عنوان‌های این مطلب
ایستگاه فضایی بین‌المللی اخیراً مهمان‌های ناخوانده داشته است. این مهمان‌های ناخوانده سه ربات بامزه مکعبی شکل به نام استروبی (Astrobee، یا همان زنبور فضایی) بودند. این سه ربات فضایی کارشان کمک کردن به خدمه برای انجام کارهای روزانه است. در روکیدا با این ربات‌های فضایی خدمتکار بیشتر آشنا شوید.
هدف ربات فضایی زنبوری
ربات فضایی هانی
این ربات‌های فضایی برای اولین بار است که به فضا ارسال می‌شود. البته هدف اصلی از ارسال استروبی کمک کردن به فضانوردان نیست. حداقل فعلاً! چرا که در این برنامه آزمایشی، قرار است عملکرد سخت افزار، دوربین، نیروی رانشی، متصل و شارژ شدن، انتقال داده و قابلیت‌های دیگر، مورد بررسی قرار گیرند. بنابراین فعلاً فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی در خدمت زنبور فضایی هستند!
آزمایش و بررسی عملکرد ربات فضایی استروبی
فضانورد ایستگاه فضایی بین المللی در حال کار بر روی بامبل
برای بررسی رفتار و عملکرد استروبی، لازم است که یکی از فضانوردان ناسا داده‌ها، اطلاعات و وضعیت ربات فضایی را بررسی کند. این همان کاری است که خانم آن مک کلین (Anne McClain) در حال حاضر مشغول به انجام آن است و در تصویر بالا هم می‌توانید ببینید.
ایستگاه اتصال و پهلو گیری ربات فضایی، یعنی همان جایی که استروبی قرار است شارژ شود هم در تصویر دیده می‌شود. بله! اتاق پر از تجهیزات مختلف است و پیدا کردن ربات فضایی هم حتی سخت است. یکی از سه ربات استروبی که بامبل (bumble، زنبور عسل) نام دارد، درست جلوی خانم مک کلین قرار دارد و محل اتصال هم سمت راستش است. ایستگاه اتصال در آزمایشگاه کیبو (Kibo) در ۱۵ ام ماه فوریه نصب شد. آزمایشگاه کیبو در واقع یک ماژول و بخشی از ایستگاه فضایی بین‌المللی است که توسط ژاپنی‌ها طراحی شد و بزرگ‌ترین قطعه در میان قطعات ایستگاه بین‌المللی محسوب می‌شود.
کارکرد ربات فضایی
برای استفاده از ربات فضایی ابتدا باید آزمایشگاه فضایی کیبو نقشه کشی شود تا به این شکل استروبی را بتوان کالیبره کرد. این ربات فضایی قرار است در آینده به‌عنوان یک دستیار مشغول به کار شود. استروبی برای انجام وظایفش دو راه دارد. یا کنترلش را به دست انسان‌های روی زمین بسپارد و حرکات و حرکاتش از راه دور کنترل شوند، یا اینکه کنترلش دست خودش باشد. یعنی به‌صورت خودکار عمل کند و به انجام آزمایشات کمک کند. مثلاً می‌تواند به‌صورت خودکار و با استفاده از دوربینی که دارد، عکس برداری کند یا مثلاً برای جا به‌جایی تجهیزات و بار در ایستگاه فضایی بین‌المللی به کمک فضا نوردان بیاید.
البته ربات فضایی کمی در علوم هم سر رشته دارد. در صورتی که ربات تجهیزات لازم را داشته باشد و برنامه ریزی شود، می‌تواند به‌عنوان یک پلتفرم تحقیقاتی هم مورد استفاده قرار گیرد.
ربات‌های استروبی
ربات های استروبی، زرد (هانی)، آبی (بامبل) و سبز (کوئین)
همان طور که گفته شد، سه ربات استروبی به ایستگاه فضایی ارسال شده است. بامبل (Bumble، زنبور عسل)، هانی (Honey، عسل) و کوئین (Queen، ملکه)! این سه ربات باهم به ایستگاه فضایی ارسال شده‌اند. ارسال ربات‌ها ۱۷ آوریل یا ۲۸ فروردین، در ویرجینیا و توسط Notrhrop Grumman انجام شد. نورثروپ گرومن شرکتی است که طبق قراردادش، کار انتقال تجهیزات را به ایستگاه فضایی انجام می‌دهد.
دست استروبی
هر سه ربات بامبل، هانی و کوئین مکعبی شکل با اضلاع ۳۰ سانتی هستند. ربات‌های فضایی استروبی به‌علاوه یک دست هم دارند که از آن برای گرفتن نرده‌ها ایستادن در یک محل ثابت استفاده می‌کنند. در واقع ربات فضایی برای اینکه بتواند دستیار خوبی برای فضانوردان باشد و وظایفش را درست انجام دهد، پیش از هر چیز باید بتواند حرکاتش را کنترل کند و سر جایش بماند. البته بدون وجود دست هم این کار ممکن بود ولی منطقی نیست صرفاً برای ثابت ماندن در یک محل، آن همه انرژی صرف شود.
مهم‌ترین کاری که این ربات‌ها در این مرحله انجام خواهند داد، در واقع جمع آوری اطلاعات در مورد بهترین شیوه برای کمک کردن به فضانوردان است. به این شکل در آینده سخت افزار و نرم افزار ربات‌ها به‌تناسب طراحی می‌شوند و کارایی بهتری خواهند داشت.
منبع: digitaltrends.com
