مشتری غول منظومه شمسی محسوب می‌شود. سیاره‌ای ۱۳۰۰ برابر بزرگ‌تر از زمین و ۷۹ عدد قمر! بله. در حالی که ما فقط یک قمر به نام ماه داریم، مشتری ۷۹ قمر در مدار خود دارد. ۱۲ عدد از قمرهای مشتری سال گذشته کشف شدند. هر چند تا مدتی پیش تعدادی از آن‌ها هنوز بی‌نام و نشان باقی مانده بودند.
از همان سال گذشته رقابتی برای نام گذاری قمرهای جدید آغاز شد. فضای مجازی و خلاصه همه جا بحث بر سر نام‌گذاری قمرهای جدید بود. هر کسی پیشنهادی می‌داد ولی به هر حال نام گذاری آسمانی قواعد و اصول خود را دارد. اسامی بسیاری از اجرام آسمانی بر اساس شخصیت‌های داستان‌های اساطیری یونان و روم انتخاب شده است. نام خود مشتری (ژوپیتر، Jupiter) یکی از همین موارد است. خدای آسمان‌ها در اساطیر روم که معادل همان زئوس، خدای یونانی است.
مدتی پیش اسامی قمرهای مشتری اعلام شدند. اسامی قمرهای جدید به این ترتیب‌اند:
- پاندیا (Pandia، S/2017 j4)
- ارسا (Ersa، S/2018 J1)
- ایرین (Eirene، S/2003 J5)
- فیلوفروسین (Phylophrosyne، S/2003 J15)
- یوفیم (Eupheme، S/2003 J3)
اولین قمرهای مشتری توسط گالیله کشف شدند. سال ۱۶۱۰ میلادی اولین قمر کشف شد. ۴ عدد از قمرهای مشتری که بزرگ‌ترین اجرام منظومه شمسی پس از خورشید و سیاره‌ها محسوب می‌شوند، به ترتیب آیو، اروپا، گانمید و کالیستو نام دارند. بعد از گذشت ۴ قرن، حالا تعداد قمرها به ۷۹ عدد رسیده و به نظر می‌رسد نام گذاری آن‌ها دیگر مانند گذشته ساده نیست!
منبع: cnet
