پردازنده

در این مطلب به بخش سوم و آخر جزئیات اورکلاک کردن پردازنده‌های نسل دوازدهم Alder Lake می‌پردازیم.

فرکانس هدف هسته و آفست AVX

با توجه به نتایج آزمایش خودمان و نتایجی که در اینترنت مشاهده شده، می‌توان انتظار داشت که تراشه‌های i9-12900K برای همه هسته‌های P از فرکانس ۵.۲ گیگاهرتز و برای همه هسته‌های E از ۴ گیگاهرتز پشتیبانی کنند اما خنک کنندگی در اینجا یک چالش مهم است.

با سیستم خنک کننده آبی اختصاصی، می‌توان در پردازنده Core i9-12900K برای هسته‌های P تا ۵.۳ گیگاهرتز و برای هسته‌های E تا ۴.۲ گیگاهرتز رسید. تراشه‌های دیگر Alder Lake مثل Core i7-12700K و Core i5-12600K قابلیت حفظ فرکانس ۵ تا ۵.۲ گیگاهرتز برای هسته‌های P و ۴ گیگاهرتز برای E را دارند.

فرکانس اوج بستگی به میزان توانایی شما برای خنک کردن تراشه دارد.

فن‌های وایی معمولی، قابلیت کمتری برای اورکلاک دارند اما به طور کلی برای Core i9-12900K، با فن هوایی معمولی، اورکلاک همه هسته‌های P و E باید روی ۳.۹/۴.۹ گیگاهرتز باشد. برای حرکت فراتر از این محدوده نیاز به یک خنک کننده آبی همه منظوره (یا سفارشی) ۲۸۰ تا ۳۶۰ میلی متری دارید.

بعلاوه، معمولاً رام کردن Alder Lake مستلزم آفست‌های دقیقی برای AVX است که فرکانس تراشه حین ایجاد بارکاری AVX را کاهش می‌دهند تا امکان اورکلاک در سطح بالا در هنگام اجرای دستورالعمل‌های معمولی توسط تراشه وجود داشته باشد.

می توانید آفست مناسب AVX را با آزمایش کردن اپلیکیشن‌هایی که زیاد با AVX کار می‌کنند و ارزیابی میزان گرمای ایجاد شده، تعیین کنید. با تنظیم آفست AVX می‌توانید ولتاژ را برای کارهای معمولی کاهش دهید در نتیجه گرما را در یک محدوده مناسب حفظ کنید.

ولتاژ هدف هسته

طبیعتاً حفظ ولتاژ در محدوده مناسب یکی از مهم ترین فاکتورها برای کنترل دما است. می‌توانید از Vcore (ولتاژ هسته) استفاده کنید که میزان ولتاژ ارسالی به هسته‌های P، E و رینگ باس را کنترل می‌کند. اما نباید از ولتاژ ۱.۴۵ فراتر حرکت کنید مگر اینکه از نیتروژن مایع یا یک راهکار خنک کننده زیرصفر دیگر برای این کار استفاده کنید.

برای مدل‌های Core i9 و i7 با فن معمولی باید حداکثر ولتاژ ۱.۲۵ را در نظر داشته بشاید اما یک فن ۲۸۰ میلی متری قابلیت مدیریت تا ۱.۳۳ ولت را دارد. در اکثر مواقع، برای ولتاژ بیشتر از ۱.۳۳ نیاز به یک AIO از نوع ۳۶۰ میلی متری یا یک خنک کننده آبی اختصاصی دارید. به دلیل محدود بودن تعداد هسته‌ها، برای کار با Core i5-12600K از نظر حرارتی آزادی عمل بیشتری دارید.

می توانید برای بهبود ثبات عملکرد، سطوح LLC (کالیبراسیون خط بار) مختلفی را انتساب دهید اما پیاده سازی LLC در هر مادربوری متفاوت است. اکثر مادربوردهای پیشرفته، با تنظیمات Auto برای LLC پردازنده Alder Lake را به خوبی اورکلاک می‌کنند اما آزمایش مقادیر مختلف به پیشگیری از رسیدن به ولتاژهای افراطی کمک می‌کند. توصیه می‌کنیم که در محدوده وسط LLC بمانید و همیشه بهتر است انجمن‌های اختصاصی را بررسی کرده و نظر و تجربیات کاربران را درباره مادربوردهای مختلف بررسی کنید.

اورکلاک کردن حافظه DDR4

اورکلاک کردن حافظه در Alder Lake به دلیل پشتیبانی آن از حافظه DDR5 کمی پیچیده تر از سایر تراشه‌ها است اما انتظار می‌رود که با توجه به روند قیمت کنونی، اکثر کاربران از DDR4 استفاده کنند.

اینتل برای اورکلاک کردن حافظه از تکنولوژی ‘Gear’ استفاده می‌کند، مثل تراشه‌های نسل قبلی Rocket Lake و پردازنده‌های Zen 3. حالت Gear 1 این امکان را فراهم می‌کند که فرکانس حافظه و کنترلر حافظه با سرعت یکسانی کار کنند در نتیجه برای کارهای ریسمانی سبک مثل گیمینگ، کمترین تأخیر و بهترین کارایی را ایجاد می‌کند.

Gear 2 این امکان را برای حافظه فراهم می‌کند تا با فرکانسی دو برابر کنترلر حافظه کار کند که این کار منجر به افزایش نرخ انتقال داده‌ها می‌شود. چنین شرایطی برای بعضی کارهای ریسمانی مناسب است اما از طرفی منجر به تأخیر بیشتری می‌شود که می‌تواند باعث کاهش سرعت بعضی اپلیکیشن‌ها شود.

در مجموع Gear 1 بهترین عملکرد کلی را ایجاد می‌کند بخصوص برای گیمینگ بنابراین همیشه بهترین گزینه است و برای Gear 1 پروفایل XMP را توصیه می‌کنیم. این تنظیمات از طریق بایاس قابل انجام است و سرعت را در حالت توصیه شده برای کیت حافظه شما تنظیم می‌کند هر چند ممکن است برای بعضی کیت‌های حافظه نیاز باشد ولتاژ را کمی به صورت دستی جابجا کنید. طبیعتاً تنظیم دستی می‌تواند محدوده قابل انتخاب را کمی بازتر کند.

اورکلاک کردن حافظه DDR5

DDR5 دنیای جدیدی از فرصت‌های اورکلاک کردن را پیش روی شما باز می‌کند و استاندارد XMP 3.0 بخش مهمی از این تحول است. XMP 3.0 تا پنج پروفایل مختلف را پشتیبانی می‌کند که فرکانس، ولتاژ و تأخیر را مشخص می‌کنند که برای XMP 2.0 و کیت‌های DDR4 دو پروفایل را داشتیم. همچنین با XMP 3.0 می‌توانید دو پروفایل نوشته و نامگذاری کنید بنابراین امکان تنظیم فرکانس و همه زمانبندی‌ها با یک نام مشخص وجود دارد و بعد می‌توانید این تنظیمات را مستقیماً در پروفایل XMP ذخیره کنید.

بعلاوه DDR5 دارای سیستم تأمین برق آنبورد است که نقش مهمی در اورکلاک کردن حافظه دارد چون می‌توانند سه ولتاژ مختلف را تنظیم کنند.

در حالت پیش فرض DDR5 در مود Gear 2 کار می‌کند و گرچه اینتل مود Gear 4 را هم دارد اما با توجه به شرایط و تنظیمات فعلی DDR4 چندان ضروری نیست. اینتل یک وبسایت اختصاصی هم دارد که در آن مشخص شده کدام ماژول‌های حافظه DDR5 مجوز کار با مادربوردهای مشخص شده با استفاده از پروفایل‌های XMP 3 را دارند.

لازم به ذکر است که شرکت‌های تولیدکننده مادربورد دائماً آپدیت‌های جدیدی برای بایاس منتشر می‌کنند تا از قابلیت اورکلاک پویای حافظه پشتیبانی شود. این قابلیت به سیستم امکان می‌دهد که به صورت پویا بین زمانبندی‌ها و فرکانس حافظه استاندارد و همچنین پروفایل XMP جابجا شود بنابراین می‌تواند حافظه را به صورت خودکار و بر اساس الگوی استفاده فعلی از منابع سیستم اورکلاک کند.

اورکلاک کردن به چند پارامتر سیستمی مثل ولتاژ و سرعت کلاک نیاز دارد. می‌توانید این تغییرات را در نرم‌افزارهایی مثل XTU شرکت اینتل انجام دهید یا مقادیر را مستقیماً از طریق بایاس/UEFI تنظیم کنید.

این دو روش نقاط ضعف و قوت خاص خودشان را دارند. اورکلاک کردن نرم‌افزاری Alder Lake با XTU کمی ساده تر است چون برای تنظیمات مختلف از اصطلاحاتی استاندارد استفاده شده اما در بایاس مادربوردهای مختلف برای هر تنظیماتی از اصطلاحات خاصی استفاده می‌شود. بعلاوه با استفاده از نرم‌افزار می‌توانید تغییرات را به صورت بلادرنگ انجام دهید در حالیکه با بایاس باید سیستم را ریست کنید تا تأثیر تغییرات را مشاهده کنید.

با این حال اورکلاک کردن پردازنده‌های Alder Lake از طریق بایاس یک مزیت دارد: اینکه برای کاربران حرفه‌ای تر، تنظیمات و گزینه‌های جزئی بیشتری وجود دارند.

در اینجا تنظیمات اورکلاک برای پردازنده‌های Alder Lake بر روی مادربورد MSI Z690 را مشاهده می‌کنید. گرچه نام بعضی تنظیمات در مادربوردهای مختلف متفاوت است اما شرکت‌های مهم (مثل ایسوس، گیگابایت، MSI و ASRock) همگی گزینه‌های زیادی برای مادربوردهای رده بالا دارند. بسته به اهدافی که در زمینه اورکلاک کردن دارید، با یک مادربورد رده بالا می‌توانید تنظیمات زیادی را تغییر دهید اما در عوض با یک مادربورد ساده کار شما هم ساده تر می‌شود چون زیادی گزینه‌ها باعث گیج شدن شما نخواهد شد.

کاهش محدودیت‌های برق برای اورکلاک کردن

اولین مرحله برای اورکلاک کردن پردازنده‌های Alder Lake، برداشتن محدودیت‌های برقی است که توسط مادربورد مشخص شده اند. برای مادربوردهای MSI این تنظیمات تحت گزینه‌هایی مثل Long Duration Power Limit، Short Duration Power Limit و CPU Current Limit مشخص شده اند. باید دو مقدار اول را روی حالت ۴۰۹۶ ولت و دو مقدار بعدی را روی ۵۱۲ آمپر تنظیم کنید. در نهایت، مقدار Long Duration Maintained را روی حداکثر رقم مجاز (۱۲۸ ثانیه) تنظیم کنید.

نام این تنظیمات در بایاس‌های مختلف کمی متفاوت است اما در XTU می‌توان همین مقادیر را تنظیم کرد – که با عنوان Processor Core IccMax (تنظیم روی unlimited)، Turbo Boost Power Max (تنظیم روی unlimited) و Turbo Boost Power Window (128 ثانیه) مشخص شده اند. در نهایت Turbo Boost Short Power Max Enable را غیرفعال کنید.

گرچه بعید است که به این میزان مصرف برسید اما با حذف این محدودیت‌ها می‌توانید تراشه را فراتر از محدودیت آن حرکت دهید.

اورکلاک کردن هسته‌های P و E در پردازنده‌های Alder Lake

اورکلاک کردن حافظه برای هر برنامه اورکلاکی ضروری است به خصوص اگر قصد اجرای بازی را دارید. با این حال بهتر است اورکلاک حافظه را پس از پیدا کردن فرکانس‌های مناسب برای هسته پردازنده انجام دهید. به این ترتیب تعداد متغیرهایی که باید حین اورکلاک کردن به آنها بپردازید، کاهش پیدا می‌کند.

Alder Lake هسته P را برای کارهای حساس به تأخیر دارد و هسته E بیشتر مخصوص کارهای پس زمینه و چند ریسمانی است. هسته‌های E تنها در گروه‌های چهارتایی قابل اورکلاک کردن هستند اما می‌توان هسته‌های P را به صورت مجزا یا گروهی اورکلاک کرد. در عین حال گزینه‌های زیادی برای تنظیم دقیق وجود دارد – مثلاً می‌توان هسته‌های E را به صورت کامل غیرفعال کرد که با این کار می‌توانید برای هسته‌های P، اورکلاک کمی بالاتری داشته باشید.

همچنین غیرفعال کردن هسته‌های E امکان افزایش نسبت رینگ (که به آن فابریک هم گفته می‌شود) را فراهم می‌کند و افزایش کارایی مکمل خیلی خوبی در اختیار شما قرار می‌دهد. مثلاً اگر هسته‌های E را غیرفعال کنید، می‌توانید رینگ را تا ۴ و۵ گیگاهرتز بالا ببرید.

در مجموع انتخاب غیرفعال کردن یا نکردن هسته‌های E به سلیقه شخصی شما مربوط است اما برای اکثر کاربران، فعال ماندن ترکیب هسته‌های E و P بهترین عملکرد را ایجاد می‌کند. لازم به ذکر است که در هر شرایطی، حداقل یک هسته P باید فعال باشد.

در بعضی از پردازنده‌ها هم غیرفعال کردن همه هسته‌های E باعث باز شدن قابلیت پشتیبانی از AVX 512 برای هسته‌های P می‌شود. اما دستورالعمل‌های AVX 512 منجر به ایجاد گرمای زیادی می‌شوند که باید این موضوع را هم در نظر داشت. در اکثر مواقع، غیرفعال سازی هسته‌های E به اندازه‌ای عملکرد پردازنده را برای گیمینگ یا کاربردهای همه منظوره افزایش نمی‌دهد که این کار توجیه پذیر شود.

تنظیم فرکانس هسته

با Alder Lake می‌توانید به سه روش، فرکانس پردازنده را اورکلاک کنید: همه هسته‌ها، هر هسته به صورت مجزا و از طریق نسبت‌های توربو. روش اول ساده ترین روش است و به همه هسته‌های E یا P یک فرکانس ایستای خاص اختصاص می‌دهد. اما ساده تر بودن لزوماً به معنای برتر بودن نیست.

اورکلاک از طریق Turbo Ratios یکی از بهترین روش‌ها است چون با این روش می‌توانید تنظیمات را به صورت دقیق مشخص کنید و فرکانس بوست اوج را بر اساس تعداد هسته‌های فعال، تنظیم کنید. بعلاوه این روش به پردازنده امکان می‌دهد که وقتی تحت بار سنگین نیست، به فرکانس پایه برگردد.

به این ترتیب، تراشه خنک تر باقی مانده و میزان زمانی که روی بیشترین فرکانس است کاهش پیدا می‌کند که این نکات برای ماندگاری طول عمر پردازنده مهم هستند. اگر اورکلاک را از طریق نسبت‌های توربو انجام می‌دهید تنظیمات برق ویندوز باید روی حالت ‘Balanced’ یا سطح پایین تر باشد.

در روش Per Core یا تنظیم هر هسته به صورت مجزا می‌توانید به هر هسته پردازنده یک فرکانس منحصربفرد اختصاص دهید. این روش برای مواقعی که حس می‌کنید بعضی از هسته‌ها نسبت به بقیه توانایی بیشتری در حفظ فرکانس‌های بالا دارند مناسب است اما باز هم باید فرکانس هسته‌های E را در قالب گروه‌های چهارتایی تغییر دهید. این روش برای کاربران حرفه‌ای مناسب تر است و برای انجام آن نیاز به کمی تحقیق و بررسی جهت تعیین سرعت کلاک مناسب هر هسته دارید.

با وجود بعضی گزارش‌ها مبنی بر کمرنگ شدن اورکلاک کردن، هنوز این مفهوم کاملاً زنده است. البته در چند نسل اخیر تراشه‌های اینتل به تدریج شاهد از بین رفتن محدوده اورکلاک بودیم چون این شرکت در تلاش برای رقابت با AMD سعی به استفاده حداکثری از توان پردازنده‌های خودش دارد اما این شرایط در تراشه‌های Alder Lake تغییر کرد و قابلیت اورکلاک این پردازنده‌ها نسبت به نسل قبلی بسیار بیشتر است.

در این سری از مطالب روکیدا قصد داریم شیوه آزادسازی هر چه بیشتر قابلیت اورکلاک را در نسل دوازدهم Alder Lake اینتل به شما آموزش دهیم.

پیش از توضیح چگونگی انجام اورکلاک، نگاهی به نتایج این کار داریم.

در اینجا نتایج اورکلاک تراشه‌های نسل دوازدهم Alder Lake در مقایسه با سری Ryzen 5000 را در ویندوز ۱۱ با بنچمارک‌های DDR4 و DDR5 و پیکربندی اورکلاک شده مشاهده می‌کنید. در مجموع همانطور که مشاهده می‌شود، تراشه‌های Alder Lake نسبت به AMD Ryzen بیشتر از اورکلاک کردن سود می‌برند. بخصوص Core i5-12600K که در گیمینگ با کیفیت 1080p به ارتقای کارایی ۱۵ درصد می‌رسد.

افزایش کارایی اورکلاک Alder Lake در مقایسه با Ryzen 5000 –  از پیکربندی پایه ویندوز ۱۱ به عنوان خط مبنای اصلی استفاده شده است.

پیش شرط‌های اورکلاک کردن برای Alder Lake

پیش از پرداختن به موضوعاتی مثل ولتاژ (و فن)، اول باید مطمئن شوید که سیستم شما آمادگی اورکلاک شدن را دارد. مثل همیشه باید این نکته را گوشزد کنیم که اورکلاک کردن شرایط گارانتی هر پردازنده‌ای را نقض می‌کند و اینکه امکان آسیب دیدن تراشه هنگام کار با ولتاژ شدید وجود دارد. ولتاژ و گرمای شدید هم می‌تواند باعث کاهش طول عمر تراشه شود پس بهتر است در محدوده مجاز باقی بمانید.

اگر قصد افزایش محدوده فرکانس هسته تراشه را دارید، باید از تراشه‌های نسل دوازدهم Alder Lake استفاده کنید چون تراشه‌های سری K مثل Core i9-12900K،  i7-12700K و  i5-12600Kضریب کلاک آنلاک شده دارند که با استفاده از آن می‌توانید به راحتی فرکانس تراشه را افزایش دهید. مدل‌های KF بدون گرافیک هم قابل اورکلاک هستند. اگر تراشه سیستم شما از سری K نباشد، گزینه‌هایی که برای اورکلاک کردن دارید محدود خواهد بود هر چند باز هم می‌توانید کلاک‌های حافظه بیشتر را هدف بگیرید.

اگر قصد اورکلاک کردن کامل فرکانس را دارید نیاز به مادربورد سری Z (Z690) هم دارید چون اینتل امکان تغییر فرکانس بر روی مادربوردهای ارزان قیمت سری B و H را فراهم نکرده است. اکثر مادربوردهای سری Z سیستم انتقال برق قوی دارند اما عملکرد و کارایی آنها متفاوت است و باید برای پیدا کردن بهترین گزینه، نظرات کاربران درباره مادربورد را در نظر داشته باشید.

همچنین برای این کار نیاز به یک سیستم خنک کننده مناسب دارید که انتخاب آن بستگی به شرایط شما دارد. در مجموع باید هدف شما پیشگیری از ایجاد گلوگاه گرمایی باشد، فرایندی که سرعت پردازنده و ولتاژ آن را برای پیشگیری از آسیب در اثر دمای بالا کاهش می‌دهد.

تراشه‌های قابل اورکلاک اینتل همراه خنک کننده آماده عرضه نمی‌شوند و لازم است با تهیه خنک کننده و خمیر حرارتی مناسب، از پایین نگه داشتن دما اطمینان حاصل کنید.

همچنین باید برای این فرایند یک منبع تغذیه مناسب داشته باشید که باز هم انتخاب آن بستگی به سایر قطعات و اجزای سیستم دارد. با استفاده از یک ماشین حساب منبع تغذیه می‌توانید به یک رقم کلی برسید اما حتماً برای این محاسبات حداکثر فرکانس اورکلاک و ولتاژ را در نظر داشته باشید (برای Alder Lake با یک خنک کننده معمولی حداکثر ولتاژ نباید از ۱.۴ ولت فراتر برود.)

ارزیابی حد گرما و کارایی پایه در Alder Lake

حالا که پیش شرط‌های کار مشخص شد، باید یک خط مبنا برای عملکرد و دمای پردازنده مشخص کرد. از این خط مبنا برای ارزیابی تأثیر اورکلاک بر دما و کارایی پردازنده استفاده می‌شود و با استفاده از آن می‌توانید موازنه قابل قبول برای رسیدن به ارتقای کارایی را مشخص کنید.

نرم‌افزارهای زیادی برای تست فشار و نظارت بر عملکرد سیستم وجود دارد که بعضی از آنها مثل AIDA یا OCCT هم برای تست و هم نظارت طراحی شده اند و بعضی دیگر مثل HWInfo صرفاً مخصوص نظارت بر عملکرد هستند. در این مقاله برای تست فشار و نظارت بر عملکرد از eXtreme Tuning Utility شرکت اینتل و AIDA64 استفاده شده است.

در اینجا نتایج اورکلاک کردن با پردازنده Core Alder Lake نسل دوازدهم اینتل در مقایسه با سری Ryzen 5000 در ویندوز ۱۱ را به همراه پیکربندی اورکلاک شده و بنچمارک‌های DDR4 و DDR5 مشاهده می‌کنید.

همانطور که مشاهده می‌شود، تراشه‌های Alder Lake بیشتر از مدل‌های AMD Ryzen از اورکلاک کردن سود می‌برند.

تنها ۵ روز از سال ۲۰۲۲ می‌گذرد. محصولات سال جدید از راه نرسیده‌اند. اگر به خرید لپ تاپ ساخته شده برای بازی فکر می‌کنید، بهترین گزینه‌های امروز در سال ۲۰۲۱ ساخته شده‌اند. محصولاتی مانند: رازر بلید ۱۷ و مِین‌گِر وکتور پرو.

این محصولات قدرت را در کنار طراحی زیبا پیش پای شما می‌گذارند. نمایشگر مسیر استفاده از تمام آن قدرت است. از لحظه‌ای که در لپ تاپ را باز می‌کنید، چشم شما را نوازش می‌کند.

هر کدام از دو رقیب را به خانه ببرید، تا سال‌ها بهترین همراه شما خواهند بود. تا سال‌ها به بازی‌ها می‌گویند: آیا کسی هست که توانایی مرا به چالش بکشد؟ حالا به سال ۲۰۲۲ فکر کنید.

سال ۲۰۲۲ چطور کاربران را غافلگیر می‌کند؟ بزرگ‌ترین مشکل سال آینده کمبود تراشه است. زنجیره تامین قطعات به درستی کار نمی‌کند. چرخ فناوری بسیار سخت می‌چرخد.

لپ تاپ‌های ساخته شده برای بازی در سال ۲۰۲۲ با تمام مشکلات پیشرفت را به همراه می‌آورند. شاید بپرسید: کدام نوع پیشرفت؟ پیشرفت تدریجی و قدرت بیش‌تر همیشه وجود دارد. شاید چند پیشرفت بنیادی را تجربه کنیم.

آیا تولید کنندگان امروز به تغییرات بزرگ برای فردا فکر می‌کنند؟ با روکیدا همراه شوید.

۱. نمایشگر با کیفیت بالاتر

انویدیا با رقبا بحث نکرد. در همان نگاه اول اسلحه را روی میز گذاشت. کارت گرافیک سری RTX 3000 برای لپ تاپ‌ها در دسترس است. با تمام مشکلات در تولید تراشه، آن را در قلب قدرتمندان تجربه می‌کنیم.

کارت گرافیک بالاترین کیفیت را ممکن می‌کند. آیا نمایشگر آن کیفیت را پخش می‌کند؟ اگر جواب شما خیر باشد، تمام تلاش کارت گرافیک بی اهمیت می‌شود. بسیاری از کاربران در زمان خرید به نمایشگر توجه نمی‌کنند.

نمایشگر در نظر کاربران جایی بعد از پردازنده، کارت گرافیک، حافظه رم و حتی حافظه ذخیره سازی قرار دارد. بسیاری از محصولات ساخته شده برای بازی با نمایشگر FHD و کیفیت ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ پیکسل همراه می‌شوند.

وحشتناک یا فاجعه نیست اما زحمت کارت گرافیک RTX را به باد می‌دهد. ما انتظار داریم در سال ۲۰۲۲ حداقل کیفیت نمایشگر با مقدار 1440p برابر باشد. گزینه‌هایی با کیفیت 4K شاید گران‌تر تمام شود اما چشمگیر خواهد بود.

در نهایت به فناوری OLED می‌رسیم. جایی که اوج فناوری برای چشم شما کار می‌کند. برای یک نمایشگر با ابعاد ۱۳ اینچ کیفیت 1080p مناسب است. در ابعاد ۱۵ اینچ حداقل به 1440p نیاز داریم.

۲. نرخ نوسازی بالاتر

در هر ثانیه چند فریم نمایش داده می‌شود؟ جواب به این سوال نرخ نوسازی را مشخص می‌کند. آیا می‌خواهید به سخت افزار فشار وارد کنید؟ نرخ نوسازی را افزایش دهید!

نرخ نوسازی در بازی‌های رقابتی اهمیت بیش‌تری پیدا می‌کند. ما در سال ۲۰۲۲ نباید لپ تاپ ساخته شده برای بازی با نرخ نوسازی ۶۰ هرتز داشته باشیم. صد البته که محصولات زیادی با نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز در بازار وجود دارد.

۳. قابلیت ارتقا

حتی اگر آخرین محصول امروز بازار را خریداری کنید، بعد از چند ماه به برگی از تاریخ تبدیل می‌شود. تنها راه برای قدرت بیش‌تر، خرید یک دستگاه دیگر است. متاسفانه این کار بسیار گران تمام می‌شود.

ما انتظار داریم که ارتقای دستگاه ممکن شود. دل پیش قدم شد. آخرین طرح مفهومی این شرکت ارتقا را ممکن می‌کند. مشکل دیگر سازگاری است. یک قطعه ساخته شده توسط دل در لپ تاپ‌های ایسوس به کار نمی‌آید.

۴. حافظه DDR5

به طور خاص برای لپ تاپ‌های رده بالا طراحی شده. امیدواریم آن را در محصولات ۲۰۲۲ تجربه کنیم. چه تفاوتی بین حافظه رم DDR5 و DDR4 وجود دارد؟ در قدم اول بازی‌ها بهتر اجرا می‌شوند.

در این نوع حافظه انرژی کم‌تری مصرف می‌شود. قطعا تا سال آینده یک استاندارد نخواهد شد اما اولین محصولات را خواهیم دید.

۵. عمر باتری بیش‌تر

عمر باتری لپ تاپ‌های ساخته شده برای بازی کوتاه است. برای اجرای بازی‌ها باید در کنار پریز برق نشسته باشیم. در این حالت یک سوال بسیار مهم ایجاد می‌شود: اگر به پریز برق وابسته باشیم، چه تفاوتی با رایانه رومیزی وجود دارد؟

ساخت تراشه با فناوری ۵ میلی متری مصرف انرژی را به مقدار قابل توجه کاهش می‌دهد. ما از لبه فناوری اطلاعی نداریم اما شرکت‌ها باید فکری برای مشکلات داشته باشند.

منبع: tomsguide.com