پنتیوم و سلرون دو مورد از محبوب ترین ریزپردازنده‌های موجود در بازار هستند که در ادامه تفاوت و شباهت‌های آنها را مشاهده می‌کنید:
- تعداد هسته‌ها: معماری دو هسته‌ای پایه هر دو پردازنده به یک صورت است اما سلرون سطح مبتدی و پنتیوم کمی از آن بالاتر است. هر دو پردازنده گرافیک داخلی داشته و از ۱۲۸ گیگابایت رم (حافظه کامپیوتر) پشتیبانی می‌کنند.
- کش: لاین ۲۰۲۱ پردازنده‌های سلرون و پنتیوم هر دو بین ۲ تا ۴ مگابایت حافظه کش دارند (حافظه کش محل ذخیره داده‌های پر استفاده برای افزایش سرعت دسترسی به آنهاست).
- سرعت کلاک: لاین سلرون ۲۰۲۱ امکان افزایش سرعت کلاک تا ۳.۶ گیگاهرتز را دارد اما پنتیوم کمی سریع تر است و به ۴.۳ گیگاهرتز می‌رسد. تنظیمات کلاک مشخص می‌کند که یک پردازنده با چه سرعتی قادر به پردازش داده‌ها است.
- سرعت گذرگاه: هر دو پردازنده سرعت گذرگاه مشابهی دارند که به ۸ گیگ انتقال در ثانیه می‌رسد (گذرگاه، مسیری است که یک بخش مادربورد را به بخش دیگر متصل می‌کند). هر دو پردازنده می‌توانند انتقال فایل از رسانه‌هایی مثل درایو USB را با سرعت و بهره وری بالا انجام دهند.
مهم ترین مزیت پنتیوم نسبت به سلرون در سال ۲۰۲۱، قابلیتی به اسم hyper-threading یا فراریسمانی است. این قابلیت به سیستم عامل امکان می‌دهد که هر هسته پردازنده را به صورت مجازی به دو هسته تقسیم کند. در نتیجه یک پنتیوم دو هسته‌ای می‌تواند شبیه به یک چهار هسته‌ای عمل کند. طبق آنچه در سایت اینتل نوشته شده، فراریسمانی می‌تواند سرعت بوست کامپیوتر را برای کارهایی که زیاد از پردازنده استفاده می‌کنند، تا ۳۰ درصد ارتقاء دهد.
قبلاً پنتیوم سری پردازنده رده بالای اینتل محسوب می‌شد اما حالا این جایگاه به پردازنده‌های Core اختصاص یافته و پنتیوم جزء محصولات رده میانی این شرکت محسوب می‌شود. لاین Core برای کاربران سازمانی و مشاغل طراحی شده و در مجموع مشخصات و آمار بهتری دارد. سرعت کلاک این لاین شبیه به تراشه‌های پنتیوم است اما در دو هسته پردازنده تعبیه شده اند. در این لاین محصولاتی با ۱۸ هسته هم مشاهده می‌شود که سرعت بسیار بیشتری نسبت به محصولات ارزان تر دارند.
پردازنده‌های کور حافظه کش بیشتری هم دارند اما سرعت گذرگاه آنها به اندازه سایر محصولات اینتل است. بعلاوه این پردازنده‌ها دارای قابلیت توربو بوست هستند که امکان اورکلاک خودکار پردازنده برای یک بازه زمانی کوتاه را فراهم می‌کند. فراریسمانی هم در این پردازنده‌ها فعال است و باعث ارتقای قابلیت مدل‌های چند هسته‌ای می‌شود. البته این سرعت با هزینه‌های خاصی همراه است؛ قیمت گران ترین پردازنده‌های سری Core بیشتر از ۵۰۰ دلار است در حالی که قیمت پردازنده‌های سلرون کمتر از ۱۰۰ و پردازنده‌های پنتیوم بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ دلار است.
معمولاً پردازنده‌های سلرون به صورت از پیش آماده در لپ تاپ‌ها، تبلت‌ها و سایر دستگاه‌هایی با ابعاد کوچک نصب می‌شوند. این پردازنده‌ها برای چنین کاربردهایی مناسب هستند اما برای اجرای همزمان چندین کار روی یک کامپیوتر، قابلیت فراریسمانی موجود در پردازنده‌های پنتیوم مفید است. اگر زیاد از نرم‌افزارهای سنگین مثل فتوشاپ، پکیج‌های تولید فایل‌های چند رسانه‌ای یا بازی‌های سه بعدی جدید استفاده می‌کنید در این صورت باید یک پردازنده چند هسته‌ای مثل سری Core اینتل یا Ryzen شرکت AMD را انتخاب کنید.
