کدام شرکت اولین خودروی برقی با توانایی پیمایش ۱۰۰۰ کیلومتر مسافت تنها با یک بار شارژ را خواهد ساخت؟ شاید اولین شرکتی که اسم آن به ذهن خطور کند، تسلا باشد نه چگوار! شرکت تسلا یا نوآوری‌های خلاقانه و پیشرفت سرسام‌آور در فناوری‌های مختلف، در مرکز توجه قرار گرفته و تولیداتش در سال‌های اخیر همگی رکورد شکن بوده‌اند. این شرکت اعلام کرده که خودروی جدیدش یا همان تسلا رودستر توانایی پیمایش ۶۲۰ مایل یا ۹۹۲ کیلومتر را تنها با یک بار شارژ خواهد داشت اما تا تولید انبوه این خودرو و ورود آن به بازار زمان زیادی مانده است.
این تاخیر باعث شده که شرکت دیگری با همکاری جگوار در تلاش برای بدست آوردن افتخار تولید کردن اولین خودروی الکتریکی با توانایی پیمایش ۱۰۰۰ کیلومتر، تلاش کند و زودتر از تسلا این سد را رد کند. نام این شرکت «مهندسی پیشرفته‌ی ویلیام» (william advanced engineering) است که در این مطلب به این موضوع خواهیم پراخت که این شرکت چگونه نسل بعدی خودرو‌های الکتریکی را تولید خواهد کرد. پس تا انتها ما را همراهی کنید.
مهندسی پیشرفته‌ی ویلیام چیست ؟
این شرکت زیر مجموعه‌ی همان شرکتی است که تیم فرمول یک ویلیام را اداره می‌کند اما زمینه‌ی فعالیت آن تنها به تولید خودرو‌های مسابقه‌ای برای فرمول یک محدود نمی‌شود. این شرکت به صورت همکار برای شرکت‌های بزرگ کار کرده و فناوری‌های مختلف و مهندسی‌های دقیق و پیشرفته را برای آن‌ها انجام می‌دهد. به صورت ساده باید گفت که اگر قصد تولید خودرویی را دارید و این خودرو نیاز به قطعه‌ای دارد که دانش ساخت آن را ندارید، آن را به شرکت ویلیام می‌سپارید و آن‌ها این کار را برای شما انجام خواهند داد.
حاصل این همکاری در طول سالیان گذشته محصولات خاصی بوده که در زمان خود همه را شگفت زده می‌کرده‌اند. برای مثال می‌توان به همکاری شرکت مهندسی ویلیام با شرکت خودروسازی جگوار اشاره کرد که حاصل آن کانسپت زیبایی به نام CX75 بود که آن زمان همه را انگشت به دهان گذاشت. در ابتدا شرکت جگوار قصد فروش ۲۵۰ دستگاه از این خودرو را داشت و برای ساخت آن با شرکت ویلیام قرار داد بست اما در لحظه‌ی آخر مدیران این شرکت تصمیم به کنسل کردن پروژه و استفاده‌ی بودجه‌ی آن برای تولید خودرو‌های شاسی‌بلند و توسعه‌ی خودرو‌های الکتریکی مثل F پیس و I پیس گرفتند که این حرکت توجیح‌های اقتصادی مربوط به خود را داشت.
اما در انتها شرکت جگوار ۷ دستگاه از CX75 را تولید کرد ولی آن‌ها خودرو‌های جاده‌ای نبودند و صرفا برای استفاده در پیست و فیلم‌های جیمز باند ساخته شده بودند. اما ارتباط این خودرو با خودرو‌های الکتریکی چیست؟
گذشته‌ی ویلیام و جگوار
شرکت ویلیام تنها به شرکت جگوار کمک نکرد تا وارد سینما بشود. شرکت جگوار در سال ۲۰۱۶ توانست با کمک ویلیام اولین خودروی مسابقه‌ای فرمول E خود را تولید کند. اکنون شرکت ویلیام تامین کننده‌ی تمام باتری‌های مورد نیاز برای مسابقات فرمول E در سال ۲۰۲۲ خواهد بود اما این تمام قضیه نیست. این شرکت همچنین وظیفه‌ی تامین باتری‌های مورد نیاز مسابقات قهرمانی آفرود سری E و سری مسابقات ETCR را در سال ۲۰۲۲ به عهده گرفته است. با توجه به این موضوع مشخص می‌شود که این شرکت دانش خوبی در تولید باتری‌های پیشرفته برای خودرو‌های سریع و مسابقه‌ای دارد.
EVX
اکنون این شرکت قصد استفاده از این دانش برای تولید یک خودروی جاده‌ای را دارد. البته اگر بخواهیم کمی دقیق‌تر بگوییم، این موضوع تنها محدود به یک خودرو نمی‌شود. این شرکت قصد تولید تعداد زیادی قطعه‌ی خاص را دارد که در کنار یک دیگر تشکیل یک پلتفرم با نام EVX می‌دهند. این شرکت اعلام کرده که از این پلتفرم می‌توان برای تولید خودرو‌های مختلفی مثل SUV ، کراس اور و خودرو‌های کروک استفاده کرد.
اما پیش از این که به ظاهر این خودرو‌های بپردازیم، بگذارید درباره‌ی توانایی پیمایش آن‌ها صحبت کنیم که امروزه به عنوان مهم‌ترین المان خرید خودرو‌های الکتریکی در نظر گرفته می‌شود. توانایی پیمایش مسافت به فاکتور‌های مختلفی اعم از سایز باتری، وزن خودرو و آیرودینامیک بدنه بستگی دارد. به صورت معمول، خودرو‌های الکتریکی به دلیل داشتن باتری‌های بزرگ خودرو‌های سنگینی هستند اما به دلیل داشتن قدرت بالا، این موضوع احساس نمی‌شود.
مشخصات EVX
امروز شرکت ویلیام توانسته با استفاده از خلاقیت مهندسان خود در کنار فناوری‌های به روز و پیشرفته، پلتفرمی تولید کند که تا حد امکان سبک هستند. برای شروع، این شرکت شاسی این پلتفرم را از فیبر کربن ساخته که در کنار مقاومت بالا، وزن بسیار کمی دارد. همچنین باتری‌ها در این پلتفرم نقش یک نقطه‌ی اتکا برای شاسی را ایفا می‌کنند و به عنوان بخشی از ساختمان آن برای افزایش استحکام محسوب می‌شوند.
این روش به نوع خود بسیار هوشمندانه است. دلیل این حرف این است که اگر شما به باتری‌ها به عنوان یک بخش ساختاری نگاه کنید، باتری‌ها فضای کمتری در خودرو اشغال کرده و تعداد قطعات مورد نیاز برای تولید خودرو به شکل محسوسی کاهش پیدا کرده و در نتیجه قیمت تمام شده کمتر می‌شود.
عملکرد EVX
با تمام این‌ها، رکت ویلیام اعلام کرده که پلتفرم EVX توانایی حمل باتری‌ای با گنجایش ۱۲۰ کیلووات بر ساعت را دارد ک حتی از باتری استفاده شده در مرسدس بنز EQS که پیش‌تر در مقاله‌های جداگانه با عنوان‌های ( مرسدس بنز EQS، خودرویی مجهز به پیشرفته‌ترین فناوری‌ها ) و ( مرسدس بنز EQS ، معنای واقعی یک خودروی لوکس ) به آن پرداخته شد، بزرگ‌تر است!
اما موضوع به این ختم نمی‌شود. شرکت ویلیام قصد دارد موتور‌های الکتریکی این پلتفرم را به جای شاسی، درون چرخ‌های خودرو تعبیه کند تا جای بیشتری برای باتری‌ها در اختیار داشته باشد. این بدان معنی است که ممکن است این پلتفرم در برخی خودرو‌ها دارای باتری ۱۶۰ کیلووات بر ساعتی باشد!!! این حجم از باتری به راحتی می‌تواند با یک بار شارژ، انرژی خودرو را برای پیمایش ۶۲۰ مایل مسافت تامین کنید. یعنی همان ۱۰۰۰ کیلومتر!
تمام این موارد ما را شدیدا درباره‌ی تولید این پلتفرم خوش‌بین می‌کند اما عملکرد آن چگونه است؟ باید گفت که خودرو‌هایی که از این پلتفرم استفاده خواهند کرد، می‌توانند قدرتی در حدود ۱۳۶۰ اسب بخار تولید کنند. این میزان ۳۴۰ اسب بخار بیشتر از تسلا مدل S پلد است! همچنین شاسی فیبر کربنی نیز باعث می‌شود که وزن کلی خودرو‌ها نسبت به محصولات تسلا که شاسی آن‌ها عموما از استیل و آلومنینوم ساخته می‌شود، کمتر باشد. در انتها ممکن است که این پلتفرم، تاج سرعت و توانایی پیماش شرکت تسلا را از سرش بردارد!
ظاهر آن‌ها چگونه خواهد بود؟
شرکت ویلیام اعلام کرده که این پلتفرم را طوری طراحی کرده که شرکت‌های مختلف بتوانند بدون هیچ مشکلی بدنه‌های تولید شده‌ی خودشان را بر روی آن سوار کنند. اما این مورد هم سد راه ویلیام نمی‌شود.
ویلیام با یک شرکت به نام ایتَل‌دیزاین (ItalDesign) همکاری نزدیک دارد. اگر با این شرکت آشنا نیستید باید یاد آوری کنم که ایتل‌دیزاین کار خود را با لانسیا دلتا، لوتوس اسپری و بی ام دبلیو M1 شروع کرد. این اواخر شکرت ایتل‌دیزان خودروی مخصوص خود را با نام زورونو (zerouno) که به ایتالیایی معنی صفر-یک است را روانه‌ی بازار کرده است. این خودرو در ابتدا قرار بود که یک ورژن از آئودی R8 باشد اما در آخر این شرکت بدنه‌ی مخصوص خود را بر روی آن سوار کرد.
بعد از آن شرکت ایتل‌دیزان یک مدل خاص از نیسان GTR را با نام GTR50 تولید کرد که قصد از این کار، گرامی داشت ۵۰ سالگی تولید اولین GTR بود. این خودرو بر اساس GTR NISMO ساخته شد که توانایی تولید ۶۰۰ اسب بخار قدرت را داشت اما در انتها GTR50، ۷۲۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد.
شرکت مهندسی ویلیام می‌تواند از خط تولید GTR50 و زورونو که متعلق به ایتل‌دیزان است استفاده کند و تا ۵۰۰ دستگاه از خودرو‌های متعلق به خود را در هر سال تولید کند. این تیراژ تولید اصلا باعث نگرانی ایلان ماسک نخواهد شد زیرا تسلا تنها در سال ۲۰۲۰ ، نیم ملیون دستگاه از مدل S ، مدل 3 ، مدل X و مدل Y تولید کرده است.
اما نحوه‌ی طراحی پلتفرم EVX به گونه‌ای است که شرکت‌های بزرگ با خطوط تولید بزرگ‌تر می‌توانند از این پلتفرم استفاده کرده و تیراژ تولید را به ۱۰ هزار دستگاه برسانند. حدس می‌زنید که کدام شرکت برای این کار داوطلب شده است؟ درست است، جگوار!
اما دلیل این تصمیم چیست؟
CX75 را که پیش‌تر در رابطه با آن صحبت کردیم را به خاطر دارید؟ شرکت جگوار می‌تواند به جای سرمایه گذاری‌های بزرگ برای تولید و توسعه‌ی مدل جایگزین برای CX75، می‌تواند از پلتفرم شرکت ویلیام برای تولید یک سوپرکار الکتریکی استفاده کند و منابع مالی بسیار کمتری را صرف آن کند. اما در واقع این پلتفرم برای یک سوپرکار طراحی نشده و هدف آن خودرو‌های اسپرت مثل گرند‌تور و کروک بوده است. درست مثل جگوار تایپ F!
اینجاست که تمام توضحیات به یک نتیجه ختم می‌شوند.
شرکت جگوار، تایپ F را برای ۸ سال در خط تولید خود نگه داشته و قطعا سعی ندارد که آن را برای همیشه تولید کند. مخصوصا مدلی که از یک موتور سوپر‌شار‌ژ هشت سیلندر خورجینی با ۵ لیتر حجم استفاده می‌کند. اما راه حل چیست؟ استفاده از پلتفرم شرکت ویلیام یا همان EVX و تولید یک جایگزین الکتریکی برای تایپ F!
تصویر زیر یک تصویر اختصاصی از خودرویی است می‌تواند حاصل همکاری جگوار و ویلیام باشد.
خودرویی با ۱۳۶۰ اسب بخار قدرت و باتری ۱۲۰ کیلووات بر ساعتی قطعا ایلان ماسک را به فکر فرو خواهد برد …
