آیا عاشق و معشوق در گذر زمان شبیه به هم می‌شوند؟ این سوال برای سال‌ها مورد توجه مردم قرار گرفته است. اما ماجرا از کجا شروع شد؟
این ماجرا ریشه در یک آزمایش علمی در سال 1980 دارد. اما آیا این پدیده عجیب واقعا وجود دارد؟ برای پیدا کردن جواب این سوال‌ها با روکیدا همراه شوید.
این ایده غیرعادی در سال 1987 و مطالعه روانشناختی منتشر شد و به اطلاع جهانیان رسید. نتیجه تحقیقات: زوج‌های متاهل که 25 سال با یکدیگر زندگی کرده‌اند از نظر ویژگی‌های جسمی شبیه به هم می‌شوند.
محققان دلیل آن را طولانی شدن زندگی مشترک نام بردند.
اما چطور چنین موردی از نظر جسمی ممکن است؟ نویسندگان این مقاله پیشنهاد کردند: زوج‌های عاشق به صورت ناخودآگاه از هم تقلید می‌کنند. تقلید آنها از یکدگیر باعث تغییر ظاهر آنها می‌شود.
این تیم به رهبری رابرت زاجونک کار می‌کند. او روانشناس بسیار بزرگی است.
این محققان پیشنهاد دیگری هم ارائه کردند: استفاده همیشگی از عضلات صورت در حالت خاص، شکل و حالت آن را برای همیشه تغییر می‌دهد. پیشنهاد آنها بر اساس یک نظریه عروقی (رگ‌‌ها) است.
این مفهوم نشان می‌دهد: یک زوج به دلیل زندگی مشترک طولانی، انجام کارهایی شبیه به هم و همدلی به یکدیگر شبیه می‌شوند. این شباهت بیشتر در صورت زوج‌ها دیده می‌شود.
آیا این فرضیه درست است؟
تا امروز این ایده در ادبیات روانشناختی و ادبیات روزمره جای خود را پیدا کرده است. برخی می‌گویند که از نظر علمی اثبات شده است. اما ادعای آنها واقعا علمی است؟
طبق تحلیل جدید محققان در دانشگاه استنفورد، باید بگوییم: خیر، این ایده واقعی نیست.
اگر به این ایده با دقت بیش‌تری نگاه کنیم: شباهت در ظاهر افراد یکی از اصول علم روانشناسی است. این ایده به طور گسترده در کتاب‌های درسی و مقالات برجسته منتشر شده است.
اما باید بدانید که این ایده هیچ پایه و اساس تجربه شده ندارد. یعنی هیچ کس آن را در یک آزمایش بررسی نکرده است.
مطالعات جدیدی به رهبری «پین پین تی ماکرون» انجام شد. او دانشجوی دکتری در رشته برق است.
او گفت: آزمایش 1987 با ظرافت طراحی شده است. اما نمونه آنها برای آزمایش کوچک بود. آنها از 12 زوج دگرجنس گرا استفاده کردند.
نمونه‌های این آزمایش مناسب نبودند و ویژگی‌های بخصوصی داشتند. هم‌چنین یافته‌های این آزمایش هرگز تکرار نشد.
تی ماکرون و همکاران او برای بررسی این آزمایش، آن را تکرار کردند. نمونه‌ی آنها بسیار بزرگ‌تر بود. آنها در این آزمایش از تکنولوژی‌های روز استفاده کردند.
تحقیقات سال 1987 تنها عکس 12 زوج را از اوایل ازدواج و 25 سال بعد بررسی کرد. تحقیقات جدید تصاویر 517 زوج متاهل را بررسی کرد.
تصاویر زوج‌ها در تحقیقات جدید از منابع آنلاین جمع آوری شد. منابعی مانند: شبکه‌های اجتماعی. این تصاویر از قبل از ازدواج تا 69 سال بعد از ازدواج آنها را شامل می‌شود.
تمامی زوج‌ها در این تحقیق زن و مرد با گرایشات عادی بوده‌اند. آنها نتوانستند تصاویر کافی از زوج‌های دیگر را برای تحلیل مناسب پیدا کنند.
تی ماکرون و کوسینسکی از 153 داور انسانی به صورت آنلاین استفاده کردند. آنها از الگوریتم هوش مصنوعی هم استفاده کردند.
الگوریتم VCGFace2 نام داشت. توانایی این الگوریتم برای پیدا کردن شباهت‌ها در چهره انسان ثابت شده بود.
این آزمایش بزرگ‌ترین و معتبرترین آزمایش بعد از سال‌ها در مورد فرضیه قدیمی بود. این فرضیه برای سال‌ها می‌گفت: انسان‌ها شبیه به معشوقه خود می‌شوند.
محققان هیچ شباهتی را در گذر زمان بین زوج‌ها پیدا نکردند.
تی ماکرون می‌گوید: از زمان شروع این پروژه فکر می‌کردم که به راحتی مدارکی را پیدا می‌کنیم. با پیدا کردن این مدارک فرضیه ثابت می‌شود. اما نتیجه چیز دیگری بود.
این فرضیه را همه دانشجویان در دوره کارشناسی خود می‌آموزند.
بر اساس نتایج قضاوت انسانی و الگوریتم کامپیوتری: چهره زوج‌ها با گذر زمان شبیه به هم نمی‌شود. حتی از شباهت آنها به یکدیگر هم کم می‌شود!
یعنی صورت زوج‌ها کمتر از گذشته به یکدگیر شباهت دارد.
آیا شما از ابتدا شخصی شبیه به خود را انتخاب می‌کنید؟
باید به شما بگوییم: انسان‌ها شریک زندگی خود را شبیه به خود انتخاب می‌کنند. ما برای اثبات این مسئله از چهره‌های تصادفی بین زوج‌ها استفاده کردیم.
در این تحقیقات ثابت شد که زوج‌ها شریک زندگی خود را شبیه به خود انتخاب می‌کنند.
ظاهر زوج‌ها شبیه به هم است. اما این شباهت ارتباطی به زمان ندارد. مطالعات ما نشان داد: حالت چهره همراه با صفت‌های دیگر در یک زوج شبیه است. مانند: علاقه، هوش، دیدگاه، ارزش‌ها و رفاه.
این گروه از شباهت‌ها از ابتدا وجود داشته‌اند و ارتباطی به گذشت زمان ندارند.
شما در آیینه خانه چه چیزی را می‌بینید؟ آیا شبیه به معشوقه خود شده‌اید؟
با روکیدا در میان بگذارید.
منبع: sciencealert.com
