بالاخره شماره دوم بازی محبوب The Last of Us منتشر شد. شماره اول این بازی، حسابی انتظاراتمان را بالا برده بود. آیا شماره دوم این بازی توانسته هواداران پرتوقع خود را راضی کند؟
+ تأثیر عاطفی بسیار بالا
+ داستان جذاب
+ گرافیک بصری خیره کننده
+ مکانیک های گیم پلی بسیار خوب
+ شخصیت پردازی بی عیب و نقص
+ توجه زیاد به جزئیات
شماره اول The Last of Us، داستان بسیار خوبی داشت. شماره دوم هم آمده تا این داستان جذاب را ادامه دهد. این نسخه، کمی از داستان شماره اول فاصله گرفته است، که شاید برخی هواداران را ناامید کند.
شخصیت های اصلی The Last of Us، یعنی الی و جوئل، حالا زندگی جدیدی را در منطقه وایومینگ آغاز کرده اند، اما بازی‌باز خیلی زود خواهد فهمید که این زندگی آرام، دوامی نخواهد داشت.
داستان بازی، حقیقتاً تاریک است. اما هیچگاه، اعصاب خرد کن نیست. در این بازی، پیچ و تاب های روایی غیر منتظره ای را تجربه خواهید کرد. The Last of Us Part II از نظر عاطفی و روایی، یک بازی کاملاً شسته رُفته است. شاید شوخی های بامزه ای هم در بازی وجود داشته باشد. اما این یک داستان در مورد انتقام است. داستانی که هرگز از ذهن پاک نخواهد شد.
تأثیر عاطفی
نسخه اول The Last of Us به خاطر روایت داستانی جذابش، مورد ستایش قرار گرفت. نسخه دوم این بازی تلاش دارد تا این داستان را بسط دهد.
کسانی که شماره اول The Last of Us را بازی کرده اند، به خوبی با شخصت الی انس گرفته اند و غرق شدن در داستان زندگی او، کار سختی نیست. اما ای کاش این یک داستان خوشحال کننده بود. سونی گفته بود که این یک داستان در مورد انتقام است. شاید همین موضوع باعث شده بود کمی خیال هواداران راحت شود.
اما داستان The Last of Us Part 2، پیچش های تاریک زیادی دارد. این بازی با خونسردی کامل، انتظارات شما و همچنین، حس آرامش شما را در هم پیچیده و نابود می کند.
بارها پیش آمده که چشمان خود را به صفحه دوخته ام و با خود گفتم: نه، این درست نیست. نباید این طور می شد.
در حالی که فکر می کردم شخصیت الی را می شناختم، هر چه در بازی پیش می رفتم، متوجه می شدم که هیچ شناختی از او ندارم. او خودش است. اما از آن کودک سرسخت و جسور فاصله گرفته و اکنون، یک بازمانده خسته است.
الی هنوز هم به شدت وفادار و بی باک است، اما امیدی که در شماره اول بازی داشته، از دست داده است. شاید به این دلیل که در شماره اول، الی با این امید زنده بود که درمانی پیدا کند. اما حالا که شکست در آن ماموریت، خوشبینی اش را از بین برده و در دنیایی پسا آخرالزمانی بزرگ می شود، دیگر نمی تواند یک نوجوان آرام و خوشحال باشد.
پس از حوادث ناگوار نسخه اول The Last of Us، رابطه الی و جوئل عمیق تر می شود. الی یکی از روز های تولد خود را که در کنار جوئل جشن گرفته بود، به یاد می آورد. این تصاویر به بهترین شکل نشان می دهد که خانواده، فقط در پیوند خونی خلاصه نمی شود.
حالا الی بزرگ تر شده است و سوالات بی جواب زیادی در ذهن دارد. پس از شکستشان در به دست آوردن واکسن، تبدیل شدن انسان ها به این موجودات وحشتناک، برای آنها غیر قابل تحمل تر است.
تلاش الی برای انتقام گرفتن، بخش دیگری از وجودش را از بین می برد.
گاهی اوقات، احساس می کنیم که قهرمان داستان را نمی شناسیم. دیدن ماجراهای الی، واقعاً دردناک است. چیزی که The Last of Us Part 2 را به یکی از ناب ترین تجربه های بازی من تبدیل کرد، نحوه نگارش داستان بازی بود.
هنگامی که The Last of Us Part 2 را بازی می کردم، مادرم که خیلی از اوقات به من می گوید: “واقعاً از انجام این بازی خسته نشدی؟”، حالا نشسته بود و محو بازی من شده بود. حتی به پدرم گفت: این مثل یه فیلم جذابه.
همانند شماره نخست The Last of Us، داستان این بازی به سادگی می تواند نسل جدیدی از گیمر ها را متولد کند.
گرچه هنوز هم الی، ستاره صحنه است، اما این بار، داستان بازی به او محدود نمی شود. در این بازی با شخصیت های زیادی آشنا خواهید شد. همانند شماره اول، اسناد و یادداشت های زیادی در بخش های مختلف بازی پراکنده است. اما این بار، داستان های جانبی زیادی وجود دارد که باعث طولانی تر شدن بازی می شود.
یک یادداشت در اول بازی، با یادداشتی دیگر در ادامه بازی، در ارتباط خواهد بود. مثلاً ممکن است یکی از یادداشت ها در مورد یک فرد باشد و یادداشت دیگر توسط همان فرد نوشته شده باشد. اما زمانی که به آخرین یادداشت این فرد می رسید و می بینید که او مبتلا شده، اینجاست که قلبتان خواهد شکست.
سازندگان در تیزر The Last of Us Part 2 گفته بودند که این یک بازی تاریک خواهد بود. اما من آمادگی اش را نداشتم. راستش را بخواهید، انتظار این حد از تاریکی را نداشتم.
همانطور که گفتم، The Last of Us Part 2 فقط به الی محدود نمی شود. ما با جهانی روبرو هستیم که با خودش، در نبرد است. در این بازی با دو جناح مختلف روبرو هستیم که با هم در نبرد هستند. شما نمی دانید کدام یک از این دو مقصر هستند. این فقط مربوط به بقا نیست. صحبت از پیشرفت تمدن بشری در دنیای ویران شده است.
زمانی که یک دشمن انسانی را می کشید، دوستانشان برای آن ها سوگواری می کنند. هر کدام اسمی دارند. دوستان و متحدان آن ها، به جستجوی جنازه آن ها می شتابند. این یک موضوع کاملاً دردناک و واقع گرایانه است که قلب شما را هدف می گیرد.
گیم پلی The Last of Us Part 2
اضافه کردن بخش های جدید به بازی، مستلزم این بود که بازی در دنیای بزرگ تری اتفاق بیفتد. اگر چه با یک بازی جهان باز طرف نیستیم، برخی مراحل بسیار بزرگ و پیچیده هستند و کشف آن، لذتی فراموش نشدنی خواهد داشت.
بخش هایی در بازی وجود دارد که کاملاً اختیاری است و کات سین های مخصوص به خود را دارد. به شما پیشنهاد می کنم که هیچ کدام از این بخش ها را از دست ندهید. پشیمان نخواهید شد.
با همه این تفاسیر، The Last of Us Part 2 یک بازی خطی است. پس تصور نکنید که هر زمان خواستید، می توانید به هر مکانی سر بزنید.
در مورد مکانیک های بازی، یک ضرب المثل انگلیسی می گوید: اگر چیزی خراب نیست، درستش نکن. مکانیک های بازی همانند نسخه اول، بسیار عالی و بی نقص است. اما همه چیز روان تر شده است. حالت مخفی کاری، هوشمندتر شده است.
دشمنان جدیدی به بازی اضافه شده اند. همچنین درختی از قابلیت های شما وجود دارد که می توانید، در طی بازی توانایی های خود را ارتقا دهید. همه این المان های جدید، باعث شد که بازی، از خیلی از جهات بهتر از نسخه اول باشد.
گرافیک و جزئیات The Last of Us Part 2
گرافیک بصری بازی The Last of Us Part 2، در یک کلام، باشکوه است. توجه به جزئیات در دنیای بازی، فوق العاده است. من این بازی را با یک PS4 معمولی با HDR انجام دادم. کیفیت بازی آنقدر خوب بود که چیزی کم از وضوح 4K نداشت.
بافت ها جزئیات بسیار بالایی دارند. منظره های بازی هم نفس آدم را بند می آورد. منظره ها در این بازی اهمیت بالایی دارند، چرا که بخش زیادی از بازی در محیط بیرون رخ می دهد.
پرداختن به جزئیات شخصت ها نیز مثال زدنی است. در یکی از سکانس های بازی، الی به آینه نگاه می کند و شکلک های مختلف در می آورد. این بخش، یک میان پرده نیست و با موتور خود بازی، ساخته شده است. به نظر می رسد هدف سازندگان از این سکانس، این بوده که توانایی خود را به رخ بکشند.
البته این بازی حواشی کمی هم نداشت. استودیوی ناتی داگ متهم شده بود که کارکنان خود را مجبور می کند، ساعت های زیادی را در روز به این بازی و بازی های دیگر اختصاص دهند.
واقعاً جای تاسف است که افرادی مجبور بودند به طور شبانه روزی با شرایط سخت، روی این بازی کار کنند. این بازی به لطف این قهرمانان به دست ما رسیده است. افرادی که هرگز، کسی از آنها قدردانی نکرد.
از قابلیت های دیگر بازی این است که شما می توانید روش های مختلفی را برای کنترل بازی شخصیت ها انتخاب کنید. حتی می توان نحوه نواختن گیتار یا راندن قایق را تغییر داد.
سخن آخر
The Last of Us Part 2 یک شاهکار است که همه المان های مثبت نسخه اول را نگه داشته و آن ها را به شکلی جدید و تر و تمیز، ارائه داده است. داستان بازی، شما را تا آخرین لحظه، با خود می کشد. پیچش های داستانی، همه انتظارات و معادلات شما را بر هم می ریزد. پرداختن به جزئیات و روایت داستانی در این بازی، مثال زدنی است.
