شیائومی به اندازه اپل بزرگ نیست، به آن اندازه هم توانایی سرمایه گذاری در توسعه فناوری را ندارد. از طرفی تا جایی که توانسته پیشرفت را با خود همراه کرده.
شیائومی امروز به جایی رسیده که می‌توانیم بگوییم ترکیبی از ویژگی‌های جدید و امکانات عجیب و غریب است. آیا واقعاً به یک دوربین ۱۹۲ یا ۲۰۰ مگاپیکسلی نیاز داریم؟
خبر از یک چت در شبکه اجتماعی چینی ویبو آغاز شد. یک تلفن همراه که دوربین آن ۲۰۰ مگاپیکسل به همراه دارد. از کجا می‌دانیم که این ماجرا به شیائومی می ۱۲ اولترا ارتباط دارد؟
کمی بعد از پیام دوربین ۲۰۰ مگاپیکسلی پیامی در خصوص شیائومی منتشر شد. راستش را بخواهید ترجمه دقیق چینی کار دشواری به حساب می‌آید.
در دنیای فناوری اطلاعات افشا شده زیادی جا به جا می‌شود. کمی قبل ما در مورد گلکسی اس ۲۲ اولترا صحبت می‌کردیم. آن‌ها را با یکدیگر اشتباه نگیرید.
شایعات گذشته بین ۱۹۲ مگاپیکسل و ۲۰۰ مگاپیکسل تفاوت نظر داشتند. به نظر می‌رسد شایعات جدید تنها به عدد ۲۰۰ مگاپیکسل توجه کرده‌اند.
در کنار دوربین اصلی فوق العاده، یک دوربین ۵۰ مگاپیکسلی پریسکوپ سطح بالا با توانایی بزرگ‌نمایی ۵ برابر دیده می‌شود. برای توصیف دو دوربین دیگر از عبارت با کیفیت بالا استفاده شده است.
یک دوربین فوق عریض و یک دوربین تله فوتو با کیفیت بالا در کنار دو دوربین دیگر قرار می‌گیرند. شیائومی می ۱۲ اولترا یک پیشرفت بزرگ خواهد داشت.
در کنار پیشرفت برادر بزرگ‌تر، دو تلفن همراه می ۱۲ و می ۱۲ پرو از دوربین می ۱۱ اولترا استفاده خواهند کرد. به نظر می‌رسد خانواده ۱۲ شیائومی با کیفیت بسیار بالای تصویر برداری برای جنگ شمشیر بلند می‌کنند.
به نظر داستان نام گذاری هم تغییر خواهد کرد. احتمالا آن را با نام شیائومی ۱۲ بشناسیم. در روند نام گذاری جدید شیائومی، احتمالا کلمه “می” حذف خواهد شد.
اعتیاد شرکت‌ها به مگاپیکسل‌های دوربین
سه دلیل اصلی وجود دارد که یک شرکت تولید کننده تلفن‌های هوشمند از یک حسگر با مگاپیکسل‌های بسیار زیادی استفاده می‌کند.
البته که از این دلایل برای توجیه دوربین‌های ۱۰۸ مگاپیکسلی می‌توانیم استفاده کنیم. ماجرا در مورد ۲۰۰ مگاپیکسل کمی بیش‌تر از حد دشوار می‌شود.
در مرحله اول یک حسگر با مگاپیکسل‌های بالا، عکس‌هایی با کیفیت بالا ثبت می‌کند. می‌توانید آن تصاویر را در یک نرم افزار ویرایش عکس به راحتی برش دهید تا قاب مناسب پیدا شود.
بزرگ‌نمایی دیجیتال از مگاپیکسل‌های بیش‌تر استفاده می‌کند. هرچه مگاپیکسل‌ها بیش‌تر باشد، بزرگ‌نمایی دیجیتال بهتر انجام می‌شود.
مرحله دوم به ترکیب پیکسل‌ها می‌رسیم. پیکسل‌های بیش‌تر، ترکیب بهتری را ممکن می‌کنند. یعنی پیکسل‌ها با یکدیگر ترکیب شده تا نور بیش‌تری جذب کنند.
یک حسگر ۱۰۸ مگاپیکسلی می‌تواند هر ۹ پیکسل را در یک پیکسل ترکیب کند. نتیجه یک تصویر ۱۲ مگاپیکسلی می‌شود. حسگر ۱۹۲ مگاپیکسلی این کار را به نسبت ۱۶ در یک انجام می‌دهد.
مساله دیگر اهداف تبلیغاتی است. تیم تبلیغاتی یک شرکت می‌توانند دوربین ۱۹۲ مگاپیکسلی را بر سر تمام رقبا بکوبند. آن‌ها به شما می‌گویند: تلفن همراهی که ما به شما می‌فروشیم بهترین مشخصات دنیا را دارد!
تمام دلایل گفته شده تا عدد ۱۰۸ مگاپیکسل منطقی به نظر می‌رسید اما کدام از آن‌ها در مورد ۱۹۲ مگاپیکسل منطقی خواهد ماند؟
تنها یک عکاس حرفه‌ای واقعاً از آن دوربین با رزولوشن بالا استفاده خواهد کرد. هدف شرکت‌ها از یک دوربین عظیم در جیب کاربران عادی چه می‌تواند باشد؟
احتمالا بیش‌تر کاربران به نرم افزارهای بهتر پردازش تصویر، عمر باتری بیش‌تر و نمایشگر با کیفیت‌تر، بیش‌تر اهمیت بدهند.
اما بازار حرف دیگری دارد. در میان رقابت سنگین هر برند باید حرفی برای گفتن داشته باشد. فناوری‌های جدید عرضه می‌شوند حتی اگر به اندازه هزینه خود فایده نداشته باشند.
چه کسی واقعاً به فناوری …. نیاز دارد؟ این جای خالی تقریبا با تمام نوآوری‌های روز پر می‌شود: از شارژر بی‌سیم تا نمایشگر با نرخ نوسازی ۱۶۰ هرتز.
این سوال می‌توانست فناوری را جایی در دوران تلفن همراه N95 متوقف کند. امیدواریم این شرکت بتواند به کاربران ثابت کند که دوربین ۲۰۰ مگاپیکسلی واقعاً به کار می‌آید.
شما در مورد بلندپروازی‌های دوستان چینی چطور فکر می‌کنید؟
منبع: techradar.com
