هوش از طریق تجربه و وراثت شکل داده می شود. شما می توانید با شیوه ای که برای تربیت فرزندتان انتخاب می کنید، میزان هوش او را تضمین می کنید. بینه که نخستین آزمون هوش را ساخت معتقد بود که هوش فرد می تواند در تمامی طول عمر رشد کند.
در جدیدترین رویکرد به آزمون هوش، هوش به معنی توانایی پردازش اطلاعات تلقی می شود. بنابراین تمرکز بر روی درک اجزای ساختمانی تفکر، مثل تقویت حافظه با تشویق راهبردهای برنامه ریزی است.
در آزمون های هوشی آزموده می شود که کودک با چه سرعتی مهارت های فکری را فرا می گیرد و آن ها را در زندگی روزمره بکار برد. آزمون های حرفه ای فقط از سن 30 ماهگی به بعد قدرت پیش بینی دارند.
سطح ارثی هوش را چه در کودکان و چه در بزرگسالان نمی توان افزایش داد اما می توان توانایی های رشد نکرده و مورد استفاده قرار نگرفته در درون آن ساختار موروثی را به کار گرفته، رشد و افزایش داد.
نقش اسباب بازی ها در افزایش خلاقیت کودک:
اسباب بازی وسیله ای است که می تواند محرک خلاقیت کودک باشد در استفاده کردن کودک از اسباب بازی باید به نکات زیر توجه کرد:
- مدت زمانی را که فرزندتان با اسباب بازی هایی بازی می کند که تنها به یک روش مورد استفاده قرار می گیرند را محدود کنید.
- وقتی کودکتان با اسباب بازی به صورتی بازی می کند که حتی تولید کننده ی آن اسباب بازی هم به آن فکر نکرده است او را تشویق کنید.
- همیشه یک نوع اسباب بازی تکراری را در اختیار کودک قرار ندهید. اگر هر روز همان وسیله را در اختیارش بگذاری تا بازی کند، او خسته خواهد شد اما با تجربه های جدید، کودک چیز جدیدی یاد می گیرد. کودکان خردسال برای عملی ساختن اندیشه خود به اسباب بازی نیاز دارند و هر گاه اسباب بازی های لازم در دسترس او نباشند می تواند به جای آن ها از چیزهای دیگری استفاده کند و همان شی ء دلخواه را در خیال خود مجسم کند. او می تواند کیفیتی را در چیزی تصور کند که در آن وجود ندارد. اما در سنین بالاتر این علاقه که اسباب بازی به واقعیت شبیه تر باشد در کودک پیدا می شود و به همین سبب است که خود به ساختن اشیاء و اسباب بازی لازم می پردازد. دسترسی داشتن کودکان در نخستین ماه ها و سال های زندگی به وسایل بازی به شدت با میزان هوش آن ها در سن سه سالگی ارتباط دارد.
- کودکانی که به طیف گسترده ای از اسباب بازی ها دسترسی دارند که با دقت انتخاب شده اند، پاسخ های مناسب تر به چالش ها و انگیزه ها نشان می دهند. چنین کودکانی از هر نژاد، جنس و یا طبقه اجتماعی که باشند نسبت به همسالان خود به سطح بالاتری از رشد ذهنی دست می یابند. کودکان تیزهوش سعی می کنند وسایل و اسباب بازی های را انتخاب کنند که بتوانند با آن ها به ابتکار و نوآوری دست بزنند و قوای ذهنی خود را به کار گیرند.
بازی فعالیتی جسمی و فکری است که بچه ها به منظور سرگرمی، دست یابی به لذت، هیجان و نشاط به آن می پردازند. بازی کردن یکی از شیوه های مهم یادگیری برای کودکان است.
شیوه طبیعی یادگیری بازی کردن است. برای کودکان بازی کردن و یادگیری مترادف یکدیگر هستند. کودکان در موقعیت های لدت بخش بیشتر و بهتر یاد می گیرند.
بازی ها در واقع نوعی کلاس های آموزشی هستند که کودک را برای ورود به جامعه ای انسانی بزرگتری تمرین می دهند و به او می آموزند که شرط بازی با دیگران، رعایت مقرراتی است که برای بهتر بازی کردن تنظیم می شود.
بازی غریزه ای برای رشد و آماده شدن برای بزرگسالی است. فعالیتی طبیعی و عامل مناسب آموزشی و اجتماعی شدن کودک است و او را برای فعالیت های نو آماده کرده و سبب می شود تا از حواس مختلف خود بدرستی استفاده کند.
کودکان در بسیاری از بازی ها برای اینکه به بازیشان معنا و لدت بیشتری ببخشند و موضوع بازی خود را باور پذیرتر جلوه دهند، ذهن و نیروی تجسم و تخیل خود را در آن دخالت می دهند. در چنین مواقعی است که ما می توانیم آشکارا شاهد چگونگی رشد ذهن آنان باشیم و لذت ببریم.
بازی علاوه بر کمک به رشد ذهن کودکان، آمادگی جسمی و روانی آنان را برای زندگی واقعی فراهم می کند و باعث افزایش تجربه، رشد فکری و افزایش توان آفرینش گری آن ها می شود. به آنان چگونگی ارتباط با دیگران و همزیستی را تمرین می دهد.
به هیچ عنوان بازی اتلاف وقت نیست.
بلکه عاملی برای سلامت و رشد جسمی و عاطفی کودک و وسیله ای برای یادگیری اصول و قواعد زندگی است.
در میان انواع بازی ها، بازی های ابتکاری که آفریده ی خود کودکان هستند اهمیت ویژه ای دارند. زیرا به شخصیت کودک شکل می دهند و وسیله خوبی برای تربیت او محسوب می شوند.
در بازیست که کودک یاد می گیرد قانون را رعایت کند. به اطرافیان خود احترام بگذارد و حس خلاقیت و نوآوری و همکاری با گروه در او پرورش می یابد. یکی از راه هایی که می توان یادگیری کودک را تسریع کرد، تشویق کودک به انجام بازی های ابتکاری با استفاده از یک محیط جذاب است. می توانیم در منزل فضاهایی برای بازی های ابتکاری کودکمان فراهم کنیم. مثل یک سینی پر از شن، یک میز رنگ آمیزی یا جایی که کودک بتواند در آب دست و پا بزند. یک محیط جالب فقط به داخل منزل محدود نمی شود. اگر در حیاط منزل خود باغچه ای دارید می توانید آن را با شن، تاب، سرسره، بیل و بیلچه، سطل بازی که همگی محرک قوه تخیل کودک هستند مجهز کنید. بازی تجربه آفرین و خلاقیت آوراست و تجربه های حاصل از آن پایدارترین نوع آموزش کودک هستند. بازی همه حواس کودک را به خود مشغول می کند و باعث پرورش او می شود.
برخی از بازی ها حس عاطفی کودک را ارضا می کنند و برخی از آن ها برای کودک نقش درمانگر را دارند. کودکان براساس موقعیت یا تعدادشان در وضعیت سنی، فکری و جسمی به بازی های خاص گرایش پیدا می کنند.
بازی ها در واقع نوعی کلاس های آموزشی هستند که کودک را برای ورود به جامعه ی انسانی بزرگ تری تمرین می دهند و به او می آموزند که شرط بازی با دیگران رعایت مقرراتی است که برای بهتر بازی کردن تنظیم می شود.
بازی غریزه ای برای رشد و آماده شدن برای بزرگسالی است فعالیتی طبیعی و عامل مناسب آموزشی و اجتماعی شدن کودک است و او را برای فعالیت های نو آماده کرده و سبب می شود تا از حواس مختلف خود به درستی استفاده کند.
کودکان در بسیاری از بازی ها برای این که به بازی خود معنا و لذت بیشتری ببخشند و موضوع بازی خود را باور پذیرتر جلوه دهند، ذهن و نیروی تجسم و تخیل خود را در آن دخالت می دهند. در چنین مواقعی است که ما می توانیم آشکارا شاهد چگونگی رشد ذهن آنان باشیم و لذت ببریم.
بازی علاوه بر کمک به رشد ذهن کودکان، آمادگی جسمی و روانی آنان را برای زندگی واقعی فراهم می کند و باعث افزایش تجربه، رشد فکری و افزایش توان آفرینش گری آن ها می شود. به آنان چگونگی ارتباط با دیگران و همزیستی را تمرین می دهد.
به هیچ عنوان بازی اتلاف وقت نیست بلکه عاملی برای سلامت و رشد جسمی و عاطفی کودک و وسیله ای برای یادگیری اصول و قواعد زندگی است. در میان انواع بازی ها، بازی های ابتکاری که آفریده خود کودکان هستند اهمیت ویژه ای دارند زیرا به شخصیت کودک شکل می دهند و وسیله خوبی برای تربیت او محسوب می شوند در بازی هست که کودک یاد می گیرد قانون را رعایت کند به اطرافیان خود احترام بگذارد و حس خلاقیت و نوآوری و همکاری با گروه در او پرورش می یابد.
یکی از راه هایی که می توان یادگیری کودک را تسریع کرد، تشویق کودک به انجام بازی های ابتکاری با استفاده از یک محیط جذاب است. می توانیم در منزل فضاهایی برای بازی های ابتکاری کودکانمان فراهم کنیم. مثلاً یک سینی پر از شن، یک میز رنگ آمیزی، یا جایی که کودک بتواند در آب دست و پا بزند.
بازی تجربه آفرین و خلاقیت آور است و تجربه های حاصل از آن پایدارترین نوع آموزش کودک هستند. بازی همه حواس کودک را به خود مشغول می کند و باعث پرورش او می شود. برخی از بازی ها حس عاطفی کودک را ارضا می کند و برخی از آن ها برای کودکان نقش درمانگر را دارند. کودکان براساس موقعیت یا تعدادشان در هر وضعیت سنی، فکری و جسمی به بازی های خاص گرایش پیدا می کنند.
فروشگاه اسباب بازی “بازی موز” ارائه دهنده انواع اسباب بازی پسرانه و اسباب بازی دخترانه به سراسر کشور می باشد. برای خرید انواع اسباب بازی می توانید به فروشگاه “بازی موز” به آدرس www.bazimoz.com مراجعه کنید.
