مرکز کهکشان‌ها پر است از سیاهچاله‌های ریز و درشت. کهکشان راه شیری ما هم از این قاعده مستثنا نیست. سیاهچاله‌ای که در مرکز کهکشان راه شیری قرار دارد رفتاری متفاوت از تمام سیاهچاله‌های دیگر دارد. اگر گیرنده‌ها را به سمت این سیاهچاله هدف بگیرید، خواهید دید هر 9 ساعت یک بار سیگنالی از سمت آن ارسال می‌شود! در مرکز کهکشان GSN 069 و حدود 250 میلین سال نوری دورتر از ما، سیاهچاله‌ای وجود دارد که اشعه‌ی ایکس به سمت زمین ارسال می‌کند.
از آن جا که این سیاهچاله، یک سیاهچاله فعال است، مرتباً ماده اطراف خود را می‌بلعد. این فرایند همراه با تشعشعات نور در افق رویداد و اطراف تکینگی خواهد بود. نقطه‌ای که بعد از آن هیچ نور و ماده‌ای توان فرار از جاذبه سیاهچاله را نخواهد داشت.
در سال 2018 دانشمندان در حالی که از تلسکوپ نیوتون آژانس فضایی اروپا استفاده می‌کردند متوجه پرش مشکوک امواج که هر 9 ساعت یک بار اتفاق می‌افتاد شدند. بعدتر معلوم شد این سیگنال‌های مشکوک مربوط به سیاهچاله GSN 069 هستند که به طرز عجیبی اشعه ایکس تابش شده از سوی آن 100 برابر قوی‌تر بود. تابشی که سیاهچاله دارد چندان عجیب نیست. سیاهچاله‌ها معمولاً به‌صورت تصادفی، پر تکرار و ریز تشعشعاتی دارند. مثل نوساناتی که نور شمع دارد. آنچه در مورد این سیاهچاله عجیب است، همین نظم عجیب و غیرطبیعی و البته شدت تشعشعات تکرار شونده‌اش است.
هنوز هیچ توضیح قطعی برای این پدیده وجود ندارد. ولی مشخص است که در دیسک یکپارچه آن عدم ثبات قابل توجهی وجود دارد. دیسک یکپارچه در واقع حلقه‌ای از مواد در حال سقوط در داخل سیاهچاله است که اطراف آن تجمع کرده‌اند. ممکن است چیزی در داخل این مواد وجود داشته باشد که باعث شود بلعیده شدن مواد به‌صورت یکنواخت و پیوسته نباشد. یا ممکن است چیزی در مجاورت آن وجود داشته باشد که باعث به هم ریختگی دیسک به‌صورت دوره‌ای می‌شود.
دانشمندان تا کنون چنین الگوی عجیبی را از هیچ سیاهچاله دیگری مشاهده نکرده‌اند. با این حال گفته‌اند ممکن است پدیده‌های عجیب و غیرقابل توجیه دیگری که در بخش‌های دیگر فضا مشاهده می‌شود در واقع با این پدیده در ارتباط باشد.
مثلاً در گذشته دانشمندان متوجه شده بودند که برخی از سیاهچاله‌ها به‌صورت غیرقابل توجیه روشن‌تر یا تاریک‌تر می‌شوند. ممکن است این رفتار سیاهچاله‌ها از همین الگو پیروی کند. سیاهچاله کشف شده از نظر اندازه نسبت به بسیاری از سیاه چاله‌های مرکز راه شیری کوچک‌تر است. به نظر می‌رسد چرخه 9 ساعته تابش اشعه ایکس به شکلی به‌سرعت چرخش سیاهچاله به دور خودش مرتبط باشد.
سیاهچاله‌های بزرگ‌تر به زمان بیشتری برای چرخش به دور خود نیاز دارند. بنابراین می‌توان انتظار داشت سیاهچاله‌های بزرگ‌تر در شرایط مشابه، همین الگو را با دوره‌های طولانی‌تر انجام دهند. مثلاً ممکن است چند هفته یا حتی چند ماه این دوره طول بکشد. این در حالی است که در وارد بسیار نادری تابش‌های اشعه ایکس یک سیاهچاله برای این مدت مورد بررسی قرار می‌گیرد.
منبع: livescience
