نظریه نسبیت انیشتین
اگر به طور همزمان یک پر و یک توپ بولینگ را در خلاء رها کنید، در همان زمان به زمین برخورد می کنند. به عبارت دیگر، با وجود جرمی که دارند، دقیقاً به یک شکل تحت تأثیر یک میدان گرانشی قرار می گیرند. مطابق نظریه نسبیت انیشتین، چنین اتفاقی برای اشیاء عظیم مانند ستاره ها نیز رخ می دهد و اخترفیزیکدانان استنباط او را تأیید کرده اند.
دانشمندان از تلسکوپ های رادیویی برای سنجش چرخش یک ستاره نوترونی به دور دو ستاره کوتوله سفید، در یک سیستم مشابه گردش زمین و ماه به دور خورشید، استفاده کردند. آنها با مقایسه سرعت، حرکت و جرم اجسام، توانستند نسخه کیهانی آزمایشات مشهور (و البته جذاب) گالیله در اواخر دهه ۱۵۰۰ را بازسازی کنند. نتایج نشان می دهد که هر سه ستاره به همان شیوه، تحت تأثیر میدانهای گرانشی خود قرار می گیرند.
دو روش برای اندازه گیری جرم یک شیء وجود دارد. یکی این است که جرم را با یک توده شناخته شده متعادل کنید. مورد دیگر شتاب دادن به شیء و بازگرداندن آن به عقب با استفاده از قانون دوم نیوتن است. دانشمندان خاطرنشان کردند که هر دو نتیجه شبیه به هم هستند، اما دلیل این امر را نمی دانند.
انیشتین نظریه نسبیت – و اصل هم ارزی – را به عنوان روشی برای توجیه قوانین طبیعت، که این نتایج را تعیین می کند، مطرح کرد. با گذشت چندین دهه، بخش های بیشتری از کارهای او تأیید می شود؛ از همگرایی گرانشی تا امواج گرانشی و اکنون، اصل هم ارزی. کار انیشتین برای درک ما از فضا و زمان مهم است و تأیید نظریه های او، حس اطمینان بیشتری به نظریه های وی می دهد.
