنین باید اشاره کنیم در این بیلد MIUI ما نتوانستیم بخش تاریخچه نوتیفیکیشن را پیدا کنیم. این قابلیت بخشی از سیستم عامل اندروید 11 است، بنابراین باید در جای دیگری قرار داشته باشد، این‌طور فکر نمی‌کنید؟

task switcher تغییر زیادی نکرده است. با باز کردن آن تمام اپلیکیشن‌های اخیر خود را در دو ستون خواهید دید. می‌توانید روی هر کارت آهسته بزنید و آن را نگه دارید تا صفحه به دو نیم تقسیم شود یا برای بستن آن دست خود را روی صفحه به سمت چپ یا راست بکشید.

در بالا یک دکمه جدید به اسم پنجره‌های شناور وجود دارد. شما هر اپلیکیشنی را می‌توانید در یک حالت شناور قرار دهید، ولی همزمان تنها یکی از این پنجره‌ها باید داشته باشید.

همچنین باید از ویژگی که نسبتا همین اواخر به رابط کاربری MIUI اضافه شده است، استقبال کنیم. منظورمان امکان تنظیم یک task switcher قابل اسکرول افقی با چرخ‌وفلکی از کارت‌های عمودی است.

ببینیم حالا منتقدان شیائومی چه حرفی برای گفتن دارند که ادعا می‌کردند task switcher دو ستونی MIUI یک عامل آزاردهنده زمان استفاده از گوشی‌های این شرکت است.

تم‌ها بخش قابل توجهی از رابط کاربری MIUI هستند و در نسخه 12 آن نیز وجود دارند. از فروشگاه Themes می‌توانید تم‌های جدید را دانلود کنید و پس از فعال کردن آن کاغذ دیواری، زنگ تماس، آیکون‌های سیستمی، فونت‌های سیستمی و حتی استایل نمایشگر همیشه روشن تغییر می‌کند.

شیائومی چندین گزینه بیشتر برای حفظ حریم خصوصی در MIUI 12 قرار داده است. حالا زمانی به اشتراک‌گذاری مواردی مانند تصاویر و ویدئوها می‌توانید اطلاعاتی مانند موقعیت و سایر متا دیتا (از جمله اطلاعات دستگاه) را حذف کنید و بهتر مراقب حریم خصوصی خود باشید.

اولین مرتبه از شما پرسیده خواهد شد چه چیزهایی را می‌خواهید به اشتراک بگذارید، ولی اگر بعدا تصمیم خود را عوض کردید می‌توانید تنظیمات را از منوی مربوطه تغییر دهید.

لانچر MIUI همچنین یک اپلیکیشن امنیتی دارد. به کمک این اپلیکیشن می‌توانید حضور بدافزار را در گوشی خود بررسی، لیست سیاه را مدیریت، مصرف داده گوشی را محدود یا کنترل، رفتار باتری را تنظیم و مقداری از حافظه رم را آزاد کنید.

همچنین توسط آن می‌توانید مجوزهای اپلیکیشن‌های نصب شده را مدیریت کنید و به شما اجازه می‌دهد رفتار باتری را در مورد اپلیکیشن‌های منتخب تعریف کنید و تنها برای اپلیکیشن‌های مورد انتخاب شما محدودیت داشته باشد.

علاوه بر این، MIUI یک اپلیکیشن اختصاصی گالری، موزیک و ویدئو پلیر دارد. در بعضی از مناطق جغرافیایی دو اپلیکیشن ویدئو و موزیک شامل گزینه‌های مربوط به استفاده از سرویس‌های استریم پرمیوم می‌شوند.

اپلیکیشن Mi Remote نیز برای استفاده از پورت تابنده نور مادون قرمز و کنترل لوازم خانگی وجود دارد. در گوشی می 11 اولترا شیائومی همچنین اپلیکیشن Notes بهتر شده است و گزینه‌های بیشتر برای چک لیست‌های وظیفه و زیر وظایف دارد.

عملکرد بخش سخت‌افزاری و نتیجه بنچمارک‌های گوشی Mi 11 اولترا شیائومی

گوشی می 11 اولترا از چیپست اسنپ‌دراگون 888 استفاده می‌کند که تراشه انتخابی برای پرچم‌دارهای 2021 است. جدیدترین تراشه کوآلکام براساس فرآیند 5 نانومتری ساخته شده است و یک پردازنده مرکزی با پیکربندی 1+ 3 + 4 (25 درصد عملکرد بیشتر از اسنپ‌دراگون 865)، یک پردازنده گرافیکی قدرتمند (35 درصد عملکرد بیشتر در مقایسه با مدل سال قبل)، جدیدترین نسل موتور هوش مصنوعی و یک مودم توانمند داخلی فایوجی دارد.

حافظه داخلی گوشی Mi 11 Ultra از نوع UFS 3.1 و 256 یا 512 گیگابایت است. مدل 512 گیگابایت این گوشی تنها 12 گیگابایت رم دارد، ولی مدل‌های دیگر آن 8 یا 12 گیگابایت رم دارند. ما مدل 12/256 گیگابایت را در اختیار داریم.

در بنچمارک‌های زیر گوشی ممتاز شیائومی را با سایر گوشی‌های با اسنپ‌دراگون 888 محک زدیم مانند وان پلاس 9 پرو و ایکس 60 پرو پلاس ویوو.

نتایج به دست آمده برای اولترای شیائومی در حد گوشی می 11 است. تنها در تست چند هفته پردازنده بنچمارک Geekbench اختلاف قابل توجهی را دیدیم که مدل اولترا نزدیک به 10 درصد امتیاز کمتر از غیر اولترا به دست آورد که نتیجه در کمال تعجبی برای SD888 است.

در بخش تک هسته اولترا برادر کوچک‌تر خود را کنار زد و همچنین در رتبه‌های بالای نمودار قرار گرفت.

این اختلاف اندک بین برادران می 11 در بنچمارک انتوتو 8 نیز دیده می‌شود که مدل استاندارد جلوتر از گوشی می 11 اولترا است.

می 11 اولترا توانست رقبای با چیپست اگزینوس و اسنپ‌دراگون اس 21 اولترا و فایند ایکس 3 پرو را کنار بزند. نتایج وان پلاس 9 پرو عملا در حد گوشی می است.

در بنچمارک GFXBench نتایج می 11 اولترا در تست آف اسکرین (خاموش بودن صفحه نمایش) متوسط بود. در تست‌های آن اسکرین (روشن بودن صفحه نمایش) دقت 1440p این نمایشگر به معنای ثبت ارقامی تقریبا نصف Mi 11 و سایر گوشی‌های با نمایشگر فول اچ‌دی است.

اما در بین رقبای با نمایشگر با دقت بالا، امتیاز گوشی می 11 اولترا در حد سایر رقبا است.

این رقابت تنگاتنگ در بنچمارک 3DMark Wild life بهتر دیده می‌شود.

گوشی می 11 اولترا در بنچمارک‌های ما طبق پیش‌بینی امتیازهای بالایی را به دست آورد و فقط در تست چند هسته پردازنده یک وقفه بدون دلیل مشخص دیده شود.

این گوشی تحت فشار به مدت طولانی به شکل بارزی گرم می‌شود، ولی شاهد افت قابل توجه عملکرد پردازنده به علت بالا رفتن دما و کاهش عملکرد پس از چندین مرتبه اجرای بنچمارک انتوتو نبودیم، بنابراین نباید مشکلی داشته باشید.

دوربین گوشی Mi 11 اولترا شیائومی

گوشی می 11 اولترا مجهز به سخت‌افزاری عکاسی واقعا حرفه‌ای است و از پیشرفته‌ترین سیستم دوربین در مقایسه با هر گوشی شیائومی یا هر گوشی دیگری بهره می‌برد، اگر اولویتتان روی این موضوع باشد.

برای دوربین اصلی از جدیدترین حسگر ممتاز سامسونگ GN2 استفاده شده است. گوشی می 11 اولترا به لطف این دوربین بزرگ 1/1.12 اینچی، گوشی Nokia 808 PureView را از نظر داشتن بزرگ‌ترین حسگر دوربین کنار می‌زند.

گرچه شاید بسته به دیدگاه شما، این عنوان شاید هنوز در اختیار دوربین Panasonic Lumix LC1 باشد. حسگر GN2 دقت 50 مگاپیکسل (یا 8160 در 6120 پیکسل) دارد و هر پیکسل آن 1.4 میکرومتر است. استفاده از فیلتر رنگ Tetrapixel (یا به ادعای سونی Quad Bayer) به معنای ثبت 4 پیکسل مجاور در یک پیکسل برای ثبت پیکسل‌های بزرگ 2.8 میکرومتری و تصاویر پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل است.

این حسگر قابلیت فوکوس خودکار پیکسل دوتایی دو جهتی را دارد، بنابراین می‌توانند تغییرات در الگوهای افقی و همچنین عمودی را تشخیص دهد که اولین بار در گوشی فایند ایکس 2 پرو اوپو آن را دیده بودیم (اوپو اسم آن را فوکوس خودکار همه‌جهته گذاشته است ولی در واقع دو جهتی است).

لنزی که در جلوی حسگر GN2 قرار دارد 8 عنصری است و طول کانونی معادل 24 میلی‌متری را دارد. گشادگی دریچه دیافراگم F/1.95 است تا شاید در کنار لنزهای F/1.8 گلکسی اس 21 اولترا، فایند ایکس 3 پرو و وان پلاس 9 پرو تاریک‌تر به نظر برسد.

اما باید دو نکته را در نظر گرفت 1) استفاده از یک لنز سریع‌تر در کنار چنین حسگر بزرگی به معنای افزایش ابعاد فیزیکی دوربین فراتر از حالت قابل بحث فعلی آن است و 2) عمق میدان با یک لنز روشن‌تر روی حسگری به این نسبت عملا محدود و باریک بود.

شیائومی با این‌حال موفق به جا دادن سیستم لرزشگیر تصویر شده است تا جای تشکر داشته باشد.

دوربین تله‌فوتو از روی گوشی می 10 اولترا برداشته شده است، اما برای کاربران خارج از چین تازگی دارد چون مدل قدیمی‌تر هرگز (مجددا آه و افسوس) وارد بازار جهانی نشد.

این دوربین بسیار شبیه به دوربین تله‌فوتو  گوشی گلکسی اس 20 اولترا است که سامسونگ در نهایت بی‌خیال آن شد، ممنون سامی جون. این دوربین یک حسگر 1/2 اینچی 48 مگاپیکسل IMX586 سونی با یک فیلتر Quad Bayer و قابلیت تصاویر پیشفرض 12 مگاپیکسلی است.

لنز آن پریسکوپ با قابلیت زوم اپتیکال 5 برابر و دریچه دیافراگم F/4.1 است. دریچه دیافرام گوشی گلکسی اندکی روشن‌تر و F/1.35 بود، اما طول کانونی آن کوتاه‌تر و تقریبا 103 میلی‌متر بود که در کنار طول کانونی 125 میلی‌متری این دوربین گوشی می 11 اولترا قرار می‌گیرد.

یک حسگر IMX586 دیگر نیز روی این گوشی وجود دارد که با یک لنز فوق عریض ترکیب شده است. با یکی از فوق عریض‌ترین لنزهای بازار روبرو هستیم و شیائومی قول میدان دید 128 درجه را داده است.

این لنز به‌قدری عریض است که قابلیت تصحیح اعوجاج نرم‌افزاری کاملا نتوانست خطوط مستقیمی را به جا بگذارد، بعدا مفصل در مورد آن توضیح می‌دهیم.

برگه مشخصات گشادگی دریچه دیافراگم این لنز را F/2.2 اعلام می‌کند که همچنین قابلیت فوکوس خودکار دارد.

سخت‌افزاری کمکی که در این بخش وجود دارند شامل ترکیب تابنده و دریافت‌کننده فوکوس خودکار لیزری و یک فلاش ال‌ای‌دی سه‌تایی می‌شوند.

اما ستاره جدید نمایش ما در این بخش نمایشگر کوچک است. یک پنل اولد 1.1 اینچی که از روی دستبند هوشمند می بند 5 برداشته شده است و با وجود نسبت تصویر نه چندان مناسب 21:9 آن کاربردهای بالقوه زیادی دارد.

در حال حاضر متاسفانه بخشی زیادی از پتانسیل آن به هدر رفته است، اما امیدواریم شیائومی با انتشار یک آپدیت فرم‌ویر به آن رسیدگی کند. ولی منظورمان چیست؟

در زمان نوشتن این نقد، تنها در حالت فوتو می‌توان به این نمایشگر کوچک دسترسی داشت. بنابراین می‌توانید تصاویری از خود و فرد همراهتان با دوربین‌های عقب بگیرید یا اجازه دهید افرادی که از آن‌ها عکاسی می‌کنید یک پیش‌نمایش زنده را مشاهده کنند.

برای چنین دسترسی به این نمایشگر زمان عکاسی، باید چند گام را طی کنید، ولی پس از عادت به آن زیاد طول نمی‌کشد.

اما خارج از حالت فوتو امکان فعال کردن این نمایشگر وجود ندارد. بنابراین نمی‌توانید زمان عکاسی پرتره یا فیلمبرداری از آن استفاده کنید. شیائومی جان واقعا چرا؟ چرا؟ چرا؟

این نمایشگر با این‌حال عملکرد خوبی برای قاب‌بندی سلفی‌هایی دارد که با دوربین عقب می‌گیرید. گرچه نباید دوربین جلو حاضر در جلوی گوشی می 11 اولترا را نیز فراموش کنید.

این دوربین همانی است که در مدل سال قبل و می 11 دیده بودیم یعنی یک حسگر 20 مگاپیکسل 1/3.4 اینچی S5K3T2 سامسونگ با پیکسل‌های 0.8 میکرومتر و فیلتر رنگ Quad Bayer. از طرفی تصاویر با دقت کامل 20 مگاپیکسل ثبت می‌شوند.

شیائومی دریچه دیافراگم F/2.2 قید کرده اما اطلاعاتی از طول کانونی نداده است. دوربین سلفی قابلیت فوکوس خودکار را ندارد و مشکلی نیست.

اپلیکیشن دوربین

اپلیکیشن دوربین سر راست است اما نکات عجیب خود را دارد. اول از هر چیزی، طبق انتظار با کشیدن دست خود روی صفحه بین حالات عکاسی جابه‌جا می‌شوید و همچنین می‌توانید روی حالات عکاسی که می‌توانید ببینید آهسته بزنید تا مستقیما به آن‌ها جابه‌جا شوید.

با کشیدن دست به سمت بالا و پایین روی صفحه امکان تعویض دوربین عقب و جلو وجود ندارد و تنها برای این کار باید از تاگل کنار دکمه شاتر استفاده کنید.

با رفتن به تب More و سپس دکمه edit می‌توانید حالات عکاسی را اضافه یا حذف کنید یا تغییر ترتیب دهید و از منوی تنظیمات نیز می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید.

حالات غیر استفاده شده همچنان در تب More قرار دارند، ولی می‌توانید از طریق خطی که کنار دکمه شاتر قرار دارد به استفاده از یک صفحه کشویی رو بیاورید.

با ضربه آهسته روی منوی همبرگری و سپس دکمه نمایشگر عقب می‌توانید به آن نمایشگر کوچک دسترسی داشته باشید.

داخل این منو همچنین گزینه‌های اضافه‌ای را پیدا خواهید کرد از جمله حالت عکاسی ماکرو (مثل همیشه باید سوال کنیم چرا باید جای آن این جا باشد؟!)، به همراه میانبری به بخش تنظیمات.

چیزی که در این بخش پیدا نخواهید کرد، گزینه‌ای برای تنظیم دقت خروجی هر کدام از دوربین‌ها است (حالا نه این که خیلی برایمان مهم است).

در کنار منوی همبرگی یک سوئیچ حالت فلاش، یک سوئیج HDR، یک تاگل هوش مصنوعی، میانبری به گوگل لنز و یک عصای جادویی با افکت‌های زیباتر کردن چهره و فیلترها قرار دارند.

در انتهای نزدیک سوئیچ زوم دوربین قرار دارد که به دو روش عمل می‌کند. ابتدا ضربه آهسته روی یکی از سه نقطه‌ای که برای گزینه‌های فوق عریض، اصلی و زوم 5 برابر هستند یا ضربه آهسته روی بزرگنمایی فعال تا حالات زوم بیشتر 2، 10 و 120 برابر ظاهر شوند (خدا می‌داند چرا تفاوت سطح زوم‌ها منطقی نیست).

حالت قدرتمند عکاسی پرو نیز قابل استفاده است و با آن می‌توانید خودتان پارامترهای دوربین را تغییر دهید. می‌توانید از بین 4 پیش‌تنظیمات تعادل سفید انتخاب کنید یا دمای نور را با یک اسلایدر تغییر دهید، یک اسلایدر فوکوس دستی وجود دارد (انباشت فوکوس قابل انتخاب به شکل یک گزینه است) و سرعت شاتر (1/4000 ثانیه تا 30 ثانیه) و ایزو با محدوده براساس نوع دوربینی که دارید از آن استفاده می‌کنید، قابل کنترل هستند.

بهتر از هر چیزی، هر سه دوربین از حالت پرو می‌توانند استفاده کنند. حالت نوردهی طولانی (Long Exposure) موجود است و پیش‌تنظیمات متفاوتی به اسامی جمعیت در حال حرکت، دنباله‌های نئونی، نقاشی رنگ روغن، نقاشی نوری، آسمان پرستاره و دنباله‌های ستاره‌ای دارد.

حالتی به اسم Supermoon نیز در دسترس است که دوربین اصلی بین 5 تا 60 برابر زوج دیجیتال انجام می‌دهد و سپس تصویر محوی را که از ماه می‌گیرید، با الگوهای ماه تحت تشخیص هوش مصنوعی تغییر داده می‌شوند تا از تصاویر نهایی لذت ببرید.

همچنین می‌توانید به تصویر چیزهایی را اضافه کنید مانند هواپیما، پرنده، درخت یا کوهنوردان آویزان. هر 3 دوربین می‌توانند از حالت نایت مد استفاده کنند.

به‌نوعی یک حالت نایت مد خودکار گزینه جدیدی است که در بخش تنظیمات زیر گزینه «Enhance image quality» مخفی می‌شود و به‌صورت پیش‌فرض فعال است.

عملکرد آن شبیه به آیفون‌ها است، یعنی گوشی تصمیم به استفاده کردن یا نکردن از نایت مد می‌گیرد. ما متوجه شدیم دوربین اصلی از آن استفاده می‌کند و یک پنجره پاپ آپ با مدت زمان تخمین‌زده شده برای ثبت تصویر نشان داده می‌شود، زمان استفاده از حالت واقعی نایت مد چنین چیزی وجود ندارد. شیائومی برای هر کدام از حالت‌های نایت مد اجازه تنظیم نوردهی را نمی‌دهد.

در نهایت حالت جلوه‌های سینمایی (Movie Effects) حالت‌های ویژه هالیوود را در اختیارتان قرار می‌دهد که شیائومی به شدت به آن‌ها افتخار می‌کند و شامل حالت‌های زوم جادویی، شاتر آهسته، متوقف کردن زمان، تایم لپس شبانه و جهان موازی می‌شوند.

زمان نقد و بررسی گوشی می 11 لایت فایو جی شیائومی آن‌ها را توضیح دادیم. گوشی می 11 اولترا یک حالت فیلمبرداری Dual Video دارد که به Mutlicam تغییر نام داده شده است و در یک صفحه مشبک می‌توانید ببینید صحنه فیلمبرداری از دید تمام دوربین‌های عقب و جلو (با گزینه‌های بزرگنمایی 2 و 10 برابر) چطور است و تصمیم بگیرید که کدام دو دوربین همزمان فیلم بگیرند.

متاسفانه مجددا شانس استفاده از نمایشگر کوچک عقب در چنین شرایطی وجود ندارد.

کیفیت تصاویر در روز

تصاویر دوربین اصلی گوشی می 11 اولترا جزو بهترین تصاویر 12 مگاپیکسلی است که به عمر خود دیدیم. جزئیات به بهترین شکل تعریف شدند چه در خطوط صاف و چه بافت‌های تصادفی و پردازش بسیار طبیعی و قدرتمند را می‌بینیم.

شاید جمله‌ای زیاد معناداری نباشد اما تصاویر بسیاری شبیه به «عکاسی واقعی» و کمتر شبیه به «عکاسی با موبایل» هستند. از طرف دیگر پارازیت عملا وجود ندارد.

رنگ‌ها به‌ویژه در صحنه‌های طبیعت و محیط بیرون واضح و زنده هستند، بدون این که افراط شده باشد. حتی زمانی که حالت AI-enhanced را فعال می‌کنید، سطح اشباع رنگ تنها حساب شده افزایش پیدا خواهد کرد.

شاید موضوعی که نتوانست توافق کامل ما را در دفتر روکیدا به دست آورد نورپردازی گوشی می 11 اولترا است. به نظر ما عملا 1/2 تا 2/3 گام روشن‌تر در تمام صحنه‌هایی که عکس گرفتیم، بهتر بود. به هرحال، باید از دامنه دینامیک عالی نیز یاد کنیم.

با آن‌که دوربین تله‌فوتو قابلیت زوم اپتیکال دارد، با دوربین اصلی می‌توانید تصاویر با بزرگنمایی 2 برابر بسیار عالی بگیرید. اطراف حواشی با کنتراست بالا مشکل اختلال رنگی حاشیه‌ای دیده می‌شود و جزئیات به خوبی تصاویر در حالت معمولی نیست، ولی یقینا به مراتب بهتر از تصاویر با زوم دو برابر گوشی نوت 20 اولترا سامسونگ یا اس 21 اولترا این شرکت است.

دوربین پریسکوپ با زوم 5 برابر نیز تصاویر شگفت‌انگیزی می‌گیرد. این دوربین زمان عکاسی در روز جزئیات عالی را ثابت می‌کند و کنتراست خوبی در آن‌ها دیده می‌شود.

تصاویر به تمیزی تصاویر دوربین اصلی نیستند و اگر با دقت نگاه کنید پارازیت‌های نورپردازی ریزی دیده می‌شوند، اما تا حد زیادی قابل نادیده گرفتن هستند.

دامنه دینامیک شاید بهترین چیزی است که از یک دوربین زوم می‌توانید انتظار داشته باشید و نوردهی دقیق و در سطح همان چیزی است که با دوربین اصلی دیده بودیم. کیفیت بازتولید رنگ نیز در حد دوربین اصلی است.

حالا نوبت دوربین فوق عریض می‌رسد که مجددا کلاسی در سطح جهانی را از خود نشان می‌دهد. جزئیات فراوان است، شارپی تصویر مهار شده و پارازیت اصلا وجود ندارد. دامنه دینامیک را مجددا باید تحسین کرد، نوردهی دقیقی است و اصلا شکایتی از هیچ چیزی نداریم.

اگر فقط قرار باشد یک مشکل را نام ببریم، این است که تصاویر حتی پس از فعال کردن قابلیت تصحیح اعوجاج نرم‌افزاری مقدار قابل توجهی از اعوجاج بشکه‌ای را حفظ می‌کنند و در لبه‌ها برآمدگی‌هایی را دارند، یعنی زمان فعال کردن این گزینه خطوط صاف، صاف نخواهند شد.

چنین موضوعی نتیجه غیرقابل گریز استفاده از یکی از عریض‌ترین لنزها در یک گوشی هوشمند به همراه یک حسگر بزرگ است.

با توجه به قابلیت فوکوس خودکار دوربین فوق عریض می‌توانید از اشیاء مختلف از فاصله نزدیک بگیرید و یا آن‌ها را با پرسپکتیو غلو شده ثبت کنید.

با این‌حال، این دوربین گوشی می 11 اولترا نمی‌تواند آن‌قدر نزدیک فوکوس کند تا حضور حالت «ماکرو» توجیه‌کننده باشد. بنابراین اگر به عکاسی از فاصله خیلی نزدیک علاقه دارید، به فکر خرید یک گوشی دیگر باشید.

با توجه به این که هر 3 دوربین حسگرهای با فیلتر Quad Bayer دارند، تمام آن‌ها می‌توانند از حالت 50 مگاپیکسل استفاده کنند. گرچه خروجی تصاویر تنها دوربین اصلی با دقت کامل 50 مگاپیکسل است و دو دوربین دیگر با دقت 48 مگاپیکسل (اندازه سر سوزن کمتر) عکس می‌گیرند.

طبق عادت انتظار داریم زمان عکاسی با دقت کامل نویز تصویر به مراتب بیشتر شود، اما با گوشی Mi 11 Ultra این چنین نبود و به‌سختی نویز افزایش یافت.

گرچه اندکی ملایم بودن تصویر و افت در کنتراست دیده می‌شود. اندکی افزایش جزئیات در بعضی از سوژه‌ها ممکن است دیده شود، ولی آن‌قدر نیست که توجیه‌کننده حجم فایل 3 برابر بیشتر باشد.

بخش زیادی از صحبت‌های بالایمان زمان عکاسی با دقت کامل دوربین‌های فوق عریض و تله‌فوتو نیز دیده می‌شود.

کیفیت تصاویر در شب

گوشی می 11 اولترا در تنظیمات تاگلی به اسم «Enhance image quality» دارد که حالت نایت مد خودکار را زمان عکاسی با حالت فوتو معمولی، فعال می‌کند.

این تاگل به‌صورت پیش‌فرض فعال است. طبق پیش‌بینی، کیفیت تصاویر زمان عکاسی با این حالت بیشتر نزدیک به عکاسی با خودت حالت نایت مد است تا حالت فوتو.

دامنه دینامیک تصاویر عریض است، نواحی بسیار روشن به‌خوبی حفظ شوند، گرچه شبیه به تصاویری که با دوربین اصلی در روز می‌گیرید به نظر ما نوردهی اندک است و سایه‌ها می‌توانستند بیشتر نورپردازی شوند.

وجود انواع خاصی از چراغ‌های خیابانی می‌تواند منجر به رندرسازی غیر دقیق رنگ نارنجی شود، ولی این موضوع را کنار بگذاریم تعادل سفید و بازتولید رنگ دقیق هستند. جزئیات ریز نهایی زیاد بوده و پارازیت اندک نگه داشته شده است.

در ادامه چند تصاویر را می‌بینید که با غیرفعال کردن auto enhancement و با حالت فوتو گرفته شدند. متوجه یک دامنه دینامیک محدودتر، به ویژه در نواحی بسیار روشن برش خورده شده می‌شوید.

تصاویر زیر از همان صحنه‌ها اما این مرتبه با حالت تخصصی نایت مدت گرفته شدند. به نظر ما، فرقی با دسته اول ندارند.

تصاویر ساده‌ای که در حالت فوتو می‌گیرید مشکلات دیگری جز دامنه دینامیک محدود دارند که بارزترین آن ملایم بودن کلی تصویر و نبود جزئیات در نواحی تاریک‌تر است. استفاده از حالت نایت مد چه خودکار یا اجباری، این مشکلات را رفع می‌کند تا ترجیح ما استفاده از این حالت برای عکاسی در شب باشد.

ما چند تصویر دیگر با غیرفعال کردن گزینه اصلاحات خودکار برای حالت فوتو گرفتیم تا بهتر تفاوت بین تصاویر معمولی و تصاویر حالت نایت مد را ببینیم.

تصاویر زیر از صحنه‌های مشابه بالا با حالت Night mode گرفته شدند.

پنجره پاپ‌آپ حالت نایت مود خودکار زمان عکاسی با دو دوربین دیگر ظاهر نشد تا فرض کنیم تنها دوربین اصلی قادر به استفاده از این حالت است.

نمونه تصاویر حالت فوتو دوربین فوق عریض روی این فرضیه مهر تایید می‌زند، چون پردازش متفاوت بارز و نواحی بسیار روشن برش خورده بیشتر در مقایسه با حالت نایت مد دارند.

با این حال، تصاویر حالت Photo شاید بهترین تصاویری باشند که با دوربین فوق عریض یک گوشی در شب گرفتیم. آن‌ها جزئیات دارند، پارازیت به‌خوبی کنترل شده است و رنگ‌ها دقیق هستند و کمتر مشکل رنگ نارنجی دوربین اصلی در شرایط خاص دیده می‌شود.

استفاده از حالت نایت مد مشکلات دامنه دینامیک را رفع می‌کند و نتیجه آن توسعه بهتر محدوده تن‌ها (tonal ranges) و ثبت جزئیات بیشتر در سایه‌ها است. افزایش شارپی تصویر در نتیجه استفاده از نایت مد دیده می‌شود، اما حتی این موضوع با مهارت کنترل شده است.

امکان ثبت تصاویر با بزرگنمایی 2 برابر در شب وجود دارد، ولی نتایج متوسط هستند. حتی با آن که این تصاویر با دوربین اصلی گرفته می‌شوند، ولی در این سطح زوم امکان استفاده از هیچ کدام از دو حالت نایت مد وجود ندارد و دامنه دینامیک واقعا محدود است.

بخشی از جزئیات را در مرحله پس از پردازش می‌توانید به سایه‌ها برگردانید، اما امکان نجات نواحی بسیار روشن برش خورده وجود ندارد.

نکته مثبت شارپی و جزئیات واقعا خوب تصاویر است.

گوشی می 11 اولترا در زوم 5 برابر زمان عکاسی در شب رقیب ندارد. در چنین شرایطی تصاویری را با جزئیات عالی ثبت می‌کنید و که بهتر از هر گوشی دیگری با زوم روی یک سوژه جزئیات ریز آن را نشان می‌دهد.

پارازیت در این بین به شکل معقولی پایین نگه داشته شده است. دامنه دینامیک به آن حد چشم‌گیر نیست و منابع نوری نقطه‌ای برش خواهند خورد، اما باید انتظار ثبت تصاویری را داشته باشید که کاملا واقع‌گرایانه هستند.

وظیفه نایت مد کمک به رفع این مشکل است. زمان عکاسی با آن توسعه نواحی روشن و سایه‌ها بهتر خواهند شد و پارازیت نیز کاهش می‌یابد.

حالت پرتره

عکاسی پرتره را دوربین اصلی گوشی می 11 اولترا انجام می‌دهد و زمانی که بررسی کردیم بزرگنمایی آن تقریبا 1.4 برابر با 33 تا 35 میلی‌متر است.

جزئیات با وجود عمل برش خوردن تصویر عالی بوده و دامنه دینامیک خوب و عریض است. جداسازی سوژه بی‌نظیر است و با آن که دریچه دیافراگم پیش‌فرض F/2.3 است، اما به نظر ما تغییر آن به F/2.0 باعث ثبت نتایج متقاعد‌کننده‌ می‌شود.

دوربین سلفی

دوربین سلفی تصاویر را با دقت کامل خود می‌گیرد و بنابراین خبری از فناوری ثبت ترکیب پیکسل نیست. بنابراین، با آن‌که تصاویر نهایی جزئیات قابل قبولی دارند، ولی نه در حدی که دقت دوربین اشاره می‌کند. گرچه رنگ‌ها و دامنه دینامیک بسیار خوب هستند.

واقع‌گرایانه نگاه کنیم، با توجه به قابلیت قاب‌ندی تصاویر با استفاده از دوربین پشت، دوربین سلفی تنها باید برای تماس‌های تصویری استفاده شود.

جداسازی سوژه در حالت سلفی پرتره قابل قبول است، ولی اطراف سوژه به‌ویژه جایی که لباس‌ها با پس‌زمینه برخورد می‌کنند می‌تواند یک هاله شارپی اطراف سوژه دیده شود.

ای کاش می‌توانستیم با نمایشگر پشت تصاویر سلفی را زمان عکاسی با دوربین عقب و حالت پرتره قاب‌بندی کنیم، اما امکان آن وجود ندارد.

از این نمایشگر تنها برای قاب‌بندی تصاویر معمولی سلفی می‌توانید استفاده کنید نه این تصاویری که پس‌زمینه آن‌ها به شکل مصنوعی از فوکوس خارج می‌شوند.

نکته این جا است که با دوربین عقب می‌توانید از ثبت تصاویر سلفی با پس‌زمینه از فوکوس خارج شده طبیعی لذت ببرید.

این حسگر بزرگ عمق میدان محدودی دارد تا یک افت محوشدگی طبیعی و بسیار خوب ثبت شود. این بهترین تصویری است که در یک گوشی هوشمند با پس‌زمینه محو یا از فوکوس خارج شده می‌توانید بگیرید و ما خوشمان آمد.

قابلیت‌های ذاتی دوربین عقب در جمع‌آوری نور همچنین به این معنا است که در شب نیز تصاویر خوبی می‌گیرد. تنها مشکلی که ممکن است داشته باشید لرزش ناخواسته گوشی زمان فشار دادن دکمه شاتر است و در نتیجه آن تصاویر ما گاهی محو افتاد.

دوربین فوق عریض زمان عکاسی سلفی فضای قابل توجهی را تحت پوشش قرار می‌گیرد، تقریبا بیش از حد تا اگر محیط شما برای عکاسی مناسب نباشد کمی خجالت بکشید. عملکرد آن در محیط‌های تاریک‌تر به این خوبی نیست.

گرچه عملکرد خوب این دوربین قاب‌بندی عجیب و پرسپکتیو‌های خارق‌العاده است. این‌طور نیست که با دوربین پشت گوشی هوشمند دیگری امکان ثبت این تصاویر را ندارید، بلکه با این دوربین نمایشگری در اختیار دارید تا قاب‌بندی را درست انجام دهید.

جنگ ابر قدرت‌ها: دوربین گوشی می 11 اولترا در برابر اس 21 اولترا و نوت 20 اولترا سامسونگ

اجازه دهید دوربین این 3 گوشی را وارد میدان رقابت کنیم.

مقایسه کیفیت دوربین در روز

با توجه به عنوانی که Mi 11 Ultra به عنوان بهترین گوشی شیائومی به دوش می‌کشد، بدیهی است دوربین آن را باید با بهترین‌های سامسونگ مقایسه کنیم. ما برای رعایت انصاف و مرزکشی در این نبرد، کمی تغییرات ایجاد کردیم.

دوربین فوق عریض و اصلی گوشی می 11 اولترا را در مقایسه با اس 21 اولترا قرار دادیم، چون جدیدترین و عالی‌ترین محصول فعلی سامسونگ است.

برای دوربین زوم اکثر مقایسه‌ها با گوشی گلکسی نوت 20 اولترا انجام شد، چون هر دو قابلیت زوم اپتیکال مشابه 5 برابر دارند ولی زوم‌های 10 و 20 برابر اس 21 اولترا هم وارد این بازی کردیم.

با بررسی تصاویر دوربین اصلی، تفاوت قابل توجهی را بین دو گوشی می و گلکسی می‌بینیم. در یک نمای کلی، گوشی می 11 اولترا را به‌سادگی می‌توان دید نوردهی را اندک انجام می‌دهد و یک گام تاریک‌تر از نوردهی دقیق‌تر (و خوشایندتر) گوشی گلکسی است.

موضوع رنگ‌ها سلیقه‌ای است، ولی هیچ‌کدام از دو گوشی طوری عمل نمی‌کنند که رنگ‌های اشباع‌تر را بخواهید و رندرسازی رنگ در هر دو نسبتا نزدیک به یکدیگر است.

اگر دقیق‌تر بررسی کنیم، پوشش‌های گیاهی با ظاهر طبیعی‌تر تصاویر گوشی می 11 اولترا را ترجیح می‌دهیم. خطوط مستقیم تمیزتر، بهتر تعریف شده و کمی برتری در جزئیات ریز، از رای ما پشتیبانی می‌کند. در تصاویر هر دو گوشی خبری از نویز نیست.

تفاوت بین جزئیات تصاویر دوربین‌های فوق عریض دو گوشی بیشتر است، هیولای می شیائومی کاملا برتر عمل می‌کند. تصاویر این گوشی از نظر جزئیات مطلق و همچنین کیفیت رندرسازی بهتر از گوشی گلکسی است.

مشکل نوردهی اندک زمان عکاسی با این دوربین دیده نمی‌شود و هر دو گوشی صحنه را به یک شکل نورپردازی می‌کنند.

بزرگ‌ترین عیب گوشی می در این بخش عدم توانایی در تصحیح کامل اعوجاج بشکه‌ای است تا در صحنه‌های با خطوط صاف در امتداد حواشی، ظاهر برآمده و با اعوجاج بشکه‌ای را ببینید.

هیولای سامسونگ از این نظر تقریبا بی‌عیب عمل می‌کند. گرچه، دامنه پوشش دوربین گوشی می 11 اولترا وسیع‌تر است.

نوبت رقابت با گوشی گلکسی نوت 20 اولترا و قابلیت زوم 5 برابر می‌رسد که در تصاویر گوشی شیائومی شارپی و جزئیات به مراتب بهتر و کنتراست بهتر را می‌بینید و تصاویر این گوشی جزئیات بیشتری به‌طور کلی دارند.

دامنه دینامیک قابل قیاس و در یک حد است تا حسگر کوچک‌تر گوشی نوت را نشان دهد.

تصمیم گرفتیم زوم 10 برابر را با گوشی اس 21 اولترا مقایسه کنیم. به هرحال، سامسونگ در مقایسه با دوربین تله‌فوتو با زوم 5 برابر گوشی شیائومی یک حسگر به مراتب کوچک‌تر با دقت تنها 10 مگاپیکسل دارد.

از طرف دیگر، دوربین 48 مگاپیکسل با فیلتر Quad Bayer می 11 اولترا به معنای انجام عمل موزیک‌زدایی و ثبت تصاویر قابل قیاس با گوشی گلکسی است.

همین‌طور هم بود، تصاویر با زوم 10 برابر رای برتری را به گوشی گلکسی می‌دهند، اما می اولترا از نظر جزئیات نهایی برنده است. در زوم 20 برابر، الزاما رقابت پا به پا است. بنابراین با آن‌که شیائومی عملا یک دوربین با زوم 10 برابر ندارد، ولی می‌توانید تصاویری در همان حد با کیفیت ثبت کند. انگاری چنین دوربین دارد.

مقایسه کیفیت دوربین در شب

در شب حالت عکاسی ساده فوتو گوشی می (با غیر فعال بودن حالت نایت مد خودکار) تصاویری را با توسعه رنگی کاملا متفاوت با گوشی گلکسی ثبت می‌کند.

نوردهی این گوشی روشن‌تر است تا جزئیات در سایه‌ها بهتر باشد، ولی نواحی بسیار روشن در این بین محو می‌شوند. نوردهی گوشی گلکسی حتی تاریک‌تر است تا نواحی بسیار روشن حفظ شوند اما ظاهر آن‌ها گرفته است.

اس 21 اولترا مشکلی با چراغ‌های خیابانی با دمای نور گرم که بلای جان می 11 اولترا می‌شوند ندارد و در این شرایط رنگ‌ها را دقیق‌تر ثبت می‌کند.

استفاده از نایت مد به معنای رقابت برابر بین این دو است و تصاویر دامنه دینامیک و جزئیات نهایی مشابهی دارند.

زمان عکاسی با دوربین‌های فوق عریض، گلکسی برتری خود را از نظر دامنه دینامیک زمان عکاسی با حالت فوتو حفظ می‌کند. جزئیات در یک سطح هستند، در حالی‌که تصاویر گلکسی اندکی پارازیت بیشتری دارند.

زمان عکاسی با این دوربین و حالت نایت مد، به‌سختی اختلافی بین این دو دیده می‌شود.

تقابل گوشی گلکسی می 11 اولترا با گلکسی نوت 20 اولترا برای عکاسی در شب با زوم برتری پرچم‌دار شیائومی را زمان عکاسی با حالت فوتو، به‌ویژه در صحنه‌های با کنتراست بالا و تاریک‌تر نشان می‌دهد.

می‌توانید روی گوشی شیائومی برای ثبت جزئیات بیشتر حساب باز کنید و این نکته به‌ویژه برای عکاسی از نواحی تاریک‌تر صحت دارد.

گوشی شیائومی برتری خود را زمان عکاسی با نایت مد نیز حفظ می‌کند تا تصویر آن شارپ‌تر و با جزئیات بیشتر باشند.

دوربین فیلمبرداری

گوشی می 11 اولترا با تمام دوربین‌های خود می‌تواند ویدئوهای 8K با سرعت 24 فریم بر ثانیه ضبط کند و همگی آن‌ها فیلم‌های 4k با سرعت 60 فریم بر ثانیه نیز می‌توانند بگیرند.

در تمام دقت‌ها و فریم ریت‌ها از سیستم لرزشگیر تصویر استفاده می‌شود. همچنین می‌توانید از بین دو کدک h.264 و h.265 انتخاب کنید، مگر این‌که انتخابتان 8K باشد که در آن صورت کدک تنها مورد دوم است.

ویدئوهای 8K با برش اندک در مقایسه با 4K گرفته می‌شوند اما در مقایسه با فیلم‌های 8K گوشی‌های گلکسی، قاب تصویر وسیع‌تری دارند. بیت‌ریت 130 مگابیت بر ثانیه نیز بیشتر از فیلم‌های اس 21 اولترا است.

کیفیت ویدئوهای 8K به عنوان چنین فیلم‌هایی که با یک گوشی گرفته می‌شوند، واقعا بسیار خوب و شاید بهترین است. جزئیات ریز در مقایسه با فیلم‌های 4K بیشتر است، نه 4 برابر بیشتر ولی با این‌حال است.

در مقایسه با 4K خبری از افت دامنه دینامیک نیست و دامنه دینامیک در هر دو حالت در حد قابل احترامی عریض است.

زمان فیلمبرداری 4K کمی مصنوعات فشرده‌سازی دیده می‌شود که در ترکیب با شارپی سنگین‌تر اگر روی فیلم‌ها زوم کنید ظاهر دانه‌ای آن‌ها را نشان می‌دهد، اما به نظر ما این فیلم‌ها کاملا قابل استفاده هستند.

فیلم‌های 4k با سرعت 30 فریم بر ثانیه بیت‌ریت نسبتا بالای 62 مگابیت بر ثانیه (با استفاده از کدک h.264) دارند و استفاده از این بیت‌های بیشتر به معنای تولید ویدئوهای با کیفیت بالا است. ویژگی‌هایی مانند جزئیات عالی، دامنه دینامیک عرض، رنگ‌های خوشایند چیزی نیست که به‌سادگی بتوانیم از آن بگذاریم.

ویدئوهای 4K نیز جزو بهترین فیلم‌هایی هستند که تا به حالا دیدیم.

ویدئوهای 8K دوربین فوق عریض آن چنان شکوهمند نیست و نمی‌توانیم بگوییم 2 برابر حجم فایل بیشتر توجیه‌کننده است.

فیلم‌ها اگر از نزدیک بررسی کنید ظاهر ملایم و خمیری دارند. گرچه بین دقت‌های مختلف فیلمبرداری تفاوتی از نظر دامنه دینامیک یا تغییر در بازتولید رنگ دیده نمی‌شود.

ویدئوهای 4k 30fps که با بزرگنمایی 5 برابر گرفته می‌شوند، بیت‌ریت 50 مگابیت بر ثانیه یعنی کمتر از دو دوربین دیگر دارند، اما این ارقام برای یک فیلم 4K معمولا استاندارد است. از فیلم‌های این دوربین نیز نمی‌توانیم ایراد بگیریم.

به همین شکل، فیلم‌های 8K دوربین تله‌فوتو از نظر کیفیت برتری خاصی ندارند. سیستم لرزشگیر عملکرد عالی زمان فیلمبرداری با تمام دقت‌ها از جمله 8K دارد.

پن کردن با دوربین با مهارت مدیریت می‌شود و خبری از تغییر ناگهانی در حالت فیلم نیست و زمانی که گوشی را در یک جهت برای فیلمبرداری می‌گیرید، فیلم‌های نهایی انگاری روی سه‌پایه ضبط شدند.

زمان رفع لرزش از فیلم‌ها عملکرد دوربین فوق عریض با توجه به طول کانونی کوتاه‌تر بهتر است. سیستم لرزشگیر زمان فیلمبرداری در زوم 5 برابر نیز عملکرد عالی دارد و فیلم‌هایی در این سطح زوم و با این ثبات تا حالا ندیدیم.

ما همچنین حالات مختلف Steady mode را تست کردیم که عبارتند از Steady video و video PRO و به ترتیب دوربین اصلی و فوق عریض از آن‌ها استفاده می‌کنند.

هر دو دوربین دقت را روی فول اچ‌دی و سرعت 30 فریم بر ثانیه قفل می‌کنند. هیچ‌کدام آن‌قدر در این دو حالت نتوانستند لرزش را از فیلم در حین دویدن حذف کنند و تقریبا فیلم‌هایی که با حالت Steady mode و دوربین اصلی می‌گیرید قابل استفاده نیستند اما فیلم‌های دوربین فوق عریض و حالت PRO را می‌توانیم قابل کنیم.

شاید اگر کفش اسپورت بهتری بپوشیم، نتیجه بهتری ثبت شود.

رقبا

قیمت گوشی می 11 اولترا در اروپا برای مدل 12/256 گیگابایت 1200 یورو است که بدون تردید کم نیست، ولی غیرمعقول هم نمی‌توان آن را دانست.

گوشی گلکسی اس 21 اولترا را می‌توان به قیمت 1000 یورو تهیه کرد، گرچه برای خرید مدل 256 گیگابایت آن باید 100 یورو بیشتر بپردازید.

قیمت گوشی وان پلاس 9 پرو کمی از 1000 یورو برای مدل 12/256 گیگابایت بیشتر است و گوشی فایند ایکس 3 پرو اوپو تقریبا 1150 یورو قیمت دارد.

گوشی Mi 11 Ultra را در هند به قیمت 70 هزار روپیه می‌توان خرید که به مراتب بهتر از گلکسی با 50 درصد قیمت بیشتر است. دو گوشی وان پلاس 9 پرو و ایکس 60 پرو پلاس ویوو که تاکید خاصی روی کیفیت دوربین دارد، در همین حد 70 هزار روپیه است.

در نبرد بین اولتراها، گوشی می عملا در تمام سناریوها فیلم‌ها و تصاویر بهتری از گلکسی می‌گیرد. گلکسی دوربین سلفی بهتر دارد، اما نمایشگر پشت گوشی شیائومی این برتری را از بین می‌برد.

نمایشگر اس 21 اولترا اندکی نرخ تازه‌سازی تصویر را سازشی‌تر تنظیم می‌کند و اندکی روشن‌تر است، اما به‌سختی چنین موضوعی روی تصمیم‌گیری قطعی تاثیر می‌گذارد.

شاید مهم‌ترین نکته این باشد که گلکسی به‌راحتی می 11 اولترا را در تست ماندگاری شارژ باتری شکست می‌دهد. با این‌حال، کاربران هندی بدون تردید به راحتی رای برتری را به شیائومی می‌دهند و در اروپا باید با دقت بیشتری بررسی کرد، گرچه همچنان نظر ما به سمت غول چینی است.

واقع‌گرایانه نگاه کنیم، هیچ‌کدام از گوشی‌های دیگر نمی‌توانند با قدرت دوربین گوشی می 11 اولترا رقابت کنند، ولی خرید وان پلاس 9 پرو و به جیب زدن بیش از 200 یورو کمی منطقی به نظر می‌رسد.

این گوشی کم یا بیش در هر بخشی در سطح پرچم‌دار شیائومی است به جز دوربین. گرچه دوربین آن نیز به‌خودی خود بد نیست و فقط باید دید پرداخت پول بیشتر برای خرید گوشی شیائومی برای عکاسی لازم است یا نه.

اگر این دو گوشی قیمت مشابهی داشتند (مانند بازار هند) مجددا برگ برنده دست گوشی شیائومی بود.

تصاویر با زوم اپتیکال دو برابر گوشی فایند ایکس 3 پرو کیفیت بهتری دارند، اما این گوشی یک دوربین میکروسکوپی نیز دارد که شما را به سمت آن می‌کشد و باید دید اولویتتان روی عکاسی از فاصله دور است یا نزدیک.

گوشی اوپو همچنین یک ظاهر متفاوت دارد، اما به عقیده خیلی از کاربران برآمدگی دوربین آن در مقایسه با گوشی می 11 اولترا زیباتر و البته یک راه‌حل کمتر شیک است. بنابراین انتخاب از بین این دو به اولویت شما روی طراحی و دوربین بستگی دارد.

گوشی ایکس 60 پرو پلاس ویوو یک رقیب جالب دیگر از نظر قیمت برای می 11 اولترا در هند است. این گوشی نیز روی پنل پشتی یک برآمدگی دوربین قابل توجه دارد و با آن که قدرت دوربین آن در حد می نیست، ولی به‌ندرت چیزی بیشتر از آن می‌خواهید.

پنل پشتی چرمنمای آن حس خوبی زمان لمس دارد که در مقابل سرامیک خنک‌تر می 11 اولترا قرار می‌گیرد و در بین این دوستان رقیب جمع‌وجورترین ابعاد به +X60 Pro اختصاص دارد.

گوشی ویوو فاقد اسپیکرهای استریو و تاییدیه IP است، گرچه تمام دیگر گوشی‌های بالا این دو ویژگی را به عنوان یک استاندارد دارند.

رای نهایی

گوشی می 11 اولترای شیائومی از نظر دوربین بهترین است، حتی اگر شکل برآمدگی دوربین پنل پشتی آن به‌اندازه کافی این موضوع را نشان ندهد.

این پرچم‌دار تصاویر و ویدئوهایی به‌خوبی یا حتی بهتر از هر رقیب دیگر خود می‌گیرد و اگر شیائومی پتانسیل نمایشگر عقب را کاملا آزاد کند، بهتر نیز خواهد شد.

اما همه چیز فقط دوربین نیست. شاید سنگینی بالای گوشی یک عامل آزاردهنده باشد، چون به‌سختی می‌توان از چیز دیگر این گوشی ایراد گرفت.

یک نمایشگر عالی، بهترین اسپیکرها، عمر باتری خوب و شارژ سریع و یک کیفیت ساخت سرامیکی هیچ کم‌وکاستی نداشتند. قیمت گوشی شیائومی می 11 اولترا بسته به محل زندگی شما ممکن است فرق کند و بین یک دستگاه با قیمت معقول و ارزشمند و یک خرید پر هزینه قرار گیرد.

در هر‌صورت این گوشی را باید خرید چون شاگرد اول کلاس پرچم‌دارها است و باید منتظر P50 هوآوی یا آنر 50 پرو پلاس باشیم تا ببینیم چه حرف‌هایی آن‌ها برای گفتن دارند.

نقاط مثبت

• طراحی با نمایشگر خمیده جذاب، کیفیت ساخت ممتاز با پنل پشتی سرامیکی و استاندارد IP68
• نمایشگر اولد 6.81 اینچی که کاملا استثنائی با ویژگی‌هایی مانند دقت 1440p، نرخ تازه‌سازی تصویر 120 هرتز، نور بسیار زیاد و رنگ‌های دقیق است.
• نمایشگر پشت پتانسیل عالی دارد.
• ماندگاری شارژ باتری برای کلاس گوشی خوب است، سرعت شارژ فوق‌العاده بالا
• اسپیکرهای استریو عالی
• رابط کاربری اصلاح‌شده MIUI 12
• کیفیت عالی دوربین عکاسی و فیلمبرداری که در حال حاضر بهترین در بازار است.

نقاط منفی

• یکی از سنگین‌ترین گوشی‌های موجود در بازار، برآمدگی دوربین واقعا شیک نیست.
• کارکرد محدود نمایشگر پشت؛ محدودیت‌های ظاهرا اجباری که مفید بودن آن را محدود می‌کند.
• گوشی می 11 اولترا تحت فشار بیش از حد گرم می‌شود (در دنیای واقعی آن چنان شدت آن زیاد نیست).

منبع: gsmarena.com