مهرناز شهریاری
زمانی که Moziah “Mo” Bridges ، پسر جوانی بود از کت و شلوار سه تکه برای تفریح رفتن استفاده می کرد. او عاشق آراستگی بود، اما از پاپیون‌های تکراری داخل مغازه‌ها متفر بود، بنابراین وقتی 9 ساله بود، یک شرکت راه‌اندازی کرد تا این مشکل را حل کند.
کسب و کار بریج، پاپیون های MO، کراوات، پاپیون و لوازم تزئینی مانند دستمال جیب کت (محدوده قیمت بین 15 تا 50 دلار) تولید می‌کند. Bridges که اکنون 16 ساله است می‌گوید: «از زمان آغاز فعالیت شرکت در ممفیس در سال 2011، بیش از 600،000 دلار محصولات خود را از طریق وب‌سایت و مشارکت با فروشگاه‌های خرده فروشی فروخته است».
هنگامی که ایده پاپیون‌های MO به ذهنش رسید، مادربزرگش که یک خیاط بازنشسته بود، خیاطی کردن را به او آموخت. بریج، مادر و مادربزرگش، کراوات‌ها را در روزهای اول راه اندازی شرکت، دوختند و از خانه شان، کسب و کار را آغاز کردند. مدیر عامل جوان شرکت، تولیدهایشان را به مغازه‌های محلی فروخت و توجه رسانه‌های مطبوعاتی دولتی مانند The Steve Harvey Morning Show و مجله Oprah را قبل از وارد شدن به Shark Tank در سال 2014، جلب کرد. در آنجا، او یکی از بهترین معاملات در تاریخ کاریش را به دست آورد.
بریج از Shark Tank برای 20% از سهام شرکتش، 50 هزار دلار درخواست کرد اما دایموند جان (Daymond John) به کارآفرین جوان توصیه کرد که پولی نگیرد و در عوض او به طور رایگان، مربی او شود و او را در کسب و کارش هدایت کند. این ارتباط، درهای زیادی را به روی بریج باز کرد؛ از جمله وارد شدن کراوات هایش به Cole Haan و Neiman Marcus و به دست آوردن قرارداد حق امتیاز استفاده از لوگوهای NBA در طراحی های خود.
بریج می گوید: «یکی از مهم ترین چیزهایی که او به من آموخت این بود که همیشه با شرکتت صادق باش». «او به من آموخت که چگونه از مادرم و جنبه های عملی مدیریت یک شرکت مراقبت کنم».
بریج به عنوان یک کارآفرین جوان، چالش‌های منحصر‌به‌فردی دارد. یکی از سخت‌ترین چیزها، به ویژه از آنجایی که او دانش‌آموز سال دوم دبیرستان است، برقراری تعادل در زندگی پر مشغله خود است. او می گوید: «این یکی از سختی‌های زندگی من است؛ اما من از پس آن بر می آیم».
او می‌خواهد در مدرسه مد پارسون (Parsons’ School) درشهر نیویورک حضور داشته باشد و تا زمانی که 20 ساله شود به یک طراح تبدیل شود. او تمام تلاشش را می‌کند تا در مد لباس و لباس شهری (لباس غیر رسمی) تخصص پیدا کند و حرفه‌ای شود. او می‌گوید: «من می‌دانم که از زندگی چه می‌خواهم و چه کاری می‌خواهم انجام دهم».
