نوکیا

مقدمه

با یک نقد دیگر از گوشی‌های محبوب دنیای موبایل در خدمت خوانندگان روکیدا هستیم و این مرتبه قصد بررسی گوشی نوکیا ۷.۲ را داریم

دو سال قبل گوشی نوکیا ۷ تنها وارد بازار چین شد، در حالی که مدل ۷ پلاس در اوایل سال ۲۰۱۸ در اختیار کاربران جهانی قرار گرفت و یک قهرمان ستایش نشده با قابلیت‌های متعدد و قیمت بسیار معقول بود.

نوکیا ۷.۱ به عنوان نسل بعدی آن چندان کامل نبود و تنها یک گوشی با قیمت کمتر میان‌رده به شمار می‌رفت.

حالا نوکیا ۷.۲ به بازار آمده است و با نقد و بررسی آن می‌خواهیم به این سوال پاسخ دهیم آیا سری جدید نوکیا ۷ می‌تواند موفقیت مدل پلاس سال قبل را تکرار کند یا نه؟

شباهت اولیه این گوشی با مدل ۷ پلاس استفاده از یک چیپست است که نمی‌توانیم با قطعیت بگوییم تصمیم خوبی نیست. اسنپ‌دراگون ۶۶۰ به اندازه کافی قدرتمند است ولی در حال حاضر ۲ سال از ورود آن به بازار می‌گذرد و مدل‌های کارآمدتر نیز برای انتخاب وجود داشتند.

اما در سوی دیگر ماجرا حداقل می‌توانید این گوشی را با ۶ گیگابایت رم و ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی بخرید در حالی که مدل پایه ۷ پلاس با ۴ گیگابایت رم و ۶۴ گیگابایت حافظه داخلی وارد بازار شد.

همچنین نوکیا ۷.۲ از نظر اندازه شبیه به نوکیا ۷ پلاس است در حالی که ابعاد مدل ۷.۱ کوچک‌تر بود.

اما برخلاف ابعاد کیفیت ساخت گوشی جدید یکسان نیست و نوکیا ۷.۲ از یک بدنه کامپوزیت استفاده می‌کند که می‌تواند به سختی آلومینیوم و سبک‌تر از آن باشد، ولی لمس این گوشی آن حس خوبی که زمان گرفتن ۷ پلاس در دست داشتید را ندارد.

نوکیا ۷.۲ همچنین مجهز به یک پنل نمایش IPS به ابعاد ۶.۳ اینچ و به مراتب بهتر از نمایشگر گوشی نوکیا ۷.۱ است. نوکیا بعضی از قطعات داخلی این بریدگی را جابه‌جا کرده است تا با کاهش اندازه این بریدگی تنها حاوی دوربین سلفی را در بر گیرد.

اما از طرف دیگر برآمدگی دوربین در پنل عقب کوچک نیست ولی چند دوربین را در خود جا داده است از جمله دوربین اصلی ۴۸ مگاپیکسل با حسگر Quad Bayer به همراه یک لنز ۸ مگاپیکسل فوق عریض و یک حسگر عمق‌سنج ۵ مگاپیکسل.

بنابراین تعداد دوربین‌ها در مقایسه با مدل نوکیا ۷.۱ یک عدد بیشتر شده است ولی از طرفی نوکیا لنز تله‌فوتو که نوکیا ۷ پلاس داشت را حذف کرده است.

مشخصات گوشی نوکیا ۷.۲:

• بدنه: به ابعاد ۱۵۹.۹ در ۷۵.۱ در ۸.۳ میلی‌متر، وزن ۱۸۰ گرم، شیشه محافظ گوریلا گلس ۳ در عقب و جلو، رنگ‌های سبز، مرجانی و یخی.
• نمایشگر: ۶.۳ اینچ، دقت فول اچ‌دی پلاس، ال‌‎سی‌دی، PureDisplay، بریدگی قطره‌ای شکل، پشتیبانی از استاندارد HDR10.
• چیپست: اسنپ‌دراگون ۶۶۰ (۱۴ نانومتری): پردازنده هشت هسته‌ای (۴ هسته کریو ۲۶۰ با سرعت کلاک ۲.۲ گیگاهرتز و ۴ هسته کریو ۲۶۰ با سرعت کلاک ۱.۸ گیگاهرتز)؛ پردازنده گرافیکی آدرنو ۵۱۲.
• حافظه: ۴ یا ۶ گیگابایت رم، ۶۴ یا ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی، درگاه میکرو اس‌دی.
• سیستم عامل: اندروید ۹ پای؛ استفاده از طرح اندروید وان.
• دوربین عقب: لنز اصلی ۴۸ مگاپیکسل، اندازه پیکسل ۲/۱ اینچ، گشادگی دریچه دیافراگم f/1.79؛ دوربین فوق عریض ۸ مگاپیکسل، گشادگی دریچه دیافراگم f/2.2، میدان دید ۱۱۸ درجه؛ حسگر عمق‌سنج ۵ مگاپیکسل، لنزهای شرکت زایس، فلاش ال‌ای‌دی.
• دوربین جلو: ۲۰ مگاپیکسل، حسگر Quad Pixel، گشادگی دریچه دیافراگم f/2.0.
• باتری: ۳۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت، سرعت شارژ ۵ وات/ ۲ آمپر.
• سایر مشخصات: درگاه هدفون ۳.۵ میلی‌متری، درگاه یواس‌بی تایپ C، حسگر اثرانگشت در عقب، ۲ میکروفن، رادیو اف‌ام، دکمه گوگل اسیستنت، چراغ وضعیت.

فهرست مشخصات این گوشی نکته خاصی ندارد ولی باید بگوییم چراغ وضعیت داخل دکمه پاور قرار داده شده است که اولین مرتبه است چنین طراحی را می‌بینیم.

نمایشگر PureDisplay به ابعاد ۶.۳ اینچ

گوشی نوکیا ۷.۲ مجهز به یک نمایشگر ۶.۳ اینچ با دقت فول اچ‌دی پلاس با نسبت تصویر ۱۹:۹ و تراکم پیکسلی ۱۰۰ پیکسل در هر اینچ است. این نمایشگر یک پنل ال‌سی‌دی مخصوص شرکت نوکیا یعنی مدل PureDisplay با پشتیبانی از استاندارد HDR10 است.

حداکثر میزان روشنایی این نمایشگر در حالت تنظیم به صورت دستی به ۵۰۰ بیت می‌رسد و در نور مستقیم خورشد و حالت تنظیم خودکار به ۵۸۵ نیت افزایش پیدا می‌کند. دقت کنتراست این نمایشگر ۱۳۴۲:۱ و قابل قبول است ولی آنقدر چشم‌گیر نیست و ممکن است درخشش نور را در نقاط مشکی رنگ ببینید.

در حالت پیش‌فرض این نمایشگر روی حالت داینامیک قرار دارد و یک گزینه برای تبدیل استاندارد SDR به HDR نیز به چشم می‌خورد.

با آن که زمان تست حالت‌های مختلف این نمایشگر بازتولید رنگ در هر کدام از آن‌ها فرق می‌کرد ولی دقت رنگ در فضای رنگ sRGB، AdobeRGB و DCI-P3 ضعیف بود.

در کل رنگ‌هایی با دمای خنک را مشاهده کردیم. برای رفع این مشکل می‌توانید از یک تاگل در بخش تنظیمات به اسم تعادل سفید خودکار استفاده کنید که از شدت آن کم می‌کند ولی تا یک حد خاص.

البته باید بگوییم همه چیز تنها به نور محیطی بستگی دارد و به نوعی این ویژگی شبیه به قابلیت True Tone گوشی‌های اپل است.

قابلیت گوشی نوکیا باید بازتولید رنگ نمایشگر را براساس دمای نور محیطی تنظیم کند و نتیجه آن تولید رنگ‌های واقعی‌تر باشد. اما نکته ماجرا این است با آن که زمان قرارگیری گوشی در یک شرایط نوری مشابه نتایج غیرمتناقض است ولی زمانی که در محیط‌های مختلف قرار می‌گیرید کیفیت رنگ‌ها نیز عوض می‌شود.

نوکیا می‌گوید نمایشگر گوشی مدل ۷.۲ این شرکت سازگار با استاندارد HDR10 است ولی زمان پخش ویدئوهای یوتیوب یا نت‌فلیکس به نتیجه متفاوتی رسیدیم و تنها توانستیم ویدئوهای SDR را استریم کنیم.

عمر باتری گوشی نوکیا ۷.۲

نوکیا ۷.۲ مجهز به یک باتری ۳۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت است تا ظرفیت آن در مقایسه با باتری ۳۰۶۰ میلی‌آمپر ساعت نوکیا ۷.۱ (که البته باید گفت نمایشگر کوچک‌تر داشت) افزایش یافته باشد ولی هنوز با باتری ۳۸۰۰ میلی‌آمپر ساعت نوکیا ۷ پلاس که آن گوشی نیز یک نمایشگر کوچک‌تر داشت فاصله دارد.

در تست‌های ما نتایج به دست آمده توسط این باتری قابل توجه نبود. باتری تنها توانست کمتر از ۱۰ ساعت در تست بازپخش ویدئو دوام بیاورد که آمار کمی است، به ویژه زمانی که نمایشگرهای اولد به سادگی در این بخش به امتیاز ۱۵ ساعت می‌رسند.

امتیاز ۱۰:۲۱ ساعت در بخش گردش در وب با استفاده از شبکه وای‌‌فای اندکی در مقایسه با سایرین بهتر ولی زیر حد متوسط است.

امتیاز خوب این باتری در بخش تماس تلفنی است و تقریبا ۲۷ ساعت است. به طور کلی باتری این گوشی در حالت انتظار ۶۹ ساعت دوام می‌آورد.

شارژری که داخل جعبه فروش گوشی نوکیا ۷.۲ قرار دارد ۱۰ وات است. خبری از پشتیبانی از فناوری‌های شارژ سریع کوآلکام نیست حتی با آن که سخت‌افزار این گوشی در عمل از استاندارد Quick Charge 3.0  پشتیبانی می‌کند.

در تست‌های ما باتری گوشی در عرض نیم ساعت از ۰ درصد تنها ۳۳ درصد شارژ شد و شارژ کامل آن ۲ ساعت و خورده‌ای طول می‌کشد. همچنین ما از یک شارژر سریع سازگار با استاندارد Quick Charge 3.0  استفاده کردیم و تقریبا به اعداد مشابهی رسیدیم یعنی ۳۴ درصد در عرض نیم ساعت و ۱:۵۹ ساعت برای شارژ کامل.

بلندگو

گوشی نوکیا ۷.۲ تک بلندگو دارد که در انتهای گوشی پشت دو بریدگی قرار گرفته است. حجم صدای این بلندگو واقعا بلند است تا در تست ما امتیاز ترکیبی «بسیار خوب» را به دست آورد. نکته عجیب حجم صدای پایین‌تر در مقایسه با مدل ۷.۱ است گرچه در مقایسه با نوکیا ۷ پلاس شاهد عملکرد بهتری بودیم.

کیفیت صدا به ویژه عالی نیست و با آن که برای زنگ تماس قابل قبول است ولی هنگام پخش موزیک ویدئو کیفیت هیجان‌انگیزی را تجربه نمی‌کنید.

کیفیت صدا

زمان اتصال این گوشی به یک آمپلی فایر فعال خارجی خروجی صدای دقیق را دیدیم. این گوشی زمان اتصال هدفون به آن نیز عملکرد خوبی از خود به جا گذاشت و تنها تداخل استریو تحت تاثیر قرار گرفت که البته مقدار آن کمتر از حد معمول بود.

اما بلندی حجم صدا در هر دو بخش تست ما ناامیدکننده بود که اگر از هدفون‌های با امپدانس بالا استفاده می‌کنید باید مد نظر داشته باشید.

نتایج بنچمارک‌ها

گوشی نوکیا ۷.۲ مجهز به چیپست اسنپ‌‍دراگون ۶۶۰ است که دو سال قبل در زمان ورود نوکیا ۷ پلاس در اوج خود بود. بدون شک امروز دیگر مانند سابق نیست و گزینه‌های کارآمدتری در سری ۶۰۰ و ۷۰۰ دیده می‌شوند.

اسنپ‌دراگون ۶۶۰ براساس فرآیند ۱۴ نانومتر ساخته شده است، گرچه قدرت آن قابل قبول است و از یک پردازنده هشت هسته‌ای با ۴ هسته کریو ۲۶۰ با سرعت کلاک ۲.۲ گیگاهرتز و ۴ هسته کریو ۲۶۰ دیگر با سرعت ۱.۸ گیگاهرتز به همراه پردازنده گرافیکی آدرنو ۵۱۲ استفاده می‌کند.

مدل تحت بررسی ما ۶ گیگابایت رم و ۱۲۸ گیگابایت حافظه داخلی داشت در حالی که می‌توانید این گوشی را با ۴ گیگابایت رم و ۶۴ گیگابایت حافظه داخلی نیز بخرید.

هسته‌های کریو ۲۶۰ گوشی نوکیا ۷.۲ در تست‌های بنچمارک به سختی توانستند در سطح عملکرد هسته‌های جدیدتر کریو ۳۶۰ موجود در گوشی‌های میان‌رده با چیپست اسنپ‌دراگون ۷۱۰ و ۷۱۰ مانند Realme XT و Mi 9 Lite شیائومی قرار بگیرند ولی اختلاف زیاد نبود.

با این حال محصول نوکیا در نیمه انتهایی نتایج هر دو تست تک هسته و چند هسته پردازنده بنچمارک Geekbench 4 و ۵ قرار گرفت.

همین روند در بنچمارک ترکیبی AnTuTu دیده می‌شود که تقریبا تمامی رقبا از نوکیا ۷.۲ بهتر بودند.

سپس به تست‌های گرافیک می‌‎رسیم که پردازنده گرافیکی این گوشی پشت سر رقبای دارای چیپست سری ۷۰۰ اسنپ‌دراگون قرار گرفت ولی در بعضی موارد در یک سطح با دستگاه‌های دارای اسنپ‌دراگون ۶۷۵ و در بعضی دیگر از آن‌ها بهتر بود.

دو سال مدت زمان زیادی است و عرضه یک گوشی با چیپستی مانند مدل دو سال قبل از خود کمی تعجب‌برانگیز است. نوکیا ۷.۲ گوشی آهسته‌ای نیست و برعکس از نظر عملکرد بسیار قابل قبول محسوب می‌شود. اما باید گفت در رقبای این گوشی از تراشه‌های جدیدتر، بهتر، کارآمدتر و قدرتمندتر استفاده شده است.

دوربین سه‌‎گانه بدون لنز تله‌فوتو

گوشی نوکیا ۷.۲ مجهز به سیستم دوربین سه‌گانه است، اگر حسگر عمق‌سنج را دوربین بدانیم. ماژول اصلی دوربین آشنای ۴۸ مگاپیکسل با حسگر Quad Bayer است که نوکیا اسم آن را Quad Pixel گذاشته است.

این حسگر پشت لنزهای با گشادگی دریچه دیافراگم f/1.8 قرار می‌گیرد و احتمالا ۲۶ میلی‌متری است چون نوکیا نوع آن را مشخص نکرده است و خود گوشی نیز در داده‌های EXIF این اطلاعات را نشان نمی‌دهد.

دوربین دوم یک لنز فوق عریض با میدان دید ۱۱۸ درجه است. این لنز ضریب اف f/2.2 و دقت ۸ مگاپیکسل دارد.

اپلیکیشن دوربین گوشی نوکیا ۷.۲ با سایر گوشی‌های قبلی نوکیا فرقی ندارد و تنها چند تغییر اندکی را می‌بینیم. سوایپ به طرفین باعث جابه‌جایی بین حالات عکاسی می‌شود و همچنین می‌توانید با ضربه روی یک حالت خاص مستقیما آن را باز کنید. حالت‌های با اهمیت کمتر پشت یک آیکون مربعی شکل قرار گرفته‌اند تا محیط اپلیکیشن کمتر شلوغ باشد.

سوایپ روی نمایاب به سمت بالا و پایین باعث جابه‌جایی بین دوربین عقب و جلو نمی‌شود و باید به کمک تاگلی که کنار دکمه شاتر قرار دارد این کار را انجام دهید. زمان استفاده از دوربین عقب یک آیکون شبیه به درخت را می‌بینید تا بتوانید از بین دوربین عریض و فوق عریض عقب یکی را برای عکاسی انتخاب کنید.

زمانی که در حالت Photo قرار دارید، بسیاری از تاگل‌ها در سمت مخالف دکمه شاتر قرار می‌گیرند یعنی فلاش، تایمر، تک، دوتایی و حالت تصویر در تصویر و تصویر متحرک به همراه تنظیمات.

یک دکمه دیگر نیز دیده می‌شود که برای حالت زیبایی‌سازی از مقیاس ۰ تا ۱۰ است ولی برخلاف بعضی از گوشی‌های چینی هیچ گزینه خاصی (مانند بزرگ کردن چشم‌ها یا باریک‌ کردن صورت و غیره) ندارد.

با سوایپ به سمت بالا روی دکمه شاتر یا بخش انتخاب حالات عکاسی می‌توانید وارد حالت عکاسی حرفه‌ای شوید که اجازه می‌دهد مواردی مانند تعادل سفید (بدون گزینه‌های تغییر دمای رنگ)، فوکوس دستی، ایزو (۱۰۰ تا ۳۲۰۰) و سرعت شاتر (۴۰۰۰/۱ تا ۲۰ ثانیه) یا جبران نوردهی (-۳/3EV در گام‌های افزایشی کامل) را تغییر دهید.

کیفیت تصاویر در روز

کیفیت تصاویری که با دوربین گوشی نوکیا ۷.۲ در روز و با دوربین اصلی گرفته می‌شوند اندکی ناامیدکننده‌اند، در حالی که گوشی‌های دارای همین دوربین و قیمت مشابه عکس‌های بهتری ثبت می‌کنند.

جزئیات قابل قبول هستند ولی مقدار قابل توجهی پارازیت دیده می‌شود. رنگ‌ها نیز دقیق نیستند و یک ته مایه رنگ سبز به ویژه در نواحی بسیار روشن دیده می‌شود. دامنه دینامیک نیز خوب نیست و استفاده از حسگرهای Quad bayer باید این جا نقش خود را عالی نشان می‌داد.

البته باید بگوییم بسیاری از گوشی‌های دارای دوربین ۴۸ و ۶۴ مگاپیکسل موجود در بازار در شرایط نوری روشن و استفاده از سوژه‌های مناسب تصاویر با دقت بیشتر در حالت پیشفرض خود به نسبت استفاده از فیلتر Quad Bayer می‌گیرند. اما این قضیه در مورد نوکیا ۷.۲ صادق نیست و تصاویر ۴۸ مگاپیکسل آن ظاهرا نمونه‌های ۱۲ مگاپیکسل با افزایش مقیاس هستند.

دوربین فوق عریض نیز مشکلات خاص خود را دارد که شروع آن با ته رنگ متفاوت، این مرتبه سرخابی است، گرچه در بعضی از تصاویر مشکل دوربین اصلی و ته رنگ سبز نیز دیده شود. از طرف دیگر مقدار پارازیت دانه‌ای بیش از حد وجود دارد و در کنار آن دامنه دینامیک محدود را قرار دهید تا این دوربین زیاد چنگی به دل نزند.

کیفیت تصاویر در شب

پس از عملکرد نه چندان جالب دوربین‌ها در روز، از عکاسی در شب با نوکیا ۷.۲ انتظار زیادی نداشتیم. اما باید بگوییم تصاویر گرفته شده در شب آن قدر بد نیستند و برخلاف تصاویر گرفته شده در روز که از رقبا کیفیت بدتری دارند، در یک سطح با آن‌ها قرار می‌گیرند.

جزئیات این تصاویر هنگام حضور کافی نور قابل قبول است و باید با مقدار پارازیت موجود در آن‌ها مشکلی نداشته باشید چون عکاسی در شب به نسبت روز تصاویر با پارازیت بیشتر تولید می‌کند.

گرچه نوکیا عملکرد خوبی در حفظ رنگ نداشته است و یک افت اشباع‌سازی قابل توجه دیده می‌شود. دامنه دینامیک نیز تقریبا کافی نیست.

استفاده از حالت عکاسی در شب کمی به حل دو مشکل قبل کمک می‌کند تا نواحی بسیار روشن شبیه به منابع نوری شوند و سطح جزئیات در نواحی تاریک بالاتر برود. گرچه بهای این حجم جزئیات در تصاویر به کمک حالت عکاسی در شب ملایم‌تر بودن بیشتر تصاویر است.

تصاویر گرفته شده در شب به کمک دوربین فوق عریض بهتر است به صورت بندانگشتی دیده شوند چون پارازیت زیادی دارند.

عکاسی پرتره

در تصاویر پرتره‌ای که با گوشی نوکیا ۷.۲ می‌گیرید به خوبی سوژه از پس‌زمینه حتی در سوژه‌های نسبتا پیچیده جدا شده است. شاید مانند ما بخواهید شدت محوشدگی تصاویر را از ۱۰/۵ کم کنید تا تصاویر بهتر شوند.

علاوه بر این برای ثبت تصاویر با کیفیت‌تر بهتر است از صحنه‌های با کنتراست بالا یا دارای نور پشتی فاصله بگیرید.

عکاسی سلفی

نوکیا ۷.۲ یک دوربین با حسگر Quad Bayer دیگر دارد که در جلو و با دقت ۲۰ مگاپیکسل قرار گرفته است. خروجی تصاویر به صورت پیش‌فرض ۵ مگاپیکسل و اندکی پایین است، گرچه برای استفاده در رسانه‌های اجتماعی قابل قبول است.

این تصاویر اندکی رنگ‌های خاموش و دامنه دینامیک متوسط دارند ولی پس از تجربه ما با دوربین‌های اصلی، ظاهر تصاویر سلفی قابل قبول است.

زمانی که تصاویر را با دقت اصلی یعنی ۲۰ مگاپیکسل می‌گیرید در شرایط نورپردازی خوب حجم جزئیات افزایش پیدا می‌کند ولی در شرایط تاریک‌تر همچنان کیفیت چندانی ندارند.

تصاویر پرتره بدون توجه به تنظیمات حالت Photo با دقت ۵ مگاپیکسل گرفته می‌شوند. این تصاویر مانند تصاویر پرتره ثبت شده با دوربین عقب با کاهش شدت محوشدگی تصویر بهتر می‌شوند.

جداسازی سوژه خوب است با آن که در ثبت این تصویر تنها یک دوربین نقش داشته است. گرچه حتی زمان استفاده از پارامترهای نوردهی و صحنه یکسان، تصاویر به نسبت نمونه‌های گرفته شده با دوربین عقب اندکی تاریک‌تر هستند.

دوربین فیلمبرداری

گوشی نوکیا ۷.۲ می‌تواند با دوربین اصلی خود ویدئوهای حداکثر با دقت 4K و با دوربین فوق عریض خود با دقت فول اچ‌دی بگیرد. محدودیت دوربین فوق عریض در تنظیمات دقت قید نشده است و با آن که ممکن است روی گزینه 4K باشد ولی فیلم‌های نهایی فول اچ‌دی هستند. هیچ‌کدام از دوربین‌ها قادر به فیلمبرداری با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه نیستند.

هر دو دوربین می‌توانند لرزش را از ویدئوهای فول اچ‌دی حذف کنند ولی در ویدئوهای 4K چنین قابلیتی دیده نمی‌شود. همچنین در تنظیمات دوربین تاگل مخصوص خاموش کردن لرزشگیر تصویر قرار ندارد.

نکته مثبت دوربین فیلمبرداری این گوشی فیلمبرداری فول اچ‌دی با بیت ریت ۲۰ مگابیت در ثانیه و ویدئوهای 4K با بیت ریت ۴۲ مگابیت در ثانیه است. صدا در تمامی حالت‌ها با کیفیت استریو و بیت‌ریت ۲۵۶ کیلوبایت بر ثانیه ضبط می‌شود.

ویدئوهای 4K جزئیات زیادی دارند، گرچه همچنین اطراف خطوط مستقیم ناهمواری‌هایی دیده می‌شود و ویدئوها سرشار از پارازیت هستند. دامنه دینامیک نیز جالب نیست و وجود ته رنگ سبز و دمای رنگ سرد جزو مشخصات دیگر این ویدئوها است.

در مورد ویدئوهای فول اچ‌دی از نظر کیفیت باید تنها افسوس بخوریم. دامنه دینامیک حتی محدودتر است، جزئیات تقریبا وجود ندارند و چیزی که به جا می‌ماند بیش از حد اشباع بودن رنگ‌ها و تصاویر است.

تصاویر فول اچ‌دی ثبت شده با دوربین فوق عریض نیز قابل به ذکر نیستند و گوشی نوکیا ۷.۲ را پشت سر رقبا با فاصله قرار می‌دهد.

تنها نکته خوب دوربین فیلمبرداری رفع لرزش ویدئوها است، حتی با آن که زمان فیلمبرداری با دقت فول اچ‌دی استفاده می‌شود. اما از طرفی باید توجه کنید نتیجه استفاده از آن افت کیفیت ویدئو است.

رقبا

نوکیا در این بخش از بازار با رقبای سرسختی روبرو است که تنها شامل محصولات شیائومی و ریلمی نمی‌شوند بلکه سامسونگ با سری گلکسی A خود و موتورولا با سری Moto قدرت خود را به رخ محصول فنلاندی می‌کشند.

اجازه دهید با گوشی گلکسی A50 سامسونگ شروع کنیم که یک نمایشگر سوپرامولد به مراتب بهتر از نمایشگر نوکیا دارد. این گوشی در تست باتری به راحتی بیشتر دوام می‌آورد و دوربین نوکیا اگر مجبور به انتخاب از بین این دو دوربین نه چندان با کیفیت باشید، کمی با فاصله بهتر است.

گوشی Moto One Vision با دوربین اصلی خود در مقایسه با گوشی نوکیا تصاویر بهتری می‌گیرد ولی در عوض دوربین فوق عریض نوکیا ۷.۲ را ندارد. عمر باتری بین این دو به دلیل استفاده از نمایشگرهای نه چندان کامل تقریبا یکسان است. اما باید در نظر بگیرید گوشی موتورلا قیمت کمتری دارد.

سپس به گوشی P30 lite هوآوی می‌رسیم که طول عمر باتری بیشتر و نمایشگر با رنگ‌های دقیق‌تر به همراه یک دوربین به مراتب بهتر دارد، البته دوربین آن قادر به ضبط فیلم‌های 4K نیست. ولی باید به مشکل بین آمریکا و هوآوی دقت کنید.

رقیب بعدی Realme 5 Pro است که به نسبت قیمتی که دارد عالی است. عمر باتری آن و عملکردش در مقایسه با محصول نوکیا بهتر است و تنها از نظر کیفیت نمایشگر اندکی کم می‌آورد.

تصاویر و ویدئوهای ثبت شده با دوربین گوشی ریلمی بهتر هستند و تنها عیب این گوشی عرضه آن به بازارهای محدود است.

بدون شک شیائومی یکی دیگر از رقبای قدرتمند در این بخش است و می‌توانید ردمی نوت ۸ پرو را به عنوان یک جایگزین قدرتمند برای نوکیا ۷.۲ و با قیمت به مراتب کمتر در نظر بگیرید. محصول ردمی عمر باتری به مراتب بهتر، عملکرد بالاتر و دوربین فوق‌العاده با‌ کیفیت‌تر دارد و فقط ویدئوهای فول اچ‌دی آن قابل توجه نیستند.

رای نهایی

نوکیا ۷.۲ روی کاغذ یک گوشی امیدوارکننده به نظر می‌رسید و انتظار داشتیم خاطرات نوکیا ۷ پلاس را برای ما زنده کند. ولی در نهایت این اتفاق نیافتاد.

برای قیمتی که نوکیا برای این گوشی درخواست کرده است می‌توانید گوشی با کیفیت دوربین بهتر، نمایشگر باکیفیت‌تر، عمر باتری طولانی‌تر و چیپست قدرتمندتر بخرید. بنابراین به طرفداران گوشی‌های ارزان‌‎قیمت به سختی می‌توانیم این گوشی را پیشنهاد کنیم.

مزایا:

• پنل پشتی با جنس شیشه یخ‌زده حس خوبی دارد و به سختی چنین طراحی را در میان‌رده‌ها می‌بینیم.
• استفاده از طرح اندروید وان تجربه کار با گوشی‌های پیکسل گوگل را در یک گوشی ارزان فراهم می‌کند و البته باید دریافت به موقع به‌‎روزرسانی‌ها را نیز از یاد نبرید.
• رفع لرزش ویدئوها در کیفیت فول اچ‌دی و با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه خوب است.

معایب:

• با آن که نمایشگر به شکل قابل قبولی روشن است ولی رفع مشکل شایع دمای خنک رنگ‌ها تقریبا غیرممکن است و درخشش رنگ‌های مشکی نیز به چشم می‌آید.
• عمر باتری و همچنین سرعت شارژ آن در سطح رقبا نیست.
• چیپست قدیمی است و مدل‌های قدرتمند و کارآمدتر در بازار وجود دارند.
• خروجی تصویر دوربین با وجود استفاده از سخت‌افزار امیدوارکننده، چنگی به دل نمی‌زند.
• کیفیت ویدئوهای فول اچ‌دی محدود به نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه است در حالی که رقبا ویدئوهایی با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه می‌گیرند.

منبع: gsmarena.com