به گزارش روکیدا مطالعات جدید نشان می‌دهند که فعالیت‌های فیزیکی سنگین می‌توانند منجر به افزایش خطر مرگ زودرس شوند.
آنالیز مقیاس بزرگی از اطلاعات جمع آوری شده، طی بیش از ۵۰ سال و تقریباً همراه با ۲۰۰۰۰۰ شرکت کننده نشان داده است که افراد در شغل‌هایی که سطح فعالیت فیزیکی بالایی دارند، بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس نسبت به افراد شاغل با فعالیت کمتر قرار دارند.
هرچند بسیاری از دانشمندان از نتایج این مطالعات متقاعدند نشدند، اما با برخی از یافته‌ها می‌توان نشان داد که آن‌ها در اشتباه هستند.
به طور کلی بسیاری از دانشمندان فعالیت فیزیکی را به عنوان یکی از قسمت‌های اساسی زندگی سالم در نظر می‌گیرند، ولی برای چندین سال محققان به اختلاف نظرهای عجیبی در مطالعات اشاره کردند.
به نظر می‌رسد که فعالیت‌های فیزیکی – به صورت داوطلبانه – اگر به عنوان قسمتی از اوقات فراغت انجام شوند قطعاً با اثرات مفید برای سلامتی همراه خواهند بود، ولی افرادی که در فعالیت‌های فیزیکی به عنوان قسمتی از کار روزانه فعالیت می‌کنند، بیشتر تمایل به رنج بردن از عواقب مضر برای سلامتی دارند که این مسئله به عنوان پارادوکس در فعالیت فیزیکی معرفی شده است.
آنالیزها نشان می‌دهند که افرادی که در فعالیت‌های فیزیکی شدید با سطح بالاتر شرکت می‌کنند، در مقایسه با افرادی که در فعالیت‌های فیزیکی با سطح پایین مشارکت دارند ، ۱۸٪ احتمال بیشتری دارد که دچار مرگ زودرس شوند.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که «عواقب مضر سلامتی، با فعالیت فیزیکی شدید در افراد مرتبط است، هرچند با فاکتورهای مناسب (همانند فعالیت فیزیکی در اوقات فراغت) تنظیم شوند.» همچنین شواهد نشان می‌دهند که دستورالعمل‌های فعالیت‌های فیزیکی باید در فعالیت‌های فیزیکی حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای (در اوقات فراغت) متفاوت باشند.
نتایج مطالعات در حال اثبات اشتباهات محققانی هستند که بیان می‌کنند آنالیزها متحمل محدودیت‌های روشی مهمی هستند. اریکا بورکولز از دانشگاه تکنولوژی کوئیزلند بیان می‌کند که نتایج «گمراه کننده» هستند و به تعدادی از فاکتورهای مهمی که می‌توانند فعالیت فیزیکی را به سمت خطر بیشتر مرگ سوق دهند، اشاره می‌کند.
از آن جایی که این مطالعات به طور واضح تفاوت نوع فعالیت‌های محل کار را نشان نمی‌دهد، بورکولز بقیه‌ی فاکتورهای مؤثر را بیان می‌کند.
بورکولز بیان می‌کند:
«علل مرگ می‌تواند مربوط به استرس‌های شغلی شرایط کاری سخت و به طور کلی استرس درحال افزایش ناشی از زمینه‌های اجتماعی-اقتصادی جمعیت اخیر باشد.»
معمولاً مردم در اینگونه شغل‌ها پروفایل‌های نابرابری اجتماعی بالاتری دارند که می‌توان به دستیابی کمتر به مرخصی استحقاقی و مرخصی استعلاجی اشاره کرد که در صورت درخواست می‌تواند امنیت شغلی آن‌ها را تهدید کند.
با این حال استیفن اوانس از مدرسه‌ی بهداشت و طب معتقد است که این مطالعه به اندازه کافی برای به دست آوردن نتایج واضح به جزئیات نپرداخته است. او اشاره کرد که تغییرات در مطالعه فرضی «فعالیت فیزیکی شغلی بالا» برای نتیجه گیری عمومی بسیار وسیع هستند.
اوانس بیان می‌کند: «ممکن است بعضی از فرم‌های فعالیت فیزیکی فایده نداشته باشند ولی در این مقاله به طور واضح مشخص نشده‌اند.»
قطعاً این مقاله بیان نمی‌کند که ورزش برای سلامتی خوب نیست
بعضی شغل‌های فیزیکی ممکن است منجر به حادثه‌های بیشتر و افزایش میزان مرگ و میر شوند.
کاملاً منطقی است که نیروی کار بسیار سنگین ممکن است موجب خطرات سلامتی باشد.
همچنین ممکن است که مشاغل این چنینی منجر به افزایش میزان حوادث و مرگ زودرس بدون فعالیت فیزیکی و عوامل مرتبط شوند که مورد بحث هستند و من مطمئنم که ما نیاز داریم تا آن را بهتر متوجه شویم.
در نهایت، محققان این مطالعه جدید بیان کردند که نتایج آن‌ها در آینده باید توسط دستورالعمل‌های فعالیت‌های فیزیکی که بین فعالیت فیزیکی حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای تفاوت قائل می‌شود، بازنگری شوند.
پیامد فعالیت فیزیکی شدید در شغل به صورت مستقیم منجر به افزایش میزان مرگ زودرس می‌شود؛ با این حال این نکته را هم باید در نظر گرفت که عوامل متعددی در میزان مرگ میر شغلی دخالت دارند.
