نویسنده

ماهان سرمد

علاقمند به دنیای فناوری و خلاقیت هستم و فارغ التحصیل ارشد آی تی ، متمرکز بر انتشار مطالبی هستم که دارای ترکیبی از خلاقیت ، هنر و فناوری هستند .

بهترین توزیع های سبک لینوکس ۲۰۲۰: کامپیوتر قدیمی خود را زنده کن!

توسط ماهان سرمد یکشنبه , ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۰۸

توسط ماهان سرمد

در این مطلب قصد داریم در مورد توزیع های سبک لینوکس در سال ۲۰۲۰ صحبت کنیم که به راحتی بر روی سیستم های قدیمی تر ۳۲ بیتی اجرا می شوند. همان طور که مطلع هستید، لینوکس به اشکال مختلفی ارائه می شود، که این اشکال معروف هستند به “flavor” یا “distro” یا همان “توزیع”. این امر به این دلیل است که لینوکس آنقدر قابل تنظیم و شخصی سازی است که فرمهای مختلفی برای نیازهای مختلف کاربران دارد.

توزیع های مدرن لینوکس، به گونه ای طراحی شده اند که برای طیف وسیعی از کاربران جدید با دستگاه های مدرن، جذابیت داشته باشند. در نتیجه، نسخه های جدید لینوکس برای کامپیوتر های قدیمی تر، کمی سنگین هستند، حتی اگر بسیاری از فایل ها را به صورت دستی پاک کنند. بدون داشتن رم بالا و تعداد هسته های زیاد در یک سیستم، این توزیع ها نمی توانند آنطور که باید و شاید، عملکرد خوبی از خود به جای بگذارند.

خوشبختانه توزیع های سبک تری هم وجود دارند که توسط کارشناسان این زمینه طراحی شده اند و می توانند روح تازه ای در کالبد سخت افزار های قدیمی ما بدمند.

البته این را هم در نظر داشته باشید که ممکن است برای عملکرد بهتر سیستم، برخی ویژگی ها مانند ویزارد ها و اسکریپت ها، فدای این عملکرد بهتر شده باشند.

با همه این تفاسیر، این توزیع های سبک لینوکس می توانند به طور کامل، سیستم قدیمی شما را زنده کنند و جایگزین سیستم عامل فعلی شما شوند.

۱- Absolute Linux

یک توزیع لینوکس به سبکی یک پر

+ تنظیمات ساده

+ یک توزیع لینوکس آسان و سریع

+ توضیحات زیادی برای راهنمایی دارد

ابسولوت لینوکس یک توزیع سبک برای استفاده به عنوان دسکتاپ است و از قبل، برنامه هایی مانند فایرفاکس و LibreOffice روی ان نصب شده است. استفاده از این توزیع لینوکس و تنظیمات آن بسیار آسان است.

هر ساله نسخه جدیدی از این توزیع لینوکس، عرضه می شود و آخرین نسخه آن در انتهای سال ۲۰۱۸ عرضه شد. این سیستم عامل را می توانید به عنوان یک فایل ISO به حجم ۲ گیگابایت دانلود کنید. البته این سیستم عامل هنوز در فاز بتا به سر می برد. به همین دلیل امکان دارد در مواردی، کمی ناپایدار باشد. هر نسخه ای از این توزیع لینوکس را انتخاب کنید، برنامه های سبک زیادی برای آن وجود دارد.

نصب برنامه به شکل سیستم عامل های همیشگی نیست و با تایپ کردن انجام می شود. اما اصلاً پیچیده نیست. در هنگام نصب سیستم عامل، می توانید بسیاری از قسمت هایی که علاقه ای به آن ندارید را نصب نکنید.

این توزیع به شدت سبک و سریع است و با وجود برنامه های سبکی مانند LibreOffice، نگرانی بابت کامپیوتر های قدیمی وجود ندارد.

۲- TinyCore

همانطور که از نامش پیداست، این یک توزیع کوچک است

+ یک توزیع لینوکس به شدت کوچک و جمع و جور

+ سه گزینه با حجم های مختلف

تاینی کور کوچک ترین توزیع برای لینوکس است که با سه حجم مختلف عرضه شده است. کوچک ترین نسخه (Core)، تنها ۱۱ مگابایت حجم دارد و بدون دسکتاپ گرافیکی عرضه می شود، اما می توانید بعداً اضافه کنید.

نسخه بزرگ تر، TinyCore نام دارد و ۱۶ مگابایت حجم دارد و محیط دسکتاپ گرافیکی نیز دارد.

همچنین می توانید مدل CorePlus را نصب کنید که حجمی معادل ۱۰۶ مگابایت دارد. در این نسخه می توانید از پنجره ها نیز استفاده کنید و از WiFi و کیبورد غیر انگلیسی نیز پشتیبانی می شود.

حداقل رم مورد نیاز برای نصب این سیستم عامل، ۱۲۸ مگابایت است. در این توزیع لینوکس کوچک، برنامه های پیش‌فرض زیادی وجود ندارد. برنامه های دیگر را خودتان باید نصب کنید.

۳- Lubuntu

نسخه ای از یک توزیع لینوکس مشهور، برای دستگاه های قدیمی

+ همان توزیع لینوکس معروف Ubuntu، اما کمی سبک تر و کوچک تر

+ استفاده از برنامه های سبک

حرف L در ابتدای نام Lubuntu به معنی Light یا سبک است. این توزیع لینوکس برای کسانی ساخته شده که به توزیع Ubuntu علاقه مند هستند اما کامپیوتر مدرن ندارند. از طرفی لازم نیست با برنامه های مورد علاقه خود خداحافظی کنند.

Lubuntu برای دستگاه های قدیمی طراحی شده است. دسکتاپ اصلی آن نسبت به توزیع Ubuntu، به قدرت بسیار کمتری برای اجرا نیاز دارد. این توزیع لینوکس همراه با برنامه های مختلفی برای آفیس، اینترنت، مالتی مدیا، برنامه های گرافیکی و چندین برنامه کاربردی دیگر عرضه می شود.

به عنوان یک توزیع لینوکس سبک، Lubuntu بر بازدهی بالا و سرعت تمرکز دارد. برای اجرای این سیستم عامل، حداقل به ۵۰۰ مگابایت رم نیاز دارید. البته برای اجرای مطمئن و روان، بهتر است حداقل ۱ گیگابایت رم بر روی سیستم خود داشته باشید.

۴- LXLE

نسخه ای سبک بر اساس Ubuntu LTS

+ بر پایداری و پشتیبانی تأکید دارد

+ یک توزیع زیبا

+ برنامه های زیاد

LXLE یک توزیع لینوکس سبک از لینوکس بر مبنای عرضه سالیانه Ubuntu LTS است. همانند Lubuntu، این توزیع نیز از محیط دسکتاپ خلوت بهره می برد. این توزیع لینوکس به مدت پنج سال پشتیبانی می شود.

با هدف زنده کردن دستگاه های قدیمی، این یک توزیع لینوکس آماده به کار است که برای دوست داران ویندوز، جذاب خواهد بود.

کاملا مشخص است که توسعه دهندگان زمان زیادی را صرف بهبود برنامه های این توزیع کرده اند، اما هرگز در زیبایی آن دریغ نکرده اند. حدود ۱۰۰ تصویر زیبا برای پس زمینه وجود دارد که نشان می دهد، بحث زیبایی شناسی برای سازندگان بسیار مهم بوده است.

برای استفاده از این توزیع لینوکس ، باید حداقل رم ۵۱۲ داشته باشید و توصیه می شود که برای عملکرد بهتر، ۱ گیگابایت رم داشته باشید.

۵- Damn Small Linux

این توزیع کوچک، حتی بر روی یک کامپیوتر قدیمی ۴۸۶ اجرا می شود

+ برای اجرا تنها به ۱۶ مگابایت رم نیاز دارد

+ علیرغم حجم کمش، ابزار زیادی دارد

Damn Small Linux به معنای واقعی کلمه، کوچک است. ایمیج این توزیع لینوکس، تنها ۵۰ مگابایت حجم دارد. این توزیع فقط به صورت ۳۲ بیتی عرضه می شود و برای کامپیوتر های قدیمی که تنها ۱۶ مگابایت رم دارند، ایده آل است. این یعنی هر سیستمی که داشته باشید، می توانید بالاترین سرعت ممکن را تجربه کنید.

این سیستم عامل را می توانید از طریق USB یا CD نصب کنید.

علیرغم یک محیط دسکتاپ کوچک و ساده، ابزار زیادی بر روی این توزیع لینوکس وجود دارد که شما را شگفت زده خواهد کرد. مثلاً ۳ گزینه مختلف برای وب گردی دارید: Dillo، فایرفاکس و Netrik. می توانید با برنامه Ted word processor، فایل های آفیس خود را ویرایش کنید. حتی با برنامه Slypheed می توانید ایمیل های خود را چک کنید.

۶- Porteus

یک توزیع ساده و سریع

+ به طور مستقیم از رم سیستم اجرا می شود

+ محیط دسکتاپ جذاب

این توزیع لینوکس به گونه ای طراحی شده به راحتی از طریق CD یا USB نصب شود و می توان آن را به راحتی از طریق هارد نصب کرد. این توزیع به قدری سریع است که می تواند تنها از طریق رم سیستم اجرا شود.

اندازه این توزیع لینوکس تنها ۳۰۰ مگابایت است. علاوه بر برنامه های از پیش نصب شده، می توانید به راحتی برنامه های جانبی را دانلود و نصب کنید. این توزیع در ۲ نسخه ۳۲ و ۶۴ بیتی عرضه می شود.

۷- Vector Linux

این توزیع لینوکس، همه چیز در ساده ترین و کوچک ترین حالت ممکن نگه می دارد

+ یک توزیع به شدت انعطاف پذیر

+ مناسب برای کامپیوتر های خانگی یا سرور های اداری

شعار این توزیع لینوکس، سادگی و کوچک بودن است. این توزیع به شما اجازه می دهد، هر طور که دوست داشتید از آن استفاده کنید. برای استفاده در سیستم خانگی یا در سرور های سریع در محل کار، می توانید از این توزیع استفاده کنید.

آخرین نسخه از این توزیع در سال ۲۰۱۵ عرضه شد که در دو نو “سبک” و “استاندارد” در دسترس است. تنها تفاوت این دو، نوع دسکتاپ به کار گرفته شده است، که در نسخه “سبک” به سخت افزار پایین تری نیاز دارد.

۸- Puppy Linux

یکی از کارکشته ها، در حوزه توزیع های سبک لینوکس

+ رنج گسترده ای از برنامه ها

+ نسخه های مختلف برای نیاز های متفاوت

Puppy Linux یکی از قدیمی ترین توزیع های سبک لینوکس است. این پروژه از حدود ۱۵ سال پیش، با هدف ایجاد یک توزیع سبک و روان آغاز شد و با ارائه نسخه های متفاوت، به محبوبیت بالایی دست یافت.

علیرغم حجم کم این توزیع لینوکس، ما با برنامه های از پیش نصب شده متفاوتی روبرو هستیم که حقیقتاً شگفت انگیز است. با نصب این توزیع لینوکس، شما به نرم افزار های متعدد توزیع Ubuntu نیز دسترسی خواهید داشت و می توانید به راحتی آن ها را برای خود دانلود و نصب کنید.

۹- Linux Lite

برای کسانی طراحی شده که حاضر نیستند برای نسخه های جدید ویندوز، هزینه کنند

+ با هدف مهاجرت آسان از ویندوز به لینوکس

+ برنامه های آشنای متعددی را در این توزیع خواهید دید

– کمی نسبت به توزیع های دیگر این لیست، سنگین تر است

Linux Lite نیز یکی دیگر از توزیع هایی است که بر مبنای Ubuntu ساخته شده است. این توزیع به طور خاص برای کسانی طراحی شده که به ویندوز (مخصوصاً ویندوز XP) عادت دارند و اکنون می خواهند وارد دنیای لینوکس شوند.

برنامه های آشنایی مانند Firefox ، VLC Media Player و LibreOffice از قبل بر روی این توزیع لینوکس نصب شده اند. همچنین ابزاری برای بهبود رم وجود دارد که عملکرد آن را بر روی سیستم های قدیمی بهبود می بخشد.

علیرغم نامش، این سبک ترین توزیعی نیست که می توانید پیدا کنید. این توزیع لینوکس به پردازنده ۱.۵ گیگاهرتزی و حداقل رم ۱ گیگابایت نیاز دارد تا به طور روان کار کند.

در یک سخت افزار مدرن، از این توزیع لینوکس استفاده کنید تا معنی واقعی سرعت را درک کنید. برای نصب این توزیع می توانید از USB یا CD استفاده کنید یا حتی از هارد خود استفاده کنید. این توزیع در هر دو نسخه ۳۲ و ۶۴ بیتی عرضه می شود.

۱۰- BunsenLabs

یک توزیع که ادامه دهنده راه Crunchbang است

+ عملکرد فوق سریع

+ مدیریت پنجره عالی

Crunchbang یکی از توزیع های بسیار محبوب لینوکس بود که برای سیستم های ضعیف طراحی شده بود. آن توزیع در سال ۲۰۱۳ بازنشسته شد. اما سرعت عالی آن هرگز از ذهن هواداران پاک نشد و دو توزیع دیگر راه آن را ادامه دادند، که یکی از آن ها BunsenLabs است.

Crunchbang++ توزیع دیگر بود که عرضه آن متوقف شده است. اما BunsenLabs هنوز به کار خود ادامه می دهد و محبوبیت بالایی دارد.

برای اجرای این توزیع لینوکس، حداقل به ۲۵۶ مگابایت حافظه رم نیاز خواهید داشت. اما برای عملکرد روان، بهتر است ۱ گیگابایت یا بیشتر، حافظه رم داشته باشید.

یکشنبه , ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۰۸ ۰ دیدگاه

چگونه مشکل عدم تشخیص اتصال USB را در گلکسی A50 حل کنیم؟

توسط ماهان سرمد یکشنبه , ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۹:۵۲

توسط ماهان سرمد

گلکسی A50

زمانی که می خواهید گوشی موبایل خود را به کامپیوتر متصل کنید و فایل انتقال دهید، هولناک ترین اتفاقی که ممکن است روی دهد این است که گوشی شما شناخته نشود. یکی از بهترین راه ها برای دستیابی به فایل ها در حافظه داخلی گوشی گلکسی A50 و پشتیبان گرفتن از آن ها، اتصال به کامپیوتر و کپی کردن آن هاست. این بهترین و ساده ترین راه است، البته به شرطی که گوشی شما توسط کامپیوتر شناسایی شود.

در این مطلب قصد داریم روش هایی را برای حل مشکل عدم شناسایی اتصال USB در گلکسی A50 ارائه دهیم.

فرض کنید با گوشی اندرویدی خود عکس های زیادی گرفته اید و اکنون می خواهید آن ها را به کامپیوتر انتقال دهید. یا اینکه عکس ها به طور اتفاقی پاک شده اند و می خواهید آن ها را بازیابی کنید. باید گوشی خود را از طریق کابل USB به کامپیوتر وصل کنید. اما در کمال تعجب می بینید که کامپیوتر، گوشی موبایل شما را تشخصی نمی دهد. این یک اتفاق ناگوار است که متاسفانه، برای بسیاری از دستگاه های اندرویدی رخ می دهد.

اتصال را از نو برقرار کنید.

بر روی گلکسی A50، نوار اعلان ها را به سمت پایین بکشید
بر روی انتقال فایل (File Transfer) بزنید
گزینه “تنها شارژ شدن” را انتخاب کنید
روی “Transferring files” بزنید
حالا ببینید که آیا کامپیوتر، گوشی شما را تشخیص می دهد یا خیر

مطمئن شوید که کابل USB کار می کند.

کابل USB ممکن است به دلایل مختلف، مانند استفاده نادرست، خراب شود. سعی کنید از کابلی که به همراه گوشی عرضه شده است استفاده کنید. اگر گلکسی A50 شما به کامپیوتر متصل نمی شود، از کابل دیگری برای این کار استفاده کنید.

برنامه ها را به روز رسانی کنید.

وارد برنامه Play Store شوید
در قسمت بالا سمت چپ، بر روی تنظیمات بیشتر (More settings) بزنید
بر روی “برنامه ها و بازی های من” بزنید
گزینه “به روز رسانی” یا “به روز رسانی همه موارد” را انتخاب کنید

گوشی گلکسی A50 را به جدیدترین نسخه به روز رسانی کنید

وارد تنظیمات گوشی شوید
وارد تب “موارد بیشتر” (More) شوید و از آنجا وارد “در مورد گوشی” شوید
روی آپدیت نرم افزار بزنید
اگر آپدیتی برای دستگاه شما وجود داشته باشد، گزینه ای بر روی صفحه می آید. روی دانلود و نصب بزنید.

خوب، شما با این کار گوشی گلکسی A50 خود را به جدید ترین نسخه به روز رسانی کرده اید.

هنگام به روز رسانی گوشی خود، به چند نکته توجه داشته باشید:

دستگاه شما باید به اینترنت متصل باشد.
دستگاه شما باید فضای کافی برای دانلود و نسب به روز رسانی داشته باشد.
حداقل باید ۵۰ درصد شارژ داشته باشید تا به روز رسانی را انجام دهید.

خروجی شارژ گلکسی A50 را تمیز کنید

اگر خروجی شارژ گوشی شما کثیف باشد، می تواند از اتصال صحیح جلوگیری کند. تنها کاری که باید انجام دهید این است که ببینید آیا در خروجی شارژ گوشی، آشغال یا کثیفی وجود دارد یا خیر. اگر اثری از رطوبت وجود ندارد، می توانید با فشار باد آن را تمیز کنید. هرگز برای تمیز کردن این خروجی، چیزی را وارد آن نکنید، چون ممکن است به سیستم آسیب برسانید.

راه اندازی مجدد ساده یا اجباری

بدون شک می دانید چگونه گوشی خود را ری استارت یا راه اندازی مجدد کنید. پس این کار را انجام دهید تا ببینید مشکل حل می شود یا خیر. ری استارت کردن گوشی یکی از راه حل های مناسب برای هر مشکلی است. این مسئله در مورد هر نوع دستگاه الکترونیکی صدق می کند. مثلاً خود من، هر زمان که پدرم با گوشی اش مشکل پیدا می کرد به او می گفتم که گوشی را خاموش و روشن کند. در اکثر موارد جواب می دهد.

ری استارت کردن گوشی یک بار در هر هفته می تواند خیلی مفید باشد. اگر قرار است یادتان برود، می توانید گوشی خود را به شکلی تنظیم کنید که خودش این کار را به طور منظم انجام دهد:

وارد تنظیمات شوید.
روی محافظت از گوشی بزنید (Device Care).
بر روی سه نقطه در بالای صفحه بزنید.
گزینه ری استارت اتوماتیک را انتخاب کنید.

از برنامه Smart Switch استفاده کنید

این برنامه رسمی سامسونگ برای اتصال گوشی های گلکسی به کامپیوتر است. برای نصب اسمارت سوئیچ بر روی کامپیوتر:

وارد سایت سامسونگ شوید یا در گوگل، عبارت Smart Switch را جستجو کنید
در وسط صفحه بر روی دانلود برای ویندوز کلیک کنید. سه گزینه مختلف خواهید داشت:

دریافت از گوگل پلی
دانلود از فروشگاه مک
دانلود بر روی ویندوز

گزینه دانلود بر روی ویندوز را انتخاب کنید.
مراحل نصب را طی کنید و در انتها، گزینه Run را انتخاب کنید.
قوانین را بپذیرید.
پس از پایان نصب، روی Finish کلیک کنید. برنامه به طور خودکار اجرا خواهد شد.

پس از نصب برنامه Smart Switch، گلکسی A50 خود را دوباره به کامپیوتر متصل کنید. اگر دستگاه شما شناسایی شد، می توانید با استفاده از Smart Switch، از اطلاعات خود پشتیبان بگیرید:

برنامه Smart Switch را بر روی کامپیوتر اجرا کنید

گلکسی A50 را از طریق کابل USB به کامپیوتر متصل کنید

مطمئن شوید که قفل صفحه گوشی، باز است

در قسمت بالای برنامه سمت راست، روی MORE کلیک کنید

روی Preferences کلیک کنید

به قسمت Backup بروید. در این قسمت می توانید انتخاب کنید که از چه چیزهایی، پشتیبان بگیرید. به طور پیش‌فرض، همه موارد انتخاب شده اند. اما اگر می خواهید کار سریع تر انجام شود، تیک مواردی که به آن نیاز ندارید را بردارید

سپس روی OK کلیک کنید

روی Backup کلیک کنید

اگر بر روی گوشی خود گزینه ای برای اجازه دادن آمد، روی Allow بزنید و اجازه دهید

پس از پایان مراحل پشتیبان گرفتن، لیستی از مواردی که با موفقیت پشتیبان گرفته شد، نشان داده خواهد شد

حافظه کش را در حالت ریکاوری پاک کنید

اگر نمی دانید ریکاوری چیست، اولین چیزی که گوشی گلکسی A50 شما بالا می آورد، ریکاوری است. برخی از مشکلات گوشی را می توان در حالت ریکاوری حل کرد. برای پاک کردن کس در حالت ریکاوری، مراحل زیر را طی کنید:

گوشی را خاموش کنید.
همزمان دکمه پاور یا Bixby را به همراه دکمه ولوم پایین نگه دارید و منتظر شوید تا لوگوی اندروید نمایان شود.
زمانی که این اتفاق رخ داد، هر دو دکمه را رها کنید.
حالا وارد منوی ریکاوری می شوید.
با استفاده از دکمه ولوم، گزینه Wipe Cache Partition را انتخاب کنید. سپس دکمه پاور را فشار دهید تا این گزینه را انتخاب کند. صبر کنید تا گوشی شما تمام کش و داده های موفقت را پاک کند.
دوباره دکمه پاور را بزنید تا دستگاه ری استارت شود.

این کار همه داده های موقت را پاک می کند و تنظیمات شما مثل روز اول می شود.

حل مشکل برنامه ها در حالت امن (Safe Mode)

اگر احیانا نمی دانید Safe Mode چیست، حالتی است که به طور موقت همه برنامه هایی که خود شما روی گوشی گلکسی A50 نصب کرده اید را غیر فعال می کند. با این کار، راحت تر می توان فهمید، کدام برنامه مشکل ساز است. برای این منظور، مراحل زیر را طی کنید:

دستگاه را خاموش کنید.
دکمه پاور را نگه دارید تا به صفحه ای بروید که مدل گوشی شما در آن نوشته شده است.
زمانی که لوگوی SAMSUNG را دیدید، دکمه پاور را رها کنید.
بلافاصله پس از رها کردن دکمه پاور، دکمه ولوم پایین را نگه دارید.
دکمه را رها نکنید تا دستگاه ری استارت شود.
Safe Mode را در قسمت پایین سمت چپ صفحه مشاهده خواهید کرد.
هر زمان که Safe Mode را دیدید، دکمه ولوم پایین را رها کنید.

پس از این که فهمیدید کدام برنامه مشکل ساز شده است، این مراحل را طی کنید:

وارد تنظیمات شوید.
وارد قسمت برنامه ها شوید.
وارد بخش All Apps شوید
برنامه را انتخاب کنید و روی حذف نصب (Uninstall) بزنید.

بازگرداندن گلکسی A50 به تنظیمات کارخانه (Factory Reset)

تذکر: بازگرداندن به تنظیمات کارخانه، تمام هست و نیست شما بر روی گوشی را پاک می کند. پس لازم است که از کلیه اطلاعات، شامل عکس ها، فیلم ها، اسناد و مخاطب ها، نسخه پشتیبان تهیه کنید.

وارد تنظیمات گوشی گلکسی A50 خود شوید.
روی مدیریت کلی (General management) بزنید.
روی ریست (Reset) بزنید.
گزینه بازگرداندن به حالت کارخانه (Factory data reset) را انتخاب کنید.
روی Reset بزنید.
گزینه پاک کردن همه چیز (Delete All) را انتخاب کنید.

نتیجه گیری

این ها روش هایی بود برای حل مشکلات مربوط به عدم تشخیص اتصال USB در گلکسی A50. اگر با همه این موارد، نتوانستید مشکل را حل کنید، بدون شک یک مشکل سخت افزاری در گلکسی A50 شما وجود دارد و تعمیر آن کار شما نیست و بهتر است یک تعمیرکار آن را ببیند.

یکشنبه , ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۹:۵۲ ۰ دیدگاه

بررسی مزدا CX-5 مدل 2020: کوچک اما لوکس!

بررسی مزدا CX-5 مدل ۲۰۲۰: کوچک اما لوکس!

توسط ماهان سرمد یکشنبه , ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۸:۴۹

توسط ماهان سرمد

مزدا CX-5

از خودرویی که برای کاربرد روزانه درون شهری ساخته شده، چه انتظاراتی دارید؟ آیا فقط طراحی داخلی و راحتی سرنشینان برای شما اهمیت دارد؟ یا به دنبال مواد با کیفیت و عملکرد رانندگی عالی هستید؟ اگر گزینه دوم هدف شماست، مزدا CX-5 مدل ۲۰۲۰ بهترین گزینه در میان اس یو وی های کوچک به شمار می رود. گزینه های مشابهی نیز وجود دارند که با این خودرو رقابت کنند، اما در بسیاری از موارد، مانند این خودرو، روح راننده را به پرواز در نمی آورند.

زیبای دوست داشتنی

مزدا CX-5 جدید ترین کراس اور کوچک در بازار نیست، اما واقعاً زیباست. همانند برادر بزرگ تر خود، CX-9، این خودروی درون شهری نیز دارای ظاهری جذاب، طراحی گریل زیبا و طراحی عقب خشن می باشد. این خودرو در میان هم رده های خود، مانند Toyota RAV4 و Honda CR-V، یکی از زیبا ترین خودرو ها به شمار می رود.

رینگ های جذاب ۱۹ اینچی خاکستری، به خوبی طراحی زیبای خودرو را همراهی می کند. متاسفانه قسمت های پایین تر خودرو از پلاستیک سیاه رنگ تشکیل شده که کمی از زیبایی های خودرو می کاهد. اصلاً به نظر نمی رسد این بخش، برای این خودروی زیبا طراحی شده باشد.

مزدا CX-5 به شکل جذابی، گران قیمت و لوکس است

مزدا همیشه بهترین طراحی های داخلی را در میان تولید کنندگان دارد و کابین های این شرکت ژاپنی، همیشه زیبا تر از خودرو های رقیب است.

داخل خودرو، سرنشینان را با ظاهر لوکس خود به وجد خواهد آورد. صندلی ها به چرم خوشبویی مجهز شده اند که بسیار نرم بوده و دل هر فردی را به راحتی می رباید. برای تریم درها و داشبورد، از چوب واقعی استفاده شده است. دوخت بخش های مختلف نیز به زیبایی هر چه تمام تر انجام شده و در بخش هایی که از پلاستیک استفاده شده، پلاستیک آن کاملاً نرم است و حس خوبی را منتقل می کند.

صندلی راننده به شکل برقی در هشت جهت قابل تنظیم است و هر دو صندلی جلو دارای سیستم گرم کن و تهویه مطبوع هستند. گرم کن صندلی به خوبی شما را از سرمای زمستان نجات می دهد.

البته مزدا CX-5، کاربردی ترین خودرو در کلاس خود نیست. از نظر اندازه کابین، سرنشینان عقب، جای پای زیادی ندارند. زمانی که صندلی راننده را به دلخواه خودم تنظیم کردم، دیگر جایی برای زانو های نفر پشت سر نبود. البته سرنشینان عقب از نظر ارتفاع با مشکل خاصی مواجه نخواهند شد. چندین پورت USB نیز برای سرنشینان عقب وجود دارد.

امکانات امنیتی

از نظر قابلیت های امنیتی، این خودرو به تجهیزات روز مجهز است. امکانات پیشرفته ای مانند هشدار در هنگام خروج از مسیر، کروز کنترل تطبیقی، نشان دادن نقاط کور و هشدار در مورد ترافیک، از امکانات امنیتی خودرو هستند. در طول تستی که داشتیم، هیچ کدام از این قابلیت ها با مشکل خاصی مواجه نبود.

برف پاک کن های حساس به باران، استارت دکمه ای و ورود بدون کلید، از امکانات دیگر این خودرو هستند. شاید چند سال پیش، این موارد امکانات بی نظیری به شمار می رود. اما امروز دیگر کسی را شگفت زده نمی کند و به استانداردی در بازار کراس اور ها تبدیل شده است.

یک صفحه نمایش ۸ اینچی لمسی در قسمت بالای داشبورد، جا خوش کرده است و از سیستم عامل بدقلق Mazda Connect استفاده می کند. با گرافیک آماتور و رابط کاربری گیج کننده، یکی از غیر محبوب ترین رابط هایی کاربری برای من است. وقتی به آیکون های صفحه نمایش نگاه می کنی، انگار توسط یک کارآموز در زمینه تولید اسباب بازی طراحی شده است. گرافیک کاملاً براق است و بیننده را به ده یا بیست سال گذشته می برد.

اما همین که شروع به کار با رابط کاربری می کنید، به سرعت در می یابید که مشکل فقط به ظاهر قدیمی آن ختم نمی شود. از نظر کاربردی بودن نیز، این رابط کاربری حسابی می تواند روی اعصاب شما قدم بزند. برای مثال، ذخیره کردن موج های رادیویی مختلف، یک کار چندین مرحله ای و بسیار پیچیده است. سایر قسمت های مزدا CX-5 آنقدر خوب طراحی شده که دهان انسان از دیدن این سیستم مولتی مدیای قدیمی و عجیب، باز می ماند. خوشبختانه قابلیت های ارتباطی Apple CarPlay و Android Auto در این خودرو وجود دارد و نیاز نیست از رابط کاربری اعصاب خرد کن سازنده استفاده کنیم.

تجربه رانندگی با مزدا CX-5

مانند ظاهر جذابش، مزدا CX-5 تجربه رانندگی قابل قبولی را ارائه می دهد. برای مدل ۲۰۲۰، مهندسان این شرکت تمام تلاش خود را به کار گرفته اند تا لرزش ها و صداهای داخل کابین را به حداقل برسانند و تا حد زیادی در این راه، موفق بوده اند.

در طول مسیر، فضای داخلی مزدا CX-5 کاملاً بی صدا بود و تجربه رانندگی خوبی به ما ارائه داد. البته تا حدودی، پستی و بلندی های جاده را حس می کردیم که با وجود چرخ های ۱۹ اینچی، کمی عجیب به نظر می رسید. به طور کلی باید گفت، تجربه رانندگی با این خودرو در حد برخی خودرو های گران تر از آن بود.

فرمان خودرو نیز تعادل و دقت بسیار خوبی دارد که در این بازه قیمتی، چنین انتظاری نداشتیم. با حرکت مزدا CX-5 به سمت گوشه ها متوجه شدم که این خودرو از نظر هندلینگ، هرگز ناامیدم نخواهد کرد. البته پیشنهاد ما این است که خیلی با آن ویراژ ندهید، چون سیستم تعلیق کمی بازی می کند و حس خطر به انسان دست می دهد.

گشتاور بالا

مزدا CX-5 با دو موتور مختلف عرضه می شود. مدلی که در اختیار ما بود یک موتور چهار سیلندر ۲.۵ لیتری بود. این موتور قدرتمند می تواند تا ۲۵۰ اسب بخار قدرت و گشتاوری معادل ۴۳۰ نیوتون متر تولید کند. این موتور توربوشارژ باعث می شود که این کراس اوور بسیار سریع باشد و گشتاوری عالی آن باعث می شود، نیازی به فشار زیاد بر روی پدال گاز نباشد.

این خودرو به گیربکس اتوماتیک ۶ سرعته مجهز است. این روزها بسیاری از خودرو ها به گیربکس ۸ یا حتی ۱۰ سرعته عرضه می شوند که باعث می شود این گیربکس، کمی قدیمی به نظر برسد. اما هیچ ایرادی نمی تواند به این گیربکس وارد کرد، چرا که تعویض دنده ها به نرم ترین حالت ممکن انجام می شود و به شدت باهوش است.

تنها نکته منفی که هنگام رانندگی با این خودرو حس کردم، صدای زیاد موتور بود. از نظر عملکرد نمی توان بر این موتور خرده گرفت، اما صدای آن زیاد به مذاق ما خوش نیامد. با لرزش و صدای فراوان، این موتور از اینکه شما را از روشن بودن خود مطلع کند، هیچ ابایی ندارد. در آن حدی نیست که آزار دهنده باشد، اما با توجه به قسمت های دیگر خودرو که به خوبی کار شده است، انتظار بیشتری داشتیم.

جواهری کوچک

آیا مزدا CX-5 مدل ۲۰۲۰ یک خودروی کامل است؟ به هیچ وجه. اما هنوز هم یک کراس اور کوچک دوست داشتنی است که به راحتی می تواند با بزرگ تر از خود، در بیفتد. این خودرو با قیمت ۳۹ هزار دلار عرضه می شود که برای خودرویی با این قابلیت ها، مبلغی قابل قبول به شمار می رود.

یکشنبه , ۲۵ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۸:۴۹ ۰ دیدگاه

زبان برنامه نویسی پایتون چگونه کار می کند؟

توسط ماهان سرمد شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۳۳

توسط ماهان سرمد

زبان برنامه نویسی پایتون

اگر به تازگی کار خود را در زمینه برنامه نویسی برای کامپیوتر و دستگاه های دیگر آغاز کرده اید، احتمالاً از خود پرسیده اید، کدام زبان برنامه نویسی برای شروع بهتر است. مقاله های زیادی در اینترنت در مورد زبان های برنامه نویسی مناسب وجود دارد. این مقاله ها به شما می گویند که کدام زبان ها برای کدام پلتفرم ها بهتر است، کدام زبان ها آسان تر است و کدام زبان ها برای پیدا کردن شغل در این زمینه مناسب تر است؟ اگر سری به این مقاله های زده باشید، احتمالاً نام پایتون (Python) به گوشتان خورده.

در مورد این که کدام زبان مناسب تر است، نمی توان به یک جواب یک کلمه ای رسید. یادگیری هر زبان برنامه نویسی به شما یاد می دهد که چگونه مانند یک برنامه نویس فکر کنید. همه زبان ها، نکات مثبت و منفی خود را دارند. اگر به دنبال زبانی هستید که برای برنامه های زیادی کاربرد داشته باشد یا اینکه می خواهید توانایی ای خود را محک بزنید، پایتون می تواند یکی از بهترین گزینه ها باشد.

پایتون به ساده بودن و یادگیری آسان برای تازه کار ها، شهرت دارد. می توان از آن برای نوشتن برنامه هایی برای رایانه ها یا برنامه های کاربردی در وب استفاده کرد. اما اگر می خواهید یک برنامه بزرگ موبایل تولید کنید، شاید این زبان بهترین گزینه نباشد. یک تحقیق در سال ۲۰۱۹ نشان داد، کاربرد های این زبان بیشتر در زمینه توسعه وب و تجزیه و تحلیل داده ها بوده است. تنها ۶ درصد از شرکت کنندگان در این تحقیق، از این زبان برای توسعه برنامه و بازی استفاده کرده بودند.

این زبان بیشتر در محافل دانشگاهی، کسانی که با حجم بالایی از داده سر و کار دارند و کسانی که برنامه های ساده برای سرگرمی می سازند شهرت دارد. این زبان توسط فردی به نام روسوم توسعه یافته است. او پیش از ساخت این زبان، با زبان برنامه نویسی ABC کار می کرد و همیشه از دشواری های آن برنامه گله داشت.

او در سال ۱۹۸۹ تصمیم گرفت، زبان برنامه نویسی خود را بسازد و توانست در سال ۱۹۹۱ آن را به مرحله نهایی برساند. پایتون یک زبان متن باز است، به این معنی که استفاده و گسترش آن رایگان است و می توانید به راحتی آن را دانلود و استفاده کنید.

در ماه مه ۲۰۲۰، پایتون به عنوان اولین زبان، در بین جستجوی هایی اینترنتی شناخته شد. بر اساس یافته ها، تمایل به استفاده از این برنامه، از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ افزایش قابل توجهی داشته است.

کارشناسان این زمینه معتقدند، کاربرد آسان این زبان، دلیل اصلی رشد آن در سال های اخیر بوده است. به اعتقاد آنان، کاربری آسان، یکی از مهم ترین نکات در مورد هر زبان برنامه نویسی است.

عبارت “Hello, world”، یکی از عبارت های ساده و کاربردی در این زبان است. اما اگر بخواهید در یک زبان جاوا، این کار را انجام دهید، باید به جای این عبارت کوتاه، چندین خط بنویسید.

همین سادگی است که این زبان را به شدت در میان تازه وارد ها محبوب کرده است. بسیاری از افراد، این زبان را تحسین می کنند و می گویند، زبانی است که انسان هم می تواند آن را بخواند. مثلاً به جای گذاشتن نقطه ویرگول در انتهای دستور، پایتون به خط بعدی می رود.

کاربردهای پایتون در برنامه نویسی

پایتون یک زبان همه کاره است و توسعه دهندگان آن، اغلب به دلایل تجاری و شخصی از آن استفاده می کنند. بر اساس مطالعه سال ۲۰۱۸ توسط بنیاد نرم افزاری غیرانتفاعی Python و JetBrains، مردم از این زبان برای ایجاد برنامه های تحت وب، نوشتن بازی ها و برنامه های تلفن همراه، مدیریت سیستم، آموزش، یادگیری ماشین و تحلیل داده استفاده می کنند.

پایتون یکی از زبانهای برنامه نویسی هدف گرا است. اهداف (Objects) بخش هایی از کد تایپ شده است که وضعیت داده های خاصی را ثبت می کند. این اهداف می توانند بعداً توسط کد دیگر مورد استفاده قرار گیرند، بدون اینکه مجدداً نیاز به نوشتن آن ها باشد.

یکی دیگر از مزیت های این زبان این است که برنامه های نوشته شده با این زبان، در بسیاری از سیستم عامل ها از جمله ویندوز، مکینتاش و لینوکس کار می کنند. پایتون یک زبان تفسیر شده است، نه یک زبان تلفیقی. این بدان معناست که برخلاف برنامه های نوشته شده به زبان هایی مانند C یا COBOL یا Assembler، کدی که در این زبان نوشته شده است، باید به وسیله یک فرآیند تفسیر، توسط رایانه اجرا شود. این ویژگی باعث می شود که توسط انسان راحت تر خوانده شود، اما پردازش آن برای کامپیوتر زمان بیشتری می برد و از سرعت کار می کاهد. سرعت همیشه یکی از نکات منفی این زبان بوده است.

شروع کار با پایتون

اگر اینجا از پایتون خوشتان آمد و آماده شروع برنامه نویسی هستید، منابع زیادی برای کمک به شما وجود دارد. برنامه نویسان حرفه ای می گویند، بهترین راه برای یادگیری هر زبان برنامه نویسی، انجام دادن آن است. یک پروژه که به آن علاقه دارید را انتخاب کنید و شروع کنید.

اگر قبلاً این زبان را روی رایانه خود نصب نکرده اید، می توانید آن را به صورت رایگان از سایت این زبان دانلود کنید. ابزاری به نام Google Colaboratory نیز وجود دارد که به شما کمک می کند، برنامه پایتون را بر روی مرورگر خود اجرا کنید.

در نهایت، تنها نرم افزاری که برای نوشتن کد این زبان احتیاج دارید، ویرایشگر متن است که احتمالاً از قبل بر روی کامپیوتر شما نصب شده است.

کتابخانه و کتابفروشی محل شما احتمالاً راهنماهایی برای برنامه نویسی دارند که می توانند در شروع کار با پایتون به شما کمک کنند. مدارس و دانشگاه ها کلاس هایی را برای آشنایی با این زبان ارائه می دهند. دوره های آنلاین نیز وجود دارد که می توانید بگذرانید. اما نیازی نیست که برای یادگیری هزینه ای صرف کنید. گزینه های خوب و رایگان زیادی برای آموزش به افراد تازه کار در فضای اینترنت وجود دارد.

شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۳۳ ۰ دیدگاه

اندروید ۱۱ چه قابلیت هایی خواهد داشت؟

توسط ماهان سرمد شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۲۹

توسط ماهان سرمد

گوگل به تازگی نسخه عمومی بتای اندروید ۱۱ را منتشر کرده است و برای بسیاری از ما، این اولین فرصت برای بررسی تغییرات این سیستم عامل جدید است. این به روز رسانی ۱.۷۲ گیگابایتی پیشرفت های مختلفی را در بخش پیام ها، ناوبری، مالتی تسکینگ و مسائل امنیتی به اضافه قابلیت های جدید برای توسعه دهندگان، نوید می دهد. اگر حاضرید اندروید پایدار خورد را رها کنید و به نسخه بتای احتمالاً مشکل دار جدید به روز رسانی کنید، می توانید همین امروز ثبت نام کنید و نسخه بتا را دریافت کنید. اما به یاد داشته باشید. اگر به روز رسانی کردید ولی پشیمان شدید و خواستید به نسخه قدیمی خود بازگردید، کلیه اطلاعات شما پاک خواهد شد.

پیام رسانی با سازماندهی و یادآوری های بهبود یافته

یکی از مهم ترین به روز رسانی ها برای اندروید ۱۱، حباب ها (Bubbles) هستند. آن ها به شکل توپ هایی هستند که بر روی صفحه شناور می شوند و به شما اجازه می دهند، پنجره پیام های خود را در هر قسمت از صفحه که دوست داشتید باز کنید. قابلیت های حباب ها از هر برنامه ای قابل دسترسی خواهد بود. البته تا جایی که ما بررسی کردیم، این قابلیت در اکثر برنامه ها کار نمی کرد.

انتظار می رود که در آینده نزدیک، توسعه دهندگان بیشتری از این قابلیت استفاده کنند. هنوز نمی توانیم پیم رسان های واتساپ و تلگرام نیز از این قابلیت استفاده خواهند کرد یا خیر. اما به گفته گوگل، برنامه Messages از آن استفاده می کند.

از هر پیام رسانی که استفاده می کنید، چه تلگرام، واتساپ، Messages، اینستاگرام، فیس بوک مسنجر به راحتی متوجه پیام افراد خواهید شد. اندروید ۱۱ بتا قابلیتی دارد که بر اساس آن، قابلیتی در بخش اعلان ها دارد که می توانید بدون وارد شدن به برنامه، به پیام یک فرد پاسخ دهید. اگر هم نتوانستید در همان لحظه پاسخ دهید، می توانید یک هشدار یادآوری برای پاسخ دادن تنظیم کنید. من هم دوست دارم که همه مکالمات من در بالای صفحه سازماندهی شود، اما موارد دیگری مانند کنترل صدای موزیک در قسمت اعلان ها وجود دارد که باعث شلوغی بیش از حد این بخش شده است.

کنترل راحت تر بر روی گوشی و رسانه

یکی از چیز هایی که در قسمت تنظیمات سریع (Quick Settings) در بالای اعلان ها، فضا اشغال می کند، یک مدیا پلیر ثابت است. در این نسخه بتا، باید ابتدا “گزینه های توسعه دهندگان” را فعال کنید، سپس در بخش تنظیمات، “ادامه رسانه” (Media resumption) را انتخاب کنید. اگر این کار را نکنید، کنترل رسانه همانند اندروید ۱۰ خواهد بود.

بعد از این که این قابلیت را فعال کردم، یک ویجت به اندازه ۳ در ۲ در قسمت تنظیمات سریع، نمایان شد که دارای دکمه های play/pause و ترک قبل و بعد بود. به نظرم این روش هوشمندانه از طرف گوگل برای دسترسی راحت به این کنترل بود، بدون اینکه فضای زیادی را اشغال کند. البته تصویر آلبوم موسیقی در این بخش قابل مشاهده نیست.

در اندروید ۱۱، زمانی که دکمه پاور را نگه می دارید، گزینه های بیشتری را خواهید دید. علاوه بر شورتکات هایی برای پرداخت گوگل، اطلاعات، خاموش کردن و ریست کردن، دستگاه های متصل را نیز مشاهده خواهید کرد. با نصب برنامه Home، می توانید دستگاه خود را به همه وسایل هوشمند در خانه متصل کنید.

برنامه های پیشنهادی و بهبود های کوچک دیگر

اندروید ۱۱ به طور کلی باهوش تر شده است و بسته به کارهایی که انجام می دهید، پیشنهاد هایی را به شما ارائه می دهد. برای مثال کیبورد ها به خوبی موارد مشابه را پیشنهاد می دهند. مثلاً اگر در صحبت های خود از یک رستوران نام بردید، آدرس آن را به سرعت بر روی نقشه نشان می دهد.

البته این قابلیت ها هنوز قابل بررسی نیست، چرا که هنوز باید منتظر بمانیم تا توسعه دهندگان از این قابلیت استفاده کنند. البته این نسخه بتا هم بخشی از برنامه های پیشنهادی را به ما نشان داد. با فعال کردن قابلیت برنامه های پیشنهادی، ردیفی از برنامه های پیشنهادی در صفحه اصلی در بالای بخش جستجو ظاهر می شود.

البته چون زمان زیادی را با نسخه جدید صرف نکرده بودیم، برنامه های پیشنهادی زیادی برای ما نمایش داده نشد. برنامه هایی مانند YouTube، ساعت و جیمیل نشان داده شد. آن طور که از ظاهر این قابلیت پیداست، من به شخصه مطمئن نیستم که این قابلیت، خیلی کاربردی باشد. چه کسی به ردیفی از برنامه های پیشنهادی نیاز دارد، که شاید اصلاً به کارش نیاید؟ خوشبختانه می توانید این قابلیت را در بخش تنظیمات خاموش کنید، اما جالب اینجاست که با این کار، ردیفی خالی را در صفحه اصلی خواهید دید که نمی توانید چیزی در آنجا قرار دهید!

قابلیت جدیدی که به اندروید ۱۱ اضافه شده، گزینه های مختلف برای اجازه دادن به برنامه ها برای دسترسی به دوربین و میکروفون گوشی است. زمانی که برنامه ای جدید نصب می کنید، از شما می پرسد آیا این دسترسی همیشگی باشد، یا فقط یک بار، یا فقط زمانی که برنامه باز است؟ این قابلیت بسیار خوبی است و دیگر لازم نیست دسترسی دایمی به یک برنامه بدهید. این موضوع خیال کاربر را تا حد زیادی راحت می کند.

سخن آخر در مورد اندروید ۱۱

قابلیت های دیگری نیز قرار است به اندروید ۱۱ بیاید که در این نسخه هنوز در دسترس نبود. قابلیت هایی مانند پشتیبانی بهتر از 5G، غیر فعال کردن اجازه برنامه ها پس از مدتی و موارد دیگر. علاوه بر این، باید منتظر بمانیم تا توسعه دهندگان از قابلیت های جدید استفاده کنند تا ببینیم چه نتایجی در بر خواهد داشت.

گرچه قابلیت های جدید اندروید ۱۱، چیز دندان گیری نبود و چندان هیجان زده نشدیم، در مجموع باید بگوییم با سیستم عامل شسته رفته تری طرف هستیم. فقط به حمایت توسعه دهندگان نیاز دارد. در حال حاضر، توصیه ما این است که مردم از به روز رسانی به این نسخه ناپایدار خودداری کنند. بهتر است صبر کنیم تا نسخه نهایی و پایدار اندروید ۱۱ منتظر شود.

شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۲۹ ۰ دیدگاه

بازی هورایزن: غرب ممنوعه، ماجراهای الوی را بر روی PS5 ادامه می دهد

توسط ماهان سرمد شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۱۲

توسط ماهان سرمد

هورایزن: زیرو داون بدون هیچ تردیدی، یکی جذاب ترین و درگیر کننده ترین عناوینی بود که در دوران سلطنت PS4 عرضه شد. حتی یک بسته الحاقی عالی نیز برای این بازی عرضه شد که ماجراهای جدید و جذابی را به داستان شخصیت Aloy اضافه کرده بود. اما باز هم طرفداران، انتظارات بیشتری داشتند. خوب، بالاخره انتظار ها به سر رسید و قرار است شاهد نسخه جدید هورایزن بر روی PS5 باشیم.

هورایزن: غرب ممنوعه

در مراسم معرفی PS5، کمپانی گوریلا گیمز با نمایش یک تریلر، از نسخه جدید بازی تحت عنوان هورایزن: غرب ممنوعه (Horizon: Forbidden West) پرده برداری کرد. الوی که شخصیت اصلی بازی در نسخه اول بود، در شماره اول به کشف تاریخ مردم خود پرداخت و در این بازی، شاهد جامعه پیشرفته آن ها پیش از نبرد با ربات ها و هوش مصنوعی بودیم. در نسخه دوم، الوی به غرب می رود تا سرزمین های جدیدی را کشف کند و پرده از تاریخ گم شده بشریت بردارد.

هنوز اطلاعات زیادی در مورد داستان بازی نداریم، اما به نظر می رسد که بالاخره می توانیم شاهد مناطق زیر آب هم باشیم. متاسفانه اطلاعاتی در مورد گیم پلی بازی منتشر نشده است. اما با ما همراه باشید تا جدید ترین اطلاعات منتشر شده از بازی را در آینده در اختیار شما قرار دهیم.

شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۱۲ ۰ دیدگاه

چیپست های موبایل چه نقشی را در لپ تاپ های آینده ایفا می کنند؟

توسط ماهان سرمد شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۹:۴۳

توسط ماهان سرمد

بدون شک چیپست های موبایل (SoC)، آینده لپ تاپ ها را رقم خواهند زد. البته برخی برند ها در این حوزه از دیگران پیشی گرفته اند. شرکت های مایکروسافت و کوالکام با تعدادی از محصولات ویندوزی و پردازنده های ARM، خود را به عنوان شرکت های پیشرو در این زمینه معرفی کرده اند. Surface Pro X و Samsung Galaxy Book S دو مورد از جدیدترین محصولات در این زمینه هستند. ظاهرا اپل هم می خواهد چنین رویه ای را پیش بگیرد و اینتل را کنار بگذارد.

استفاده از چیپست های مجتمع بر پایه پردازنده های موبایل، باعث می شود که لپ تاپ ها عمر باتری بیشتری داشته باشند و به راحتی به قابلیت های 4G و 5G مجهز شوند. پردازنده هایی که در موبایل ها مورد استفاده قرار می گیرند، قرار است با کمی تغییر در لپ تاپ ها هم استفاده شوند. هدف این است که موبایل ها و لپ تاپ ها از یک اکوسیستم با معماری یکسان بهره مند شوند.

البته از آنچه پیداست، قرار نیست با استفاده از پردازنده های موبایل، قیمت های ارزان تری را در لپ تاپ ها ببینیم. مثلاً بسیاری از لپ تاپ ها با چیپست موبایل، حدود ۱۰۰۰ دلار قیمت دارند. اما آیا این چیپست ها، یارای رقابت با پردازنده های کامپیوتر را دارند؟

چرا باید به چیپست های موبایل روی آورد و این نوع از پردازش، چه نقشی در آینده لپ تاپ ها خواهد داشت؟

زمانی که مشغول کار کردن با Galaxy Book S و Surface Pro X بودم، متوجه شدم که تجربه کار کردن با ویندوز در پردازنده های ARM چقدر خوب و روان است و حتی در مواردی بهتر از پردازنده های اینتل شده است.

نسخه های فعلی ویندوز بر روی محصولات ARM، از یک چیپست قدرتمند بهره می برند، که با فناوری های بلوتوث ۵، وای وای ۶، 4G و 5G، پردازش تصویر و قابلیت یادگیری ماشین تکمیل شده است. در چیپست های موبایل، شما همه این امکانات را با هم دارید، اما در پردازنده های اینتل یا AMD شما باید همه این امکانات را به وسیله قطعات اضافه به دست آورید. این مسئله، هزینه، فضا و مصرف باتری را بالا می برد. چیپست های موبایل مصرف باتری بسیار کمی دارد. همچنین در آینده نزدیک، این چیپست ها که فعلاً از نوع ۷ نانومتری هستند، قرار است در سال ۲۰۲۱ با اندازه ۵ نانومتری تولید شوند.

این تازه آغاز ماجراست. چیپست های موبایل، بسیاری از قابلیت های تلفن های هوشمند را به لپ تاپ ها می آورند. سیستم پرداخت با امنیت بالا، تشخص چهره دقیق، پشتیبانی از فایل های صوتی مختلف با بلوتوث و برنامه هایی که بر پایه هوش مصنوعی عمل می کنند. این یعنی لپ تاپ شما می تواند، تمام قابلیت های تلفن هوشمند شما را داشته باشد.

لپ تاپ های شرکت اپل، در حال حاضر از چیپست های اینتل استفاده می کند که نقش پردازنده و گرافیک را با هم ایفا می کنند. اما به نظر می رسد اپل قصد دارد رویه دیگری را پیش بگیرد. اپل تجربه زیادی در ساخت چیپست برای آیفون و آیپد به دست آورده که به راحتی می توانند رقیبان اندرویدی خود را از نظر قدرت گرافیکی، عملکرد پردازشی و یادگیری ماشین، کنار بزنند. هیچ شکی نیست که اپل می تواند به راحتی، لپ تاپی قدرتمند و پر امکانات را بر اساس چیپست های ARM تولید کند.

از نظر عملکرد، کوالکام مدعی است که Snapdragon 8cx می تواند قدرتی نزدیک به Intel i5-1035G4 ارائه دهد. این میزان از قدرت پردازشی می تواند برای اکثر کاربران کافی باشد. اما چیپست A13 Bionic کنونی اپل، با عملکرد تک هسته ای عالی خود، پیشرو در صنعت چیپست های موبایل به شمار می رود. پس اگر اپل یک چیپست مبتنی بر ARM را به طور ویژه برای لپ تاپ تولید کند، به راحتی می تواند عملکرد قابل قبولی را از خود نشان دهد.

مشکل شبیه سازی و تدوین مجدد

اما بزرگ ترین مشکلی که در این مورد وجود دارد این است که معماری چیپست های ARM با پردازنده های اینتل و AMD متفاوت است. نرم افزار های ویندوز برای این که بتوانند به خوبی بر روی چیپست های ARM اجرا شوند، باید از نو تدوین شوند. گرچه بسیاری از برنامه های جدید با پردازنده های ARM نیز سازگار هستند، برای برخی دیگر به شبیه سازی نیاز داریم، که عملکرد برنامه را کاهش می دهد.

شرکت های مایکروسافت، کوالکام و ARM در سال های اخیر تلاش زیادی را برای شبیه سازی به کار برده اند، اما عملکرد شبیه سازی، در برخی برنامه ها بهتر است و در برخی دیگر بدتر. اکثر برنامه ها به خوبی اجرا می شوند، اما برنامه های سه بعدی عملکرد چندان جالبی ندارند و هنوز از برنامه های ۶۴ بیتی پشتیبانی نمی شود.

هنوز نمی دانیم اپل چه برنامه هایی برای چیپست های موبایل خود دارد، اما آنچه واضح است، بیشتر مشکلات به نرم افزار مربوط می شود، نه به سخت افزار. اپل باید برنامه های پیش فرض زیادی را بر روی لپ تاپ های خود نصب کند و باید یک شبیه ساز مناسب برای برنامه های دیگر وجود داشته باشد. به نظر می رسد برای سازگاری کامل ویندوز با چیپست های ARM، به چندین سال زمان نیاز داریم.

اما این کار می تواند برگ برنده اپل باشد. استفاده از اکوسیستم یکسان بر روی موبایل، تبلت و لپ تاپ های اپل، می تواند بازی را به نفع این شرکت پیش ببرد. این یعنی توسعه دهندگان می توانند یک برنامه یا بازی تولید کنند که بر روی موبایل، تبلت و لپ تاپ های این شرکت قابل استفاده است.

این تکنولوژی موبایل است که صنعت را به پیش می برد و لپ تاپ ها به سختی سعی می کنند خود را برسانند.

چندین سال است که پردازنده های موبایل در خط مقدم چیپست ها قرار دارند. به همین دلیل، مهاجرت لپ تاپ ها به سمت پردازنده های موبایل، چندان دور از تصور نبود. نه تنها چیپست های موبایل از نظر پردازشی عملکرد قابل قبولی را ارائه می دهند، بلکه از نظر قابلیت های ارتباطی مخابراتی، امنیت و یادگیری ماشین، فرسنگ ها از پردازنده های لپ تاپ جلو تر هستند.

گرچه از نظر قدرت بالای پردازش، هنوز هم اینتل و AMD حرف اول را می زنند، اما این ارتباطات و سازگاری چیپست های موبایل است که آینده دستگاه های قابل حمل را رقم می زند. ما در موبایل از سرویس های آنلاین مختلفی بهره مند هستیم و هوش مصنوعی و 5G کاربرد های کاملاً جدیدی را به ما معرفی کرده اند. لپ تاپ ها به سخت افزاری نیاز دارند که آن ها را در بازار پر سرعت امروزی، به جلو براند و تنها راه آن، استفاده از چیپست های موبایل بر روی لپ تاپ ها است.

مهم ترین نکته این که کاربران دوست دارند تجربه خود را در میان دستگاه ها و پلتفرم های مختلف به اشتراک بگذارند. به نظر می رسد صنعت لپ تاپ هم به تدریج، خود را به گرد پای صنعت موبایل می رساند.

شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۹:۴۳ ۰ دیدگاه

اولین تجربه رانندگی با پورشه 911 توربو S مدل 2021: پرشتاب، سریع و دیگر هیچ!

اولین تجربه رانندگی با پورشه ۹۱۱ توربو S مدل ۲۰۲۱: پرشتاب، سریع و دیگر هیچ!

توسط ماهان سرمد شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۸:۳۱

توسط ماهان سرمد

پورشه ۹۱۱ توربو S

من همیشه دوست دارم ساعت ها در مورد تفاوت “سریع” و “پرشتاب” بحث کنم. خیلی از مردم تفاوتی بین این دو قائل نیستند. اگر شما هم از این دست افراد هستید، باید بگویم که اشتباه می کنید. این شما و این پورشه ۹۱۱ توربو S مدل ۲۰۲۱. خودرویی که خیلی خیلی پرشتاب است و خیلی خیلی سریع است.

واژه سریع به میزان سرعت مربوط می شود و پرشتاب یعنی چه مدت طول می شود تا به مقصد مورد نظر برسد. پورشه ۹۱۱ توربو S هر دو واژه را، از نو تعریف می کند. جدید ترین عضو خانواده پورشه ۹۱۱، با حداکثر سرعت ۳۳۰ کیلومتر بر ساعت حرکت می کند و در ۲.۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می رسد!

اما این اعداد و ارقام هیچ وقت نمی توانند تجربه واقعی سرعت این ماشین را بیان کنند. پورشه ۹۱۱ توربو S به معنای واقعی کلمه وحشی و بی رحم است. برای حرکت کردن با این خودرو، نیاز چندانی به فشار دادن پدال گاز ندارید. یک فشار کوچک هم کفایت می کند. می خواهید از چراغ زرد عبور کنید؟ اصلاً مشکلی نیست. در بالاترین فشار گاز، این خودرو به راحتی Ferrari 488 Pista و Lamborghini Aventador SVJ و McLaren 720S را شرمنده می کند.

فکر نمی کنم مکان های زیادی در جهان وجود داشته باشد که بتوانید در آن، حداکثر سرعت پورشه ۹۱۱ را تست کنید. به این دلیل نمی گویم این خودرو سریع است. زمانی این موضوع را می فهمید که تابلوی حداکثر ۵۰ کیلومتر بر ساعت را در یک پیچ می بینید، اما با سرعت ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت، به راحتی از آن پیچ عبور می کنید. حتی پیش از اینکه مغز شما فرمان دهد که سرعت را کم کنید، پیچ با همان سرعت بالا به پایان رسیده است. در مواقعی از رانندگی احساس می کردم که باید کنار بزنم و نفسی تازه کنم.

تمام این شگفتی، بدون شک از موتور این خودرو ناشی می شود. موتور ۳.۸ لیتری این خودرو می تواند ۶۴۰ اسب بخار قدرت و گشتاوری معادل ۸۰۰ نیوتون متر تولید کند. یک سیستم خنک کننده جدید از طرف دریچه های جانبی و همچنین ورودی های زیر پنجره عقب فیلتر می شود و نتیجه آن کاهش تاخیر توربو است. نیرو از طریق گیربکس هشت سرعته PDK پورشه، به چهار چرخ منتقل می شود. پورشه می گوید توربو S می تواند در دنده ششم به حداکثر سرعت خود برسد. این باعث کاهش مصرف سوخت در بزرگ راه ها می شود.

شاید در موتور توربو در مرکز توجهات قرار داشته باشد، اما شاسی و آیرودینامیک، بازیکنان اصلی پشتیبانی هستند. فناوری مدیریت تعلیق فعال پورشه (PASM) جاده را ۲۰۰ بار در ثانیه اسکن می کند. همچنین حالت اسپورتی در این خودرو وجود دارد که فاصله خودرو از زمین را ۱۰ میلیمتر کاهش می دهد.

حالت آیرودینامیک فعال نیز وجود دارد که برای ثبات در سرعت بالا، بسیار مهم است. سپر جلو، فلاپ های ورودی هوا و تیغه عقب، همگی به بهترین شکل برای عبور دادن هوا طراحی شده اند. پورشه ۹۱۱ توربو S همچنین دارای ترمزهای کامپوزیتی و کربن سرامیکی بزرگ است. با سرعت وحشیانه ای که این خودرو دارد، داشتن چنین ترمز هایی الزامی است.

من قبلاً با مدل ۹۱۱ GT3 هم رانندگی کرده بودم، اما توربو S چیز دیگریست. با این خودرو لحظه ای هم احساس نکردم که ممکن است کنترل آن از دستم در برود. هندلینگ و فرمان این خودرو واقعاً کامل است و هیچ چیز جلودارش نیست.

پورشه ۹۱۱ توربو S مانند جت حرکت می کند

من خیلی عادت ندارم که حالت های مختلف رانندگی را دست کاری کنم. اصلاً در خودرو های آلمانی، وقتی حالت های مختلف را تغییر می دهید، تغییر شگفت انگیزی را مشاهده نمی کنید. اما در مورد پورشه ۹۱۱ توربو S، همه چیز فرق می کند. این خودرو سه حالت رانندگی عادی، رانندگی اسپرت و رانندگی اسپرت پلاس دارد. در حالت عادی، همه چیز خوب است. اما زمانی که حالت اسپرت را انتخاب می کنید، گیربکس بسیار بهتر عمل می کنند و شتاب خودرو به خوبی افزایش می یابد. در حالت اسپرت پلاس نیز همه چیز به طرز قابل قبول بهتر می شود.

یک توصیه دوستانه: تا تحت تعقیب قرار نگرفتید، فقط در حالت عادی با توربو S برانید. اگر یک ایراد در مورد این خودرو وجود داشته باشد، شاسی این خودرو است که برای رانندگی روزانه، کمی سفت است. ضربه هایی که در رانندگی روزمره به اتاق وارد می شود، کمی آزار دهنده است. در مجموع به نظر می رسد این خودرو برای رانندگی روزانه درون شهری ساخته نشده است.

در داخل کابین خودرو، با چرم جذاب و قرمز رنگ روبرو می شویم که به خوبی با رنگ نقره ای داشبورد تضاد زیبایی ایجاد کرده است. صندلی های اسپورت ۱۸ جهته، بسیار نرم و انعطاف پذیر هستند. به طور کلی، موردی برای شکایت کردن در این قسمت وجود ندارد. کنسول مرکزی هم به دکمه های کاربردی مجهز است که به راحتی قابل استفاده هستند.

از نظر فناوری های نوین هم این خودرو چیزی کم ندارد. یک صفحه نمایش ۱۰.۹ اینچی برای امکانات تفریحی در نظر گرفته شده است. به راحتی می توانید صفحه اصلی را شخصی سازی کنید و از نظر گرافیکی هم با رابط کاربری جذابی روبرو هستید و با کمترین تأخیر ممکن مواجه خواهید شد.

در مورد سیستم های کمک به راننده، پورشه ۹۱۱ به تعدادی از قابلیت ها مجهز است. البته خیلی هم نباید خوشحال شویم. چرا که برای داشتن این امکانات باید هزینه اضافی پرداخت کنیم. روشن کردن خودرو بدون کلید و سنسور پارک، تنها گزینه های روی خودرو هستند. اگر کروز کنترل انطباق پذیر می خواهید، ۲۰۰۰ دلار ناقابل باید بپردازید. سنسور کمک به ترافیک و علائم راهنمایی نیز ۱۲۰۰ دلار دیگر آب می خورد. خیلی جالب است که برای خودروی اسپرتی که حدود ۲۰۰،۰۰۰ دلار قیمت دارد، این آپشن ها باید جداگانه خریداری شود.

شنبه , ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۸:۳۱ ۰ دیدگاه

بهترین توزیع های لینوکس 2020 برای حرفه ای ها و تازه کار ها

بهترین توزیع های لینوکس ۲۰۲۰ برای حرفه ای ها و تازه وارد ها

توسط ماهان سرمد پنجشنبه , ۲۲ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۲۷

توسط ماهان سرمد

از قدیم الایام، لینوکس به عنوان یک سیستم عامل برای برنامه نویسان شناخته می شد. اما در سال های اخیر، تلاش های زیادی برای جذاب تر شدن لینوکس برای مصرف کنندگان عادی صورت گرفته است. این امر به دلیل نارضایتی مصرف کنندگان عادی از امنیت ویندوز و محدودیت های شدید سیستم عامل اپل است.

با این حال، لینوکس به اشکال مختلفی ارائه می شود، که این اشکال معروف هستند به “flavor” یا “distro” یا همان “توزیع”. این امر به این دلیل است که لینوکس آنقدر قابل تنظیم و شخصی سازی است که فرمهای مختلفی برای نیازهای مختلف کاربران دارد.

برای مثال، همان طور که گفتیم، برخی از افراد برای جلب رضایت کاربران ویندوز، سعی کردند آن را شبیه به محیط ویندوز درست کنند. اما برخی دیگر محیطی را ساخته اند که فقط به مذاق برنامه نویش ها و افراد حرفه ای خوش می آید و مسئله امنیت به خوبی مورد توجه قرار گرفته است.

توزیع های مختلف لینوکس با برنامه ها و نرم افزار های مختلف لینوکس سازگار هستند و می توانند برنامه های تحت وب را اجرا کنند. اما توزیع های لینوکس در باندل های نرم افزاری مختلف عرضه می شوند. برخی ممکن است با برنامه های از قبل نصب شده اجرا شوند، در حالی که برخی دیگر، با کمترین تعداد برنامه پیش فرض عرضه می شوند.

همانطور که گفتیم، لینوکس به شدت انعطاف پذیر و قابل شخصی سازی است. بسیار فراتر از چیزی که یک کاربر ویندوز یا مک حتی بتواند تصورش کند. کاربران می توانند به سادگی همه چیز از صفحه دسکتاپ گرفته تا تنظیمات امنیتی را به دلخواه خود تغییر دهند.

به همین دلیل، داشتن اطلاعات در مورد انواع توزیع لینوکس، خالی از لطف نخواهد بود. آیا می خواهید رابط کاربری شما شبیه به ویندوز باشد؟ آیا نگران امنیت هستید؟ چقدر دوست دارید که به جای کلیک کردن روی آیکون ها، از دستورات نگارشی استفاده کنید؟

همه این موارد می تواند مشخص کند که کدام توزیع (distro) برای شما مناسب خواهد بود. در مجله اینترنتی روکیدا همراه ما باشید تا در این زمینه، شما را راهنمایی کنیم.

توزیع های مختلف لینوکس برای کاربران مختلف طراحی شده است. برای مثال، استفاده از توزیع Ubuntu بسیار ساده است و برای کاربران تازه وارد تهیه شده است. از طرف دیگر، Arch Linux برای کاربران حرفه ای جذابیت دارد که برای بسیاری از کارها، حتی برای نصب برنامه از تایپ دستورها استفاده می کنند. در این مطلب قصد داریم بهترین توزیع ها را برای انواع کاربران معرفی کنیم.

۱- Ubuntu

یکی از محبوب ترین توزیع های لینوکس، به دلایل متعدد

+ آسان برای تازه وارد ها

+ امنیت و ثبات بالا

+ برای کامپیوتر های ضعیف، ایده آل است

Ubuntu یکی از محبوب ترین توزیع ها به شمار می رود و به شدت به کاربران تازه وارد توصیه می شود، چون وارد شدن به دنیای آن چندان سخت نیست. نسخه های جدید Ubuntu هر شش ماه عرضه می شوند و نسخه LTS (با پشتیبانی طولانی مدت) هر دو سال یک بار عرضه می شود. این پشتیبانی پنج ساله شامل پشتیبانی از مسائل امنیتی و به روز سانی ها می شود. پس می توانید تا مدت زیادی بدون نگرانی از آپدیت کردن سیستم خود، به استفاده از آن ادامه دهید. البته نسخه های عادی فقط تا یک سال پشتیبانی می شود.

نسخه LTS کنونی، از محیط دسکتاپ Gnome 3 استفاده می کند که برای کاربران ویندوز و مک، کاملاً آشناست. Ubuntu با قابلیت های خوب خود، به یک توزیع محبوب برای تازه وارد ها و افرادی که به دنبال پشتیبانی بلند مدت هستند، تبدیل شده است.

۲- Elementary OS

به جرأت می توان گفت، زیبا ترین توزیع لینوکس در جهان است

+ طراحی عالی و هوشمندانه

+ محیط دسکتاپ عالی

– برنامه های پیش فرض زیادی ندارد

اگر می خواهید از سیستم عامل خود لذت ببرید، Elementary OS را انتخاب کنید. بدون شک، این توزیع جذاب ترین نوع لینوکس است و کمی به سیستم عامل مک شباهت دارد. محیط جذاب دستکتاپ آن با نام Pantheon شناخته می شود.

دیدن ترین نسخه از این توزیع روش جدیدی را برای نصب برنامه ها ارائه می دهد و به روز رسانی های جدیدی را برای برنامه ها در نظر می گیرد. صفحه قفل نیز کاملاً با چیزی که تاکنون دیده اید تفاوت دارد.

این سیستم عامل با برنامه های پیش فرض کمی ارائه می شود که شامل مرورگر، برنامه ایمیل و چند برنامه کاربردی ساده می شود. برای دریافت برنامه های بیشتر می توانید به برنامه AppCenter رجوع کنید. سختی جستجو کردن و نصب برنامه ها، با زیبایی بی حد این سیستم عامل جبران می شود.

۳- Linux Mint

گزینه ای عالی برای تازه وارد ها

+ برای تازه وارد ها ایده آل است

+ پشتیبانی خوب از رسانه ها

+ گزینه های شخصی سازی حیرت آور

Linux Mint گزینه ای عالی برای کسانی است که با لینوکس آشنایی ندارند. اگر از ویندوز یا مک به این سیستم عامل مهاجرت می کنید، برنامه های زیادی مانند LibreOffice روی آن نصب است که بسیاری از نیاز های شما را برآورده می کند. پشتیبانی از فایل های صوتی و تصویری هم در این سیستم عامل، به بهترین شکل انجام می شود. در این سیستم عامل، به راحتی می توانید ظاهر ویندوز و منو ها را تغییر دهید.

۴- openSUSE

ایده آل برای توسعه دهندگان و ادمین ها

+ یک توزیع شسته رفته

+ امنیت بسیار بالا

+ می توانید نسخه ای از سیستم عامل مورد علاقه خود را بسازید

این سیستم عامل که قبلاً با عنوان SUSE Linux شناخته می شد، برای افراد حرفه ای مانند توسعه دهندگان و ادمین ها ساخته شده است. به همین دلیل، پروتکل های امنیتی بسیار سخت گیری دارد.

نسخه های جدید این توزیع، هر ساله عرضه می شوند و به مدل سه سال پشتیبانی می شوند. این موضوع، این سیستم عامل را برای برنامه های تجاری، ایده آل می کند.

آنچه در مورد این سیستم عامل جذابیت دارد این است که به شما اجازه می دهد با بسته های نرم افزاری مختلف، تنظیمات دسکتاپ و سیستم را به دلخواه خود تغییر دهید.

۵- CentOS

+ یک سیستم عامل با ثبات

+ برای سرور ایده آل است

– برای کاربری روزانه مناسب نیست

تمرکز CentOS به جای به روز رسانی های مکرر، بر روی ثبات سیستم است. البته به روز رسانی های این سیستم عامل تا ۱۰ سال پس از عرضه انجام می شود.

CentOS به شدت قابل اطمینان است. به همین دلیل، برای دستگاه های سرور کاملاً ایده آل است. البته اگر می خواهید برای کارهای روزانه و عادی خود از آن استفاده کنید، گزینه چندان مناسبی نیست.

۶- Arch Linux

گزینه تمام عیار برای لینوکس

+ پتانسیل عالی برای شخصی سازی

+ برای کاربران حرفه ای

– رابط کاربری

اگر با رابط کاربری نچسب این توزیع مشکلی ندارید، Arch Linux می تواند یکی از گزینه های بسیار خوب باشد. شما می توانید با دانلود و نصب بسته های نرم افزاری، به راحتی سیستم عامل خود را شخصی سازی کنید. این سیستم عامل برای توسعه دهندگان و کسانی که کامپیوتر قدیمی دارند می تواند ایده آل باشد.

هدف اصلی Arch Linux این است که همه چیز را در ساده ترین حالت ممکن حفظ کند. برنامه های زیادی در دسترس شما نیست و باید هرچه را می خواهید دانلود و نصب کنید. به خوبی می توانید طبق سلیقه خود، همه چیز را تغییر دهید. البته کار کردن با این سیستم عامل چندان راحت نیست. پس اگر تازه به دنیای لینوکس وارد می شوید، این مسئله را مد نظر داشته باشید.

۷- Tails

یک توزیع با امنیت بسیار بالا

+ تأکید بر امنیت

+ رابط کاربری آسان

Tails یک توزیع لینوکس با تأکید زیاد بر روی مسائل امنیتی است. این سیستم عامل به خوبی مکان و هویت شما را پنهان می کند. این سیستم عامل، تمام مسیر های اتصال به اینترنت را رصد می کند و اجازه نمی دهد که داده های شما مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد. خوشبختانه، این سیستم عامل، رابط کاربری را فدای امنیت نمی کند و کار کردن با آن چندان دشوار نیست. شاید این سیستم عامل برای هر کس نباشد، اما خیال شما را از بابت مسائل امنیتی راحت می کند.

پنجشنبه , ۲۲ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۲۷ ۰ دیدگاه

سرفیس بوک های جدید مایکروسافت، مجموعه ای از تصمیمات اشتباه هستند

توسط ماهان سرمد پنجشنبه , ۲۲ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۰۰

توسط ماهان سرمد

سرفیس بوک های جدید

مایکروسافت در کنفرانس بیلد خود از برخی دستگاه های سرفیس جدید رونمایی کرد. مدت هاست که منتظر برخی از آن ها بوده ایم. مثلاً هدفون های سرفیس بالاخره معرفی شد و تا دو ماه آینده به بازار عرضه خواهد شد. بالاخره سرفیس بوک جدید هم پس از مدت ها انتظار در کنار نسخه دوم سرفیس گو معرفی شد.

دیدن نسخه جدید سرفیس گو برایمان جذاب بود. این لپ تاپ اکنون به صفحه نمایش بزرگ تر و پشتیبانی از شبکه LTE مجهز شده، در حالی که هیچ تغییری در ابعاد آن ایجاد نشده است. هنوز مشخص نیست در دنیای واقعی چگونه عمل می کند، اما پردازنده آن کمی نسبت به نسل قبل بهتر شده است.

ارزان ترین مدل این لپ تاپ کوچک با قیمت ۳۹۹ دلار عرضه می شود، اما با این مدل فقط یک پردازنده پنتیوم ضعیف نصیب شما می شود. برای داشتن پردازنده Core M3 شما باید حداقل ۵۰۰ دلار پرداخت کنید. البته فراموش نکنید که باید ۱۰۰ تا ۱۲۰ دلار هم برای کیبورد هزینه کنید. هنوز نمی دانیم گذاشتن کیبورد در جعبه این لپ تاپ هیبرید، چرا اینقدر برای مایکروسافت مشکل بوده است!

تصمیمات عجیب و غریب مایکروسافت به همینجا ختم نمی شود. این شرکت همچنین لپ تاپ مورد انتظار سرفیس بوک ۳ را نیز معرفی کرد. این یک لپ تاپ ۱۳ و ۱۵ اینچی با کیبورد جداشدنی است که به گفته مایکروسافت، “قدرتمند ترین لپ تاپ سرفیس” تا به امروز است. مدل کوچک تر سرفیس بوک به پردازنده چهار هسته ای core i5 یا core i7 اینتل و چیپست گرافیکی مجتمع آیریس پلاس مجهز است و در مدل های گران تر از گرافیک مجزای NVIDIA GeForce 1660 استفاده می کند.

برای این لپ تاپ کوچک، امکانات بدی نیست. درست است که سال گذشته، دل توانست در لپ تاپ کوچک XPS 13 از پردازنده ۶ هسته ای استفاده کند، اما مک بوک پروی ۱۳ اینچی اپل، هنوز از پردازنده چهار هسته ای استفاده می کند. پس مایکروسافت در این بخش تبرئه می شود.

اما جالب اینجاست که در سرفیس بوک ۱۵ اینچی هم به پردازنده چهار هسته ای محدود هستید. البته می توانید مدل هایی که کارت گرافیک NVIDIA GeForce 1660 Ti یا حتی Quadro RTX 3000 دارند را تهیه کنید. اما وقتی به رقیبان این لپ تاپ نگاه می کنیم، پردازنده چهار هسته ای واقعاً خجالت آور است. برای مثال، مک بوک پرو ۱۶ اینچی دارای دو گزینه ۶ هسته ای و ۸ هسته ای است. یا Dell XPS 15 با ۶ هسته پردازشی عرضه می شود.

یکی از دلایلی که مایکروسافت را از نظر پردازشی محدود می کند، به نوع طراحی سرفیس بوک ۳ بر می گردد. چون این یک تبلت با کیبورد جداشدنی است، پردازنده باید در پشت صفحه نمایش قرار داشته باشد تا زمانی که کیبورد جدا شد، کارایی آن مختل نشود. علاوه بر این، باتری، بلندگو ها و خروجی های ارتباطی، همه و همه باید در کنار نمایشگر قرار داشته باشند. البته کارت گرافیک مجزا و باتری اضافی در کنار کیبورد تعبیه شده اند.

به دلیل محدودیت فضا در پشت صفحه نمایش، مایکروسافت در تعداد هسته های پردازنده با مشکل مواجه است. طراحی سرفیس بوک منحصر به فرد است، این درست. اما تصمیم گیری مایکروسافت در مورد این تبلت یا لپ تاپ، چندان درست نبود. آن ها می توانستند برای مدل ۱۵ اینچی، از کیبورد عادی استفاده کنند تا کسی که آن را خریداری می کند بتواند از قدرت پردازشی بهتری بهره مند شود. اصلاً چه کسی می تواند یک دستگاه پر قدرت سنگین ۱۵ اینچی را به شکل تبلت استفاده کند؟

جای بسی تأسف است. الان دقیقاً سه سال از عرضه سرفیس بوک ۲ در سال ۲۰۱۷ می گذرد. حالا که بعد از این همه انتظار، چشممان به جمال نسخه سوم روشن شد. می بینیم که با یک دستگاه نا متعادل و گیج کننده روبرو هستیم. بله، خیلی جذاب است که با یک مدل به روز تر روبرو هستیم، اما وقتی به پیشرفت رقبا در این سه سال نگاه می کنیم، به سختی می توانیم سرفیس بوک ۳ را به کسی پیشنهاد کنیم. البته باید صبر کنیم تا دستگاه به دستمان برسد و یک بررسی درست و حسابی از آن داشته باشیم، اما من یکی که چشمم آب نمی خورد با دستگاه شگفت انگیزی روبرو شوم.

پنجشنبه , ۲۲ خرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۱:۰۰ ۰ دیدگاه

مطالب جدیدتر

مطالب قدیمی‌تر