بازاریابی در دنیای نمایشگر و تلویزیون وارد بحران شده است. آنقدر نام در این بازار وجود دارد که حتی کارشناسان را گمراه می‌کند. هر کدام از شرکت‌ها می‌گوید: فناوری من رقیب ندارد!
امروز در مورد QD-OLED صحبت می‌کنیم. می‌توانید آن را با نام QD Display صدا کنید. همانطور که از نام فناوری حدس می‌زنید، یک فناوری ترکیبی است. ویژگی‌های نمایشگر OLED را در کنار فناوری نقطه کوانتوم قرار می‌دهد.
سامسونگ در این فناوری می‌خواهد خوبی‌های OLED را حفظ کرده و یکی از مشکلات بزرگ آن را برطرف کند. فناوری OLED به دلیل رنگ مشکی عمیق، نسبت کنتراست بی نهایت و زاویه دید گسترده در اوج است.
در کیفیت تصویر هم حرف اول را دارند. به نیمه خالی لیوان می‌رسیم. متاسفانه دوستان OLED در زمینه روشنایی عقب می‌مانند. اوج روشنایی آن‌ها به مقدار قابل توجه کم‌تر از تلویزیون‌های LCD به حساب می‌آید.
اگر اتاق شما غرق نور باشد، عملکرد HDR با مشکل رو به رو می‌شود. چراکه آفتاب کنتراست را از بین می‌برد. سامسونگ برای حل مشکل خلاقیت به خرج داد.
خلاقیت او استفاده از فناوری نقطه کوانتوم بود. آن را در تلویزیون‌های QLED و نئو QLED تجربه کرده‌ایم. لایه‌ای جدید که به روند سنتی اضافه می‌شود. لایه نقطه کوانتوم با افزایش دقت رنگ‌ها به کیفیت تصویر کمک می‌کند.
یکی دیگر از خوبی‌های آن گسترش طیف رنگی است. نمایشگر به جای یک جعبه مداد رنگی 12 رنگ، رنگ‌های بسیار بیش‌تری در اختیار دارد.
در کنار تمام موارد گفته شده، یک اتفاق جدید دیده می‌شود: افزایش شدت روشنایی. آفتاب حریف دوست جدید ما نمی‌شود!
1. نمایشگر QD-OLED چطور کار می‌کند؟
بر اساس اعلام شرکت سامسونگ سه بخش اصلی وجود دارد
- یک لایه TFT که جریان برق را برای عبور از صفحه OLED مدیریت می‌کند
- یک لایه از مواد سازنده OLED که نور آبی تولد می‌کند
- یک لایه نقطه کوانتوم
زمانی که نور آبی در این ترکیب ایجاد می‌شود از لایه نقطه کوانتوم عبور می‌کند. زیرپیکسل‌های سبز و قرمز ایجاد می‌شود. ترکیب سبز، قرمز و آبی مدل رنگی RGB را ایجاد می‌کند.
به کمک این سه رنگ تمام آنچه در نمایشگر تماشا می‌کنید، ساخته می‌شود. لایه نقطه کوانتوم کار فیلترهای رنگی را انجام می‌دهد. تفاوت کجاست؟ لایه نقطه کوانتوم انرژی نور را هدر نمی‌دهد.
در نتیجه شدت نور به نسبت تلویزیون‌های سنتی بیش‌تر است. شدت نور بیش‌تر و توانایی روشن و خاموش کردن هر پیکسل در محتوای HDR معجزه می‌کند. نسبت کنتراست در نمایشگر QD-OLED مقدار 1.000.000 به 1 را پیش چشم شما قرار می‌دهد.
کره‌ای‌ها پله‌های آینده را دوتا یکی بالا می‌روند. این نوع نمایشگر با کاهش رنگ آبی از چشم شما محافظت می‌کند.
2. QD-OLED در برابر OLED
به نیمه خالی لیوان می‌رسیم. نمایشگر QD-OLED عالی به نظر می‌رسد؟ به نسبت OLED چند مشکل نه چندان کوچک دارد. فناوری سامسونگ مواد سازنده نمایشگر OLED را تنها برای ایجاد رنگ آبی به کار می‌گیرد.
یک تلویزیون OLED عادی رنگ‌های قرمز، سبز و آبی را ایجاد می‌کند. در نهایت مواد سازنده برای ایجاد نور سفید در کنار هم قرار می‌گیرند. به همین دلیل است که صفحه OLED در نمایشگرهای مدرن را OLED سفید می‌دانیم.
تفاوت دوم تبدیل نور اولیه به رنگ‌های مختلف است. OLED به جای نقطه کوانتوم از فیلترهای رنگی استفاده می‌کند. تفاوت قابل توجه مصرف انرژی بالا در فیلتر حساب می‌شود.
شاید فیلتر نقطه کوانتوم شدت روشنایی را افزایش دهد اما خطر سوختن سر جای خود قرار دارد. تا این لحظه جایگزین مناسب برای مواد استفاده شده در نمایشگر OLED پیدا نشده است.
3. QLED در برابر QD-OLED
نقطه کوانتوم جدید نیست. سال‌ها است که آن را در محصولات سامسونگ مشاهده می‌کنیم. شاید QLED عالی باشد اما نباید آن را با OLED مقایسه کنیم. یک تلویزیون QLED همان تلویزیون LED قدیمی در ترکیب با نقطه کوانتوم است.
یک تلویزیون LED هرگز نمی‌تواند رنگ مشکی را مثل OLED نمایش دهد. در زمان خرید کمی بیش‌تر دقت کنید. یک نمایشگر با صفحه VA در زاویه دید محدودیت ایجاد می‌کند.
انتخاب IPS نیز کنتراست را کاهش می‌دهد. بر اساس ادعای سامسونگ، یک تلویزیون QD-OLED شدت روشنایی 1000 نیت را ممکن می‌کند. دوستان QLED تا 1500 نیت بالا می‌روند.
منبع: howtogeek.com
