ری تریسینگ چیست و چگونه کار می کند؟

اگر یک گیمر حرفه‌ای باشید، احتمالا عبارت «ری تریسینگ» جایی به گوشتان خورده است. از زمان معرفی اولین نسل از پردازنده‌های گرافیکی RTX انویدیا، این اصطلاح به‌طور فزاینده‌ای رواج پیدا کرده است. در عین حال، شرکت AMD نیز یک سری پردازنده جدید معرفی کرده است که از فناوری ری تریسینگ پشتیبانی می‌کند.

آیا کارت‌های گرافیکی AMD در این زمینه به پای پردازنده‌های انویدیا می‌رسند یا از آن‌ها ضعیف‌تر عمل می‌کنند؟ در ادامه با روکیدا همراه باشید تا به جواب این سوال پی ببرید.

ری تریسینگ چیست؟

بازی‌های ویدئویی با استفاده از فرایندی به نام شطرنجی سازی (rasterization) رندر می‌شوند. در این فرایند، رندرینگ صحنه‌های بازی با استفاده از چند ضلعی صورت می‌گیرد. پس از اینکه عمل رندرینگ تمام شد، یک سایه‌زن (shader) افکت‌هایی همچون رنگ و نور را به هر پیکسل اضافه می‌کند. گاهی ممکن است این فرایند باعث ایجاد جلوه‌های نوری غیردقیق شود و حس زیبایی را از بین ببرد.

فناوری ری تریسینگ این مشکل را برطرف می‌کند. صحنه‌هایی که از طریق ری تریسینگ رند می‌شوند، واقعی‌تر به‌نظر می‌رسند زیرا نور، سایه‌ها و انعکاس تصاویر درست شبیه واقعیت ظاهر می‌شوند. دلیلش هم این است که ری تریسینگ از یک منبع نور مجازی استفاده می‌کند و همه اجسام موجود در صحنه با این منبع نور کنش و واکنش دارند.

ری تریسینگ چگونه کار می‌کند؟

انویدیا هسته‌های سخت‌افزاری جداگانه‌ای برای این قابلیت اختصاص داده است که هسته RT نام دارند و عمل ری تریسینگ را در آنِ‌واحد پردازش می‌کند.

از سوی دیگر، کارت‌های گرافیکی AMD، ری تریسینگ را با هسته‌هایی پردازش می‌کنند که همزمان کارهای دیگر نیز انجام می‌دهند. AMD نام این هسته‌ها را Ray Accelerators گذاشته است.

به‌طور کلی، قابلیت ری تریسینگ در پردازنده‌های ساخت انویدیا ترکیب خوبی از قدرت سخت‌فزاری و نرم‌فزاری و بهینه‌سازی داشته که به شما امکان می‌دهد از قدرت پردازنده‌های GeForce RTX نهایت استفاده را ببرید.

اما AMD هنوز نتوانسته پردازنده‌هایی به‌خوبی پردازنده‌های انویدیا بسازد.

انویدیا در مقابل AMD؛ پردازنده‌هایی که از ری تریسینگ پشتیبانی می‌کنند

مدل‌های ذکر شده در جدول بالا از نظر سخت‌افزاری دارای فناوری ری تریسینگ هستند. اما مدل‌های قدیمی‌تری هم هستند که در سطح نرم‌افزاری از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند؛ مانند GeForce GTX 1600 Ti. با این حال، کیفیت و سطح ری تریسینگ در این مدل‌ها بسیار پایین‌تر از چیزی است که در مدل‌های سری RTX 2000 و 3000 یافت می‌شود.

در مقایسه با انویدیا، AMD پردازنده‌های کمتری ارائه می‌دهد که دارای قابلیت ری تریسینگ هستند:

انویدیا در مقابل AMD؛ عملکرد ری تریسینگ

هم انویدیا و هم AMD پردازنده‌هایی معرفی کرده‌اند که در زمینه ری تریسینگ با یکدیگر رقابت می‌کنند. بیشتر بازی‌هایی هم که از ری تریسینگ پشتیبانی می‌کنند، تنها یک جنبه از آن را پوشش می‌دهند؛ مانند بازتاب‌های نور، روشنایی کلی و مواردی دیگر.

هرچند برخی پردازنده‌ها با رزولوشن 4K از ری تریسینگ پشتیبانی می‌کنند اما در عوض فریم ریت را پایین می‌آورند. بنابراین بهتر است برای استفاده از این فناوری بازی‌ها را با وضوح 1080p یا 1440p اجرا کرد.

نتیجه‌گیری

ممکن است AMD راه انویدیا را پیش بگیرد و در مدل‌های جدید، هسته‌های اختصاصی برای ری تریسینگ در نظر بگیرد. اما آنچه که این شرکت بیشتر از همه باید روی آن کار کند، نرم‌افزار اختصاصی خود برای این فناوری است. AMD باید قابلیتی ارائه دهد که بتواند شانه به شانه با DLSS انویدیا رقابت کند.

منبع: makeuseof.com