فهرست عنوانها
مگالودون یک ابر کوسهی به تماممعنا بود.
مگالودون که میلیونها سال پیش منقرض شد، بزرگترین کوسه ای است که تاکنون در اقیانوسها میزیسته و یکی از بزرگترین ماهیهای ثبت شده است. معنای نام علمی مگالودون “بزرگ دندان” است و به همین دلیل دندانهای عظیم آن تقریباً سه برابر دندانهای یک کوسهی سفید بزرگ امروزی است. استخوانها و دندانهای فسیل شدهی مگالودون، سرنخهای اصلی درمورد اینکه این موجود چگونه بوده و چه زمانی از بین رفته است، به دانشمندان میدهد.
مگالودون چه زمانی منقرض شد؟
در حالی که فیلم محبوب سال 2018، “مگ “، انسانهای مدرن را در برابر یک مگالودون عظیم قرار میدهد، اما در واقع بیش از حد احتمال دارد که این جانور قبل از تکامل انسان از بین رفته باشد. اما تشخیص دقیق تاریخ انقراض مگالودون به دلیل ناقص بودن پروندهی فسیل دشوار است.
در سال 2014، یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه زوریخ فسیلهای مگالودون را با استفاده از روشی به نام تخمین خطی بهینه برای تعیین سن آنها مورد مطالعه قرار داد. تحقیقات آنها که در مجلهی “پلاس وان” منتشر شد، نشان داد که بیشترین فسیلها مربوط به دوران میوسن میانی تا دوره پلیوسن است (15.9 میلیون تا 2.6 میلیون سال پیش). نویسندگان نوشته اند، تمام نشانههای موجود 2.6 میلیون سال پیش در پروندهی فسیلی فعلی به پایان رسیده است. برای مقایسه بر اساس موزهی دیرین شناسی دانشگاه کالیفرنیا، اولین اجداد هومو ساپینس ما فقط 2.5 میلیون سال پیش، در دوران پلیستوسن، ظهور کردند.
بخش بسیار کمی از دادههای مطالعهی زوریخ – شش مورد از ده هزار شبیه سازی – 1٪ احتمال زنده بودن این کوسههای غول پیکر را نشان میدهد. این شانس بسیار ناچیز به نظر میرسد و محققان در این مطالعه نوشته اند که آنها “ادعاهای مشهور بقای امروزی مگالودون” را رد کردند.
از آنجا که هیچ کس هیچ مدرکی در مورد این هیولا کشف نکرده است – حتی فسیلهایی با قدمت کمتر از 2.6 میلیون سال – دانشمندان موافقند که مگالودونها مدتهاست از بین رفته اند.
اندازه ی مگالودون چقدر بوده است؟
مگالودون موجودی عظیم الجثه بود، اما شاید آنقدر که شما فکر میکنید بزرگ نباشد. در جامعهی علمی بحثهای زیادی در مورد اندازهی واقعی حیوان وجود دارد.
با توجه به اندازهی دندانها، بر اساس موزهی تاریخ طبیعی (NHM) در لندن، برخی معتقدند که ماهی میتواند تا 60 فوت (18 متر) رشد کند، در حالی که دیگران فکر میکنند، بر اساس دائره المعارف بریتانیکا، احتمال اینکه طول آن حدود 25 متر باشد بیشتر است.
برای مقایسه، بر اساس شبکهی گوناگونی حیوانات، طول کوسههای بزرگ سفید امروزی (Carcharodon carcharias) به 20 فوت (6 متر) میرسد. و حتی بزرگتر از آن کوسه نهنگ (Rhincodon typus) است که طول آن به 32 فوت (7/9 متر) میرسد. طولانیترین ماهی استخوانی زنده (کوسهها استخوان ندارند؛ اسکلت آنها از غضروف ساخته شده است) ماهی بزرگ پارو ماهی (Regalecus glesne) است که به گفتهی موزه تاریخ طبیعی فلوریدا تا 11 فوت ارتفاع دارد.
مارتی بکر، استاد علوم محیطی دانشگاه ویلیام پاترسون که در مورد دیرینه شناسی کوسهها مطالعه میکند، در مصاحبهای با لایو ساینس گفت: “محاسبات اصلی اندازهی مگالودون را بیش از حد بزرگ ارزیابی کرده اند. این اندازه تا حدی به این واقعیت مربوط میشود که رکورد فسیل مگالودون تقریباً منحصراً تحت الشعاع دندانها است. محاسبات فعلی نشان میدهد که ممکن است طول مگالودون تا اندازهی 10 متر [در حدود 33 فوت] رسیده باشد و چیزی شبیه آنچه در حال حاضر در فیلم “مگ” تابستان 2018 نشان داده میشود، نیست.”
طول بزرگترین دندان مگالودون حدود 7 اینچ (17.8 سانتی متر) است که تقریباً سه برابر دندانهای کوسههای سفید بزرگ است. این اندازهی غول پیکر مردم باستان را به نظریه پردازی دربارهی ریشهی موجودات سوق داد. به عنوان مثال، تصور بر این بود که کشف اولیهی دندانهای مگالودون در اروپای غربی مربوط به زبان متحجر مارهای باستان است. مردم آنها را “سنگ زبان” می نامیدند.
این دندانهای چشمگیر در سراسر جهان به مقدار زیاد یافت میشوند. بکر گفت: “دندانهای مگالودون به عنوان یک رخداد جهانی شناخته شده اند و به دلیل رنگهای متنوع، لبههای دندانه دار و اندازهی بزرگ آنها در مقایسه با سایر فسیلها و دندانهای کوسههای امروزی، در میان جمع کنندگان فسیل ارزشمند است. در دسترس بودن مجموعههای فسیلی دندانهای مگالودون قبلی در بازار اینترنت آن را به عنوان سرمایه گذاری بی ارزش کرده است.”
مگالودونها در کجا می زیسته اند؟
مانند دایناسورها، مگالودون نیز گرما را دوست داشتند. در طول زمان خود، در دریاهای گرم و کم عمق که قسمتهای زیادی از کره زمین را پوشانده بود شکار میکرد. دندانهای مگالودون به جز قطب جنوب در هر قارهای یافت شده است. به گزارش دیسکاوری، مگالودون ممکن است با خشک شدن این دریاها، عصر یخبندان و محصور شدن آب در قطبها منقرض شده باشد. کوسه یا از گرسنگی یا از یخبندان منقرض شده است.
مگالودنها از چه تغذیه میکردند؟
مگالودون یکی از برترین درندگان زنجیرهی غذایی بود و از پستانداران بزرگ دیگر دریایی مانند نهنگها و دلفینها تغذیه میکرد. به گزارش دیسکاوری، حتی ممکن است کوسههای دیگر را نیز خورده باشد.
به گفتهی بی بی سی، محققان فکر میکنند که مگالودون ابتدا به پهلو و دم پستانداران حمله میکرد تا از شنا کردن آنها جلوگیری کند و سپس برای کشتن اقدام میکرد. 276 دندان دندانه دار مگالودون ابزاری مناسب برای پاره کردن گوشت بود.
این کوسهها گزندگی وحشیانه ای نیز داشته اند. بر اساس NHM، در حالی که نیروی گزش انسان حدود 1317 نیوتون اندازه گیری شده است، محققان تخمین زده اند که مگالودون بین 108،514 تا 182،201 نیوتون نیروی گزش داشته است.
بکر گفت: “همزیستی مگالودون با نهنگها به عنوان منبع اصلی غذایی تکامل یافته است. نهنگها به عنوان پستانداران توانایی تنظیم مجدد دما و مهاجرت به سمت آبهای سردتر قطبها را داشتند. در حالی که توانایی تنظیم حرارتی دقیق موضوعی است که در حال مطالعه است، اما اعتقاد بر این است که ناتوانی در شکار نهنگها در آب سردتر یکی از دلایل اصلی انقراض مگالودون است.”