روی کدام نوع از نمایشگر این مقاله را می‌خوانید؟ احتمالا LCD، LED یا OLED باشد. آن‌ها دنیای نمایشگرها را تشکیل می‌دهند.
در ظاهر تمام آن‌ها تصاویر را به نمایش می‌کشند اما در دل انواع نمایشگر تفاوت زیادی وجود دارد. برای بررسی نمایشگرهای LCD، LED و OLED روکیدا را همراهی می‌کنید؟
نمایشگرهای LCD
LCD مخفف نمایشگر کریستال مایع است. ریشه اولین نمایشگرهای LCD به سال ۱۸۸۸ باز می‌گردد. دانشمند آلمانی، فردریش راینیتزر ماده‌ای عجیب را کشف کرد.
ماده کشف شده توسط دانشمند آلمانی یک نوع مایع بود که ساختار مولکولی جامد داشت. این ماده در ادامه کریستال مایع نام گذاری شد. پس از چند دهه مطالعه، شخصی متوجه شد که می‌توانیم از کریستال مایع برای ساخت نمایشگرها کمک بگیریم.
اولین نمایشگرهای LCD که در دستگاه‌های مصرفی استفاده شد به سال ۱۹۶۸ و ساعت‌های دیجیتال باز می‌گردد. فناوری LCD سال به سال رشد کرد تا به امروز که کیفیت 8K را ممکن می‌کند.
نمایشگرهای LCD چطور کار می‌کنند؟
یک صفحه نمایش LCD از چندین لایه تشکیل می‌شود. از پایین به بالا شروع می‌کنیم. پایین‌ترین لایه منبع نور است. یک صفحه شفاف که نور لامپ‌های زیر صفحه را پخش می‌کند.
نور از طریق فیلتر قطبی عبور می‌کند. این نوع فیلتر به شکل عمودی نور را تسویه می‌کند. در نتیجه نور تنها به شکل مخصوص از فیلتر عبور می‌کند.
راه نور تمام می‌شود؟ خیر، سپس به ترانزیستور می‌رسیم. ترانزیستور جریان برق را در کریستال مایع عبور می‌دهد. لایه کریستال مایع در مرحله بعد است.
جریانی که توسط ترانزیستور ایجاد شده، باعث می‌شود تا مولکول‌های موجود در کریستال مایع ۹۰ درجه بچرخند. در ادامه نور هم با زاویه ۹۰ درجه می‌چرخد.
سپس نور از یک الکترود شفاف عبور می‌کند. الکترود برای عبور جریان از کریستال مایع لازم است. سپس به فیلتر افقی می‌رسیم.
بعد از فیلتر افقی، نور از فیلترهای رنگی عبور می‌کند. با رنگ‌های: قرمز، آبی و سبز. نور با عبور از آن‌ها به خود رنگ گرفته و به چشم شما می‌رسد.
در نتیجه عبور نور از این لایه‌ها، تصاویری که شما می‌بینید، ایجاد می‌شود. البته که تمام مراحل را در کم‌تر از ثانیه‌ها تصور کنید.
نمایشگر OLED
OLED مخفف “دیود ساطع کننده نور آلی” است. ساخت آن‌ها به دهه ۱۹۷۰ باز می‌گردد. زمانی که دانشمندان توانستند به کمک مواد آلی نور ایجاد کنند.
در سال ۱۹۸۷ دانشمندان کداک یک نمایشگر OLED را تولید کردند که به انرژی کمی نیاز داشت. در سال ۲۰۰۷ سونی از اولین تلویزیون OLED جهان پرده برداشت. مدل: XEL-1.
درست مانند نمایشگرهای LCD، دنیای OLED نیز بزرگ‌تر شد. این نوع نمایشگر یک بار در سال ۲۰۱۰ و بار دیگر در سال ۲۰۲۰ در اوج محبوبیت قرار گرفتند.
فناوری OLED چطور کار می‌کند؟
یک ترکیب آلی بین آند با بار مثبت و کاتد با بار منفی قرار می‌گیرد. کاتد پر از الکترون است. آند جای خالی الکترون حساب می‌شود.
حفره‌های الکترون مناطقی در یک اتم هستند که جای الکترون وجود دارد اما الکترون وجود ندارد. وقتی ولتاژ برق ارسال می‌شود، الکترون‌ها از سمت آند به سمت کاتد حرکت می‌کنند.
الکترون‌ها با نیروی ولتاژ شروع به حرکت می‌کنند. در نتیجه نیروی ولتاژ هیجان زده می‌شوند. به عبارتی شروع به جنبش بیش‌تر می‌کنند. به این معنی که انرژی هر الکترون بیش از حد است.
زمانی که آن‌ها با حفره‌های الکترون رو به رو می‌شوند باید انرژی اضافی خود را تخلیه کنند. الکترون تنها در حالت آرام می‌تواند در جایگاه خود قرار بگیرد.
در نتیجه الکترون‌ها انرژی اضافه را به شکل نور آزاد می‌کنند. نور از طریق پیکسل‌های قرمز، آبی و سبز رنگ می‌گیرد. درست مانند نمایشگرهای LCD تصویر ساخته شده و به چشم شما می‌رسد.
نمایشگرهای LED
صفحه نمایش LED تفاوت زیادی با نمایشگرهای LCD ندارد. تنها تفاوت آن دو منبع نور است. به جای استفاده از یک ورق شفاف، نمایشگرهای LED از LEDهای جداگانه کمک می‌گیرند.
ترتیب و حالت قرار گرفتن LED در نمایشگرهای LED به دو شکل انجام می‌شود. در نمایشگرهای “آرایه کامل” LEDها به شکل مساوی در تمام صفحه نمایش قرار دارند. این روش را در نمایشگرهای سطح بالا می‌بینیم.
وجود تعداد زیادی LED کم کردن نور در یک محل مشخص را ممکن می‌کند که در کیفیت و کنتراست تصویر تاثیر دارد. آرایش مستقیم، شبیه به آرایه کامل است اما تفاوت‌‌هایی دیده می‌شود.
در حالت آرایش مستقیم، LEDها به شکل مساوی در تمام صفحه پراکنده می‌شوند اما تعداد آن‌ها بسیار کم‌تر است. نمایشگرهایی با آرایش مستقیم نمی‌توانند به شکل محلی نور قسمت‌هایی از صفحه را کم کنند.
در نتیجه آن‌ها را در محصولات سطح پایین می‌بینیم. روند کار LCD و LED شباهت بسیار زیادی به یکدیگر دارند. به همین دلیل آن‌ها را با یکدیگر مقایسه می‌کنیم.
مقایسه سه فناوری
هر کدام از فناوری‌های نمایش تصویر خوبی‌ها و بدی‌های خود را دارند. در نتیجه چطور آن‌ها را در برابر یکدیگر قرار دهیم؟ هم‌چنان همراه با روکیدا بمانید.
۱. رنگ
یک نمایشگر را با توان ایجاد رنگ‌های زنده بررسی می‌کنیم. در این زمینه OLED تمام رقبا را پشت سر می‌گذارد. در مقایسه با نمایشگرهای OLED، نمایشگرهای LCD بسیار ضعیف عمل می‌کنند.
رنگ‌ها در نمایشگر LCD آنطور که باید و شاید نمایش داده نمی‌شود. به همین دلیل است که اپل OLED را برای تلفن‌ها و تبلت‌های پرچمدار خود انتخاب کرد.
۲. کنتراست
نمایشگرهای OLED هم‌چنان در بالای فهرست باقی می‌مانند. نسبت کنتراست در آن‌ها بی نهایت است. همانطور که گفتیم در این نوع نمایشگر هر پیکسل جداگانه روشن و خاموش می‌شود.
جداگانه کار کردن هر پیکسل یعنی برای نمایش رنگ مشکی، یک پیکسل خاموش می‌شود. در کنار این مساله، نمایشگرهای LCD محدوده‌ای خاموش و روشن می‌شوند.
برای درک بهتر، این بار که به انتهای فیلم رسیدید به نوشته‌ها دقت کنید. در نمایشگرهای LCD دور نوشته‌ها یک سایه ایجاد می‌شود. رنگ مشکی واقعاً مشکی نیست.
پشت سر فناوری OLED فناوری LED آرایه کامل قرار دارد. چراکه در این نوع از نمایشگر نیز LEDها یک به یک خاموش و روشن می‌شوند. کار به خوبی OLED جلو نمی‌رود اما بهتر از LCD است.
یک تصویر کاملا سیاه در فناوری LCD غیر ممکن است.
۳. قیمت
در مرحله از رقابت‌ها LCD برنده می‌شود. آن‌ها قیمت کمی دارند. یک تلویزیون LCD با کیفیت بالا در حدود چند صد دلار تمام می‌شود.
فناوری LED کنتراست بهتری را ممکن می‌کند. به همان نسبت نیز قیمت بالاتری دارد. در ادامه به فناوری OLED می‌رسیم. آن‌ها به طور متوسط از دو فناوری دیگر گران‌تر تمام می‌شوند.
۴. مصرف برق
در این زمینه، باز هم OLED برنده می‌شود. در این فناوری هر پیکسل جداگانه برق مصرف می‌کند. یعنی هر کدام از پیکسل‌ها که نیاز به روشن شدن داشته باشد، برق را دریافت می‌کند.
اگر محتوای مورد علاقه شما دنیایی از رنگ‌های سیاه باشد، یعنی پیکسل‌ها در آن مناطق کاملا خاموش می‌شوند. تلویزیون‌های LED رتبه دوم را در اختیار می‌گیرند.
آن‌ها می‌توانند در قسمت‌های تاریک فیلم خاموش شوند اما عملکرد این فناوری به خوبی OLED نیست. نور هر LED برای رسیدن به چشم شما، درست مانند LCD باید از تمام لایه‌ها عبور کند.
برای LCD تفاوتی ندارد که تصاویر شما چه رنگی دارند. در هر حالت تمام صفحه روشن است. اگر در محل زندگی شما برق گران تمام می‌شود به این دوستان هرگز نگاه نکنید.
انتخاب بین این سه رقیب به شما بستگی دارد
هر فناوری خوبی‌ها و بدی‌های خود را دارد. نمایشگرهای LCD برای کسانی ساخته می‌شود که به صرفه جویی در هزینه‌ها فکر می‌کنند.
فناوری LED برای افرادی است که حاضرند برای کنتراست بیش‌تر، مبلغ بیش‌تری پرداخت کنند. البته که فکر نکنید با خرید یکی از دوستان LED قبض برق شما کم‌تر از دوران LCD خواهد بود. تفاوت کم است.
در نهایت به شاهکار فناوری می‌رسیم. یک تلویزیون OLED برای کسانی ساخته شده که بهترین را می‌خواهند. آن‌ها بهترین رنگ را در کنار بهترین کنتراست ممکن می‌کنند.
خرید تلویزیون OLED گران تمام می‌شود اما ارزش آن را دارد. اگر یک فیلم بسیار با کیفیت را انتخاب کنید، دست شما را گرفته و به داخل تصویر می‌کشد.
هدف OLED غرق کردن مخاطب در تصویر است. پیشنهاد می‌کنیم مقایسه OLED و QLED را بخوانید. این فناوری تلاش می‌کند تا نزدیک به OLED حرکت کند.
شما چه پیشنهادی برای کاربران روکیدا دارید؟
منبع: makeuseof.com
