تقابل اندروید و سیستم عامل iOS قصه طول و درازی دارد و هر فردی براساس تمایلات خود، نسبت به یکی از این دو سیستم عامل طرفداری یا دشمنی می کند.
این دو سیستم عامل گوشی های همراه سهم عمده بازار را به خود اختصاص داده اند و تمام مدعیان زیر سایه این دو حرکت می کنند.
درحالیکه اندروید کمی آزاد تر است و می توان با کمی احتیاط از تمام ویژگی های آن استفاده کرد، اما سیستم عامل iOS یک باغ محصور است که توسط اپل کنترل می شود.
در این پست، به تجربه استفاده از اندروید به مدت ۱۰ سال و تغییر به سمت آیفون و نتایج و مقایسه این دو سیستم عامل می پردازیم.
از وقتی به خاطر دارم از ابتدای ظهور صنعت گوشی های هوشمند از اندروید استفاده می کردم و از اپل به دلیل محدودیت هایی که روی سیستم عاملش یعنی iOS اعمال کرده بود، متنفر بودم.
به راحتی گوشی های اندرویدی خود را روت می کردم و به هسته و ROM آنها دسترسی داشتم و به نوعی خود را در گروه نخبگان می دیدم.
تا وقتی کمی بالغ تر شدم و مزایا سیستم اپل را هم دیدم. هیچ گاه تناسب مناسب و بخصوصی بین macOS با نیازهای کامپیوتری خود پیدا نکردم، اما همیشه به یکپارچه سازی بین این سیستم عامل و سیستم عامل iOS احترام میگذارم.
من عاشق ساعت های هوشمندم اما اندروید در این حوزه نسبت به آنچه اپل واچ ارائه می کند، چیزی برای عرضه ندارد.
و فراموش نکنید که اپل در مقایسه با آپدیت های اندروید، بطور مداوم و طولانی مدت از دستگاه های خود پشتیبانی می کند که در این زمینه حرف برای گفتن زیاد است.
حس کنجکاوی ام وقتی iOS 14 وارد بازار شد، گل کرد و تصمیم گرفتم کمی پس انداز کنم و درنهایت یک آیفون ۸ کارکرده بخرم.
به محض خرید این گوشی، باتری آن را عوض کردم و باید بگویم تجربه دیدن اینکه در آیفون چی میگذرد، برایم جذاب و غریب بود.
بعد از این آیفون ۸، توانستیم اکنون آیفون ۱۲ و آیفون ۱۲ پرو را نیز داشته باشم. تمام این سه مدل آیفونی که داشتم، به زیبای ساخته شده و بطور شگفت آوری مهندسی شده اند.
آیفون ۸ بسیار صاف است و ضخامتی به اندازه یک برگه کاغذ دارد.
صفحه نمایش آیفون های جدید فوق العاده است و رقابت نزدیکی با گلکسی S21 و گلکسی S21 پلاس که آنها را نیز استفاده کرده ام، دارد.
بطور کلی، اپل گوشی های خوبی می سازد. این حرف به این معنا نیست که نمی توانید گوشی هایی در این سطح در سیستم اندروید پیدا کنید، اما حتی آیفون SE اپل که قیمت ۳۹۹ دلار دارد و از همان بدنه آیفون ۸ استفاده می کند، حس خوبی می دهد.
داشتن سخت افزار فوق العاده خیلی خوب است اما درکنار اینکه دوست دارید گوشی شما زیبا به نظر برسد و حس خوبی بدهد، این نرم افزار است که به کارایی این گوشی را مشخص می کند.
این دقیقا همان مسئله ای است که همیشه من را اذیت می کند، من سخت افزار اپل را دوست دارم، اما سیستم عامل iOS برایم اذیت کننده است.
نبود برنامه های مختلف و گیر افتادن بین نرم افزارهای پیشفرض اپل و کمبود ویجت های هوم اسکرین، همه این موارد چیزهایی بودند که فکر می کردم، نمیتوانم تحمل کنم.
همانطور که قبل تر گفتم، iOS 14 بود که من را متقاعد کرد دوباره استفاده از iOS را بعد از سال های زیاد استفاده از اندروید از زمانی که اولین گوشی اندرویدی یعنی HTC G1 وارد بازار شد، شروع و در نظر بگیرم.
اولین بار که از سیستم عامل iOS استفاده کردم، اصلا نمی دانستم دارم چه کار می کنم.
من همیشه در یاد گرفتن تکنولوژی های جدید بسیار سریع عمل می کنم، اما اپل اینکار را با راهنمای کاربر خود بسیار راحت و سریع تر کرده است.
از تنظیم تاچ آیدی تا نصب بعضی نرم افزارها، این فرآیند ساده و آسان بود. در مقابل راه اندازی یک گوشی اندرویدی برای اولین به این راحتی و سادگی نیست.
البته اگر بخواهید یک آیفون یا گوشی اندرویدی را از یک بک آپ، بازیابی کنید، هر دو سیستم عامل به یک شکل عمل می کنند.
اما از دید یک کاربر جدید، سیستم عامل iOS قوی تر عمل کرده است.
از نظر برنامه ها، قدرت انتخاب و کیفیت برنامه های موجود در اپ استور به راحتی پلی استور را شکست می دهد.
استفاده از برنامه های یکسان هم در آیفون و هم در گوشی اندرویدی، برای مثال نرم افزار DS File یا نرم افزار بانکداری، تفاوت های این دو سیستم عامل حیرت انگیز بود.
نرم افزاری که روی سیستم عامل iOS بود، بسیار مرتب و دارای زبان طراحی منسجم است، درحالیکه در اندروید، ممکن است بعضی نرم افزارهایی را پیدا کنید مانند اکثر نرم افزارهای گوگل که از طراحی متریال استفاده می کنند، اما برنامه های مختلف حس ناجور و نامناسبی دارند.
عملکرد خود نرم افزار نیز در iOS در اکثر بخش ها حس بهتری می دهد. برای مثال برنامه بانکداری خود را توضیح می دهم، در اندروید این برنامه ظاهری قدیمی و انیمه های بی کیفیت و حرکت تصاویر کند حتی در گلکسی S21 پلاس دارد.
در iOS، این برنامه بسیار روان تر اجرا می شود. نه تنها احساس می کنی ظاهر بهتری دارد، بلکه حس عملکرد بهتر نسبت به اندروید به انسان دست می دهد.
من از جدیدترین و بهترین گوشی اندرویدی استفاده می کنم اما همچنان بعضی نرم افزارها لگ دارند، زمان زیادی طول می کشد تا باز شوند یا وقتی روی نوتیفیکیشن های آنها میزنم، هنگ می کنند.
این مشکل هنگ کردن برنامه ها ممکن است در اندروید ۱۲ اصلاح شود، اما همچنان باید ببینیم چه تعداد از تولیدکنندگان نرم افزار از این داستان استفاده کامل را می برند.
چیزی که من را متقاعد کرد سیستم عامل iOS خیلی خوب است، طراحی منسجم آن است. وقتی از iOS استفاده می کنید، همه چیز حس تعلق به شما را می دهد.
برنامه های به شکل بهتری کار می کنند، حرکات در آیفون ۱۲ و ۱۲ پرو به زیبایی طراحی شده اند و خود سیستم عامل بروی انجام کار درست تمرکز دارد.
قطعا سیستم عامل iOS نیز بدون مشکل نیست، اما این حس که آیفون را وقتی انتخاب می کنی و سیم کارت را به آن وارد می کنی، کار می کند، را دوست دارم.
بخصوص این حس از گوشی های نکسوس، OnePlus و پیکسل که همیشه انتظار اتفاق عجیب یا پیچیده شدن را به انسان می دهد.
با اینکه اندروید از نظر تنوع و موجود بودن برنامه های مختلف هیچ کمبودی ندارد، اما سیستم عامل iOS به تجربه من نسخه های با کیفیت تری از برنامه ها بعلاوه برنامه هایی که صرفا مختص اپل استور هستند را دارد.
البته این موضوع به این معنا نیست که چیزی از ارزش های برنامه های فوق العاده ای که می توانید از پلی استور دانلود کنید، کم می شود.
من از چندین برنامه indie فوق العاده در گوشی های اندرویدی خود روزانه استفاده می کنم که امیداورم بتوانم در سیستم عامل iOS نیز از آنها استفاده کنم (مانند Pure Writer، markdown editor).
تغییر به سیستم عامل iOS و آیفون اتفاقی که خوشایند نیست
ممکن است تا اینجا با خود فکر کرده باشید که من عاشق iOS شده ام. اگرچه از استفاده از آیفون ۱۲ پرو لذت می برم، اما همچنان از اندروید استفاده می کنم.
اگر بخواهم هروز در مورد علت اینکار توضیح دهم، جواب ها و دلایل زیادی دارم.
انتخاب من در استفاده از اندروید از نوتیفیکیشن ها به دست می آید. من اطلاعیه های زیادی روزانه دریافت می کنم و یکی از روش هایی که می توان آنها را کنترل کنم استفاده از قابلیت تریاژ است.
همچنین به قابلیت گروه بندی نوتیفیکیشن ها در اندروید ۱۱ نیز علاقه مندم زیرا دیدن اطلاعیه های مهم را برایم آسان تر کرده است.
و البته نمی توان از گزینه حذف همه “Clear All” که باعث می شود از همه این اطلاعیه ها خلاص شد، فراموش کرد.
در سیستم عامل iOS اما اینکار کمی مشکل و سخت تر است. زمان زیادی می برد تا بروی اطلاعیه بزنی و یک منو لازم را ببینی و فرآیند اینکار نیز حس خوبی ندارد و نسبت به آنچه در اندروید می توان انجام دارد، کارآمدی کمتر دارد و البته نوع گروه بندی اطلاعیه ها در iOS نیز از قسمت های آزار دهنده این سیستم عامل برای من است.
اپل به آرامی درحال از دست دادن کنترل سیستم عامل iOS است.
من کروم را به جای سافاری بعنوان مرورگر پیشفرض استفاده می کنم و ProtonMail را بعنوان نرم افزار مدیریت ایمیل پیشفرض تنظیم کردم، اما همچنان در استفاده از سیگنال جدا از برنامه پیشفرض SMS این سیستم عامل مشکل دارم.
دورنمای تغییر به آیفون
قبول تغییر گاهی اوقات سخت است و بیرون رفتن از محدوده راحتی به این آسانی ها نیست.
این حسی بود که من فقط از اندروید به آیفون تغییر جهت دادم به آن دچار شدم. اندروید آن چیزی است که با آن آشنا هستم و حس راحتی دارم، البته این نرم افزار گوگل بی نقص نیست.
حتی در گوشی های رده بالا نیز اندروید ممکن است دچار لگ، کندی و تاخیر به دلیل ناسازگاری برنامه ها و مدیریت نادرست حافظه شود.
درحال حاضر خودم را وابسته به یک پلت فرم نمی دانم.
اندروید بعضی کارها را بهتر انجام می دهد، درحالیکه سیستم عامل iOS نیز نقاط قوت خود را دارد.
این قسمت اپل زیبا است که فرقی نمی کند چه آیفونی انتخاب کنید، این گوشی در اکثر بخش ها مانند سایر مدل ها با تجربه کاربری یکسان کار می کند.
هنوز ندیدم وقتی یک نرم افزار را در سیستم عامل iOS باز و اجرا می کنم، سیستم عامل دچار لگ، کندی یا تاخیر شود.
اگر بخواهم صادق باشم، بخشی از وجود دوست دارد به جای گلکسی S21 پلاس که گوشی حال حاضر من است، از آیفون ۱۲ پرو استفاده کنم.
در این شرایط، بیشتر بین اندروید و سیستم عامل iOS سوییچ می کنم، و هرچه بیشتر از آیفون ۱۲ پرو استفاده می کنم، بیشتر متقاعد می شوم گوشی اول خود را آیفون انتخاب کنم.
من با اندروید خاطره های زیادی دارم و این برهه زمانی بسیار مهم است که باید این وفاداری ها و نوستالوژی های بی مورد را کنار بگذارم و در نهایت تصمیم بگیرم چه گوشی و سیستم عاملی بهترین گزینه برایم است.
