Tag:

پردازنده

آموزش بازی‌ها لپ تاپ و کامپیوتر نرم افزار و اپلیکیشن

واحدهای پردازشی AMD چه تفاوتی با هسته‌های کودای Nvidia دارند؟

by سمیرا گلکار دوشنبه , ۱ شهریور ۱۴۰۰ ساعت ۱۶:۱۶

اگر اخبار مربوط به شرکت‌های AMD و Nvidia را دنبال می‌کنید احتمالاً با مشخصات جی‌پی‌یوهای این دو شرکت و اصطلاحات خاص آنها آشنا هستید. مثلاً Nvidia مایل است که بر تعداد هسته‌های کودای خودش تأکید کند تا کارت‌های خودش را از AMD متمایز کند اما AMD بیشتر بر واحدهای پردازشی خودش (Compute Units) تأکید دارد.

اما این دو اصطلاح چه معنایی دارند؟ آیا کودا همان واحد پردازشی است؟ اگر نه، این دو چه تفاوتی با هم دارند؟ با ما همراه باشید تا با تفاوت‌های اصلی گرافیک AMD با Nvidia آشنا شوید.

معماری کلی یک جی‌پی‌یو

هر جی‌پی‌یو (یا همان کارت گرافیکی) چه تولید AMD باشد چه Nvidia و چه اینتل، به طور کلی یک طرز کار مشخص دارد. در واقع قطعات کلیدی و طرح کلی این قطعات به یک صورت است و از نگاه بالا به پایین همه جی‌پی‌یوها یکسان هستند.

اما وقتی قطعات خاص و اختصاصی مورد استفاده هر شرکت در کارت‌های گرافیک را در نظر بگیریم، کم کم تفاوت‌ها مشخص می‌شود. مثلاً Nvidia هسته‌های تنسور را در جی‌پی‌یوهای خودش تعبیه کرده اما جی‌پی‌یوهای AMD هسته تنسور ندارند.

به همین صورت AMD از قطعاتی مثل Infinity Cache استفاده می‌کند که در جی‌پی‌یوهای Nvidia وجود ندارند.

در نتیجه برای درک تفاوت‌های بین واحد پردازشی و هسته‌های کودا باید اول معماری کلی یک جی‌پی‌یو را در نظر بگیریم. پس از درک این معماری و طرز کار جی‌پی‌یو، تفاوت‌های بین واحدهای پردازشی و هسته‌های کودا برای ما مشخص تر می‌شود.

جی‌پی‌یو چگونه کار می‌کند؟

اولین نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که جی‌پی‌یو در هر لحظه هزاران یا حتی میلیون‌ها دستورالعمل را به صورت همزمان اجرا می‌کند بنابراین جی‌پی‌یو برای اجرای این دستورالعمل‌ها نیاز به تعداد زیادی هسته موازی کوچک دارد.

این هسته‌ها مجزا از هسته‌های بزرگ پردازنده هستند که هر بار یک دستورالعمل پیچیده را اجرا می‌کنند.

مثلاً پردازنده Nvidia RTX 3090 دارای ۱۰۴۹۶ هسته کودا است اما پردازنده Threadripper 3970X شرکت AMD تنها ۶۴ هسته دارد.

در نتیجه نمی‌توان هسته‌های جی‌پی‌یو را با هسته‌های سی‌پی‌یو مقایسه کرد چون بین این دو تفاوت زیادی وجود دارد و هر کدام برای انجام یک کار خاص طراحی شده اند.

بعلاوه بر خلاف سی‌پی‌یوهای معمولی، همه هسته‌های جی‌پی‌یو در قالب یکسری خوشه یا گروه دسته بندی می‌شوند.

در نهایت، یک خوشه از هسته‌ها در یک جی‌پی‌یو اجزای سخت‌افزاری دیگری مثل هسته‌های پردازنده بافت، واحدهای اجرای عملیات ممیز شناور و کش هم دارند که به اجرای همزمان میلیون‌ها دستورالعمل کمک می‌کنند. این موازی سازی، ساختار جی‌پی‌یو را مشخص می‌کند. یک جی‌پی‌یو بر اساس اصول پردازش موازی، کارهای مختلفی از بارگذاری تا پردازش دستورالعمل‌ها را انجام می‌دهد.

اول جی‌پی‌یو یک دستورالعمل برای پردازش صفی از دستورالعمل‌ها را دریافت می‌کند.
سپس برای حل این دستورالعمل‌ها، یک زمانبند ریسمان آنها را به هسته‌های پردازنده هدایت می‌کند.
پس از دریافت دستورالعمل‌ها، زمانبندِ خوشه‌های هسته آنها را برای پردازش به هسته‌ها یا واحدهای پردازشی انتساب می‌دهد.
در نهایت، خوشه‌های مختلف هسته‌ها، دستورالعمل‌های مختلف را به صورت موازی اجرا می‌کنند و نتیجه روی صفحه نمایش مشخص می‌شود. در نتیجه همه تصاویر گرافیکی که روی صفحه مشاهده می‌کنید مثل بازی‌های ویدیویی، حاصل پردازش میلیون‌ها دستورالعمل هستند.

پس به طور خلاصه، یک جی‌پی‌یو هزاران عنصر پردازشی دارد که به آنها هسته (یا کور) گفته می‌شود و همگی در قالب یکسری خوشه (کلاستر) دسته بندی شده اند. زمانبند هم کارها را به این خوشه‌ها انتساب می‌دهد تا موازی سازی ایجاد شود.

واحد پردازشی چیست؟

همانطور که در بخش قبلی مشاهده شد، هر جی‌پی‌یو یک خوشه هسته دارد که شامل یکسری عنصر پردازشی هستند. AMD به این خوشه‌ها واحد پردازشی می‌گوید.

واحدهای پردازشی مجموعه‌ای از منابع پردازشی مثل واحدهای محاسبه و منطق (ALU)، واحدهای ممیز شناور یا پردازنده‌های برداری، ثبات‌ها و یکسری حافظه برای ذخیره اطلاعات هر ریسمان هستند.

در واقع AMD برای ساده سازی اصطلاحات فقط تعداد واحدهای پردازشی جی‌پی‌یوهای خودش را اعلام می‌کند و جزئیات اجزای آن را مشخص نمی‌کند.

بنابراین هر زمان تعداد واحدهای پردازشی را دیدید، می‌توانید آنها را یک گروه عنصر پردازشی به همراه همه اجزاء و قطعات مرتبط در نظر بگیرید.

هسته کودا چیست؟

بر خلاف AMD، Nvidia با استفاده از اصطلاح هسته‌های کودا توضیحات را پیچیده تر می‌کند.

هسته‌های کودا در اصل هسته نیستند بلکه واحدهای ممیز شناوری هستند که Nvidia برای مقاصد بازاریابی به آنها هسته می‌گوید و همانطور که قبلاً اشاره شد، خوشه‌های هسته واحدهای ممیز شناور زیادی دارند. این واحدها فقط کار محاسبات برداری را انجام می‌دهند در نتیجه استفاده از نام هسته برای آنها فقط یک ترفند بازاریابی است.

بنابراین، هسته کودا یک عنصر پردازشی است که عملیات ممیز شناور را انجام می‌دهد و ممکن است در یک خوشه از پردازنده تعداد زیادی هسته کودا وجود داشته باشد.

در نهایت، Nvidia به خوشه‌های پردازنده «چندپردازنده‌ی استریمینگ» یا به اختصار SM می‌گوید. SMها مثل واحدهای پردازشی AMD هستند چون واحدهای پردازشی خودشان خوشه‌هایی از هسته هستند.

تفاوت بین واحدهای پردازشی و هسته‌های کودا

تفاوت اصلی بین واحد پردازشی و هسته کودا این است که اولی مربوط به خوشه‌های هسته و دومی یک واحد پردازشی است.

برای درک بهتر این مسئله، جعبه دنده یک ماشین را در نظر بگیرید.

خود این جعبه دنده شامل چندین دنده است. می‌توان جعبه دنده را مثل واحد پردازشی در نظر گرفت و هر دنده را مثل واحدهای ممیز شناور هسته‌های کودا.

به عبارت دیگر، واحدهای پردازشی مجموعه‌ای از اجزای مختلف هستند اما هسته‌های کودا یکسری عضو خاص در یک مجموعه هستند پس نمی‌توان واحدهای پردازشی و هسته‌های کودا را با هم مقایسه کرد.

به همین دلیل است که وقتی AMD به تعداد واحدهای پردازشی جی‌پی‌یوهای خودش اشاره می‌کند، تعداد آن نسبت به تعداد هسته‌های کودای کارت‌های Nvidia کمتر است. مقایسه دقیق تر، مقایسه بین چندپردازنده‌های Nvidia و تعداد واحدهای پردازشی کارت‌های AMD است.

هسته‌های کودا و واحدهای پردازشی دو بحث مجزا هستند

معمولاً شرکت‌ها سعی می‌کنند از اصطلاحات مبهم استفاده کنند تا محصولات خودشان را بهتر جلوه دهند. این کار علاوه بر گیج کردن مشتریان باعث می‌شود پیگیری ویژگی‌های مهم سخت شود.

پس سعی کنید حتماً با بالا بردن اطلاعات خودتان درباره کارت گرافیک و جی‌پی‌یو، فریب اصطلاحات تبلیغاتی را نخورید تا بهترین انتخاب ممکن را داشته باشید.

دوشنبه , ۱ شهریور ۱۴۰۰ ساعت ۱۶:۱۶ ۰ comments

آموزش اخبار موبایل و گجت ها نرم افزار و اپلیکیشن گجت‌ها

چرا تولید کنندگان گوشی های هوشمند به دنبال طراحی پردازنده‌های مخصوص خودشان هستند؟

by سمیرا گلکار دوشنبه , ۱ شهریور ۱۴۰۰ ساعت ۱۵:۵۲

written by سمیرا گلکار

معمولاً وقتی قصد خرید یک گوشی جدید را داشته باشیم بیشتر به مشخصاتی مثل دوربین، ماندگاری شارژ، کیفیت صفحه نمایش و گنجایش حافظه برای ذخیره اطلاعات فکر می‌کنیم اما معمولاً آنطور که باید به پردازنده دستگاه توجه نداریم – بخصوص کاربرانی که چندان علاقمند به حوزه فناوری نیستند.

پردازنده یا سیستم روی تراشه (به اختصار SoC)، مغز گوشی شماست. این بخش از گوشی همه کارهای دستگاه‌های را هدایت و کنترل می‌کند. اسنپدراگون شرکت کوالکام تراشه اصلی گوشی‌های اندرویدی امروزی است اما کم کم شرکت‌های مختلف حرکت به سمت تولید پردازنده‌های خانگی خودشان را شروع می‌کنند.

چه دلایلی برای طراحی پردازنده ویژه وجود دارد؟

بعضی از شرکت‌ها به سرعت به قطار طراحی پردازنده‌های خانگی می‌پیوندند اما با اینکه استفاده از تراشه‌های سایر شرکت‌ها در گوشی‌های اندرویدی امر متداولی است، این شرکت‌ها امکان کنترل و توانایی بهینه سازی تراشه‌های تولید شده توسط سایر شرکت‌ها را ندارند.

غول‌های دنیای فناوری برای مقابله با این مسئله تصمیم به طراحی پردازنده‌های مخصوص خودشان گرفتند. این رویکرد برای چنین شرکت‌هایی چندین مزیت دارد، از جمله:

۱. کاهش هزینه برای رسیدن به مزیت رقابتی

بدیهی ترین اما مهم ترین مزیت داشتن پردازنده‌های خانگی، کاهش هزینه‌ها است. تولید پردازنده توسط شرکت‌های شخص ثالث پرهزینه است و دلیل آن همان قوانین همیشگی عرضه و تقاضا است. شرکت‌هایی مثل کوالکام و مدیاتک بیشتر پردازنده‌های موجود در بازار را تولید می‌کنند و باعث ایجاد یک بازار انحصاری شده اند.

در چنین شرایطی شرکت‌ها گزینه‌های کمتری در اختیار دارند به ویژه از نظر قیمت پردازنده. از آنجایی که هیچ رقابت واقعی در بازار وجود ندارد، تولیدکننده‌ها به راحتی می‌توانند قیمت‌ها را افزایش دهند. تولید تراشه در خود شرکت‌ها به کاهش هزینه‌ها کمک می‌کند.

به این ترتیب امکان کاهش هزینه‌های محصول نهایی فراهم می‌شود و همین کاهش هزینه‌ها باعث می‌شود تولیدکنندگان گوشی های هوشمند بتوانند در رقابت با هم محصولات مقرون به صرفه تری عرضه کرده و نسبت ارزش محصول به قیمت آن را افزایش دهند.

۲. بهینه سازی نرم‌افزاری

معمولاً گوشی‌های اندروید پس از عرضه تا ۳ سال پشتیبانی نرم‌افزاری دارند اما این پشتیبانی برای محصولات اپل حدود ۵ سال است. با اینکه برندها می‌توانند این دوره پشتیبانی را افزایش دهند اما از آنجایی که پردازنده‌های غیرخانگی آنها با این هدف و برای استفاده تا سال‌ها طراحی نشده اند، امکان انجام این کار وجود ندارد.

به این دلیل که در حال حاضر تولیدکنندگان SoC پردازنده‌هایی طراحی می‌کنند که تا ۳ سال امکان دریافت آپدیت را دارد. بیشتر کردن این زمان باعث افزایش هزینه‌ها و کاهش سود تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند می‌شود.

کوالکام سعی کرده ماندگاری تراشه اسنپدراگون ۸۸۸ را افزایش دهد اما تنها توانست یک سال آپدیت امنیتی اضافه کند و سه سال به روزرسانی سیستم عامل را عرضه کند. این یکی از حوزه‌هایی است که پردازنده‌های خانگی می‌توانند در آن زمینه برتری خود را نشان دهند.

طراحی پردازنده‌های خانگی باعث فراهم شدن امکان کنترل هر چه بیشتر بر محصول نهایی شده و به شرکت‌ها امکان می‌دهد پشتیبانی نرم‌افزاری را توسعه دهند. همچنین برندها فرصت پیدا می‌کنند که متناسب با نیازهای نرم‌افزاری خودشان، پردازنده‌ها را سفارشی سازی کنند که در بخش بعدی بیشتر به این مسئله می‌پردازیم.

۳. قابلیت سفارشی سازی هسته‌های پردازنده

برندها می‌توانند با استفاده از پردازنده‌های سفارشی، هسته‌های پردازنده را سفارشی سازی کرده و عملکرد محصولاتشان را ارتقاء دهند. به این ترتیب آزادی عمل بیشتری برای تنظیم عملکرد دستگاه خواهند داشت و الزامی به استفاده از یک راهکار برای همه وجود ندارد.

وجود یک SoC سفارشی باعث افزایش قابلیت انطباق سخت‌افزار و نرم‌افزار دستگاه می‌شود و این یعنی ماندگاری شارژ بیشتر، مدیریت رم بهتر، امکانات نرم‌افزاری جدیدتر، عکاسی محاسباتی قوی تر از طریق الگوریتم‌های پردازش تصویر و غیره.

کوالکام و مدیاتک که دو شرکت اصلی تولیدکننده تراشه هستند، در زمینه هسته‌های پردازنده اولویت‌های متفاوتی دارند. مثلاً کوالکام از نظر عملکرد جی‌پی‌یو برتری دارد و شرکت‌هایی که به دنبال ارتقای عملکرد گرافیکی هستند باید از محصولات کوالکام استفاده کنند اما فراهم بودن امکان طراحی پردازنده‌های سفارشی، به شرکت‌ها امکان می‌دهد که هسته‌های پردازنده را بر اساس نیازهای خودشان و برای انجام کارهای خاص تنظیم کنند.

برای مثال، گوگل بعضی از هسته‌ها را برای انجام یکسری کارهای خاص در نظر گرفته است. مثلاً هسته Pixel Visual شرکت گوگل امکان پردازش بهتر تصاویر را فراهم می‌کند و واحد پردازشی تنسور (TPU) قدرت واکنش دستیار گوگل را بهبود می‌بخشد.

۴. کنترل بیشتر بر تجربیات کاربری

همه مزایای ذکر شده نشان می‌دهند که در نهایت برندها کنترل بیشتری بر تجربیات کاربری خواهند داشت. این شرایط شبیه به تجربیات کاربری آیفون است که در آن اکوسیستم بسته اپل امکان بهینه سازی تجربیات کاربری برای سخت‌افزار این شرکت را فراهم می‌کند.

استفاده از پردازنده خارجی باعث ایجاد عدم قطعیت و نیاز به برقراری موازنه بین ویژگی‌های مختلف می‌شود اما با پردازنده‌های سفارشی، شرکت‌ها می‌توانند اولویت‌های خودشان را برای محصولاتشان تنظیم کنند. مثلاً گوگل در پیکسل ۶ به دنبال ارتقای عملکرد دستیار هوشمند خودش و قابلیت همیشه روشن ماندن آن است. به همین ترتیب شرکت سامسونگ از پردازنده اگزینوس برای بهینه سازی عملکرد دستیار هوشمند خودش یعنی بیکسبی استفاده می‌کند.

طراحی پردازنده‌های سفارشی به شرکت‌ها امکان می‌دهد قابلیت‌ها و امکانات خاص مربوط به اکوسیستم خودشان را تقویت کنند تا تجربیات کاربری جذاب تری ایجاد شود. علاوه بر این، حذف یک تأمین کننده خارج از شرکت هم باعث کاهش وابستگی‌های شرکت‌ها می‌شود.

افزایش میزان استفاده از پردازنده‌های سفارشی

شرکت سامسونگ اولین شرکتی بود که این حرکت را شروع کرد. در سال ۲۰۱۰ این شرکت اولین پردازنده خودش اگزینوس ۳ را با اسم رمزی Hummingbird عرضه کرد. در دهه اخیر شرکت سامسونگ با ارتقای عملکرد اگزینوس نشان داد که رقیب سرسختی برای کوالکام است.

پس از سامسونگ، هوآوی هم در سال ۲۰۱۲ تراشه مخصوص خودش Hi3620 را طراحی کرد که توسط بخش ویژه تولید نیمه‌هادی در این شرکت یعنی HiSilicon طراحی شده بود. گرچه هوآوی هم مشکلات خاص خود را داشته اما یکی از بزرگترین رقبای کوالکام محسوب می‌شود و دائماً در حال توسعه سخت‌افزارهای قوی است.

شاید پیوستن گوگل به این قطار باعث تعجب شما باشد اما این شرکت برای سری پیکسل کمک پردازنده‌هایی طراحی می‌کند که در کنار پردازنده اصلی طراحی شده توسط یک شرکت دیگر کار می‌کنند. مثلاً گوگل Pixel Visual Core را برای پیکسل ۲، Pixel Neural Core را برای پیکسل ۴ و Titan M را برای بهینه سازی کارهای Pixel ¾ طراحی کرده است.

اکوسیستمی یکپارچه تر برای همه

بعید است که شرکت‌هایی مثل کوالکام و مدیاتک از این عرصه حذف شوند بخصوص با توجه به جایگاه قوی که در بازار SoC دارند. گرچه شرکت‌هایی مثل گوگل و سامسونگ می‌توانند برای تولید پردازنده‌های مخصوص سرمایه گذاری کنند اما شرکت‌های کوچکتر همچنان وابسته به تأمین کنندگان خارجی هستند.

در حال حاضر کوالکام همچنان استاندارد اصلی تولید گوشی‌های هوشمند در بازار غرب است و مدیاتک بازار شرق را تحت اختیار دارد اما با استفاده از تراشه‌های سفارشی به ویژه توسط شرکت‌های بزرگ، می‌توان انتظار داشت که به زودی شاهد دنبال کردن این روند توسط سایر شرکت‌ها باشیم.

برای کاربران معمولی یک واقعیت همچنان پابرجاست: فناوری به مرور زمان ارزان تر می‌شود. همچنان که شرکت‌ها راه‌های جدیدی برای ارائه محصولاتی جذاب در بازاری رقابتی پیدا می‌کنند، می‌توان انتظار داشت که روز به روز محصولاتی بهتر با قیمت مناسب تر به دست مشتریان برسد.

دوشنبه , ۱ شهریور ۱۴۰۰ ساعت ۱۵:۵۲ ۰ comments

نرم افزار و اپلیکیشن آموزش بازی‌ها لپ تاپ و کامپیوتر

فناوری FidelityFX Super Resolution شرکت AMD چیست و چطور از آن استفاده کنیم؟

by سمیرا گلکار سه شنبه , ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۸:۲۳

written by سمیرا گلکار

گیمرهای کامپیوتر در جریان هستند که قرار دادن تنظیمات گرافیکی در بالاترین سطح می‌تواند تأثیر چشمگیری بر افت کارایی سیستم داشته باشد اما شرکت AMD با عرضه فناوری FidelityFX Super Resolution سعی دارد الزام به افت کیفیت بازی برای گیم پلی روان را حذف کند.

اما فناوری FidelityFX Super Resolution چیست و چگونه کار می‌کند؟ در این مطلب شما را با این فناوری و مزایای آن آشنا خواهیم کرد.

FidelityFX Super Resolution چیست؟

فناوری FidelityFX شرکت AMD باعث ایجاد تحولاتی در بازی‌هایی که اجرا می‌کنیم شده اما این فناوری دقیقاً چیست؟ FidelityFX یک جعبه ابزار مخصوص ارتقای کیفیت تصویر است که توسعه دهندگان برای بهینه سازی بازی‌ها از آن استفاده می‌کنند.

بازی‌هایی که کاملاً از FidelityFX پشتیبانی می‌کنند فناوری‌هایی مثل HDR Mappers، Screen Space Reflection، Contrast Adaptive Sharpening را در اختیار دارند. علاوه بر این، FidelityFX اپن سورس و استفاده از آن راحت است به همین دلیل محبوبیت زیادی بین استودیوهای کوچک پیدا کرده است.

حالا شرکت AMD پیشرفته ترین سیستم FidelityFX یعنی سوپر رزولوشن را عرضه کرده است. فناوری سوپر رزولوشن می‌تواند بازی‌هایی با رزولوشن 4K را با سرعت و کارایی ۲.۴ برابر بیشتر اجرا کند. مهم تر اینکه این فناوری کارایی فناوری رهگیری پرتو را هم در همه بازی‌هایی که از آن پشتیبانی می‌کنند افزایش می‌دهد.

اما این فناوری فقط مختص گیمرهای 4K نیست. FidelityFX Super Resolution دارای چهار تنظیم کیفیت است که کاربر می‌تواند برای کارت‌های رده پایین یکی از آنها را انتخاب کند تا به رزولوشن 1080p برسد. این قابلیت‌ها باعث شده همه گیمرها به دنبال فناوری سوپر رزولوشن باشند.

FidelityFX Super Resolution چگونه کار می‌کند؟

FidelityFX Super Resolution یک تکنیک افزایش مقیاس فضایی است که بازی‌ها را با رزولوشن کم اجرا کرده سپس تصاویر را افزایش مقیاس می‌دهد. این فناوری با کمک هوش مصنوعی تصویر را بازسازی کرده و جزئیات پیکسلی آن را ارتقاء می‌دهد تا با رزولوشن مورد نظر تطبیق پیدا کند. بازسازی تصویر با استفاده از فناوری هوش مصنوعی باعث افزایش کیفیت تصویر می‌شود بدون اینکه بار سنگینی روی گرافیک سیستم ایجاد کند.

بر خلاف سیستم‌های رزولوشن مجازی شرکت AMD امکان فعال کردن این فناوری از طریق اپلیکیشن AMD Radeon وجود ندارد.

برای فعال کردن سوپر رزولوشن باید تنظیمات بازی مورد نظر که از آن پشتیبانی می‌کند را بررسی کنید. مثلاً در دوتا ۲ می‌توانید در تب تنظیمات ویدیویی، سوپر رزولوشن را فعال یا غیرفعال کنید. علاوه بر این کاربران می‌توانند بین Ultra Quality، Quality، Balanced و Performance گزینه مورد نظرشان را انتخاب کنند.

گرچه تنظیمات و شرایط هر بازی متفاوت است اما به احتمال زیاد برای فعال کردن سوپر رزولوشن فقط کافیست یکی از تنظیمات گرافیک بازی را تغییر دهید.

برای استفاده از سوپر رزولوشن به چه گرافیکی نیاز دارید؟

تقریباً همه می‌توانند از سوپر رزولوشن استفاده کنند. هر کارت گرافیکی که قابلیت اجرای دایرکت ایکس ۱۱ یا ۱۲ یا Vulcan را داشته باشد می‌تواند به طور کامل از سوپر رزولوشن استفاده کند. این یعنی اکثر گرافیک‌های مدرن می‌توانند از قدرت سوپر رزولوشن استفاده کنند.

بعلاوه، FidelityFX Super Resolution فناوری رهگیری پرتو را به طور چشمگیری بهینه سازی می‌کند. مثلاً بازی گادفال در تنظیمات حداکثری و با فعال بودن رهگیری پرتو می‌تواند به ۱۰۰ FPS بیشتر دست پیدا کند.

مقایسه FidelityFX با فناوری NVIDIA DLSS

NVIDIA DLSS یا فناوری نمونه برداری یادگیری عمیق شرکت NVIDIA راهکار این شرکت برای پیاده سازی رزولوشن مجازی است اما عملکرد DLSS با سوپر رزولوشن تفاوت دارد.

NVIDIA رزولوشن بازی را به یک ابر کامپیوتر وارد کرده و بعد اطلاعات آن را در یک دیتابیس ذخیره می‌کند. سپس فناوری DLSS این پایگاه داده را تفسیر می‌کند تا رزولوشن مجازی را پیاده سازی کند. اما سوپر رزولوشن، رزولوشن مجازی را به صورت بلادرنگ و با کمک هوش مصنوعی تحلیل می‌کنند.

مهم ترین مزیت سوپر رزولوشن نسبت به DLSS قابلیت اجرای آن روی همه کارت‌های گرافیک است. NVIDIA فناوری DLSS را برای چند کارت گرافیک منتخب عرضه کرده در نتیجه خیلی‌ها امکان دسترسی به آن را ندارند.

چه بازی‌هایی با FidelityFX سازگار هستند؟

در ۷۰ شرکت همکار با AMD توسعه دهندگان از سوپر رزولوشن FidelityFX استفاده می‌کنند. گاد فال، Evil Genuis 2: World Domination، سال ۱۸۰۰ و دوتا ۲ از جمله بازی‌های مهمی هستند که از سوپر رزولوشن استفاده می‌کنند.

وقتی توسعه دهندگان کوچکتر هم به FidelityFX Super Resolution دسترسی پیدا کنند می‌توانیم شاهد استفاده از آن در همه جا باشیم.

جمع بندی مطلب

آیا فناوری سوپر رزولوشن FidelityFX بازی‌های ویدیویی را تا همیشه دستخوش تغییر می‌کند؟ پاسخ دادن به این سوال در حال حاضر سخت است و همه چیز بستگی به این دارد که چند توسعه دهنده از Fidelity FX Super Resolution استفاده خواهند کرد.

بدون شک سوپر رزولوشن به گیمرهایی که گرافیک رده پایین دارند کمک می‌کند تا شاهد ارتقای کارایی حتی تا رزولوشن 4K باشند. به این ترتیب کیفیت 4K و فناوری رهگیری پرتو در اختیار پلیرهای بیشتر و سیستم‌های متنوع تر قرار می‌گیرد. وجود بازی‌های بیشتر با قابلیت‌های رهگیری پرتوی 4K باعث می‌شود که توسعه دهندگان بتوانند گرافیک‌های جذاب و خیره کننده‌ای بسازند که همه از آنها لذت می‌برند.

رزولوشن مجازی به گرافیک‌های قدیمی تر امکان می‌دهد که بازی‌های مدرن را با نرخ فریم روان تر اجرا کنند و همزمان کیفیت تصویر را در حد قابل قبول حفظ می‌کند. این یعنی میانگین عمر کارت‌های گرافیک هم بیشتر می‌شود.

سه شنبه , ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۸:۲۳ ۰ comments

نرم افزار و اپلیکیشن آموزش لپ تاپ و کامپیوتر

آیا واقعاً دوره اورکلاک کردن به سر رسیده؟

by سمیرا گلکار دوشنبه , ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۵:۵۴

written by سمیرا گلکار

آیا تا بحال با این ادعا که دوره اورکلاک کردن به سر رسیده، برخورد داشتید؟ این جمله زیاد شنیده می‌شود اما پایه و مبنای آن معمولاً مشخص نیست.

در این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازیم که آیا واقعاً دوره اورکلاک کردن تمام شده یا فقط تفاوتی که در اثر اورکلاک کردن ایجاد می‌شود، باعث بی فایده شدن این کار شده است؟

۳ مشکل اورکلاک کردن پردازنده

سه دلیل وجود دارد که باعث شده اورکلاک کردن پردازنده رو به افول باشد.

۱. فرایند تولید پردازنده بر سرعت کلاک تأثیرگذار است

شرکت اینتل سعی کرده پردازنده‌های خودش را با یک فرایند تولید ۱۰ نانومتری تولید کند و همزمان حجم تولید را بالا نگه دارد.

وقتی از Dan Ragland مدیر فرایند ۷ نانومتری اینتل سوال شد که آیا فرایند تولید جدید پردازنده‌های این شرکت امکان اورکلاک کردن را فراهم کرده یا خیر (مثل فرایند ۷ نانومتری ارائه شده توسط محصولات رقیب)، او پاسخ داد:

از نظر محدودیت، آنچه که در سایر پلتفرم‌ها مشاهده می‌شود را نخواهیم داشت. من با اطمینان به شما می‌گویم: اشخاصی که فکر می‌کنند این پایان عصر اورکلاک کردن است چون تراشه‌های ۷ نومتری رقبای ما جای کمی برای اورکلاک کردن دارند، در اشتباه هستند.

بنابراین با اینکه پردازنده‌های AMD جای کمی برای اورکلاک کردن دارند، اینتل برای فرایند تولید ۷ نانومتری خودش مسیری متفاوت در پیش گرفته است.

با توجه به مشکلات پیش آمده در صنعت تولید نیمه‌هادی، باید دید که تولیدکنندگان چطور به این مسئله واکنش نشان می‌دهند و آینده تراشه‌ها چگونه خواهد بود.

۲. طرح ضمانتنامه PTPP شرکت اینتل رو به پایان است

در ماه مارس سال ۲۰۲۱ شرکت اینتل اعلام کرد که ضمانت “طرح محافظت در برابر تنظیم عملکرد” (به اختصار PTPP) را خاتمه می‌دهد و فقط از خریدهای قبلی پشتیبانی می‌کند.

این ضمانتامه مشمول کاربرانی بود که تراشه‌های پردازنده آنها به دلیل اورکلاک کردن آسیب می‌دید. تنها استثناء در این زمینه پردازنده زئون W-3175X است که همچنان تحت پوشش خواهد بود.

۳. تداوم کاهش اختلاف عملکرد با اورکلاک

به مرور زمان، شاهد کاهش قابل توجه تفاوت ایجاد شده بین حالت اورکلاک و حالت معمولی بودیم. مثلاً یک دهه پیش می‌توانستیم در بازه‌های ۳.۸ تا ۴.۲ گیگاهرتزی اورکلاک کنیم اما امروزه فرکانس کاری تراشه‌ها به ۴.۶ تا ۵ گیگاهرتز می‌رسد که هیچ جایی برای ارتقای عملکرد باقی نمی‌ماند.

در چنین بازار پویایی، تقاضا برای تولید محصولاتی با کارایی بالا بسیار زیاد است. در نتیجه شرکت‌ها نمی‌توانند سرعت اصلی محصولات را کم کنند تا جای اورکلاک کردن داشته باشند.

اما آیا این یعنی دوره اورکلاک کردن به سر رسیده است؟

اگر تولیدکننده‌ها عمداً برای محصولات میان رده خودشان جای ارتقاء را نگه دارند، خیر! تقاضا برای اورکلاک کردن زیاد است و بعید است که تولیدکنندگان پردازنده این بخش را رها کنند.

اما برای تراشه‌های رده بالا، سعی شده بیشترین سطح کارایی حفظ شود و بالاترین سرعت ارائه شود. پایان طرح PTPP اینتل هم نشان می‌دهد که احتمالاً این صنعت مسیر متفاوتی را در پیش گرفته است.

پیش شرط‌های لازم برای اورکلاک کردن پردازنده

انجام این کار چندان سخت نیست اما نیاز به کمی تحقیق و بررسی دارد چون شرایط هر پردازنده و مادربوردی متفاوت است. به همین دلیل نمی‌توانیم مراحل کار را به صورت دقیق مشخص کنیم اما الزامات کار را با هم مرور می‌کنیم.

۱. یک سیستم خنک کننده باکیفیت

اولین و مهم ترین مسئله نیاز به استفاده از سخت‌افزار خنک کننده است چون با اورکلاک کردن دمای پردازنده به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش پیدا می‌کند. می‌توانید یک گرماگیر جدید یا یک فن بهتر بخرید تا از افزایش دمای شدید پردازنده پیشگیری کنید.

اگر کیس کامپیوتر شما کوچک است، برای باز کردن فضا، جا دادن قطعات بیشتر و جریان پیدا کردن هر چه بهتر هوا باید یک کیس بزرگتر بخرید.

بدون گردش هوای مناسب نمی‌توانید سیستم را آن طور که باید خنک کنید.

۲. استفاده از سیستم خنک کننده آبی

برای رسیدن به بیشترین سطح کارایی باید بیشترین هزینه را صرف کنید. سیستم خنک کننده آبی از لوله‌های آب برای جذب گرما استفاده می‌کند که بهره وری بالایی دارد اما گران و پرهزینه است.

۳. اورکلاک کردن بایاس

برای بهبود عملکرد کامپیوترتان باید نرخ کلاک یا ولتاژ پردازنده را تغییر دهید که این کار از طریق تنظیمات بایاس امکان پذیر است.

سطح کارایی را کمی بالاتر ببرید، سپس تست‌های سنگین را اجرا کرده و مشخص کنید که آیا قابلیت خنک کردن سیستم به حداکثر رسیده یا خیر.

اما لزوماً هر مادربورد و پردازنده‌ای امکان اورکلاک کردن را ندارد بنابراین قبل از خرید بررسی‌های لازم را انجام دهید. مثلاً پردازنده‌های اینتلی که حرف K در نام مدل آنها وجود دارد مثل Core i9-9900K قابلیت اورکلاک کردن را دارند (که البته قرار است در نسل‌های جدید پردازنده‌های اینتل شرایط تغییر کند). AMD کار را راحت تر کرده چون برای همه پردازنده‌های Ryzen این شرکت امکان اورکلاک کردن وجود دارد.

معایب اورکلاک کردن

در اکثر مواقع، اورکلاک کردن باعث لغو شرایط گارانتی می‌شود. همچنین داغ شدن ناگهانی تراشه به دلیل بالا رفتن سطح عملکرد آن می‌تواند باعث ایجاد آسیب‌های دائمی شود.

آسیب رسیدن کامل به قطعات مسئله متداولی نیست اما جزء احتمالاتی است که باید در نظر داشته باشید. همچنین اگر این کار درست انجام نشود، سیستم شما سیگنال‌های غلطی ارسال می‌کند که منجر به ناپایدار شدن عملکرد آن می‌شوند.

اورکلاک کردن را گام به گام انجام دهید و مطمئن شوید که برای این کار از سیستم خنک کننده مناسب استفاده کرده و بر دمای پردازنده نظارت داشته باشید. فن‌های معمولی برای دفع گرمای شدید طراحی نشده اند در نتیجه بهتر است به فکر خرید فن جدید باشید.

انجام این کار برای لپ تاپ هم توصیه نمی‌شود چون لپ تاپ جای کافی برای گردش هوا ندارد.

آیا دوره اورکلاک کردن به سر رسیده؟

گرچه آماری که نشان دهد چه تعداد از کاربران اورکلاک کردن را برای کامپیوترهای شخصی انجام می‌دهند وجود ندارد اما علاقمندان این حوزه هنوز آن را ترک نکرده اند.

خیلی از اشخاص این کار را برای ارتقای سطح عملکرد سیستم مقرون به صرفه تر می‌دانند چون با این روش می‌توان سیستم را به مرور ارتقاء داد. البته بعضی هم بهترین محصولات بازار را خریداری کرده و به دنبال محک زدن کارایی آنها هستند.

با توجه به حقایقی که در این مطلب به آنها اشاره شد، می‌توان گفت که جذابیت اورکلاک کرن به مرور کمتر شده اما باز هم اشخاصی هستند که به دنبال مدل‌هایی با قابلیت اورکلاک باشند.

اگر تولیدکنندگان بخواهند اورکلاک کردن را زنده نگه دارند باید محصولاتی با سرعت پایه کمتر طراحی کنند که امکان ارتقای عملکرد را داشته باشند.

سوال اینجاست که آیا واقعاً تولیدکننده‌ها مایل به عرضه محصولاتی با قابلیت و سرعت مخفی هستند که خود کاربران سرعت آنها را ارتقاء دهند یا اینکه ترجیح می‌دهند محصولات را با حداکثر کارایی و قیمت بالاتر عرضه کنند.

دوشنبه , ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۵:۵۴ ۰ comments

راهنمای خرید نقد و بررسی تخصصی گجت ها

بررسی پردازنده AMD رایزن ۷ مدل 5700G: دوست داشتنی اما گران

by امیرحسین حیدرزاده یکشنبه , ۱۷ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۸:۲۷

written by امیرحسین حیدرزاده

AMD به همراه خانواده رایزن ۵۰۰۰ برای جنگ آمده است. یک خانواده که از برادر کوچک تا برادر بزرگ مدال آور حساب می‌شوند. این روزها خبرهای خوبی از دنیای سیلیکونی به گوش نمی‌رسد.

قطعات کم است و قیمت‌ها بالا می‌رود. خانواده رایزن ۵۰۰۰ جدید از معماری زن ۳ قدرت می‌گیرند. تیم قرمز پردازنده خود را با کارت گرافیک رادئون در یک بسته بندی جذاب قرار داده.

آیا این دوست یک پارچه برای شما کافی است؟ جواب به این سوال به نیاز و کاربرد شما بستگی دارد. امروز هم روکیدا را همراهی کنید. برای شما خوبی‌ها و بدی‌های این محصول را بررسی می‌کنیم.

رایزن 5000G چیست؟

رایزن 5000G در اصل تراشه ۷ نانومتری سزان است. این تراشه برای لپ تاپ ساخته شده. در زمان معرفی با نام رایزن ۵۰۰۰ برای رایانه رومیزی عرضه شد. عملکرد آن در دنیای رایانه درخشید.

تیم قرمز در گذشته تراشه رایزن ۴۰۰۰ را عرضه می‌کرد. بیش‌تر اعضای این خانواده تنها در اختیار شرکت‌های سازنده رایانه قرار می‌گرفت. یعنی جداگانه برای خرید در دسترس نبود.

سریع‌ترین تراشه یک پارچه AMD با نام رایزن ۵ مدل 3400G هشت هسته پردازش به همراه دارد. این تراشه با استفاده از فرآیند قدیمی ۱۲ نانومتری ساخته می‌شود.

خانواده‌ای که امروز در مورد آن صحبت می‌کنیم، از ۸ آگوست به شکل رسمی عرضه خواهد شد.

اطلاعات برادران مبارز

رایزن ۷ مدل 5700G

۸ هسته پردازش، ۱۶ رشته پردازش، فناوری ساخت ۷ نانومتری سازن
۸ هسته پردازش گرافیکی با سرعت ۲ گیگاهرتز
سرعت پایه پردازنده ۳.۸ گیگاهرتز است و سرعت بالای آن به ۴.۶ گیگاهرتز می‌رسد
تبادل گرمایی پردازنده ۶۵ وات است
۲۰ مگابایت حافظه کش و پشتیبانی از نسل سوم PCIe را به همراه می‌آورد
برای خرید این تراشه باید ۳۵۹ دلار پرداخت کنید

رایزن ۵ مدل 5600G

۶ هسته پردازش و ۱۲ رشته پردازش، فناوری ساخت ۷ نانومتری سزان
۷ هسته گرافیکی با سرعت ۱.۹ گیگاهرتز
سرعت پایه پردازنده ۳.۹ گیگاهرتز است و سرعت بالای آن به ۴.۴ گیگاهرتز می‌رسد
تبادل گرمایی ۶۵ وات است
پشتیبانی از نسل سوم PCIe و ۱۹ مگابایت حافظه کش را به همراه دارد
برای خرید تراشه باید ۲۵۹ دلار پرداخت کنید

تفاوت بزرگ این محصولات با اقوام آن‌ها، گرافیک یک پارچه است. در سال‌های اخیر، بیش‌تر تراشه‌های اینتل گرافیک یک پارچه را به همراه دارند، AMD این کار را انجام نمی‌دهد.

تراشه‌های این شرکت به جز خانواده رایزن 5000G برای راه اندازی رایانه شما به کارت گرافیک جداگانه نیاز دارند. نکته مهم دیگر، ساختار تراشه است.

تراشه رایزن ۵۰۰۰ که برای رایانه‌های رومیزی ساخته می‌شود، از ترکیب چند تراشه ساخته شده که با فناوری مخصوص تیم قرمز به شکل یک پارچه به رایانه شما معرفی می‌شود.

تراشه رایزن 5000G یک پارچه است. نسخه لپ تاپ تراشه رایزن ۵۰۰۰ حافظه کش کم‌تری از نسخه رومیزی دارد. در ادامه تفاوت‌ها، به PCIe می‌رسیم. دسترسی نسخه لپ تاپ بسیار محدودتر است.

بسیاری از کاربران به نسخه چهارم PCIe فکر می‌کردند اما تیم قرمز برای رسیدن به نسل چهارم عجله ندارد. از طرفی برای مقایسه و بررسی پیشرفت باید به نسل قبل نگاه کنیم.

محصول رایزن ۵ مدل 3400G تنها از ۸ خط PCIe نسل سوم پشتیبانی می‌کرد. تراشه AMD رایزن ۷ مدل 5700G ارزان تمام نمی‌شود اما هسته‌های زن ۳ و گرافیک رادئون را به همراه دارد.

در این بررسی‌ها پردازنده رایزن ۵۰۰۰ و رایزن ۳۰۰۰ سوار بر مادربرد MSI MEG X570 گادلایک قرار گرفتند. ویژگی PBO غیر فعال و نمایه XMP فعال است.

برای بررسی تراشه‌های نسل دهم اینتل از مادربرد ایسوس راگ مکسیموس XII اکستریم استفاده کردیم. بررسی تراشه‌های اینتل با نمایه XMP فعال انجام شد.

پردازنده نسل یازدهم اینتل به همراه مادربرد ایسوس راگ مکسیموس XIII هیرو بررسی شد. در این بررسی نیز نمایه XMP فعال بوده است. در بررسی هر دو تراشه اینتل ویژگی مولتی کور غیر فعال بود.

مشخصات مشترک رایانه‌های انجام آزمایش

۳۲ گیگابایت رم (۴*۸) جی اسکیل تریدنت Z رویال
خنک کننده جی اسکیل انکی ۳۶۰ با کنترل دستی سرعت فن
حافظه WD بلک SN750
کارت گرافیک رادئون RX 6900 XT در حالت BAR فعال

توجه کنید که برای بررسی تراشه رایزن ۵۰۰۰، اینتل نسل دهم و نسل یازدهم تنظیمات MCE و PBO را به حالت پیش فرض مادربرد قرار دادیم.

حافظه‌های مورد استفاده DDR4 با سرعت ۳۶۰۰ مگاهرتز است.

تجزیه و تحلیل نتایج “شنزینگر” را با سینه‌بنچ R23 آغاز می‌کنیم. این برنامه آخرین نسخه محبوب بنچ‌مارک مکسون به حساب می‌آید. حجم فشار برابر با سینه‌بنچ R20 به نظر می‌رسد اما استرس ۱۰ دقیقه‌ آن شدیدتر است.

هسته‌های AMD با فناوری کارآمد ۷ نانومتری TSMC عملکرد بسیار خوبی را نشان می‌دهند. به نسبت فناوری قدیمی ۱۴ نانومتری، اینتل حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.

ترتیب و توانایی تراشه‌ها را در تصویر می‌بینید. تراشه جدید تیم قرمز به راحتی نسل دهم اینتل و رایزن ۳۰۰۰ را پشت سر می‌گذارد.

در نتیجه محصول جدید AMD برای محاسبات سنگین ساخته شده است.

سینه‌بنچ R23 یک بنچ‌مارک سه بعدی است که به شکل پیش فرض رایانه را برای ۱۰ دقیقه تحت فشار استرس نگه می‌دارد.

بررسی بعدی به کمک نسخه آلفا ابزار محبوب زیپ ۷ انجام شده. بار دیگر رایزن ۷ مدل 5700G را در رتبه هشتم نمودار می‌بینیم. این تراشه به خوبی تراشه‌های رایزن ۳۰۰۰ و نسل دهم اینتل را در هم می‌شکند.

بررسی بعدی توسط ابزار محبوب و رایگان هندبرک انجام می‌شود. از این ابزار برای تبدیل یک فایل ۱۲ گیگابایتی با فرمت MP4 استفاده می‌کنیم.

کیفیت فیلم 4K است. در این آزمون هسته‌ها و رشته‌های پردازش بیش‌تر امتیاز تراشه را بالا می‌برند. تراشه تیم قرمز در این آزمون نیز نتایج قابل توجهی را کسب می‌کند.

بررسی بعدی ما به کمک کریتیو سوییت ادوبی، نرم افزار پوگت‌بنچ انجام می‌شود. بسیاری از شرکت‌های سازنده رایانه شخصی از این برنامه برای راهنمایی خریداران کمک می‌گیرند.

پوگت‌بنچ را برای برنامه فتوشاپ اجرا کردیم. این بنچ‌مارک پردازنده و گرافیک را هم زمان تحت فشار قرار می‌دهد.

پیشرفت تراشه جدید، کیفیت کارت گرافیک یک پارچه و معماری زن ۳ را نشان می‌دهد. در ادامه این آزمون را برای نرم افزار ادوبی پریمایر اجرا کردیم.

یک نرم افزار نام آشنا و حرفه‌ای برای ویرایش فیلم که سخت افزار را تحت فشار قرار می‌دهد.

عملکرد تراشه رایزن ۷ مدل 5700G در اجرای بازی‌ها

با خرید این محصول ۸ هسته فوق العاده زن ۳ در اختیار شما قرار می‌گیرد. عملکرد این تراشه به نسبت رقبای اینتل قابل توجه بود. در هر حال زمانی که شما یک تراشه یک پارچه را انتخاب می‌کنید، یعنی خبری از کارت گرافیک جداگانه نیست.

بر اساس نتایج بررسی ما، چند گزینه واقعی برای شما وجود دارد: رایزن ۷ مدل 5700G و کارت گرافیک ۸ هسته‌ای آن. تراشه رایزن ۵ مدل 3400G.

باید بدانید که تراشه‌های رایزن ۴۰۰۰ به صورت جداگانه عرضه نمی‌شوند. در ادامه به نسل یازدهم اینتل می‌رسیم. نسل یازدهم اینتل همراه با گرافیک UHD 750 و نسل دهم آن با گرافیک UHD 630 همراه شده است.

بررسی‌های ما به کمک حافظه رم DDR4 با سرعت ۳۲۰۰ مگاهرتز انجام شده است. در ابتدای ماجرا بازی مترو اکسودوس را با کیفیت 1080p و تنظیمات سطح پایین اجرا می‌کنیم.

اگر شما یک گیمر سطح بالا باشید، نتایج نظر شما را جلب نمی‌کند. از طرفی نتیجه کار تفاوت زیادی با رایزن ۵ مدل 3400G ندارد.

در هر حال هر سه تراشه رادئون تعداد فریم مناسبی را به نمایشگر شما ارسال می‌کنند. این نتایج در مقابله با اینتل UHD 630 عالی به حساب می‌آید چرا که تراشه اینتل میانه خوبی با دنیای بازی‌ها ندارد.

تراشه‌های نسل تایگرلیک اینتل پیشرفت قابل توجهی در گرافیک یک پارچه داشته‌اند. از طرفی هدف اینتل عملکرد پردازنده است. در یک رایانه حرفه‌ای بار پردازش گرافیک روی دوش کارت گرافیک قرار می‌گیرد و ارتباطی با پردازنده ندارد.

از طرفی عملکرد اینتل کمی دور از انتظار بود، این شرکت از فرآیند ۱۴ نانومتری قدیمی برای پردازنده‌های نسل یازدهم خود استفاده می‌کند.

اجرای بازی مترو اکسودوس به کمک گرافیک یک پارچه رادئون مناسب بود. در ادامه بازی شدو آف د تامب رایدر را بررسی می‌کنیم.

این بازی هم، با کیفیت 1080p و تنظیمات سطح پایین اجرا شد. عملکرد رایزن ۷ مدل 5700G در حدود ۱۵ درصد بهتر از رایزن ۵ مدل 3400G بود.

در اجرای این بازی تاثیر هسته‌های گرافیک جدید را نادیده نمی‌گیریم.

مترو اکسودوس و شدو آف د تامب رایدر حتی در تنظیمات سطح پایین برای گرافیک‌های یک پارچه سنگین به حساب می‌آیند. به طور کلی می‌توانید آن را اجرا کنید اما اجرای آن‌ها با گرافیک یک پارچه دور از انتظار است.

در ادامه به اجرای بازی کانتر استرایک گلوبال آفنسیو می‌رسیم. بررسی بازی کانتر نیز با کیفیت 1080p و تنظیمات سطح پایین انجام می‌شود.

این بازی در گروه دوستان سنگین وزن قرار نمی‌گیرد. حتی گرافیک یک پارچه اینتل UHD 630 نیز آن را با ۵۷ فریم در ثانیه اجرا می‌کند.

اجرای این بازی به همراه تراشه رایزن ۷ مدل 5700G جذابیت بیش‌تری خواهد داشت. چراکه تعداد فریم به ۱۴۹ می‌رسد. در مقایسه با تراشه رایزن ۵ مدل 3400G پیشرفت ۳۰ درصدی را تجربه می‌کنیم.

در ادامه یکی از بازی‌های بسیار محبوب پیش روی ما قرار دارد: اپیک فورتنایت. این بازی مانند بمب در دنیای دیجیتال منفجر شد. به لطف این بازی بود که شرکت سازنده آن، فروشگاه خود را از زیر سایه “ولو” خارج کرد.

بازی فورتنایت به شکلی ساخته شد که رایانه‌های ضعیف نیز، آن را اجرا کنند. حتی گرافیک اینتل UHD 630 تعداد فریم قابل قبولی را به چشم شما هدیه می‌کند.

آیا باید از تراشه رایزن ۵ مدل 3400G به رایزن ۷ مدل 5700G مهاجرت کنیم؟ جواب این سوال یک نه محکم است. افزایش تقریبا ۱۰ درصدی خوب به نظر می‌رسد اما ارزش هزینه اضافه را ندارد.

آخرین بازی مورد بررسی ما اُوِرواچ نام دارد. یکی دیگر از بازی‌های محبوب که روی رایانه‌های ضعیف اجرا می‌شود. تفاوت رایزن ۷ مدل 5700G با دوست قدیمی خود تنها ۱۷ درصد است.

هر دو نسل از گرافیک یکپارچه اینتل می‌توانند آن را اجرا کنند اما محصول تیم قرمز به همراه کارت گرافیک رادئون بسیار بهتر است.

گرافیک یک پارچه با پردازنده از نظر قیمت عالی به نظر می‌رسد اما اگر کارت گرافیک را به میدان رقابت باز گردانیم چه اتفاقی می‌افتد؟

برای رسیدن به جواب این سوال، کارت گرافیک RX 6900 XT را به کار گرفتیم. برای بررسی توانایی پردازنده در این شرایط، بازی تام کلنسی دیویژن ۲ را اجرا کردیم.

این بازی بر خلاف بسیاری از دوستان خود به گرافیک محدود نمی‌شود و پردازنده را به کار می‌گیرد.

در آخرین نمودار، اجرای بازی بردرلندز ۳ را مشاهده می‌کنید. این بازی را در کیفیت 720p اجرا کردیم.

نکته آخر: اگر پای کارت گرافیک جداگانه در میان باشد، عملکرد بازی‌ها به همراه یک تراشه غیر G بهتر از دوستانی با پسوند G است.

رایزن ۵ مدل 5600X با قیمت ۲۸۰ دلار به فروش می‌رسد. در مقابل رایزن ۷ مدل 5700G برچسب قیمت ۳۶۰ دلاری را به همراه دارد.

در نتیجه خرید پردازنده بدون کارت گرافیک یک پارچه انتخاب بهتری خواهد بود.

حکم آخر

اگر مشکلات تامین قطعات و گران بودن آن‌ها وجود نداشت، بسیاری از کاربران به تراشه یک پارچه فکر نمی‌کردند. به هرحال یک تراشه با گرافیک یک پارچه بهتر از نداشتن رایانه است.

در نتیجه تمام حرف‌ها، فکر می‌کنیم تراشه رایزن ۷ مدل 5700G یک انتخاب درست به حساب می‌آید. حتی اگر قیمت ۳۵۹ دلار گران باشد.

این تراشه می‌تواند با محصولات نسل ۱۰ و نسل ۱۱ اینتل رقابت کند و گاهی اوقات آن‌ها را پشت سر بگذارد. اگر پردازنده گرافیکی تیم قرمز را با تیم آبی مقایسه کنید، اینتل حرفی برای گفتن ندارد.

احتمالا می‌پرسید: رایزن ۵ مدل 3400G با اختلاف تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد و قیمت ۱۴۹ دلار، بهتر نیست؟ باید بگوییم که حرف شما درست است. متاسفانه شرایط امروز دنیا، قیمت را بالا برده است.

اگر گرافیک یکپارچه را در نظر نگیریم، شما می‌توانید از رایزن ۵ مدل 5700G بهترین عملکرد را دریافت کنید. احتمالا در سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ مشکل تامین قطعات حل شود.

یکی از روزهای تابستان آن سال‌ها می‌توانید گرافیک یک پارچه را رها کرده و از کارت گرافیک جداگانه، ارزان قیمت و قدرتمند مورد علاقه خود کمک بگیرید.

منبع: pcworld.com

یکشنبه , ۱۷ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۸:۲۷ ۰ comments

عمومی

اینتل سرعت تاندربولت ۵ را لو داد! اما این اطلاعات به سرعت حذف شد

by سمیرا گلکار شنبه , ۱۶ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۱۲

written by سمیرا گلکار

گریگوری برایانت معاون مدیر و مدیر جهانی بخش سیستم‌های رایانشی مخصوص مصرف کنندگان در شرکت اینتل به اشتباه عکسی را منتشر کرد که نشان می‌داد کانکشن تاندربولت ۵ از سرعت ۸۰ گیگابیت بر ثانیه پشتیبانی می‌کند که این رقم دو برابر سرعت تاندربولت ۴ است.

اشتباه اینتل چه اطلاعاتی را نشان داد؟

این توئیت که بعد پاک شد و دوباره بدون عکس لو رفته منتشر شد، حاوی متن‌های مهمی بود مثل “فناوری PHY هشتاد گیگابایتی” و “قرار است USB 80G از اکوسیستم USB-C فعلی پشتیبانی کند.” خط اول مربوط به پهنای باند است و خط دوم نشان می‌دهد که اینتل سعی دارد کانکتور USB-C را برای پهنای باند بیشتر هم حفظ کند.

این اولین باری نیست که شنیده می‌شود پهنای باند تاندربولت ۵ دو برابر نسخه قبلی است. بن هکر، مدیر استراتژی‌های ورودی/خروجی در بخش Client Connectivity شرکت اینتل می‌گوید دو برابر شدن پهنای باند قابل دستیابی است.

همچنین در خط سوم نوشته شده “PHY مبتنی بر فناوری مدولاسیون PAM-3 جدید خواهد بود.” اینجاست که شرایط کمی پیچیده تر می‌شود اما سایت Anandtech توضیحات فنی را به همراه نمودارها و تصاویر مربوطه منتشر کرده است.

به طور کلی این تغییر یعنی دو برابر شدن سرعت؛ بیشتر به این دلیل که PAM-3 قابلیت انتقال ۳ بیت سیگنال داده را دارد که سه برابر بیشتر از کانکشن‌های NRZ است.

چه موقع شاهد استفاده از تاندربولت ۵ خواهیم بود؟

متأسفانه در حال حاضر هنوز پاسخ این سوال مشخص نیست. ظاهراً اینتل در حال کار روی فناوری است که نمی‌خواهد عموم مردم از آن باخبر شوند در غیر این صورت این توئیت حذف نمی‌شد. اگر تاندربولت قابلیت پشتیبانی از سرعت ۸۰ گیگابیت بر ثانیه را داشته باشد، می‌تواند به ایجاد تحول در پهنای باند کمک زیادی کند.

فعلاً باید منتظر ماند و دید که اینتل این فناوری جدید را چه موقع پیاده سازی می‌کند و آیا به این اعداد مورد هدف دست خواهد یافت یا خیر.

شنبه , ۱۶ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۱۲ ۰ comments

بازی‌ها لپ تاپ و کامپیوتر نرم افزار و اپلیکیشن

تنظیم چند نمایشگر در ویندوز: اینتل، AMD یا انویدیا تفاوتی ندارد

by امیرحسین حیدرزاده جمعه , ۱۵ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۰:۲۸

written by امیرحسین حیدرزاده

نمایشگر امروز شما کوچک است و از طرفی به دوستان فوق عریض علاقه ندارید؟ ما شما را درک می‌کنیم. در ادامه راه و روش‌های استفاده از چند نمایشگر وجود دارد.

قبل از رسیدن به متن اصلی یک خبر کوتاه از آینده برای شما داریم: امکان نصب چهار نمایشگر به شکل یک مربع غول پیکر وجود دارد!

پس قبل از رسیدن به آموزش این راه و روش، چند نمایشگر و پایه مناسب را تهیه کنید. رایانه شما چهار نمایشگر را به شکل جداگانه تشخیص می‌دهد.

از طرفی شما می‌توانید از تمام آن‌ها به عنوان یک صفحه بزرگ استفاده کنید. روکیدا تمام راز و رمز ماجرا را برای شما آماده کرده است.

ترکیب چند نمایشگر به کمک پنل اینتل HD

این راه برای افرادی است که از کارت گرافیک اینتل استفاده می‌کنند. کارت گرافیک اینتل با پردازنده شما یک دست است.

برای انجام این کار مراحل زیر را دنبال کنید

روی صفحه دسکتاپ کلیک راست کرده و گزینه تنظیمات گرافیک (Graphics Properties) را انتخاب کنید
صفحه کنترل برای شما باز می‌شود، زبانه نمایش (Display) را انتخاب کرده و سپس روی گزینه نمایش چندگانه (Multiple Displays) کلیک کنید
عنوان انتخاب حالت نمایش (Select Display Mode) را پیدا کرده و سپس روی گزینه کولاژ (Collage) کلیک کنید
یک فهرست باز می‌شود، گزینه فعال سازی (Enable) را انتخاب کنید
بعد از انجام مراحل گفته شده، اعداد روی نمایشگر نمایش داده می‌شوند، برای تنظیم نمایشگر از آن‌ها کمک بگیرید

برای تنظیم درست چند نمایشگر باید ترتیب را رعایت کنید. در بین تنظیمات امکان ترتیب بندی افقی و عمودی (Horizontally یا Vertically) وجود دارد. از تنظیمات مطمئن شوید تا در تنظیم نمایشگر سردرگم نشوید.

بعد از انتخاب چیدمان و ترتیب مناسب به قسمت یک یا چند نمایش فعال (One or More Active Display) بروید. زیر هر شماره، یک فهرست باز شونده وجود دارد.

ترتیب قرار گرفتن نمایشگر و عدد را تنظیم کنید.

انتخاب نمایشگرهای مناسب برای کولاژ به کمک اینتل

اگر نمایشگرهای شما از یک برند باشند، مشکل خاصی وجود ندارد. همان بازی اعداد تکرار می‌شود و شما باید آن‌ها را تنظیم کنید. در نهایت روی گزینه اعمال (Apply) کلیک کرده و منتظر بمانید.

ممکن است صفحه شما برای چند لحظه خاموش شود. نگران نباشید، رایانه در حال انجام تنظیمات است. زمانی که صفحه روشن شد، از شما خواسته می‌شود که تنظیمات را ثبت کنید.

اصلاح حاشیه با استفاده از گرافیک اینتل

برخی از نمایشگرها امکان تنظیم حاشیه را دارند. این کار دید یک پارچه را ممکن می‌کند. برای این کار به قسمت اصلاح حاشیه (Bezel Correction) بروید.

در این قسمت، گزینه فعال سازی (Enable) را انتخاب کنید. به شما یک الگو نمایش داده می‌شود. شرایط را آنطور که برای شما مناسب است، تنظیم کنید.

ترکیب چند نمایشگر در تنظیمات AMD رادئون

اگر رایانه شما از کارت گرافیک AMD استفاده می‌کند، ویژگی آی‌فینیتی (Eyefinity) به کمک شما می‌آید. این ویژگی برای ترکیب چند نمایشگر به کار می‌آید.

برای انجام کار، مراحل زیر را دنبال کنید

در محیط دسکتاپ کلیک راست کرده و سپس گزینه نرم افزار AMD رادئون (AMD Radeon Software) را انتخاب کنید
روی گزینه نمایش (Display) کلیک کنید، یک صفحه باز می‌شود
از صفحه باز شده گزینه “AMD Eyefinity” را پیدا کنید، در کنار آن گزینه تنظیم سریع (Quick Setup) قرار دارد، روی آن کلیک کنید
در ادامه روند، AMD نمایشگرها را دوباره تنظیم می‌کند

آیا ترتیب نمایشگرها نا درست است؟ می‌توانید از بخش ترتیب نمایش (Display Arrangement) آن را اصلاح کنید. در زمان انجام این کار، یکی از نمایشگرهای شما به رنگ آبی تغییر می‌کند.

این روند در یک رابط کاربری تصویری انجام می‌شود. یعنی به تعداد نمایشگرهای شما، نمایشگر در تصویر قرار دارد. هر کدام از نمایشگرهای شما که آبی شد، جایگاه آن را در رابط AMD مشخص می‌کنید.

تا زمان تایید محل تمام چند نمایشگر کار را ادامه دهید. باید یک صفحه اصلی را در نظر بگیرید. برای مثال: در بین سه نمایشگر، نمایشگر وسط صفحه اصلی شما باشد.

برای انجام این کار مراحل زیر را دنبال کنید

قسمت نمایش (Display) را باز کنید
در این صفحه، نمایش جهانی (Global Display) را انتخاب کنید
از صفحه باز شده، نمایشگر مورد نظر خود را مشخص کنید

به کمک نمایشگر انتخاب شده، فهرست را به سمت پایین بروید. گزینه نمایشگر ترجیح داده شده (Preferred Screen) را پیدا کنید.

در این قسمت باید مطمئن شوید که این گزینه فعال شده (Enabled) باشد. بعد از انجام این روند، چند نمایشگر شما به عنوان یک صفحه واحد کار خواهد کرد.

ترکیب چند نمایشگر در تنظیمات انویدیا

کارت گرافیک‌های ساخته شده توسط شرکت انویدیا از یک ویژگی با نام “فراگیر” برای کنترل چند نمایشگر استفاده می‌کنند.

برای انجام تنظیمات، مراحل زیر را دنبال کنید

در صفحه دسکتاپ کلیک راست کرده و روی گزینه صفحه کنترل انویدیا (Nvidia Control Panel) کلیک کنید
در قسمت چپ صفحه، گزینه‌های اصلی دیده می‌شود، روی گزینه تنظیمات سه بعدی (3D Settings) کلیک کنید
سپس روی گزینه پیکر بندی فراگیر (Configure Surround) کلیک کنید
یک صفحه رو به روی شما باز می‌شود، در این صفحه گزینه‌های مربوط دیده می‌شود، پیکر بندی (Configure) را انتخاب کنید

از پنجره جدید، صفحه نمایش خود را پیکر بندی کنید. نمایشگرهای شما در این قسمت نمایش داده می‌شوند، موارد مورد نظر را انتخاب کنید
در این قسمت، نمایشگرها را به شکلی تنظیم کنید که با چیدمان فیزیکی آن‌ها برابر باشد، امکان انتخاب جهت نمایشگر نیز وجود دارد
کیفیت و نرخ نوسازی تصویر را تنظیم کنید، درست مانند AMD امکان تنظیم حاشیه هر کدام نیز وجود دارد
برای تنظیم حاشیه، از فهرست اصلاح حاشیه (Bezel Correction) کمک بگیرید

آیا می‌خواهید این ویژگی تنها برای حالت‌های خاص فعال شود؟ می‌توانید میان بر مورد نظر خود را از طریق صفحه کلید مشخص کنید. به کمک میان برها به سرعت می‌توانید حالت نمایشگر را تغییر دهید.

ترکیب چند نمایشگر به کمک ابزار دوال مانیتور

این برنامه را به نام “Dual Monitor Tools” جست و جو کنید. اگر رایانه شما از سخت افزار گفته شده پشتیبانی نمی‌کند یا به آن روش‌ها علاقه ندارید، یک راه جایگزین وجود دارد.

دوال مانیتور یک نرم افزار متن باز و سبک است. به شما اجازه می‌دهد تا هر برنامه را در هر کدام از نمایشگرها به شکل تمام صفحه اجرا کنید.

این برنامه ویژگی‌های جالبی به همراه دارد. مانند: تغییر دهنده تصویر پس زمینه هر نمایشگر، لانچرهای مختلف و چسباندن برنامه به گوشه تصویر.

برای انجام کار، مراحل زیر را دنبال کنید

نرم افزار دوال مانیتور تولز را دریافت و نصب کنید
لوگو برنامه در بخش اعلان‌های ویندوز قرار می‌گیرد. روی آن راست کلیک کرده و گزینه تنظیمات (Options) را انتخاب کنید
تنظیمات این برنامه به شما نمایش داده می‌شود. از قسمت فهرست، تیتر سواپ اسکرین (Swap Screen) گزینه فعال سازی پنجره (Active Window) را انتخاب کنید

در صفحه اصلی کلیدهای میان بر برای فعال سازی پنجره دیده می‌شود. به دنبال گزینه “Supersize the Avitive” جست و جو کنید. سپس تنظیمات مورد نیاز خود را انجام دهید.

صفحه تغییر کلیدهای میان بر دیده می‌شود. گزینه جلوی فعال سازی این میان بر (Enable this Hotkey) را تیک بزنید. سپس میان بر مورد نظر خود را برای بزرگنمایی برنامه خود انتخاب کرده و روی گزینه “OK” کلیک کنید.

کار ما تمام شده است. حالا می‌توانید گزینه خروج (Close) را انتخاب کنید تا صفحه بسته شود. سپس برای بزرگنمایی برنامه خود در تمام صفحه‌ها، به میان بر تعیین شده نیاز دارید.

توجه کنید که با فشردن کلید میان بر، برنامه مورد نظر بین تمام چند نمایشگر بزرگ می‌شود.

نهایت استفاده از چند نمایشگر

اکثر کاربران برای کارایی هرچه بیش‌تر از چند نمایشگر استفاده می‌کنند. البته که می‌توانید برای غرق شدن در دنیای بازی آن‌ها را به کار بگیرید. به کمک راه‌های گفته شده می‌توانید تمام صفحه‌ها را یک دست کنید.

در نهایت اگر سخت کار می‌کنید، باید هم سخت بازی کنید. بعد از مرتب کردن دنیای رایانه رو میزی، لپ تاپ خود را فراموش نکنید.

شاید لپ تاپ شما به اندازه یک رایانه با کارت گرافیک RTX 3090 تعداد زیادی نمایشگر را پشتیبانی نکند اما یک صفحه بیش‌تر جایزه بزرگی خواهد بود.

شما از نمایشگرهای بیش‌تر چطور استفاده می‌کنید؟

منبع: makeuseof.com

جمعه , ۱۵ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۰:۲۸ ۰ comments

نرم افزار و اپلیکیشن آموزش اخبار موبایل و گجت ها

گوگل تنسور چیست و چرا شرکت گوگل پردازنده‌های مخصوص خودش را تولید می‌کند؟

by سمیرا گلکار پنجشنبه , ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۲۹

written by سمیرا گلکار

اگر اخیراً گوشی هوشمند خریده باشید، احتمالاً با نام اسنپدراگون کوالکام آشنا هستید. امروزه اکثر گوشی‌های هوشمند با تراشه‌های کوالکام کار می‌کنند اما گوگل هم تراشه‌های خاص خودش به اسم تنسور را طراحی و تولید کرده است.

به این ترتیب گوگل هم مثل اپل و سامسونگ جزء تولید کنندگان گوشی‌های هوشمندی شده که خودشان پردازنده تولید می‌کنند. معمولاً شرکت‌هایی مثل وان پلاس، الجی و حتی سامسونگ از تراشه‌های شرکت‌هایی مثل کوالکام یا مدیاتک استفاده می‌کنند.

دنبال کردن ردپای اپل

شرکت اپل هم از همان ابتدای کارش برای آیفون پردازنده تولید کرده و حتی قصد دارد برای کامپیوترهای مک هم از پردازنده‌های خودش استفاده کند. به این ترتیب اپل امکان انجام کارهایی را با آیفون پیدا می‌کند که در صورت استفاده از تراشه‌های دیگر امکان انجام آن وجود نداشت و حالا شاهد یک ادغام عمیق تر بین نرم‌افزار و سخت‌افزار این شرکت هستیم.

گوگل همیشه به تولید نرم‌افزار شناخته شده بود اما گوشی‌های پیکسل و دستگاه‌هایی مثل گوگل نست مینی اولین گام این شرکت به سمت تولید سخت‌افزار بودند. حالا این شرکت هم از نظر تولید قطعات مهم محصولاتش جا پای اپل می‌گذارد.

گوگل تنسور چیست؟

گوگل تنسور یک “سیستم روی تراشه” (به اختصار SoC) یا همان چیزیست که به آن پردازنده گفته می‌شود. این قطعه هم شبیه به اسنپدراگون ۸۸۸ کوالکام یا تراشه بیونیک A14 اپل است. در واقع محصولات این شرکت‌ها از همین تراشه‌ها قدرت می‌گیرند.

این اصطلاح قدرت گرفتن یک توصیف ساده از کارهای پردازنده است. در واقع تراشه گوگل تنسور روی کارهایی مثل پردازش عکس و ویدیو، ترجمه صدا به گفتار و کارهای مختلف دیگر تأثیرگذار است. همچنین تنسور به دستگاه‌ها امکان می‌دهد که کارهای یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی را بدون متحمل شدن فشار زیاد انجام دهد.

در حال حاضر جزئیات کامل پردازنده‌های گوگل تنسور مشخص نیست. گفته شده که این پردازنده‌ها هشت هسته‌ای و پنج نانومتری هستند و بر مبنای معماری ARM طراحی شده اند. به گفته سایت 9to5Google این تراشه با همکاری شرکت سامسونگ طراحی شده است.

استفاده از تنسور چه تأثیری برای گوشی‌های پیکسل دارد؟

شاید این پرسش برای شما ایجاد شده باشد که وجود گوگل تنسور چه فایده‌ای برای شما و گوشی‌های پیکسل دارد؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که ادغام کامل تر بین سخت‌افزار و نرم‌افزار به گوگل امکان می‌دهد که تجربیات کاربری را بیشتر از همیشه بهینه سازی کند.

بحث عکاسی همیشه جزء ویژگی‌های مهم گوشی‌های پیکسل بوده و پردازنده تنسور به گوگل امکان می‌دهد که کارهای بیشتری در این زمینه انجام دهد مثل گرفتن همزمان عکس از چند دوربین، ضبط همزمان فیلم از چند دوربین، ارتقای سرعت شاتر و اجرای پردازش‌های بیشتر حین ضبط ویدیو توسط کاربر.

به غیر از عکس و ویدیو از تنسور برای ارتقای عملکرد تشخیص گفتار و صوت هم استفاده می‌شود. به این ترتیب قابلیت اجرای فرمان با استفاده از اپلیکیشن‌های کیبورد از جمله ارسال فرمان‌هایی مثل Send یا Clear هنگام بازگو کردن متن پیام ارتقاء پیدا می‌کند و می‌توانید اشتباهات املایی را با استفاده از گفتار اصلاح کنید.

در مجموع، همه قابلیت‌های شناخته شده دستگاه‌های پیکسل را در نظر بگیرید. هدف از طراحی تراشه تنسور ارتقای همه این قابلیت‌هاست.

زمان احتمالی رونمایی از تنسور

گفته شده اولین دستگاه‌هایی که از تراشه تنسور استفاده می‌کنند پیکسل ۶ و پیکسل ۶ پرو هستند. گوگل قبلاً اشاره‌ای به این گوشی‌ها داشته و انتظار می‌رود که پاییز امسال رسماً از آنها رونمایی کند. سری پیکسل ۶ در سه ماهه چهارم سال ۲۰۲۱ با اندروید ۱۲ رونمایی خواهد شد.

پنجشنبه , ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۲۹ ۰ comments

بازی‌ها لپ تاپ و کامپیوتر نرم افزار و اپلیکیشن

چطور کارت گرافیک را نصب کنیم؟ ۷ مرحله و نکات مهم

by امیرحسین حیدرزاده جمعه , ۸ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۸:۲۳

written by امیرحسین حیدرزاده

کارت گرافیک دوست قدیمی گیمرها و بهترین همراه ویرایشگران ویدئو به حساب می‌آید. یکی از مهم‌ترین قطعات رایانه است. البته که برای کار با مایکروسافت آفیس نیز به آن نیاز دارید.

هر سال مدل‌های جدیدی بازار را زیر و رو می‌کنند. شرکت‌هایی مانند انویدیا و AMD برای پیشرفت فناوری تمام تلاش خود را انجام می‌دهند. نتیجه تلاش تیم سبز در خانواده RTX 3000 خودنمایی می‌کند.

آیا برای استفاده از ویژگی‌های آخرین محصول انویدیا باید تمام رایانه را تعویض کنید؟ اینطور نیست. کارت گرافیک قدیمی شما به خوبی با نسخه جدید جایگزین خواهد شد.

کارت گرافیک چیست؟

قبل از بررسی روند انجام کار، باید این قطعه را بشناسیم. پردازنده گرافیکی به پردازنده درون کارت گرافیک می‌گوییم. کارت گرافیک تقریبا یک رایانه کامل به حساب می‌آید.

درون این قطعه حافظه رم جداگانه و پردازنده وجود دارد. به هرحال وظیفه این رایانه کوچک درون رایانه شما پردازش تصویر است. این قطعه تصویر را برای رسیدن به نمایشگر آماده می‌کند.

آیا پردازنده مرکزی یا CPU نمی‌تواند کار گرافیک را انجام دهد؟ چراکه نه! می‌تواند این کار را انجام دهد اما برای انجام این کار ساخته شده است.

در واقع سیستم عامل رایانه شما تفاوت بین این دو پردازنده را تشخیص می‌دهد. سپس موارد مربوط به هر کدام را جداگانه برای آن‌ها ارسال می‌کند.

از طرفی باید بدانید که معماری پردازنده بسیار پیچیده و اختصاصی ساخته می‌شود. امروز و در دنیای رمزارزها بسیاری از کاربران با کارت گرافیک به معدن کاوی مشغول می‌شوند.

انتخاب کارت گرافیک جدید

انتخاب قطعه جدید می‌تواند یک چالش نه چندان ساده باشد. گزینه‌های زیادی در بازار وجود دارد. از طرفی باید بدانیم که کدام کارت گرافیک با دیگر قطعات رایانه شما همگام می‌شود.

وب سایت‌هایی مانند “UserBenckmark” برای انتخاب کارت گرافیک به شما کمک می‌کنند. این وب سایت کارت مورد نظر شما را با رقبا مقایسه می‌کند.

انتخاب یک محصول مناسب به کمک سایت‌های ساخته برای این کار، آسان انجام می‌شود. در کنار سازگاری و انتخاب، نکات دیگری نیز وجود دارد.

فضای کیس: کیس رایانه‌های رو میزی فضای محدودی دارند. برخی از آن‌ها کارت گرافیک‌های مدرن را در خود جای نمی‌دهند. طول کارت گرافیک مورد نظر خود را جست و جو کرده و با ابعاد کیس مقایسه کنید. برخی از آن‌ها به اندازه دو درگاه و برخی دیگر به اندازه چهار درگاه فضا اشغال می‌کنند.
منبع تغذیه: کارت گرافیک‌های امروزی مصرف برق بالایی دارند. آن‌ها معمولا جداگانه به برق متصل می‌شوند. درگاه اتصال معمولا در قسمت بیرونی کارت قرار می‌گیرد. برخی از آن‌ها به کمک یک اتصال شش پین یا هشت پین و برخی دیگر از ترکیب هر دو کمک می‌گیرند. در کنار این موارد، باید مقدار مصرف کارت گرافیک مورد نظر را بررسی کنید. آیا منبع تغذیه شما توان تامین برق آن را دارد؟
درگاه PCIe: اکثر رایانه‌های مدرن این درگاه را به همراه دارند. شما باید مطمئن شوید که مادربرد شما از این درگاه پشتیبانی می‌کند. معمولا یک سر آن گیره وجود دارد تا کارت گرافیک را سر جای خود نگه دارد.
خنک کننده کیس: این قسمت به اندازه دیگر موارد مهم نیست اما در هر حال شما باید به فکر خنک سازی قطعه باشید. خنک کننده مناسب باعث افزایش عملکرد کارت گرافیک شما می‌شود.

نحوه نصب کارت گرافیک

روند نصب کارت گرافیک دشوار نیست. بسیاری از کاربران می‌توانند آن را در خانه انجام دهند. ایمنی را هیچ گاه فراموش نکنید. ابتدا رایانه را از برق جدا کرده و از ابزارهای کنترل الکتریسیته ساکن کمک بگیرید.

مرحله اول: رایانه را آماده کنید

قبل از نصب محصول جدید، رایانه شما باید آماده باشد. منبع تغذیه را از برق جدا کنید. دیواره‌های کیس را باز کرده و در گوشه‌ای قرار دهید. باید بتوانید داخل کیس را ببینید.

اگر رایانه شما از قبل یکی از این دوستان را دارد، آن را خارج کنید. برای جدا کردن کارت گرافیک، مراحل این آموزش را از انتها به ابتدا تکرار کنید.

مرحله دوم: پوشش درگاه را حذف کنید

در بسیاری از رایانه‌های شخصی این درگاه به کمک یک قسمت فلزی پوشیده می‌شود. این پوشش به راحتی و با چرخاندن انگشت جدا خواهد شد.

اگر پوشش مورد نظر به سختی در جای خود قرار گرفته است، احتمالا به یک پیچ گوشتی نیاز پیدا می‌کنید.

مرحله سوم: درگاه را باز کنید

تمام کارت گرافیک‌های مدرن از درگاه PCIe برای ارتباط با مادربرد شما کمک می‌گیرند. این درگاه، درست مانند درگاه DIMM که برای حافظه رم استفاده می‌شود، یک گیره دارد.

این گیره در انتهای یک طرف درگاه قرار گرفته است. برای نصب این قطعه باید این گیره را فشار دهید تا باز شود.

مرحله چهارم: کارت گرافیک را نصب کنید

در قدم اول مراقب باشید و عجله نکنید. درگاه PCIe یک طرفه است. یعنی برای نصب باید کارت گرافیک را به درستی قرار دهید. صفحه فلزی که محل قرار گرفتن اتصالات است باید به سمت خارج کیس باشد.

فن‌های کارت نیز به سمت پایین قرار می‌گیرد. در زمان وارد کردن این قطعه به درون درگاه، دقت کنید. شیار کارت گرافیک باید به درستی قرار گرفته باشد.

برای قرار گرفت این قطعه از زور استفاده نکنید. کمی فشار باعث قرار گرفتن کارت سر جای خود می‌شود. به صدای کلیک برای اطمینان از اتصال توجه کنید.

در ادامه پیچ‌های کارت گرافیک را متصل کنید. این پیچ کارت شما را به کیس متصل می‌کند. وظیفه آن برداشتن فشار از روی درگاه PCIe است.

مرحله پنجم: منبع تغذیه را متصل کنید

برخی از دوستان ضعیف با توان کم به اتصال جداگانه منبع تغذیه نیاز ندارند. کارت گرافیک‌های جدید یک یا دو اتصال از منبع تغذیه نیاز دارند. این گروه از اتصالات جای دیگر به کار نمی‌آید.

با اتصال هر سیم، به صدای کلیک توجه کنید. کارت گرافیک‌های جدید انویدیا از درگاه ۱۲ پین استفاده می‌کنند. تبدیل این درگاه به درگاه‌های استاندارد در جعبه وجود دارد.

در هر حال اگر منبع تغذیه شما به تازگی تهیه شده باشد، درگاه‌های مربوطه را به همراه دارد.

مرحله ششم: نمایشگر خود را متصل کنید

پس از نصب این قطعه نوبت به نمایشگر می‌رسد. آن را به کارت گرافیک متصل کرده و کلید روشن شدن رایانه را فشار دهید. توجه کنید که نمایشگر باید به کارت گرافیک وصل شود.

برخی از مادربردها گرافیک یکپارچه دارند، نمایشگر باید از کارت گرافیک جداگانه شما تصویر را دریافت کند. در بسیاری از موارد رایانه شما به راحتی روشن خواهد شد.

اگر اینطور نبود، مراحل را دوباره تکرار کنید. قطعه مورد نظر را دوباره نصب کنید. به سیم‌ برق و دیگر موارد توجه کنید. مشکل را در نهایت صبوری جست و جو کنید.

اگر مشکل از نصب و دیگر موارد نبود، به فروشنده مراجعه کنید. متاسفانه در کشور ایران نمایندگی رسمی وجود ندارد. امیدواریم فروشنده محصول به شما، موارد گارانتی را رعایت کند.

مرحله هفتم: درایورها را نصب کنید

کارت گرافیک جدید شما بدون نیاز به نصب درایور اختصاصی کار می‌کند اما برای بهترین تجربه باید درایور مربوط به دستگاه را نصب کنید.

انویدیا و AMD آخرین نسخه از درایور را در وب سایت خود قرار می‌دهند. شما می‌توانید آن را دریافت کنید.

پایان ماجرا

همانطور که روکیدا را همراهی کردید، نصب کارت گرافیک یک کار آسان است. بیش‌تر افراد می‌توانند این کار را به آسانی انجام دهند. لذت بردن از اوج فناوری پردازش گرافیک ارزش این کار را دارد.

تفاوتی ندارد که گیمر حرفه‌ای یا کاربر حرفه‌ای باشید، محصولات مدرن توانایی خود را به رخ می‌کشند. در انتها باید بگوییم که دقت و صبر را فراموش نکنید.

آیا با مشکل رو به رو شدید؟ در بخش نظرات از روکیدا سوال کنید. آیا پیشنهادی برای کاربران روکیدا دارید؟ منتظر شما هستیم.

منبع: makeuseof.com

جمعه , ۸ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۸:۲۳ ۰ comments

تمام ماجرای اینتل بریج در 5 قدم: اجرای برنامه اندروید در ویندوز

لپ تاپ و کامپیوتر نرم افزار و اپلیکیشن

تمام ماجرای اینتل بریج در ۵ قدم: اجرای برنامه اندروید در ویندوز

by امیرحسین حیدرزاده سه شنبه , ۵ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۴:۱۱

written by امیرحسین حیدرزاده

معرفی ویندوز ۱۱ یکی از مهم‌ترین وقایع در چند سال اخیر است. بسیاری از اخبار در سایه او دفن می‌شوند اما یک خبر مهم‌تر وجود دارد: کاری که اینتل انجام می‌دهد.

اینتل معجزه خود را با ویندوز ۱۱ مایکروسافت عرضه کرد. شما می‌توانید برنامه‌های اندروید را در ویندوز ۱۱ اجرا کنید. این کار بدون نیاز به برنامه‌های شبیه ساز اندروید یا موارد مشابه ممکن می‌شود.

اینتل بریج نام این معجزه است. برای بررسی این ویژگی جدید، همراه با روکیدا بمانید.

۱. فناوری اینتل بریج چیست؟

معنی آن به زبان فارسی “پُل اینتل” است. یکی از پیشرفته‌ترین فناوری‌های اینتل به حساب می‌آید. به برنامه‌های تلفن همراه اجازه می‌دهد تا به راحتی در رایانه ویندوز اجرا شوند.

توسعه دهندگان به ساخت نسخه مخصوص ویندوز نیاز ندارند. دستورالعمل‌ و مهندسی کار درست مانند گذشته انجام می‌شود. هیچ تغییری در رابط کاربری اتفاق نمی‌افتد.

۲. آیا اینتل بریج تنها یک شبیه ساز اندروید است؟

تا قبل از معرفی این ویژگی اینتل، تنها راه برای اجرای برنامه‌های اندروید روی رایانه، نصب یک شبیه ساز بود. متاسفانه شبیه سازها کند عمل می‌کنند. از طرفی سخت افزار را به شدت تحت فشار قرار می‌دهند.

سخت افزار و نرم افزار تلفن همراه، شباهتی به رایانه ندارد. یک شبیه ساز هر دو را شبیه سازی می‌کند. به جای این که برنامه‌های اندروید از منابع سخت افزاری و نرم افزاری رایانه شما استفاده کنند، یک شبیه ساز تلفن اندروید را تکرار می‌کند.

مایکروسافت برای افزایش کارایی و بهینه سازی شبیه سازی تلاش نکرد. فناوری اینتل بریج یک پل میان دنیای تلفن همراه و دنیای رایانه ایجاد کرد. به کمک آن دیگر نیازی به شبیه سازی نیست.

در نتیجه اجرای تیک تاک یا اسنپ چت در رایانه تفاوتی با مایکروسافت آفیس نخواهد داشت.

۳. اینتل بریج چطور کار می‌کند؟

یک کامپایلر یا گرد آورنده در مرحله اول همان کاری را که می‌گوید، انجام می‌دهد. یعنی هر موردی در ساختار را به یک کد در سطح ماشین تبدیل می‌کند. سپس آن‌ را به پردازنده رایانه شما می‌رساند.

پردازنده با توجه به دستورالعمل‌های مشخص شده، پردازش را انجام می‌دهد. اینتل بریج نیز یک گرد آورنده یا کامپایلر است.

کدها را دریافت می‌کند، تبدیل کرده و برای استفاده در ویندوز آماده می‌کند. آن‌ها یک فناوری جدید نیستند. گرد آورنده‌ها از گذشته به روش‌های مختلف استفاده می‌شوند.

روندهای گرد آورنده ضروری هستند. بدون آن‌ها رایانه میلیون‌ها خط کد را نمی‌تواند مدیریت کند. دلیل این که رایانه با ویندوز ۱۰ نمی‌تواند برنامه‌های اندروید را اجرا کند، متفاوت بودن روند کار کامپایلر است.

گرد آورنده‌ها در اندروید ساده و در لحظه عمل می‌کنند. رایانه‌ها سادگی را دوست ندارند. آن‌ها با کدهای پیچیده دو فاز و چند فاز کار می‌کنند.

فناوری‌ سال‌های بسیار سختی را تا رسیدن به اینتل بریج پشت سر گذاشته است. اینتل بریج یک نرم افزار حساب می‌شود اما برای کارکرد درست به سخت افزار مناسب نیز، نیاز دارد.

اینتل بریج بخشی از استراتژی اینتل XPU به حساب می‌آید. اینتل XPU هدف “چند معماری” را دنبال می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود تا فشار پردازش بین منابع مختلف رایانه تقسیم شود. مانند: هسته‌های پردازنده، گرافیک، پردازنده هوش مصنوعی و دیگر موارد.

بر اساس ادعای اینتل، این ویژگی پردازش پیشرفته تصویر را به همراه می‌آورد. از طرفی اطلاعاتی که برای محاسبه در روند قرار می‌گیرد، به روال گذشته است.

این اتفاق باعث کند شدن پردازش می‌شود. در نتیجه اینتل راه حل محاسبات “فرا معماری” را معرفی کرد. به عبارتی پردازش به معماری وابسته نخواهد بود.

همانطور که گفتیم، بار پردازش بین قطعات مختلف رایانه تقسیم می‌شود. آن اطلاعات به یک رابط برنامه نویسی واحد متصل خواهد شد. این تکنیک یک کار تیمی هوشمندانه است.

هر کار به قسمتی سپرده می‌شود که برای آن بهتر باشد. این روند را نرم افزار به کمک سخت افزار مشخص خواهد کرد. فناوری اینتل بریج در انواع سخت افزار به خوبی کار می‌کند.

از طرفی باید بدانید که بهترین همراه فناوری اینتل، پردازنده‌های خانواده اینتل کور هستند. به هر حال اعضای خانواده بهتر با یکدیگر کار می‌کنند.

۴. برنامه‌ها را از کجا دریافت کنیم؟

اجرای برنامه‌های اندروید روی رایانه رویای طرفداران فناوری است. کسانی که به شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های موبایل علاقه دارند، به خوبی از اینتل و ویندوز استقبال خواهند کرد.

راه‌های زیادی برای رسیدن به برنامه‌های اندروید وجود دارد. از طرفی هر دستگاه و سیستم عامل راه و روش خود را دارد. برای مثال: سامسونگ فروشگاه گلکسی، گوگل فروشگاه گوگل پلی و اپل فروشگاه اپ استور را دارد.

در نتیجه ویندوز ۱۱ نیز فروشگاه خود را معرفی خواهد کرد؟ قدم اول ویندوز با آمازون برداشته خواهد شد. از طریق فروشگاه آمازون ۵۰۰ هزار برنامه در دسترس کاربران قرار می‌گیرد.

آمازون گفت: این تعداد تا سال‌های آینده تا دو برابر افزایش می‌یابد. از طرفی نگران نباشید، تمام برنامه‌های محبوب در فروشگاه آمازون وجود دارد.

تمام آن برنامه‌های رایگان و قابل خرید مشهور را پیدا می‌کنید.

۵. آیا می‌توانیم از یک فایل APK استفاده کنیم؟

حتی ۵۰۰ هزار برنامه برای تمام کاربران کافی نیست. می‌توانیم چندین برنامه را پیدا کنیم که در فروشگاه آمازون وجود نداشته باشد.

مایکروسافت نگرانی کاربران را درک می‌کند. میگل د ایکازا یکی از مهندسان مایکروسافت است. او گفت: شما می‌توانید فایل‌های APK را از منابع دیگری دریافت و در ویندوز ۱۱ اجرا کنید.

در نتیجه دست شما بسته نیست. می‌توانید از هر فروشگاهی که می‌خواهید، برنامه مورد نظر خود را دریافت کنید. از طرفی مراقب باشید.

یک برنامه برای انتشار در فروشگاه‌های مشهور چندین بار مورد بررسی قرار می‌گیرد. یک منبع نا شناس می‌تواند پای بدافزارها را به دستگاه شما باز کند.

ویندوز ۱۱ و آینده اندروید در رایانه

تا انتهای سال ۲۰۲۱ آخرین نسخه ویندوز به رایانه‌ها می‌رسد. بسیاری از کاربران آن را نصب کرده و بسیاری دیگر یک دستگاه جدید با ویندوز ۱۱ را به خانه می‌برند.

واکنش‌ کاربران به ویژگی جدید مایکروسافت متفاوت بوده است. برخی از افراد همکاری اینتل و مایکروسافت را تحسین می‌کنند و برخی دیگر با به‌روزرسانی ویندوز ۱۰ ادامه می‌دهند.

در هر حال اینتل بریج یک ویژگی کاملا جدید حساب می‌شود. نتیجه سال‌ها تلاش مهندسان این شرکت قطعا تغییرات بزرگی را ایجاد می‌کند.

اما برای این که یک ویژگی جدید به بخشی از زندگی روزمره کاربران تبدیل شود، زمان لازم است. شما چطور فکر می‌کنید؟

منبع: makeuseof.com

سه شنبه , ۵ مرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۴:۱۱ ۰ comments

Newer Posts

Older Posts