گوشی شما چطور لمس شدن صفحه را تشخیص میدهد؟ برای حدود 10 سال صفحههای لمسی از لایه نازک ترانزیستور استفاده میکردند.
ترانزیستورها غیر ارگانیک هستند و انرژی بسیار کمی مصرف میکنند. در طی سالها کاربرد خود را به صنایع ثابت کردهاند. ما آنها را در وسایل زیادی مشاهده میکنیم.
اما باید بدانید که این قطعات الکترونیکی محدودیتهایی دارند. محققین امروزه برای برطرف کردن این محدودیتها تلاش میکنند.
گیو کیتاهارا دانشجوی دکتری از بخش فیزیک کاربردی است.
او میگوید: در جست و جوی راههای جدید برای بهتر شدن ترانزیستورها هستیم. آیا باید از یک طراحی جدید استفاده کنیم؟ یا باید روش ساخت را تغییر دهیم؟ هنوز جواب را دقیقا نمیدانیم.
اما او در ادامه از ترانزیستورهای ارگانیک گفت. این قطعات آینده درخشانی در دستگاههای الکترونیکی دارند.
ترانزیستورهای ارگانیک ارزانتر و سبکتر هستند. ما میتوانیم آنها را در مقدار بسیار زیاد تولید کنیم. هدف این قطعات گجتهای پوشیدنی است، اما در گجتهای قابل چاپ هم استفاده خواهند شد.
آیا ترانزیستور ارگانیک ایدهای جدید است؟
ترانزیستورهای ارگانیک ایده جدیدی نیست. اما محققان امروزه میتوانند آنها را چاپ کنند. امکان چاپ ترانزیستورها انقلاب در طراحی است.
پروفسور هاسگاوا و تیم پروفسور کیتاهارا با یک راه حل جالب به میدان آمدهاند. ترانزیستورهای ارگانیک قابل چاپ نبودهاند.
این ترانزیستورها بر روی یک ماده با نام لیوفوبیک قرار میگیرند. اما ماده لیوفوبیک ترانزیستورها را در خود نگاه نمیدارد. یعنی کنار هم قرار دادن این دو ماده، ممکن نیست.
سیالات را میشناسید؟ به حالت مایع، گاز یا پلاسما سیالات میگویند. آنها از ویژگی سیالات برای حل این مشکل استفاده کردند. شما این ویژگی را با هر بار شستن دستها میبینید.
راه حل حبابها بودند! ما اگر بتوانیم حبابهای قوی بسازیم، میتوانیم لایههای مناسبی را تولید کنیم. یعنی ما با لایههای مایع، صفحات جامد تولید کنیم.
ما زمینه را برای پیشرفتهای بعدی آماده کردهایم. محققان میتوانند کارایی این قطعات الکترونیکی را بهتر کنند. همچنین از این قطعات میتوان در گجتهای پوشیدنی استفاده کرد.
تیم هاسگاوا رویای نزدیک شدن دنیای واقعی و مجازی را دارند. آنها در مسیری قرار گرفتهاند که این رویا را به واقعیت تبدیل کنند.
نظر شما در مورد آینده ترانزیستورهای ارگانیک چیست؟ ما در روکیدا منتظر نظرات شما هستیم.
منبع: techxplore.com
