گوشی‌هایی که صنعت دوربین‌های موبایل متحول کردند قسمت اول

25

طی چند سال گذشته شاهد بوده ایم که چیپ ست‌های گوشی‌های هوشمند از تنها یک هسته‌ی پردازنده به ده هسته تبدیل شده اند. وضوح نمایشگر مانع HD را از سد راه برداشته و در حال حاضر رکورد تقاضای کیفیت 4K را شکسته است. اما پیشرفت هم در چیپ ست و هم در نمایشگر کند شده است. نمایشگرهای با نرخ تازه سازی برای مدتی شرایط را دوباره هیجان انگیز می‌کنند، اما این هیجان نیز رو به زوال است.

با این وجود به نظر می رسد دوربین‌ها بهتر و بهتر می‌شوند (و تعدادشان بیشتر می‌شود). و بیشتر اوقات قبل از اینکه تلفن قدیمی شما آخرین نفس‌هایش را بکشد، دلیل اصلی آن‌ها برای ارتقاء است. اسنپدراگون ۸۵۵ در این مرحله ممکن است یک چیپست چندین ساله باشد، اما هنوز هم بسیار پر قدرت است. با این حال، یک لنز پریسکوپ ۱۰ برابر هر دوربین تلفنی را از ۲ سال پیش در یک رقابت بر سر زوم درهم می‌کوبد.

بنابراین، بیایید به عقب برگردیم و به تلفن‌هایی که فناوری‌های انقلابی دوربین را معرفی کرده اند، ادای احترام کنیم.
باید از ابتدا شروع کنیم. ۲۱۰ Kyocera VP اولین گوشی با دوربین داخلی از سال ۱۹۹۹ بود. این گوشی دارای سنسور ۱۱۰،۰۰۰ پیکسلی (بله، ۰.۱ مگاپیکسل) بود و می‌توانست عکس بگیرد. می‌توانستید حداکثر ۲۰ عکس را در تلفن ذخیره کرده و از طریق ایمیل ارسال کنید. این تلفن از تماس ویدیویی نیز پشتیبانی و از طریق شبکه PHS ژاپن با ۲ فریم در ثانیه فیلم را منتقل می‌کرد.
اتفاقاً این گوشی دارای یک دوربین جلو بود که آن را به اولین دوربین سلفی نیز تبدیل کرد.

اولین دوربین تلفن ۱۰ مگاپیکسلی یا بالاتر متعلق به سامسونگ پیکسون ۱۲ است که در آگوست ۲۰۰۹ وارد بازار شد. همانطور که از نامش پیداست، یک سنسور ۱۲ مگاپیکسلی داشت‌. درست مانند سونی اریکسون ساتیو که چند ماه بعد وارد شد، اما در اینجا فقط اولین مورد ورودی به بازار را بررسی می‌کنیم.

یک دهه‌ی کامل طول کشید تا صفر دیگری به عدد وضوح تصویر اضافه شود- اولین دوربین تلفن ۱۰۰ مگاپیکسلی یا بالاتر بر روی شیائومی می CC9 پرو نصب شد که با نام می نوت ۱۰/۱۰ پرو در غرب روانه‌ی بازار شد. این گوشی یک سنسور بزرگ “۱/۱.۳۳ سامسونگ HMX با رزولوشن ۱۰۸ مگاپیکسل و فناوری ترکیب کردن پیکسل‌ها را در خود جای داده است.

با این حال ما بزرگتر از آن را هم دیده ایم. نوکیا ۸۰۸ PureView از سال ۲۰۱۲، که دارای بزرگترین سنسور با فرمت اپتیکال “۱/۱.۲ اینچ بود. اما مدت زمان سلطنت آن کوتاه بود. بزرگترین سنسور تلفن از سال ۲۰۱۴ در دوربین هوشمند پاناسونیک لومیکس CM1 تعبیه شده بود. سنسور ۱ اینچی ۲۰ مگاپیکسلی و لنز Leica با دیافراگم f / 2.8.

نوکیا ۸۰۸ PureView اولین تلفنی بود که از پیکسل ترکیبی استفاده کرد. مقاله‌ی سفید نوکیا آن را “فرا نمونه گیری” نامید، اما ایده همان است- چندین پیکسل کوچک می‌تواند بهتر از یک پیکسل بزرگ کارایی داشته باشد. این تکنیک علاوه بر ارائه‌ی جزئیات خیره کننده در هر پیکسل، امکان بزرگنمایی دیجیتال بدون ضرر را نیز فراهم می‌کند، چیزی که امروزه کاملاً رایج است.

اولین گوشی با بزرگنمایی اپتیکال سال‌ها قبل عرضه شد. شارپ ۹۰۲ دارای لنزی بود که برای دوربین ۲ مگاپیکسلی خود حداکثر ۲ برابر بزرگنمایی اپتیکال ارائه می‌داد. تا آنجا که می‌توان گفت این اولین لنز پریسکوپ تلفن بود. این گوشی دارای یک دوربین بود، بنابراین پریسکوپ باید فاصله‌ی کانونی خود را تنظیم می‌کرد، یعنی بزرگنمایی واقعی.
البته یک نسخه‌ی شارپ 902Ferrari نیز وجود داشت.

برای جایگاه اولین گوشی‌های دوربین دوتایی برابری وجود دارد؛ LG اپتیموس 3D و HTC اوو 3D که هر دو در ژوئیه‌ی ۲۰۱۱ به بازار آمدند. این دو گوشب تلا‌ش‌های ناموفقی برای استفاده از تب و تاب قابلیت سه بعدی بودند که Avatar در سال ۲۰۰۹ آغاز کرد. این گوشی‌ها دارای دو ماژول دوربین یکسان هستند به طوری که می‌توانند عکس‌ها و فیلم‌های استریوسکوپی را بگیرند که سپس در صفحه‌های مانع اختلاف دید قابل مشاهده هستند.

اولین دوربین دوگانه‌ی مفید بعداها با LG G5 در سال ۲۰۱۶ ارائه شد. این گوشی به اولین دوربین زاویه دید فوق عریض مجهز شده بود. دوربین اصلی ۱۶ مگاپیکسل دارای یک میدان دید ۷۵ درجه بود، و لنزهای گسترده تا ۱۳۵ درجه FoV کشیده می‌شدند که حقیقتاً کاملاً چشمگیر است، زیرا اگر دوربین‌های فوق عریض اخیر را بررسی کنید، خواهید دید که بسیاری از آن‌ها دارای لنزهای ۱۲۰ درجه یا تقریباً نزدیک به ۱۲۰ درجه هستند.

دوربین دوتایی دیگر برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ با (HTC One (M8 ارائه شد. این گوشی دو سنسور ۴ مگاپیکسلی داشت که یک شات رنگ بود و دیگری به عنوان اولین سنسور عمق عمل می‌کرد. این گوشی از اطلاعات عمق برای جلوه‌های مختلف استفاده می‌کرد، که هیچ کدام چشمگیر نبودند.

این پایان قسمت اول، با نگاهی به نقاط عطف مهم دوربین‌های عکاسی در گوشی‌های تلفن همراه بود.