نقد و بررسی گوشی موبایل

با یکی دیگر از نقد و بررسی‌های گوشی‌های موبایل توسط تیم کارشناسی روکیدا در خدمت شما هستیم. در این مطلب قصد بررسی پرچم‌دار جدید هوآوی یعنی گوشی میت ۳۰ پرو را داریم.

مقدمه

باید بگوییم حالا با یک گوشی حرفه‌ای حقیقی روبرو هستیم، گوشی با یک نمایشگر «آبشاری» خمیده، یک چیپست فوق قدرتمند، حسگرهای دوربین بزرگ‌تر از زمان گوشی لومیا ۱۰۲۰، قابلیت فیلمبرداری اسلموشن دیوانه‌کننده، ماژول زمان پرواز در پنل پشتی و جلو، یک باتری بزرگ با تمامی قابلیت‌های متنوع شارژ و یک تابنده نور مادون قرمز. به گوشی میت ۳۰ پرو هوآوی احترام بگذارید.

یک نمایشگر اولد ۶.۵۳ اینچ طرفین گوشی را در بر گرفته است، پنل نمایشی که از تلاش‌های اخیر سامسونگ در این زمینه بهتر است. یک بریدگی در بالای نمایشگر میزبان دوربین زمان پرواز سه‌بعدی برای جلوه‌های بوکه و شناسایی پیشرفته چهره است و یک ماژول زمان پرواز دیگر که در پنل پشتی قرار دارد.

اما این دوربین تنها ستاره پنل پشتی نیست، این وظیفه روی دوش دو دوربین ۴۰ مگاپیکسل گذاشته شده است. یکی از آن‌ها یک دوربین زاویه عریض جدید به اسم Cine Camra است، حتی با آن که با طول کانونی ۱۸ میلی‌متر آن عریض‌ترین نیست ولی اندازه بزرگ ۱۵۴/۱ اینچ، توانایی فوکوس خودکار آن و ضبط فیلم‌های فوق آهسته با نرخ ۷۸۶۰ فریم بر ثانیه، این دوربین را از سایرین متمایز می‌کند.

با دوربین دیگر از زمان گوشی P30 Pro آشنا هستیم که یک حسگر۴۰ مگاپیکسل SuperSensing با فیلتر RYYB با طول کانونی ۲۷ میلی‌متر است.

یک لنز تله‌فوتو با زوم ۳ برابر نیز در کنار آن‌ها وجود دارد و هوآوی برای لنز پریسکوپ با زوم ۵ برابر گوشی P30 Pro در مدل میت خود جا نداشته است.

چیپست جدید یعنی کرین ۹۹۰ آمده است تا رقبا را کنار بزند و یک چیپست ۷ نانومتری با یک پردازند هشت هسته‌ای، پردازنده گرافیکی ۱۶ هسته‌ای و یک واحد پردازش عصبی اختصاصی دو هسته‌ای برای قابلیت‌های هوش مصنوعی است.

حافظه داخلی از نوع UFS 3.0 و سریع‌ترین است و با دو ظرفیت ۱۲۸ یا ۲۵۶ گیگابایت امکان افزایش آن توسط نانو مموری وجود دارد که یک استاندارد اختصاصی هوآوی به شمار می‌رود.

نیروبخش تمامی این سخت‌افزار یک باتری ۴۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت است که بزرگترین باتری یک گوشی میت تا به امروز است و با شارژ سیمی ۴۰ وات و بی‌سیم ۲۷ طبق سلیقه کاربر گوشی را سریعا شارژ می‌کند.

مشخصات گوشی میت ۳۰ پرو هوآوی:

بدنه: شیشه محافظ گوریلا گلس ۶ در پنل پشتی و عقب، بدنه آلومینیومی، ابعاد ۱۵۸.۱ در ۷۳.۱ در ۸.۸ میلی‌متر، ۱۹۸ گرم وزن، گواهینامه IP68 برای مقاومت نسبت به آب و گرد و غبار، رنگ‌های مشکی، نقره‌ای، سبز و بنفش.

• نمایشگر: پنل نمایش اولد دولبه خمیده ۶.۵۳ اینچ، دقت ۱۱۷۶ در ۲۴۰۰ پیکسل (تراکم ۴۰۹ پیکسل در هر اینچ)، پشتیبانی از استاندارد HDR10، پشتیبانی از قلم M-Pen و ژست‌های حرکتی.
• چیپست: کرین ۹۹۰، پردازنده هشت هسته‌ای (دو هسته کورتکس A76 با سرعت کلاک ۲.۸۶ گیگاهرتز + دو هسته کورتکس A76 با سرعت کلاک ۲.۰۹ گیگاهرتز و ۴ هسته کورتکس A55 با سرعت کلاک ۱.۸۶ گیگاهرتز)، پردازنده گرافیکی۱۶ هسته‌ای Mali-G76 MP16، واحد پردازش عصبی دو هسته‌ای.
• حافظه: ۸ گیگابایت رم، ۱۲۸ یا ۲۵۶ گیگابایت حافظه داخلی از نوع ۰ (قابل ارتقاء توسط شیار هیبریدی نانو مموری).
• سیستم عامل: اندروید ۱۰، رابط کاربری EMUI 10.
• دوربین عقب: اصلی: ۴۰ مگاپیکسل (فیلتر RYYB)، اندازه حسگر ۱.۷/۱ اینچ، لنز معادل ۲۷ میلی‌متر، گشادگی دریچه دیافراگم f/1.6، فناوری لرزشگیر اپتیکال تصویر (OIS)، فوکوس خودکار تشخیص فازی (PDAF)؛ دوربین تله‌فوتو: ۸ مگاپیکسل، اندازه ۴/۱ اینچ، ۸۰ میلی‌متری (زوم اپتیکال سه برابر)، گشادگی دریچه دیافراگم f/2.4، OIS، PDAF؛ دوربین فوق عریض (فیلتر RGGB)، اندازه ۱.۵۴/۱ اینج، ۱۸ میلی‌متری، گشادی دریچه دیافراگم f/1.8، PDAF؛ دوربین زمان پرواز؛ قابلیت فیلمبرداری با کیفیت 4K و نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه، اسلموشن با کیفیت اچ‌دی و نرخ ۷۶۸۰ فریم بر ثانیه، دوربین‌ها در همکاری با شرکت لایکا طراحی شدند.
• دوربین جلو: ۳۲ مگاپیکسل، ضریب اف f/2.0، دوربین زمان پرواز.
• باتری: ۴۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت، فناوری شارژ سریع ۴۰ وات Super Charge، شارژ بی‌سیم ۲۷ وات، شارژ بی‌سیم معکوس ۲۷ وات.
• امنیت: حسگر اثرانگشت (زیر نمایشگر، اپتیکال) شناسایی سه بعدی چهره.
• اتصالات: 5G (تنها مدل 5G)، شبکه‎های 4G، 3G و GSM، دو سیم کارت، پشتیبانی از استاندارد a/b/g/n/ac وای‌فای، سرویس مسیریابی جی‌پی‌اس باند دوگانه، بلوتوث ۵.۱ به همراه LE، NFC، درگاه یواس‌بی تایپ C.
• سایر مشخصات: تابنده نور مادون قرمز، نمایشگر نقش یک بلندگوی مکالماتی را نیز دارد، بلندگو در پایین گوشی قرار گرفته است.

در کنار تمامی این ویژگی‌های ممتاز به یک مشکل می‌رسیم که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. جنگ تجاری بین دو کشور آمریکا و چین عواقب شدیدی برای هوآوی و به ویژه سری میت ۳۰ داشته است. گوشی میت ۳۰ پرو بدون سرویس‌ها و اپلیکیشن‌های گوگل از قبل نصب شده عرضه شده است.

این قضیه در چین مشکل خاصی نیست ولی در برای کاربران معمولی خارج از کشور وطن یک نکته منفی به شمار می‌رود.

به مدت چند روز پس از عرضه این گوشی یک راه‌حل برای استفاده از خدمات گوگل وجود داشت، ولی همانطور که در اخبار روکیدا به اطلاع رساندیم امنیت آن زیر سوال رفت (از همان ابتدا مشکوک بود) و از آن زمان دیگر در دسترس کاربران نیست.

کاربران می‌توانند اپلیکیشن‌های محبوب خود را بارگذاری جانبی کرده یا از اپ استور خود هوآوی استفاده کنند ولی این روند عادی شرایط نیست. ما این نقد را با امید فراوان نسبت به رفع مشکل نرم‌افزاری سری جدید میت در آینده می‌نویسیم.

محتویات جعبه فروش گوشی میت ۳۰ پرو

میت ۳۰ پرو در یک جعبه مشکی به بازار عرضه شده است و نام این گوشی به رنگ طلایی و اسم برند لایکا به رنگ قرمز روی جعبه حک شده‌اند تا همکاری این شرکت با شرکت متخصص لنزسازی آلمان تداعی شود. جعبه فروش سری گوشی‌های میت ۲۰ و P30 نیز به همین شکل بود تا بسیار متفاوت با جعبه‌های سفید رنگ نسل‌های قبلی باشد.

درون این جعبه یک شارژر ۴۰ وات و یک کابل یواس‌بی A به C پیدا می‌کنید. در کنار آن‌ها یک جفت ایرباد نسبتا ساده نیز قرار داده شده است که از طریق درگاه یواس‌بی تایپ C به گوشی متصل می‌شود. در جعبه رابط درگاه ۳.۵ میلی‌متری هدفون به یواس‌بی تایپ C نیست، بنابراین نمی‌توانید از هدفون‌های قدیمی و محبوب خود استفاده کنید.

طراحی و نمایش ۳۶۰ درجه

ما هنوز در این فکر هستیم قابل توجه‌ترین عنصر طراحی میت ۳۰ پرو مربوط به نمایشگر آن می‌شود یا آرایش دوربین؟ اجازه دهید با نمایشگر شروع کنیم.

میت ۳۰ پرو تنها دومین گوشی سال‌های اخیر با چنین خمیدگی‌های فراوان است و تنها ۳ روز پس از گوشی vivo NEX 3 که ظاهر مشابهی دارد معرفی شد.

سامسونگ در جدیدترین نسل پرچم‌دارهای سری گلکسی خود از شدت خمیدگی‌های اطراف نمایشگر کاسته است و اگر به یاد داشته باشید شرکت کره‌ای با گوشی Note Edge پایه‌گذار آن بود و حالا این وظیفه شرکت‌هایی مانند ویوو و هوآوی است که چنین طراحی مدرنی را به سطح دیگری برسانند.

نمایشگر هوآوی به اسم Horizon Display در طرفین خمیدگی ۸۸ درجه دارد و اگر از بالا به گوشی نگاه کنید عملا هیچ حاشیه‌ای را اطراف نمایشگر نمی‌بینید.

بدون شک می‌توانید ببینید قسمت لبه نمایشگر تغییر رنگ می‌دهد و به سلیقه کاربر بستگی دارد که از این نمایشگر خوشش بیاید یا نه، به نظر ما به معنای جذابیت محض است.

اما زمانی که بحث کاربردپذیری به میان می‌آید، خمیدگی نمایشگر به طرفین ممکن است ایده خوبی نباشد. اولین مشکل احتمالی شکنندگی آن است. عملا نبود بدنه در طرفین به معنای بالا بردن احتمال شکنندگی گوشی است.

بدون شک گوریلا گلس ۶ از آن محافظت می‌کند ولی یاد آن گفته معروف می‎‌افتیم که شیشه شیشه است و شیشه می‌شکند.

سپس به موضوع نبود دکمه‌های فیزیکی می‌رسیم. نبود یک دکمه پاور در سمت راست به این معنا است که هیچ راه دیگری جز لمس برای تعامل با گوشی وجود ندارد.

هوآوی راه‌حل‌های مختلفی در نظر گرفته است مانند دو مرتبه ضربه زدن روی لبه گوشی که اسلایدر تنظیم حجم صدا را فعال می‌کند و زمانی که شیوه صحیح ضربه زدن را یاد بگیرید، بسیار خوب جواب می‌دهد. اما، نتیجه این ابتکارات این است که هیچ راه مکانیکی برای باز کردن دوربین یا فعال کردن دکمه آزادسازی شاتر نیست و زمانی که دستکش به دست دارید باید عکاسی را فراموش کنید (قبول داریم امکان لمس با بینی وجود دارد ولی شیک‌ترین راه‌حل ممکن نیست، مگر نه؟).

مورد دیگری که باید در نظر گرفت امکان ترجمه اشتباه لمس کف دست هنگام خوردن به لبه‌ها است. هوآوی می‌گوید لبه‌های این گوشی به عنوان یک منطقه جداگانه برای ورودی لمس در نظر گرفته می‌شود و اکثر اوقات خاموش است.

چرا باید نمایشگری با این خمیدگی ساخت و سپس لبه‌های آن را غیرفعال کرد؟ به نظر ما قابلیت رد کردن لمس کف دست عملکرد بی نقصی داشت و با این حال ما هنوز عاشق ظاهر این نمایشگر خمیده هستیم.

برخلاف طرفین بدون حاشیه، هنوز در بالا و پایین کمی حاشیه دیده می‌شود و مهمتر از همه بریدگی نمایشگر نیز به چشم می‌آید. این بریدگی محل قرارگیری دوربین سلفی و زمان پرواز، حسگر اثرانگشت و حسگر نور محیطی است تا سخت‌افزار زیادی را در بر گیرد.

نبود دوربین مکالماتی بارز است و میت ۳۰ پرو در طول تماس‌های صوتی نمایشگر خود را برای تولید صدا می‌لرزاند ولی هیچ چیز نمی‌تواند جای یک درایو سنتی برای خروجی صدای واقعی استریو را بگیرد.

میت جدید تنها یک اسپیکر دارد که در پایین گوشی قرار گرفته است و در این جا درگاه یواس‌بی تایپ C، میکروفن اولیه و شیار سیم کارت را نیز پیدا می‌کنید.

در مدل تحت بررسی ما یا می‌توان دو سیم کارت با قطع نانو یا یک سیم کارت با قطع نانو و کارت حافظه جانبی اختصاصی هوآوی یعنی نانو مموری استفاده کرد. مدل تک سیم یقینا تنها یک سیم کارت با قطع نانو و نانو مموری می‌پذیرد.

از طرف دیگر در بالای این گوشی تابنده نور مادون قرمز دیده می‌شود که بابت آن باید هوآوی را تحسین کرد. میکروفن دیگر نیز در مجاورت آن است.

در بالا به نبود بدنه در طرفین اشاره کردیم ولی دقیقا این گفته درست نیست. در واقع یک بدنه آلومینیومی تنها با قطر یک میلی‌متر بین دو قطعه شیشه وجود دارد تا ظاهر آن را محکم‌تر کند.

قطر این آلومینیوم در بالا و پایین بیشتر و در واقع نسبتا ضخیم است.

سرانجام به پنل پشتی این گوشی رسیدیم. یک دایره مشکی بزرگ محل قرارگیری ۴ دوربین میت ۳۰ پرو است، سه دوربین معمولی برای عکاسی به همراه یک ماژول زمان پرواز. برآمدگی جایگاه دوربین در حدود ۱ میلی‌متر است تا جا برای این لنزهای واقعا بزرگ باز شود ولی چون موقعیت آن در مرکز عقب گوشی است، میت ۳۰ پرو هنگام قرارگیری روی یک سطح صاف برآمده نیست.

شاید هوآوی فکر کرده است مجموعه دوربین به اندازه کافی بزرگ نبوده است، بنابراین تنها به عنوان بخشی از زبان طراحی گوشی خود یک حلقه بیشتر به آن اضافه کردند. باید پذیرفت وجود آن ظاهر متفاوتی به گوشی داده است ولی نمی‌توانیم بگوییم همه آن را خواهند پسندید.

فلاش ال‌ای‌دی دوتایی و حسگر دمای نور داخل دایره دوربین جا نشدند و موقعیت آن‌ها به گوشه بالا سمت چپ انتقال داده شده است.

ابعاد گوشی میت ۳۰ برابر با ۱۵۱.۱ در ۷۳.۱ در ۸.۸ میلی‌متر است تا در مقایسه با گلکسی نوت ۱۰ پلاس کمی جمع‌و‌جورتر (تقریبا ۴ میلی‌متر کمتر در طول و عرض) و به بلندی و باریکی آیفون ۱۱ پرو مکس باشد.

این گوشی از هر دو رقیب خود ضخیم‌تر است؛ نوت ۱۰ پلاس با ۷.۹ میلی‌متر در بین آن‌ها کمترین ضخامت را دارد و این مقدار در آیفون به ۸.۱ میلی‌متر می‌رسد. اما در طرف مقابل میت ۳۰ پرو تنها کمی از نوت ۱۰ پلاس  (۱۹۶ گرم در مقابل ۱۹۸ گرم) و به شکل قابل توجهی از آیفون ۲۲۶ گرمی سبک‌تر است.

نمایشگر اولد ۶.۵۳ اینج که در تمامی طرفین خمیده است

میت ۳۰ پرو مجهز به یکی از زیباترین نمایشگرهای فعلی در صنعت موبایل است یعنی یک پنل نمایش اولد که تا نیمه راه حواشی طرفین این دستگاه را می‌پوشاند. این نمایشگر دقت ۱۱۷۶ در ۲۴۰۰ پیکسل و نسبت تصویر عجیب ۱۸.۴:۹ (یا ۲.۰۴:۱) به همراه تراکم پیکسلی ۴۰۹ پیکسل در هر اینچ دارد.

ما زمان تنظیم روشنایی نمایشگر به صورت دستی و اسلایدر مربوطه حداکثر میزان روشنایی را ۴۶۴ نیت اندازه گرفتیم که اگر در قیاس با گوشی‌های رده بالای سامسونگ قرار دهید نسبتا رقم بالایی نیست ولی در واقع کمتر از آمار دو گوشی میت ۲۰ پرو و P20 Pro است.

در زمان فعالسازی تنظیم خودکار روشنایی، این عدد به ۶۸۳ نیت می‌رسد که از آمار قبلی این شرکت بالاتر بوده ولی در حدود بیش از ۱۰۰ نیت کمتر از گلسی نوت ۱۰ پلاس سامسونگ و iPhone 11 Pro Max اپل است.

زمانی که نور خورشید به صفحه گوشی‌تان می‌تابد متوجه این قضیه نمی‌شوید ولی میت ۳۰ پرو هنگام بالا بردن میزان روشنایی گوشی در حالت تنظیم خودکار کمی نواحی مشکی رنگ را نورانی می‌کند. برای استفاده از نمایشگر این گوشی در محیط آزاد هیچ مشکلی نخواهید داشت و به عنوان مثال راحت می‌توانید تصاویر خود را ترکیب‌بندی کنید.

گوشی میت ۳۰ پرو در بخش تنظیمات نمایشگر یک زیر منو به اسم Color & Eye Comfort با گزینه‎های متعدد دارد. تاگل رنگ طبیعی خروجی نمایشگر را براساس نور محیطی تنظیم می‎کند که شبیه به قابلیت True Tone اپل است.

در زیر منو نام برده شده یک فیلتر رنگ آبی را پیدا خواهید کرد که می‌توانید آن را به صورت دستی یا براساس برنامه‌ریزی زمانی فعال کنید و همچنین یک تاگل کاهش سوسو زدن نور وجود دارد که البته خاموش یا روشن بودن آن برای ما قابل درک نبود.

بخش دما و حالت رنگ این زیرمنو برای ما بیشتر از همه جالب بود. به صورت پیشفرض نمایشگر روی حالت Vivid قرار دارد. در این حالت میانگین مقدار deltaE برابر با ۴.۴ است و زمان تست‌ها شاهد بازتولید فضای رنگی DCI-P3 بودیم که چندان جالب و البته بد هم نیست. اگر فضای رنگی سنتی sRGB و حالت Normal را با دمای رنگ پیش‌فرض انتخاب کنید، میانگین deltaE به ۲.۲ کاهش پیدا می‌کند.

نمایشگر میت ۳۰ پرو از بازپخش محتوای با استاندارد HDR پشتیبانی می‌کند و این گوشی در صفحه دستگاه‌های پشتیبانی‌ کننده از استاندارد HDR10 نت‌فلیکس قرار ندارد، گرچه اپلیکیشن نت‌فلیکس در این گوشی حتی اجرا هم نخواهد شد و پیام «این اپلیکیشن با دستگاه شما سازگار نیست» را دریافت می‌کنید.

علت این قضیه می‌تواند تنش بین دو کشور چین و آمریکا باشد و این که در نهایت توسط یک به‌روزرسانی نرم‌افزاری رفع می‌شود یک موضوع متفاوت است. بنابراین با آن که سخت‌افزار این گوشی در فهرست گوشی‌های توانمند برای پخش محتوای HDR قرار می‌گیرد ولی بخش نرم‌افزاری از این قابلیت محروم است.

عمر باتری گوشی میت ۳۰ پرو هوآوی

گنجایش باتری میت ۳۰ پرو هوآوی افزایش یافته است تا به عدد ۴۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت برسد که در مقایسه با باتری ۴۲۰۰ میلی‌آمپر ساعت دو گوشی میت ۲۰ پرو و P30 Pro قرار می‌گیرد.

رقبای مهم محصول جدید هوآوی باتری کوچک‌تری دارند به نحوی که باتری وان‌پلاس پرو ۷ یک سلول ۴۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت است و دو گوشی آیفون ۱۱ پرو مکس و گلکسی نوت ۱۰ پلاس به ترتیب باتری‌های ۳۹۶۹ و ۴۳۰۰ میلی‌آمپر ساعت دارند.

باتری گوشی میت ۳۰ پرو زمان بازپخش محتوای ویدئویی با آمار ۱۸:۱۹ ساعت تنها نیم ساعت از آمار گلکسی نوت ۱۰ پلاس و یک ساعت کامل از آیفون اپل کمتر طاقت آورد، اما هر سه نتیجه عالی کسب کردند، در حالی که زمان قرار دادن تنظیمات نمایشگر وان‌پلاس پرو ۷ روی نرخ تازه‌سازی تصویر ۶۰ هرتز، دوام باتری آن در این بخش با اختلاف ۲ ساعت پشت سر میت ۳۰ پرو قرار گرفت.

میت ۳۰ پرو در بخش گردش در وب به کمک شبکه وای‌فای با آمار ۱۵ ساعت در یک سطح با آیفون ۱۱ پرو مکس بود و این دو گوشی با سه ساعت بیشتر در جایگاه بالاتری نسبت به دستگاه نوت جدید سامسونگ و پرچم‌دار وان‌پلاس قرار گرفتند.

در بخش تماس‌های صوتی هر دو گوشی نوت ۱۰ پلاس (۳۲:۳۲ ساعت) و وان‌پلاس ۷ پرو (۳۴:۲۴ ساعت) گزینه‎‌های بهتری هستند و در این بخش میت ۳۰ پرو امتیاز ۲۰:۱۰ ساعت را به دست آورد.

آیفون جدید اپل حتی با آن که از قدیم در بخش تماس‌های صوتی بسیار کارآمد است توانست در تست‌های ما فقط امتیاز ۲۱ ساعت را به دست آورد.

به لطف این اعداد عالی، مدت دوام باتری میت ۳۰ پرو در حالت انتظار به طور کلی ۱۰۳ ساعت است.

شارژر داخل جعبه فروش این گوشی که از فناوری شارژ اختصاصی ۴۰ وات SuperCharge هوآوی پشتیبانی می‌کند آن را کمی بیشتر از یک ساعت (۱:۰۵) شارژ کرد و در عرض ۳۰ دقیقه مقدار آن به ۷۲ ساعت رسید که با توجه به بزرگ بودن باتری بسیار آمار قابل توجهی است.

میت ۳۰ پرو همچنین از شارژ بی‌سیم ۲۷ وات پشتیبانی می‌کند که شارژ کامل گوشی توسط آن فقط ۱:۳۴ ساعت طول کشید که بسیاری از گوشی‌ها توسط شارژ سیمی به این عدد می‌رسند. ۴۱ درصد شارژ باتری پس از نیم ساعت با این روش مجددا آمار قابل توجهی است.

از قابلیت‌های دیگر این گوشی شارژ معکوس بی‌سیم است تا به عنوان مثال بتوانید ساعت هوشمند خود را با آن شارژ کنید.

بلندگو

میت ۳۰ پرو تنها یک بلندگو دارد که پشت یک توری در انتهای گوشی قرار گرفته است. تقریبا تمامی رقبای این گوشی امروزه اسپیکرهای استریو دارند و هوآوی می‌توانست داخل بریدگی نمایشگر یک بلندگوی مکالماتی سنتی قرار دهد که نقش یک کانال صوتی اضافه را داشته باشد.

در مورد بلندگوی مکالماتی باید بگوییم میت ۳۰ پرو مانند P30 Pro از نمایشگر صوتی خود برای تماس‌های صوتی استفاده می‌کند که در اینطور مواقع می‌لرزد. شفافیت و کیفیت صدا در این روش واقعا بلند است و به خوبی در محیط‌های شلوغ صدا را می‌شنوید و البته به بیرون راه یافتن صدای مقابل نیز بارز نیست.

در تست‌های بلندگو ما در هر سه تست این گوشی امتیاز بالا و «عالی» را به دست آورد. حجم صدای این گوشی به شکل قابل توجهی از P30 Pro و میت ۲۰ بلندتر است. تنها حجم صدا بلند نیست بلکه کیفیت آن در محدوده فرکانس‌های مختلف نیز عالی است.

اندروید ۱۰؛ فاقد برنامه‌ها و سرویس‌های گوگل

میت ۳۰ پرو از همان ابتدا از اندروید ۱۰ استفاده می‌کند که خبر خوبی است. خبر بد نبود اپلیکیشن‌ها یا سرویس‌های گوگل است از جمله پلی‌استور یا هر اپلیکیشن دیگری که اسم گوگل روی آن است.

از آن جایی که این گوشی ابتدا وارد بازار چین شده است، هیچ کس آن جا انتظار سرویس‌های گوگل را ندارد یا از آن استفاده نمی‌کند و این قضیه نباید مشکل حادی باشد. گرچه، مشخص نیست آیا در نسخه جهانی این گوشی سرویس‌های گوگل از قبل نصب خواهد شد یا اصلا چنین اتفاقی رخ می‌دهد؟

برای مدت کوتاهی یک راه‌حل برای این مشکل وجود داشت که کاربران از یک سایت چینی یک اپلیکیشن دانلود می‌کردند که فریم‌ورک گوگل از جمله Play Services و پلی‌استور را نصب می‌کرد. این روش از همان ابتدا شک‌برانگیز بود و این سایت بسته شده است و دیگر امکان نصب سرویس‌های پلی گوگل وجود ندارد.

هوآوی از قبل سرویس‌های گوگل را روی این گوشی نصب نکرده است و بارگذاری جانبی پلی‌استور گوگل را نه تشویق و نه یاری می‌کند. آن‌ها نیز مانند کاربران از این قضیه ناراحت هستند و هیچ راه‌حل ساده‌ای برای رفع آن وجود ندارد.

جدا از سرویس‌های گوگل پلی، ما با موفقیت بعضی از اپلیکیشن‌های شخص ثالث را به صورت جانبی نصب کردیم و مشکلی در اجرای مرورگر کروم و اپلیکیشن گوگل مپس نداشتیم و Gboard از کیبورد انتخابی هوآوی برای کاربر غربی بهتر است.

گرچه اپلیکیشن جیمیل کار نمی‌کند و خبری از پلی استور یا اپلیکیشن‌هایی که نیاز به مجوزهای سطح سیستمی با چراغ سبز گوگل را دارد نیست. در حال حاضر تنها گزینه‌ها بارگذاری جانبی اپلیکیشن‌ها یا استفاده از AppGallery (اپ استور فعلی هوآوی) است.

به صورت بالقوه یک گزینه دیگر وجود دارد. این شیوه وقت‌گیرتر است و نیاز به مهارت بیشتر دارد، اسم آن پروژه microG است، یک فریم‌ورک متن باز مورد تایید سایت XDA برای دسترسی به اپلیکیشن‌های طراحی شده برای سرویس‌ گوگل پلی و اجرای آن‌های روی گوشی‌ها بدون نیاز به سرویس‌های واقعی گوگل‌پلی. گرچه این روش در اندروید ۱۰ کار نمی‌کند. بخشکی شانس!

در هر صورت بدون اپلیکیشن‌های گوگل یا با آن‌ها، میت ۳۰ پرو یکی از اولین گوشی‌های مجهز به اندروید ۱۰ است که در کنار آن رابط کاربری EMUI 10 هوآوی قرار می‌گیرد.

این رابط کاربری در مقایسه با نسل قبلی خود ظاهر متفاوت‌تر دارد و قابل توجه‌ترین تغییر در سایه‎‌بان نوتیفیکیشن و تاگل‌های سریع است. به طور کلی، عناصر رابط کاربری کامل‌تر و روان‌تر و در واقع لذت‌بخش‌تر هستند.

میت ۳۰ پرو از یک حسگر اثرانگشت اپتیکال زیر نمایشگر استفاده می‌کند. راه‌اندازی آن سرراست است و نتیجه مسیر طولانی ثبت اثرانگشت شناسایی سریع و قابل اعتماد آن است.

یک گزینه امنیتی دیگر امکان باز کردن گوشی با اسکن چهره است که نقش دوربین زمان پرواز در این موقع مشخص می‌شود. این دوربین چهره کاربر را به صورت سه‌بعدی اسکن می‌کند. حسگر فیس‌ آی‌دی اپل نیز چنین سیستمی دارد و این راه حل به مراتب امن‌تر از روش‌های اسکن چهره توسط دوربین سلفی است.

سیستم شناسایی چهره هوآوی فوق‌العاده سریع است و در محیط تاریک نیز کار می‌کند و امکان راه‌اندازی آن به نحوی که پس از شناسایی چهره نیاز به کشیدن دست روی صفحه برای ورود به صفحه هوم نباشد، وجود دارد تا مستقیما به این صفحه هدایت شوید.

رابط کاربری EMUI قفل صفحه نمایش «مجله» را دارد که مانند همیشه زمانی که نمایشگر را روشن می‌کنید یک کاغذدیواری متفاوت به شما نشان داده می‌شود.

اگر از بریدگی نمایشگر خوشتان نمی‌آید می‌توانید آن را با یک نوار وضعیت مشکی بپوشانید که تمامی قسمت‌های بریدگی تا لبه پایینی آن را می‌پوشاند. اندازه آن قابل توجه است ولی با توجه به حضور دوربین زمان پرواز به راحتی می‌توان آن را تحمل کرد.

هوآوی برای مدتی در گوشی‌های خود از سیستم ناوبری مبتنی بر ژست‌های حرکتی شبیه به آیفون استفاده می‌کرد و این قضیه به صورت پیش فرض هنوز در میت ۳۰ پرو رعایت می‌شود. باید با آن‌ها آشنا باشید یعنی کشیدن دست روی صفحه (سوایپ) به سمت بالا، کشیدن به سمت بالا و نگه داشتن در وسط برای فعال کردن Task Switcher یا سوایپ از سمت چپ یا راست صفحه برای برگشت به عقب.

همچنین می‌توانید از سیستم کلاسیک سه دکمه‌ای اندروید با یک دکمه انتخابی چهارم برای ظاهر کردن بخش تاگل‌های سریع استفاده کنید.

بخش نرم‌افزاری میت ۳۰ پرو کشوی اپلیکیشن ندارد یعنی تمامی آن‌ها روی صفحه هوم قرار می‌گیرند. گرچه اگر لایه‌بندی همیشگی دو ردیفه اندروید را با یک کشو اپلیکیشن و صفحات هوم ترجیح می‌دهید، امکان فعال کردن آن از بخش تنظیمات وجود دارد.

بیشترین تغییر از نظر طراحی در بخش سایه‌بان نوتیفیکیشن دیده می‌شود و تاگل‌های این بخش حالا یک شکل سنتی‌تر دایره‌ای شکل با یک رنگ آبی برای حالت روشن دارند که بسیار شبیه به رابط کاربری OneUI سامسونگ و طراحی اندروید ۱۰ خود گوگل است.

یک اسلایدر تنظیم روشنایی صفحه نمایشگر با یک ردیف از تاگل‌ها در بالا وجود دارد که می‌توانید آن را به پایین بکشید تا گزینه‌های بیشتری نمایان شود.

قابلیت مولتی تسکینگ در این گوشی به دو روش قابل دسترسی است، یا از طریق آیکون‌هایی که در گوشه بالا سمت راست Task Manager وجود دارد یا با سوایپ در امتداد صفحه با یک ضربه توسط بند انگشت.

ژست‌های حرکتی این گوشی بسیار متنوع هستند به عنوان مثال با دو مرتبه ضربه زدن توسط بند انگشت خود روی نمایشگر می‌توانید از صفحه عکس بگیرید و دیگر نیازی نیست دکمه کم کردن صدا و پاور را همزمان فشار دهید چون این گوشی دکمه تنظیم حجم صدا ندارد.

در مورد قابلیت مولتی‌ تسکینگ باید بگوییم اگر از سیستم ناوبری سه دکمه‌ای استفاده می‌کنید، نگه داشتن کلید Recent در اپلیکیشنی که از حالت تقسیم صفحه پشتیبانی کند باعث فعال‌سازی آن خواهد شد.

برای مدیریت بخش‌های مختلف گوشی قابلیت‌های گوناگونی وجود دارد که همگی در اپلیکیشن Optimizer دسته‌بندی شدند. در این بخش می‌توانید به میانبرهایی برای پاک‌سازی حافظه داخلی، تنظیمات دوربین، شماره‌های مسدودشده، اسکن گوشی برای ویروس و مقدار استفاده از شبکه‌ داده‌ها دسترسی داشته باشید.

به کمک اپلیکیشن Music خود هوآوی می‌توانید فایل‌های Mp3 را پخش کنید و اپلیکیشن گالری این شرکت یک ویرایشگر قدرتمند و بهره‌مند از هوش مصنوعی دارد، از طرف دیگر اپلیکیشن Health هوآوی امکان همگام‌سازی با Google Fit و شمارش قدم‌ها را فراهم می‌کند. یک اپلیکیشن فایل منیجر به همراه یک اپلیکیشن یادداشت‌برداری نیز دیده می‌شود.

گوشی‌های اندکی امروزه تابنده مادون قرمز دارند و خوشبختانه میت ۳۰ پرو یکی از آن‌ها است. به لطف اپلیکیشن Smart Remote این گوشی می‌توانید وسایل خانگی خود را کنترل کنید.

تیم توسعه‌دهندگان هوآوی توانسته‌اند اپلیکیشن‌های این شرکت را برای مدیریت خمیدگی‌های غیرعادی نمایشگر بهینه‌سازی کنند. با آن که رابط کاربری و اپلیکیشن‌های این شرکت به نحوی طراحی شدند که این خمیدگی‌ها را در نظر بگیرند، ولی اپلیکیشن‌های شخص ثالث الزاما اینطور نیستند و به صورت بالقوه عناصر رابط کاربری آن‌ها در خمیدگی‌ها باقی می‌ماند.

در این طور مواقع باید به قابلیت Edges در بخش تنظیمات نمایشگر بروید که توسط آن می‌توانید براساس هر اپلیکیشن گزینه «High Edges»  را فعال کنید و بنابراین اپلیکیشن مجبور می‌شود تنها در بخش تخت نمایشگر به نمایش در آید.

در اکثر اپلیکیشن‌ها نتیجه این تصمیم شکل‌‎‌گیری یک منطقه ۱۱۲۸ در ۲۴۰۰ پیکسل برای اپلیکیشن مورد نظر است و نوارهای مشکی سایر بخش‌های نمایشگر را می‌پوشاند.

البته یکسری موارد عجیب نیز دیده می‌شود، مانند توانایی دیدن بخش زیرین Gboard در لبه‌ها زمانی که در حالت «Hide Edges» قرار دارد و برای سایر اپلیکیشن‌ها اینطور نیست.

نتیجه تست‌های بنچمارک‌

میت ۳۰ پرو مجهز به چیپست کرین ۹۹۰ است و نباید آن را با مدل ۹۹۰ 5G اشتباه گرفت که داخل گوشی Mate 30 Pro 5G است و کاملا فرق دارد.

هر کدام از این چیپ‌ها یک پردازنده هشت هسته‌ای با مجموعه یکسان پردازنده‌های کورتکس دارد یعنی دو هسته کورتکس A76 + دو هسته کورتکس A76 + 4 هسته کورتکس A55، تنها فرق این است که مدل غیر 5G کرین ۹۹۰ به ترتیب برای هر سه کلاستر حداکثر سرعت کلاک ۲.۸۶ گیگاهرتز، ۲.۰۹ گیگاهرتز و ۱.۸۶ گیگاهرتز دارد در حالی که برای مدل 5G سرعت کلاک کلاستر متوسط به ۲.۳۶ گیگاهرتز و کوچک به ۱.۹۵ گیگاهرتز تغییر می‌کند.

سپس به پردازنده گرافیکی می‌رسیم که در هر مدل ۱۶ هسته‌ای و از نوع Mali-G76 است که در مدل معمولی میت ۳۰ پرو به سرعت کلاک ۶۰۰ مگاهرتز می‌رسد و در مدل 5G به ۷۰۰ مگاهرتز افزایش پیدا می‌کند.

در نهایت واحد پردازش عصبی (NPU) کرین ۹۹۰ از یک هسته «بزرگ» و یک هسته «کوچک» تشکیل شده است در حالی که واحد پردازش عصبی کرین ۹۹۰ 5G علاوه بر آن یک هسته بزرگ دیگر دارد.

ما مدل غیر 5G را در اختیار داریم.

مانند سایر گوشی‌های اخیر هوآوی، میت ۳۰ پرو یک حالت Performance دارد که در مورد گرما و مصرف باتری در قبال عملکرد بیشتر، ملاحظه نمی‌شود. بیشترین تغییر در امتیازها را در بخش بنچمارک‌های گرافیک دیدیم، در حالی که روی تست‌های پردازنده حداقل تاثیر را داشت.

نتایج تست تک هسته پردازنده در بنچمارک GeekBench 4 گوشی میت ۳۰ پرو در مقایسه با رقبای دارای چیپست اسنپ‌دراگون ۸۵۵ و هسته‌های سفارشی بزرگ چیپست اگزینوس قابل توجه بود و در دنیای اندروید رقیب نداشت.

گرچه، حتی مدل‌های پارسال آیفون از گوشی جدید هوآوی امتیاز بالاتری کسب کردند چه برسد به آیفون ۱۱ پرو.

در تست‌های چند هسته این قضیه به شکل قابل توجهی فرق می‌کند. گوشی آیفون ۱۱ پرو هنوز رقیب ندارد ولی میت ۳۰ پرو بالاتر از تمامی دار و دسته اندرویدی قرار می‌گیرد.

همین داستان در بنچمارک GeekBench 5 نیز تکرار می‌شود ولی اعداد متفاوت هستند و گوشی OnePlus 7T را نیز در کنار رقبا قرار دادیم.

در بنچمارک 3DMark و هر دو تست آن یعنی OpenGL ES 3.1  و Vulkan بیشترین تفاوت را در بین دو حالت معمولی و Performance گوشی جدید میت دیدیم. این تفاوت در حد ۳۰ و ۴۰ درصد است و میت ۳۰ پرو قادر به رقابت با ROG Phone II و حتی آیفون ۱۱ پرو است.

نتیجه این اختلاف در عملکرد پردازنده گرافیکی به معنای کسب امتیازهای بهتر در تست‌های ترکیبی مانند Antutu 7 است. در حالت Performance این گوشی تمامی رقبای اندرویدی خود را شکست می‌دهد، حتی با آن که اختلاف برد آن با دو گوشی Mi 9 شیائومی و وان‌پلاس ۷ پرو اندک است. در حالت معمولی یعنی با مدیریت توان و گرما، قدرت میت ۳۰ پرو در این حد نیست و پشت سر اس ۱۰ پلاس سامسونگ قرار می‌گیرد.

همانطور که پیش‌بینی می‌شد، میت ۳۰ پرو در بنچمارک‌ها عالی ظاهر می‌شود و عملکردی در سطح رقبا یا برتر از آن‌ها را شاهد بودیم. علاوه بر این، این گوشی خواه در حالت Performance یا حالت دیگر

در سطح بعضی از رقبا در حین انجام تست‌ها داغ نشد.

در کنار این قدرت باید به فوق‌العاده روان بودن کار با گوشی با زمان بارگذاری سریع اپلیکیشن‌ها و عناصر پویای سریع اشاره کنیم.

دو دوربین ۴۰ مگاپیکسل

Mate 30 Pro هوآوی دوربین سه‌گانه در عقب دارد که از یک لنز اصلی عریض، یک لنز فوق عریض و یک تله‌فوتو تشکیل شده است. با جدیدترین آن‌ها شروع می‌کنیم. دوربین فوق عریض میت ۳۰ پرو بزرگترین حسگری است که از زمان لومیا ۱۰۲۰ دیده‌ایم یعنی یک حسگر ۴۰ مگاپیکسل با اندازه ۱.۵۴/۱ اینچ.

این حسگر ۴۰ مگاپیکسل است ولی استفاده از فیلتر Quad Bayer به معنای ثبت تصاویر ۱۰ مگاپیکسل است. نکات عجیب این دوربین به همین جا ختم نمی‌شود چون نسبت تصویر به جای نسبت معمول ۴:۳ در دوربین گوشی‌ها ۳:۲ است.

لنز این دوربین به عریض بودن اکثریت لنزهای فوق عریض دوربین سایر گوشی‌های هوشمند نیست و طول کانونی معادل ۱۸ میلی‌متر دارد. ولی این دوربین برخلاف نمونه‌های مشابه در آیفون ۱۱ و گلکسی نوت ۱۰ که فوکوس ثابت هستند، از قابلیت فوکوس خودکار بهره می‌برد، گرچه دوربین فوق عریض گوشی وان‌پلاس ۷ پرو نیز این امکان را دارد.

این لنز تنها بزرگترین حسگر موجود در بازار نیست بلکه همچنین با گشادگی دریچه دیافراگم f/1.8 در جهان لنزهای فوق عریض با ضریب اف f/2.2-f/2.4 بسیار روشن است.

دوربین اصلی این گوشی نمونه مشابه در گوشی برندهای دیگر ندارد ولی آن را تا حالا روی گوشی‌های قبلی هوآوی دیده‌ایم. در کنار لنز اول یک حسگر ۴۰ مگاپیکسل با فیلتر Quad Bayer دیگر قرار می‌گیرد که تقریبا شبیه به سایر دوربین‌های با فیلتر Quad Bayer است.

این لنز یک طول کانونی معادل ۲۷ میلی‌متر و گشادگی دریچه دیافراگم f/1.6 دارد و فوکوس ثابت است.

لنز تله‌فوتو نیز فوکوس ثابت است و از معدود ماژول‌های با زوم اپتیکال ۳ برابر است چون هر دو دوربین تله‌فوتو دو گوشی نوت و آیفون زوم اپتیکال ۲ برابر دارند.

مجددا دوربین تله‌فوتو وان‌پلاس ۷ پرو با زوم ۳ برابر قادر به رقابت با هوآوی است. هوآوی در گوشی P30 Pro از یک لنز پریسکوپ با زوم اپتیکال ۵ برابر استفاده کرده بود ولی ظاهرا در میت ۳۰ پرو به اندازه کافی جا برای آن نبوده است یا قیمت را بسیار افزایش می‌داده است.

در میت ۳۰ پرو از دوربین زمان پرواز نیز استفاده شده است که نتیجه آن فوکوس سریع‌تر و ثبت جلوه‌های بوکه بهتر است.

اپلیکیشن دوربین هوآوی کاملا عملکردی است گرچه چند قابلیت عجیب دارد که ممکن است مانع افزایش عملکرد آن شود. در پایین این اپلیکیشن بخش انتخاب حالت عکاسی است که می‌توانید روی آن برای تغییر این حالات عکاسی به سمت چپ یا راست سوایپ کنید ولی امکان انجام این کار روی نمایاب وجود ندارد.

سوایپ به سمت بالا یا پایین باعث جابه‌جا شدن بین دوربین عقب و جلو نمی‌شود و برای این کار دکمه‌ای طراحی شده است (باید پذیرفت این دکمه در بخش پایین صفحه برای دسترسی ساده قرار دارد).

عملا هوآوی ژست‌های حرکتی را روی نمایاب فعال نکرده است و فقط می‌توانید با نیشگون گرفتن آن به داخل زوم کنید.

زوم کردن یک قضیه نه چندان ایده‌آل دیگر در رابط کاربری میت ۳۰ پرو است. با آن که توسط انگشت شست دست راست خود در زمان نگه داشتن گوشی در حالت عمودی می‌توانید به انتخاب‌کننده حالت عکاسی دسترسی داشته باشید، برای این کار زمان گرفتن گوشی به حالت افقی به هر دو دست خود نیاز دارید.

به عبارت دیگر استفاده از گوشی در حالت عمودی به یک شکل برای دست ‌چپ‌ها و نه راست دست‌ها ایده‌آل نیست و در حالت افقی نیز با یک دست نمی‌توانند از آن استفاده کنند. هیچ‌کدام از رقبا چنین مشکلی را ندارند، بنابراین هوآوی باید رابط کاربری خود را بهتر کند.

اپلیکیشن دوربین مانند قبل از قابلیت‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کند. یک قابلیت بهتر به اسم Master AI دیده می‌شود که تنظیمات رنگ را برای ۱۵۰۰ صحنه مختلف شناسایی می‌کند و براساس آن ظاهر عکس را تغییر می‌دهد.

در نمایاب برای روشن یا خاموش کردن این قابلیت یک تاگل وجود دارد تا نیازی نباشد برای این کار به بخش تنظیمات بروید.

اپلیکیشن دوربین به یک حالت عکاسی حرفه‌ای مجهز است که توسط آن خودتان می‌توانید پارامترهای دوربین را تغییر دهید یعنی ایزو (۵۰ تا ۴۰۹۶۰۰)، سرعت شاتر (۴۰۰۰/۱ تا ۳۰ ثانیه)، جبران نوردهی (۴- تا +4V در گام‌های افزایشی ۳/۱) و تعادل سفید (دمای نور خاص و از پیش تنظیم شده).

همچنین می‌توانید حالت‌های نورسنجی و فوکوس (تک فوکوس، مداوم و دستی) را تغییر دهید.

اگر گوشی فکر کند نوردهی را اشتباه کردید، یک آیکون برای هشدار دادن به شما ظاهر خواهد شد. توجه کنید، حالت عکاسی حرفه‌ای در اختیار تمامی سه دوربین قرار دارد، ویژگی که معمولا در بین رقبا دیده نمی‌شود.

حالت عکاسی تک رنگ نیز هنوز وجود دارد که شما را به یاد روزهایی می‌اندازد که هوآوی از ماژول‌‎های سیاه و سفید واقعی استفاده می‌کرد.

این حالت در بخش «More» اپلیکیشن دوربین به همراه حالات دیگر قرار دارد یعنی: سیاه و سفید، پانوراما و HDR به همراه موارد متعدد دیگر.

همچنین یک حالت نمایش دوگانه جدید به چشم می‌خورد که دوربین فوق عریض را در نیمه تصویر و زوم ۲، ۳ و ۵ برابر را به انتخاب شما در نیمه دیگر نشان می‌دهد ولی این امکان تنها برای فیلم‌ها وجود دارد.

چندین سال است، گوشی‌های هوآوی هر دو حالت عکاسی پرتره و Aperture را دارند. کاربر در حالت Aperture می‌تواند از محدوده ضریب اف شبیه‌سازی شده از f/0.95 تا f/16 انتخاب کند.

پس از ثبت هر عکس می‌توانید این ضریب و نقطه فوکوس مطلوب را در اپلیکیشن گالری تغییر دهید. در حالت عکاسی پرتره، می‌توانید محوشدن پس‌زمینه را فعال و غیرفعال کنید ولی همچنین می‌توانید اشکال بوکه را از بین دایره‌ای، قلبی شکل، چرخشی یا محوری تغییر دهید. همچنین می‌توانید از قابلیت نورپردازی شبیه‌سازی شده استفاده کنید و توسط جلوه‌های زیبایی‌سازی از مقیاس ۰ تا ۱۰ ظاهر تصاویر را تغییر دهید.

کیفیت تصاویر عکاسی در روز

دوربین اصلی میت ۳۰ پرو تصاویری عالی و با جزئیات خوب در روز می‌گیرد. رندرسازی مناطق دارای پوشش گیاهی به ویژه خوب است و ظاهر گیاهان در تصاویر گرفته شده با این گوشی در مقایسه با گلکسی نوت ۱۰ طبیعی‌تر و در مقایسه با آیفون ۱۱ اندکی عالی‌تر است.

به سختی می‌توانید در تصاویر هر گونه پارازیتی را مشاهده کنید، با این حال تصاویر گرفته شده با میت جدید از الگوریتم سرکوبی پارازیت مشابه با گوشی‌‎های گلکسی سامسونگ استفاده نمی‌کند.

در مورد رنگ‌ها باید بگوییم عملکرد میت ۳۰ پرو به نوعی محافظ‌کارانه است و با آن که رنگ‌های سبز تاثیرگذار هستند ولی رنگ‌های زرد اندکی از کیفیت دنیای واقعی به دور هستند. احتمالا این قضیه به علت نتیجه همکاری با شرکت لایکا است، ولی ما از وجود رنگ‌های بیشتر در تصاویر واقعا لذت می‌بریم.

دامنه دینامیک دیگر ربطی به حسگر ندارد و بیشتر با توجه به پیشرفت در الگوریتم‌های HDR در مورد پردازش تصویر و انباشت چند فریمی تصویر است و حسگرهای Quad Bayer در آن واحد تصاویری با میزان نوردهی طولانی و کوتاه می‌گیرند.

منظور ما این است که تصاویر میت ۳۰ پرو دامنه دینامیک عالی دارند و به سادگی با توجه به وجود جزئیات بالا در نواحی سایه و روشن جزو بهترین‌ها قرار می‌گیرند.

دوربین تله‌فوتو اندکی رنگ را به شکل متفاوتی تولید می‌کند، به نحوی که رنگ‌های تولید شده توسط این دوربین به نسبت دوربین اصلی شفاف‌تر هستند. علاوه بر این، قدرت زوم عالی این دوربین به معنای ثبت جزئیات ریزتر سوژه‌های دورتر در مقایسه با گلکسی نوت ۱۰ و آیفون ۱۱ پرو است.

دوربین فوق عریض به لطف ترکیب یک حسگر بزرگتر و قابلیت فوکس خودکار با تمامی انواع مشابه در بازار فرق دارد. در واقع با فوکوس روی اشیاء مجاور به نحوی توجه بیننده به آن‌ها جلب می‌شود که دوربین فوق عریض آیفون‌ها و گلکسی‌ها قادر به آن نیستند.

نتیجه استفاده از این دوربین ثبت تصاویری با جزئیات عالی، به ویژه بدون پارازیت و دامنه دینامیک عالی است. همچنین رنگ‌ها در مقایسه با دوربین اصلی دل‌پذیرتر هستند. بنابراین شاید برخی از افراد تعجب کنند واقعا کدام یک از این دو دوربین ۴۰ مگاپیکسل، دوربین اصلی میت ۳۰ پرو به شمار می‌روند.

کیفیت تصاویر عکاسی در شب

در شب، دوربین ۲۷ میلی‌متری میت ۳۰ پرو در مقایسه با رقبای کلیدی خود به لطف حسگر بزرگ‌تر (۱.۷/۱ اینچ در مقابل ۲.۶/۱ اینچ دو گوشی آیفون ۱۱ پرو و گلکسی نوت ۱۰) نور بیشتری جمع‌آوری می‌کند.

گوشی میت هوآوی تصاویری تمیز و شارپ با یک دامنه دینامیک واقعا وسیع ثبت کرد که به ویژه در منابع نوری با دمای رنگ گرم آشکار است.

یک مشکل که ما با تصاویر ثبت شده در شب داشتیم تغییر بارز رنگ قرمز به ویژه در شرایط نوردهی با دمای رنگ گرم بود.

هوآوی با توجه به این که یکی از پیشرویان حالت عکاسی در شب است نکات خاصی در مورد نوردهی طولانی مصنوعی می‌داند. حالت عکاسی در شب میت ۳۰ پرو در مقایسه با حالت Photo جزئیات بیشتری در سایه‌ها ثبت می‌کند که نتیجه آن تصاویر زنده‌تر و رنگین‌تر است. البته مشکل رنگ قرمز باقی می‌ماند.

این مشکل در حالت عکاسی Photos دوربین فوق عریض نیز دیده می‌شود تا بیشتر یک مشکل پردازش تصویر باشد تا مشکل حسگر. البته توجه داشته باشید تصاویری که با دوربین فوق عریض در شب می‌گیرید جزو بهترین‌ها هستند، جزئیات و دامنه دینامیک عالی دارند.

نکته‌ای که باید از آن آگاه باشید این است که دوربین فوق عریض میت ۳۰ پرو تحت شرایط خاص مستعد به بروز مشکل لنز فلیر است.

حالت عکاسی در شب در اختیار دوربین فوق عریض نیز با مزایا و معایب خاص خود قرار دارد. رفتار عجیب این دوربین ثبت تصاویر ۱۰ مگاپیکسل با نسبت تصویر ۴:۳  به جای ۳:۲ است یعنی اندکی حواشی را برش می‌زند.

از آن جایی که این دوربین اعداد صحیح پیکسل‌ها را روی حسگر با نسبت تصویر ۳:۲ خود ندارد، باید به نوعی تصاویر را افزایش اندازه دهد که نتیجه آن تصاویری با ظاهر عالی نیست. این تصاویر به شکل بارزی ملایم‌تر هستند و به لطف برش زده شده حتی تمام فوق عریض به شمار نمی‌روند.

جنبه مثبت ماجرا حذف مشکل رنگ قرمز و دقیق‌تر بودن به مراتب بیشتر رنگ‌ها است.

دوربین تله‌فوتو عملکرد خوبی در تاریکی ندارد و خروجی تصاویر آن تنها یک تصویر زوم شده به صورت دیجیتالی گرفته شده با دوربین اصلی مانند اکثر گوشی‌های دیگر است. گاهی اوقات از لنز تله‌فوتو با زوم سه برابر واقعی استفاده می‌شود ولی نمی‌توانید روی آن حساب کنید.

به طور کلی بهتر است در محیط بسیار تاریک بی خیال زوم کردن شوید.

حالت عکاسی در شب الزاما کمک نمی‌کند چون نگه داشتن گوشی روی دست با این طول کانونی بلند‌تر با هر مقدار ثابت نگه داشتن دست سخت‌تر می‌شود.

عکاسی پرتره

حالت عکاسی پرتره در گوشی میت ۳۰ پرو متغیرهای زیادی در خود دارد. ابتدا می‌توانید تصاویر پرتره را طبق انتخاب خود با بزرگنمایی ۱ برابر، ۲ برابر و ۳ برابر بگیرید و تصاویر با بزرگنمایی ۳ برابر با دوربین تله‌فوتو و دو تصویر دیگر با استفاده از لنز ۲۷ میلی‌متر و با زوم دیجیتال گرفته می‌شوند.

بارها گفته‌ایم ولی مجددا تکرار می‌کنیم هرچه لنز تله‌فوتو طول کانونی بلندتری داشته باشد پرسپکتیو تصویر طبیعی‌تر خواهد بود و باید در فاصله مناسبی با سوژه خود ایستاده باشید در حالی که ماژول دوربین اصلی می‌تواند نور بیشتری جمع کند ولی بهای آن نزدیک شدن بیش از حد به سوژه عکاسی است.

بنابراین اگر بتوانید چطور از انتخاب‌ها استفاده کنید، تنوع آن‌ها خوب است.

جدا از سطح زوم، چندین افکت مختلف در حالت عکاسی پرتره وجود دارد از جمله شکل توپ‌های بوکه و نورپردازی شبیه‌سازی شده. سپس به فیلترهای عمومی زیبایی‌سازی تصویر می‌رسیم که می‌توانید آن را از محدوده ۰ تا ۱۰ تنظیم کنید.

در تصاویر پرتره گرفته شده با دوربین گوشی میت ۳۰ پرو سوژه از پس‌زمینه بسیار خوب جدا شدند و ظاهر محو پس‌زمینه عالی است. کیفیت تصویر در زوم ۱ برابر واقعا در شرایط نوری خوب عالی است و حتی اگر نور محیط کم شود، باز هم کیفیت آن از سطح قابل قبول بیشتر است.

در زوم ۳ درصد در شرایط نوری خوب و در محیط بیرون تصاویر خوبی می‌گیرید و در محیط داخل تصاویر قابل استفاده هستند. بهتر است از تنظیم دوربین در زوم دو برابر تحت هر شرایط نورپردازی خودداری کنید.

گرفتن تصاویر پرتره شخصی با دوربین عقب در این گوشی یک چالش است چون یک دکمه فیزیکی برای استفاده به عنوان شاتر دوربین دارد و در حین کش دادن بازوی خود و تلاش برای ننداختن گوشی، باید حدس بزنید دکمه روی نمایشگر کجا قرار دارد.

با قدرت خوب دست‌ها و زوم ۱ برابر، تصاویر قابل پرتره قبولی می‌توانید از خودتان بگیرید.

حالت عکاسی Aperture حالت شبیه‌سازی شده بوکه برای سوژه‌های غیر انسانی است، گرچه می‌توانید برای دوری از تمامی گزینه‌ها در حالت واقعی پرتره برای انسان‌ها نیز از آن استفاده کنید. همچنان مانند حالت عکاسی پرتره سوئیچ بزرگنمایی ۱، ۲ و ۳ برابر را با همان تاثیرات روی تصویر در اختیار خواهید داشت.

دوربین سلفی

دوربین سلفی گوشی میت ۳۰ پرو یک لنز ۳۲ مگاپیکسل با گشادگی دریچه دیافراگم f/2.0 شبیه به گوشی P30 Pro است. به عبارت دیگر با یک لنز با فوکوس ثابت روبرو هستیم در حالی که بعضی از گوشی‌های رقبا (اکثرا گوشی‌های پیکسل گوگل و گلکسی سامسونگ) از دوربین‌های جلو با فوکوس خودکار استفاده می‌کنند.

این گوشی برخلاف P30 Pro در نمای جلو یک حسگر زمان پرواز سه بعدی دارد تا تصویر پرتره شخصی به مراتب از نظر جداسازی سوژه از پس‌زمینه بهتر و تقریبا می‌توانیم بگوییم بدون عیب باشند.

کیفیت تصویر کاملا بدون اشکال است. حسگرهای ۳۲ مگاپیکسل امروزی از نوع Quad Bayer هستند و ما نمی‌دانیم گوشی هوآوی نیز چنین حسگری دارد یا نه چون حالت عکاسی سلفی با دقت ۸ مگاپیکسل وجود ندارد و تمامی تصاویر خروجی همیشه ۳۲ مگاپیکسل خواهند بود.

در هر صورت، سطح جزئیات عالی، رنگ‌ها دقیق و دامنه دینامیک واقعا وسیع است.

دوربین گوشی میت ۳۰ پرو هوآوی در تقابل با P30 Pro

مجموعه دوربین گوشی میت ۳۰ پرو کاملا با دوربین‌های P30 Pro این شرکت متفاوت است، ممکن است ماژول اصلی یکسان باشد ولی دو دوربین دیگر فرق دارند.

لنز فوق عریض میت یک حسگر به مراتب بزرگ‌تر و میدان دیدن اندکی محدودتر دارد در حالی که لنز تله‌فوتو گوشی جدید زوم سه برابر دارد در حالی که P30 پرو از یک لنز پریسکوپ با زوم ۵ برابر استفاده می‌کند.

مقایسه دوربین اصلی (در روز)

سخت‌افزار دوربین اصلی ممکن است یکسان باشد ولی تصاویر نهایی اینطور نیست. دوربین میت ۳۰ پرو جزئیات ریزتری را ثبت می‌کند و تصاویر به طور کلی شارپ‌تر هستند.

پردازش رنگ‌ها نیز فرق دارد به نحوی که رنگ‌های تصاویر گوشی میت به ویژه رنگ‌های زرد خاموش آن متمایز هستند. P30 Pro در مقایسه با گوشی میت رنگ آسمان را بهتر پردازش می‌کند. اما از طرفی گوشی میت پوشش‌های گیاهی را زنده‌تر نشان می‌دهد. دامنه دینامیک تقریبا یکسان است.

مقایسه دوربین فوق عریض (در روز)

لنزهای فوق عریض متفاوت هستند، بنابراین در این بخش حداقل انتظار تفاوت در کیفیت تصاویر را داریم. از همان ابتدا دو نکته مشهود است، پوشش دوربین میت ۳۰ پرو به شکل قابل توجهی محدودتر است و تصاویری با نسبت ۳:۲ می‌گیرد در حالی که تصاویر ثبت شده توسط دوربین P30 Pro با نسبت ۳:۴ است.

تصاویر گرفته شده با دوربین گوشی میت شارپ‌تر هستند و این شارپ بودن تصویر تا تمامی لبه‌ها را در بر می‌گیرد و البته باید پذیرفت با توجه به این که این لنز میدان دید کمتری دارد باید چنین کیفیتی را انتظار داشته باشیم.

اما از طرف دیگر این لنز باید یک حسگر بزرگ‌تر را در برگیرد و در همان حین یک گشادگی دریچه دیافراگم عریض‌تر دارد، بنابراین به نظر ما طراحی و ساخت لنزهای میت ۳۰ پرو در مقایسه با P30 Pro ساده‌‌تر نبوده است.

تصاویر ثبت شده با دوربین فوق عریض میت ۳۰ پرو نیز به اندازه کافی در مرکز شارپ هستند و سطح جزئیاتی را به تصویر می‌کشند که دوربین P30 Pro قادر به ثبت آن نیست و حتی این برتری در زمان مقایسه تصاویر ۱۰ مگاپیکسلی میت ۳۰ با ۲۰ مگاپیکسلی P30 Pro دیده می‌شود. عملکرد دوربین میت در کاهش پارازیت به مراتب بهتر است و دامنه دینامیک نیز بهتر شده است.

مقایسه دوربین تله‌فوتو (در روز)

داستان این جا کاملا فرق می‌کند. با توجه به این که میت ۳۰ پرو قرار است بهترین دستگاه عکاسی هوآوی تا به امروز باشد، استفاده از لنز تله‌فوتو با زوم ۵ برابر P30 Pro می‌توانست منطقی باشد. گرچه این برند چینی تصمیم به استفاده از آن نگرفته است و به جای آن گوشی سلطنتی خود را به یک ماژول با زوم ۳ برابر مجهز کرده است.

می‌توانیم با خیال راحت بگوییم دلیل این تصمیم نبود فضای کافی در بدنه میت بوده است تا چنین دوربین پریسکوپ بزرگی را در خود جا دهد.

با آن که لنز تله‌فوتو میت ۳۰ پرو به نسبت رقبای اصلی خود از شرکت‌های اپل و سامسونگ (زوم ۳ برابر در برابر ۲ برابر) طویل‌تر است، اما زمانی که دوربین پریسکوپ P30 Pro به میدان می‌آید تک‌تک آن‌ها را نابود می‌کند. این دوربین در مقایسه با گوشی میت نه تنها قدرت زوم بیشتری دارد بلکه به شکل قابل توجهی تصاویری شارپ با جزئیات بسیار بالا می‌گیرد. کاش می‌توانستیم تمام خوب‌ها را در یک جا داشته باشیم!

مقایسه دوربین اصلی (در محیط تاریک)

حالا به ماجراجویی در شب می‌رسیم تا ببینیم عملکرد دوربین اصلی میت ۳۰ پرو در مقایسه با P30 Pro چقدر فرق کرده است. تصاویر گوشی میت ۳۰ پرو به مراتب پارازیت کمتر و دامنه دینامیک بهتر دارند. منظور ما از این حرف بد بودن عملکرد دوربین P30 Pro نیست، بلکه برعکس، بهتر بودن گوشی میت کاملا مشخص است.

البته یک نکته منفی وجود دارد، زمان نورپردازی با رنگ‌های گرم گوشی میت ته رنگ قرمز قابل توجهی در تصاویر ثبت می‌کند.

این مشکل را زمان استفاده از حالت عکاسی در شب نمی‌بینیم، یعنی بخشی که گوشی میت رنگ‌های واقعی‌تری را ثبت می‌کند. در حالت عکاسی در شب این دو گوشی نتایج بسیار مشابهی ثبت می‌کنند و برتری میت آنقدر قابل توجه نیست، گرچه پارازیت را بهتر مدیریت می‌کند.

مقایسه دوربین فوق عریض (در محیط تاریک)

دوربین فوق عریض میت ۳۰ پرو در محیط تاریک عملکردی مانند زمان روز دارد و به مراتب در مقایسه با P30 Pro جزئیات بیشتری را ثبث می‌کند. این دوربین همچنین به مراتب نور بیشتری را جذب می‌کند و مواقعی که دوربین P30 Pro تصاویری تاریک و با پارازیت می‌گیرد، شاهد نورپردازی صحیح و مناسب هستیم.

امتیاز برتری دیگر گوشی میت در این بخش دامنه دینامیک به مراتب بهتر است. گرچه این دوربین یک مشکل بارز دارد و آن وجود پدیده لنز فلر تحت شرایط خاص (به عنوان مثال زمانی که چراغ‌های خیابان مستقیما بالای گوشی قرار دارند) است.

ما قبلا اشاره کردیم زمان استفاده از دوربین فوق عریض میت ۳۰ پرو در شب و حالت عکاسی، رفتار عجیبی را می‌بینید و تصاویر در یک نسبت تصویر غیر بومی ۴:۳ برش می‌خورند و پردازش رنگ متفاوت است. زمان مقایسه دو حالت عکاسی در شب دوربین فوق عریض این دو گوشی، P30 Pro بهتر عمل می‌کند ولی لنز میت به مراتب در حالت عکاسی Photo بهتر است تا به مقدار زیادی این مقایسه بی ربط باشد.

مقایسه دوربین تله‌فوتو (محیط تاریک)

صادقانه بگوییم بهتر است از دوربین‌های تله‌فوتو هر دو گوشی در شب استفاده نکنید. هرگز متوجه نمی‌شوید گوشی لنز واقعی تله‌فوتو را استفاده می‌کند یا تصاویری با دوربین اصلی و قابلیت زوم آن می‌گیرید، از طرفی رفع لرزش تصاویری با این طول کانونی طویل برای حالات عکاسی در شب نیز کار آسانی نیست.

میت ۳۰ پرو مجموعه دوربین عالی دارد و در تمامی شرایط تصاویر عالی می‌گیرد. از طرفی این گوشی یک ماژول فوق عریض به مراتب برتر نسبت به P30 Pro دارد (حتی با آن که ترجیح می‌دادیم کمی عریض‌تر بود). ولی از طرف دیگر P30 Pro هنوز با لنز تله‌فوتو با زوم ۵ برابر خود سلطنت می‌کند که همچنین در مقایسه با لنز با زوم ۳ برابر میت ۳۰ بهتر است.

مقایسه دوربین میت ۳۰ پرو با آیفون ۱۱ پرو و گلکسی نوت ۱۰ پلاس

دو گوشی نوت ۱۰ پلاس سامسونگ و آیفون ۱۱ پرو مکس بدون شک اصلی‌ترین رقبای میت ۳۰ پرو هوآوی هستند. در ادامه می‌خواهیم دوربین‌های این سه گوشی را با یکدیگر مقایسه کنیم.

مقایسه دوربین اصلی (در روز)

رقابت آیفون ۱۱ پرو میت ۳۰ پرو در این بخش ثبت تصاویری با کمترین سطح اشباع‌ بودن است و از طرفی رنگ‌های شفاف تصاویری که با نوت گرفته می‌شوند شاید بیشتر به مذاق کاربران خوش آید. هر سه دوربین می‌توانند پوشش‌های گیاهی را به زنده‌ترین شکل ممکن است ثبت کنند، رنگ‌های زرد ثبت شده با دوربین میت به ویژه خاموش هستند و گوشی نوت سامسونگ رنگ آبی آسمان را بهتر از دو رقیب خود پردازش می‌کند.

زمان ثبت جزئیات ریز مانند شاخ و برگ درختان و بررسی آن‌ها از نمای نزدیک باید بگوییم دو گوشی آیفون و میت به مراتب از نوت ۱۰ پلاس بهتر عمل می‌کنند.

هر سه گوشی الگوریتم‌های HDR پیشرفته دارند ولی به نظر ما آیفون تصاویر را با کنتراست بهتر ثبت کرده و نواحی بسیار روشن و سایه‌دار برش می‌خورند در حالی که دو گوشی دیگر در ثبت جزئیات بهتر عمل می‌کنند و البته این تفاوت‌ها آن‌ قدر ریز است که نمی‌توانیم یکی از آن‌ها را برنده قطعی بدانیم.

مقایسه دوربین تله‌فوتو (در روز)

داستان لنزهای تله‌فوتو فرق دارد. میت ۳۰ پرو حتی با آن که لنز پریسکوپ با زوم ۵ برابر P30 Pro را ندارد ولی همچنان می‌تواند با دوربین با زوم ۳ برابر خود جزئیات تصاویر دور را بهتر ثبت کند. دوربین تله‌فوتو میت همچنین از نظر پردازش رنگ برخلاف دوربین اصلی محافظ‌کارانه عمل نمی‌کند و شاهد خروجی تصاویری با رنگ‌های کاملا شفاف هستیم.

مقایسه دوربین فوق عریض (در روز)

با توجه به مشخصات دوربین‌ها باید بگوییم میت ۳۰ پرو بهترین دوربین فوق عریض را بین این سه گوشی با یک حسگر بزرگ، اپتیک‌های روشن و فوکوس خودکار دارد. اما دو گوشی دیگر میدان دید عریض‌‍‌تری دارند.

گرچه دوربین فوق عریض میت به سادگی با عریض‌ترین دامنه دینامیک در مقایسه با دو گوشی دیگر و ثبت جزئیات شارپ و ریز و همچنین توانایی فوکوس روی سوژه‌های مجاور اوضاع را به نفع خود عوض می‌کند.

کاش این دوربین فقط اندکی می‌توانست عریض‌تر باشد.

مقایسه دوربین اصلی (در محیط تاریک)

هوآوی پیشگام طراحی حالت عکاسی در شب برای گوشی‌های هوشمند بود ولی سایر رقبا خود را به آن رسانده‌اند و اپل نیز امسال به این گروه ملحق شده است. مزیت استفاده از حسگر بزرگ‌تر گوشی میت این جا نیز دیده می‌شود به نحوی که دوربین اصلی آن یک لنز با اندازه پیکسل ۱.۷/ ۱ اینچ در مقایسه با لنزهای ۲.۶/۱ اینچ دو گوشی دیگر دارد، بنابراین می‌تواند نور بیشتری را جمع‌آوری کند.

این گوشی تصاویر شارپ با وسیع‌ترین دامنه دینامیک در مقایسه با دو محصول دیگر می‌گیرد و در حفظ جزئیات نواحی بسیار روشن، به ویژه زمان استفاده از منابع نوری با دمای رنگ گرم‌تر، عالی عمل می‌کند.

عملکرد آیفون نیز بسیار قابل احترام است و حتی با آن که رتبه سوم را از نظر وسعت دامنه دینامیک به دست می‌آورد، اما تصاویر گرفته شده با حالت عکاسی در شب آن در مقایسه با گوشی نوت شارپ‌‌تر هستند.

اگر نمی‌خواهید خودتان را درگیر تنظیمات عکاسی در شب کنید، هر سه گوشی تصاویر خوبی در شب می‌گیرند. ما در این بخش گوشی میت را به علت جزئیات ریز و دامنه دینامیک برنده اعلام می‌کنیم ولی تغییر رنگ قرمز همچنان دیده می‌شود.

مقایسه دوربین تله‌فوتو (در محیط تاریک)

هر سه دوربین هنگام عکاسی در شب با دوربین تله‌فوتو آشفته عمل می‌کنند و بین کیفیت تصاویر ثبات دیده نمی‌شود و هر چند وقت یک مرتبه از دوربین اصلی و زوم دیجیتال آن استفاده می‌کنند، گرچه گوشی گلکسی در مقایسه با دو گوشی دیگر بیشتر از واقعا لنز تله‌فوتو اینطور مواقع استفاده می‌کند.

اگر می‌خواهید در شب زوم کنید، بهتر است حالت عکاسی در شب ر ا خاموش کنید، ممکن است از جزئیات اندک لذت نبرید ولی حداقل کیفیت رنگ‌ها بهتر هستند.

مقایسه دوربین فوق عریض (در محیط تاریک)

از بین این سه گوشی یقینا باید زمان عکاسی در شب از دوربین فوق عریض آیفون استفاده نکنید. آیفون ۱۱ پرو در نوردهی کافی صحنه به زحمت می‌افتد و نتیجه تلاش آن ثبت تصاویر ملایم با افت کیفیت رنگ‌ها است، علاوه بر این که این ماژول قادر به استفاده از حالت عکاسی در شب نیست.

نوت ۱۰ عملکرد بهتری دارد، گرچه نه چندان زیاد و می‌تواند نور بیشتری را جذب کند ولی جزئیات بیشتر از این که ثبت شوند در حد ظاهری هستند.

حسگر بزرگ دوربین عریض گوشی میت در محیط تاریک به آن زیاد کمک می‌کند و در مقایسه با دو گوشی دیگر به مراتب عکس‌های بهتری می‌گیرد. نوردهی صحیح، جزئیات ریز فراوان، دامنه دینامیک عالی همگی جزو امتیازهای آن هستند.

گرچه این دوربین بدون نقص و مشکل رنگ قرمز در نوردهی با دمای رنگ گرم همچنان باقی است، علاوه بر این میت ۳۰ پرو بسیار زیاد مستعد به مشکل لنز فلر است.

با توجه به نبود Night Mode در دوربین فوق عریض آیفون، این رقابت سه نفره شانه به شانه طی می‌شود. گوشی میت تصاویر ۱۰ مگاپیکسل با نسبت تصویر عجیب ۳:۴ با یک حسگر با نسبت تصویر ۳:۲ می‌گیرد، اندکی طرفین تصویر را برش می‌زند، تصاویر به مراتب ملایم‌تر هستند و حتی به لطف برش زدن تمام فوق عریض نیستند.

اما نکته مثبت حذف مشکل رنگ قرمز است و رنگ‌ها به مراتب دقیق‌تر هستند. دوربین فوق عریض نوت در محیط‌های تاریک واقعا مانند یک دوربین فوق عریض عمل می‌کند و با آن که از نظر جزئیات در سطح کیفیت دوربین میت نیست ولی حداقل پرسپکتیوی که به دنبال آن بودید را ثبت می‌کنید.

در پایان باید گفت هر سه گوشی تصاویر عالی می‌گیرند و هیچ برنده قطعی بین آن‌ها وجود ندارد.

گوشی نوت زنده‌‌ترین رنگ‌ها را ثبت می‌کند، گوشی میت وسیع‌ترین دامنه دینامیک را دارد و آیفون بیشترین ثبات را در کیفیت تصاویر به نمایش می‌گذارد. ولی با توجه به پول زیادی که برای این گوشی‌ها پرداخت می‌کنید باید انتظار دستگاه‌هایی با قدرت عکاسی عالی را داشته باشید و واقعا چنین توانمندی را دارند.

دوربین فیلمبرداری

گوشی میت ۳۰ پرو با هر دو دوربین اولترا واید و معمولی خود فیلم‌هایی با حداکثر کیفیت 4K و نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه می‌گیرد. دوربین تله‌فوتو در هر دو کیفیت 4K و فول اچ‌دی محدود به نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه است، گرچه اپلیکیشن دوربین به شما اجازه خواهد داد زوم ۳ برابر و نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه را انتخاب کنید ولی گوشی در این حالت از ماژول اصلی و با زوم به داخل ۳ برابر استفاده خواهد کرد.

قابلیت لرزشگیر ویدئو در تمامی حالت از جمله 4K با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه دیده می‌شود که عالی است ولی گزینه‌ای برای خاموش یا روشن کردن آن وجود ندارد تا از ایده‌آل فاصله بگیرد.

میت ۳۰ پرو همچنین از فیلمبرداری اسلومشن با نرخ خیره‌کننده ۷۶۸۰ فریم بر ثانیه با دقت اچ‌دی پشتیبانی می‌کند، گرچه طبق برداشت ما انجام فیلمبرداری واقعی با نرخ ۱۹۲۰ فریم بر ثانیه است (که همچنان خیره‌کننده است) و در این بین فریم‌ها از طریق جادوی هوش مصنوعی برون‌یابی می‌شوند.

ویدئوی نهایی با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه ذخیره می‌شود و در حقیقت ۲۵۶ مرتبه آهسته‌تر شده است.

کاربر می‌تواند برای ضبط فیلم‌ها از بین کدک h.264 و h.265 انتخاب کند و انتخاب ما گزینه اول بود. ویدئوهای 4K با نرخ 60fps بیت‌ریت اندک پایین در حدود ۲۶ تا ۲۷ مگابیت بر ثانیه دارند در حالی که در نرخ 30fps دست و دلبازی هوآوی بیشتر شده است و به ۳۹ تا ۴۰ مگابیت بر ثانیه می‌گیرد و همانطور که درست حدس زدید در این حالت بیت‌ریت در مقایسه با حالت قبل ۵۰ درصد بیشتر است!

بیت‌ریت ویدئوهای فول اچ‌دی به ترتیب برای نرخ ۶۰ و ۳۰ فریم بر ثانیه، ۱۷ و ۲۷ مگابیت بر ثانیه است.

دوربین اصلی ویدئوهای بسیار خوبی ضبط می‌کند. ویدئوهای 4K در نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه سطح بسیار خوبی از جزئیات دارند و یک افت قابل توجه در شارپ بودن ویدئوها در نرخ 60fps دیده می‌شود.

عملا زمان فیلمبرداری با کیفیت فول اچ‌دی بین دو نرخ فریم متفاوت آن تفاوتی وجود ندارد و هر دو شارپ و عالی هستند و جزو بهترین‌ها قرار می‌گیرند. دامنه دینامیک نیز خوب بوده و رنگ‌ها اکثرا دقیقا هستند، البته به جز مشکل رنگ قرمز که در مقایسه نظیر به نظیر با سایر گوشی‌ها دیده می‌شود.

دوربین فوق عریض رفتار عجیب خود را دارد. یک تفاوت بارز در رنگ بین دو حالت 30fps و 60fps در هر دو دقت دیده می‌شود و در حالت 60fps شاهد رنگ‌های گرم‌تر و جذاب هستیم در حالی که ویدئوهای با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه رنگ‌های خاموش‌تری دارند ولی رندرسازی رنگ‌ها در آن‌ها دقیق‌تر انجام شده است.

در هر دو دقت نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه شارپ‌تر است ولی از طرفی سطح جزئیات به مراتب بالاتری دارد در حالی که ویدئوهای 60fps از نظر ظاهری ملایم‌تر و با پردازش کمتر هستند.

همانطور که اشاره کردیم، دوربین اصلی در حالت 60fps ویدئوهایی با زوم به داخل می‌گیرد و به ندرت قابل استفاده هستند. در حقیقت، حتی کیفیت معمولی 4K با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه در مقایسه با ویدئوهای فول اچ‌دی تنها اندکی جزئیات بیشتری دارند. علاوه بر این باید اشاره کنیم ویدئوهای فول اچ‌دی ضبط شده با دوربین تله‌فوتو بسیار خوب هستند.

قابلیت لرزشگیر تصویر عملکرد بسیار روانی در هر دو دوربین زاویه عریض و اصلی بدون توجه به دقت و نرخ فریم از خود نشان می‌دهد. اگر در یک نقطه ایستاده باشید تقریبا کامل یک ویدئوی بدون لرزش خواهید داشت و اگر راه بروید لرزش را واقعا خوب از بین می‌برد.

رفع لرزش تصویر در دوربین تله‌‎فوتو آن‌قدر خوب انجام نمی‌شود و بدون شک استفاده از این قابلیت در یک لنز معادل ۸۰ میلی‌متری واقعا ساخت بوده است.

رقبا

میت ۳۰ پرو بدون شک بهترین دستگاه پاییز امسال هوآوی است. آینده این گوشی البته در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و امیدواریم مشکلات آمریکا و چین به زودی برطرف شود تا کاربران بیشتری بتوانند از قابلیت‌های ممتاز این گوشی استفاده کنند.

دو رقیب اصلی این پرچم‌دار آیفون ۱۱ پرو مکس و نوت ۱۰ پلاس هستند. قاعده بازی هر سه بسیار شبیه به یکدیگر است، هر کدام کیفیت ساخت ممتاز، نمایشگر عالی، عمر باتری کافی و دوربین‌هایی دارند که شما را به وجد می‌آورند. از طرفی نکات برجسته و متفاوت هر کدام از آن‌ها کم نیست.

میت ۳۰ پرو دوربین‌های بدون رقیب دارد، لنز فوق عریض آن یک حسگر بسیاز بزرگ و قابلیت فوکوس خودکار دارد و لنز تله‌فوتو زوم طولانی‌تر ۳ برابر را در اختیار کاربر می‌گذارد. گلکسی نوت ۱۰ پلاس یک عصای جادویی یعنی S Pen را دارد که هیچ جای دیگر نمی‌توانید پیدا کنید و سپس به آیفون ۱۱ پرو مکس می‌رسیم که پیشرفته‌ترین آیفون فعلی است.

از جمله گزینه‌های قابل جایگزین دیگر می‌توانیم به دو گوشی وان‌پلاس ۷ پرو و اکسپریا ۱ سونی اشاره کنیم. در حقیقت گوشی وان‌پلاس نزدیک‌ترین رقیب میت ۳۰ پرو در بخش دوربین با یک لنز تله‌فوتو با زوم ۳ برابر و فوق عریض با فوکوس خودکار است و با استفاده از نمایشگر با نرخ تازه‌سازی ۹۰ هرتز که همچنین شارپ‌تر است و اسپیکرهای استریو از میت ۳۰ پرو جلو می‌زند.

صحبت از نمایشگرهای شارپ شد، هیچ گوشی به پای اکسپریا ۱ نمی‌رسد که تنها گوشی موجود با نمایشگر با دقت 4K جهان است. اندازه این نمایشگر ممکن است تمام چیزی باشد که بخواهید (یا نخواهید). گوشی اکسپریا سونی یک درگاه میکرو اس‌دی و قابلیت‌های بسیار پیشرفته فوکوس خودکار دارد. البته آن را به دوربین میت ۳۰ پرو ترجیح نمی‌دهیم.

از طرفی عمر باتری میت ۳۰ پرو در سطح متفاوتی قرار دارد.

رای نهایی

هوآوی بهترین گوشی میت را تا به امروز ساخته است و واقعا میت ۳۰ پرو را دوست داریم. متاسفانه زمان ورود به بازار این گوشی مصادف شد با عدم توانایی کاربران به استفاده از سرویس‌های گوگل تا الزاما این گوشی در جهان غرب غیرقابل استفاده باشد.

جدا از آن میت ۳۰ پرو تمامی قابلیت‌های ممتاز را دارد یعنی یک نمایشگر عالی، عمر باتری مثال‌زدنی، کیفیت دوربینی که سایر گوشی‌ها را به حسادت می‌اندازد، عملکرد در سطح بالا. اما از طرفی باید به نبود درگاه هدفون ۳.۵ میلی‌متری، اسپیکرهای استریو یا شیار کارت حافظه خارجی اشاره کنیم.

اما از این طرف نمی‌توانیم از این حقیقت فرار کنیم که خبری از پلی‌استور نیست و اپلیکیشن گوگل تا حدی کاربردی است تا میت ۳۰ پرو قابل پیشنهاد برای افراد بیرون از کشور چین نباشد.

در حقیقت، دوری از آن تنها توصیه منطقی است. لحظه‌ای که گوگل مجوز محصولات و خدمات خود را در اختیار هوآوی مجددا قرار دهد لحظه پادشاهی این گوشی در جهان موبایل خواهد بود و باید با رفتن به نزدیک‌ترین فروشگاه آن را بخرید. ولی تا آن موقع بهتر است به گزینه‌های دیگر که به اندازه کافی در بازار هستند دلخوش باشید.

مزایا:

• طراحی نمایشگر خمیده جذاب
• نمایشگر توانمند با پشتیبانی از استاندارد HDR، رنگ‌های دقیق و روشن
• عمر باتری عالی، پشتیبانی از فناوری‌های مختلف شارژ سریع
• چیپست قدرتمند برای هر نوع عملکرد سنگین و سبک
• کیفیت تصویر فوق‌العاده بالا در روز و همچنین شب، بهترین دوربین فوق عریض موجود در بازار (گرچه عریض‌ترین نیست)
• امکان فیلمبرداری بسیار روان و بدون لرزش حتی با کیفیت 4K و نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه
• رام اندروید EMUI 10 بسیار ساده ولی با این حال غنی از امکانات است و به سادگی از نسخه‌های قبلی بهتر است.

معایب:

• موجودیت محدود در بازارهای جهانی، در حال حاضر تنها در اختیار کاربران چین قرار دارد.
• نبود اپلیکیشن‌های گوگل از قبل نصب شده، عدم پشتیبانی از سرویس‌های گوگل پلی، تنها روش نصب آن‌ها غیرفعال شده است (گرچه از همان ابتدا مشکوک بود). آینده غیر قطعی بخش نرم‌افزاری اگر بیرون از چین زندگی می‌کنید.
• نبود جک صوتی
• نبود اسپیکرهای استریو
• شیار کارت حافظه اختصاصی
• نبود کلیدهای فیزیکی کار با گوشی را سخت می‌کند.
• دوربین فیلمبرداری جا برای بهبود و لذت بیشتر دارد.

منبع: gsmarena.com